Temat interpretacji

W przedstawionym stanie faktycznym w związku art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - Spółka nie będzie miała prawa do odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu CIT-8 za 2011 r. 50% wydatków poniesionych w latach 2010-2011 na nabycie nowych technologii w postaci wartości niematerialnej i prawnej, jaką stanowi System AX 4.0.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2011 r. (data wpływu 11.07.2011 r.) oraz piśmie z dnia 30 września 2011 r. (data wpływu 03.10.2011 r.) uzupełniającym braki formalne wniosku na wezwanie Nr IPPB5/423-640/11-2/AM z dnia 19 września 2011 r. (data doręczenia 23.09.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.07.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka wchodzi w skład Grupy, największego dystrybutora i detalisty sprzedaży prasy, obecnego w 20 krajach Europy, Ameryki Północnej i Azji. W Polsce Spółka działa od 1997 roku, budując własną ogólnopolską sieć detaliczną liczącą obecnie 600 sklepów na lotniskach, dworcach, stacjach metrach oraz w centrach handlowych. Ponadto, od 2004 r. Spółka rozwija dynamicznie sieć kawiarni na dworcach, lotniskach i w centrach handlowych.

W latach 2009-2011 w Spółce wdrażano system Microsoft Dynamics AX 4.0 (dalej: System AX 4.0), będący systemem klasy ERP II (ang. Enterprise Resource Planning - Planowanie Zasobów Przedsiębiorstwa oraz e-Biznes). Przed wdrożeniem Systemu AX 4.0 Spółka stosowała w swojej działalności poprzednią wersję Systemu AX, tj. system Microsoft Dynamics AX 3.0 w wersji Service Pack 4. Spółka zdecydowała się na wdrożenie nowej wersji tego Systemu, który stanowi pakiet oprogramowania obejmującego w sposób całościowy procesy zachodzące w Spółce (logistyka, księgowość, kadry i płace, etc.), a w rezultacie stanowi nowoczesne narzędzie zarządzania Spółką.

Spółka nabyła prawo do korzystania z Systemu AX 4.0 w drodze umowy leasingu zawartej w 2010 r. W związku z implementacją Systemu AX 4.0 Spółka poniosła wydatki w wysokości sumy kosztów jego nabycia i wdrożenia i w takiej też wartości rozpoznała w lutym 2011 roku wartość niematerialną i prawną w postaci Systemu AX 4.0 we właściwej ewidencji rachunkowej.

Następnie, Spółka zwróciła się do Wydziału Matematyki i Informatyki Uniwersytetu , będącego niezależną od Spółki jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (dalej: Jednostka naukowa), z prośbą o sporządzenie ekspertyzy w odniesieniu do możliwości uznania Systemu AX 4.0 za nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o CIT.

W świetle sporządzonej przez Jednostkę Naukową ekspertyzy (dalej: Opinia), System AX 4.0 wraz z wdrożeniem:

• stanowi wartość niematerialną i prawną,

• umożliwia Spółce świadczenie udoskonalonych usług,

• stanowi technologię znaną i stosowaną w świecie od dnia 10 września 2006 roku, czyli technologię, która w momencie wdrożenia nie była stosowana w świecie przez okres dłuższy niż 5 lat, co - zgodnie z Opinią - oznacza spełnienie przesłanek umożliwiających uznanie go za nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o CIT.

Wdrożenie Systemu AX 4.0 pozwoliło Spółce na pełne zintegrowanie i scentralizowanie wewnętrznych procesów biznesowych oraz kontaktów z kontrahentami. W efekcie pozwoliło to na stworzenie nowego sposobu funkcjonowania administracyjnego i operacyjnego Spółki, co było niemożliwe w ramach poprzedniej wersji systemu informatycznego funkcjonującego w Spółce. Biorąc pod uwagę umożliwiony przez System AX 4.0 zautomatyzowany, inteligentny sposób realizacji świadczonych przez Spółkę usług, wdrożenie przedmiotowego innowacyjnego rozwiązania technologicznego doprowadziło do świadczenia przez Spółkę zasadniczo zmienionych usług, co potwierdza uzyskana przez Spółkę Opinia.

