
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku wykazania sprzedaży opodatkowanej po stronie podatku VAT należnego z tytułu sprzedawanych towarów oraz obowiązku dokonania korekty JPK_VAT i JPK_V7 za lata 2019-2025 z tytułu uwzględnienia w rejestrach zakupów faktur korygujących z tytułu rabatów zakupowych.
Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 5 czerwca 2025 r. i 12 czerwca 2025 r. oraz pismami z 18 czerwca 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych, tj. kod PKD 47.11.Z. Wnioskodawczyni posiada aktywny status podatnika VAT oraz jest rezydentem podatkowym do celów podatku dochodowego od całości swoich dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Nawiązała współpracę na prowadzenie sklepu firmy „A” Sp. z o. o. w ramach umowy o współpracy (umowy franczyzowej).
Umowa określa Prawa i Obowiązki Franczyzobiorcy, które brzmią: „Mocą Umowy Franczyzobiorca (Podatnik/Wnioskodawca, tj. A.A.) jest uprawniony i zobowiązany do prowadzenia Działalności Handlowej w podnajętych mu w tym celu Sklepach, z wykorzystaniem i zgodnie z przekazanymi mu zasadami składającymi się na Know-How, a także w sposób zgodny z postanowieniami Umowy oraz Instrukcji i Wytycznych, także wydanych w trakcie jej obowiązywania. Franczyzodawca zobowiązany jest przekazać Franczyzobiorcy Know-How, ulepszać zasady prowadzenia działalności gospodarczej Franczyzobiorcy, poszerzać ofertę sieci i podejmować działania w celu zdobywania nowych klientów. Franczyzodawca ma obowiązek organizacji sieci w sposób ułatwiający Franczyzobiorcy prowadzenie Działalności Handlowej i umożliwiający osiągnięcie przez Franczyzobiorcę jak najlepszych wyników finansowych. W tym zakresie Franczyzodawca wykorzystując swą wiedzę i doświadczenie dołoży starań do efektywnego zarządzania całą siecią detalicznych punktów sprzedaży funkcjonujących pod marką „B.” i będzie współdziałać z Franczyzobiorcą.
W okresie obowiązywania niniejszej Umowy i na warunkach w niej przewidzianych Franczyzodawca zobowiązany jest do udzielania Franczyzobiorcy pomocy w Działalności Handlowej, w tym poprzez utrzymanie dyscypliny w obszarze przestrzegania zasad prowadzenia Działalności Handlowej przez pozostałych uczestników sieci, udzielanie Franczyzobiorcy wszechstronnej pomocy w utrzymaniu dobrej jakości oferty Sklepu, a także wsparcia technicznego.
Strony postanawiają, że Franczyzobiorca będzie prowadził Działalność Handlową w Sklepie i Sklep będzie otwarty i dostępny dla Klientów we wszystkie dni tygodnia w godzinach od 6.00 do 23.00, z tym zastrzeżeniem że Działalność Handlowa będzie prowadzona wyłącznie w sposób i w zakresie dopuszczalnym przez obowiązujące przepisy prawa, w tym przepisy nakazujące skrócenie godzin prowadzenia handlu lub zakazujące prowadzenia handlu w danym dniu. Wszelkie zmiany godzin otwarcia Sklepu inne niż wynikające z przepisów prawa wymagają zgody Franczyzodawcy w formie przewidzianej we właściwej instrukcji. Franczyzobiorca nie jest uprawniony do powierzenia nadzoru nad Działalnością Handlową jakiejkolwiek osobie trzeciej bez pisemnej zgody Franczyzodawcy (pod rygorem nieważności).
Franczyzobiorca uprawniony jest do prowadzenia Działalności Handlowej w Sklepie i czerpania z tej działalności korzyści, na zasadach określonych w Umowie. Franczyzobiorca uprawniony jest do korzystania z dorobku Franczyzodawcy, jego doświadczenia oraz renomy, w tym do czerpania korzyści płynących ze współpracy Franczyzodawcy z dostawcami Towarów Handlowych. Franczyzobiorca zobowiązany jest do prowadzenia w Sklepie sprzedaży wszystkich Towarów Planogramowych oraz uprawniony jest do sprzedaży innych Towarów Handlowych nieuwzględnionych w Planogramie, ale wpisanych na właściwą Listę prowadzoną przez Franczyzodawcę. Franczyzobiorca nie jest uprawniony do sprzedaży towarów, które nie zostały wpisane na Listę Towarów Handlowych. Franczyzobiorca zobowiązany jest do stosowania wskazanych przez Franczyzodawcę zasad i sposobów ekspozycji oraz przechowywania Towarów Handlowych i innych procedur i rozwiązań biznesowych.
Franczyzobiorca zobowiązany jest nabywać Towary wyłącznie od Franczyzodawcy lub podmiotów wskazanych przez Franczyzodawcę, a w zakresie Towarów Regionalnych od Dostawców Regionalnych, którzy spełniają wymogi jakościowe określone dla dostawców produktów żywnościowych. Franczyzobiorca uprawniony jest do wykorzystania Know-How w Działalności Handlowej w Sklepie na zasadach określonych w niniejszej Umowie, w tym do korzystania z opracowanych i sprawdzonych przez Franczyzodawcę metod prowadzenia działalności handlowej w punktach sprzedaży detalicznej działających pod marką „(…)”. Franczyzobiorca uprawniony jest do korzystania z Własności Intelektualnej w Działalności Handlowej w Sklepie na zasadach określonych w niniejszej Umowie. Franczyzobiorca zobowiązany jest prowadzić Działalność Handlową wyłącznie w Sklepie oraz z wykorzystaniem Know-How i Własności Intelektualnej, a w tym Oprogramowania.
Sprzedając Towary w Sklepie Franczyzobiorca obowiązany jest stosować detaliczną cenę odsprzedaży Klientom nie wyższą od wynikającej z regulacji niniejszej Umowy (Maksymalnej Detalicznej Ceny Odsprzedaży), przy czym w każdym wypadku uprawniony jest do samodzielnego ustalenia detalicznej ceny odsprzedaży na poziomie niższym, bez względu na to czy dane Towary Handlowe sprzedawane są w normalnym toku działalności, czy objęte są akcją promocyjną wizerunkową, czy akcją promocyjną połączoną z czasową obniżką regularnej Maksymalnej Detalicznej Ceny Odsprzedaży.
Franczyzobiorca uprawniony jest do uzyskania od Franczyzodawcy posprzedażowych upustów ceny zakupu Towarów w przypadkach określonych w Umowie i Instrukcjach. Franczyzobiorca zobowiązany jest do oferowania w Sklepie wszystkich Usług Około handlowych wprowadzonych do oferty Sklepu i nie jest uprawniony do oferowania usług, które nie zostały wpisane na listę Usług Około handlowych. W przypadku wprowadzenia do oferty Sklepu innych/dodatkowych/nowych Usług Około handlowych, np. usługi płatnicze, pocztowe, loterie pieniężne, loterie promocyjne, itd., Franczyzobiorca będzie zobowiązany do zawierania umów lub pośredniczenia przy zawieraniu umów na świadczenie tych usług z chwilą wprowadzenia ich do oferty Sklepu. Franczyzobiorca obowiązany jest przestrzegać postanowień wszelkich zawartych umów dodatkowych i regulaminów, czy innego rodzaju instrukcji dotyczących świadczenia Usług Około handlowych oferowanych w Sklepie.
Franczyzobiorca obowiązany jest współuczestniczyć w promocjach organizowanych przez Franczyzodawcę, polegających w szczególności na okresowych obniżkach Maksymalnej Detalicznej Ceny Odsprzedaży wybranych Towarów Handlowych lub grup Towarów Handlowych. Franczyzobiorca obowiązany jest przestrzegać Planogramu i zamawiać Towary Handlowe stosownie do potrzeb, zmierzając do maksymalizacji obrotu w prowadzonym przez siebie Sklepie. Franczyzobiorca obowiązany jest bezwzględnie przestrzegać terminów płatności za zakupione w ramach niniejszej Umowy Towary oraz terminów przelewów środków pieniężnych uzyskanych w związku z zawieraniem umów na świadczenie Usług Około handlowych, stosując w tym zakresie odnośne postanowienia Instrukcji i Wytycznych.
Franczyzobiorca obowiązany jest do niezwłocznego udzielania Franczyzodawcy pełnych i wyczerpujących wyjaśnień dotyczących wykonywania Przedmiotu niniejszej Umowy, przedstawiając w razie potrzeby dokumenty finansowe i rozliczeniowe z tym związane, w szczególności wydruki/dane z kasy fiskalnej (kas fiskalnych) i inne dokumenty księgowe. Franczyzobiorca obowiązany jest przestrzegać warunków uzyskanych pozwoleń, koncesji, w tym przepisów komunalnych, w szczególności w zakresie prowadzenia sprzedaży napojów alkoholowych. Franczyzobiorca zapewni przestrzeganie tych regulacji przez osoby, którymi posługiwał się będzie przy wykonywaniu Przedmiotu niniejszej Umowy.
Franczyzobiorca wyraża zgodę na przechowywanie w depozycie Franczyzodawcy oryginału pozwolenia na detaliczną sprzedaż napojów alkoholowych wydanego dla Sklepu, natomiast w Sklepie Franczyzobiorca będzie posiadał poświadczony notarialnie odpis pozwolenia. Franczyzobiorca jednocześnie złoży do niniejszej Umowy wskazane przez Franczyzodawcę oświadczenie dotyczące oryginału zezwolenia na wypadek wygaśnięcia Umowy Współpracy Franczyzowej.
Franczyzobiorca obowiązany jest utrzymywać łączność z Franczyzodawcą w oparciu o wewnętrzny serwis internetowy oraz pocztę elektroniczną (e-mail). Franczyzobiorca obowiązany jest zapewnić stały kontakt telefoniczny 24 h/d 365 dni w roku z nim lub inną osobą należycie przez niego umocowaną. Franczyzobiorca obowiązany jest w ramach wykonania Przedmiotu niniejszej Umowy dbać o dobre imię i wizerunek Franczyzodawcy oraz dążyć do umocnienia pozytywnego wizerunku marki Sklepu w świadomości Klientów i kontrahentów. W szczególności Franczyzobiorca obowiązany jest prowadzić swoją działalność zgodnie z najwyższymi standardami biznesowymi i nie dokonywać żadnych czynności, które wpłyną lub mogą wpłynąć niekorzystnie na wizerunek komercyjny lub renomę Franczyzodawcy.
Franczyzobiorca obowiązany jest uczestniczyć w spisie z natury Towarów („Inwentaryzacja”), a także w czynnościach kontrolnych, przeprowadzanych przez upoważnionych przedstawicieli Franczyzodawcy, w szczególności Audytora, Partnera ds. Sprzedaży, Managera ds. Sprzedaży, pracownika Franczyzodawcy oraz innych podmiotów upoważnionych indywidualnie przez Franczyzodawcę. Spis z natury może być przeprowadzany w toku trwania współpracy („Inwentaryzacja okresowa”), lub po jej zakończeniu („Inwentaryzacja końcowa”). Przebieg i zasady przeprowadzania tych Inwentaryzacji oraz czynności poinwentaryzacyjnych regulują odrębne Instrukcje.
Franczyzobiorca obowiązany jest przestrzegać wszelkich postanowień umownych oraz regulacji prawnych związanych z korzystaniem ze Sklepu i powstrzymać się od zachowań mogących skutkować utratą przez Franczyzodawcę tytułu prawnego do Sklepu. Franczyzobiorca obowiązany jest przestrzegać Procedury Antykorupcyjnej i Compliance Franczyzodawcy. Franczyzobiorca zobowiązany jest poinformować Franczyzodawcę o prowadzeniu działalności gospodarczej innej niż objętej Przedmiotem niniejszej Umowy niezwłocznie po jej podjęciu. Franczyzobiorca w ramach prowadzenia Działalności Handlowej w Sklepie zobowiązany jest do prowadzenia sprzedaży Towarów dla Klientów w godzinach określonych w § 3 ust. 5 Umowy Współpracy Franczyzowej w każdy dzień handlowy.
Strony zgodnie postanawiają, że w przypadku nie prowadzenia przez Franczyzobiorcę sprzedaży Towarów dla Klientów w dzień handlowy, Franczyzodawca naliczy Franczyzobiorcy karę umowną za nieprowadzenie sprzedaży w jeden dzień handlowy w danym miesiącu kalendarzowym, za nieprowadzenie sprzedaży w dwa dni handlowe w danym miesiącu kalendarzowym, za nieprowadzenie sprzedaży w trzy lub więcej dni handlowych w danym miesiącu kalendarzowym. Kara umowna zostanie nałożona zgodnie z zasadami określonymi w odrębnej Instrukcji.
W celu rozpoczęcia współpracy z Franczyzodawcą oraz prowadzenia Działalności Handlowej w Sklepie Franczyzobiorca zobowiązany był ponieść następujące koszty:
a) zakup wskazanego przez Franczyzobiorcę modelu drukarki fiskalnej;
b) Inicjalną Opłatę Franczyzową (Podstawowa i Kaucyjna) w wysokości określonej w Umowie;
c) koszty związane z ustanowieniem zabezpieczenia;
d) koszty opłaty za wydanie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych.
