Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym może on dokonać odliczenia Kosztów Licencji jednorocznych na podstawie art. 18d ust. 1 u... - Interpretacja - 0111-KDIB1-3.4010.62.2022.2.BM

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 16 maja 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.62.2022.2.BM

Temat interpretacji

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym może on dokonać odliczenia Kosztów Licencji jednorocznych na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP w związku z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek został uzupełniony 11 maja 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X S.A. (dalej: „Spółka”), tworzy wraz z trzema innymi podmiotami (A, B, C, dalej łącznie: „Spółki”) podatkową grupę kapitałową (dalej: „PGK”, „Grupa” lub „Wnioskodawca”) w rozumieniu art. 1a ustawy o PDOP. X S.A. jest spółką dominującą, o której mowa w art. 1a ust. 2 pkt 1 lit. 1b ustawy o PDOP, w PGK, natomiast pozostałe podmioty wchodzące w skład Grupy to spółki zależne. Jednocześnie, X S.A., jako Spółka reprezentująca PGK, jest podmiotem odpowiedzialnym za kalkulację i wpłacanie miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych zgodnie z przepisami ustawy o PDOP. PGK funkcjonuje w takim składzie od (…) i w listopadzie 2021 r. została zawarta umowa, na mocy której nastąpiło przedłużenie PGK na kolejny rok podatkowy, tj. do 31 grudnia 2022 r.

X S.A. jest wiodącą giełdą instrumentów finansowych w regionie Europy Środkowej i Wschodniej pod względem liczby notowanych spółek i łącznej kapitalizacji spółek krajowych. Głównym przedmiotem działalności Grupy jest prowadzenie platform obrotu akcjami, obligacjami skarbowymi i korporacyjnymi, instrumentami pochodnymi, a także na rynku towarowym energią elektryczną i gazem ziemnym oraz pszenicą i żyto w ramach giełdowego rynku rolnego. C natomiast jest administratorem indeksów i wskaźników referencyjnych dla rynku pieniężnego m.in. WIBID i WIBOR. W związku z prowadzoną działalnością biznesową Spółki prowadziły, prowadzą oraz będą prowadzić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o PDOP (dalej: „Działalność B+R”).

Spółki wykorzystują różnego rodzaju narzędzia informatyczne niezbędne do realizacji Działalności B+R, w szczególności korzystają z licencji na oprogramowanie komputerowe, które jest niezbędne do wytwarzania nowych lub znacząco zmodyfikowanych produktów, procesów, czy usług. W tym zakresie Spółki nabywają m.in. licencje jednoroczne, tj. z okresem użytkowania maksymalnie do jednego roku (dalej: „Licencje jednoroczne”). Wartość początkowa Licencji jednorocznych nie przekracza kwoty 10 000 PLN, a wydatki związane z nabyciem przedmiotowego oprogramowania jest traktowane przez Grupę jako koszt usług obcych. Grupa rozlicza Licencje jednoroczne jednorazowo jako koszty uzyskania przychodu inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (w miesiącu oddania do użytkowania), w konsekwencji Licencje jednoroczne nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych oraz nie podlegają amortyzacji. Ponadto, Licencje jednoroczne nie są uwzględniane w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wydatki na nabycie Licencji jednorocznych są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 15 ust. 4d, art. 15 ust. 4e i art. 16d ust. 1 ustawy o PDUP.

Licencje jednoroczne są bezpośrednio związane z realizowaną przez Spółki Działalnością B+R z uwagi na to, że są stosowane w celu zapewnienia m.in. możliwości specjalistycznego projektowania koncepcji, tworzenia symulacji i analiz oraz lepszego zarządzania procesami. Licencje jednoroczne są wykorzystywane do realizacji różnorodnych prac o charakterze badawczo-rozwojowym, w szczególności prac programistycznych dotyczących tworzenia nowego programu komputerowego.

