Interpretacja indywidualna z dnia 04.08.2020, sygn. 0115-KDIT3.4011.352.2020.2.PS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Możliwość opodatkowania kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2020 r. (data wpływu 7 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2020 r. (data wpływu 16 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Wniosek został następnie uzupełniony pismem z dnia 16 lipca 2020 r. (data wpływu 16 lipca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą X, pod kodami PKD: 62.01.Z, 62.01.Z, 62.02.Z, 62.03.Z, 62.09.Z, 63.11.Z, 63.12.Z, 74.20.Z, z siedzibą w Y, świadcząc usługi programistyczne na rzecz A. (dalej nazywaną Spółką) - firmy informatycznej podlegającej prawu polskiemu i z siedzibą w Z. Wnioskodawca, na mocy zawartej umowy, jest zobowiązany do dostarczania Spółce przede wszystkim oprogramowania komputerowego i przenoszeniu praw autorskich do niego. Działalność w przedmiocie tworzenia oprogramowania obejmuje działania, takie jak: pisanie kodu, tworzenie koncepcji oprogramowania, analiz, ustalanie wymagań biznesowych i systemowych, projektowanie i tworzenie architektury oprogramowania, analiza logów, kierowanie zespołem, zlecanie zadań, nadzór nad realizacją zleconych prac, projektowanie i wprowadzanie usprawnień i nowych funkcji oprogramowania. Wnioskodawca ponosi osobiście odpowiedzialność z tytułu umów o świadczenie usług wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie czynności. Ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw. W ramach obowiązujących Wnioskodawcę umów, przenosi wyłączne i nieograniczone, w tym nieograniczone terytorialnie, autorskie prawa majątkowe do utworów będących oprogramowaniem komputerowym. W ramach umowy ze Spółką jako podwykonawca Spółki Wnioskodawca realizuje prace między innymi w trzech projektach, w których jest odpowiednio: A. analitykiem, pomysłodawcą i kierownikiem oprogramowania; B. analitykiem oraz kierownikiem projektu i zespołu programistów; C. analitykiem systemowym. W ramach prac A Wnioskodawca bierze udział w projekcie polegającym na wytwarzaniu oprogramowania komputerowego dedykowanego dla automatyzacji pracy biur obsługi klientów (BOK), które przetwarzają wielkie ilości wiadomości pisanych tekstowo, na które konieczna jest ręczna odpowiedź pracownika BOK. Oprogramowanie tworzone jest w technologii C z wykorzystaniem technologii nauczania maszynowego. System odbiera wiadomości od klienta, interpretuje, rozwiązuje wnioskowaną sprawę oraz udziela klientowi odpowiedzi całkowicie bez udziału pracownika BOK. Praca polega na tworzeniu całkowicie nowego rozwiązania i odbywa się w zespole programistów. Zakres zadań Wnioskodawcy obejmuje tworzenie wymagań biznesowych, projektowanie architektury rozwiązania, diagramów, zlecanie i koordynację realizacji prac zespołu programistycznego, wymyślanie algorytmów stanowiących kluczowe elementy oprogramowania takie jak analiza tekstu, sentymentu wypowiedzi, klasyfikacji danych wykorzystując elementy nauczania maszynowego, wdrażanie produktu u klientów Spółki uwzględniając ich specyficzne wymagania i integracje, projektowanie integracji produktu z innymi narzędziami. Działalność Wnioskodawcy polega na tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania w oparciu o swoją wiedzę i doświadczenie. Wnioskodawca poszerza swoją wiedzę i umiejętności oraz łączy ją z obecnie posiadanymi w celu rozwijania istniejącego oprogramowania oraz projektowania i realizacji nowych usług i funkcji istniejącego, ciągle ewoluującego systemu komputerowego Spółki. W ramach prac B Wnioskodawca jest kierownikiem i analitykiem w projekcie polegającym na wytwarzaniu innowacyjnego oprogramowania komputerowego opartego na technologii JAVA, będącego innowacyjną platformą sprzedaży internetowej. Platforma pozwala na integrację z wieloma sieciami hurtowni sprzętu budowlano-hydraulicznego, pobierając od nich cały asortyment w postaci kilkudziesięciu tysięcy produktów. Dzięki temu rozwiązaniu możliwe jest uruchomienie zaawansowanych algorytmów automatyzujących proces składania zamówień porównując zamawiany asortyment w wielu hurtowniach. Algorytmy dotyczą wyboru dostawcy do realizowania poszczególnych elementów zamówienia na podstawie podpisanych z nimi umów oraz samego złożenia, dostawy i rozliczeń. Zakres prac Wnioskodawcy w tym projekcie obejmuje analizę wymagań biznesowych, projektowanie architektury rozwiązania i diagramów, zlecanie i koordynację realizacji prac mających na celu rozwój oprogramowania zespołowi programistycznemu, wymyślanie algorytmów stanowiących przewagę konkurencyjną rozwiązania na rynku, projektowanie integracji produktu z innymi narzędziami. Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie zarówno poprzez bezpośrednie samodzielne działania, jak również poprzez tworzenie ogólnych założeń i koncepcji rozwiązań systemowych, czy koordynowanie prac zespołu. W ramach prac C Wnioskodawca jest analitykiem systemowym w projekcie, który polega na wytwarzaniu oprogramowania komputerowego napisanego w technologii JAVA, stanowiącym nowoczesną platformę do samoobsługi klientów jednej z największych firm ubezpieczeniowych w Europie. Oprogramowanie wdraża dla klientów firmy ubezpieczeniowej możliwość umawiania wizyt lekarskich, prowadzenia korespondencji z lekarzem, wymiany plików i prowadzenia wstępnej diagnozy choroby z użyciem mechanizmów sztucznej inteligencji. Wszystkie te funkcje były do tej pory niedostępne dla klienta lub dostępne wyłącznie z pomocą infolinii. Zakres prac Wnioskodawcy, to analiza wymagań biznesowych, projektowanie wymagań systemowych, projektowanie architektury rozwiązania, diagramów i przepływów danych, przekazywanie wymagań systemowych mających na celu rozwój oprogramowania do implementacji zespołowi programistycznemu, wymyślanie rozwiązań technologicznych stanowiących przewagę konkurencyjną rozwiązania na rynku, projektowanie integracji produktu z innymi systemami powiązanymi, testowanie wytworzonych funkcjonalności i weryfikacja ich zgodności z wymaganiami, tworzenie dokumentacji. Dla wszystkich wymienionych projektów A, B oraz C Wnioskodawca tworzy oprogramowanie osobiście, korzystając z własnej wiedzy i doświadczenia, które wykorzystuje przy tworzeniu unikalnych rozwiązań, dopasowanych do potrzeb klienta. Wszystkie powyższe projekty prowadzone są w celu tworzenia nowych zastosowań, obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, kreowanie nowej wiedzy i innowacyjnych rozwiązań, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca odpowiada za rezultat oraz wykonywane czynności. Narzędzia pracy, takie jak np. system operacyjny lub środowisko pracy dobierane są samodzielnie przez Wnioskodawcę i na odpowiedzialność Wnioskodawcy. Wnioskodawca opracowuje oprogramowanie, którego funkcji i usług do tej pory nie wykonywał w ramach swojej działalności gospodarczej - Wnioskodawca nie realizował wcześniej ani dla siebie ani dla żadnej innej Spółki oprogramowania w celu takim, jaki cel ma oprogramowanie wykonywane dla opisywanej Spółki. Jako, że wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej., stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Na podstawie zawartej umowy sprzedaje zleceniodawcy całość praw do wytworzonego oprogramowania na podstawie faktury VAT. Sprzedaż praw następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a przychody z prac badawczo-rozwojowych wyodrębnia w oddzielnej ewidencji.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 lipca 2020 r. (data wpływu 16 lipca 2020 r.) Wnioskodawca nadmienia również, że we wszystkich opisywanych projektach działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w sposób systematyczny. Każdorazowo wiąże się to z przygotowaniem i realizacją szczegółowego harmonogramu prac skutkującego osiągnięciem określonych w działalności celów. Dzięki harmonogramowi prace prowadzone są w sposób uporządkowany, zaplanowany oraz metodyczny. Działalność ta nie obejmuje zmian rutynowych i okresowych wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy ma na celu wytworzenie i rozwój oprogramowania poprzez dodawanie nowych, innowacyjnych funkcjonalności, a także projektowanie i wdrażanie najnowszych technologii w produktach. Ich wdrożenie umożliwia zachowanie lub pogłębienie przewagi konkurencyjnej tych produktów na rynku. W ramach działalności opracowywane są nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub w znacznym stopniu odróżniające się od rozwiązań funkcjonujących obecnie na rynku. Wszystkie projekty prowadzone w ramach działalności mają na celu tworzenie nowych zastosowań, obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, kreowanie nowej wiedzy i innowacyjnych rozwiązań, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Jest to możliwe dzięki stałemu zwiększaniu zasobów wiedzy Wnioskodawcy do projektowania tego typu rozwiązań, co jest konieczne w związku z szybkim postępem wiedzy i rozwoju dziedziny działalności. Wnioskodawca odpowiada za rezultat oraz wykonywane czynności.

W odpowiedzi na pytanie, czy na bieżąco Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, Wnioskodawca odpowiedział twierdząco, nadmieniając, że w ewidencji tej, która prowadzona jest na bieżąco, wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ponadto Wnioskodawca nadmienił, że ewidencja ta prowadzona jest w sposób systematyczny, zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. W odpowiedzi na pytanie, czy w ewidencji tej Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, Wnioskodawca odpowiedział również twierdząco, wskazując, że w ewidencji wyodrębnione są koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ewidencja prowadzona jest od grudnia 2018 r. i uwzględnia poniesienie pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazał Wnioskodawca, przedstawiony we wniosku stan faktyczny dotyczy działalności wykonywanej od grudnia 2018 r. do chwili obecnej, w związku z tym dotyczy opodatkowania powiązanego z rocznym zeznaniem podatkowym za 2019 r. oraz 2020 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawca będzie mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

W ocenie Wnioskodawcy będzie on mógł zastosować stawkę 5% dla dochodów uzyskiwanych z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytwarzanego przez niego oprogramowania. Wnioskodawca podnosi, że art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie do podatnika osiągającego kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zgodnie z kolei z pkt 2 ppkt 8 ww. przepisu [winno być ust. 2 pkt 8], do kwalifikowanych praw własności intelektualnej (dalej: kwalifikowane IP) zaliczamy autorskie prawo do programu komputerowego. Z kolei kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki: 1) zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej; 2) należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy; 3) podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Z powyższego wynika, że aby zbadać spełnienie ww. przesłanek, należy w pierwszej kolejności odnieść się do definicji działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z art. art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prac A, B oraz C powstaje w ramach prowadzonej przez niego działalności twórczej.

Działalność ta obejmuje prace rozwojowe i podejmowana jest systematycznie w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Tworzenie oprogramowania z uwagi na wciąż występujący, szybki postęp wiedzy i rozwój w tej dziedzinie, nie jest możliwe bez ciągłego poszerzania zdobytej wiedzy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę powstaje z wykorzystaniem narzędzi informatycznych i wiedzy Wnioskodawcy, a jego tworzenie ma na celu ulepszenie i rozwój oprogramowania wykorzystywanego przez Spółkę. Działalność Wnioskodawcy ma na celu wytworzenie i rozwój oprogramowania Spółki poprzez dodawanie nowych funkcjonalności, a także projektowanie i wdrażanie najnowszych technologii w tym produkcie. Reasumując, nie ulega wątpliwości, że działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny i zorganizowany z wykorzystaniem zasobów wiedzy i w celu tworzenia nowych zastosowań. Wytwarzanie oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r.t poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Ponieważ Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania. Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów. Jednocześnie Wnioskodawca prowadzi także wymaganą zgodnie z art. 30cb ust. 1 w związku z art. 30ca ustawy ewidencję, dotyczącą kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które w poszczególnych okresach wytworzył oraz uzyskanych z tego tytułu przychodach i poniesionych kosztach, a także umożliwiającą ustalenie dochodu ze zbycia tych praw (dalej zwaną: Ewidencja), w której uwzględnia informacje o: - zbywanym w danym okresie prawie własności intelektualnej, tj. określonym Oprogramowaniu (dokładny opis stworzonego Oprogramowania); - przychodach uzyskiwanych ze zbycia Oprogramowania w danym okresie, tj.: a) wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do Oprogramowania; b) kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem Oprogramowania; - dochodzie ze zbycia Oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami opisanymi powyżej; w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca przyporządkuje wydatki do przychodów ze zbycia Oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Reasumując uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na spółkę praw autorskich do wytwarzanego programu komputerowego - autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto Wnioskodawca spełnia również dodatkową przesłankę wynikającą z art. 30cb ustawy, polegającą na obowiązku prowadzenia ewidencji kwalifikowanych IP, o której mowa powyżej. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 5a pkt 39 przez badania naukowe rozumieć należy:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ilekroć w ustawie mowa jest o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z ww. art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą świadcząc usługi programistyczne na rzecz spółki. Wnioskodawca, na mocy zawartej umowy, jest zobowiązany do dostarczania tej spółce przede wszystkim oprogramowania komputerowego i przenoszenia praw autorskich do niego, w związku z czym przenosi wyłączne i nieograniczone, w tym nieograniczone terytorialnie, autorskie prawa majątkowe do utworów będących oprogramowaniem komputerowym. W ramach umowy ze spółką jako podwykonawca Wnioskodawca realizuje prace między innymi w trzech projektach, w których jest odpowiednio: A. analitykiem, pomysłodawcą i kierownikiem oprogramowania; B. analitykiem oraz kierownikiem projektu i zespołu programistów; C. analitykiem systemowym. Jak wskazał Wnioskodawca, wszystkie powyższe projekty prowadzone są w celu tworzenia nowych zastosowań, obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, kreowanie nowej wiedzy i innowacyjnych rozwiązań, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. W ramach działalności opracowywane są nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub w znacznym stopniu odróżniające się od rozwiązań funkcjonujących obecnie na rynku.

Z wniosku wynika zatem, że Wnioskodawca prowadzi - co do zasady - działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, zdefiniowanej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zaznaczył, że przedmiotem jego wątpliwości jest natomiast możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zeznaniu podatkowym za 2019 r. i 2020 r., dochodów z tytułu przenoszenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. praw autorskich do programów komputerowych wytwarzanych w ramach opisanej współpracy ze spółką.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

• podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Wyeksponować trzeba w tym miejscu, że stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b +c +d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a- prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d- nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ww. wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przyjęto bowiem, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.

Stosownie do art. 30ca ust. 6 tej ustaw w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Wyeksponować trzeba również, że zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Zaznaczenia wymaga w tym miejscu, że z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 53).

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane z kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jak wskazał Wnioskodawca, dla wszystkich wymienionych projektów A, B oraz C Wnioskodawca tworzy oprogramowanie osobiście, korzystając z własnej wiedzy i doświadczenia, które wykorzystuje przy tworzeniu unikalnych rozwiązań, dopasowanych do potrzeb klienta. Wnioskodawca opracowuje oprogramowanie, którego funkcji i usług do tej pory nie wykonywał w ramach swojej działalności gospodarczej - Wnioskodawca nie realizował wcześniej ani dla siebie ani dla żadnej innej spółki oprogramowania w celu takim, jaki cel ma oprogramowanie wykonywane dla opisywanej spółki. Jako, że wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Na podstawie zawartej umowy sprzedaje on zleceniodawcy całość praw do wytworzonego oprogramowania na podstawie faktury VAT.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika zatem, że Wnioskodawca osiąga - co do zasady - dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. praw autorskich do programów komputerowych, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro, jak wynika z przedstawionych we wniosku okoliczności, na podstawie zawartej umowy sprzedaje on zleceniodawcy całość praw do wytworzonego oprogramowania na podstawie faktury VAT, oznacza to, że Wnioskodawca osiąga co do zasady dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 tej ustawy, a więc dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Co istotne, Wnioskodawca wskazał, że prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz że ewidencja ta prowadzana jest na bieżąco i uwzględnia poniesienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, jak słusznie twierdzi Wnioskodawca, spełnia on - co do zasady - wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. do programów komputerowych wytwarzanych w ramach opisanej współpracy ze spółką zarówno w roku 2019 jak i 2020.

Zatem stanowisko w tej kwestii uznać należy za prawidłowe.

Zastrzec jednak trzeba w tym miejscu, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Zastrzec należy również, że stosownie do intencji Wnioskodawcy, przedmiotem tej interpretacji jest wyłącznie kwestia możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w związku z czym organ nie dokonał oceny tej części stanowiska Wnioskodawcy, która wykracza poza zakres sformułowanego pytania.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej