
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 kwietnia 2025 r. złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
W lipcu 2022 r. do Sądu Okręgowego w (…), (…) Wydział Cywilny, złożyła Pani pozew o rozwód z wyłącznej winy Pani męża wraz z wnioskiem o udzielenie zabezpieczenia na czas trwania postępowania poprzez zasądzenie alimentów na rzecz małoletniego syna A.A.
Ze związku małżeńskiego ma Pani małoletniego syna A.A. urodzonego (…) 2015 r. w (…). Nie jest Pani matką, opiekunem prawnym innych dzieci niż wymienionego w treści wniosku syna. Wychowuje Pani tylko syna wymienionego w treści wniosku.
W pozwie wniosła Pani także o pozostawienie Pani władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem, z jednoczesnym ograniczeniem tej władzy ojcu do współdecydowania w istotnych sprawach małoletniego związanych z wyjazdami zagranicznymi innymi niż turystyczne.
(…) 2022 r. sędzia Sądu (…) w (…), (…) Wydział Cywilny, wydał postanowienie w sprawie zabezpieczenia alimentów na czas trwania postępowania w wysokości 1000 zł miesięcznie, płatnych od 1 lipca 2022 r. (po wyprowadzce, tj. od 12 grudnia 2021 r., A.B. nie płacił na utrzymanie syna) oraz zostało wydane postanowienie dotyczące zabezpieczenia, na czas trwania sprawy o rozwód, w sprawie ustalenia kontaktów ojca z małoletnim w taki sposób, aby odbywały się w pierwszą i trzecią sobotę i niedzielę miesiąca w miejscu zamieszkania dziecka, w obecności matki, w godzinach od 12:00 do 18:00.
Ojciec nie pojawiał się regularnie na kontaktach z dzieckiem lub skracał czas kontaktu wskazany przez sąd.
(…) 2024 r. pomiędzy Panią a Pani mężem orzeczono rozwód, sygn. akt (…), wyrok uprawomocnił się (…) 2024 r. Sędzia Sądu (…) w (…), (…) Wydział Cywilny, wydał wyrok, w którym:
·rozwiązał przez rozwód małżeństwo zawarte (…) 2014 r. z wyłącznej winy Pani męża;
·pozostawił matce władzę rodzicielską nad małoletnim synem urodzonym (…) 2015 r., z jednoczesnym jej ograniczeniem ojcu do współdecydowania w istotnych sprawach dziecka związanych z wyjazdami zagranicznymi innymi niż turystyczne;
·ustalił miejscem zamieszkania dziecka każdorazowe miejsce zamieszkania matki, czyli Pani;
·ustalił kontakty ojca z dzieckiem w miejscu zamieszkania dziecka w każdą pierwszą i trzecią sobotę miesiąca w godzinach 12.00-18.00 z możliwością wyjścia na spacer poza miejsce zamieszkania dziecka przez jedną godzinę bez obecności matki i bez udziału osób trzecich oraz w każdą pierwszą i trzecią niedzielę miesiąca w godzinach 10.00-16.00 z możliwością wyjścia na spacer poza miejsce zamieszkania dziecka przez jedną godzinę bez obecności matki i bez udziału osób trzecich;
·ustalił koszty utrzymania, tj. alimenty w kwocie 1000 zł miesięcznie.
Miejsce zamieszkania małoletniego dziecka A. (od momentu narodzin) było i będzie takie samo jak Pani miejsce zamieszkania, aktualnie jest to dom jednorodzinny, gdzie mieszka wyłącznie Pani z synem, ul. (…), (…).
Aktualnie, Pani syn uczęszcza do III klasy szkoły podstawowej.