Biorąc pod uwagę powyższe, co do zasady Licencje jednoroczne są nabywane wyłącznie w celu wykorzystania w działalności badawczo-rozwojowej, niemniej zdarzają się i/lub mogą wystąpić w przyszłości przypadki, gdzie Licencje jednoroczne były/są/będą następnie częściowo związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową i częściowo z pozostałą działalnością Spółek. Niemniej wtedy koszt nabycia Licencji jednorocznych wykorzystywanych do Działalności B+R będzie kwalifikowany przez Wnioskodawcę do odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP (dalej: „Ulga B+R”), w całości, jako że ich zakup wynikał pierwotnie z potrzeby prowadzenia Działalności B+R.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zamierza dokonać odliczenia Ulgi B+R w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., tj. dokonać odliczenia kosztów Działalności B+R zgodnie z art. 18d oraz 18e ustawy o PDOP w oparciu o definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 ustawy o PDOP dla przyszłych oraz dla minionych lat podatkowych, poprzez korektę zeznań podatkowych. Wnioskodawca jako reprezentujący PGK zamierza odliczyć koszty nabycia Licencji jednorocznych w ramach Ulgi B+R poprzez zakwalifikowanie ich do kategorii wskazanej w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP („Koszty Licencji jednorocznych”, “Koszty Licencji”).

Ponadto, Wnioskodawca zaznacza, że:

·prowadzona przez Grupę Działalność B+R nie stanowiła, nie stanowi i nie będzie stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 lit. a ustawy o PDOP,

·w ewidencji rachunkowej, o której mowa w art. 9 ust 1b ustawy o PDOP, Grupa wyodrębniła lub wyodrębni w przyszłości koszty Działalności B+R,

·w przypadku gdy od 2018 r. Grupa uzyskiwała przychody z zysków kapitałowych, w rozumieniu art. 7b ustawy o PDOP, i w latach następnych będzie uzyskiwać takie przychody, to odliczeń z tytułu Ulgi B+R Grupa zamierza dokonywać tak, iż kwota odliczenia w danym roku podatkowym nie przekroczy kwoty dochodu uzyskanego przez Grupę z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych,

·Spółki z Grupy nie prowadziły, nie prowadzą i nie zamierzają prowadzić działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia lub decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1752),

·Spółki Grupy nie posiadały i nie posiadają statusu centrum badawczo-rozwojowego ani nie są jednostkami naukowymi,

·Grupa zamierza odliczyć w ramach Ulgi B+R koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 5 i 5a ustawy o PDOP,

·Grupa zamierza dokonać odliczenia z tytułu Ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 ustawy o PDOP,

·Spółki nie posiadały i nie posiadają statusu centrum badawczo-rozwojowego,

·koszty kwalifikowane do Ulgi B+R stanowią koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ustawy o PDOP,

·Grupa zamierza odliczyć poniesione w ramach prowadzonej Działalności B+R koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP w zeznaniu za rok podatkowy, w którym koszty te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ustawy o PDOP.

Wniosek ma na celu potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy wskazanego w zaprezentowanych pytaniach odnoszących się do opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego na gruncie przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2018 r.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym może on dokonać odliczenia Kosztów Licencji jednorocznych na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP w związku z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym może on dokonać odliczenia Kosztów Licencji jednorocznych na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP w związku z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Przepisy dot. Ulgi B+R

W myśl art. 1a ust. 1 ustawy o PDOP, podatnikami mogą być grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej „podatkowymi grupami kapitałowymi”. Natomiast, zgodnie z art. 1a ust. 3a ustawy o PDOP, Spółka dominująca reprezentuje podatkową grupę kapitałową w zakresie obowiązków wynikających z ustawy oraz z przepisów Ordynacji podatkowej. Z kolei, zgodnie z art. 1a ust. 7 ustawy o PDOP, podatek dochodowy oraz zaliczki na ten podatek są obliczane, pobierane i wpłacane przez spółkę dominującą.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o PDOP, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badania naukowe w rozumieniu art. 4a pkt 27 ustawy o PDOP, w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r. oznaczały:

a)badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

b)badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,

c)badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

Natomiast, w myśl art. 4a pkt 28 ustawy o PDOP, w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r. przez prace rozwojowe należało rozumieć nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

a)opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,

b)opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Zgodnie z brzmieniem przepisów art. 4a pkt 27 oraz 28 ustawy o PDOP, obowiązującym od dnia 1 października 2018 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1669), badania naukowe definiowane w art. 4a pkt 27 ustawy o PDOP jako badania podstawowe i badania aplikacyjne, należy rozumieć odpowiednio zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478, dalej: „Prawo o SWiN”). W konsekwencji, na gruncie znowelizowanego art. 4a pkt 27 ustawy o PDOP, badania naukowe to:

a)badania podstawowe - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

b)badania aplikacyjne - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzenie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei, w myśl art. 4a pkt 28 ustawy o PDOP, znowelizowanego razem z art. 4a pkt 27 ustawy o PDOP, prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o SWiN. Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o PDOP oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Na mocy art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 18d ust. 7 ustawy o PDOP, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć w przypadku dużych przedsiębiorców (nieposiadających statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 706)) - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3 ustawy o PDOP, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o PDOP.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym może on dokonać odliczenia Kosztów Licencji jednorocznych na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP w związku z art. 18d ust. pkt 2 ustawy o PDOP, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółki prowadziły, prowadzą i/lub będą prowadzić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o PDOP.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP, za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania uznaje się wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Zdaniem Wnioskodawcy, konstrukcja przytoczonego przepisu pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych do Ulgi B+R, kosztów wszelkich materiałów i surowców, które są niezbędne do realizacji prac o charakterze badawczo- rozwojowym. Zdaniem Wnioskodawcy, bezpośredni związek nabytych materiałów i surowców z prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej ujawnia się wtedy, gdy podatnik nie jest/nie byłby w stanie prowadzić tego rodzaju działalności bez nabycia wykorzystywanych materiałów i surowców.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Licencje jednoroczne wykazują bezpośrednie powiązanie z realizowaną przez Spółki Działalnością B+R.

Niemniej, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w przypadku Licencji jednorocznych, które były/są/będą częściowo związane z prowadzoną Działalnością B+R i częściowo z pozostałą działalnością Spółek, koszt nabycia Licencji jednorocznych wykorzystywanych do Działalności B+R będzie kwalifikowany przez Wnioskodawcę do odliczenia w ramach Ulgi B+R w całości, jeśli ich zakup wynikał pierwotnie z potrzeby wykorzystania do Działalności B+R.

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Koszty Licencji jednorocznych stanowią koszty uzyskania przychodu, które Wnioskodawca zamierza odliczyć w ramach Ulgi B+R. Dodatkowo, należy wskazać, że przepis art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP odnosi się do pojęć „materiały” czy „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o PDOP.

Ze względu na brak definicji legalnej pojęcia „surowce” na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalenia zakresu zastosowania Ulgi B+R, zdaniem Wnioskodawcy, należy posłużyć się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w przypadku definicji pojęcia „materiały”, w ocenie Wnioskodawcy, należy odwołać się do definicji przedmiotowego pojęcia przedstawionego w przepisach ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217, dalej: „UoR”). Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 19 UoR, „materiały to składniki majątku rzeczowego nabyte w celu zużycia na własne potrzeby, (...) zdatne do sprzedaży lub w toku produkcji, półprodukty oraz towary nabyte w celu odprzedaży w stanie nieprzetworzonym ”. Powyższe rozumienie definicji „materiały” znajduje również potwierdzenie w doktrynie prawa, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej”. (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Zdaniem Grupy, konstrukcja przepisu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych - kosztów wszelkich materiałów i surowców niezbędnych do realizacji prac badawczo-rozwojowych. Powyższe oznacza, że bezpośredni związek nabytych materiałów i surowców z prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej ujawnia się wtedy, gdy podatnik nie jest w stanie prowadzić tego rodzaju działalności bez nabycia wykorzystywanych materiałów i surowców, jak to ma miejsce w Spółkach w przypadku Licencji jednorocznych. W tym kontekście, zdaniem Wnioskodawcy, Licencje jednoroczne stanowią materiały, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP.

