Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 4 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT transakcji sprzedaży apartamentów. Uzupełniła go Pani pismem z 4 sierpnia 2025 r. (wpływ 4 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jako małżonkowie posiadający ustawową wspólność majątkową 1 czerwca2018 r. oraz 2 listopada 2018 r. aktem notarialnym ustanawiającym własność lokali, zakupiła Pani z mężem dwa lokale o innym przeznaczeniu – apartamentowy. Pani, jako jeden z małżonków została zarejestrowana do podatku VAT od 1 grudnia 2016 r., w związku z zamiarem wykorzystania w przyszłości, w celach najmu prywatnego, wymienionych wyżej lokali. Małżonek nie otworzył działalności gospodarczej. Począwszy od grudnia 2016 r. małżonek – podatnik VAT odliczył podatek naliczony od faktur zaliczkowych dotyczących nabycia lokali – apartamenty oraz faktur dotyczących wykończenia lokali. W dniach 3 lipca 2018 r.(dotyczy lokalu zakupionego 1 czerwca 2018 r.) oraz 24 marca 2019 r. (dotyczy lokalu zakupionego 2 listopada 2018 r.) małżonek – podatnik podpisał umowę najmu do dalszego podnajmu z firmą pośredniczącą. Małżonek – podatnik VAT na podstawie zbiorczego, miesięcznego zestawienia od firmy pośredniczącej w najmie, wystawił pierwszą fakturę VAT za najem w dniu 14 sierpnia 2018 r. (dotyczy lokalu zakupionego 1 czerwca 2018 r.) oraz w dniu 10 maja 2019 r. (dotyczy lokalu zakupionego 2 listopada 2018 r.). Najem obu lokali trwa nadal.

Uzupełnienie wniosku

1.Pytanie: Czy jest Pani czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT? Jeśli tak, to jaki jest przedmiot Pani działalności?

odpowiedź: „jestem zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku vat. Przedmiot to wynajem apartamentów”.

2.Pytanie: Proszę podać numery lokali, które mają być przedmiotem sprzedaży?,

odpowiedź: „numery lokali to: 51 i 69”.

3.Pytanie: Do jakich czynności wykorzystuje/będzie wykorzystywała Pani przedmiotowe lokale, tj. czy do czynności: opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zwolnionych od opodatkowania tym podatkiem (jeśli tak, to jakich oraz prosimy wskazać podstawę prawną zwolnienia) niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (jeśli tak, to jakich)?,

odpowiedź: „najem służy do działalności opodatkowanej”.

4.Pytanie: Czy wykorzystuje/będzie wykorzystywała Pani przedmiotowe lokale wyłącznie do celów działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeśli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której są/będą wykorzystywane lokale, Pani wykonuje/będzie wykonywała – prosimy podać podstawę prawną zwolnienia?,

odpowiedź: „nie będę wykorzystywała przedmiotowych lokali wyłącznie do celów działalności zwolnionej”.

5.Pytanie: Czy nabycie przedmiotowych lokali nastąpiło w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? Prosimy wskazać odrębnie dla każdego lokalu objętego zakresem wniosku:

a)czy czynność nabycia została udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT,

odpowiedź: „tak – czynność nabycia została udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku vat”.

b)czy czynność nabycia stanowiła czynność opodatkowaną, tj. czy został naliczony podatek VAT, czy czynność zwolnioną od podatku,

odpowiedź: „został naliczony podatek vat”.

6.Pytanie: Czy z tytułu nabycia przedmiotowych lokali przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeżeli nie, to należy wskazać przyczyny,

odpowiedź: „tak – przysługiwało mi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego”.

7.Czy 2 lokale będące przedmiotem sprzedaży stanowią lokale o charakterze mieszkalnym czy użytkowym?,

odpowiedź: „najem krótkoterminowy o charakterze mieszkaniowym”.

8.Pytanie: Kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie, tj. oddanie do użytkowania w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm. – zwanej dalej ustawą, lokali które zamierza Pani sprzedać?,

odpowiedź: „14.08.2018 r – dot. lokalu zakupionego 01.06.2018 r. oraz 10.05.2019 – dot. lokalu zakupionego 02.11.2018 r.”.

9.Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem tych lokali a momentem sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata?,

odpowiedź: „tak – upłynął okres 2 lat”.

10.Pytanie: Czy ponosiła Pani wydatki na ulepszenie lokali będących przedmiotem planowanej sprzedaży, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej poszczególnych lokali? Jeśli tak – prosimy wskazać:

a)kiedy miały miejsce te ulepszenia (prosimy wskazać datę),

b)czy przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami na ich ulepszenie?

c)czy po ulepszeniu ww. lokali były one oddane do użytkowania? Jeżeli tak, to prosimy wskazać kiedy?

d)czy pomiędzy oddaniem do użytkowania lokali po ich ulepszeniu, a dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

Odpowiedzi prosimy udzielić odrębnie do każdego lokalu, który zamierza Pani sprzedać,

odpowiedź: „nie ponosiłam nakładów – dot. obu lokali (51 i 69)”.

11.Pytanie: Czy na moment sprzedaży dla lokali będących przedmiotem wniosku będą ustanowione odrębne księgi wieczyste?,

odpowiedź: „tak – oba lokale mają odrębne księgi wieczyste”.

12.Pytanie: Czy lokale były/są przez Panią wynajmowane na cele mieszkaniowe?,

odpowiedź: „tak są wynajmowane – najem krótkoterminowy, cele mieszkaniowe”.

13.Pytanie: Czy wynajmowała/wynajmuje Pani ww. lokale w imieniu własnym i na własny rachunek?,

odpowiedź: „tak – wynajmuję lokale w imieniu własnym i na własny rachunek”.