Ojciec dziecka nie interesuje się edukacją syna, wszystkie informacje dotyczące dziecka są przekazywane wyłącznie Pani, ponieważ ojciec nigdy nie pojawił się w szkole. Ojciec dziecka wykazuje słaby kontakt z synem, nigdy nie przyprowadzał dziecka do przedszkola czy szkoły oraz nie odbierał syna po zajęciach, nie uczestniczył w życiu przedszkolnym/szkolnym syna, nie brał udziału w zebraniach, uroczystościach oraz nie był widywany na terenie przedszkola/szkoły. Pani syn jest leczony z powodu astmy oskrzelowej, jest pod stałą opieką poradni alergologicznej od 2018 r., jest regularnie kontrolowany i wymaga regularnego przyjmowania leków. W 2022 r. została także zdiagnozowana alergia. Pani syn odbywa dodatkowe wizyty w czasie zaostrzeń choroby, jest leczony przewlekle od drugiego roku życia, wymaga stałego przyjmowania leków i kontroli lekarzy specjalistów poza miejscem zamieszkania. Do alergologa dziecko przychodzi wyłącznie z Panią, a ojciec nigdy nie był na wizycie lekarskiej z synem. Pani syn cały 2024 r. uczęszczał na zajęcia taekwondo oraz piłkę nożną, na które dowozi dziecko Pani oraz których opłaty ponosi tylko Pani. Ojciec dziecka nigdy na zajęciach się nie pojawił.
Od momentu wyprowadzki (12 grudnia 2021 r.), przez cały 2022 r., przez cały 2023 r. oraz do momentu orzeczenia rozwodu ojciec nie wykorzystywał przysługujących mu atrybutów władzy rodzicielskiej.
Od dnia ogłoszenia wyroku, tj. od (…) 2024 r., ojciec całkowicie zerwał kontakt z dzieckiem, na kontaktach nie pojawił się ani razu oraz w żadnej innej formie nie kontaktował się z Panią oraz z dzieckiem. Nie jest zainteresowany leczeniem syna, jego edukacją, zajęciami dodatkowymi, czy życiem codziennym. Wszelkie sprawy organizacyjno-bytowe, jak wyżywienie, zapewnienie odzieży, środków higieny, pomocy naukowych, zabawek, wizyt lekarskich, logistyki związanej z uczęszczaniem dziecka do szkoły, na zajęcia dodatkowe, na zajęcia sportowe, kontakty towarzyskie, wyjazdy rekreacyjne, pomoc w odrabianiu lekcji, zakupy oraz podawanie leków, ponoszenie wydatków związanych z wypoczynkiem, branie czynnego udziału w sprawach dotyczących dziecka związanych z jego kształceniem, dodatkowymi zajęciami, wszelka odpowiedzialność za dobrostan, edukacje i rozwój ogólny syna, jak i ewentualne, dodatkowe koszty, cały trud wychowania, dbałości o rozwój fizyczny, duchowy i emocjonalny spoczywa na Pani.
Ojciec dziecka nie uczestniczy w wychowaniu syna, nie kupuje synowi ubrań, pomocy szkolnych, zabawek, nie spędza z nim wakacji ani świąt, nie poczuwa się do odpowiedzialności za swoje dziecko. Ojciec nie ponosi żadnych, dodatkowych wydatków na dziecko, ograniczając się jedynie do płacenia alimentów.
Pomiędzy Panią a ojcem dziecka, którego dotyczy Pani zapytanie, nie doszło do porozumienia, co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej na lata podatkowe, których dotyczy wniosek.
Z ojcem dziecka ani Pani, ani Pani syn nie macie kontaktu i nie jest Wam znane jego aktualne miejsce przebywania.
Jest Pani osobą samotną, nie zawarła Pani ponownie związku małżeńskiego ani też nie pozostaje Pani w żadnym związku nieformalnym, mieszka Pani tylko z synem.
Nie jest Pani matką, opiekunem prawnym innych dzieci niż wymienionego w treści wniosku syna. Wychowuje Pani tylko syna wymienionego w treści wniosku.
Dochody jakie uzyskała Pani w 2024 r. pochodzą ze stosunku pracy na pełen etat oraz z umowy zlecenia. Ponadto, pobiera Pani świadczenie wychowawcze 800 zł oraz jednorazowo w roku świadczenie „dobry start” w wysokości 300 zł oraz alimenty w wysokości 1000 zł miesięcznie.
W 2024 r. osiągnęła Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W 2024 r. do Pani oraz do Pani syna nie miały zastosowania przepisy art. 30c (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej, podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy (tj. z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów.
W 2024 r. Pani oraz Pani syn nie podlegaliście opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy.
W okresie, którego dotyczy zapytanie, małoletnie dziecko, o którym mowa we wniosku, na podstawie orzeczenia sądu nie zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.
W 2024 r. uzyskała Pani dochód w wysokości 87 940,58 zł (wysokość składek na ubezpieczenie społeczne – 12 363,58 zł, wysokość składek na ubezpieczenie zdrowotne – 7 003,33 zł), więc dochód pomniejszony o ww. składki wyniósł w 2024 r. – 68 573,67 zł.
Pytanie
Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i obowiązującego stanu prawnego, spełnia Pani warunki zawarte w art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczące preferencyjnego rozliczenia dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko za 2024 r. oraz możliwości rozliczania się w ten sposób w latach przyszłych, w przypadku dalszego trwania sytuacji opisanej we wniosku, a także, czy spełnia Pani warunki zawarte w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące możliwości odliczenia w całości ulgi prorodzinnej na syna za 2024 r. oraz możliwości rozliczania się w ten sposób w latach przyszłych, w przypadku dalszego trwania sytuacji opisanej we wniosku?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, jak wynika z powyższego, jest Pani matką samotnie wychowującą dziecko, gdyż ojciec nie brał udziału w opiece i wychowaniu syna. Natomiast opieka sprawowana była i jest wyłącznie przez Panią. Wszelka odpowiedzialność za dobrostan, edukację i rozwój ogólny Pani syna, jak i ewentualne, dodatkowe koszty, cały trud wychowania, dbałości o rozwój fizyczny, duchowy i emocjonalny spoczywa na Pani.
Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.
Uważa Pani, iż spełnia Pani kryteria rodzica samotnie wychowującego dziecko i przysługuje Pani prawo do preferencyjnego opodatkowanie dochodów na podstawie art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym dla osób fizycznych oraz w myśl art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma Pani prawo do odliczenia ulgi w całości na małoletnie dziecko, w stosunku do którego wykonywała Pani władzę rodzicielską, zarówno za 2024 r., jak i możliwość rozliczania się w ten sposób w latach przyszłych w przypadku dalszego trwania sytuacji opisanej we wniosku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:
1)małoletnie,
2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie
- podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.
Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.
Na podstawie art. 6 ust. 4e ww. ustawy:
Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:
1) dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub
2) przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152
- w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2194 oraz z 2024 r. poz. 1615), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.
Art. 6 ust. 4f ww. ustawy stanowi:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2024 r. poz. 1576).
Zgodnie z art. 6 ust. 4g ww. ustawy:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, ma zastosowanie również do osób, o których mowa w art. 3 ust. 2a, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci określone w ust. 4c, z uwzględnieniem ust. 4e, jeżeli osoby te spełniają łącznie następujące warunki:
1) mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;
2) osiągnęły podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody w wysokości stanowiącej co najmniej 75% całkowitego przychodu osiągniętego w danym roku podatkowym;
3) udokumentowały certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.
W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:
1)stosuje przepisy:
a)art. 30c lub
b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy
- w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;
2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:
·posiadania przez rodzica lub opiekuna prawnego statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci);
·wychowywania przez rodzica lub opiekuna prawnego samotnie w roku podatkowym dziecka (dzieci);
·nieuzyskiwania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko (dzieci) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;
·niepodlegania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko (dzieci) opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowującą dziecko.
Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Jak wynika z powyższego, ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4c ww. ustawy. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.
Z uwagi na to, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.
Przy czym, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:
Każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie.
Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy.
Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.
Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania”, czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju.
Z istoty pojęcia „osoba samotnie wychowująca dzieci” należy wyprowadzić taki stan, w którym nie wystąpi konkurencja wspomnianych w analizowanym przepisie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osób.
Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.
W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dziecka częściowo wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem/świadczeń alimentacyjnych. Jednakże wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.
Zatem, prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.
Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa stwierdzam, że skoro sąd w wyroku rozwodowym pozostawił matce (Pani) władzę rodzicielską nad małoletnim synem, z jednoczesnym jej ograniczeniem ojcu do współdecydowania w istotnych sprawach dziecka związanych z wyjazdami zagranicznymi innymi niż turystyczne, ustalił miejscem zamieszkania dziecka każdorazowe miejsce zamieszkania matki (brak opieki naprzemiennej) oraz w 2024 r. ojciec całkowicie zerwał kontakt z dzieckiem, na kontaktach nie pojawił się ani razu oraz w żadnej innej formie nie kontaktował się z Panią oraz z dzieckiem, nie jest Pani znane jego aktualne miejsce przebywania, ojciec nie był zainteresowany leczeniem syna, jego edukacją, zajęciami dodatkowymi, życiem codziennym, nie uczestniczył w wychowaniu syna, nie kupował synowi ubrań, pomocy szkolnych, zabawek, nie spędzał z nim wakacji ani świąt, nie poczuwał się do odpowiedzialności za swoje dziecko, nie ponosił żadnych, dodatkowych wydatków na dziecko, ograniczając się jedynie do płacenia alimentów, wszelkie sprawy organizacyjno-bytowe, jak wyżywienie, zapewnienie odzieży, środków higieny, pomocy naukowych, zabawek, wizyt lekarskich, logistyki związanej z uczęszczaniem dziecka do szkoły, na zajęcia dodatkowe, na zajęcia sportowe, kontakty towarzyskie, wyjazdy rekreacyjne, pomoc w odrabianiu lekcji, zakupy oraz podawanie leków, ponoszenie wydatków związanych z wypoczynkiem, branie czynnego udziału w sprawach dotyczących dziecka związanych z jego kształceniem, dodatkowymi zajęciami, wszelka odpowiedzialność za dobrostan, edukację i rozwój ogólny syna, jak i ewentualne, dodatkowe koszty, cały trud wychowania, dbałości o rozwój fizyczny, duchowy i emocjonalny spoczywał na Pani, to spełnia Pani warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym, może Pani skorzystać w zeznaniu podatkowym za 2024 r., z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przysługiwać Pani będzie również prawo do rozliczania się w 2025 r. i w kolejnych latach, w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko określony w art. 6 ust. 4c i ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli nie zmienią się opisane okoliczności sprawy lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.
Przechodząc natomiast do kwestii możliwości skorzystania przez Panią z ulgi prorodzinnej na małoletniego syna wskazać należy, że zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:
1) wykonywał władzę rodzicielską;
2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
Zgodnie art. 27f ust. 2 ww. ustawy:
Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:
1) jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2) dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3) trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
b) 166,67 zł na trzecie dziecko,
c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
W myśl art. 27f ust. 2a ww. ustawy:
Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.
Stosownie do art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.
Art. 27f ust. 2c ww. ustawy stanowi, że:
Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:
1) na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2) wstąpiło w związek małżeński.
Jak stanowi art. 27f ust. 2d ww. ustawy:
Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się:
1) osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;
2) osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.
Na mocy art. 27f ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Limity dochodów określone w ust. 2 pkt 1 nie dotyczą podatnika i jego małżonka, którzy wykonywali władzę, pełnili funkcję albo sprawowali opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego dziecka, posiadającego orzeczenie albo decyzję, o których mowa w art. 26 ust. 7d.
Zgodnie z art. 26 ust. 7d ww. ustawy:
Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Z art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:
W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.
Zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.
W myśl art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:
1) odpis aktu urodzenia dziecka;
2) zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3) odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4) zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
Stosownie do art. 27f ust. 7 ww. ustawy:
Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.
W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:
1) stosuje przepisy:
a) art. 30c lub
b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy
- w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;
2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.
Z art. 26 ww. Kodeksu wynika, że:
§ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.
§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.
Stosownie do art. 92 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.
Na gruncie art. 93 § 1 ww. Kodeksu:
Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.
Jak stanowi art. 95 § 1 ww. Kodeksu:
Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.
W świetle art. 96 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień.
W myśl art. 97 § 1 ww. Kodeksu:
Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.
