1) Opodatkowanie dofinansowania otrzymanego na podstawie umowy prewencyjnej. 2) Koszty zakupu czujek dymu, czujek czadu oraz oznakowania p-pożarowego zakupionych z środków otrzymanych z dofinansowania na podstawie umowy prewencyjnej nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaniem dofinansowania na podstawie umowy prewencyjnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 września 2022 r. (wpływ 4 października 2022 r.). Tresć wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, będącą czynnym podatnikiem VAT. Rozlicza się Pan na zasadach ogólnych - skala podatkowa, prowadzi Pan KPiR. Działalność Pana polega na zarządzaniu na zlecenie nieruchomościami (w większości budynkami mieszkalnymi wielorodzinnymi), PKD 68.32. Na podstawie Umowy Prewencyjnej, która ma zostać zawarta z towarzystwem ubezpieczeniowym X uzyska Pan środki prewencyjne w wysokości 5000 zł brutto z funduszu prewencyjnego X (utworzonego zgodnie z art. 278 ustawy dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej). Środki te mają być przeznaczone na zakup czujek dymu, czujek czadu oraz oznakowanie p-pożarowe, które będą zamontowane w zarządzanych przez Pana budynkach mieszkalnych wielorodzinnych. Kwota dofinansowania ma zostać przelana na rachunek bankowy przedsiębiorcy. Zgodnie z umową przedsiębiorca musi złożyć rozliczenie ze sposobu wydatkowania otrzymanego dofinansowania. W przypadku niewykorzystania pełnej kwoty przedsiębiorca zobowiązany jest do zwrotu różnicy. Przedsiębiorca zgodnie z umową na zakupionym sprzęcie musi umieścić informację o sfinansowaniu ze środków prewencyjnych X. Zakupione sprzęty zostaną umieszczone w częściach wspólnych budynków oraz przekazane właścicielom lokali znajdujących się w wytypowanych budynkach.

W uzupełnieniu wniosku z 9 września 2022 r. (wpływ 4 października 2022 r.) wskazuje Pan, że Umowa prewencyjna została zawarta pomiędzy X a Panem, prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą Y. Zarządza Pan wspólnotami na podstawie umów o zarządzanie. Wspólnoty mieszkaniowe posiadają zarządy wybrane spośród członków wspólnoty na podstawie uchwały.

W odpowiedzi na pytanie, czy umowa prewencyjna zostanie zawarta przez Pana (jako zarządcę) w imieniu/na rzecz konkretnych osób fizycznych będących właścicielami budynków wielorodzinnych czy też wspólnot mieszkaniowych, etc., wskazał Pan, że zgodnie z treścią umowy „Kwota dofinansowania zostanie przeznaczona w szczególności na zakup czujek dymu, czujek czadu oraz oznakowanie p-pożarowe, które będą zamontowane we Wspólnotach Mieszkaniowych, w których zagrożenie wystąpienia szkody jest największe, tj. drewniane strychy, drewniane schody, starsze w eksploatacji wspólnoty” - nie ma wyszczególnionych konkretnych wspólnot oraz konkretnych właścicieli lokali. Zakupione "sprzęty" zostaną nieodpłatnie przekazane zarówno dla właścicieli lokali (do zamontowania w konkretnych mieszkaniach) oraz zostaną zamontowane w częściach wspólnych Wspólnot (np. oznaczenie drogi p-pożarowej, czujnik dymu w kotłowni).

Odnośnie związku kosztów, które zostaną poniesione przez Pana na zakup wskazanego „sprzętu” z możliwością uzyskania/osiągnięcia przez Pana przychodów czy też zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów z prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej polegającej na zarządzaniu nieruchomościami wskazał Pan, że za usługę zarządzania wspólnotami otrzymuje Pan wynagrodzenie, które nie jest uzależnione od wysokości otrzymanych środków prewencyjnych. W Pana ocenie otrzymana kwota dofinansowania w żaden sposób nie wpływa na Pana przychód, gdyż kwota wynagrodzenia ustalana jest na podstawie umowy o zarządzanie oraz uchwał podejmowanych przez członków wspólnoty. Wobec powyższego koszty wynikające z zakupu "sprzętów" nie mają związku z uzyskaniem/możliwością uzyskania przychodów.

Pytanie

Czy kwota dofinansowania (w wysokości netto) będzie stanowiła przychód, natomiast zakupione towary będą stanowiły koszt uzyskania przychodu?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem kwota dotacji nie będzie stanowiła przychodu dla przedsiębiorcy [winno być: Pana], natomiast zakupione towary nie mogą zostać uwzględnione jako koszty uzyskania przychodu. Cała kwota dofinansowania będzie wydatkowana na rzecz zarządzanych wspólnot i jako przedsiębiorca nie uzyska Pan z tego tytułu żadnego przychodu od wspólnot ani zysku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów jest określona w art. 10 ust. 1 pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Oznacza to, że środki, jakie wpływają na rachunek danego podmiotu stanowią w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – co do zasady – jego przychód podatkowy.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a omawianej ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

•pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

•nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

•być właściwie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów wskazanej ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym – związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, iż każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Jednocześnie podkreślić należy, iż nieujęcie danego wydatku w ww. katalogu kosztów, wymienionych w art. 23 ust. 1 cyt. ustawy, nie oznacza automatycznie, że inne koszty w nim niewymienione, tymi kosztami mogą być. W takim przypadku należy bowiem badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodu (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu).

Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

I tak, zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wydatki i koszty bezpośrednio sfinansowane z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29b, 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

W takim stanie faktycznym podatnik finansuje bowiem wydatki nie własnymi środkami finansowymi, lecz środkami, które zostały mu przyznane w ramach różnego rodzaju pomocy. Umożliwienie zaliczenia wydatków finansowanych w ten sposób w ciężar kosztów uzyskania przychodów byłoby dwukrotnym zatem uprzywilejowaniem.

Ww. ograniczenie zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów dotyczy wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z (pochodzących):

•odszkodowań za szkody w środku trwałym, z wyłączeniem samochodu osobowego, w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych (KŚT) wydaną na podstawie odrębnych przepisów, zwaną dalej ,,Klasyfikacją'', do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była ta szkoda, przy czym przepis art. 23 ust. 1 pkt 45 stosuje się odpowiednio;

•od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze, w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy;

•dotacji z budżetu państwa otrzymanych na dofinansowanie przedsięwzięć realizowanych w ramach Specjalnego Przedakcesyjnego Programu na Rzecz Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich (SAPARD);

•dotacji, subwencji, dopłat i inny nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych, otrzymanych na cele związane z działalnością rolniczą z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, od agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych;

•dopłat bezpośrednich stosowanych w ramach Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej, otrzymanych na podstawie odrębnych przepisów;

•wkładu własnego, o którym mowa w art. 2 pkt 5 ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, otrzymanego przez partnera prywatnego i przeznaczony na cele określone w umowie o partnerstwie publiczno-prywatnym, z zastrzeżeniem ust. 19;

•świadczeń, w szczególności dotacji oraz kwot umorzonych pożyczek, otrzymanych ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, na przygotowanie dokumentacji oraz realizację przedsięwzięcia, w tym otrzymanych ze środków udostępnionych bankom zgodnie z art. 411 ust. 10 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2020 r. poz. 1219, z późn. zm.105));

•płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymanych z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców;

•środków finansowych otrzymanych przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4, pkt 5 lit. a i b i pkt 5a-5d ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pan osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, polegającą na zarządzaniu na zlecenie nieruchomościami (w większości budynkami mieszkalnymi wielorodzinnymi). Na podstawie Umowy Prewencyjnej, która ma zostać zawarta z towarzystwem ubezpieczeniowym X. uzyska Pan środki prewencyjne w wysokości 5000 zł brutto z funduszu prewencyjnego X (utworzonego zgodnie z art. 278 ustawy dnia 11 września 2015r o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej). Środki te mają być przeznaczone na zakup czujek dymu, czujek czadu oraz oznakowanie p-pożarowe, które będą zamontowane w zarządzanych przez Pana budynkach mieszkalnych wielorodzinnych. W przypadku niewykorzystania pełnej kwoty przedsiębiorca zobowiązany jest do zwrotu różnicy. Przedsiębiorca zgodnie z umową na zakupionym sprzęcie musi umieścić informację o sfinansowaniu ze środków prewencyjnych X. Zakupione sprzęty zostaną umieszczone w częściach wspólnych budynków oraz przekazane właścicielom lokali znajdujących się w wytypowanych budynkach.

W kontekście powyższego powziął Pan wątpliwość, czy otrzymana od firmy ubezpieczeniowej kwota stanowi przychód podatkowy, a wydatki poczynione z tego dofinansowania mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu warto zaznaczyć, iż zgodnie z art. 278 ust. 1 i pkt 2 ustawy z 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2021 r., poz. 1130) zakład ubezpieczeń i zakład reasekuracji mogą tworzyć w ciężar kosztów fundusz prewencyjny, a także fundusze i rezerwy specjalne określone w statucie. Fundusz prewencyjny jest tworzony w wysokości nieprzekraczającej 1% składki przypisanej na udziale własnym w ostatnim roku obrotowym.

Reasumując, zaznaczyć należy, że nie potwierdził Pan, że umowa prewencyjna zostanie zawarta przez Pana (jako zarządcę) w imieniu/na rzecz konkretnych osób fizycznych będących właścicielami budynków wielorodzinnych czy też konkretnych wspólnot mieszkaniowych. Wskazał Pan jedynie, że nie ma wyszczególnionych konkretnych wspólnot oraz konkretnych właścicieli lokali. Zakupione "sprzęty" zostaną nieodpłatnie przekazane zarówno dla właścicieli lokali (do zamontowania w konkretnych mieszkaniach) oraz zostaną zamontowane w częściach wspólnych Wspólnot (np. oznaczenie drogi p-pożarowej, czujnik dymu w kotłowni).

Z informacji przez Pana przedstawionych wynika też, że to Pan będzie stroną umowy prewencyjnej.

W konsekwencji, nie ulega wątpliwości, że środki otrzymane na podstawie takiej umowy stanowić będą – stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy podatkowej – Pana przychód podatkowy, skoro to Pan otrzyma te środki, jest Pan stroną umowy i nie działa Pan w imieniu/na rzecz konkretnej wspólnoty mieszkaniowej (nie reprezentuje jej Pan jako zarządca w takiej umowie, na podstawie której ona otrzymywałaby takie środki).

Przedmiotowe wydatki związane z zakupem czujek dymu, czujek czadu oraz oznakowanie p-pożarowego, które będą zamontowane w zarządzanych przez Pana budynkach mieszkalnych wielorodzinnych, a sfinansowane z ww. środków prewencyjnych otrzymanych od firmy ubezpieczeniowej, nie będą też podlegać wyłączeniu, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wprawdzie nie pokryje Pan przedmiotowych wydatków z własnych środków, jednakże środki, którymi sfinansowane będą zakupy ww. towarów nie będą pochodzić również ze źródeł wskazanych w powołanym przepisie.

Dla rozstrzygnięcia kwestii opodatkowania otrzymanej od firmy ubezpieczeniowej kwoty zastosowania nie znajdzie więc przepis art. 14 ust. 3 pkt 3a cyt. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, jak wskazano wyżej, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Jednakże w przedmiotowej sprawie powołany wyżej przepis nie będzie mieć zastosowania, albowiem wypłaconego dofinansowania nie można rozpatrywać w kategoriach zwrotu wydatków. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika bowiem, iż otrzymana od firmy ubezpieczeniowej kwota stanowić będzie dofinansowanie na pokrycie kosztów, a nie zwrot już poniesionych wydatków. W pierwszej kolejności otrzyma Pan środki pieniężne, a następnie wydatkuje je zgodnie z celem wskazanym w zawartej z firmą ubezpieczeniową umowie.

W rezultacie otrzymane przez Pana środki pieniężne, przeznaczone na sfinansowanie zakupu wskazanych we wniosku towarów, nie będą, w związku z brzmieniem art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, wyłączone z opodatkowania.

Dodatkowo wskazać należy, że dofinansowanie z firmy ubezpieczeniowej nie jest również wymienione w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, zawierającym katalog dochodów zwolnionych od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W konsekwencji stwierdzić należy, iż kwota dofinansowania z X z tytułu umowy prewencyjnej stanowić będzie Pana przychód podatkowy.

Odnośnie związku kosztów, które zostaną poniesione przez Pana na zakup wskazanego „sprzętu” z możliwością uzyskania/osiągnięcia przez Pana przychodów czy też zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów z prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej polegającej na zarządzaniu nieruchomościami wskazał Pan jednoznacznie w opisie okoliczności faktycznych, że za usługę zarządzania wspólnotami otrzymuje Pan wynagrodzenie, które nie jest uzależnione od wysokości otrzymanych środków prewencyjnych. W Pana ocenie otrzymana kwota dofinansowania w żaden sposób nie wpłynie na przychód, gdyż kwota wynagrodzenia ustalana jest na podstawie umowy o zarządzanie oraz uchwał podejmowanych przez członków wspólnot.

Jak wskazał Pan jednoznacznie: Wobec powyższego koszty wynikające z zakupu "sprzętów" nie mają związku z uzyskaniem/możliwością uzyskania przychodów.

W konsekwencji, wskutek braku związku wydatków z tytułu realizacji takiej umowy prewencyjnej, nie zostaną spełnione przesłanki wynikające z treści art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkujące zaliczenie przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów – ich poniesienie nie będzie mieć wpływu na wielkość osiągniętego przez Pana przychodu. W konsekwencji wartość zakupionych „sprzętów” nie będzie stanowić kosztu uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, Pana stanowisko uznać należy za nieprawidłowe.

Informacje dodatkowe

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpetacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

•Zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej:

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).