Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 25 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia czy planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym.

Wnioskodawczyni jest właścicielką nieruchomości działki nr 1, 2 i 3, położonej w (…), dla której w Sądzie Rejonowym w (…) prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), o łącznej powierzchni (…) ha (dalej jako: „Nieruchomość”).

Prawo własności Nieruchomości przysługuje Wnioskodawczyni jako następczyni prawnej Pani A.A. w skutek podjęcia działań zmierzających do odzyskania rodzinnego majątku bezprawnie wywłaszczonego w oparciu o przepisy ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości.

Umową zawartą w dniu (…) 2015 r. w (…) (dalej jako: „Umowa Najmu”) pomiędzy Wnioskodawczynią działającą jako osoba fizyczna, a Panem C.C., prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą D., (…), ul. (…), NIP: (…) (dalej jako: „Najemca”), Wnioskodawczyni jako właścicielka Nieruchomości oddała ją Najemcy do używania, podnajmowania i pobierania pożytków. Najemca, biorąc Nieruchomość w najem, zobowiązał się płacić Wnioskodawczyni umówiony czynsz z najmu i korzystać z przedmiotu najmu z zachowaniem postanowień Umowy Najmu oraz innych obowiązujących norm prawnych. Zgodnie z § 2 Umowy Najmu została ona zawarta na czas nieoznaczony od dnia (…) 2016 r. Umowa może być rozwiązana przez każdą ze Stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia wynoszącego trzy miesiące - ze skutkiem na koniec miesiąca.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą pod firmą B., NIP: (…) w zakresie niezwiązanym ze sprzedażą lub wynajmem Nieruchomości. Przedmiot przeważającej działalność gospodarczej spółki cywilnej Wnioskodawczyni to wszelka pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana (74.99.Z). Pozostała działalność gospodarczą stanowi z kolei wszelka pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana (74.99.Z) oraz pozostała sprzedaż detaliczna niewyspecjalizowana (47.12.Z).

Działalność gospodarcza była prowadzona przed odzyskaniem Nieruchomości i nie ma z nią związku. Przychód z najmu prywatnego Nieruchomości rozliczany jest przez Wnioskodawczynię w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawczyni posiada indywidualny numer identyfikacji podatkowej NIP: (…), którym posługuje się do rozliczeń podatkowych związanych z jej aktywnością w zakresie wynajmu Nieruchomości. Pod wskazanym numerem NIP Wnioskodawczyni dokonuje rozliczeń podatkowych dotyczących podatku od towarów i usług (VAT), jak również PIT, w związku z uzyskiwanymi dochodami z wynajmu Nieruchomości, jak również w związku z wynajmem apartamentu nad morzem, który stanowi wspólny majątek małżonków.

Obecnie Wnioskodawczyni dopuszcza możliwość sprzedaży części Nieruchomości tj. działkę gruntową położoną w mieście (…), przy ulicy (…), o numerze 2, o powierzchni (…) m², dla której Sąd Rejonowy w (…), (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) (dalej jako: „Działka”) na rzecz E. S.A. z siedzibą w (…), KRS: (…), NIP: (…) (dalej jako: „Kupująca”). Sprzedaż Działki nastąpi po upływie pięcioletniego terminu od jej nabycia (po upływie ponad (…) lat). Działka nie była i nie jest wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. Środki ze sprzedaży Działki nie zostaną przeznaczone na zakup kolejnych nieruchomości.

W związku z planowaną sprzedażą Działki na rzecz Kupującej, Wnioskodawczyni zawarła przed (...), notariuszem prowadzącym Kancelarię Notarialną w (…), przy ul. (…), przedwstępną umowę sprzedaży, Repertorium A nr (…) (dalej jako: „Przedwstępna Umowa Sprzedaży”).

Zgodnie z § 5 ust. 2 pkt 1 Przedwstępnej Umowy Sprzedaży, Kupująca zamierza zrealizować na Działce planowane zamierzenie inwestycyjne polegające na budowie zespołu zabudowy mieszkalnej wielorodzinnej (dalej: „Inwestycja”). Stąd, Kupująca ma zamiar wykorzystywać nabytą Nieruchomość w prowadzonej działalności gospodarczej.

W celu sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni nie ponosiła nakładów, nie dokonywała ulepszeń oraz nie poczyniła jakichkolwiek działań zmierzających do zwiększenia wartości Nieruchomości. Jednocześnie, Wnioskodawczyni nie prowadziła działań marketingowych w celu sprzedaży Nieruchomości, w tym nie korzystała z usług biura nieruchomości.

Pytanie

Czy transakcja sprzedaży Nieruchomości przez Wnioskodawczynię na rzecz Kupującej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Transakcja sprzedaży Nieruchomości przez Wnioskodawczynię na rzecz Kupującej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2025 r. poz. 775), (dalej jako: „Ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei stosownie do art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, pod pojęciem „towarów” rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT, pojęcie „sprzedaży” obejmuje zarówno odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, jak również eksport towarów i wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z powyższego wynika, że przez dostawę towarów należy rozumieć każdą czynność polegającą na przeniesieniu prawa do rozporządzania danym dobrem w taki sposób, aby nabywca mógł dysponować nim jak właściciel - niezależnie od przeniesienia własności w sensie cywilnoprawnym.

W konsekwencji, sprzedaż nieruchomości gruntowych (działek) stanowi czynność odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT i jako taka podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Towarem jest także prawo własności, udział w prawie własności lub użytkowanie wieczyste nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L poz. 347, dalej jako: „Dyrektywa 2006/112/WE Rady”), państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1)określone udziały w nieruchomości,

2)prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3)udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT.

Na podstawie art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT.

Jednakże, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem VAT w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

1)dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

2)czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Obie ww. przesłanki są spełnione w sprawie. Jak wskazano powyżej, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT.

Jednocześnie - pomimo tego, że prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność gospodarcza nie ma związku z posiadaną Nieruchomością, a przychody osiągane z wynajmu Nieruchomości przez Wnioskodawczynię rozliczane są w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, Wnioskodawczyni posiada status podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a w oparciu o posiadany numer NIP: (…) działalności gospodarczej dokonuje rozliczeń w VAT oraz PIT w związku z uzyskiwanymi dochodami z wynajmu Nieruchomości. Świadczy to o spełnieniu drugiej z ww. przesłanek opodatkowania transakcji sprzedaży Nieruchomości podatkiem VAT.

W tym zakresie, przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawczyni pod firmą B., NIP: (…) to wszelka pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana (74.99.Z), przedmiot pozostałej działalności gospodarczej stanowi wszelka pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana (74.99.Z) oraz pozostała sprzedaż detaliczna niewyspecjalizowana (47.12.Z).

Ponadto, także druga strona transakcji nabycia Nieruchomości - Kupująca jest zrejestrowanym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność m.in. w zakresie projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, a po dokonaniu nabycia Nieruchomości zamierza zrealizować na Nieruchomości Inwestycję. Stąd, nabycie Nieruchomości przez Kupującą pozostaje w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Kupującą.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, ma charakter szeroki i obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe, w analizowanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT, a w rezultacie sprzedaż Nieruchomości na rzecz Kupującej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwej stawki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ponadto, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudzień 2006 str. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

• po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z treści złożonego wniosku wynika, że przysługuje Pani prawo własności nieruchomości gruntowych, tj. działek nr 1, 2 i 3 (Nieruchomości), położonych w (…). W dniu (…) 2015 r. zawarła Pani jako osoba fizyczna umowę najmu z firmą D. Na podstawie tej umowy oddała Pani ww. nieruchomości do używania, podnajmowania i pobierania pożytków, a w zamian Najemca zobowiązał się płacić Pani umówiony czynsz z najmu. Umowa została zawarta na czas nieoznaczony od dnia (…) 2016 r.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą pod firmą B. w zakresie niezwiązanym ze sprzedażą lub wynajmem nieruchomości. Działalność gospodarcza była prowadzona przed pozyskaniem ww. nieruchomości i nie ma z nimi związku. Przychód z najmu prywatnego rozlicza Pani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Obecnie dopuszcza Pani możliwość sprzedaży części nieruchomości tj. działki gruntowej o numerze 2, o powierzchni (…) m², na rzecz E. S.A. z siedzibą w (…) („Kupująca”). Działka nie była i nie jest wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni.

