Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia kwoty VAT wynikającej z faktury wystawionej przez Spółkę A., dokumentującej partycypację w kosztach wymiany klimatyzacji.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X jest czynnym podatnikiem VAT rozliczającym ten podatek za okresy miesięczne. Spółka wykonuje czynności opodatkowane VAT, co uprawnia ją do odliczenia podatku VAT od zakupu towarów i usług nabytych w celu wykonywania tych czynności.

W latach ubiegłych Spółka na potrzeby swej działalności wynajęła od Spółki A. (czynnego podatnika VAT) budynek (wraz z miejscami parkingowymi) wykorzystywany na cele biurowe. Wzajemne prawa i obowiązki stron określa umowa najmu (dalej: Umowa).

Zgodnie z Umową:

• za użytkowanie ww. obiektu Spółka dokonuje płatności na rzecz Spółki A.: czynszu oraz dodatkowo opłaty eksploatacyjnej oraz opłaty serwisowej;
• w ramach opłaty eksploatacyjnej oraz opłaty serwisowej, Spółka może być obciążona dodatkowymi uzasadnionymi kosztami (nie wymienionymi w Umowie), które są użyteczne i potrzebne do prawidłowego funkcjonowania przedmiotu najmu, pod warunkiem ich uzgodnienia przez strony Umowy oraz akceptacji pisemnej przez X.

W związku z ww. postanowieniami Umowy, w 2025 r. Strony podpisały porozumienie zgodnie z którym zgodnie oświadczyły, iż:

• w wynajmowanym przez Wnioskodawcę obiekcie zachodzi konieczność wymiany zamontowanych na budynku dwóch jednostek klimatyzacyjnych;
• Spółka A. zobowiązuje się do wymiany tych urządzeń w określonym terminie tj. demontażu i utylizacji urządzeń dotychczasowych oraz nabycia i montażu nowych urządzeń; cena wymiany stanowi X netto + VAT;
• Wnioskodawca zobowiązuje się zwrócić wynajmującemu określoną kwotę (50% z kwoty netto X) kosztów wymiany tych urządzań;
• po realizacji ww. zadania Wynajmujący wystawi Spółce fakturę VAT na ww. kwotę, do której zostanie doliczony VAT, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Po realizacji ww. zadania X otrzymał od Spółki A. fakturę VAT obciążającą Spółkę za partycypację w kosztach wymiany klimatyzacji zgodnie z porozumieniem, na której została wykazana kwota VAT.

Nowe wymienione urządzenia stanowią własność Wynajmującego i zostały przez niego zakwalifikowane jako wydatki na ulepszenie obiektu wynajmowanego przez Spółkę.

Pytanie

Czy Spółka jest uprawniona do odliczenia kwoty VAT, wynikającej z faktury wystawionej przez Spółkę A. dokumentującej partycypację w kosztach wymiany klimatyzacji?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko X:

