Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
7 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 sierpnia 2025 r., które wpłynęło 9 sierpnia 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
X S. A. z siedzibą w (…) (dalej zwana: „Spółką” lub „Z”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.
Spółka nie wchodzi w skład podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu art. 1a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. Spółka jest podatnikiem VAT, przez co jest zobowiązana do przesyłania do właściwego urzędu skarbowego plików JPK-VAT (w części deklaracyjnej i ewidencyjnej) w określonym terminie.
Spółka oprócz działalności gospodarczej prowadzi działalność (…).
Spółka poza przychodami z działalności gospodarczej osiąga również dochody wolne od podatku z tytułu subwencji dopłat – wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.
Spółka rozpoznaje zarówno przychody podatkowe jak i przychody bilansowe. Spółka zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o rachunkowości sporządza roczne sprawozdanie finansowe podlegające badaniu przez biegłego rewidenta. Spółka sporządza Bilans oraz rachunek zysków i strat w wariancie kalkulacyjnym oraz porównawczym gdzie kwoty przychodów netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów a także pozostałe pozycje rachunku zysków i strat w obu wariantach znacznie się różnią, a różnice te wynikają z prezentacji danych zgodnie z ustawą o rachunkowości.
Z uwagi na charakter prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, Spółka faktycznie każdy rok podatkowy kończy stratą podatkową, ewentualnie osiąga minimalny zysk, jednakże z uwagi na możliwość rozliczenia straty podatkowej z lat poprzednich faktycznie nie płaci podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 25 ustawy o CIT.
Spółka jest właścicielem nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, część z nieruchomości została oddana w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Spółka stosownie do treści art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, odprowadza w formie miesięcznych zaliczek podatek od przychodu ze środków trwałych będących budynkami w wysokości 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.
Z uwagi na specyfikę działalności Spółki w poszczególnych latach mogą występować trzy warianty dotyczące różnicy pomiędzy wysokością podatku od przychodów z budynków a wysokością zaliczki na podatek dochodowy obliczanej na zasadach ogólnych.
Po pierwsze, w danym okresie rozliczeniowym wysokość podatku od przychodów z budynków, może być niższa niż wysokość zaliczki obliczanej na zasadach wynikających z art. 25 ustawy o CIT.
Po drugie, wysokość podatku od przychodów z budynków za dany miesiąc będzie wyższa niż wysokość zaliczki na podatek obliczanej na zasadach wynikających z art. 25 ustawy o CIT.
Po trzecie, wysokość podatku od przychodów z budynków za dany miesiąc będzie wyższa niż wysokość zaliczki na podatek obliczanej na zasadach wynikających z art. 25 ustawy o CIT, jednakże po odliczeniu od wysokości zaliczki obliczanej na zasadach wynikających z art. 25 ustawy o CIT, straty z lat poprzednich, wysokość zaliczki jest niższa niż wysokość podatku od przychodów z budynków.
Zgodnie z regulacją art. 24b ust. 13 ustawy o CIT, podatnicy mogą nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 (obliczanej na zasadach ogólnych), za dany miesiąc. Jednocześnie, na mocy art. 24b ust. 14 ustawy o CIT, kwotę zapłaconego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku od przychodów z budynków odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT, za rok podatkowy. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy.
Jednocześnie, z treści przepisu art. 24b ust. 15 ustawy o CIT wynika, że kwota podatku od przychodów z budynków nieodliczona na podstawie art. 24b ust. 14 (a więc w deklaracji za dany rok podatkowy), podlega zwrotowi na wniosek podatnika bez wydawania decyzji o zwrocie podatku, jeżeli wniosek nie budzi wątpliwości. Oznacza to że jeśli Spółka jako podatnik nie wykazałaby kwoty zapłaconego i nieodliczonego podatku w deklaracji CIT-8 za dany rok, to może w tym zakresie nie korygować deklaracji a wyłącznie złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty w tym zakresie na podstawie cytowanego przepisu.
Pytanie
Czy możliwe jest nieopłacanie przez Wnioskodawcę podatku od przychodów z budynków, w sytuacji w której wysokość zaliczki na podatek od przychodów z budynków za dany miesiąc jest wyższa niż wysokość zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT (obliczanej na zasadach ogólnych), zarówno w sytuacji w której wysokość zaliczki o której mowa w art. 25 ustawy o CIT, nie jest pomniejszana o stratę z lat poprzednich jak i w sytuacji, w której Wnioskodawca dokonuje obniżenia kwoty zaliczki o stratę z lat poprzednich?
