Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 29.08.2005, sygn. 1472/ROP1/423-218-204/05/PS, Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej we wniosku z dnia 19.07.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 20.07.2005.)

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w 2003 roku zaciągnęła od Wspólnika z siedzibą w Austrii oprocentowaną pożyczkę w walucie Euro. W 2005 roku uchwałą zgromadzenia wspólników podjęta została decyzja o dokonaniu podwyższenia kapitału zakładowego Spółki i objęciu nowych udziałów przez Wspólnika. Następnie Spółka zawarła ze Wspólnikiem umowę potrącenia, na mocy której część wierzytelności Spółki od Wspólnika z tytułu należnego wkładu na kapitał zakładowy została skompensowana wierzytelnością Wspólnika od Spółki z tytułu udzielnej pożyczki. Tym samym wierzytelność przysługująca Wspólnikowi wobec Spółki została uregulowana, w zamian za co uregulowana została również odpowiednia część wierzytelności Spółki wobec Wspólnika z tytułu wniesienia wkładu. Wartość przedmiotu umowy potrącenia została określona jako równowartość w złotych polskich wartości pożyczki udzielonej Spółce. Fakt dokonania powyższego potrącenia skutkował powstaniem po stronie Spółki dodatnich różnic kursowych dla celów księgowych dotyczących kwoty głównej pożyczki, wynikających z niższego kursu PLN/EUR (na dzień wyceny wierzytelności z tytułu pożyczki i jej potrącenia) w stosunku do kursu PLN/EUR obowiązującego w momencie zaciągnięcia przez Spółkę pożyczki.

Według stanowiska Spółki, w związku z potrąceniem kwoty pożyczki w przedstawionej sytuacji nie doszło do realizacji różnic kursowych dla celów podatkowych, przez co różnice takie nie stanowią przychodu dla Spółki. W konsekwencji dokonanie opisanego potrącenia wierzytelności Wspólnika z tytułu pożyczki z częścią wierzytelności Spółki wobec Wspólnika z tytułu należnego wkładu na kapitał zakładowy nie będzie skutkować realizacją różnic kursowych dla celów podatkowych. W związku z tym dodatnie różnice kursowe powstałe w wyniku tej operacji nie stanowią dla Spółki przychodu do opodatkowania.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego po zapoznaniu się z przedstawionymi we wniosku okolicznościami stwierdza co następuje:

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a miedzy dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

Z treści przepisów art. 12 ust. 3 i art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika jednoznacznie, że różnice kursowe powstają przy osiąganiu przychodów, jak i ponoszeniu wydatków tylko wówczas, gdy występują różne kursy walut między dniem uzyskania przychodu a dniem jego faktycznego otrzymania, lub w przypadku wydatków (kosztów) - dniem ich zarachowania i dniem faktycznej zapłaty.

Forma kompensaty (potrącenia) zastosowana przez Spółkę we wzajemnych rozliczeniach ze Wspólnikiem uregulowana została w art. 498 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z jego treścią, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelnością drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze (...), a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. W wyniku tego potrącenia zgodnie z § 2 wyżej cytowanego art. 298 obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

W przedmiotowej sprawie, na mocy umowy potrącenia zawartej ze Wspólnikiem, część jego wierzytelności wobec Spółki z tytułu należnego wkładu na kapitał zakładowy została skompensowana wierzytelnością Spółki wobec Wspólnika z tytułu zaciągniętej uprzednio pożyczki. Wartość przedmiotu umowy potrącenia została ustalona przez jej strony jako równowartość w złotych polskich wartości pożyczki udzielonej Spółce.

Zdaniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego zastosowanie przez Spółkę potrącenia wierzytelności wobec Wspólnika z tytułu zaciągniętej pożyczki z częścią wierzytelności Spółki wobec Wspólnika z tytułu należnego wkładu na kapitał zakładowy jako formy wzajemnego rozliczenia, nie spowoduje powstania i realizacji dodatnich różnic kursowych dla celów podatkowych w myśl art. 12 ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Różnice kursowe z tytułu różnych kursów walut stanowią przychód podatkowy tylko w sytuacji, gdy następuje faktyczna zapłata wyrażona w pieniądzu. Przez zapłatę należy rozumieć wyłącznie zapłatę w pieniądzu, a nie w jakiejkolwiek innej formie, np. w formie kompensaty z wzajemną wierzytelnością.

Forma kompensaty jako sposób regulowania wzajemnych zobowiązań i należności powoduje, że w wyniku potrącenia należności lub zobowiązań powstaną niezrealizowane różnice kursowe nie mające wpływu na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Różnice kursowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie występują w analizowanej sytuacji, tj. gdy należność Spółki wobec Wspólnika z tytułu pożyczki wyrażonej w walucie EURO została zgodnie z zawartą umową uregulowana w wyniku dokonanego potrącenia.

W analizowanej sprawie Spółka nie dokonała gotówkowej zapłaty kwoty Pożyczki wobec Wspólnika.

W związku z tym z uwagi na fakt, że wzajemne rozliczenie zostało zrealizowane nie w drodze dokonania faktycznych płatności (tzw. metoda kasowa), a w formie kompensaty (potrącenia) wzajemnych wierzytelności - to powstałe różnice kursowe jako niezrealizowane pozostaną obojętne podatkowo, nie stanowiąc przychodu podatkowego dla Spółki. Kompensata będąc formą regulowania wzajemnych należności i zobowiązań powoduje, że powstające w jej następstwie operacje finansowe nie skutkują w ujęciu kasowym utratą lub wzrostem wartości danej waluty. Wobec tego że w przedmiotowej sprawie rozliczenia między podmiotami dokonano w formie kompensaty (potrącenia) wzajemnych należności i zobowiązań, to powstałe różnice kursowe pozostają bez wpływu na podstawę opodatkowania.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez Wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub faktycznego przedstawionego we wniosku przez Pytającego.

Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa przedmiotowa interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 ustawy Ordynacja podatkowa.

Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz po 0,50 zł od każdego załącznika zgodnie z ustawą z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.).