Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 11 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania czynności przeniesienia Środków trwałych z JDG do majątku prywatnego za nieopodatkowaną podatkiem VAT, jeżeli Środki trwałe będą dalej wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pan (…) (dalej również Podatnik lub Wnioskodawca) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2025 r. poz. 163 ze zm., dalej: „Ustawa o PIT”). Wnioskodawca prowadził jednoosobową działalność gospodarczą od 28 kwietnia 2008 r. do 31 maja 2025 r. (dalej JDG). W 2025 r. JDG była opodatkowana na zasadach określonych zgodnie z art. 30c ustawy o PIT (podatek liniowy).

Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej poprzez zakład w rozumieniu art. 5a pkt 22 Ustawy o PIT oraz nie posiadał za granicą żadnej stałej placówki, ani wyznaczonej osoby działającej za granicą w imieniu Podatnika i na jego rzecz. Wnioskodawca w trakcie prowadzenia JDG był zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) na podstawie przepisów ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. 2024 r. poz. 361 ze zm., dalej: „ustawa o VAT”).

W ramach prowadzonej JDG, Wnioskodawca prowadził zakład pogrzebowy świadczący profesjonalne, kompleksowe usługi związane z organizacją pogrzebów, na które składały się m.in. usługi kremacji osób zmarłych, przetransportowanie osób zmarłych, obsługa ceremonii pogrzebowej, pośrednictwo w wystawieniu wszystkich dokumentów w urzędach stanu cywilnego, ZUS, sanepidzie lub konsulacie, sprzedaż odzieży dla osób zmarłych, pomoc w organizacji styp, a także ekshumacje oraz przewóz osób zmarłych z zagranicy.

Wnioskodawca posiadał następujące środki trwałe wykorzystywane w swojej działalności gospodarczej:

a)Lokal niemieszkalny przy ul. (...) ... (dalej zwany „Lokal Z”),

b)Samochód Ciężarowy (...),

c)Przyczepa ciężarowa (...),

d)Samochód,

Aktywa te będą dalej zwane łącznie „Środkami trwałymi”.

Wnioskodawca posiada także lokal niemieszkalny przy ul. (…) w (…) (zwany dalej „Lokalem”), który nie stanowił środka trwałego w prowadzonej JDG, niemniej był wykorzystywany również do jej prowadzenia.

Powyższe Środki trwałe oraz Lokal wykorzystywane były w działalności gospodarczej Wnioskodawcy do świadczenia usług związanych z organizacją pogrzebów opisanych powyżej oraz nie były dotychczas wynajmowane na rzecz podmiotów trzecich, z wyjątkiem Lokalu Z.

Lokal Z został nabyty 3 marca 2014 r. w celu prowadzenia w nim podstawowej działalności Wnioskodawcy tj. kompleksowych usług związanych z organizacją pogrzebów. W związku ze zmianą okoliczności biznesowych (wykorzystaniem innych lokali do działalności Wnioskodawcy, co skutkowało brakiem potrzeby wykorzystania omawianego Lokalu Z do działalności zakładu pogrzebowego) w listopadzie 2015 r.

Wnioskodawca wynajął w ramach działalności gospodarczej przedmiotowy Lokal Z na rzecz innego podmiotu gospodarczego. Od listopada 2015 r. do dnia złożenia niniejszego wniosku Lokal Z wynajmowany jest wyłącznie na rzecz jednego podmiotu.

Wnioskodawca nie prowadził aktywnych poszukiwań nowych najemców. Działania Wnioskodawcy związane z Lokalem Z ograniczają się do wydania lokalu oraz okresowego sprawdzania jego stanu.

Wnioskodawca 31 maja 2025 r. zamknął JDG. Skutkiem zamknięcia JDG było przeniesienie Środków trwałych do majątku prywatnego Wnioskodawcy.

W związku z tym, że posiadane aktywa są dostosowane do prowadzenia działalności gospodarczej z profilem organizacji pogrzebów, po zamknięciu JDG, Wnioskodawca wynajął wycofane Środki trwałe oraz Lokal innemu podmiotowi gospodarczemu. Podmiotem tym jest polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która prowadzi działalność zbliżoną do przedmiotu działalności JDG Wnioskodawcy. Z tego też powodu Wnioskodawca pozostał czynnym podatnikiem VAT-u i opodatkowuje wynajem prywatny aktywów podatkiem VAT. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Wynajem Środków trwałych oraz Lokalu rozpoczął się od 1 czerwca 2025 r.

Wnioskodawca nie zatrudnia żadnych pracowników i nie współpracuje z podmiotami mającymi za zadanie poszukiwanie klientów na najem aktywów czy obsługę i zarządzanie wynajmem. Wszelkie czynności związane z wynajmem aktywów, Wnioskodawca dokonuje we własnym zakresie, nie korzystając w związku z tym z pomocy osób trzecich, w tym podmiotów prowadzących działalność zarobkową właśnie w obsłudze najmu.