Spółka zaznacza, że w roku podatkowym, w którym Spółka nabyła System AX 4.0 oraz w roku poprzedzającym nabycie nowych technologii nie prowadziła działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Ponadto, Spółka informuje, iż nie udzieliła ani nie zamierza udzielić w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii (w szczególności, do korzystania z Systemu AX 4.0 nie została uprawniona żadna ze spółek zależnych Spółki ani Spółka nie udzieliła spółkom zależnym sublicencji na korzystanie z Systemu AX 4.0) oraz nie otrzymała zwrotu wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.

W uzupełnieniu wniosku o wydanie interpretacji, Wnioskodawca pismem z dnia 30 września 2011 r. wskazał, iż umowa leasingu licencji systemu Microsoft Dynamics AX 4.0 (dalej; System AX 4.0), zawarta przez Spółkę w 2010 r., jest umową leasingu operacyjnego, tj. umowę, o której mowa w art. 17b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych . Spółka informuje, że umowa nie zawiera żadnego postanowienia przewidującego dokonywanie odpisów amortyzacyjnych przez korzystającego (tj. przez Spółkę). Odpisy amortyzacyjne dla celów podatkowych z tytułu przedmiotowej umowy leasingu są dokonywane przez finansującego. Jednocześnie Spółka informuje, że nie wprowadziła Systemu AX 4.0 do ewidencji podatkowej Spółki, natomiast rozpoznała w dniu 28 lutego 2011 r. wartość niematerialną i prawną w postaci Systemu AX 4.0 we właściwej ewidencji rachunkowej Spółki.

Przedmiotowa umowa leasingu Systemu AX 4.0 została zawarta na 36 miesięcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie fatycznym Spółka - zgodnie z art. 18b ustawy o CIT - będzie miała prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu CIT-8 za 2011 r. 50% wydatków poniesionych w latach 2010-2011 na nabycie nowych technologii w postaci wartości niematerialnej i prawnej, jaką stanowi System AK 4.0...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, Spółka spełnia wszelkie przesłanki niezbędne do zastosowania ulgi na nabycie nowych technologii, o której mowa w art. 18b ustawy o CIT i w związku z tym przysługuje jej prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych w latach 2010-2011 na nabycie nowych technologii w postaci wartości niematerialnej i prawnej, jaką stanowi System AX 4.0.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o CIT, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Jednocześnie, z treści art. 18b ust. 2 ustawy o CIT wynika, iż za nowe technologie, w rozumieniu art. 18b ust. 1 ww. ustawy, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki.

Przez nabycie nowej technologii, w świetle art. 18b ust. 2a ustawy o CIT, rozumie się natomiast nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 ustawy o CIT).

Zgodnie art. 18b ust. 4 ustawy o CIT, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5 ustawy o CIT).

Odliczenia dokonuje się, co do zasady, w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w art. 18b ust. 4 i 5 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 18b ust. 7 ustawy o CIT, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5.

Mając na uwadze powyższe przepisy, a także z uwagi na fakt, iż Spółka:

• w latach 2009-2011 dokonywała przedpłat oraz wdrażała System AX 4.0, stanowiący wartość niematerialną i prawną, która w 2011 roku ujęta została we właściwej ewidencji rachunkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki,

• posiada Opinię niezależnej Jednostki naukowej w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki, potwierdzającą, że System AX 4.0 wraz z wdrożeniem jest nową technologią,

• od wprowadzenia Systemu AX 4.0 na rynek na świecie do momentu wdrożenia Systemu AX 4.0 w Spółce nie upłynęło 5 lat,

• innowacyjna technologia umożliwiła Spółce świadczenie zasadniczo zmienionych usług,

• Spółka nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

• nie wystąpiła żadna z przesłanek negatywnych wymienionych w art. 1 8b ust. 8 ustawy o CIT, w opinii Spółki, może ona uznać koszty związane z nabyciem Systemu AX 4.0 (wraz z wdrożeniem) za wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie nowych technologii i w rezultacie może skorzystać z prawa do odliczenia niniejszych wydatków od podstawy opodatkowania. Dotyczy to wydatków poniesionych w latach 2010-2011, tj. w roku wprowadzenia przez Spółkę Systemu AX 4.0 do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz w roku poprzedzającym.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał treść interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 marca 2010 r. (sygn. IPPB5/423-13/10-2/AM), w której organ ten potwierdził, iż w przypadku spełnienia wszystkich pozytywnych przesłanek wskazanych w art. 18b ustawy o CIT Spółce przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii w postaci wartości niematerialnej i prawnej jaką stanowi system komputerowy typu ERP.