W trakcie trwania współpracy Franczyzobiorca zobowiązany był (ciągle jest) dokonywać na rzecz Franczyzodawcy zapłaty za Towary oraz ponosić następujące opłaty i koszty: Opłaty Franczyzowej i Opłaty Franczyzowej Licencyjnej w wysokości wskazanej w Umowie, Opłaty za Podnajem w wysokości wskazanej w Umowie, Opłaty za Wyposażenie w wysokości wskazanej w Umowie, Raty Opłaty Inicjalnej Podstawowej w wysokości wskazanej w Umowie, Raty Opłaty Inicjalnej Kaucyjnej w wysokości wskazanej w Umowie, Wpłaty na ubytki towarowe (WUT) w wysokości wskazanej w Umowie, Koszty Eksploatacyjne w szczególności:
a)wszelkie koszty związane z używaniem Sklepu i prowadzeniem w nim Działalności Handlowej bez względu na to, czy ponoszone są przez Franczyzobiorcę bezpośrednio na rzecz dostawców dóbr lub usług, czy na podstawie refakturowania przez Franczyzodawcę lub wynajmującego Franczyzodawcę, a w szczególności koszty: wywozu nieczystości/śmieci koszty usług wodno-kanalizacyjnych koszty usług telekomunikacyjnych i teleinformatycznych, opłaty za dzierżawę oprogramowania terminala dodatkowego czynszu podnajmu;
b)koszty wszelkich materiałów eksploatacyjnych kupowanych od Franczyzodawcy, a niepodlegających dalszej odprzedaży, w szczególności opakowań jednorazowych, rolek kasowych, strojów firmowych oraz innych Towarów, które nie podlegają sprzedaży detalicznej u Franczyzobiorcy, a kupowane są przez niego od Franczyzodawcy, których wartość brutto wyliczona jest na podstawie wystawionych Franczyzobiorcy faktur VAT i faktur VAT KOREKTA, prowizji od płatności zrealizowanych transakcji kartami płatniczymi w wysokości określonej w umowie z agentem rozliczeniowym, skorygowanej o potrącenia i inne dopłaty, wynagrodzenia za usługę drukowania, kar finansowych, w tym kar umownych określonych w Umowie Współpracy Franczyzowej lub w odrębnych Instrukcjach, spłaty pożyczki, składki na ubezpieczenie majątku, środków obrotowych oraz OC, a także na ubezpieczenie na wypadek wystąpienia szkody w ramach „Polisy na Biznes”, koszt wydania kolejnego certyfikatu do Usługi Zaufania (w przypadku utracenia kluczy), należności z tytułu zawartych przez Franczyzobiorcę odrębnych umów na realizację usług, jeżeli zgodnie z warunkami tych umów operatorem rozliczeń jest Franczyzodawca, natomiast Franczyzobiorca jest zobowiązany do uiszczenia należnej kwoty za usługę na konto Franczyzodawcy (np. należności za wsparcie Franczyzobiorców w pozyskaniu przez Agencje Pracy pracowników tymczasowych lub zleceniobiorców do realizacji wyznaczonych zadań [„Praca Tu i Teraz”]), oraz inne opłaty stanowiące ekwiwalent za świadczone na rzecz lub na zlecenie Franczyzobiorcy usługi.”
Umowa określa również Prawa i Obowiązki Franczyzodawcy: Natomiast Franczyzodawca zobowiązuje się wydać Franczyzobiorcy w uzgodnionym terminie Sklep wraz z jego Wyposażeniem, celem umożliwienia Franczyzobiorcy prowadzenia w nim Działalności Handlowej. Franczyzodawca zobowiązuje się wspierać Franczyzobiorcę w Działalności Handlowej w celu optymalizacji warunków jej prowadzenia w Sklepie. Franczyzodawca zobowiązuje się udzielić Franczyzobiorcy w okresie obowiązywania niniejszej Umowy prawa do korzystania z Know-How, a także na bieżąco aktualizować Know-How stosownie do zmieniającej się rzeczywistości rynkowej, zmierzając przy tym do maksymalizacji obrotu w Sklepie. Jednocześnie Franczyzodawca zobowiązuje się dążyć do zachowania w poufności Know-How celem zachowania jego unikalnego charakteru. Franczyzodawca zobowiązuje się, że poprzez ustalany przez niego wystrój Sklepu oraz sposób prezentacji Towarów Handlowych będzie dążył do maksymalizacji obrotu w Sklepie.
Franczyzodawca oświadcza, że poprzez współpracę ze starannie wybranymi dostawcami Towarów Handlowych będzie dążył do zapewnienia i utrzymania atrakcyjnej oferty Sklepu. Franczyzodawca jest uprawniony i zobowiązany do ustalania Listy Towarów i Towarów Regionalnych, zmierzając przy tym do maksymalizacji obrotu w Sklepie. Lista Towarów zostanie udostępniona Franczyzobiorcy za pośrednictwem systemu, a Franczyzodawca jest uprawniony i zobowiązany do jej bieżącej aktualizacji w celu maksymalizacji obrotu w Sklepie. Lista Towarów Regionalnych zostanie udostępniona Franczyzobiorcy w programie oraz ewentualnie poprzez wydanie przez Franczyzodawcę odpowiedniej Instrukcji lub Wytycznej.
Franczyzodawca jest uprawniony i zobowiązany do jej bieżącej aktualizacji w celu maksymalizacji obrotu w Sklepie. Indywidualnie określone dla danego Sklepu Planogramy zostaną udostępnione Franczyzobiorcy za pośrednictwem Portalu, a Franczyzodawca jest uprawniony i zobowiązany do ich bieżącej aktualizacji w celu maksymalizacji obrotu w Sklepie. Franczyzodawca obowiązany jest do prowadzenia obsługi logistycznej Sklepu w zakresie dostaw Towarów, dokładając należytej staranności w celu zapewnienia - w ramach dostępności towarowej u producentów lub dystrybutorów - ciągłości realizacji zamówień składanych przez Franczyzobiorcę.
Franczyzodawca uprawniony jest do ustalania Maksymalnej Detalicznej Ceny Odsprzedaży Towarów w Sklepie. Franczyzodawca jest uprawniony i zobowiązany do ustalania listy Usług Około handlowych wprowadzonych do oferty Sklepu. W związku z wprowadzeniem do oferty Sklepu Usług Około-handlowych Franczyzodawca obowiązany jest zapewnić Franczyzobiorcy dokumentację i instrukcje niezbędne do zawierania umów w tym zakresie. Franczyzodawca obowiązany jest do prowadzenia samodzielnie lub we współpracy z podmiotami trzecimi działań marketingowych wspierających rozpoznawalność detalicznych punktów sprzedaży funkcjonujących pod marką „(…)”. Franczyzodawca zobowiązany jest do organizowania kampanii reklamowych celem wypromowania i rozwoju Działalności Handlowej w Sklepie.
Franczyzodawca zobowiązuje się dysponować witryną internetową z informacjami o całej sieci, celem popularyzacji oferty Sklepu oraz promowania marki sieci sklepów. Franczyzodawca zobowiązuje się obserwować rynek, statystyki oraz tendencje istotne dla prowadzenia Działalności Handlowej i wprowadzać w tym zakresie innowacje wzbogacając tym samym Know-How. Franczyzodawca może decydować o instalowaniu w Sklepie urządzeń służących innym celom niż prowadzenie Działalności Handlowej, np. telefony, bankomaty, urządzenia służące do prowadzenia gier liczbowych, loterii pieniężnych i zakładów wzajemnych, urządzenia służące do przyjmowania opłat i przekazów pieniężnych itp. Franczyzodawca zobowiązany jest sprawować stały serwis i opiekę informatyczną Sklepu.”
Podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni wykazywała w deklaracjach podatkowych oraz JPK_VAT/JPK_V7 w latach 2019-2025 sprzedaż towarów na terytorium kraju opodatkowanych właściwymi stawkami podatku VAT oraz nabycie towarów i usług z uwzględnieniem korekt z tytułu faktur korygujących dotyczących rabatów zakupowych. Należy również zauważyć, że Wnioskodawczyni dokonywała zamówienia towarów u Franczyzodawcy na podstawie wolumenu oraz limitu zamówień określonego przez Franczyzodawcę, jak również cen ustalonych przez Franczyzodawcę bez możliwości kreowania tych cen, tj. nie wpływała również na cenę odsprzedaży zamawianych towarów.
Franczyzodawca dokonuje dostawy do sklepu jak Wnioskodawczyni uzupełni zatowarowania według złożonych przez niego zamówień. Co więcej, cały utarg dzienny w kwocie brutto nie był do dyspozycji oraz we własności Franczyzobiorcy lecz był przelewany w kwocie brutto na konto Franczyzodawcy pod rygorem kary umownej. Faktury zakupowe z tytułu rzekomo nabytych towarów nie uwzględniały daty płatności - zawierały natomiast adnotację, że płatności Franczyzobiorca dokonuje według ustaleń instrukcji, z których wynikał obowiązek przekazywania codziennego utargu z podatkiem VAT należnym. Wszelkie braki inwentaryzacyjne rozliczane były z Franczyzodawcą i obciążały również Podatnika, który z tego tytułu musiał wpłacać Franczyzodawcy od 0,5 % do 2,5 procenta opłaty miesięcznej z tyt. tzw. Wskaźnika Ubytków Towarowych.
Co więcej, Franczyzobiorca miał obowiązek zapewnić stały kontakt telefoniczny oraz elektroniczny 24h/365 dni w roku, tj. być dyspozycyjny wobec Franczyzodawcy w każdym czasie i porze. Podatnik odpowiadał, więc ekonomicznie za podejmowane działania i był całkowicie uzależniony od procedur wprowadzonych przez Franczyzodawcę na podstawie realizowanej Umowy. Ponadto, po wpłaconym utargu brutto przez Franczyzobiorcę w ramach miesięcznych rozliczeń, Franczyzobiorca otrzymywał wynagrodzenie w formie przelewu od Franczyzodawcy - była to kwota wynagrodzenia przelewana w ramach rozliczenia miesięcznego przez Franczyzodawcę, z którego składa się wynagrodzenie podstawowe plus prowizja (marża umowna) od wartości sprzedanych towarów oraz wynagrodzenie za otwarcie sklepu w dni ustawowo wolne od pracy.
Na paragonie wydawanym konsumentowi wymieniona jest na wstępie nazwa i numer sklepu, a pod spodem adres, pod którym znajduje się sklep, nazwa i NIP firmy Podatnika, który dany sklep prowadzi.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
Zgodnie z umową franczyzową Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek: „Mocą niniejszej Umowy i na zasadach w niej określonych Franczyzodawca udostępnia Franczyzobiorcy Sklep oraz Know-How w zakresie prowadzenia Działalności Handlowej, a Franczyzobiorca zobowiązuje się, w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, do prowadzenia w imieniu własnym, na własną rzecz i rachunek Działalności Handlowej”.
Wnioskodawczyni wskazuje, że zatrudnianie pracowników należało do jej decyzji. Jeżeli chodzi o pracę w niedzielę i święta Wnioskodawczyni była zobligowania do otwarcia sklepu, ponieważ w innym przypadku Franczyzodawca nie wypłacał wynagrodzenia za te dni. Zarządzanie sklepem opierało się na umowie zgodnie z zapisem: „Mocą niniejszej Umowy Franczyzobiorca jest uprawniony i zobowiązany do prowadzenia Działalności Handlowej w podnajętych mu w tym celu Sklepach, z wykorzystaniem i zgodnie z przekazanymi mu zasadami składającymi się na Know-How, a także w sposób zgodny z postanowieniami niniejszej Umowy oraz Instrukcji i Wytycznych, także wydanych w trakcie jej obowiązywania”. Samo działanie sklepu, godziny otwarcia, składanie zamówień, rodzaj asortymentu również jest określone w umowie z Franczyzodawcą, do której Wnioskodawczyni musiała się dostosować.
Kasa fiskalna została dostarczona przez Franczyzodawcę, skonfigurowana i uruchomiona. Kwota za urządzenie została potracona Wnioskodawczyni w kilku ratach. Kasa fiskalna zarejestrowana jest na działalność Wnioskodawczyni.
Franczyzodawca nie przekazał swojej kasy fiskalnej. Wnioskodawczyni została zobligowana umową franczyzową do jej posiadania, jak również z uwagi na rodzaj działalności gospodarczej.
Wnioskodawczyni wskazała, że nie posiada podpisanej umowy z Franczyzodawcą na ewidencjonowanie cudzej sprzedaży na własnej kasie.
Franczyzodawca określił w umowie składniki, które składają się na otrzymywane wynagrodzenie:
Franczyzobiorca osiąga dochód z Działalności Handlowej w Sklepie uzależniony od osiągniętego obrotu ze sprzedaży Towarów Handlowych oraz ilości lub wartości zawartych umów na świadczenie Usług Około handlowych. Pojęcia dochodu Franczyzobiorcy, występującego w niniejszego Umowie oraz Instrukcjach i Wytycznych nie należy utożsamiać z dochodem w rozumieniu przepisów prawa podatkowego.
2.Składnikami dochodu Franczyzobiorcy z Działalności Handlowej w Sklepie są w szczególności:
2.1. Marża ze sprzedaży Towarów CL,
2.2. Dochód ze sprzedaży Towarów Regionalnych,
2.3. Rabat Podstawowy,
2.4. Rabat Lojalnościowy,
2.5. Rabat za wzrost sprzedaży Produktów Świeżych,
2.6. Rabat Promocyjny,
2.7. Rabat Dodatkowy Kwotowy,
2.8. Rabat Dodatkowy Procentowy,
2.9. Rabat Intensyfikacyjny,
2.10. Prowizja z tytułu świadczenia Usług Około handlowych, wynikające z zawartych Umów, Instrukcji lub Wytycznych,
2.11. Ewentualne inne rabaty i/lub premie, subwencje, refundacje przyznane Franczyzobiorcy w Instrukcjach.”
Na pytanie: „Czy wystawiała Pani faktury na rzecz franczyzodawcy obejmujące wartość ww. wynagrodzenia/prowizji? Jakie czynności dokumentowała ta faktura? Jakie były postanowienia umów w tym zakresie?”
Wnioskodawczyni stwierdza, że nie były wystawiane faktury na rzecz franczyzodawcy obejmujące wartość ww. wynagrodzenia/prowizji, natomiast Franczyzodawca rozliczał się zgodnie z poniższym zapisem: „15. Przysługujące Franczyzobiorcy wedle treści niniejszej Umowy należności Franczyzodawca rozliczy każdorazowo po zakończeniu miesiąca kalendarzowego w terminach wskazanych w stosownych Instrukcjach. Wynikłą z tych rozliczeń kwotę pieniężną należną Franczyzobiorcy Franczyzodawca przekaże na rachunek bankowy Franczyzobiorcy wskazany przez Franczyzobiorcę.”
