Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym PWI będące Modelami, Metodami, Bibliotekami, Zbiorami Danych, Aplikacjami i Rozwiązaniami, które zostały stworzone, opracowane i ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej (KPWI) w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego lub jego elementów)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1) W związku z postanowieniem z 30 czerwca 2023 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.245.2023.2.MBD uchylającym postanowienie Organu I instancji z 2 maja 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.245.2023.1.JKU o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku w zakresie pytania oznaczonego nr 2,

2) stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego  stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek, z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, m.in. w zakresie ustalenia, czy PWI będące Modelami, Metodami, Bibliotekami, Zbiorami Danych, Aplikacjami i Rozwiązaniami, które zostały stworzone, opracowane i ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej (KPWI) w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego lub jego elementów).

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 5 kwietnia 2023 r. znak 0111-KDIB1-3.4010.94.2023.1.JKU wezwano do jego uzupełnienia.

Uzupełnili go Państwo pismem z 25 kwietnia 2023 r., które wpłynęło w tym samym dniu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

A. Informacje ogólne

X sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”) od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (Spółka podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu). Jedynym udziałowcem Wnioskodawcy jest Y Inc. będący amerykańskim rezydentem podatkowym (dalej: „Y”).

Wnioskodawca prowadzi działalność w branży technologii i usług informatycznych, tworząc (...).

Na podstawie prac badawczo-rozwojowych Spółka opracowała wysoce zaawansowane rozwiązania do inteligentnego przetwarzania dokumentów. Należy wskazać, że 24 listopada 2020 r. Spółka uzyskała interpretację podatkową o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.444.2020.1.JKU, w której organ podatkowy potwierdził, że działalność Spółki, w ramach której tworzy i rozwija platformę (Platforma 1) spełnia przesłanki uznania jej za działalność badawczo-rozwojową (B+R). Organ potwierdził, że wytworzone przez Spółkę oprogramowanie komputerowe (PLATFORMA 1) stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587; dalej: „Ustawa o CIT”), co do którego Spółka uprawniona jest stosować ulgę wynikającą z art. 24d Ustawy o CIT (dalej: „ulga IP Box”).

Mimo uzyskania pozytywnej interpretacji organu podatkowego i uznania stanowiska Spółki w całości za prawidłowe, Wnioskodawca nie korzystał dotychczas z preferencyjnego opodatkowania IP Box ani nie dokonywał odliczeń z tytułu ulgi B+R. Od momentu wydania ww. interpretacji Spółka opracowała nowy produkt komercyjny (platformę), tj. PLATFORMA 2. Ponadto, Spółka kontynuowała rozwój i doskonalenie pierwotnej platformy (PLATFORMA 1) w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Spółka planuje obecnie skomercjalizować wszystkie swoje prawa własności intelektualnej opracowane w toku prac badawczo-rozwojowych w ciągu ostatnich kilku lat (w tym PLATFORMA 1 i PLATFORMA 2) poprzez ich sprzedaż ostatecznemu podmiotowi dominującemu - Y.

B. Opis działalności Wnioskodawcy w zakresie realizowanych projektów programistycznych

Spółka (...).

Wnioskodawca został wyróżniony za prowadzone prace m.in. (…).

Wnioskodawca prezentuje (...).

Spółka w ramach swojej działalności wytwarza oprogramowanie, (...).

Efektem pracy Spółki jest powstanie programów komputerowych, ustalonych w szczególności w formie kodu maszynowego napisanego w języku programowania, które w przyszłości zostaną skomercjalizowane poprzez sprzedaż na rzecz Y. Prace prowadzone przez Spółkę: są ukierunkowane na nowe odkrycia (...), ich efektem jest projektowanie i tworzenie produktów, procesów, usług, które - w stosunku do dotychczasowej działalności Spółki -(...).

Działalność Wnioskodawcy dotyczy zastosowania (...).

Programy komputerowe nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie prostych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Ponadto, działalność Spółki nie jest jedynie „techniczną”, lecz „twórczą” realizacją szczegółowo zaplanowanych projektów poprzedzanych odpowiednimi pracami przygotowawczymi, na których w późniejszym etapie projektu opiera się proces tworzenia, rozwoju bądź ulepszania programu komputerowego. Spółka złożyła w Stanach Zjednoczonych kilka wniosków o udzielenie ochrony patentowej opracowanych przez siebie modeli, które zostały wykorzystane w rozwoju aplikacji PLATFORMA 1 i PLATFORMA 2, uzyskała również ochronę patentową na jeden z tych modeli - co samo w sobie potwierdza, że rozwiązania te są nowatorskie, użyteczne i nieoczywiste, ponieważ wynalazek musi spełniać te kryteria, aby kwalifikować się do ochrony patentowej. Obecnie rozpatrywane są kolejne amerykańskie i międzynarodowe zgłoszenia patentowe obejmujące modele i metody opracowane przez Spółkę i wykorzystane w opracowaniu aplikacji PLATFORMA 1 i PLATFORMA 2.

Prace projektowe oparte są na tzw. zwinnej metodyce pracy (agile). Praca odbywa się w określonych zespołach, a czas pracy i jej wyniki są odpowiednio ewaluowane i ewidencjonowane. Działalność podejmowana jest przez Spółkę regularnie i prowadzona jest w oparciu o ustalony harmonogram, zgodnie z którym wykonywane są poszczególne prace. Ponadto, Wnioskodawca wyznacza kamienie milowe dla mierzenia postępu w realizacji projektu, które służą określeniu stopnia zaawansowania prac na danym etapie. Wobec tego, działalność ta prowadzona jest w sposób zaplanowany, metodyczny oraz systematyczny. Zazwyczaj w procesie tworzenia rozwiązań i aplikacji opartych na uczeniu maszynowym można wyróżnić następujące etapy:

1. Planowanie - na tym etapie definiowane są problemy i rozwiązania.

2. Przygotowanie danych - na tym etapie dane są zbierane, czyszczone i łączone w zbiory danych.

3. Rozwój modelu - na tym etapie algorytm uczenia maszynowego jest wykorzystywany, trenowany (z wykorzystaniem zbiorów danych) i ewaluowany.

