
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 20 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących wydatki poniesione na remont i rozbudowę domu jednorodzinnego.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, jednocześnie w ramach tzw. najmu prywatnego wynajmuje na podstawie umowy zawartej z najemcą - firmami prowadzącymi działalność gospodarczą, będący jej własnością dom jednorodzinny. Dom ten nie jest zamieszkany, nie jest wykorzystywany w żadnej części na cele prywatne. Umowa najmu jest w całości opodatkowana według stawki 23% oraz ujęta w ewidencji VAT podatnika czynnego i wykazana w pliku JPK_VAT zgodnie z powstałym obowiązkiem podatkowym.
Wnioskodawca zamierza dokonać remontu i rozbudowy (budowa nowej części w celu zwiększenia powierzchni na działalność najemcy). Zakup materiałów i usług związanych z tymi pracami będzie obciążał w całości właściciela nieruchomości - Wnioskodawcę, który zamierza otrzymane imienne faktury z NIP podatnika czynnego, uwzględnić w rozliczeniu miesięcznym JPK_VAT. Zdaniem Wnioskodawcy spełnione są przesłanki bezpośredniego związku z czynnością opodatkowaną.
Pytanie
Czy Wnioskodawca, jako osoba fizyczna będąca czynnym podatnikiem VAT, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach imiennych z NIP podatnika czynnego, dokumentujących wydatki poniesione na remont i rozbudowę domu jednorodzinnego wynajmowanego firmom na cele prowadzenia działalności gospodarczej. Wydatki na remont i adaptację budynku służą wyłącznie zapewnieniu najemcy możliwości prowadzenia działalności opodatkowanej VAT?
Pani stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy w zaistniałym stanie faktycznym poniesiony wydatek dotyczący zakupu materiałów i usług (jako podatnik czynny VAT ale poza działalnością gospodarczą, w imieniu własnym osoby fizycznej), na poczet remontu i rozbudowy domu jednorodzinnego wynajętego firmie pod działalność gospodarczą, daje prawo odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowa zasada dotycząca możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą.
Zgodnie z tym przepisem:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z kolei w art. 88 ustawy, ustawodawca określił listę wyjątków które, pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
W myśl art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Z opisu sprawy wynika, że jest Pani czynnym podatnikiem VAT. Na podstawie zawartej umowy wynajmuje Pani firmom prowadzącym działalność gospodarczą dom mieszkalny, który jest Pani własnością. Dom ten nie jest zamieszkany, nie jest wykorzystywany w żadnej części na cele prywatne. Umowa najmu jest w całości opodatkowana według stawki 23% oraz ujęta jest w prowadzonej przez Panią ewidencji VAT podatnika czynnego. Zamierza Pani dokonać remontu i rozbudowy domu - budowa nowej części w celu zwiększenia powierzchni na działalność najemcy. Zakup materiałów i usług związanych z tymi pracami będzie w całości obciążał Panią jako właściciela nieruchomości. Będzie Pani otrzymywać imienne faktury z Pani numerem NIP jako podatnika czynnego.
Pani wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących poniesione wydatku na remont i rozbudowę wynajmowanego domu jednorodzinnego.
Z wyżej powołanych przepisów wynika, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza natomiast możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Na zakres prawa do odliczenia w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Analiza art. 15 ust. 2 ustawy prowadzi do wniosku, że jeżeli osoba fizyczna wykorzystuje posiadany majątek okazjonalnie i nie zmierza do nadania tej czynności stałego charakteru, to oznacza, że nie prowadzi ona działalności gospodarczej w rozumieniu tego przepisu. Natomiast wykorzystywanie składników majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, i które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.
Biorąc pod uwagę treść powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że w sprawie spełnione będą przesłanki określne w art. 86 ust. 1 ustawy, umożliwiające obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na remont i rozbudowę domu mieszkalnego.
Z wniosku wynika, że jest Pani czynnym podatnikiem podatku VAT. Świadczy Pani usługę najmu domu mieszkalnego na rzecz firm prowadzących działalność gospodarczą. Usługa ta jest opodatkowana 23% stawką podatku VAT. Zamierza Pani dokonać remontu i rozbudowy domu - budowa nowej części w celu zwiększenia powierzchni na działalność najemcy. Z tytułu ponoszonych wydatków na remont i rozbudowę domu będzie Pani otrzymywać imienne faktury z Pani numerem NIP jako podatnika czynnego.
Tym samym, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, będzie Pani przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach imiennych z NIP podatnika czynnego, dokumentujących wydatki poniesione na remont i rozbudowę domu jednorodzinnego wynajmowanego firmom na cele prowadzenia działalności gospodarczej.
Pani stanowisko w tym zakresie uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