14.Pytanie: Jeżeli lokale były/są przez Panią wynajmowane na cele mieszkaniowe to czy z zawartych z najemcami umów wynika takie przeznaczenie lokalu?,

odpowiedź: „tak – z umów wynika takie przeznaczenie”.

15.Pytanie: Czy ww. umowa/umowy najmu poszczególnych lokali, które zamierza Pani sprzedać, ma charakter odpłatny, czy nieodpłatny?,

odpowiedź: „najem ma charakter odpłatny”.

16.Pytanie: Kto zawarł ww. umowy/umów najmu – tylko Pani, tylko Pani mąż czy oboje Państwo?,

odpowiedź: „ja zawierałam umowy najmu”.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 4 sierpnia 2025 r.)

Czy przy sprzedaży lokali o innym przeznaczeniu – apartamenty Pani, jako małżonek, zarejestrowana jako podatnik VAT czynny może zastosować stawkę zwolnioną?

Pani stanowisko w sprawie (uzupełnione w piśmie z 4 sierpnia 2025 r.)

W Pani ocenie, Pani jako małżonek posiadający ustawową wspólność majątkową z mężem w dniach 1 czerwca 2018 r. oraz w dniu 2 listopada 2018 r. aktem notarialnym ustanawiającym własność lokali – zakupiła Pani dwa lokale o innym przeznaczeniu – apartamenty.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt. 10 ustawy VAT, zwalnia się z opodatkowania podatkiem VAT dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy: dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Ustawa o VAT w art. 2 pkt 14 mówi, iż przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub,

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Sprzedawca lokali o innym przeznaczeniu – apartamenty jest czynnym podatnikiem VAT.

Podatnik odliczył podatek VAT przy nabyciu lokali i przeznaczył dane nieruchomości do najmu opodatkowanego. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą obu lokali upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Podatnik stoi na stanowisku, iż przy sprzedaży lokali o innym przeznaczeniu – apartamenty, będzie mógł zastosować stawkę zwolnioną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej: ustawą:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do powołanych powyżej przepisów budynki/budowle lub ich części oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Na mocy art. 195 ustawy Kodeks cywilny:

Jak stanowi art. 196 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny:

Na podstawie art. 196 § 2 ww. ustawy Kodeks cywilny:

W świetle art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Przepis art. 198 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Współwłaściciel ma względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Na mocy art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Na podstawie art. 35 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Według art. 36 § 1 oraz § 2 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy wskazać, że małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w cytowanym wyżej art. 15 ust. 1 ustawy. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza bowiem możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Jeżeli zatem przedmiotem dokonywanej dostawy/lub świadczonej usługi jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy lub świadczy usługę we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) – jako podatnik podatku VAT.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.

Dostawa towarów podlegać będzie więc opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy. Jednakże jak wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).

Na mocy art. art. 659 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną – odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

W konsekwencji, najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym ww. czynność wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej. Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że:

·jest Pani czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, przedmiotem Pani działalności jest wynajem apartamentów i wynajmuje Pani lokale w imieniu własnym i na własny rachunek,

·zakupiła Pani z mężem dwa lokale o innym przeznaczeniu – apartamentowy,

·odliczyła Pani podatek naliczony od faktur zaliczkowych dotyczących nabycia lokali – apartamenty oraz faktur dotyczących wykończenia lokali,

·podpisała Pani umowę najmu do dalszego podnajmu z firmą pośredniczącą,

·wystawiła Pani pierwszą fakturę za najem, na podstawie zbiorczego, miesięcznego zestawienia od firmy pośredniczącej w najmie, najem krótkoterminowy o charakterze mieszkaniowym obu lokali trwa nadal,

·najem służy do działalności opodatkowanej i nie będzie Pani wykorzystywała przedmiotowych lokali wyłącznie do celów działalności zwolnionej

·czynność nabycia została udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT i został naliczony podatek VAT,

·z tytułu nabycia przedmiotowych lokali przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym uznać należy, iż planowana sprzedaż przedmiotowych apartamentów, które nie mają charakteru majątku prywatnego, ponieważ są wykorzystywane wyłącznie przez Panią w działalności gospodarczej, będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak Pani wskazała, jest Pani zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i wynajmuje Pani lokale o innym przeznaczeniu – apartamenty, w imieniu własnym i na własny rachunek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem dokonując ww. transakcji będzie Pani działała jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność dostawy ww. apartamentów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Jednocześnie wskazać należy, że w przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy:

A zatem ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

·towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

·przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, w celu ustalenia, czy w rozpatrywanej sprawie dla dostawy przedmiotowych apartamentów znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do ww. lokali miało miejsce pierwsze zasiedlenie, i jaki okres upłynie pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych lokali.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście wyżej powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że w stosunku do lokali „o innym przeznaczeniu – apartamenty”, nastąpiło pierwsze zasiedlenie. Z wniosku wynika, że od pierwszego zasiedlenia poszczególnych ww. lokali do dnia planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto – jak Pani wskazała – nie ponosiła Pani wydatków na ulepszenie ww. lokali „o innym przeznaczeniu – apartamenty”, będących przedmiotem planowanej sprzedaży, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej poszczególnych lokali.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, iż w okolicznościach niniejszej sprawy zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dla dostawy ww. apartamentów.

Przy czym zaznaczyć należy, że dostawa ww. apartamentów będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT, o ile strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy w związku z art. 43 ust. 11 ustawy.

Podsumowanie

Sprzedaż lokali „o innym przeznaczeniu – apartamenty”, przez Panią – czynnego, zarejestrowanego podatnika podatku od towarów i usług – będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, o ile strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy w związku z art. 43 ust. 11 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna dotyczy tylko Pani i nie wywołuje skutków podatkowych dla Pani współmałżonka.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.