Spółka ma prawo do odliczenia kwoty VAT wynikającej z faktury wystawionej przez Spółkę A., dokumentującej partycypację w kosztach wymiany klimatyzacji.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 1S, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...). Kwotę podatku naliczonego stanowi zaś suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika zatem z przepisów prawo do odliczenia przysługuje podatnikowi gdy nabywa on towary lub usługi udokumentowane fakturą, na której ujawnione są kwoty VAT i jednocześnie nabycia te realizowane są w celu wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Na wstępie należy zauważyć, iż przepisy ustawy VAT nie regulują wprost kwestii kwalifikacji ulepszenia przedmiotu najmu, którego koszt (w części) ponosi najemca. Należy jednak podkreślić, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W przypadku, będącym przedmiotem niniejszego wniosku, nie dochodzi do dostawy towarów, bowiem prawo do rozporządzania nowymi jednostkami klimatyzacyjnymi pozostaje po stronie Spółki A. Stąd też, w ocenie Wnioskodawcy, mamy w niniejszej sytuacji do czynienia z odpłatnym świadczenia usług, gdyż X korzysta z przedmiotu najmu na lepszych warunkach po uiszczeniu na rzecz Spółki A. dodatkowego wynagrodzenia (w postaci zwrotu części kosztów wymiany klimatyzatorów). Jednocześnie ze względu na oczywisty związek przedmiotowego świadczenia ze stosunkiem wynikającym z umowy najmu, świadczenie to powinno być traktowane jako część kompleksowej usługi najmu.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisko, iż partycypacja w kosztach wymiany klimatyzacji, stanowi element usługi najmu, która to usługa nie jest objęta dyspozycją art. 88 ustawy VAT. Stąd też należy uznać, iż jest to usługa związana z wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych VAT, a tym samym Spółka jest uprawniona do odliczenia VAT od ww. świadczenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku pomiędzy dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną generującą podatek należny. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni bądź pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy występuje wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przy czym istotna jest intencja nabycia, tzn. jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, pod warunkiem że nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE. Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Dyrektywa 2006/112/WE jako fundamentalną cechę podatku od wartości dodanej wskazuje zasadę neutralności podatku. Cechą podatku od wartości dodanej, wskazaną w ust. 2 art. 1 ww. Dyrektywy, jest faktyczne obciążenie ciężarem podatku od wartości dodanej jedynie konsumpcji towarów i usług. Z treści tego przepisu należy wnioskować, że podatek ten nie powinien obciążać podmiotów biorących udział w obrocie towarami i usługami, niebędących ich ostatecznymi odbiorcami. Należy jednak zwrócić uwagę, że zgodnie z postanowieniami art. 1, podatek powinien być naliczany na wszystkich stadiach obrotu, z etapem sprzedaży detalicznej włącznie. Mechanizmem zapewniającym obciążenie podatkiem wyłącznie ostatecznych odbiorców towarów i usług, przy jednoczesnym naliczaniu podatku na każdym etapie obrotu, jest wskazane w ust. 2, prawo do odliczenia od podatku należnego podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług. Ograniczenie prawa do odliczenia podatku przez podatnika, podobnie jak wszelkie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania, powinny mieć charakter wyjątkowy i mogą być wprowadzane jedynie na podstawie wyraźnych przepisów prawa.

Szczegółowe zasady realizacji prawa do odliczenia podatku zawierają przepisy Tytułu X Dyrektywy 2006/112/WE. Z tego powodu należy uznać, że przepisy tego Tytułu należą bez wątpienia do najistotniejszych regulacji ww. Dyrektywy. Neutralność podatku od wartości dodanej dla podatnika wyraża się, m.in. dążeniem do poszukiwania, wdrażania i ochrony rozwiązań legislacyjnych zapewniających stan prawny, w którym wartość podatku zapłaconego przez podatnika w cenie zakupywanych przez niego towarów i usług wykorzystywanych do celów działalności opodatkowanej, nie będzie stanowić dla podatnika ostatecznego kosztu. Podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego ze swoją działalnością opodatkowaną. Wszelkie korzystne dla podatnika konsekwencje wynikające z koncepcji neutralności podatku, są traktowane w doktrynie wspólnego systemu VAT, jako fundamentalne prawo podatnika, nie zaś jako jego przywilej.

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE, m.in. wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excise), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Participations SA v. Directeur régional des impôts du Nord-Pas-de-Calais). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo czynnym podatnikiem VAT rozliczającym ten podatek za okresy miesięczne. Spółka wykonuje czynności opodatkowane VAT, co uprawnia ją do odliczenia podatku VAT od zakupu towarów i usług nabytych w celu wykonywania tych czynności.

W latach ubiegłych Spółka na potrzeby swej działalności wynajęła od Spółki A. (czynnego podatnika VAT) budynek (wraz z miejscami parkingowymi) wykorzystywany na cele biurowe. Wzajemne prawa i  obowiązki stron określa umowa najmu.

Zgodnie z Umową:

• za użytkowanie ww. obiektu Spółka dokonuje płatności na rzecz Spółki A.: czynszu oraz dodatkowo opłaty eksploatacyjnej oraz opłaty serwisowej;
• w ramach opłaty eksploatacyjnej oraz opłaty serwisowej, Spółka może być obciążona dodatkowymi uzasadnionymi kosztami (nie wymienionymi w Umowie), które są użyteczne i potrzebne do prawidłowego funkcjonowania przedmiotu najmu, pod warunkiem ich uzgodnienia przez strony Umowy oraz akceptacji pisemnej przez Państwa.

