Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
(…) 2022 r. zmarła Pani ciotka, A.A., będąca właścicielką kawalerki w (…). Spadek po niej przypadł jej rodzeństwu: siostrze B.B. (Pani mamie) oraz bratu C.C.
Następnie (…) 2022 r. zmarła Pani mama B.B., zanim doszło do działu spadku po A.A. Jej jedyną spadkobierczynią jest Pani – (...).
W konsekwencji, weszła Pani w ogół praw i obowiązków Pani mamy, obejmując udział w spadku po ciotce.
(…) 2025 r. wraz z Pani wujkiem C.C. dokonała Pani sprzedaży kawalerki za kwotę 148 000 zł, z czego każdemu z Państwa przypadła połowa (po 74 000 zł).
Urząd Skarbowy w (…) poinformował Panią, że w Pani przypadku powstaje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż nastąpiła przed upływem 5 lat od nabycia nieruchomości.
Akty notarialne dotyczące sprawy, które może Pani przedstawić, to:
-akty zgonów Pani mamy i ciotki;
-postanowienie sądu w sprawie dziedziczenia po Pani mamie B.B.;
-notarialny akt potwierdzenia dziedziczenia po Pani cioci A.A.;
-notarialny akt przeniesienia prawa własności (sprzedaż mieszkania Pani cioci).
Pytanie
Czy w opisanej sytuacji sprzedaż nieruchomości (…) 2025 r. odziedziczonej przez Panią po ciotce A.A. poprzez dziedziczenie po Pani mamie B.B., rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT)?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, w opisanym stanie faktycznym nie powstaje obowiązek podatkowy, ponieważ:
1.Zasada równości – w praktyce Pani sytuacja była identyczna jak sytuacja Pani wujka C.C. – wspólnie ponosiliście Państwo koszty utrzymania mieszkania po Pani ciotce, wspólnie opłaciliście Państwo notariusza i w równych częściach podzieliliście się Państwo dochodem ze sprzedaży. Jednak Pani wujek C.C., jako bezpośredni spadkobierca, nie ma obowiązku podatkowego. Pani natomiast, jako córka siostry spadkodawczyni, mimo identycznej sytuacji faktycznej (jw.) miałaby nim być obciążona wyłącznie dlatego, że Pani mama zmarła kilka miesięcy po swojej siostrze. Obciążenie Pani podatkiem prowadziłoby do nierównego i niesprawiedliwego traktowania spadkobierców tej samej osoby, co jest sprzeczne z art. 32 Konstytucji RP.
2.Cel przepisów – pięcioletni okres wprowadzono w celu przeciwdziałania spekulacyjnym transakcjom nieruchomościami, gdzie podatnik dokonuje zakupu i szybkiej sprzedaży dla osiągnięcia zysku. W Pani sprawie nie było żadnego charakteru spekulacyjnego - ani Pani mama, ani Pani nie miałyście intencji wzbogacenia się poprzez sprzedaż – nieruchomość była dziedziczona w rodzinie i dopiero później sprzedana z przyczyn praktycznych. Dziedziczenie po Pani mamie, a wcześniej po ciotce, było następstwem tragicznych zdarzeń losowych, a sprzedaż wynikała wyłącznie z konieczności życiowej, a nie z chęci wzbogacenia się.
3.Okoliczności szczególne – w bardzo krótkim czasie straciła Pani dwie najbliższe osoby: mamę i ciocię. Pani mama była formalnie spadkobierczynią cioci jedynie przez trzy miesiące, a Pani wstąpiła w jej prawa niejako automatycznie - było to tylko „przejście praw”, a nie nowe nabycie. Nakładanie na Panią obowiązku podatkowego w tej sytuacji byłoby nadmiernym obciążeniem i dodatkową sankcją za tragiczną sytuację rodzinną, na którą Pani nie miała żadnego wpływu.
4.Zasada in dubio pro tributario – wątpliwości w Pani sprawie dotyczą tego, czy przepisy mogą prowadzić do tak rażącego zróżnicowania sytuacji spadkobierców tej samej osoby. Czy ustawodawca naprawdę chciał, aby brat spadkodawczyni miał pełne zwolnienie z podatku, a córka siostry spadkodawczyni była karana podatkiem, mimo że oboje dziedziczą wprost po tej samej osobie? Skoro występują takie wątpliwości, to – zgodnie z art. 2a Ordynacji podatkowej – należy rozstrzygnąć je na korzyść podatnika.
Konkluzja
W Pani ocenie, niezależnie od formalnych ram pięcioletniego okresu, w opisanym stanie faktycznym nałożenie na Panią podatku prowadziłoby do nierównego i niesprawiedliwego traktowania spadkobierców tej samej osoby. Celem ustawodawcy przy wprowadzaniu regulacji o 5-letnim okresie było przeciwdziałanie spekulacyjnym transakcjom, a nie obciążanie osób, które w krótkim czasie straciły dwie najbliższe osoby i stały się spadkobiercami w sposób całkowicie niezależny od swojej woli. W tej sytuacji należy uznać, że sprzedaż nieruchomości nie rodzi obowiązku podatkowego, gdyż przepisy prawa podatkowego powinny być interpretowane z poszanowaniem zasady równości, sprawiedliwości oraz in dubio pro tributario.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w ww. lit. a) – c) przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, to nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Jak stanowi art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkobiercy, który dokonuje odpłatnego zbycia, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to odpłatne zbycie nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Zatem w sytuacji, gdy podatnik dokonuje sprzedaży nieruchomości lub udziału w nieruchomości nabytej w drodze spadku, istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę.
Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.):
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Na mocy art. 926 § 1 ww. Kodeksu:
Powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu.
Stosownie do art. 1025 § 1 ww. Kodeksu:
Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
W myśl art. 1035 ww. Kodeksu cywilnego:
Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.
Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.
Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Z powyższych przepisów wynika więc, że dla celów stosowania art. 10 ust. 5 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przyjmuje się, że momentem nabycia nieruchomości przez spadkodawcę, który nabył tę nieruchomość również w spadku, jest moment nabycia tej nieruchomości zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego, tj. data śmierci jego spadkodawcy.
Z opisu stanu faktycznego wynika, że:
·(…) 2022 r. zmarła Pani ciotka, A.A., będąca właścicielką kawalerki w (…). Spadek po niej przypadł jej rodzeństwu: siostrze B.B. (Pani mamie) oraz bratu C.C.,
·(…) 2022 r. zmarła Pani mama B.B., jej jedyną spadkobierczynią jest Pani.
·(…) 2025 r. wraz z Pani wujkiem C.C. dokonała Pani sprzedaży kawalerki za kwotę 148 000 zł, z czego każdemu z Państwa przypadła połowa (po 74 000 zł).
Zatem, mając na uwadze brzmienie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, termin 5 lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, należy w niniejszej sprawie liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lokalu mieszkalnego przez spadkodawcę – Pani matkę, która nabyła udziały w kawalerce w (…) w spadku po swojej siostrze (…) 2022 r. (w dniu śmierci Pani cioci).
Wobec powyższego, sprzedaż przez Panią w 2025 r. udziału w kawalerce, który nabyła Pani w drodze spadku po mamie skutkuje powstaniem przychodu kwalifikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie przez Pani spadkodawcę (Pani mamę).
W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:
Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy:
Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.
Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy:
Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy:
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
W myśl art. 30e ust. 5 ww. ustawy:
Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.
Zatem, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy, wskazać należy, że dokonana w dniu (…) 2025 r. sprzedaż przez Panią udziału w przedmiotowej nieruchomości (kawalerce) nabytego przez Panią w spadku po Pani mamie stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia przez spadkodawcę, tj. Pani mamę. Odziedziczyła Pani ww. udział w nieruchomości w spadku po mamie, która odziedziczyła tę nieruchomość w spadku po swojej siostrze. Zatem, pięcioletni termin, o którym mowa w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości przez spadkodawcę tj. Pani mamę (2022 r.). W związku z tym, Pani dochód uzyskany z tytułu udziału w przedmiotowej nieruchomości (kawalerce), nabyty przez Panią w spadku po Pani mamie podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dlatego też Pani stanowisko uznałem za nieprawidłowe.
Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy:
Wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.
Natomiast w myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:
W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.
Jeżeli zatem zostaną spełnione powyższe warunki, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego.
Odnosząc się natomiast do zasady in dubio pro tributario – zawartej w art. 2a Ordynacji podatkowej – na którą powołuje się Pani we własnym stanowisku, stwierdzić należy, że nie może być ona rozumiana w ten sposób, że w przypadku wątpliwości interpretacyjnych organy podatkowe są zobowiązane zawsze przyjąć punkt widzenia podatnika. Zasada ta bowiem ma zastosowanie wyłącznie wtedy, gdy wykładnia przepisu prawa nie daje zadowalających rezultatów. W analizowanym przypadku znaczenie przepisów znajdujących w nim zastosowanie jest jasne, niebudzące wątpliwości i wynikające z ich literalnego brzmienia. Dlatego też wskazana zasada w rozpatrywanej sprawie nie może znaleźć zastosowania. Podkreślić przy tym należy, że w przepisie art. 2a ustawy Ordynacja podatkowa chodzi o wątpliwości organu podatkowego, a nie wątpliwości podatnika oraz że podatnik nie może oczekiwać, aby ww. artykuł był stosowany w każdej sytuacji, gdy wynik wykładni przedstawiony przez organ podatkowy oznacza dla niego konsekwencje mniej korzystne niż zakładał.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.