Zgodnie z umową: „Towary Regionalne” oznacza Towary Handlowe, znajdujące się na liście Towarów Regionalnych, w które Franczyzobiorca może zaopatrywać się u zewnętrznych dostawców (wykaz indeks towarów regionalnych określony jest w odrębnej Wytycznej). Wnioskodawczyni nie zaopatrywała się w towary regionalne, zamówienia które robiła u Franczyzodawcy były wystarczające. Z tego powodu nie podpisywała umów z kontrahentami na dostarczanie towarów, a co za tym idzie nie ewidencjonowała sprzedaży tych towarów na kasie fiskalnej.
Wszystkie zamówienia, które wychodziły z inicjatywy Wnioskodawczyni oraz obowiązkowe, które nakazywał Franczyzodawca, miały pokrycie w wystawianej fakturze VAT. Faktury wystawiane były do zamówień i pobierane przeze mnie z portalu, który Franczyzodawca udostępnił do rozliczeń i komunikacji. Pominięcie pobrania faktury skutkowało brakiem przelewu z tytułu prowizji za prowadzenie punktu.
Na pytanie zadane Wnioskodawczyni w wezwaniu: „We własnym stanowisku wskazuje Pani, że działała Pani na rzecz i w imieniu franczyzodawcy. Proszę zatem o wyjaśnienie, czy z umowy franczyzowej wynikał ten fakt w sposób jednoznaczny, tj. że franczyzodawca powierzał Pani towar celem jego sprzedaży w imieniu i na rzecz franczyzodawcy?” – Wnioskodawczyni nie udzieliła odpowiedzi.
Dane nabywcy, które widniały na fakturach wystawianych Wnioskodawczyni przez franczyzodawcę Wnioskodawczyni określiła jako dane jej działalności gospodarczej, przedmiot sprzedaży to zamówione towary w kwotach netto oraz brutto i wyszególniona jest również stawka VAT. Sposób płatności jest zgodnie z instrukcją.
Z tytułu i na poczet spłaty zobowiązań Franczyzobiorcy względem Franczyzodawcy, każdy Franczyzobiorca jest zobowiązany do dokonywania każdego dnia roboczego Obowiązkowej Wpłaty (sugerowana minimalna wpłata) na przypisane do Franczyzobiorcy WRB. Jeżeli dzień następujący po dniu prowadzenia Działalności Handlowej w Sklepie jest dniem wolnym od pracy Banku, wówczas obowiązek wpłaty powstaje pierwszego dnia pracy Banku.
Wyliczenie wysokości codziennej Obowiązkowej Wpłaty składa się w szczególności z wartości wynikających z: równowartości sprzedaży Towarów CL w zrealizowanej cenie detalicznej (w tym zwrotów), przy czym dla dokonanych przecen w wartości nie niższej niż w wartość sprzedanego Towaru CL w cenie zakupu brutto, równowartości zawartych umów lub umów pośrednictwa na świadczenie Usług Około handlowych wraz z prowizjami, równowartość sprzedaż prasy dostarczonej regionalnie, a rozliczanej centralnie pomiędzy Franczyzobiorcą a Franczyzodawcą, zwrotów środków pieniężnych pobranych na refundację kosztów opłat za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, a nierozliczonych w ciągu 20 dni od wydania zgody przez Franczyzodawcę na ich pobranie. Pod pojęciem nierozliczonych środków pieniężnych rozumie się m.in. taki stan, kiedy to Franczyzodawca nie posiada odpowiednich dokumentów wymaganych od Franczyzobiorcy lub innych sytuacji określonych w Instrukcji regulującej zasady refundacji kosztu koncesji alkoholowej, wymaganego Niedobór Finansowy wyliczony w ramach ustalenia Sytuacji Finansowej, narastającej niedopłatę powstałej do dnia bieżącego, niedopłaty powstałej na zakończenie miesiąca poprzedniego, kiedy miesiąc bieżący rozpoczyna się dniem wolnym od pracy Banku, z innych tytułów wskazanych przez Franczyzodawcę, a wynikających z bieżących rozliczeń ze strony Franczyzobiorcy.
Wysokość codziennej Obowiązkowej Wpłaty podlega zmniejszeniu, w szczególności o wartość:
a) zrealizowanych płatności bezgotówkowych przy użyciu kart płatniczych,
b) transakcji sprzedaży rozliczonych elektronicznymi bonami rabatowymi oraz przedpłaconymi bonami towarowymi,
c) środków pieniężnych, na których pobranie wydał zgodę Franczyzodawca, służące refundacji kosztów opłat za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych poniesionych przez Franczyzobiorcę,
d) narastającej nadpłaty powstałej w miesiącu bieżącym do dnia bieżącego,
e) zaakceptowanej częściowej Nadwyżki Finansowej wyliczonej w ramach ustalenia Sytuacji Finansowej,
f) z innych tytułów wskazanych przez Franczyzodawcę, a wynikających z bieżących rozliczeń z Franczyzobiorcą, zgłoszonej zgodnie z warunkami zawartej umowy ubezpieczenia kradzieży z włamaniem lub rabunku gotówki, na okres i na zasadach określonych szczegółowo w odrębnej Instrukcji dotyczącej umów ubezpieczeniowych.
Wysokość codziennych Obowiązkowych Wpłat w ramach danego miesiąca kalendarzowego prezentowana jest w Kalkulatorze Wpłat („(…)”) dostępnym na Portalu Managera.
Na pytanie zadane Wnioskodawczyni w wezwaniu: „Prosimy wyjaśnić nieścisłości zawarte w opisie sprawy – z jednej strony wskazuje Pani, że otrzymywała faktury, a jednocześnie pisze w uzasadnieniu własnego stanowiska, że nie dysponowała Pani towarem dostarczonym od franczyzodawcy jak właściciel.” – Wnioskodawczyni nie udzieliła odpowiedzi.
Braki inwentaryzacyjne były spowodowane: przeterminowaniem towarów, uszkodzeniami, kradzieżą. Zgodnie z umową wyliczany był wskaźnik ubytków towarowych:
„Wskaźnik Ubytków Towarowych W celu zapobieżenia powstawaniu Niedoboru Finansowego powstającego w szczególności z powodu przeterminowania, uszkodzeń, kradzieży itp., wprowadza się zasady ustalania Wskaźnika Ubytków Towarowych (WUT). Z tytułu zapłaty ceny sprzedaży za zakupiony od Franczyzodawcy Towar CL Franczyzobiorca zobowiązany jest zapłacić Franczyzodawcy równowartość sprzedanego w danym miesiącu rozliczeniowym Towaru CL w cenach zakupu brutto, z uwzględnieniem zmniejszenia o wartości Rabatu Promocyjnego, gdzie następnie całość jest powiększona o Wskaźnik Ubytków Towarowych.