W związku z ww. postanowieniami Umowy, w 2025 r. Strony podpisały porozumienie zgodnie z którym zgodnie oświadczyły, iż:

• w wynajmowanym przez Wnioskodawcę obiekcie zachodzi konieczność wymiany zamontowanych na budynku dwóch jednostek klimatyzacyjnych;
• Spółka A. zobowiązuje się do wymiany tych urządzeń w określonym terminie tj. demontażu i utylizacji urządzeń dotychczasowych oraz nabycia i montażu nowych urządzeń; cena wymiany stanowi X netto + VAT;
• Wnioskodawca zobowiązuje się zwrócić wynajmującemu określoną kwotę (50% z kwoty netto X) kosztów wymiany tych urządzań;
• po realizacji ww. zadania Wynajmujący wystawi Spółce fakturę VAT na ww. kwotę, do której zostanie doliczony VAT, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Po realizacji ww. zadania Spółka X otrzymała od Spółki A. fakturę VAT obciążającą Spółkę za partycypację w kosztach wymiany klimatyzacji zgodnie z porozumieniem, na której została wykazana kwota VAT.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do odliczenia kwoty VAT, wynikającej z faktury wystawionej przez Spółkę A. dokumentującej partycypację w kosztach wymiany klimatyzacji.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Przy czym istotna jest intencja nabycia, tzn. jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, pod warunkiem że nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wobec powyższego, w każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne jest wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć, dokonując tych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że wymienione klimatyzatory stanowią własność Wynajmującego. Zatem partycypacja w kosztach wymiany klimatyzacji nie stanowi wynagrodzenia za dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jak wskazano wyżej, świadczeniem jest każde zachowanie polegające na działaniu, zaniechaniu działania lub znoszeniu (tolerowaniu) określonej sytuacji lub stanu rzeczy.

Partycypacje w kosztach wymiany klimatyzatorów, należy traktować jako wynagrodzenie za skonkretyzowane świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż istnieje związek między wypłatą wynagrodzenia a otrzymaniem świadczenia wzajemnego. Przedmiotowa transakcja ma charakter ekwiwalentny - świadczenie jednej strony stosunku zobowiązaniowego następuje w zamian za odpowiadające mu określone świadczenie drugiej strony. Tym samym w opisanej sprawie wystąpi element wzajemności, konieczny aby uznać, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

W konsekwencji partycypacja w kosztach wymiany klimatyzatorów, stanowi dla Wynajmującego wynagrodzenie, które podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.

Spółka wykorzystuje wynajmowany budynek do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT. Klimatyzacja w obiekcie biurowym jest elementem niezbędnym do zapewnienia odpowiednich warunków pracy, co oznacza, że wydatek ma związek z działalnością gospodarczą. Umowa najmu oraz dodatkowe porozumienie przewidują możliwość obciążenia Spółki uzasadnionymi kosztami eksploatacyjnymi, zaakceptowanymi pisemnie. To oznacza, że partycypacja w kosztach wymiany klimatyzacji została przewidziana i zaakceptowana zgodnie z warunkami umowy. Spółka otrzymała fakturę VAT obciążającą Spółkę za partycypację w kosztach wymiany klimatyzacji zgodnie z porozumieniem, na której została wykazana kwota VAT.

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, że partycypacja w kosztach wymiany klimatyzacji jest związana z czynnościami opodatkowanymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Ww. urządzenia klimatyzacji są zamontowane w budynku, który wykorzystywany jest na cele biurowe  i w którym Spółka wykonuje czynności opodatkowane VAT, co uprawnia ją do odliczenia podatku VAT od zakupu towarów i usług nabytych w celu wykonywania tych czynności.

Ponieważ otrzymana przez Państwa faktura dokumentuje udział w kosztach wymiany klimatyzacji, która jest związana z czynnościami opodatkowanymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to Spółce – będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług - przysługuje, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przy czym prawo to przysługuje pod warunkiem niezaistnienia ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.