Temat interpretacji

Naczelnik Urzędu Skarbowego, działając na podstawie art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (tj. Dz. U. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 18-03-2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że podatnik importuje materiały z Chińskiej Republiki Ludowej. Za zamówiony towar podatnik dokonał zapłaty zaliczkowej w dniu 12.09.2005 r., co udokumentował wyciągiem z rachunku bankowego. Następnie, po kilku miesiącach podatnik otrzymał towar, na który został wystawiony dokument SAD w dniu 17.02.06 r. oraz fakturę od kontrahenta chińskiego z wartością zero za w/w towar. Zdaniem podatnika winien on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wartość zapłaconego towaru z dniem dokonania odprawy celnej tj. 17.02.06 r., co jest zgodne z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tutejszy organ podatkowy potwierdza słuszność tego stanowiska i wyjaśnia:

Sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz warunki jakim powinny odpowiadać dowody będące podstawą zapisów w księdze określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Zgodnie z § 26 cyt. Rozporządzenia zapisy w księdze dotyczące wydatków (kosztów) są dokonywane na podstawie dowodów, o których mowa w § 12-16.

§ 12 ust. 3 w/w rozporządzenia wymienia jakie dowody księgowe są podstawą zapisów w księdze, a mianowicie są to: faktury VAT, faktury VAT RR, faktury VAT KOMIS, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach.

Wynika z tego, iż zakup towarów powinien być udokumentowany w pierwszej kolejności fakturą, która stanowi podstawowy dowód księgowy. W celu prawidłowego udokumentowania dokonanego zakupu do faktury otrzymanej od zagranicznego kontrahenta można dołączyć dokument celny SAD.

Zapis w księdze może być dokonany wyłącznie w oparciu o dokument SAD pod warunkiem, że dokument ten spełnia ogólne warunki, którym winny odpowiadać dowody księgowe stanowiące podstawę zapisów w księdze., o których mowa w § 12 ust. 3 pkt. 2 cyt. Rozporządzenia. Przepis ten stanowi, iż podstawą zapisów w księdze są również inne dowody stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
2. datę wystawienia dowoduoraz date lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli porzedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych.

W myśl § 12 ust. 4 w/w rozporządzenia dowód księgowy powinien byś sporządzony w języku polskim. Treść musi być pełna i zrozumiała, dopuszczalne jest stosowanie skrótów ogólnie przyjętych, jeżeli w dowodzie podane jest wartościowe określenie operacji gospodarczej tylko w walucie obcej, podatnik jest obowiązany przeliczyć walutę obcą na złote, po obowiązującym kursie, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o podatku dochodowych. Wynik przeliczania należy zamieścić w wolnych polach dowodu lub w załączniku do dowodu sporządzonego według cen wynikających z dowodów potwierdzających zakup.

Zgodnie z § ust. 1 cyt. rozporządzenia zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży, więc w przypadku podatnika data jego otrzymania wynikająca z dokumentu SAD stanowi podstawę dokonania wpisu.