Państwa stanowisko w sprawie (sformułowane we wniosku oraz jego uzupełnieniu)
Zdaniem Spółki, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca jako podmiot mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegający obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów na terytorium RP, będący właścicielem nieruchomości położonych na terytorium RP, z których część została oddana w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, stosownie do treści art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, nie będzie zobowiązany do odprowadzania w formie miesięcznych zaliczek podatku od przychodu ze środków trwałych będących budynkami w wysokości 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc (podatek od przychodów z budynków) jeśli wysokość tego podatku będzie wyższa niż wysokość zaliczki obliczanej na zasadach wynikających z art. 25 ustawy o CIT.
W sytuacji, w której wysokość podatku od przychodów z budynków za dany miesiąc będzie wyższa niż wysokość zaliczki na podatek obliczanej na zasadach wynikających z art. 25 ustawy o CIT, albo też wysokość podatku od przychodów z budynków za dany miesiąc będzie wyższa niż wysokość zaliczki na podatek obliczanej na zasadach wynikających z art. 25 ustawy o CIT, jednakże po odliczeniu od wysokości zaliczki, straty z lat poprzednich, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od przychodów z budynków.
Należy wskazać, że zgodnie z art. 24b ust. 12 Ustawy o CIT, Wnioskodawca uprawniony jest do obniżenia kwoty zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy. Ponadto, zgodnie z art. 24b ust. 13 ustawy o CIT, podatnicy mogą nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25, za dany miesiąc. Skoro więc, Wnioskodawca dokonując wyliczenia podatku ustala, że wysokość podatku od przychodów z budynków jest wyższa niż wysokość zaliczki obliczanej na zasadach ogólnych wynikających z art. 25 ustawy o CIT, to może nie wpłacać tego podatku.
Uzasadnienie stanowiska Spółki
(…) (dalej: „SPÓŁKA”) jest podmiotem mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającym obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów na terytorium RP.
Zgodnie z regulacją art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:
1)stanowi własność albo współwłasność podatnika,
2)został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
3)jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
– zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.
Na mocy art. 25b ust. 11 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, złoży zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, podatek od przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później niż w terminie złożenia tego zeznania.
Zgodnie z art. 24b ust. 12 ustawy o CIT, kwotę zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków podatnicy odliczają od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25. W przypadku gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek od przychodów z budynków zapłacony za miesiące przypadające na dany kwartał.
Z kolei, zgodnie z regulacją art. 24b ust. 13 ustawy o CIT, podatnicy mogą nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25, za dany miesiąc.
Ponadto, kwotę zapłaconego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku od przychodów z budynków odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 za rok podatkowy. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 (art. 24b ust. 14 ustawy o CIT).
Mając na uwadze powyższe regulacje, w ocenie Wnioskodawcy, należy przyjąć, że w sytuacji, w której Wnioskodawca dokonując wyliczenia wysokości podatku od przychodów z budynków oraz wysokości zaliczki na podatek o której mowa w art. 25 ustawy o CIT ustala, że wysokość podatku od przychodów z budynków jest wyższa niż wysokość zaliczki na podatek, może nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, niezależnie od tego czy obliczenia tego dokonuje z uwzględnieniem rozliczenia straty z lat poprzednich czy nie.
Należy wskazać, że sama możliwość obniżenia zaliczki o stratę z lat poprzednich była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo w interpretacji z 28 kwietnia 2021 r. znak 0111-KDIB1-3.4010.97.2021.1.AN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził: „(…) podatnik może odliczyć stratę podatkową wówczas, gdy osiągnie dochód podatkowy. Nie ma natomiast możliwości rozliczenia straty podatkowej w roku podatkowym, w którym nie osiągnięto dochodu. Jeżeli zatem podatnik osiąga dochód w trakcie trwania roku podatkowego, tj. stwierdza w trakcie roku podatkowego, że obowiązany jest do wykazania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych, to zasadne jest uznanie, że osiągnął on dochód, który może obniżyć o kwotę straty w odpowiedniej wysokości. Oznacza to, że podatnik nie musi czekać do momentu sporządzenia rocznego zeznania podatkowego, w którym wykaże dochód z całego roku podatkowego i dopiero wówczas obniży jego wysokość o odpowiednią kwotę straty.”
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.
Zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm. dalej: „updop”):
podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który
1)stanowi własność albo współwłasność podatnika,
2)został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
3)jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.
Na mocy art. 24b ust. 11 updop:
podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, złoży zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, podatek od przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później niż w terminie złożenia tego zeznania.
Państwa wątpliwość w niniejszej sprawie dotyczy ustalenia, czy możliwe jest nieopłacanie przez Wnioskodawcę podatku od przychodów z budynków, w sytuacji w której wysokość zaliczki na podatek od przychodów z budynków za dany miesiąc jest wyższa niż wysokość zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT (obliczanej na zasadach ogólnych), zarówno w sytuacji w której wysokość zaliczki o której mowa w art. 25 ustawy o CIT, nie jest pomniejszana o stratę z lat poprzednich jak i w sytuacji, w której Wnioskodawca dokonuje obniżenia kwoty zaliczki o stratę z lat poprzednich.