Wnioskodawca nie podejmował i nie podejmuje szerokich i ciągłych działań marketingowych związanych z poszukiwaniem najemców. Wnioskodawca ograniczył i ogranicza swoje działania w tym zakresie do działań koniecznych w zakresie pozyskania najemców. Wnioskodawca nie budował i nie buduje struktury organizacyjnej w celu rozwinięcia działalności polegającej na wynajmie lub zarządzania najmem. Wnioskodawca nie świadczył i nie świadczy żadnych dodatkowych usług związanych z wynajmem aktywów.

Wnioskodawca nie podejmował i nie podejmuje innych czynności poza wynajmem wymienionych wyżej aktywów (Środków Trwałych oraz Lokalu). Jedyną aktywnością związaną z posiadanymi aktywami, które Wnioskodawca posiada w majątku prywatnym w związku z ich przeniesieniem z JDG, ma być ich odpłatny wynajem prywatny.

Ponadto Wnioskodawca zawarł z najemcą umowę, w której to najemca jest odpowiedzialny za ponoszenie bieżących kosztów eksploatacji aktywów, a także utrzymania ich w odpowiednim stanie. Zatem koszty podstawowych napraw, remontów, przystosowania, serwisu i innych wydatków związanymi z korzystaniem i utrzymywaniem aktywów (Środków Trwałych oraz Lokalu) obciążają najemcę. Zatem działania po stronie Wnioskodawcy były i są zatem bardzo ograniczone i podejmowane w ramach rozporządzania prywatnym majątkiem.

Pytanie oznaczone we wniosku jak nr 1

Czy czynność przeniesienia Środków trwałych z JDG do majątku prywatnego w związku z jej likwidacją jest opodatkowana podatkiem VAT, jeżeli Środki trwałe te będą dalej wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT?

Pana stanowisko w sprawie oznaczone we wniosku jako nr 1

W ocenie Podatnika czynność przeniesienia Środków trwałych z JDG do majątku prywatnego w związku z likwidacją działalności nie jest opodatkowana podatkiem VAT.

Uzasadnienie do pytania nr 1

Czynność przeniesienia Środków trwałych z działalności gospodarczej do majątku prywatnego w związku z jej likwidacją nie będzie opodatkowana podatkiem VAT, gdyż Środki trwałe te będą dalej wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.

1.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 775 ze zm., dalej – ustawa o VAT), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT zrównuje zatem z dostawą towarów czynność przekazania lub zużycia towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zastosowanie powyższego przepisu ma miejsce w przypadku, gdy przekazanie lub zużycie towarów dokonywane jest na cele osobiste podatnika tj. towar ten nie będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu ustawy o VAT.

2.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Czynność będąca usługą najmu, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sam charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa najmu, wskazuje, że ma ona długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.

Zatem, co do zasady, najem (w tym także tzw. najem prywatny) stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT oraz nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

3.

W przedmiotowej sprawie uznać należy, że nie nastąpi całkowita likwidacja prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, bowiem Podatnik zamierza wynajmować przedmiotowe Środki trwałe w ramach tzw. najmu prywatnego. Wnioskodawca pozostał czynnym podatnikiem VAT. Zatem czynności najmu wykonywane przez Wnioskodawcę będą stanowić działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT i będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym należy stwierdzić, iż Wnioskodawca wynajmując Pojazdy w ramach tzw. najmu prywatnego będzie działał w charakterze podatnika VAT, gdyż najem ten będzie wyczerpywać znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji, w przypadku wykorzystywania przez Wnioskodawcę przedmiotowych Środków trwałych jako podatnik VAT do czynności opodatkowanych VAT, nie sposób uznać, że przeniesienie ich do majątku prywatnego zostanie dokonane na cele osobiste Wnioskodawcy w rozumieniu ustawy o VAT.

Pomimo przeniesienia Środków trwałych z formalnej działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy, wykorzystanie Środków trwałych do czynności opodatkowanych VAT wyklucza możliwość uznania, że zostaną one przekazane do celów osobistych Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że czynność przeniesienia Środków trwałych z działalności gospodarczej do majątku prywatnego na moment jej likwidacji nie będzie opodatkowana podatkiem VAT, ponieważ Środki trwałe są dalej wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.