4. Wdrożenie modelu - na tym etapie model uczenia maszynowego jest integrowany z produktem końcowym (aplikacją). Zazwyczaj integracja ta wymaga przekodowania modelu.

5. Monitorowanie i optymalizacja modelu - po wdrożeniu model uczenia maszynowego jest regularnie monitorowany, weryfikowany i optymalizowany.

Wszystkie wykonywane przez Spółkę czynności w ramach procesu tworzenia nie stanowią: rutynowych i okresowych zmian, czynności wdrożeniowych w zakresie opracowywanych już produktów i usług, produkcji seryjnej/produkcji komercyjnej/bieżącej działalności Spółki, działalności wspomagającej/pomocniczej, wykraczającej poza zakres prac badawczo-rozwojowych, czynności serwisowych, promowania ulepszeń i automatyzacji dokonywanych już w Spółce, czynności mających wyłącznie charakter pośredniej działalności wspomagającej/pomocniczej, wykraczające poza zakres prac badawczo-rozwojowych, innych prac spoza prac badawczo-rozwojowych.

Niniejszy wniosek nie obejmuje prac, które Spółka może podjąć już po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych nad danym programem komputerowym, takich jak ocena produktu.

Działalność Spółki polega w szczególności na kompleksowym rozwoju oprogramowania na wszystkich etapach jego powstawania, tj. na etapach definiowania wymagań, określania architektury systemu, doboru jego komponentów i szkieletów aplikacyjnych zgodnie z najnowszymi trendami i praktykami wytwarzania oprogramowania, realizacji projektu w oparciu o przyjęte założenia architektoniczne, projektu graficznego interfejsu użytkownika, implementacji wcześniej określonych wymagań przy pomocy najbardziej zaawansowanej technologii i języków programowania wynikających z przyjętej architektury i stosu technologicznego oraz testowania (testy jednostkowe, integracyjne, wydajnościowe), dokumentowania zrealizowanych prac implementacyjnych zarówno w obszarze technicznym (dokumentacja techniczna), jak i funkcjonalnym (dokumentacja użytkownika).

Prace nad PWI Spółki (określone w sekcji C poniżej) rozpoczęły się w styczniu 2018 r. i są realizowane do dnia dzisiejszego. Od września 2022 r. prace badawczo-rozwojowe są prowadzone we współpracy i na zlecenie Y.

PWI opracowane przez Spółkę mają nowatorski i innowacyjny charakter. Nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do produktów już istniejących.

Kluczowymi funkcjonalnościami, które mają istotny wpływ na sposób korzystania z produktu przez klientów są:

- Trening iteracyjny - funkcja pytań i odpowiedzi,

- Ekstrakcja danych z dokumentów,

- Klasyfikacja dokumentów,

- Walidacja wyodrębnionych danych,

- BCI - Business Context Identification - rodzaj krzyżowego dopasowania wyodrębnionych danych do danych z zewnętrznych baz danych.

Prace projektowe prowadzone są przez dedykowany personel zatrudniony przez Spółkę na podstawie umów o pracę (dalej jako: „Pracownicy”). Personel zatrudniony przez Spółkę składa się z (...). Blisko połowa kadry badawczo-rozwojowej posiada tytuł doktora. Pracownicy wykonują czynności związane z tworzeniem utworów objętych niniejszym wnioskiem na rzecz Spółki w ramach swoich obowiązków ze stosunku pracy. Pracownicy zatrudnieni na umowę o pracę przenoszą na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do utworów stworzonych w ramach obowiązków związanych ze stosunkiem pracy. Tym samym, Spółce przysługują prawa autorskie do programów, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2022r. poz. 2509 t. j.; dalej: „Prawo autorskie”). Przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworu następuje zatem zgodnie z przepisami ustawy Prawo autorskie. Powyższe nie wyklucza jednak podlegania ochronie prawnej na podstawie przepisów innych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

C. Planowana transakcja

Od 2022 r. Spółka jest częścią grupy kapitałowej, w której podmiotem dominującym jest Y. Y przysługują prawa własności intelektualnej, które podmiot ten rozwija i komercjalizuje. Spółka zamierza sprzedać na rzecz Y prawa własności intelektualnej powstałe w wyniku prowadzonych przez Spółkę w ciągu ostatnich kilku lat prac badawczo-rozwojowych (dalej: „PWI”). Całość PWI będących przedmiotem sprzedaży obejmuje w szczególności prawa do modeli uczenia maszynowego („Modele”), metod („Metody”), bibliotek i mikroserwisów („Biblioteki”), zbiorów danych („Zbiory Danych”), benchmarków („Benchmarki”), rozwiązań („Rozwiązania”) i aplikacji („Aplikacje”). Należy również zauważyć, że w przejściowym okresie kilku miesięcy (do uzgodnienia pomiędzy Spółką i Y) po sprzedaży PWI, Spółka zachowa prawo do korzystania z PWI wyłącznie w zakresie niezbędnym do kontynuowania wykonywania praw i obowiązków z niektórych umów licencyjnych i serwisowych zawartych ze swoimi obecnymi klientami (do czasu ich rozwiązania lub przeniesienia praw i obowiązków z tych umów na Y).

Przedmiotem niniejszego wniosku jest potwierdzenie możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatkowej wynikającej z ulgi IP Box do dochodu, który powstanie w wyniku sprzedaży przez Spółkę określonych PWI.

Należy podkreślić, że działania o innym charakterze niż związane z działalnością badawczo-rozwojową, które mogą być wykonywane w ramach działalności Wnioskodawcy, nie są przedmiotem wniosku, a Wnioskodawca nie wnosi o ich ocenę.

Jednocześnie należy podkreślić, że działalność badawczo-rozwojowa nie stanowi całości działalności programistycznej Spółki, a jedynie obejmuje te działania, które ściśle wiążą się z tworzeniem innowacyjnych rozwiązań w celu stworzenia nowego lub ulepszonego produktu/usługi.

D. Prawa własności intelektualnej Spółki będące przedmiotem zbycia na rzecz Y

Aplikacje i Rozwiązania

Działalność badawczo-rozwojowa Spółki zaowocowała powstaniem dwóch flagowych produktów komercyjnych, tj. PLATFORMA 1 i PLATFORMA 2.

PLATFORMA 1 i PLATFORMA 2 (Aplikacje) są to złożone platformy wyrażone w kodzie źródłowym i kodzie wynikowym, które w niniejszym wniosku określane są jako Aplikacje. PLATFORMA 1 i PLATFORMA 2 to wszechstronne platformy służące do automatyzacji procesów wymagających analizy dokumentów biznesowych o unikalnym poziomie automatyzacji wdrożenia i obsługi. Z perspektywy technicznej PLATFORMA 2 można uznać za unowocześnioną wersję PLATFORMA 1, przy czym wykorzystuje ona znacznie bardziej zaawansowaną technologię (w szczególności nowe neuronowe modele językowe).

Należy również podkreślić, że Aplikacje to złożone programy komputerowe, które powstały w wyniku wieloetapowego procesu. W procesie tworzenia Aplikacji konieczne było opracowanie i stworzenie szeregu praw własności intelektualnej Spółki (Modeli, Metod, Bibliotek, Zbiorów Danych, Benchmarków), które albo były niezbędnymi elementami prowadzącymi do stworzenia programów komputerowych, albo same zostały utrwalone w postaci kodu maszynowego lub zostały osadzone w Aplikacjach jako ich elementy funkcjonalne.

W oparciu o Aplikacje (PLATFORMA 1 i PLATFORMA 2) Spółka rozwinęła szereg produktów pochodnych, które są dostosowane do konkretnych potrzeb, zadań lub branż (Rozwiązania). Do takich Rozwiązań należą w szczególności: (…). Rozwiązania stanowią zbiory modeli i API (Application programming interfaces, czyli zbiory reguł opisujących sposób komunikowania się ze sobą programów lub podprogramów). Niezależenie od powyższego, Spółka opracowała także inne rozwiązania, takie jak (…).

Metody

Co do zasady Metody odpowiadają algorytmom uczenia maszynowego, które opisują, w jaki sposób powinien działać model, aby osiągnąć pożądane rezultaty (stanowią opisy sposobu działania). Metody są często wynikiem badań naukowych i stanowią intelektualną podstawę do dalszego rozwoju programów komputerowych. Z reguły Metody stworzone przez Wnioskodawcę zostały utrwalone (zapisane) nie tylko jako pewne idee/koncepcje, ale także w postaci kodu maszynowego. Jedna z Metod jest również przedmiotem ochrony patentowej w Stanach Zjednoczonych. Opracowanie Metod było kluczowym etapem początkowym niezbędnym w procesie tworzenia Aplikacji i Rozwiązań. Spółka opublikowała liczne publikacje naukowe w postaci artykułów naukowych oraz materiałów z konferencji, w których znalazły się informacje o opracowanych Metodach.

Modele i Biblioteki

Modele to instrukcje wyrażone w kodzie maszynowym, które implementują Metody i przetwarzają dane wejściowe zgodnie z regułami wynikającymi z danej Metody. Modele uczenia maszynowego są trenowane z wykorzystaniem zbiorów danych (wcześniej przygotowanych) i walidowane. Po wytrenowaniu modelu uczenia maszynowego możliwe jest jego wdrożenie i zaimplementowanie do aplikacji. Modele uczenia maszynowego są więc etapem pośrednim, prowadzącym bezpośrednio do stworzenia i opracowania ostatecznej formy wyrażenia programu komputerowego, który jest w stanie pracować na nowych danych (na których model nigdy wcześniej nie pracował) i dokonywać na ich temat przewidywań. Dwa z Modeli obecnie oczekują na przyznanie ochrony patentowej w Stanach Zjednoczonych.

Biblioteki i mikroserwisy są zestawami instrukcji wykorzystywanych przez programy komputerowe do realizacji określonych zadań, co pozwala programowi głównemu odwołać się do biblioteki/usługi zamiast implementować określoną funkcję od podstaw. Biblioteki i mikroserwisy będące efektem pracy Spółki wyrażone są w kodzie maszynowym i stanowią moduły niezbędne do działania określonej funkcjonalności. Ich opracowanie i wdrożenie pozwalają na rozszerzenie zakresu funkcjonalnego i użyteczności programów komputerowych. Po ich zaimplementowaniu do aplikacji stanowią jej integralną część. Zarówno Modele, jak i Biblioteki, są utrwalone w postaci kodu maszynowego i stanowią element funkcjonalny programu komputerowego lub etap pośredni prowadzący do opracowania ostatecznej postaci programu komputerowego.

Zbiory Danych

Co do zasady Zbiory Danych (Dataset) są zestawieniem zebranych i przygotowanych w sposób ustrukturyzowany danych. W przypadku głębokiego uczenia maszynowego Zbiory danych są niezbędnym elementem tworzenia programów komputerowych, gdyż służą do trenowania modelu uczenia maszynowego (a więc do kształtowania ostatecznej formy i zawartości programu komputerowego). Zatem, Zbiory Danych są przygotowawczymi pracami projektowymi niezbędnymi w procesie tworzenia Aplikacji.

W efekcie końcowym Zbiory Danych zostały głęboko osadzone w Aplikacjach, a więc stały się integralną częścią programów komputerowych.

Dla uzupełnienia, chociaż Metody i Zbiory Danych zostały wykorzystane do opracowania i szkolenia Modeli/Aplikacji, i tym samym zostały zintegrowane z programami komputerowymi, mogą one również podlegać ochronie prawnoautorskiej jako samodzielne elementy (gdyż Metody i Zbiory Danych w dalszym ciągu istnieją równocześnie z opracowanymi platformami). Z prawnego punktu widzenia Metody mogą być również chronione na podstawie Prawa autorskiego (niezależnie od programów komputerowych), jako tajemnice przedsiębiorstwa lub jako elementy know-how.

Zbiory Danych na gruncie prawa własności intelektualnej w dalszym ciągu istnieją jako niezależne od Aplikacji utwory, które mogą być chronione prawami autorskimi lub w ramach ochrony baz danych sui generis. Intencją Y jest zakup całości praw własności intelektualnej do PLATFORMA 1 i PLATFORMA 2 w celu umożliwienia ich dalszego rozwoju i komercjalizacji. W związku z powyższym, pomimo że PWI zostały wykorzystane do opracowania platform/Aplikacji (tj. były niezbędnymi elementami prowadzącymi do stworzenia programów komputerowych lub same zostały utrwalone w postaci kodu maszynowego lub zostały osadzone jako elementy Aplikacji), to w zakresie, w jakim niektóre PWI mogą podlegać odrębnej ochronie prawnoautorskiej, równolegle do ochrony przyznanej tym programom komputerowym, takie inne prawa własności intelektualnej również zostaną objęte umową sprzedaży, która zostanie zawarta pomiędzy Spółką a Y.

Benchmarki

Benchmarki to zbiory danych służące jako podstawa (benchmark) do sprawdzania dokładności zadań wykonywanych z wykorzystaniem uczenia maszynowego przez programy komputerowe opracowane przez Spółkę. W przeciwieństwie do Zbiorów Danych, Benchmarki nie są głęboko osadzone w Aplikacjach. Dlatego też, Benchmarki nie są uznawane za część programów komputerowych, w związku z czym nie podlegają uldze IP Box i jako takie nie są objęte niniejszym wnioskiem.

E. Kategorie przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę

W tym miejscu należy podkreślić, że obecny udziałowiec Wnioskodawcy (tj. Y) nabył 100% udziałów w Spółce w drugiej połowie 2022 r. W ramach reorganizacji i integracji biznesu Spółki z udziałowcem, zadecydowano o przeniesieniu praw autorskich do PWI na rzecz Y za wynagrodzeniem (dalej: „Sprzedaż”). Cena Sprzedaży PWI zostanie ustalona w oparciu o wycenę dokonaną przez niezależny podmiot. Wobec powyższego, na podstawie art. 24d ust. 1 Ustawy o CIT, Wnioskodawca planuje zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% do dochodów uzyskanych ze Sprzedaży PWI, które stanowią KPWI (zgodnie z definicją poniżej), które zostaną osiągnięte w 2023 r. (lub w następnym roku/latach, jeśli sprzedaż nastąpi w późniejszym terminie). Sprzedaż będzie odbywać się zgodnie z wymogami przewidzianymi przez przepisy odpowiednich ustaw o własności intelektualnej, w szczególności zgodnie z ustawą Prawo autorskie.

F. Kategorie kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez Wnioskodawcę

Wnioskodawca dla potrzeb prowadzonej działalności prowadzi księgi oraz ewidencje rachunkowe. Spółka na podstawie danych z prowadzonych ewidencji jest i będzie w stanie ustalić parametry niezbędne dla określenia podstawy opodatkowania 5% stawką podatku na potrzeby IP Box. W szczególności, Spółka będzie w stanie:

- określić przychody, koszty uzyskania przychodów oraz dochód (stratę), które można przypisać wszystkim kwalifikowanym prawom własności intelektualnej („KPWI”) łącznie;

- wyodrębnić koszty na potrzeby kalkulacji wskaźnika nexus przypadające na wszystkie KPWI łącznie.

Dzięki prowadzonej ewidencji Spółka jest w stanie określić poniesione wydatki, które są związane z wytworzeniem KPWI, tak aby wyliczyć wskaźnik, o którym mowa w art. 24d ust. 4 Ustawy o CIT (dalej: „wskaźnik Nexus”). Spółka w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej poniosła koszty działalności badawczo-rozwojowej, do których należą m.in koszty Pracowników (tj. całkowity koszt zatrudnienia Pracowników odpowiedzialnych za wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie KPWI, w tym, w szczególności zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składki na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w części w jakiej Pracownicy uczestniczą w projektach polegających na tworzeniu KPWI). W celu wyodrębnienia czasu pracy Pracowników poświęconego na projekty polegające na tworzeniu KPWI Spółka korzysta z prowadzonej przez Pracowników ewidencji czasu pracy.

Spółka poniosła też inne koszty związane pośrednio lub bezpośrednio z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem KPWI, związane m.in. z amortyzacją środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, amortyzacją sprzętu komputerowego i elektronicznego, amortyzacją narzędzi i wyposażenia biurowego czy usługami hostingu, usługi wsparcia technicznego.

Spółka otrzymała dotacje z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (NCBiR) na badania przemysłowe i prace rozwojowe. W tym miejscu Spółka wyjaśnia, że wydatki z tytułu realizacji prac w zakresie tworzenia, rozwoju lub ulepszenia KPWI, a w szczególności wydatki z tytułu wynagrodzeń Pracowników, zostały sfinansowane m.in. z otrzymanych przez Spółkę dotacji. Spółka podkreśla, iż zgodnie z ogólnymi zasadami kwalifikacji kosztów jako kosztów uzyskania przychodów, wydatki bezpośrednio sfinansowane z dotacji nie stanowią kosztów uzyskania przychodów (na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 Ustawy o CIT). W związku z tym, Spółka nie zamierza uwzględniać wydatków sfinansowanych z dotacji w zakresie obliczania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP.

Spółka nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 91 ze zm.). Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy o CIT. Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2474 ze zm.).

Tytułem uzupełnienia, pismem z 25 kwietnia 2023 r., które wpłynęło w tym samym dniu, Wnioskodawca wskazał m.in.:

Modele, Metody, Biblioteki, Zbiory Danych, Rozwiązania i Aplikacje (dalej: „KPWI”) stanowią utwory w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. stanowią ustalony przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Utwory te odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i prowadzą do stworzenia nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy „odtwórczej”, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów.

Działalność Wnioskodawcy prowadzona w związku z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem praw własności intelektualnej, w tym kwalifikowanych praw własności intelektualnej (KPWI) będących przedmiotem planowanej sprzedaży stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Poszczególne wytwory działalności Spółki (tj. Modele, Metody, Biblioteki, Zbiory Danych, Rozwiązania i Aplikacje) zostały wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo- rozwojowej.

Wnioskodawca ponownie podkreśla, że prace Wnioskodawcy w istotnej części zostały sfinansowane na podstawie dotacji z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (…), które są przyznawane na „Projekty B+R przedsiębiorstw - Badania przemysłowe i prace rozwojowe realizowane przez przedsiębiorstwa”. Sposób sfinansowania prac, podlegający ścisłemu audytowi NCBiR, dodatkowo potwierdza, że działalność Spółki, w ramach której tworzy, rozwija lub ulepsza PWI, w tym KPWI, będące przedmiotem planowanej Sprzedaży stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 Ustawy o CIT.

Ponadto, Modele, Metody, Biblioteki, Zbiory Danych, Rozwiązania i Aplikacje podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako programy komputerowe lub funkcjonalne części programu komputerowego z uwzględnieniem następujących okoliczności oraz kwestii prawnych:

1. W braku definicji ustawowej programu komputerowego, zgodnie z Objaśnieniami Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, dalej: „Objaśnienia”), Wnioskodawca na potrzeby ulgi IP BOX przyjmuje kompleksową definicję pojęcia „program komputerowy” zaproponowaną w Objaśnieniach przez Ministerstwo Finansów.

W Objaśnieniach Ministerstwo Finansów zaprezentowało interpretację, zgodnie z którą „program komputerowy” należy rozumieć kompleksowo. Zgodnie z tym stanowiskiem pojęcie program komputerowy obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs (gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym).

Zgodnie z Objaśnieniami Ministerstwa Finansów, poszczególne elementy oprogramowania (np. poszczególne moduły) mogą być traktowane jako odrębne programy komputerowe wówczas, gdy stanowią one funkcjonalnie integralną całość.

2. Ochronie prawnej podlegają wszystkie formy wyrażenia utworu. Kod źródłowy oraz kod wynikowy - mimo, iż są podstawową formą wyrażenia programu komputerowego - nie są jedyną prawnie chronioną formą wyrażenia. Innymi prawnie chronionymi formami wyrażenia programu komputerowego i jego części składowych są np. przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, dokumentacja techniczna, czy dokumentacja użytkownika.

3. Zgodnie z art. 74 ust. 2 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Zgodnie z motywem 7 Dyrektywy 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych, pojęcie „program komputerowy” obejmuje „programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie” (tak również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 22 grudnia 2010 r., sygn. C-393/09). Jak wskazuje się w doktrynie, „Jeśli przyjmiemy, że osoba trzecia (inna niż twórca) byłaby w stanie, podejmując rutynowe czynności, przetworzyć materiały przygotowawcze na kod źródłowy, to do takiego materiału powinno stosować się przepisy szczególne dotyczące ochrony programów komputerowych” (A. Nowicka, Prawnoautorska i patentowa ochrona, s. 114).

Powyższe potwierdza również Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach wskazując, iż „Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie”.

4. Ochronie prawnej podlegają również utwory nieukończone.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy Prawo autorskie, utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną.

Jak wskazuje się w doktrynie, „Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone” (E. Ferenc-Szydełko (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz. Wyd. 4, Warszawa 2021).

5. Ochronie prawnej podlegają również dane wykorzystane w celu stworzenia programu komputerowego, o ile są z nim zintegrowane i funkcjonalnie powiązane.

W interpretacji z 26 kwietnia 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0111-KDIB2-1.4011.70.2022.2.BB) stwierdził, że prawidłowe jest stanowisko wnioskodawcy, który uznał za kwalifikowane IP (jako programy komputerowe) „wykorzystywane przez niego dane w celu stworzenia programu komputerowego są zintegrowane i służą wyznaczonemu celowi tj. efektywnemu działaniu kluczowych funkcjonalności Produktu”.

Jak wskazano powyżej, kod źródłowy oraz kod wynikowy nie są jedynymi formami wyrażenia programu komputerowego, natomiast zgodnie z art. 74 ust. 2 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Ponadto, ochrona prawna przyznana programom komputerowym obejmuje również funkcjonalne części składowe tychże programów, jak również materiały projektowe. Z ochrony korzystają także utwory nieukończone.

Aplikacje wykorzystujące modele uczenia maszynowego to ostateczny rezultat (forma wyrażenia) wyrażony w kodzie źródłowym oraz (po kompilacji) w kodzie wynikowym. Modele uczenia maszynowego, na których bazują Aplikacje zostały wytrenowane za pomocą Metod i Zbiorów Danych oraz rozbudowane o dodatkowe funkcjonalności z wykorzystaniem Bibliotek oraz o interfejs użytkownika zapewniający możliwość interakcji człowiek-maszyna. Są one kompilowane do postaci kodu wynikowego, który może być uruchamiany przez maszynę (np. komputer). Modele stanowią odzwierciedlenie Metod określających w jaki sposób Model powinien zostać skonstruowany (Metody stanowią prace przygotowawcze podlegające ochronie jako forma wyrażenia programu komputerowego) i są wyrażone również w kodzie źródłowym. Biblioteki zawierają zbiór funkcji i są wyrażone w kodzie źródłowym.

Rozwiązania odnoszą się zbiorczo do grupy komponentów, które razem tworzą kombinację programów komputerowych (zgodnie z szeroką definicją) i mogą być wykorzystane do wykonania określonego zadania. Innymi słowy, rozwiązanie to całościowe narzędzie programistyczne dostosowane pod potrzeby konkretnego Klienta mające na celu efektywne wykonywanie określonych zadań, wyrażone w finalnej formie wyrażenia w kodzie źródłowym oraz (po kompilacji) w kodzie wynikowym.

Spółka dokumentuje zrealizowane prace implementacyjne zarówno w obszarze technicznym (dokumentacja techniczna), jak i funkcjonalnym (dokumentacja użytkownika). Poszczególne moduły niezbędne do działania konkretnej funkcjonalności, po ich implementacji do Aplikacji, stanowią jej integralną część i komunikują się między sobą, oprogramowaniem bazowym oraz sprzętem komputerowym za pomocą interfejsów zapewniających ich interoperacyjność.

Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową, w ramach której wytwarza, rozwija lub ulepsza kwalifikowane prawa własności intelektualnej od stycznia 2018 r. Jak wskazano we Wniosku, Wnioskodawca nie korzystał dotychczas z preferencyjnego opodatkowania IP Box ani nie dokonywał odliczeń z tytułu ulgi B+R.

Spółka planuje skomercjalizować wszystkie swoje prawa własności intelektualnej opracowane w toku prac badawczo-rozwojowych (dalej: „PWI”) w ciągu ostatnich kilku lat (w tym flagowe produkty komercyjne: PLATFORMA 1 i PLATFORMA 2) poprzez ich sprzedaż ostatecznemu podmiotowi dominującemu - Y.

Zdarzenie przyszłe będące przedmiotem wniosku (tj. sprzedaż PWI, w tym KPWI) planowane jest w 2023 r.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym PWI będące Modelami, Metodami, Bibliotekami, Zbiorami Danych, Aplikacjami i Rozwiązaniami, które zostały stworzone, opracowane i ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej (KPWI) w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego lub jego elementów)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 24d Ustawy o CIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są m.in. autorskie prawa do programów komputerowych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Wytworzone przez Wnioskodawcę produkty (KPWI) są programami komputerowymi podlegającym ochronie prawnoautorskiej, przy czym zostały one wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na gruncie prawa polskiego ochronę prawną autorskich praw do programów komputerowych przyznaje ustawa Prawo autorskie (art. 74 i następne). Przepisy dotyczące programów komputerowych zawarte w tej ustawie są implementacją Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (która zastąpiła Dyrektywę Rady 91/250/EWG z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych). W zakresie ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska lub Unia Europejska, ochronę prawną autorskich praw do programów komputerowych przewidują: Porozumienie w sprawie Handlowych Aspektów Praw Własności Intelektualnej (TRIPS) stanowiące załącznik do porozumienia w sprawie utworzenia Światowej Organizacji Handlu, Traktat WIPO o prawie autorskim, sporządzony w Genewie dnia 20 grudnia 1996 r., Akt paryski Konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych, sporządzony w Paryżu dnia 24 lipca 1971 r. (pośrednio poprzez odwołanie do tego aktu w porozumieniu TRIPS oraz traktacie WIPO).

Zarówno ustawy podatkowe (w tym Ustawa o CIT), jak i ustawa Prawo autorskie, nie zawierają definicji programu komputerowego. Jak wynika z Objaśnień „Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych. Innymi słowy, w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. W konsekwencji, Objaśnienia wskazują, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnego opodatkowania wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i chcący otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, co też Spółka niniejszym czyni.

W doktrynie przyjmuje się wiele definicji pojęcia „programu komputerowego”, jednakże najczęściej jest ono definiowane jako „zbiór instrukcji (poleceń, rozkazów) przedstawiony w języku zrozumiałym dla urządzenia technicznego (komputera), których realizacja bezpośrednio lub pośrednio przez komputer ma umożliwić osiągnięcie celów określonych przez twórcę programu” (tak: Z. Okoń [w:] Prawo autorskie i prawa pokrewne. (red.) D. Flisak; podobnie J. Sobczak, Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa-Poznań 2000). Definicja ta została również przyjęta przez Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach (pkt 80). Jak wynika z Objaśnień „(...) podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania”. Pewnych wskazówek interpretacyjnych w tym zakresie dostarcza również tekst Dyrektywy 2009/24/WE. Zgodnie z motywem 7 Dyrektywy, pojęcie „program komputerowy” obejmuje „programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie” (tak również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 22 grudnia 2010 r., sygn. C-393/09).

Zgodnie z Objaśnieniami pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, holistycznie i funkcjonalnie - program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy. Dodatkowo program komputerowy obejmuje również interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym (co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych).

Zgodnie z art. 74 ustawy Prawo autorskie, ochrona przyznana programom komputerowym obejmuje wszystkie formy ich wyrażenia. Zgodnie natomiast z art. 1 ust. 3 ustawy Prawo autorskie, utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną - w związku z tym również nieukończony program komputerowy korzysta z ochrony prawnoautorskiej. Aplikacje wykorzystujące modele uczenia maszynowego to ostateczny rezultat wyrażony w kodzie źródłowym lub wynikowym. Aplikacje te zawierają szereg elementów, na które rozciąga się ochrona prawnoautorska przyznana programom komputerowym. Ponadto, ochroną taką są objęte również przygotowawcze prace projektowe oraz etapy pośrednie, które bezpośrednio prowadzą do stworzenia lub rozwoju programu komputerowego w jego ostatecznej formie. W zakresie modeli uczenia maszynowego należy wskazać, iż istnieje wiele metod uczenia maszynowego. Spółka wykorzystuje przede wszystkim tzw. głębokie uczenie maszynowe, które łączy sieci neuronowe w kolejne warstwy, by metodą iteracji uczyć się na podstawie danych. Złożone sieci neuronowe głębokiego uczenia są projektowane tak, by działały podobnie do ludzkiego mózgu, co pozwala trenować komputery pod kątem radzenia sobie z trudnymi do zdefiniowania abstrakcjami i problemami: „Uczenie maszynowe to swoisty rodzaj sztucznej inteligencji (AI), który sprawia, że system „uczy się” dzięki wykorzystaniu danych, a nie jest programowany przez człowieka. Uczenie maszynowe nie jest jednak prostym procesem. Algorytmy wczytują dane treningowe, dzięki czemu można potem wygenerować bardziej precyzyjne modele opierające się na danych. Model uczenia maszynowego powstaje w wyniku wytrenowania algorytmu uczenia maszynowego za pomocą danych. Po takim treningu model, któremu dostarczy się dane wejściowe, wygeneruje dane wynikowe. Przykładowo, z algorytmu predykcyjnego powstanie model predykcyjny. Jeżeli modelowi predykcyjnemu dostarczy się następnie dane, wygeneruje on prognozę opartą na danych, które posłużyły do jego treningu. Dzięki uczeniu maszynowemu na zestawach danych mogą trenować modele, których jeszcze nie wdrożono. Niektóre modele uczenia maszynowego działają w trybie online i ciągłym. Proces iteracji modeli online prowadzi do ulepszenia typów powiązań, które są tworzone między elementami danych. Człowiek może łatwo przeoczyć te wzorce i powiązania ze względu na ich złożoność i rozmiar. Wytrenowany model może następnie uczyć się na podstawie danych w czasie rzeczywistym. Poprawa dokładności to efekt procesu treningowego i automatyzacji, które są częścią uczenia maszynowego” (por. https://www.ibm.com/pl-pl/analytics/machine- learning). Uczenie maszynowe wymaga odpowiedniego zestawu danych, które można zastosować w procesie uczenia, jak również odpowiedniego doboru algorytmów, metod i modeli. „Kluczem do sukcesu jest zadbanie o to, by analitycy danych posługiwali się odpowiednimi algorytmami, jak najdokładniejszymi i przygotowanymi wcześniej danymi oraz najlepszymi modelami.” (por. https://www.ibm.com/pl-pl/analytics/machine-learning).

W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 października 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4011.190.2022.2.JJ, organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym rezultaty prac związane z „dostarczaniem rozwiązań w zakresie opracowywania, tworzenia i wdrażania (...) modeli z wykorzystaniem i rozwojem algorytmów uczenia maszynowego (ML) i sztucznej inteligencji (AI)” są działalnością, która może korzystać z ulgi podatkowej IP Box. Za działalność uzasadniającą zastosowanie preferencyjnej stawki podatku IP Box uznano następujące działania podatnika:

- wyniki analityczne, raporty, opracowania w formie tekstu (najczęściej), dźwięku i obrazu,

- nowy kod maszynowy, oprogramowanie, moduł lub submoduł oprogramowania,

- matematyczny, statystyczny, komputerowy model lub wynik liczbowy, który stanowi rozwiązanie lub część rozwiązania danego problemu,

- materiały związane z projektem (np. propozycja projektu, plan działania z wyszczególnionymi krokami i formami oceny kolejnych kroków itp.),

- publikacje naukowe w postaci artykułów naukowych i konferencji.

Jak dalej opisano w interpretacji, „efektem działań podejmowanych przez Wnioskodawcę jest przedstawienie nowego rozwiązania, które najczęściej polega na stworzeniu modelu matematycznego, uczenia się maszyny, sztucznej inteligencji. W niemal każdym przypadku efektem końcowym tworzenia takiego modelu jest kod komputerowy, reprezentujący kompletne lub częściowe rozwiązanie. Może to być zarówno moduł, submoduł lub tzw. biblioteka, z której korzysta inny system, jak i kompleksowy system, którego architektura (w tym opracowana przez Wnioskodawcę), realizuje procesy „od początku do końca”, tj. gromadzenie danych, ich przetwarzanie, „trenowanie” modeli uczenia maszynowego, przetwarzanie i gromadzenie wyników oraz dostosowanie ich użyteczności do potrzeb klienta”.

Ponadto, działania związane z Machine Learningiem zostały uznane za działania o charakterze badawczo-rozwojowym, co znajduje potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 maja 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.81.2022.2.BM w zakresie tworzenia nowych lub ulepszonych algorytmów Machine Learning oraz interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 kwietnia 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.85.2022.1.IM - w zakresie tworzenia algorytmów Machine Learning dotyczących nowych lub ulepszonych produktów oraz procesów i technologii informatycznych.

Metody stanowią bezpośrednie instrukcje dla modelu uczenia maszynowego i są wykorzystywane w procesach nauki i testowania, niezbędnych do wytrenowania modelu w celu osiągnięcia przez niego zdolności wykonywania określonych zadań. Tworzenie metod jest integralną częścią procesu badawczo-rozwojowego prowadzącego do stworzenia programów komputerowych i wpływającego na ich wartość. Jako przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, których charakter jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie, opisane metody stanowią formę wyrażenia programu komputerowego. Biorąc pod uwagę objaśnienia Ministerstwa Finansów (szeroka interpretacja programu komputerowego) oraz fakt, że Metody były niezbędne do stworzenia Aplikacji (a więc skutkowały stworzeniem programów komputerowych), Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Metody powinny być traktowane jako część KPWI (PLATFORMA 1 i PLATFORMA 2), pomimo tego, że z perspektywy prawnej Metody nadal istnieją jako odrębne pozycje, które mogłyby podlegać ochronie praw własności intelektualnej na podstawie innych tytułów prawnych niż prawa autorskie do programów komputerowych.

Biblioteki i mikroserwisy stanowiące rezultaty prac Spółki są wyrażone w kodzie maszynowym i stanowią moduły niezbędne do działania konkretnej funkcjonalności. Ich opracowanie i implementacja pozwalają na poszerzeniu zakresu funkcjonalnego oraz użyteczności programów komputerowych. Po ich implementacji do aplikacji stanowią jej integralną część.

W Interpretacji z 16 czerwca 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0114-KDIP3-1.4011.278.2021.3.MZ) potwierdzono stanowisko wnioskodawcy polegające na zakwalifikowaniu jako kwalifikowane prawo własności intelektualnej (jako program komputerowy) mikroserwisów, w tym przypadku obsługujących „proces zakładania konta przez klienta w różnych kanałach (aplikacja oddziałowa, aplikacja mobilna, aplikacja w contact center)”.

Z kolei zgodnie z pkt punktem 51 Objaśnień, rozwinięcie lub ulepszenie oznacza: „w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. Takie rozumienie wynika wprost z użycia słowa „ulepszonego”.

W zakresie Zbiorów Danych w stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę mamy do czynienia ze zbiorami danych w formie nadającej się do odczytania przez aplikację, stanowiące komponent głęboko z nią zintegrowany i niezbędny do realizacji wyznaczonych celów. Dodatkowo zbiory danych stanowią materiały projektowe będące częścią prac projektowych prowadzących do opracowania programu komputerowego.

W interpretacji z 26 kwietnia 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0111-KDIB2-1.4011.70.2022.2.BB) stwierdził, że prawidłowe jest stanowisko wnioskodawcy, który uznał za kwalifikowane IP (jako programy komputerowe) „wykorzystywane przez niego dane w celu stworzenia programu komputerowego są zintegrowane i służą wyznaczonemu celowi tj. efektywnemu działaniu kluczowych funkcjonalności Produktu”. W interpretacji tej potwierdzono, iż „oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych”.

Dalej w Objaśnieniach [81] wyjaśniono, że „Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie.” Biorąc pod uwagę, że:

- Zbiory Danych były niezbędne do stworzenia Aplikacji,

- Objaśnienia MF przewidują szeroką interpretację kwalifikowanych praw własności intelektualnej,

- Objaśnienia MF wymieniają zestawienie danych jako jeden z elementów chronionych programów komputerowych,

zdaniem Wnioskodawcy, Zbiory Danych powinny być traktowane jako część KPWI (PLATFORMA 1 i PLATFORMA 2), niezależnie od tego, że Zbiory Danych nadal istnieją równolegle do Aplikacji i jako takie mogą korzystać z ochrony na podstawie tytułów prawnych innych niż prawa autorskie do programów komputerowych.

Rozwiązania zbiorczo odnoszą się do grupy komponentów, w tym modeli i modułów opisanych powyżej, które razem tworzą kombinację programów komputerowych (i ewentualnie innych rodzajów utworów lub własności intelektualnej lub innych danych) i mogą być wykorzystane do wykonania określonego zadania. Innymi słowy, rozwiązanie jest całościowym narzędziem programistycznym dostosowanym do potrzeb konkretnego klienta w celu skutecznego wykonania określonych zadań.

Aplikacje PLATFORMA 1 i PLATFORMA 2 wykorzystują modele uczenia maszynowego wytrenowane za pomocą opisanych wyżej metod, rozbudowane o dodatkowe funkcjonalności z wykorzystaniem bibliotek, mikroserwisów i zbiorów danych, oraz interfejsów umożliwiających interakcję człowiek-maszyna. Są one wyrażone w kodzie źródłowym, a po jego kompilacji - w kodzie wynikowym, a zatem w podstawowej formie wyrażenia programu komputerowego – co znajduje odzwierciedlenie w Objaśnieniach opublikowanych przez Ministerstwo Finansów, zgodnie z którymi „część chronioną prawem [formę (ekspresji) utworu] jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego”.

Należy ponownie przypomnieć, że Spółka w 2020 r. otrzymała pozytywną Interpretację indywidualną (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.444.2020.1.JKU), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził uznanie przez Wnioskodawcę za kwalifikowane prawo własności intelektualnej uprawniające do zastosowania ulgi IP-Box jako prawo do programu komputerowego prace prowadzące do stworzenia aplikacji PLATFORMA 1 wraz z elementami stanowiącymi implementację konkretnych funkcjonalności, w tym przygotowawcze prace projektowe.

Prace Spółki prowadzone od tego czasu, prowadzące do wytworzenia wskazanych powyżej kwalifikowanych praw własności intelektualnej stanowią kontynuację prac badawczo-rozwojowych, które doprowadziły m.in. do opracowania aplikacji PLATFORMA 2 wzbogaconej o dodatkowe funkcjonalności i ulepszonej względem PLATFORMA 1. Przy kwalifikacji wszystkich opisanych powyżej prac i ich wyników należy mieć na względzie, iż Spółka opracowuje wysoce wyspecjalizowane, innowacyjne oprogramowanie oparte na sztucznej inteligencji. Natomiast celem wprowadzenia ulgi IP Box było właśnie wspieranie i promowanie innowacyjnych rozwiązań, w szczególności w postaci nowych programów komputerowych bądź będących ulepszeniem już istniejącego oprogramowania. Jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, która została wydana na rzecz Spółki (0111-KDIB1-3.4010.444.2020.1.JKU), Spółka traktuje PLATFORMA 1 jako jedno kwalifikowane prawo wartości intelektualnej dla celów IP Box. Biorąc pod uwagę, że PLATFORMA 2 jest platformą wzbogaconą, Spółka planuje przyjąć spójne podejście i traktować również PWI związane z PLATFORMA 2 jako jedno kwalifikowane prawo wartości intelektualnej.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym PWI będące Modelami, Metodami, Bibliotekami, Zbiorami, Aplikacjami i Rozwiązaniami, które zostały stworzone, opracowane i ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej (KPWI) w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego lub części programów komputerowych).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Regulacje dotyczące stosowania preferencji IP BOX zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm.; dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 24d ust. 1 updop,

W myśl art. 24d ust. 2 updop,

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

   -podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Z powyższego wynika, że kwalifikowane prawa własności intelektualnej mają dotyczyć przedmiotu ochrony, który został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z dnia 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2509 ze zm., dalej: „Ustawa o prawie autorskim”):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy,

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim,

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy,

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Opodatkowanie według preferencyjnej stawki wynikającej z art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odnosi się nie tylko do dochodu z wytworzenia przedmiotu ochrony, czyli wykreowanego nowego kwalifikowanego IP od podstaw, ale także ma zastosowanie do rozwinięcia lub ulepszenia przedmiotu ochrony. Rozwinięcie lub ulepszenie oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP.

W rozpatrywanej sprawie Modele, Metody, Biblioteki, Zbiory Danych, Rozwiązania i Aplikacje (dalej: „KPWI”) stanowią utwory w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. stanowią ustalony przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Utwory te odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i prowadzą do stworzenia nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy „odtwórczej”, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów. Poszczególne wytwory działalności Spółki (tj. Modele, Metody, Biblioteki, Zbiory Danych, Rozwiązania i Aplikacje) zostały wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy CIT, i podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako programy komputerowe lub funkcjonalne części programu komputerowego.

Zatem, stwierdzić należy, że Modele, Metody, Biblioteki, Zbiory Danych, Rozwiązania i Aplikacje stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej, tj. prawa autorskie do programów komputerowych, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy CIT.

Mając na uwadze powyższe, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym PWI będące Modelami, Metodami, Bibliotekami, Zbiorami Danych, Aplikacjami i Rozwiązaniami, które zostały stworzone, opracowane i ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej (KPWI) w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o CIT (tj. prawa autorskie do programu komputerowego lub jego elementów).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w  przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

    Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).