Dla każdego Franczyzobiorcy ustalana jest indywidualna wartość Wskaźnika Ubytków Towarowych zależna od jego Sytuacji Finansowej. Sytuację Finansową Franczyzobiorcy określa się na podstawie zasad wskazanych § 19.
21.Wartość Wskaźnika Ubytków Towarowych wynosi od 0,5% do maksymalnie 2,5% i ustalana jest na zasadach poniższych.
22.Początkowa wartość Wskaźnika Ubytków Towarowych dla Franczyzobiorcy rozpoczynającego Działalność Handlową wynosi 1,5%, przy czym w okresie pierwszych pełnych dwunastu miesięcy prowadzenia Działalności Handlowej w pierwszym Sklepie nie może być mniejsza niż 1,00%
23.Maksymalna wartość Wskaźnika Ubytków Towarowych w przypadku Niedoboru Finansowego nieprzekraczającego wysokości 5.000,00 zł wykazanego po pierwszej inwentaryzacji wykonanej u danego Franczyzobiorcy wyniesie 1,50%.
24.Wskaźnik WUT po wyliczonej Sytuacji Finansowej obliczany jest jako: WUT = wskaźnik dotychczasowy + ([wynik bieżącej Sytuacji Finansowej – wynik poprzedniej Sytuacji Finansowej - wypłata Nadwyżki Finansowej z poprzedniej Sytuacji Finansowej + wartość spłaconego poprzedniego Niedoboru Finansowego pomiędzy inwentaryzacjami] / obrót w cenach zakupu brutto na towarach CL osiągnięty pomiędzy inwentaryzacjami) x 100%*Nadwyżka Finansowa poprzedzona będzie znakiem minus, natomiast Niedobór Finansowy wprowadzony do wzoru powinien zostać jako wartość dodatnia.
25.Wyjątkiem od reguły danego wzoru będą przypadki:
a) Wyliczenia drugiej Nadwyżki Finansowej z rzędu, wtedy to zastosowany będzie wskaźnik niższy pomiędzy wyliczonym ze wzoru a dotychczasowym,
b) W przypadku wyliczenia Niedoboru Finansowego następującej po Nadwyżce Finansowej nowa wysokość wskaźnika WUT będzie wynosić: Wskaźnik dotychczasowy + niedobór finansowy obrót w cenach zakupu brutto na towarach CL osiągnięty pomiędzy inwentaryzacjami x 100%
26. W przypadku, gdy Franczyzobiorca prowadzi Działalność Handlową w więcej niż jednym Sklepie wartość Wskaźnika Ubytków Towarowych ustalana jest wg następującego wzoru:
27.Przykłady wyliczenia wartości WUT przedstawia Załącznik nr 5 do tej Instrukcji.
28.Indywidualna wartość Wskaźnika Ubytków Towarowych dla każdego Franczyzobiorcy na każdy miesiąc podawana jest na Portalu Managera w Kalkulatorze Wpłat (…).
29.Każde ustalenie Sytuacji Finansowej Franczyzobiorcy na podstawie przeprowadzonej Inwentaryzacji skutkuje ponownym ustaleniem minimalnej wartości Wskaźnika Ubytków Towarowych dla danego Franczyzobiorcy z uwzględnieniem konieczności utrzymania wysokości wskaźnika przez min. 3 kolejne miesiące w przypadku wykazania Niedoboru Finansowego. Nowa minimalna wartość wskaźnika WUT wprowadzona zostanie w przeciągu dwóch kolejnych miesięcy względem miesiąca, w którym została wyliczona Sytuacja Finansowa. Każdorazowo Franczyzobiorca zostanie o tym fakcie poinformowany drogą e-mailową.
30. W przypadku zaistnienia zdarzenia, które aktualizuje po stronie Franczyzodawcy obowiązek wystawienia faktury korygującej, spełnienie uzgodnionych warunków obniżenia podstawy opodatkowania VAT, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług, potwierdza wystawienie faktury korygującej przez Franczyzodawcę, a obniżenie podstawy opodatkowania VAT, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym Franczyzodawca wystawił fakturę korygującą.
Na pytanie zadane w wezwaniu: „W jakich sytuacjach Franczyzodawca udzielał rabatów zakupowych, jakich towarów to dotyczyło?” Wnioskodawczyni załączyła screen przykładowej faktury dotyczącej rabatu zakupowego. Wskazała, że jest tam wyszczególnione których faktur dotyczy dokładnie rabat, są to towary w promocji „wielosztuki”.
Pytania
1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w świetle art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) dochodziło do obowiązku wykazania sprzedaży opodatkowanej po stronie podatku VAT należnego z tytułu sprzedawanych w imieniu Franczyzodawcy towarów biorąc pod uwagę brak władztwa ekonomicznego Franczyzobiorcy nad towarami jak właściciel?
2. Czy w przypadku odpowiedzi pozytywnej na pytanie nr 1, Podatnik powinien dokonać korekt JPK_VAT oraz JPK_V7 za lata 2019-2025 z tytułu uwzględnienia w rejestrach zakupów faktur korygujących z tytułu rabatów zakupowych od sprzedawanych w imieniu Franczyzodawcy towarów ujętych w przedmiotowym stanie faktycznym?
Pani stanowisko w sprawie
AD 1. w świetle art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) nie dochodziło do obowiązku wykazania sprzedaży podatkowanej po stronie podatku VAT należnego z tytułu sprzedawanych w imieniu Franczyzodawcy towarów biorąc pod uwagę brak władztwa ekonomicznego Franczyzobiorcy nad towarami jak właściciel.
AD 2. w świetle art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) Wnioskodawczyni nie ma prawa uwzględnić w rejestrach zakupów faktur korygujących z tytułu rabatów zakupowych od sprzedawanych w imieniu Franczyzodawcy towarów z uwagi na brak realizowanej sprzedaży opodatkowanej towarów spowodowanej brakiem władztwa ekonomicznego nad towarami jak właściciel.
Uzasadnienie
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Według art. 2 pkt 22 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym nieuzależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów.
Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią. Innymi słowy pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy. Jednocześnie należy podkreślić, że dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności następuje z chwilą jej faktycznego dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment.
W konsekwencji postanowienia umów cywilnoprawnych o uznaniu dostawy towarów za dokonaną pozostają bez znaczenia dla celów powstania obowiązku podatkowego, mogą pełnić jedynie funkcję pomocniczą w przypadku zaistnienia wątpliwości. Zatem wydaniem towaru (dostarczeniem towaru, z którym wiąże się powstanie obowiązku podatkowego), jest moment, w którym sprzedający odda towar do swobodnego rozporządzania (dysponowania) odbiorcy, a sam przestanie faktycznie władać tym towarem (por. wyrok NSA z dnia 21 listopada 2007 r., sygn. akt I FSK 114/06).
Natomiast regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawierają przepisy art. 19a ustawy. Zgodnie z ogólną zasadą, zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy: Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu ww. podatkiem, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i podatek ten powinien być rozliczony za ten okres.