Zgodnie zaś z treścią art. 107 § 1 i § 2 ww. Kodeksu:
§ 1. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.
§ 2. W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.
Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”. Należy mieć na uwadze, że do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Należy przy tym odróżnić treść władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, gdyż samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie oznacza jej wykonywania.
Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu.
W konsekwencji, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego, czyli fakt płacenia alimentów na dzieci, nie jest rozstrzygający dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a więc spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy.
Stąd ulga na dzieci przysługuje tym rodzicom, którzy faktycznie sprawują pieczę nad osobą i majątkiem dziecka. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi.
Zatem, o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.
Reasumując, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską. Ponadto, w myśl art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwotę przysługującej ulgi mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.
Przystępując do oceny możliwości skorzystania przez Panią z ulgi prorodzinnej na małoletniego syna za 2024 r., 2025 r. i w kolejnych latach wskazać należy, że w przypadku rodziców, którym przysługuje ulga tylko na jedno dziecko istnieje ograniczenie zastosowania tej ulgi, polegające na wprowadzeniu przez ustawodawcę limitu dochodów, stosownie do art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle zacytowanych wyżej przepisów, prawo do zastosowania ww. odliczenia w przypadku wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do jednego małoletniego dziecka przysługuje, jeżeli dochody podatnika niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł.
Wyjątkiem jest tu podatnik samotnie wychowujący małoletnie dziecko wymieniony w art. 6 ust. 4c i 4g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do którego limit kwoty dochodu wynosi 112 000 zł.
Wysokość tych dochodów ustalić należy w sposób określony w powołanym art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.
Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa uznać należy, że skoro od 12 grudnia 2021 r. ojciec Pani syna nie mieszka z Panią i synem, w 2024 r. przed ogłoszeniem wyroku rozwodowego ojciec dziecka nie pojawiał się regularnie na kontaktach z dzieckiem lub skracał czas kontaktu wskazany przez sąd w sprawie zabezpieczenia alimentów na czas trwania postępowania rozwodowego, natomiast od dnia ogłoszenia wyroku, tj. (…) 2024 r., ojciec całkowicie zerwał kontakt z dzieckiem, na kontaktach nie pojawił się ani razu oraz w żadnej innej formie nie kontaktował się z Panią oraz z dzieckiem, nie jest Pani znane jego aktualne miejsce przebywania, ojciec nie był zainteresowany leczeniem syna, jego edukacją, zajęciami dodatkowymi, życiem codziennym, nie uczestniczył w wychowaniu syna, nie kupował synowi ubrań, pomocy szkolnych, zabawek, nie spędzał z nim wakacji ani świąt, nie poczuwał się do odpowiedzialności za swoje dziecko, nie ponosił żadnych, dodatkowych wydatków na dziecko, ograniczając się jedynie do płacenia alimentów, wszelkie sprawy organizacyjno-bytowe, jak wyżywienie, zapewnienie odzieży, środków higieny, pomocy naukowych, zabawek, wizyt lekarskich, logistyki związanej z uczęszczaniem dziecka do szkoły, na zajęcia dodatkowe, na zajęcia sportowe, kontakty towarzyskie, wyjazdy rekreacyjne, pomoc w odrabianiu lekcji, zakupy oraz podawanie leków, ponoszenie wydatków związanych z wypoczynkiem, branie czynnego udziału w sprawach dotyczących dziecka związanych z jego kształceniem, dodatkowymi zajęciami, wszelka odpowiedzialność za dobrostan, edukację i rozwój ogólny syna, jak i ewentualne, dodatkowe koszty, cały trud wychowania, dbałości o rozwój fizyczny, duchowy i emocjonalny spoczywał na Pani oraz Pani dochody w 2024 r. ustalone w sposób określony w art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie przekroczyły kwoty 112 000 zł, to przysługuje Pani za 2024 r. wyłączne prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej, wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na małoletniego syna.
Przysługiwać Pani będzie także prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej w wysokości 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na małoletniego syna w 2025 r. i w latach następnych, jeżeli nie zmienią się opisane okoliczności sprawy lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ponadto, wskazuję, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. ojca Pani dziecka).
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