Ponadto, zdaniem Spółki, powyższe jest zgodne z ugruntowaną linią interpretacyjną w zakresie kosztów oprogramowania w ramach Ulgi B+R. Zgodnie z nią, jeśli w ramach Ulgi B+R można rozliczyć m.in. koszt odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości niematerialnych i prawnych na mocy przepisu art. 18d ust. 3 ustawy o PDOP, to w ocenie Wnioskodawcy podatnik ma prawo do rozliczenia w ramach Ulgi B+R kosztów nabycia Licencji, które nie podlegają odpisom amortyzacyjnym/jednorazowej kapitalizacji natomiast stanowią koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 4a pkt 2 Ustawy o PDOP. W przeciwnym wypadku dochodziłoby do nieuzasadnionego dyskryminowania wydatków w ramach ich kwalifikowalności (bądź nie) do Ulgi B+R w oparciu o wybraną metodę rozliczania podatkowego wydatków w czasie (tu korzystających z preferencji do jednorazowego rozliczenia w roku zakupu, zamiast poprzez odpisy amortyzacyjne). Zdaniem Spółki, mając na celu rozliczenie kosztu w ramach Ulgi B+R kluczowe jest, aby koszt stanowił koszt uzyskania przychodu i był związany z Działalnością B+R, a także mieścił się w jednej z kategorii kosztów kwalifikowanych do Ulgi B+R, niezależnie od metody rozliczenia go w czasie dla celów podatkowych.

W związku z powyższym należy uznać, biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, że Wnioskodawca uprawniony jest i będzie do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP, kosztów związanych z nabyciem materiałów i surowców, w tym Licencji jednorocznych, które wykazują bezpośredni związek z realizowaną przez Spółki Działalnością B+R (w całości lub częściowo w tej części, w jakiej są one wykorzystywane do Działalności B+R).

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone na przykład w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 lutego 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.625.2019.1.BM), tj. wskazano, że wnioskodawca uprawniony jest do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2pkt 2 Ustawy o PDOP, wydatków związanych z nabyciem materiałów i surowców, takich jak zestawy komputerowe, laptopy, sprzęty peryferyjne, części zamienne do komputerów, oprogramowanie i licencje na oprogramowanie komputerowe oraz inne materiały eksploatacyjne i biurowe, które są wykorzystywane w całości tj. nabywane wyłącznie w celu wykorzystania w działalności badawczo-rozwojowej lub częściowo związane z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową i częściowo z pozostałą działalnością, w tej części, w jakiej zostały one wykorzystane do prowadzonych prac badawczo-rozwojowych.

Z kolei, w ramach interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 września 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.144.2017.1.MM) organ wskazał, że konstrukcja art. 18d ust. 2pkt 2 updop, w związku z poczynionymi wyżej uwagami, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych koszty wszelkich materiałów i surowców (stanowiące koszty uzyskania przychodów), bez których nie byłoby możliwe prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej. Jeżeli zatem, bez wskazanych we wniosku Materiałów B+R nie byłoby możliwe prowadzenie przez Spółkę opisanej we wniosku działalności B+R, zachodzi bezpośredni związek tych materiałów z prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo-rozwojową, który to związek jest konieczny dla uznania kosztów pobranych Materiałów B+R za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2.

Wnioskodawca przywołał również inne interpretacje indywidualne, w których potwierdzono możliwość rozliczenia kosztów nabycia oprogramowania (niepodlegającego amortyzacji) w Uldze B+R, por. m.in. w poniższych interpretacjach indywidualnych:

-z 12 lutego 2020 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.502.2019.2.MR), w ramach której organ zgodził się z następującym stanowiskiem wnioskodawcy: W ocenie Wnioskodawcy, do materiałów oraz surowców stanowiących koszty kwalifikowane zgodnie z analizowanymi okolicznościami faktycznymi, należy zaliczyć: specjalistyczne oprogramowanie, licencje na specjalistyczne oprogramowanie, (...)”;

-z 12 października 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.285.2020.2.MBD), w ramach której organ wskazał: Reasumując, wskazać należy, że stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia czy, można uznać za koszty kwalifikowalne, poniesione na działalność badawczo-rozwojową następujące wydatki: (...) licencje na oprogramowania, zarówno stanowiące środki trwałe, jak i te, które nie podlegają amortyzacji, należy uznać za prawidłowe;

-z 1 lipca 2021 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.141.2021.2.PC), w ramach której organ potwierdził możliwość rozliczenia w Uldze B+R kosztu nabycia licencji na specjalistyczne oprogramowanie nabywanych na okres używania krótszy niż rok, niepodlegających odpisom amortyzacyjnym od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością,

-z 12 kwietnia 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.145.2019.1.BM), w ramach której organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy: Podsumowując, zdaniem Spółki, wskazane Koszty związane z nabyciem materiałów i surowców oraz sprzętu specjalistycznego, w szczególności (i) koszty nabycia Licencji na oprogramowanie wykorzystywane w Pracach B+R, (ii) koszty nabycia Materiałów wykonywanych na zamówienie Spółki wykorzystywanych w ramach prowadzonych Prac B+R stanowić będą koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy o PDOP.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska, zgodnie z którym jest uprawniony do dokonania odliczenia Kosztów Licencji jednorocznych na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP w związku z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „uCIT”, „updop”):

działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 uCIT, w stanie prawnym obowiązujący do 30 września 2018 r.,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a)badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

b)badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,

c)badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 uCIT:

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

a)opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,

b)opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Ustawa z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1669, dalej: „Ustawa wprowadzająca”), znowelizowała definicję badań naukowych oraz prac rozwojowych zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z treścią Ustawy wprowadzającej, nowelizacja powyższych pojęć weszła w życie z 1 października 2018 r.

W myśl art. 4a pkt 27 uCIT:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

badania naukowe są działalnością obejmującą:

a.  badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b.  badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 uCIT:

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej ustawodawca wskazał w art. 18d ust. 2-3 uCIT.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 updop,

za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 18d ust. 5 uCIT:

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 uCIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 29 czerwca 2018 r.:

podatnikowi, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.

Natomiast, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 uCIT, w brzmieniu obowiązującym od 30 czerwca 2018 r.:

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Zgodnie z treścią art. 18d ust. 7 uCIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2021 r.:

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1.w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2.w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3.w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Natomiast, zgodnie z treścią art. 18d ust. 7 uCIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1.w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2.w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3.w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Zgodnie z treścią art. 18d ust. 8 uCIT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Natomiast, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., w art. 18d ust. 8 uCIT, ustawodawca wskazał, że:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Zgodnie z art. 18e uCIT:

podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Z art. 9 ust. 1b uCIT, wynika ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, stosownie do art. 9 ust. 1 uCIT:

podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

-podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu uCIT,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 uCIT,

-podatnik, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a, odliczał jedynie koszty kwalifikowane, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia,

-w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b uCIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

-podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

-kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w uCIT,

-koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 uCIT:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przedmiotem pytania zadanego we wniosku jest kwestia ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym może on dokonać odliczenia Kosztów Licencji jednorocznych na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP w związku z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

W opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, m.in. że co do zasady Licencje jednoroczne są nabywane wyłącznie w celu wykorzystania w działalności badawczo-rozwojowej, niemniej zdarzają się i/lub mogą wystąpić w przyszłości przypadki, gdzie Licencje jednoroczne były/są/będą następnie częściowo związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową i częściowo z pozostałą działalnością Spółek. Niemniej wtedy koszt nabycia Licencji jednorocznych wykorzystywanych do Działalności B+R będzie kwalifikowany przez Wnioskodawcę do odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, w całości, jako że ich zakup wynikał pierwotnie z potrzeby prowadzenia Działalności B+R.

Odnosząc się do powyższego jeszcze raz przytoczyć należy treść art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, zgodnie z którym za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Podkreślić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzują, co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2021 r., poz. 217, dalej: „uor”). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że konstrukcja art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów, surowców i wyposażenia, które są kosztami uzyskania przychodów i wykorzystywane są bezpośrednio w działalności badawczo-rozwojowej. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle. Treść art. 18d ust. 2 pkt 2 jednoznacznie wskazuje, że za koszt kwalifikowany uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stwierdzić należy, że Koszty Licencji jednorocznych mogą stanowić koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej w całości, jeżeli są wykorzystywane wyłącznie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast w sytuacji, gdy ww. Licencje będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do pozostałej działalności Spółek, to w takim przypadku koszty nabycia Licencji jednorocznych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Na możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych całości kosztów nabycia Licencji jednorocznych, nie ma wpływu cel ich pierwotnego zakupu, tylko faktyczne wykorzystywanie do działalności badawczo-rozwojowej.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym może on dokonać odliczenia Kosztów Licencji jednorocznych na podstawie art. 18d ust. 1 updop w związku z art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w  przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w  ... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).