A zatem - jak wynika z literalnego brzmienia przepisu art. 19a ust. 1 ustawy - dla ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego przy dostawie towarów - co do zasady - istotny jest moment „dokonania dostawy towarów”.
Zaznaczyć przy tym jednak należy, że przez „dokonanie dostawy towarów” - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy - należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W tym miejscu należy również zauważyć, że z wydaniem towaru przez dostawcę łączy się istotny skutek dokonania sprzedaży towarów, polegający m.in. na przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z towarem oraz ryzyka przypadkowej utraty lub uszkodzenia towaru jest – co do zasady - wydanie towaru. Dokonanie dostawy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy, oznacza zatem faktyczne zrealizowanie dostawy.
W okolicznościach niniejszej sprawy należy wskazać, że umowa franczyzy należy do kategorii umów nienazwanych, tzn. takich, które nie są unormowane w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), ani w innych aktach prawa cywilnego.
Zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 3531 Kodeksu cywilnego: Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Wskazać należy, że franczyzodawca udziela franczyzobiorcy pozwolenia (franczyzy) na prowadzenie w ramach sieci, określonej działalności gospodarczej pod firmą franczyzodawcy, a franczyzobiorca zobowiązuje się taką działalność prowadzić ściśle według zaleceń franczyzodawcy oraz zapłacić mu określone w umowie wynagrodzenie.
Strony tej umowy są zarówno w aspekcie prawnym, jak i finansowym odrębnymi podmiotami. Należy również zauważyć, że w ramach przedmiotowej Umowy o współpracy franczyzowej pomiędzy Wnioskodawcą a Franczyzodawcą wynika szereg obowiązków oraz ograniczeń nałożonych na Franczyzobiorcę uwzględniających m.in. sposób dokonywania zamówień przez Podatnika, przelewu utargu w kwocie brutto, kar umownych oraz opłat dodatkowych, które uniemożliwiają zakwalifikowanie tego sposobu rozliczeń jako przejęcie przedmiotowych towarów dostarczanych do sklepu Wnioskodawcy w ramach prawa własności.
Mając na uwadze opis stanu faktycznego należy wskazać, że skoro Podatnik nie dysponuje towarem dostarczonym od Franczyzodawcy jak właściciel oraz sprzedaż tych towarów jest dokonywana przez Podatnika w imieniu i na rzecz kontrahenta (Franczyzodawcy), to u Podatnika nie wystąpi obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT z tytułu tej sprzedaży.
W odniesieniu do pytania nr 2, w pierwszej kolejności przy ocenie prawa do odliczenia VAT z faktury zakupowej należy zwrócić uwagę na wykorzystanie towaru lub usługi do wykonywania opodatkowanej działalności gospodarczej (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT). Innymi słowy, jeżeli podatnik dokonuje zakupu towarów lub usług niezwiązanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, wówczas nie przysługuje mu prawo do odliczenia VAT.
W ocenie Podatnika, w niniejszym stanie faktycznym, jeżeli nie dochodzi do sprzedaży opodatkowanej na terytorium Polski z tytułu sprzedawanych w imieniu Franczyzodawcy towarów, Wnioskodawca nie ma również prawa dokonać odliczenia podatku VAT z tytułu faktur korygujących ujmujących rabaty zakupowe od rzekomo nabywanych od Franczyzodawcy towarów. Brak zaistnienia dostawy towarów na gruncie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT spowodowany brakiem władztwa ekonomicznego nad towarami jak właściciel przez Franczyzobiorcę oraz w konsekwencji brakiem obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, powoduje, że występuje również brak prawa do odliczenia oraz obowiązku ujęcia w rejestrach zakupów w okresie 2018-2023 faktur korygujących wymienionych w przedmiotowym stanie faktycznym.
Podatnik pragnie zauważyć, że w przypadku pytania nr 1 (w podobnych stanach faktycznych), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydawał już interpretacje uznające w sposób pozytywny rację Podatnika, tj. o sygn. 0112-KDIL3.4012.597.2023.1.NW z 28 listopada 2023 r. oraz o sygn. 0112-KDIL1-3.4012.158.2023.1.KK z 11 maja 2023 r. oraz o sygn. 0114-KDIP4-3.4012.580.2024.1.RK z 8 listopada 2024 r.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również (…)
Art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Odnosząc się do złożonego wniosku należy zauważyć, że wskazuje Pani na brak władztwa ekonomicznego nad towarami jak właściciel.
W treści wniosku opisała Pani model i warunki współpracy z Franczyzodawcą, jednakże nie przemawiają one za brakiem u Pani władztwa ekonomicznego nad towarami. Z wniosku wynika bowiem, że Pani działalność była oparta na podstawie umowy franczyzowej i działa Pani we własnym imieniu i na własny rachunek. Zakupu towarów dokonywała Pani od Franczyzodawcy. Za towar na podstawie faktur płaciła Pani Franczyzodawcy. Pani obowiązkiem jest płacić w częściach za wcześniej zakupione od Franczyzodawcy towary i przekazywać Franczyzodawcy uzyskane środki pieniężne każdego dnia roboczego, cały utarg dzienny w kwocie brutto był przelewany na konto Franczyzodawcy.
Sprzedaż była ewidencjonowana na Pani kasie rejestrującej i była to Pani ewidencja sprzedaży. Franczyzodawca nie przekazał Pani swojej kasy fiskalnej. Kasa fiskalna zarejestrowana jest na Pani działalność. Umową franczyzową, jak również z uwagi na rodzaj działalność gospodarczej została Pani zobligowana do jej posiadania.
Z treści wniosku oraz z jego uzupełnienia nie wynika, aby ewidencjonowała Pani na swojej kasie cudzą sprzedaż, nie wynika też aby miała Pani zawartą umowę z Franczyzodawcą, na podstawie której ewidencjonowałby Pani na swojej kasie jego sprzedaż. Z przedstawionych informacji wynika zatem, że ewidencjonowała Pani na swojej kasie swoją sprzedaż, a ewidencja sprzedaży prowadzona na kasie była Pani ewidencją sprzedaży, a nie ewidencją Franczyzodawcy.
Powyższe informacje nie wskazują zatem, że nie nabyła Pani władztwa ekonomicznego nad towarami, wręcz przeciwnie: wskazują, że dokonywała Pani zakupu towarów od Franczyzodawcy na podstawie faktur, za które płaciła Pani na zasadzie wpłat z utargu, a sprzedaż rejestrowana na kasie była Pani sprzedażą, a nie sprzedażą dokonywaną w imieniu i na rzecz Franczyzodawcy.
Skoro Pani dokonywał zakupu towarów od Franczyzodawcy, to tym samym Franczyzodawca dokonywał ich sprzedaży na Pani rzecz. Sprzedaż towaru wiąże się z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.
Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN przez sprzedaż rozumie się odstępowanie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującemu za określoną sumę.
W kwestii wykładni art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wypowiedział się NSA w uchwale z 12 października 2015 r. (sygn. akt I FPS 1/15 - dostępna w internetowej bazie orzeczeń CBOIS), w której wskazano, że:
„(...) rozumienie pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” w ujęciu art. 14 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE oraz art. 7 ust. 1 u.p.t.u. (zdanie wstępne), nie oznacza jego interpretowania jedynie w sensie ekonomicznym. Z użytego w tych przepisach zwrotu wynika bowiem, że z dostawą towarów mamy do czynienia nie tylko gdy dochodzi do przejścia prawa własności towaru, co oznacza, że do dostawy towarów dochodzi zawsze gdy następuje przeniesienie własności towaru w sensie prawnym (cywilistycznym) oraz w każdym innym przypadku, gdy podatnik przeniesie faktyczne lub ekonomiczne władztwo nad rzeczą na inny podmiot, a nabywca towaru będzie miał swobodę w dysponowaniu (rozporządzaniu) rzeczą, tak jakby był jej właścicielem.
Z powołanego w pytaniu prawnym wyroku ETS z 8 lutego 1990 r. w sprawie C-320/88 [...] wynika bowiem, że:
1.W świetle art. 5 ust. 1 Szóstej Dyrektywy „dostawę towarów” należy interpretować jako przeniesienie prawa do dysponowania prawem rzeczowym (majątkiem) jak właściciel, nawet jeśli nie nastąpiło faktyczne przeniesienie własności tego majątku w sensie prawnym.
2.W gestii sądu krajowego każdorazowo leży ocena, czy w danej sprawie, na podstawie stanu faktycznego, nastąpiło przeniesienie prawa do dysponowania własnością jako właściciel w rozumieniu art. 5 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.
Należy zatem w kontekście tego jeszcze raz stwierdzić, że skutkiem przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym (cywilistycznym) jest uzyskanie zawsze prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w rozumieniu art. 7 ust. 1 u.p.t.u., natomiast w świetle tego przepisu za „dostawę towarów” należy uznać także wszelkie zbycie majątku rzeczowego przez jedną stronę, która upoważnia drugą stronę do dysponowania w rzeczywistości tym majątkiem tak, jakby była jego właścicielem, nawet jeśli nie nastąpiło faktyczne przeniesienie własności tego majątku w świetle przepisów prawa.
Reasumując zatem: za „dostawę towarów” w rozumieniu art. 7 ust. 1 u.p.t.u. należy uznać takie przeniesienie prawa do rozporządzania towarem, które z prawnego punktu widzenia przenosi na nabywcę prawo własności lub prawo umożliwiające nabywcy rozporządzanie (dysponowanie) towarem prawie jak właściciel (...).”.
Zatem, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy obejmuje przeniesienie własności towaru w sensie prawnym (cywilistycznym) oraz przeniesienie władztwa ekonomicznego nad tym towarem, dokonane przez dostawcę, w następstwie którego nabywca może tym towarem rozporządzać jak właściciel, tzn. korzystać z niego z wyłączeniem innych osób, a także dokonywać jego sprzedaży.
W świetle powyższego, należy uznać, że prowadząc działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek dokonywała Pani zakupu towarów od Franczyzodawcy, a następnie dokonywała Pani ich sprzedaży. Tym samym nabyła Pani prawo do rozporządzania towarami jak właściciel i następnie dokonywała Pani odpłatnej dostawy tych towarów, zdefiniowanej w art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Zatem, w związku prowadzonym przez Panią sklepem zobowiązana była Pani do obliczania i wpłacania podatku należnego od sprzedanych przez Panią towarów nabywanych od Franczyzodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Tym samym Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 wniosku uznaję za nieprawidłowe.
Pani wątpliwości dotyczą również tego, czy miała Pani obowiązek dokonania korekty JPK_VAT i JPK_V7 za lata 2019-2025 z tytułu uwzględnienia w rejestrach zakupów faktur korygujących z tytułu rabatów zakupowych.
Z wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wykazywała Pani w rejestrach sprzedaży oraz plikach JPK w okresach od stycznia 2019 do grudnia 2024 sprzedaż towarów na terytorium kraju opodatkowanych właściwymi stawkami podatku VAT oraz po stronie rejestru zakupu nabycie towarów i usług z uwzględnieniem wszystkich faktur korygujących dotyczących rabatów zakupowych.
W okolicznościach niniejszej sprawy należy wskazać, że umowa franczyzy należy do kategorii umów nienazwanych, tzn. takich, które nie są unormowane w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), ani w innych aktach prawa cywilnego.
Zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 3531 Kodeksu cywilnego:
Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Obowiązek składania deklaracji podatkowych reguluje art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, w myśl którego:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.
Zgodnie z art. 99 ust. 7c ustawy:
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.
Na podstawie art. 99 ust. 11b ustawy:
Deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
Z kolei art. 99 ust. 11c ustawy wskazuje, że:
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.
Zgodnie z art. 99 ust. 13a ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi i udostępni na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 11c.
Natomiast stosownie do z art. 99 ust. 13b ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.
Stosownie do art. 99 ust. 12 ustawy:
Zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że organ podatkowy określi je w innej wysokości.
Z treści art. 109 ust. 3 ustawy wynika, że:
Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:
1) rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2) kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3) kontrahentów;
4) dowodów sprzedaży i zakupów.
Zgodnie z art. 109 ust. 3b ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.
Według art. 109 ust. 14 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji.
Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Należy zauważyć, że skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji.
Wskazane wyżej przepisy statuują ogólną zasadę, prawo podatnika do korygowania uprzednio złożonych deklaracji. Korekta pliku JPK_VAT z deklaracją podatkową zastępuje poprzednio złożony plik JPK_VAT z deklaracją, czyli za prawidłowe uważane są te dane, które zostały wykazane w skorygowanym pliku JPK_VAT z deklaracją. Składając korektę pliku JPK_VAT z deklaracją podatkową podatnik oświadcza, że jego wiedza w zakresie skonkretyzowania zobowiązania podatkowego uległa zmianie, a także wyraża wolę nadania swojemu uprzedniemu oświadczeniu wiedzy w tym przedmiocie odmiennego brzmienia. Zatem skorzystanie przez podatnika z wprowadzonej przez ustawodawcę instytucji korekty pliku JPK_VAT z deklaracją powoduje, że złożony przez niego korygujący plik JPK_VAT z deklaracją zastępuje pierwotny (korygowany) plik JPK_VAT z deklaracją podatkową i pociąga za sobą skutki prawne, pozbawiając jednocześnie pierwotny pliku JPK_VAT z deklaracją mocy prawnej.
Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 1 wniosku, w związku z prowadzonym przez Panią sklepem zobowiązana była Pani do obliczania i wpłacania podatku należnego od sprzedanych przez Panią towarów nabywanych od Franczyzodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowa czynność podlegała opodatkowaniu. Zatem, była Pani również zobowiązana do uwzględniania w rejestrach zakupu za lata 2019-2024 faktur korygujących z tytułu rabatów zakupowych od sprzedawanych towarów.
W związku z powyższym, Pani stanowisko w zakresie pytania nr 2 wniosku uznaję za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