4.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają wydawane interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej m.in.:

·Interpretacja indywidualna DKIS z 28 września 2021 r., nr 0113-KDIPT1- 1.4012.442.2021.2.MG, w której organ wskazał, że: „Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe należy wskazać, że Wnioskodawczyni oddając w najem składnik majątku (lokal użytkowy) po jego wycofaniu z ewidencji środków trwałych oraz po likwidacji działalności gospodarczej rozumianej jako wykreślenie z CEIDG, nie utraci statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Powyższe wynika z faktu, że oddanie przedmiotowego lokalu użytkowego w najem poza dotychczasową działalnością gospodarczą - na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług - de facto skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie nieruchomości), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności opodatkowanych (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jak bowiem wskazano wyżej, świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli tylko jest świadczone w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W rozpoznawanej, sprawie w odniesieniu do lokalu niemieszkalnego, który Zainteresowana ma zamiar dalej wynajmować (na zasadzie "najmu prywatnego" - poza prowadzoną działalnością gospodarczą rozumianą jako działalność wpisana do CEIDG), nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na cele osobiste Zainteresowanej. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, lokal niemieszkalny, po wycofaniu z działalności gospodarczej, przeznaczony będzie do dalszego wynajmu i nadal będzie wykorzystywany przez Wnioskodawczynię do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wobec powyższego, w sytuacji opisanej we wniosku, w związku z wykreśleniem Wnioskodawczyni z CEIDG, wycofanie nieruchomości z dotychczasowej działalności gospodarczej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

·Interpretacja indywidualna DKIS z 17 marca 2023 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.87.2023.1.JG, w której stwierdzono, że: „W opisanym zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszej interpretacji, składnik majątku (lokal mieszkalny) zarówno przed jak i po likwidacji działalności gospodarczej będzie przez Pana wykorzystywany cały czas do działalności gospodarczej. Wskazał Pan ponadto, że nie korzystał i nie będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego z VAT. Mając więc na względzie powołane przepisy prawa wskazać należy, że w przedstawionej sytuacji przejście lokalu mieszkalnego do majątku prywatnego w związku z likwidacją działalności, w celu jego dalszego wykorzystywania na potrzeby wynajmu, tj. działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, pomimo tego, że od nabycia tego lokalu odliczył Pan podatek VAT. W opisanej sytuacji nie nastąpi bowiem przeniesienie nieruchomości na cele osobiste, tylko lokal będzie w dalszym ciągu wykorzystywany w sposób ciągły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem, wycofanie składnika majątku przedsiębiorstwa nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, ponieważ składnik majątku (lokal mieszkalny) pozostanie Pana własnością i nadal będzie wykorzystywany przez Pana do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT”.

·Interpretacja indywidualna DKIS z 11 kwietnia 2024 r., nr 0114-KDIP4-2.4012.90.2024.2.WH, w której organ stwierdził, iż: „Po wycofaniu Lokali do majątku prywatnego, Lokale te będą wykorzystywane przez Panią do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu. Opisanych Lokali nie można uznać za majątek prywatny (osobisty) bowiem oddanie ww. składników majątku w najem poza dotychczasową działalność gospodarczą - na gruncie podatku od towarów i usług - będzie stanowić wykonywanie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywanie czynności opodatkowanych określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 8 ust. 1 ustawy. Jak wskazano wyżej świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie Lokale po wycofaniu z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej nadal będą wykorzystywane przez Panią do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, w odniesieniu do czynności wycofania Lokali z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, ponieważ w opisanym przypadku nie będziemy mieli do czynienia z przekazaniem Lokali na Pani cele osobiste. Zatem czynność wycofania Lokali z obecnie prowadzonej działalności do majątku prywatnego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie bądź zużycie towaru należącego do przedsiębiorstwa, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

W myśl art. 659 § 2 ww. ustawy:

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej rzeczy skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeśli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym najem Środków trwałych, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W opisie sprawy wskazał Pan, że prowadził jednoosobową działalność gospodarczą od 28 kwietnia 2008 r. do 31 maja 2025 r. Był Pan zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W działalności wykorzystywał Pan m.in. Środki trwałe tj.: lokal niemieszkalny przy ul. (...) ..., samochód Ciężarowy (...), przyczepę ciężarową (...), samochód. Skutkiem zamknięcia JDG było przeniesienie Środków trwałych do Pana majątku prywatnego. 1 czerwca 2025 r. wynajął Pan ww. Środki trwałe innemu podmiotowi gospodarczemu. Z tego też powodu pozostał Pan czynnym podatnikiem VAT i opodatkowuje wynajem prywatny aktywów podatkiem VAT.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzam że skoro po wycofaniu Środków trwałych z Pana przedsiębiorstwa, te Środki trwałe stanowią przedmiot odpłatnego najmu między Panem a najemcą, to tym samym przedmiotowe Środki trwałe są w dalszym ciągu wykorzystywane do wykonywania działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem czynność wycofania przez Pana tych Środków trwałych z Pana przedsiębiorstwa nie rodzi żadnych konsekwencji w podatku od towarów i usług, tj. nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Środki trwałe będą dalej wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT. Czynność wycofania Środków trwałych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym czynność ta nie będzie opodatkowana VAT.

Pana stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Odnośnie powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych, zauważam, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Interpretacja indywidualna rozstrzyga w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t .j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.