Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 08.09.2005, sygn. ZD/423-11/05, Urząd Skarbowy Poznań-Śródmieście

Temat interpretacji

W dniu 9 czerwca 2005r. firma złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Wniosek został uzupełniony przez Spółkę w dniu 7 lipca 2005r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w 2003r. nabyła nieruchomość zabudowaną w drodze zamiany. Z § 11 aktu notarialnego dotyczącego umowy zamiany wynika, że z tytułu zamiany strony nie dokonują żadnych dopłat oraz nie mają w stosunku do siebie żadnych roszczeń. Zamiany nieruchomości między Spółką z o.o., a Miastem dokonano z uwagi na uniknięcie wywłaszczenia w trybie przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000r. Nr 46, poz. 543 ze zm.).

W związku z powyższym, Spółka zwróciła się z zapytaniem, czy w przypadku sprzedaży tej nieruchomości figurująca obecnie w księgach wartość początkowa gruntu oraz nie umorzona wartość budynków i budowli będzie kosztem uzyskania przychodu, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Podatnik przedstawił następujące stanowisko odnośnie przedstawionego wyżej stanu faktycznego:

Przychód ze sprzedaży ww. nieruchomości zabudowanej będzie przychodem do opodatkowania po uwzględnieniu kosztów uzyskania, którymi stanie się wartość początkowa gruntu oraz nie umorzona wartość budynków i budowli zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Zgodnie z przepisami art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków na:

a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i trwałych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16 g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z kolei art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wskazuje okres, w którym podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych. W przepisie tym określono jednak, iż suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z powyższego wynika, że w przypadku sprzedaży środka trwałego do kosztów uzyskania przychodów zalicza się pozostałą niezamortyzowaną wartość stanowiącą różnicę między wartością początkową środka trwałego, a wysokością dokonanych odpisów amortyzacyjnych, z tym, że w myśl art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy, suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W świetle powołanych przepisów, Spółka przy ustaleniu dochodu ze sprzedaży środka trwałego do kosztów uzyskania przychodów może zaliczyć całą niezamortyzowaną wartość środka trwałego.