Temat interpretacji

Postanowienie

Działając na podstawie art.14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oleśnie

stwierdza

że stanowisko Pani x zam...., zawarte we wniosku z dnia 08.08.2005 r., uzupełnionym pismem z dnia 19.08.2005 r.(data wpływu 22.08.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodów uzyskanych w Irlandii Północnej jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Pani x wnioskiem z dnia 8 sierpnia 2005 r. zwróciła się z prośbą o udzielenie odpowiedzi na pytanie : czy należy rozliczyć się z urzędem skarbowym w przypadku uzyskania dochodów w Irlandii Północnej ?

Jak wynika z treści art.14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemne zapytanie podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy , udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny, przedstawiony przez Panią x w wyżej podanym wniosku, uzupełnionym pismem z dnia 19.08.2005 r. przedstawia się następująco.

Syn Pani x jest kawalerem, posiada obywatelstwo polskie i na stałe jest zameldowany w Polsce. W Irlandii Północnej pracuje na stałe, tam też jest zameldowany, a od uzyskanych dochodów ma potrącany podatek dochodowy. W kwietniu bieżącego roku otrzymał druk P-60 (jest to rozliczenie z uzyskanych dochodów), a zakład pracy rozliczył go z tamtejszym urzędem podatkowym, tj. "Irland Revenue". Ponadto, jak pisze podatniczka, centrum interesów życiowych syna znajduje się Irlandii Północnej bowiem to tam pracuje, tam jest zameldowany, tam tez korzysta z opieki zdrowotnej czy też z wszelkich usług kulturalnych. Dlatego też uważa, że syn jest "rezydentem podatkowym w Irland Revenue w Irlandii" i nie powinien w Polsce rozliczać się z dochodów uzyskanych w Irlandii Północnej oraz nie powinien składać zeznania skarbowego w Polsce, a konkretnie w Urzędzie Skarbowym w Oleśnie, według miejsca zameldowania na pobyt stały.

Zasady opodatkowania dochodów uzyskanych przez osoby fizyczne regulują przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2005 r. Nr.14, poz.176 ze zmianami), zwana dalej ustawą.

Stosownie do treści art.3 ust.1 tej ustawy osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art.4a wyżej wymienionej ustawy).

Do dochodów osiąganych w Północnej Irlandii mają zastosowanie postanowienia umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych z dnia 16 grudnia 1976 r. (Dz. U. Nr 7, poz.20).

Zgodnie z treścią art.4 ust.1 cytowanej wyżej Umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza - z uwzględnieniem postanowień ustępów 2 i 3 niniejszego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona; określenie to nie obejmuje osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych. Określenia "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce" oraz "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Zjednoczonym Królestwie" będą rozumiane w sposób analogiczny.

2. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b) jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem;

d) jeżeli miejsca zamieszkania nie można określić zgodnie z postanowieniami litery a), b) oraz c) niniejszego ustępu, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia."

Ponieważ polskie prawo podatkowe nie definiuje pojęcia "miejsce zamieszkania", korzystając z wykładni systemowej zewnętrznej, należy odwołać się do stosownych przepisów zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz.93 ze zmianami).

Zgodnie z treścią art.25 kodeksu cywilnego, miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Jednocześnie zapis w art.28 kodeksu cywilnego jednoznacznie określa, że można mieć tylko jedno miejsce zamieszkania.

W praktyce, oznacza to, że jakie będzie miejsce zamieszkania zależy tylko od samego podatnika. Można powiedzieć, że miejscem zamieszkania podatnika będzie ta miejscowość, którą uczynił on ośrodkiem swej życiowej działalności z uwagi na powiązania o charakterze majątkowo - gospodarczo - ekonomicznym czy też rodzinno - osobistym. W tym zakresie nie obowiązują żadne ograniczenia czasowe. Ważne jest, aby podatnik w danej miejscowości przebywał z zamiarem stałego pobytu.

Należy zaznaczyć, że tymczasowy wyjazd, związany np. z podjęciem pracy nie powoduje automatycznie zmiany miejsca zamieszkania.

Ustalenie miejsca zamieszkania Pani syna według zasad opisanych wyżej, z uwzględnieniem porozumień zawartych w cytowanej umowie z między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii, ma w niniejszej sprawie istotne znaczenie. W przypadku bowiem stwierdzenia, że syn Pani w istocie posiada miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będzie podlegał tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Powstanie wtedy u niego obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od całości swoich dochodów osiągniętych w Polsce i w Północnej Irlandii. Obowiązek ten wynika z art.3 ust.1 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli jednak, jak twierdzi Pani w piśmie, syn ma miejsce zamieszkania w Irlandii Północnej, a w Polsce nie uzyskał żadnych dochodów, to dochody uzyskane w tym kraju mogły być opodatkowane w Irlandii. W tym przypadku syn nie ma obowiązku składania rocznych zeznań podatkowych w polskim organie podatkowym i przedstawione w tym zakresie stanowisko jest prawidłowe.

pouczenie

Zgodnie z art.14a § 2 Ordynacji podatkowej, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art.14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oleśnie w terminie 7 dni od daty jego otrzymania.Zażalenie podlega opłacie skarbowej.