Odnosząc się do powyższego, w pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 24b ust. 12 updop:
kwotę zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków podatnicy odliczają od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25. W przypadku gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek od przychodów z budynków zapłacony za miesiące przypadające na dany kwartał.
Jak stanowi art. 24b ust. 13 updop:
podatnicy mogą nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25, za dany miesiąc.
Stosownie do art. 24b ust. 14 updop:
kwotę zapłaconego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku od przychodów z budynków odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 za rok podatkowy. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1.
Zgodnie z art. 24b ust. 15 updop:
kwota podatku od przychodów z budynków nieodliczona na podstawie ust. 14 podlega zwrotowi na wniosek podatnika bez wydawania decyzji o zwrocie podatku, jeżeli wniosek nie budzi wątpliwości.
Z kolei, art. 25 ust. 1 updop stanowi, że:
podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.
W myśl art. 25 ust. 1a updop:
zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczkę za ostatni miesiąc roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 27 ust. 1.
Zatem, kwota zapłaconego podatku od przychodów z budynków nie podlegająca odliczeniu od zaliczki na podatek za dany miesiąc (nadwyżka ponad zaliczkę) stanowi kwotę uiszczonego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku od przychodów z budynków, którą odlicza się od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 19 updop, za rok podatkowy.
Mając na uwadze powyższe, nie sposób zgodzić się z Państwem, że w sytuacji, w której wysokość podatku od przychodów z budynków jest wyższa niż wysokość zaliczki na podatek o której mowa w art. 25 updop, Wnioskodawca może nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, niezależnie od tego czy obliczenia tego dokonuje z uwzględnieniem rozliczenia straty z lat poprzednich czy nie.
Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 24b ust. 13 updop, podatnicy mogą nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25, za dany miesiąc.
Zauważyć należy, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem. Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo.
Zatem, w sytuacji, gdy ustalona przez Państwa w danym miesiącu wartość podatku od przychodów z budynków, o którym mowa w art. 24b updop, będzie wyższa od zaliczki na podatek dochodowy, obliczanej na podstawie art. 25 updop (zarówno po wcześniejszym odliczeniu straty z lat ubiegłych, jak i w sytuacji, gdy nie dokonują Państwo takiego odliczenia), będą Państwo zobowiązani do wpłaty podatku od przychodów z budynków za dany miesiąc, na podstawie art. 24b ust. 13 updop.
Końcowo należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 7 ust. 1 updop:
przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Stosownie do art. 7 ust. 2 updop:
dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
W myśl art. 7 ust. 5 updop:
o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:
1)obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
2)obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
Jak wynika z cytowanych przepisów, o stratę w rozumieniu art. 7 ust. 5 updop, obniża się dochód, który dopiero po dokonaniu stosownych odliczeń, stanowi podstawę ustalania zaliczek, zgodnie z art. 25 ust. 1 updop.
Ponadto, jak wynika z powołanego wcześniej art. 24b ust. 11 updop:
podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego (…).
Stwierdzić zatem należy, że w przeciwieństwie do podatku, obliczanego na zasadach ogólnych, podatek od przychodów z budynków nie jest opłacany w formie zaliczek.
Kwestie te nie miały jednakże wpływu na ocenę istoty przedstawionego przez Państwa stanowiska w sprawie.
Podsumowując, Państwa stanowisko, w zakresie ustalenia, czy możliwe jest nieopłacanie przez Wnioskodawcę podatku od przychodów z budynków, w sytuacji w której wysokość zaliczki na podatek od przychodów z budynków za dany miesiąc jest wyższa niż wysokość zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25 ustawy o CIT (obliczanej na zasadach ogólnych), zarówno w sytuacji w której wysokość zaliczki o której mowa w art. 25 ustawy o CIT, nie jest pomniejszana o stratę z lat poprzednich jak i w sytuacji, w której Wnioskodawca dokonuje obniżenia kwoty zaliczki o stratę z lat poprzednich, uznałem za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
W odniesieniu do powołanej interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Powołana przez Państwa interpretacja indywidualna z 28 kwietnia 2021 r. znak 0111-KDIB1-3.4010.97.2021.1.AN dotyczy ustalenia, czy Spółka może dokonać odliczenia poniesionej w poprzednich latach straty już w trakcie roku podatkowego, przy obliczaniu miesięcznych zaliczek CIT - począwszy od dowolnego miesiąca roku podatkowego, czy dopiero w zeznaniu rocznym CIT-8 oraz jak należy postąpić w przypadku, gdy Spółka dokona odliczenia straty z lat ubiegłych w trakcie roku podatkowego, za który w zeznaniu rocznym wykaże stratę. Zatem, wydana została w innym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym od będącego przedmiotem niniejszego wniosku.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.