W związku z planowaną sprzedażą działki na rzecz Kupującej, zawarła Pani przedwstępną umowę sprzedaży. Kupująca zamierza zrealizować na działce nr 2 planowane zamierzenie inwestycyjne polegające na budowie zespołu zabudowy mieszkalnej wielorodzinnej.

W celu sprzedaży nieruchomości nie ponosiła Pani nakładów, nie dokonywała ulepszeń oraz nie poczyniła jakichkolwiek działań zmierzających do zwiększenia wartości nieruchomości. Jednocześnie, nie prowadziła Pani działań marketingowych w celu sprzedaży nieruchomości, w tym nie korzystała Pani z usług biura nieruchomości.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pani wątpliwości dotyczą wskazania, czy transakcja sprzedaży nieruchomości (działki gruntowej o numerze 2) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dokonując rozstrzygnięcia kwestii będącej przedmiotem Pani zapytania, należy wskazać, że posiadana przez Panią nieruchomość (składająca się z działek nr 1, 2 i 3) od (…) 2016 r. była przedmiotem najmu. Umowa została zawarta na czas nieoznaczony i z jej tytułu otrzymywała Pani czynsz z najmu.

Jednocześnie należy wyjaśnić, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno najemcę, jak i wynajmującego - określone przepisami obowiązki. Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

Zatem, w kontekście analizowanej sprawy umowy najmu są umowami dwustronnie obowiązującymi i wzajemnymi. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz opis sprawy stwierdzić należy, że planowana sprzedaż części nieruchomości (działki gruntu nr 2) będzie, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nieruchomość była bowiem przedmiotem najmu i czynność ta stanowiła odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wypełniła ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Poprzez oddanie nieruchomości w najem działka nr 2 utraciła charakter majątku prywatnego, zatem dokonując przyszłej sprzedaży przedmiotowej działki nie będzie Pani korzystała z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności.

Ponadto fakt, że nie ponosiła Pani nakładów na nieruchomość (działkę gruntu nr 2), nie dokonywała Pani ulepszeń, nie poczyniła Pani działań prowadzących do zwiększenia wartości nieruchomości, nie prowadziła Pani działań marketingowych w celu sprzedaży nieruchomości, ani nie korzystała Pani z usług biura nieruchomości nie zmienia oceny uznania Panią za podmiot prowadzący działalność gospodarczą, gdyż nieruchomość była przedmiotem najmu, tj. służyła do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Tym samym, skoro w przedmiotowej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Pani za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to transakcja sprzedaży nieruchomości (działki gruntu nr 2), będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Końcowo należy wskazać, ze sam fakt posiadania statusu podatnika podatku VAT z tytułu wykonywania działalności gospodarczej, która nie jest związana z transakcją sprzedaży nieruchomości, nie przesądza o kwestii podlegania tej transakcji sprzedaży opodatkowaniu podatkiem VAT. Podobnie cel przeznaczenia nieruchomości określony przez Kupującą nie jest czynnikiem jednoznacznie warunkującym podleganie transakcji sprzedaży nieruchomości opodatkowaniu podatkiem VAT. To, że Kupująca jest czynnym podatkiem podatku VAT i na nabytej od Pani działce zamierza zrealizować Inwestycję nie rzutuje i nie wpływa na to, aby ten element miał znaczenie, czy w przedmiotowej transakcji należy uznać Panią za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą.

Niemniej jednak z uwagi na to, że wywiodła Pani prawidłowy skutek prawny dla opisanej sytuacji poprzez wskazanie, że transakcja sprzedaży nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, uznaję Pani stanowisko - pomimo częściowo odmiennej argumentacji - za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.