Zdaniem Spółki, jest ona upoważniona do zmniejszenia podstawy opodatkowania o wydatki związane z nabyciem i wdrożeniem Systemu AX 4.0 w wartości odpowiadającej kwocie należnej dostawcy wymienionego Systemu, powiększonej o koszty implementacji tego Systemu, poniesione do dnia jego przekazania do używania.

Dodatkowo, mając na uwadze art. 18b ust. 6 ustawy o CIT, Spółka wskazała, iż - w jej opinii - wydatki poniesione przez nią w latach 2010-2011 na nabycie nowych technologii w postaci Systemu AX 4.0 powinny zostać odliczone w zeznaniu za rok podatkowy 2011, w którym to System AX 4.0 został wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.

Prawidłowość stanowiska Spółki potwierdzają organy podatkowe w swoich interpretacjach, m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 19 stycznia 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423- 1284/09/JD), w której stwierdził: (...) Wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie licencji uwzględnione w jej wartości początkowej, w części, w jakiej zostały zapłacone, stanowią podstawę do obliczenia wielkości należnego odliczenia od podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w którym Spółka wprowadziła wartość niematerialną i prawną do stosownej ewidencji lub w roku następującym po tym roku. Reasumując, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 18b u.p.d.o.p. Tym samym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia wydatków poniesionych na nabycie licencji, które uwzględnione zostały w wartości początkowej oraz zapłacone podmiotowi uprawnionemu w wysokości 50% tych wydatków.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, będzie ona uprawiona do odliczenia w zeznaniu CIT-8 za 2011 r. wydatków na nabycie i wdrożenie Systemu AX 4.0 poniesionych przez Spółkę w latach 2010-2011 (podobnie: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 29 maja 2009 r., sygn. akt ITPB3/423-166/09/DK).

Reasumując, w opinii Spółki, wobec przedstawionego stanu faktycznego, Spółka spełnia wszelkie przesłanki niezbędne do zastosowania ulgi na nabycie nowych technologii, o której mowa w art. 18b ustawy o CIT i, tym samym, przysługuje jej prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych w latach 2010-2011 na nabycie nowych technologii w postaci wartości niematerialnej i prawnej, jaką stanowi System AX 4.0.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 ww. ustawy, za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Jak stanowi przepis art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 powyższej ustawy).

Zgodnie z art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5 ustawy).

Jak wynika z art. 18b ust. 6 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 ustawy).

Przy czym wskazane przez ustawodawcę warunki umożliwiające odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii muszą być spełnione kumulatywnie, aby podatnik mógł skorzystać z preferencji podatkowych przewidzianych w art. 18b ustawy o CIT.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w latach 2009-2011 w Spółce wdrażano system Microsoft Dynamics AX 4.0 (dalej: System AX 4.0), będący systemem klasy ERP II (ang. Enterprise Resource Planning - Planowanie Zasobów Przedsiębiorstwa oraz e-Biznes). Spółka nabyła prawo do korzystania z Systemu AX 4.0 w drodze umowy leasingu zawartej w 2010 r.

Stosownie do art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej finansującym, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej korzystającym, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Z powyższej definicji wynika, że nazwana umowa leasingu, uregulowana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) jest jedną z wielu umów, które mieszczą się w katalogu określonym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatkową umową leasingu może być każda umowa posiadająca cechy określone w art. 17a pkt 1 ustawy niezależnie od nazwy. Skutkiem tego będą określone w przepisach uprawnienia i zobowiązania stron umowy w zakresie wykazywania przychodów i kosztów dla potrzeb podatku dochodowego. . Definicja umowy leasingu dla celów podatkowych obejmuje znacznie szerszy zakres przedmiotowy w stosunku do umowy leasingu z kodeksy cywilnego. Ustawodawca umieścił umowę leasingu w systemie podatków dochodowych i odnosi ją do takich pojęć właściwych prawu podatkowemu jak środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne. Przedmiotem podatkowej umowy leasingu mogą być zatem nie tylko rzeczowe składniki majątkowe, ale również prawa majątkowe nie będące rzeczami w rozumieniu kodeksu cywilnego (np. licencje do programów komputerowych).

