Temat interpretacji

Czy udział pracowników w imprezie integracyjnej, zorganizowanej przez pracodawcę prowadzi do powstania u pracownika przychodu ze stosunku pracy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji, czy pracodawca powinien zwiększać przychody pracowników z tytułu umowy o pracę, w związku z tym, że wzięli oni udział w tej imprezie i jak powinien wyliczyć kwotę tego przychodu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 07 grudnia 2011r. (data wpływu do tut. Biura 12 grudnia 2011r.), uzupełnionym w dniu 28 lutego 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udziału w imprezie integracyjnej sfinansowanej przez pracodawcę jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udziału w imprezie integracyjnej sfinansowanej przez pracodawcę.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 17 lutego 2012r. znak: IBPB II/1/415-1018/11/MZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 28 lutego 2012r.

W przedmiotowym wniosku, po jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 03 września 2011r. Wnioskodawca (Spółka z o.o.) zorganizował dla pracowników (bez członków rodzin) oraz zaproszonych gości imprezę integracyjną. Należność za fakturę została pokryta w 60% ze środków obrotowych i w 40% ze środków z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Ilość osób, które wzięły udział w imprezie integracyjnej była taka sama jak ilość tych, które zadeklarowały chęć uczestnictwa. Poniesione koszty imprezy integracyjnej zostały rozliczone na każdą osobę, która wzięła udział w tej imprezie.

Wnioskodawca ustalił (wyliczył) średnią wartość nieodpłatnego świadczenia przypadającego na każdego pracownika, który wziął udział w imprezie przez podzielenie kwoty z faktury przez liczbę uczestników. Ustalona średnia wartość świadczenia została potraktowana jako przychód pracownika, od którego został naliczony i odprowadzony podatek dochodowy od osób fizycznych. Wprawdzie część imprezy została sfinansowana z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych ale z uwagi na wcześniejsze wykorzystanie wolnej od podatku kwoty 380,00 zł również ta część została uznana jako przychód podlegający opodatkowaniu.

Pracownicy zakwestionowali zasadność zaliczenia do przychodu ze stosunku pracy udziału pracowników w imprezie integracyjnej zorganizowanej przez Wnioskodawcę i sfinansowanej ze środków obrotowych Spółki oraz z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Zdaniem pracowników, uczestnictwo pracownika w imprezie integracyjnej nie prowadzi do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż opodatkowaniu może podlegać jedynie konkretne i faktyczne otrzymanie świadczenia, które można wycenić i przypisać pracownikowi. W opisywanym przypadku Wnioskodawca (organizator spotkania integracyjnego) nie był w stanie określić w jakim zakresie uczestnicy organizowanej imprezy faktycznie skorzystali z oferowanego programu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo naliczając podatek dochodowy od osób fizycznych od udziału pracowników w imprezie integracyjnej...

Zdaniem Wnioskodawcy, zaliczenie przychodu z tytułu udziału w imprezie integracyjnej do podstawy opodatkowania było prawidłowe. W świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wzięcie udziału w imprezie integracyjnej prowadzi do powstania przychodu ze stosunku pracy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych u uczestników.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota przychodu z tytułu udziału w imprezie integracyjnej została wyliczona prawidłowo kwota z faktury została podzielona przez ilość osób, które faktycznie wzięły udział w imprezie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do postanowień art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei, zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do postanowień art. 12 ust. 3 powyższej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Z kolei, zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 2 tejże ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione według cen zakupu.

Z definicji przychodów ze stosunku pracy wynika, iż ustawodawca zaliczył do nich nie tylko pieniądze, ale również wartość otrzymanych świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych poniesionych za pracownika.

Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia nieodpłatnego świadczenia można odwołać się do określenia tego pojęcia w orzecznictwie sądowym, a zwłaszcza w uchwale NSA z dnia 16 października 2006r., II FPS 1/06, w której przyjęto, iż ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszelkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze (...), których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie mające konkretny wymiar finansowy.

Przychód ze stosunku pracy powstaje zatem w każdym przypadku, w którym mamy do czynienia z uzyskaniem przez pracownika realnej korzyści. Wyjątek stanowią jedynie rodzaje świadczeń wymienionych w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ustawy. Przepis ten nie zwalnia jednak od podatku świadczenia nieodpłatnego otrzymywanego przez pracownika w związku z jego uczestnictwem w imprezie integracyjnej. Pracodawca winien zatem doliczyć wartość otrzymanego świadczenia do globalnej kwoty przychodu i opodatkować dochód z tego tytułu według zasad określonych w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy podkreślić, że na wysokość przychodu pracownika, powstałego w związku z jego uczestnictwem w imprezie, nie wpływa poziom wykorzystania poszczególnych atrakcji przewidzianych dla uczestników. Z podatkowego punktu widzenia bez znaczenia jest ile i jakie dania i napoje skonsumował pracownik, z jakich atrakcji oferowanych w czasie imprezy skorzystał. O powstaniu przychodu ze stosunku pracy decyduje sam fakt nieodpłatnego uczestniczenia w imprezie okolicznościowej sfinansowanej przez pracodawcę.

Warto przy tym zwrócić uwagę na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 03 czerwca 1998r., sygn. akt I SA/Ka 1719/96, zgodnie z którym ewentualne trudności towarzyszące indywidualizacji świadczeń na rzecz poszczególnych pracowników mają charakter drugorzędny i nie mogą wpływać na byt i zakres obowiązku podatkowego.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca zorganizował imprezę integracyjną dla pracowników (bez członków rodzin) oraz zaproszonych gości. Impreza została sfinansowana w 60% ze środków obrotowych i w 40% z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Ilość osób, które wzięły udział w imprezie integracyjnej była taka sama jak ilość tych, które zadeklarowały chęć uczestnictwa. Poniesione koszty imprezy integracyjnej zostały rozliczone na każdą osobę, która wzięła udział w tej imprezie. Wnioskodawca ustalił (wyliczył) średnią wartość nieodpłatnego świadczenia przypadającego na każdego pracownika, który wziął udział w imprezie przez podzielenie kwoty z faktury przez liczbę uczestników. Ustalona średnia wartość świadczenia została potraktowana jako przychód pracownika, od którego został naliczony i odprowadzony podatek dochodowy od osób fizycznych. Z uwagi na wcześniejsze wykorzystanie wolnej od podatku kwoty 380,00 zł również część kosztów imprezy sfinansowana z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych została uznana jako przychód podlegający opodatkowaniu.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż pracownicy, którzy wzięli udział w imprezie integracyjnej zorganizowanej przez Wnioskodawcę, osiągnęli z tego tytułu przychód ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu. Przy czym w tak przedstawionym stanie faktycznym wartość świadczenia, jaką Wnioskodawca winien był doliczyć do przychodu danego pracownika należało obliczyć dzieląc sumę kosztów zorganizowania imprezy integracyjnej przez liczbę wszystkich jej uczestników, a następnie tak ustaloną cenę jednostkową przypisać tylko pracownikom uczestniczącym w tej imprezie. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca postąpił zatem prawidłowo, uznając świadczenie z tytułu uczestnictwa pracownika w imprezie integracyjnej jako podlegający opodatkowaniu przychód tego pracownika ze stosunku pracy oraz prawidłowo wyliczył kwotę tego przychodu.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach