Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm), w sprawie: różnice kursowe przy spłacie kredytu dewizowego do momentu przewalutowania kredytu

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

W 2001r. Spółka z o.o. otrzymała kredyt w walucie wymienialnej (USD) z przeznaczeniem na cele inwestycyjne. Spłata rat kapitałowych następowała w walucie obcej, zgodnie z harmonogramem stanowiącym załącznik do umowy kredytowej. Inwestycja została zakończona w grudniu 2004r. Od tego momentu powstałe przy spłacie rat kapitałowych kredytu, zrealizowane dodatnie lub ujemne różnice kursowe, Spółka rozliczała jako korektę odpowiednio zmniejszającą lub zwiększającą koszty podatkowe. W marcu 2005r. Spółka podpisała aneks do umowy kredytowej, zgodnie z którym dokonano przewalutowania kredytu dewizowego na kredyt złotowy. Ustalono także nowe warunki kredytowania, a za przeprowadzenie w/w zmian pobrano prowizję. W związku ze spadkiem kursu dolara na dzień przewalutowania powstały niezrealizowane dodatnie różnice kursowe.

W opisanym stanie faktycznym wątpliwości Spółki budzi, czy do momentu przewalutowania różnice kursowe naliczone w momencie spłaty rat kapitałowych kredytu wyrażonego i spłacanego w USD wpływały na koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem podatnika do rozliczania różnic kursowych ma zastosowanie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powstałe przy spłacie kredytu dewizowego (do momentu jego przewalutowania) ujemne różnice kursowe - zwiększają, a dodatnie różnice kursowe - zmniejszają koszty uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

W ustawie z 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca wyodrębnił w poszczególnych przepisach art. 12 i 15 następujące stany faktyczne, w których ustala się różnice kursowe wpływające na przychody lub koszty uzyskania przychodów:

1. przychody związane z prowadzoną działalnością gospodarczą wyrażone w walutach obcych gdy występuje różnica kursu między dniem uzyskania a dniem faktycznego otrzymania (art. 12 ust. 3 - jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu),
2. koszty uzyskania przychodów związane z osiąganiem przychodów wyrażone w walutach obcych gdy występuje różnica kursu między dniem zarachowania a dniem zapłaty (art. 15 ust. 1 - zdanie trzecie - jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów),
3. różnice kursowe od własnych środków pieniężnych (art. 12 ust. 2a i art. 15 ust. 1a - przychody / koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna / sprzedaży walut z dnia faktycznego otrzymania / zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik).

Różnice kursowe wymienione w punktach 1 i 2 zwiększają lub zmniejszają przychody (jeżeli dotyczą sprzedaży towarów lub usług) lub wpływają na koszty uzyskania przychodów (jeżeli dotyczą zakupu towarów i usług. Natomiast dodatnie różnice kursowe wymienione w pkt 3 stanowią przychód, a ujemne koszt uzyskania przychodu.

Zaciągnięcie kredytu nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, a późniejsza jego spłata nie stanowi kosztów uzyskania przychodów. Środki finansowe pochodzące z kredytów (pożyczek) traktowane są jako własne środki podatnika i w związku z tym, do różnic kursowych z tytułu kredytów (pożyczek) dewizowych mają zastosowanie przepisy art. 12 ust. 2a oraz art. 15 ust. 1a, ustawy z dnia 15.02.1992r. nie zaś powołany przez podatnika przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r.

Jeżeli kredyt został przeznaczony na inwestycje, to - zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 15.02.1992r. - różnice kursowe zwiększają / obniżają koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Zgodnie z art. 16g ust. 5 ustawy z dnia 15.02.1992r. cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, oraz koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Oznacza to, że w przypadku gdy realizacja różnic kursowych za dany okres ma miejsce po dniu oddania inwestycji do używania - kosztem uzyskania przychodu będzie tylko ta część zrealizowanych różnic kursowych, która nie powiększyła wcześniej, jako naliczone różnice kursowe, wartości początkowej środka trwałego powstałego na skutek tej inwestycji.

Rozliczenie różnic kursowych dla celów podatkowych tak w okresie realizacji, jak i po zakończeniu inwestycji dotyczy jedynie kredytów dewizowych i nie ma zastosowania w przypadku do kredytów denominowanych w walucie obcej. Kredyty dewizowe charakteryzują się tym, że: zaciągnięte są w walucie obcej, spłata kredytu, dokonywana jest w walucie obcej, potwierdzenie salda przez bank wyrażone jest w walucie obcej. Z kolei kredyty denominowane cechują się tym, iż: wartość kredytu i rat kapitałowych wyrażona jest w walucie obcej, spłata rat kapitałowych dokonywana jest w złotówkach w wysokości kwoty stanowiącej równowartość raty wyrażonej w walucie obcej, potwierdzenie salda przez bank wyrażone jest w złotówkach.

Reasumując, jeżeli Spółka zaciągnęła kredyt spełniający warunki pozwalające na uznanie go za kredyt dewizowy, to od momentu przekazania inwestycji do używania do momentu przewalutowania tego kredytu z zastrzeżeniami poczynionymi powyżej, przy spłacie rat kapitałowych, powstają różnice kursowe. Przy czym wartość różnic kursowych dla celów podatkowych przy spłacie rat kapitałowych kredytu dewizowego określa się na podstawie przepisy art. 12 ust. 2a oraz art. 15 ust. 1a, nie jak wskazał podatnik na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. W świetle powyższego stanowisko Podatnika wyrażone we wniosku nie jest prawidłowe.