O tym, czy umowa może być zakwalifikowana jako podatkowa umowa leasingu decydują jej cechy, które muszą być spełnione łącznie:

1. przedmiotem umowy mogą być wyłącznie rzeczy lub prawa stanowiące środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji podatkowej, a także grunty,
2. świadczenie polega na tym, że jedna ze stron oddaje drugiej za wynagrodzeniem przedmiot umowy do używania albo używania i pobierania pożytków.

Przez umowę leasingu rozumiemy zobowiązanie się finansującego, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do nabycia rzeczy od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddanie tej rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się tym samym zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego. Zatem leasing opiera się na konstrukcji odpłatnego użytkowania lub używania rzeczy przez leasingobiorcę, nie będącej jego własnością. Przez cały czas trwania umowy leasingu pozostaje własnością leasingodawcy (w sensie cywilnoprawnym, choć nie koniecznie ekonomicznym). Leasingobiorca natomiast płacąc opłaty leasingowe i nie dokonując zakupu użytkowanej rzeczy wykorzystuje tę rzecz dla swoich celów gospodarczych.

Oprócz tych ogólnych cech podatkowej umowy leasingu, ustawodawca wskazuje w przepisach warunki szczególne, które pozwalają na zaliczenie umowy leasingu do podatkowej umowy leasingu operacyjnego (art. 17b ustawy) lub podatkowej umowy leasingu finansowego (art. 17f ustawy). Przy czym podkreślić należy, iż podział na umowy leasingu operacyjnego i finansowego wynika z kształtu tych umów i skutków, jakie wywołują w przepisach podatkowych nie pojawiają się natomiast sformułowania takie jak leasing operacyjny czy finansowy.

Jak wskazał Wnioskodawca umowa leasingu licencji systemu Microsoft Dynamics AX 4.0 (dalej; System AX 4.0), zawarta przez Spółkę w 2010 r., jest umową leasingu operacyjnego, tj. umowę, o której mowa w art. 17b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych .

Zgodnie z art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Leasing operacyjny to taki rodzaj leasingu, w którym przedmiot leasingu zaliczany jest do składników majątkowych leasingodawcy, na nim też spoczywa obowiązek dokonywania odpisów amortyzacyjnych. W przypadku leasingu operacyjnego leasingobiorca ma prawo do wykupu przedmiotu leasingu po upłynięciu podstawowego okresu umowy leasingu.

Podkreślić jednakże należy, iż kryteria podziału na leasing operacyjny i finansowy stosowane przez przepisy podatkowe i ustawę o rachunkowości nie są zbieżne. Zakres umów określanych jako umowy leasingu operacyjnego dla potrzeb podatku dochodowego nie będzie identyczny z zakresem umów określanych tym mianem na gruncie przepisów podatkowych. W efekcie, korzystający może być zobowiązany do wprowadzenia przedmiotu leasingu do ewidencji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych oraz do dokonywania dla potrzeb rachunkowych odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu umowy leasingu, która dla celów podatkowych stanowić będzie umowę leasingu operacyjnego.

Jak poinformowała Spółka w uzupełnieniu wniosku z dnia 30 września 2011 r., umowa nie zawiera żadnego postanowienia przewidującego dokonywanie odpisów amortyzacyjnych przez korzystającego (tj. przez Spółkę). Odpisy amortyzacyjne dla celów podatkowych z tytułu przedmiotowej umowy leasingu są dokonywane przez finansującego. Spółka nie wprowadziła Systemu AX 4.0 do ewidencji podatkowej Spółki, rozpoznała go jednakże jako wartość niematerialna i prawna dla celów ewidencji rachunkowej 28 lutego 2011 r.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż Wnioskodawca w momencie rozpoznania wartości niematerialnej i prawnej w postaci Systemu AX 4.0 w ewidencji rachunkowej Spółki nie spełnia wszystkich przesłanek umożliwiających zastosowanie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii, a jak wskazano powyżej warunki umożliwiające odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii muszą być spełnione kumulatywnie, aby podatnik mógł skorzystać z preferencji podatkowych przewidzianych w art. 18b ustawy o CIT.

Reasumując w przedstawionym stanie faktycznym w związku art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - Spółka nie będzie miała prawa do odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu CIT-8 za 2011 r. 50% wydatków poniesionych w latach 2010-2011 na nabycie nowych technologii w postaci wartości niematerialnej i prawnej, jaką stanowi System AX 4.0. W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie