
Temat interpretacji
Koszty uzyskania przychodów.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 2 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 29 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego do osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 listopada 2022 r. (wpływ 7 grudnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Prowadzi Pan działalność gospodarczą od 2010 roku. Jest Pan opodatkowany 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tzw. podatkiem liniowym. Dla celów podatkowych i wyliczania podatku dochodowego prowadzi Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów. Od 2020 roku, obok prowadzonej działalności medycznej – praktyki lekarskiej, dodatkowo rozpoczął Pan świadczenie usług najmu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Pytanie, które jest przedmiotem interpretacji, dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, to jest remontu budynku mieszkalnego wielorodzinnego, który w przyszłości będzie służył do prowadzenia działalności gospodarczej. Przed rozpoczęciem wynajmu budynek wymaga remontu. Od 15 lipca 2020 roku budynek jest wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Do dnia dzisiejszego nie zaliczał Pan odpisów amortyzacyjnych w koszty uzyskania przychodu.
Budynek należy do Pana i do Pana żony (odrębny majątek osobisty). Państwa małżeństwo ma rozdzielność majątkową. Pana żona prowadzi działalność gospodarczą i użycza swoją część, swój udział w nieruchomości dla Pana to jest małżonka, to jest dla Pana działalności gospodarczej. Pana żona prowadzi działalność gospodarczą (jest opodatkowana podatkiem ryczałtowym), ale nie wykorzystywała i nie amortyzowała wcześniej tego budynku w prowadzeniu działalności.
Budynek jest budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym, wpisanym do rejestru zabytków. Wydatki na remont budynku będą służyć przyszłej działalności gospodarczej, to jest wynajmie krótko i długoterminowym oraz prowadzeniu działalności medycznej w tym budynku.
Rozpoczęcie działalności w tym budynku ma nastąpić pod koniec tego roku 2022, najpóźniej w przyszłym roku, to jest w 2023 r. Ponieważ jest to budynek wpisany do rejestru zabytków, w związku z tym musiał Pan przygotować projekt budowlany i uzyskać odpowiednie zgody od konserwatora zabytków.(…). Dodatkowo został przygotowany dla tego budynku audyt energetyczny w celu uzyskania kredytu ze środków Unii Europejskiej na termomodernizację budynku.
W zakres prac remontu wchodzą prace remontowe dachu, okien, ocieplenie posadzek i zainstalowania instalacji gazowej.
Budynek, o którym mowa we wniosku, stanowi środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej. Ponieważ jest to budynek wpisany do rejestru zabytków, to wydatek poniesiony na jego remont posiada charakter odtworzeniowy. Nie można w budynku objętym opieką konserwatora zabytków zmieniać, modyfikować czy ulepszać budynku.
Prace, jakie były wykonane w 2021 roku – miał miejsce remont części dachu. Było to przywrócenie stanu do poprzedniego.
Na dzień dzisiejszy są prowadzone prace remontowe dachu, okien i prace modernizacyjne, jak ocieplenie posadzek, jak i ponowny remont i wymiana instalacji gazowej zostały już rozpoczęte.
Prace, jakie były wykonane w 2022 roku do połowy czerwca 2022, polegały na naprawie konstrukcji dachu budynku głównego, wymianie poszycia, położeniu dachówki, wymianie podłóg, wymurowaniu kominów, wymianie stolarki okiennej.
Nadal trwające prace i prace, jakie zakończą się w 2022 roku: położenie w miejsce starej i zużytej instalacji wodno-kanalizacyjnej nowej instalacji wodno-kanalizacyjnej, położenie w miejsce starej zużytej instalacji elektrycznej nowej instalacji elektrycznej, położenie w miejsce starej zużytej instalacji gazowej nowej instalacji gazowej oraz dodatkowo wymiana starych pieców, kaloryferów i częściowo położenie nowego ogrzewania podłogowego, dodatkowo mają miejsce prace związane z ociepleniem strychów, częściowe nabicie kolejnych podłóg, usunięcie starych posadzek na parterze budynku, nowe wylewki z dodatkowym ociepleniem.
Prace remontowe planowane na wrzesień 2022, to jest prace, jakie będą wykonywane w przyszłości: prace wykończeniowe, położenie tynków, kafli i kafelków, malowanie, instalacja paneli podłogowych, instalowanie w łazienkach armatury, instalacja mebli kuchennych, instalacja oświetlenia, ocieplenie ścian budynku.
W uzupełnieniu wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:
Czy prowadzi Pan już działalność gospodarczą w budynku mieszkalnym, o którym mowa we wniosku; jeśli tak – czy jest to działalność lekarska, wynajem, czy obie te działalności?
Jeszcze nie prowadzi Pan w budynku mieszkalnym działalności z tytułu wynajmu ani usług lekarskich.
Czy użyczenie przez żonę jej udziału w budynku mieszkalnym na Pana rzecz oznacza, że cały budynek mieszkalny jest/będzie wykorzystywany w całości przez Pana w działalności gospodarczej; jeżeli ma to inne znaczenie – proszę wskazać jakie?
Użyczenie przez żonę jej udziału w budynku mieszkalnym oznacza, że cały budynek mieszkalny będzie wykorzystywany w całości przez Pana w działalności gospodarczej i nie zachodzi w tym miejscu inne znaczenie.
Czy budynek mieszkalny jest/będzie wykorzystywany przez Pana tylko do działalności gospodarczej (lekarskiej, wynajem), czy jest/będzie także wykorzystywany w celach osobistych; jeśli tak – czy będzie wydzielona część do prowadzenia działalności gospodarczej?
Budynek mieszkalny będzie wykorzystywany przez Pana w działalności gospodarczej (lekarskiej, wynajem), nie będzie wykorzystywany w celach osobistych.
Czy całość opisanych we wniosku wydatków na remont budynku mieszkalnego ponosi Pan sam, czy też Pana żona będzie partycypować w ponoszeniu tych wydatków?
Całość opisanych wydatków na remont budynku mieszkalnego ponosi Pan sam, żona nie partycypuje w tych wydatkach.
Pytanie
Czy wydatki na remont budynku mieszkalnego wielorodzinnego służącego do prowadzenia działalności gospodarczej można zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodu w Pana działalności gospodarczej?
Pana stanowisko w sprawie
Stoi Pan na stanowisku, że poza wykonaniem prac dociepleniowych i ogrzewania podłogowego wymienione wyżej wydatki mają charakter odtworzeniowy i powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, jako wydatek o charakterze remontowym.
Remontem jest wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym, czyli przywraca jego pierwotną wartość użytkową.
Do tych prac zalicza się: remont części dachu, wymianę poszycia, położenie dachówki, wymianę podłóg, wymurowanie kominów, wymianę stolarki okiennej, położenie w miejsce starej zużytej instalacji wodno-kanalizacyjnej, położenie w miejsce starej zużytej instalacji elektrycznej, położenie w miejsce starej zużytej instalacji gazowej oraz dodatkowo wymianę pieców, kaloryferów, częściowe nabicie kolejnych podłóg, usunięcie starych posadzek na parterze budynku, prace remontowe planowane wrzesień 2022, to jest prace, jakie będą wykonywane w przyszłości, prace wykończeniowe, położenie tynków, kafli i kafelków, malowanie, instalacja paneli podłogowych, instalowanie w łazienkach armatury, instalacja mebli kuchennych, instalacja oświetlenia.
Jedynie prace związane z ociepleniem budynku, jak ocieplenie ścian budynku, częściowo położenie ogrzewania podłogowego, ocieplenie strychów, nowe wylewki z dodatkowym ociepleniem, będzie zwiększać wartość środka trwałego, jako prace modernizacyjne i koszt będzie podlegać amortyzacji. Koszt tych wydatków przekracza 10 000 zł.
Artykuł 23 ust. 1 ustawy o PIT zawiera katalog, w którym ustawodawca określił wydatki, które pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów bądź zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów dla celów podatkowych.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.
Wydatki te w momencie ich poniesienia nie stanowią zatem bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów. Koszt taki stanowią natomiast, zgodnie z treścią art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisy z tytułu zużycia środków trwałych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.
Natomiast art. 22g ust. 17 ustawy o PIT stanowi, iż jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000,00 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000,00 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Ulepszeniem środka trwałego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest więc: „przebudowa środka trwałego”, tj. wykonanie takich prac, w wyniku których nastąpi jego dostosowanie do zmienionych potrzeb funkcjonalnych, użytkowych lub technicznych, „rozbudowa środka trwałego”, tj. wykonanie takich prac, które powiększają ten środek trwały, „rekonstrukcja środka trwałego”, tj. wykonanie prac, w wyniku których nastąpi odtworzenie zniszczonego środka trwałego do jego poprzedniego stanu, „adaptacja środka trwałego”, tj. wykonanie prac mających na celu przystosowanie danego środka trwałego do spełniania odmiennych funkcji od tych, dla których został zbudowany lub użytkowany, „modernizacja środka trwałego”, tj. unowocześnienie środka trwałego.
Modernizacją jest trwałe unowocześnienie środka trwałego, które podnosi jego wartość techniczną, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne jego przeznaczenie lub nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych, wyrażające się w poprawie standardu użytkowego lub technicznego, ewentualnie obniżce kosztów eksploatacji.
Przy czym efektem ulepszenia środka trwałego w rozumieniu omawianego przepisu ma być ponadto zwiększenie jego wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania, wyrażające się przykładowo wydłużeniem okresu jego używania.
Do takich prac można zaliczyć prace związane z ociepleniem budynku, jak ocieplenie ścian budynku, częściowo położenie ogrzewania podłogowego, ocieplenie strychów, nowe wylewki z dodatkowym ociepleniem.
O tym, czy poniesione nakłady stanowią wydatki na remont bezpośrednio zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, czy też uznane zostaną za nakłady na ulepszenie środka trwałego i będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne – zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami – decyduje zakres przeprowadzonych robót. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje przytoczonych w art. 22g ust. 17 ustawy o podatku od osób fizycznych pojęć, takich jak: przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja czy modernizacja. Pojęcie remontu również nie zostało wyjaśnione w tej ustawie. Tym samym zasadne jest sięgnięcie w tym zakresie do definicji zawartych w innych gałęziach prawa. Pojęcie to definiują przepisy prawa budowlanego.
Remontem, zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy (...) Prawo budowlane (...), jest wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.
Remont ma zatem na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, nie zmieniając przy tym jego charakteru i funkcji. Remont następuje w toku eksploatacji środka trwałego przez podatnika i jest wynikiem tej eksploatacji (zużycia). Wymiana zużytych elementów środka trwałego na nowe ma charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie jego pierwotną wartość użytkową i niezmieniający jego charakteru. Przy remoncie mogą być stosowane materiały odpowiadające aktualnym standardom technologicznym. Przy ocenie wydatków – czy są to wydatki na remont – należy bowiem brać pod uwagę zmieniającą się rzeczywistość gospodarczą i postęp techniczny, mające wpływ na sposób i środki realizowania robót tym pojęciem objętych. Różnica między nakładami na remont a nakładami na modernizację środków trwałych polega głównie na tym, że pierwsze z nich zmierzają do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środków trwałych (instalacja elektryczna, instalacja gazowa, instalacja wodnokanalizacyjna, remont dachu, malowanie), a drugie – do podwyższenia bądź istotnej zmiany cech użytkowych tego składnika majątkowego (ocieplenia i prace dociepleniowe budynku). Dla celów podatkowych inaczej będą traktowane wydatki kwalifikowane jako remontowe, a inaczej wydatki związane z modernizacją środka trwałego.
Wydatki na remont środków trwałych ma Pan prawo zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów jako koszty, o jakich mowa w art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast nakłady o charakterze modernizacyjnym uznaje Pan za powiększające wartość początkową środka trwałego i podlegające amortyzacji.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Z przedstawionego przez Pana opisu wynika, że remontuje/modernizuje Pan budynek mieszkalny wielorodzinny (dalej: Budynek), który w przyszłości będzie służył do prowadzenia przez Pana działalności gospodarczej w zakresie praktyki lekarskiej i najmu krótko i długoterminowego. Przed rozpoczęciem przez Pana prowadzenia działalności gospodarczej w Budynku wymaga on remontu/modernizacji. W zakres remontu/modernizacji wchodzą prace remontowe dachu, podłóg, okien, ocieplenie posadzek, strychów i zainstalowania instalacji gazowej, wodno-kanalizacyjnej, elektrycznej, wymiana starych pieców, prace wykończeniowe, położenie tynków, kafli i kafelków, malowanie, instalowanie w łazienkach armatury, instalacja mebli kuchennych, instalacja oświetlenia, ocieplenie ścian budynku. Nie prowadzi Pan jeszcze w Budynku działalności z tytułu wynajmu ani usług lekarskich. Całość opisanych wydatków na remont/modernizację Budynku ponosi Pan.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
· pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
· być właściwie udokumentowany,
· nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (…).
Stosownie do 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2)maszyny, urządzenia i środki transportu,
3)inne przedmioty
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Zatem jedną z przesłanek warunkujących uznanie budynku za środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej jest jego kompletność i zdatność do użytku w dniu przyjęcia do używania. Składnik majątku spełnia kryterium kompletności, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjnie umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Przez sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania.
Wartość początkową środków trwałych ustala się na podstawie art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dlatego też podkreślam, że wydatki, które zostały poniesione w celu przystosowania środka trwałego do używania (wykorzystywania go w działalności gospodarczej), niezbędne do uczynienia z niego składnika majątku przedsiębiorstwa kompletnego i zdatnego do użytku nie stanowią wydatków na remont, ale powiększają wartość początkową środka trwałego.
W Pana sprawie nie mamy zatem do czynienia z remontem/modernizacją środka trwałego (Budynku), ale z jego przystosowaniem (wykończeniem) do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Jak wynika z opisu sprawy, wydatki, które Pan ponosi, warunkują możliwość wykorzystywania Budynku do prowadzonej działalności gospodarczej, tj. są niezbędne, aby Budynek był zdatny do użytku. Stąd stwierdzam, że wydatki poniesione przez Pana w związku z przystosowaniem Budynku do stanu umożliwiającego wykorzystanie go na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej nie stanowią wydatków na remont/modernizację istniejącego środka trwałego, ale ich suma powiększa wartość początkową nowego środka trwałego – Budynku, który ma służyć prowadzonej działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji nie podlegają budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy – zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Przepis ten obowiązuje od 1 stycznia 2022 r. Przepis ten został zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105; dalej: ustawa zmieniająca).
W myśl art. 22n ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie podlegają objęciu ewidencją budynki mieszkalne, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, grunty lub prawo użytkowania wieczystego gruntu, związane z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.
Jednocześnie z art. 71 ust. 2 ustawy zmieniającej wynika, że:
Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych i podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2022 r., zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych będących odpowiednio budynkami mieszkalnymi, lokalami mieszkalnymi stanowiącymi odrębną nieruchomość, spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu mieszkalnego lub prawem do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, nabytych lub wytworzonych przed dniem 1 stycznia 2022 r.
Tym samym – na podstawie przepisu przejściowego – który jest przepisem szczególnym, podatnicy jeszcze tylko do końca 2022 roku mogą stosować przepisy dotyczące amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obowiązujące na dzień 31 grudnia 2021 r., w odniesieniu do budynków i lokali mieszkalnych nabytych lub wytworzonych przed 1 stycznia 2022 r.
Na podstawie poczynionych wskazań stwierdzam, że nie mógł Pan wprowadzić do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Budynku, który nie spełnił definicji środka trwałego. Budynek ten bowiem nie był zdatny do użytku, a jego stan, który wymaga remontu/modernizacji, powoduje, że Budynek nie nadaje się do używania w celu prowadzenia działalności gospodarczej.
Wydatki, które zostały przez Pana poniesione w celu przystosowania Budynku do używania (wykorzystywania go w działalności gospodarczej), niezbędne do uczynienia z niego składnika majątku przedsiębiorstwa zdatnego do użytku, a które w opisie sprawy nazwał Pan wydatkami na remont, nie stanowią wydatków na remont, ale powiększają wartość początkową środka trwałego. Dlatego nie może Pan zakwalifikować tych wydatków bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w Pana działalności gospodarczej. Nie będzie miał Pan również możliwości zaliczenia tych wydatków pośrednio – przez odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ od 1 stycznia 2023 r. nie można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będących budynkami mieszkalnymi.
Reasumując – nie może Pan zakwalifikować wydatków na remont budynku mieszkalnego wielorodzinnego do kosztów uzyskania przychodów w Pana działalności gospodarczej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
-stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,
-zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
