Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 20 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą i nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność polega na występach kulturalnych - w postaci koncertów wykonywanych przez zespół, jak również jako indywidualny twórca świadczy Pan usługi artystyczne. Jako indywidualny twórca otrzymuje Pan honorarium za świadczone usługi artystyczne, świadcząc usługi zapewnia Pan na danej imprezie oprawę muzyczną, gdzie jest Pan także dyrygentem, aranżerem. Utwory są zarówno Pana indywidualne, jak również innych artystów według zleceniodawcy. Jako wykonawca ustala Pan repertuar ze zleceniodawcą, gdzie całokształt jest indywidualny i oryginalny. Muzyka, słowa, choreografia jest indywidualna według Pana pomysłów jako wykonawcy zawierający różne Pana indywidualne elementy, kreatywności, umiejętności artystycznych wykonując to przed publicznością. Działa Pan jako artysta, wykonawca - wykonując muzykę sakralną, pogrzebową grając na instrumentach dętych, trąbce bądź na organach, jako twórca, bądź artysta wykonawca w rozumieniu zapisów ustawy z 4 lutego 1994 r. - o prawie autorskim i prawie pokrewnym. Jak wskazano świadczone usługi polegają na komponowaniu, aranżowaniu i artystycznym wykonaniu (dyrygent, muzyk). Czynności dyrygowania co wskazuje na tzw. język informacji wyrażone są ruchem rąk w schematach rytmicznych, którymi scala się cały zespół. Ruchy rąk dopasowuje się do tempa, gdzie przy wykonawstwie artysty, muzycy zatrudnieni przez Pana na umowy zlecenia, dostosowując się pod Pana dyrygenturę. Usługi kulturalne – artystyczne, wykonywane są w lokalach organizatorów imprez, bilety wstępu sprzedaje organizator. Kulturalny charakter usługi, np. na ceremonii pogrzebowej, gdzie realia pogrzebu wskazują na oprawę danych utworów wynikających z zaszłości pokoleń, są usługami kulturalnymi. Organizując oprawę muzyczną dla orkiestry sam ponosi Pan koszty dojazdów na występ, gdzie jest Pan zarówno wykonawcą, jak i dyrygentem. Pracę wykonuje Pan na zasadzie otrzymanego zlecenia wystawiając rachunek. Osobami zlecającymi wykonanie usług są osoby fizyczne, jak również stowarzyszenia.

Pytanie

Czy świadczone usługi opisane we wniosku korzystają, ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług – według zapisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, działalność polega na występach kulturalnych - w postaci koncertów wykonywanych przez zespół, jak również jako indywidualny twórca świadczy Pan usługi artystyczne. Jako indywidualny twórca, otrzymuje Pan honorarium za świadczone usługi artystyczne, świadcząc usługi zapewnia Pan na danej imprezie oprawę muzyczną, gdzie jest Pan także dyrygentem, aranżerem. Utwory są zarówno Pana indywidualne, jak również innych artystów według zleceniodawcy. Jako wykonawca ustala Pan repertuar ze zleceniodawcą, gdzie całokształt jest indywidualny i oryginalny. Muzyka, słowa, choreografia jest indywidualna według Pana pomysłów jako wykonawcy zawierający różne Pana indywidualne elementy, kreatywności, umiejętności artystycznych wykonywane przed publicznością. Działa Pan jako artysta, wykonawca - wykonując muzykę sakralną, pogrzebową grając na instrumentach dętych, trąbce bądź na organach, jako twórca, bądź artysta wykonawca w rozumieniu zapisów ustawy z 4 lutego 1994 r. - o prawie autorskim i prawie pokrewnym. Jak wskazano, świadczone usługi polegają na komponowaniu, aranżowaniu i artystycznym wykonaniu (dyrygent, muzyk). Czynności dyrygowania co wskazuje na tzw. język informacji wyrażonej ruchem rąk w schematach rytmicznych, którymi scala się cały zespół. Ruchy rąk dopasowuje się do tempa, gdzie przy wykonawstwie orkiestry muzycy zatrudnieni przez Pana na umowy zlecenia, dostosowują się pod Pana dyrygenturę. Usługi kulturalne - artystyczne wykonywane są w lokalach organizatorów imprez, bilety wstępu sprzedaje organizator. Kulturalny charakter usługi, np. na ceremonii pogrzebowej, gdzie realia pogrzebu wskazują na oprawę danych utworów wynikających z zaszłości pokoleń, są usługami kulturalnymi. Organizując oprawę muzyczną dla orkiestry sam ponosi Pan koszty dojazdów na występ, gdzie jest Pan zarówno wykonawcą, jak i dyrygentem. Pracę wykonuje Pan na zasadzie otrzymanego zlecenia wystawiając rachunek. Osobami zlecającymi wykonanie usług są osoby fizyczne, jak również stowarzyszenia. Wykonywane usługi odsyłają do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdzie każdy jest to przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i wyrażania utworu, jak również w myśl art. 1 ust. 2 pkt 7 i 8 ustawy o prawach autorskich. Jak stanowi art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania. Artystycznymi wykonaniami w rozumieniu ust. 1 są w szczególności działania aktorów, recytatorów, instrumentalistów, wokalistów tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania (art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.) Przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy i otrzymywane honoraria wskazują, że usługi te korzystają ze zwolnień w zakresie podmiotowym i przedmiotowym ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:

W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Zwolnienie od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 19 ustawy:

Warunkiem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. n) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.

W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87):

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług należy wskazać, że art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy stanowi, że:

W myśl art. 1 ust. 2 pkt 7 – pkt 9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Według art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka.

Aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

• mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
• stanowić przejaw działalności twórczej,
• posiadać indywidualny charakter.

Jak stanowi art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Na mocy art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Z opisu sprawy wynika, że Pana działalność polega na występach kulturalnych - w postaci koncertów wykonywanych przez zespół, jak również jako indywidualny twórca świadczy Pan usługi artystyczne. Jako indywidualny twórca otrzymuje Pan honorarium za świadczone usługi artystyczne, świadcząc usługi zapewnia Pan na danej imprezie oprawę muzyczną, gdzie jest Pan także dyrygentem, aranżerem. Utwory są zarówno Pana indywidualne, jak również innych artystów według zleceniodawcy. Jako wykonawca ustala Pan repertuar ze zleceniodawcą, gdzie całokształt jest indywidualny i oryginalny. Muzyka, słowa, choreografia jest indywidualna według Pana pomysłów jako wykonawcy zawierający różne Pana indywidualne elementy, kreatywności, umiejętności artystycznych wykonując to przed publicznością. Działa Pan jako artysta, wykonawca - wykonując muzykę sakralną, pogrzebową grając na instrumentach dętych, trąbce bądź na organach, jako twórca, bądź artysta wykonawca w rozumieniu zapisów ustawy z 4 lutego 1994 r. - o prawie autorskim i prawie pokrewnym. Świadczone usługi polegają na komponowaniu, aranżowaniu i artystycznym wykonaniu (dyrygent, muzyk). Czynności dyrygowania co wskazuje na tzw. język informacji wyrażone są ruchem rąk w schematach rytmicznych, którymi scala się cały zespół. Ruchy rąk dopasowuje się do tempa, gdzie przy wykonawstwie artysty, muzycy zatrudnieni przez Pana na umowy zlecenia, dostosowując się pod Pana dyrygenturę. Usługi kulturalne – artystyczne, wykonywane są w lokalach organizatorów imprez, bilety wstępu sprzedaje organizator. Kulturalny charakter usługi, np. na ceremonii pogrzebowej, gdzie realia pogrzebu wskazują na oprawę danych utworów wynikających z zaszłości pokoleń są usługami kulturalnymi. Organizując oprawę muzyczną dla orkiestry jest Pan zarówno wykonawcą, jak i dyrygentem.

W świetle zatem powyższego wskazać należy, że w okolicznościach sprawy, w ramach świadczonych usług opisanych we wniosku podejmuje Pan szereg czynności, które prowadzą do realizacji jednego celu, tj. realizacji usług artystycznych m.in. w postaci koncertów, zapewnienia oprawy muzycznej wydarzeń czy też wykonywania muzyki sakralnej, pogrzebowej, które stanowią usługi kulturalne.

Tym samym, świadczone przez Pana usługi artystyczne w zakresie muzyki sakralnej, pogrzebowej wykonywane przez zespół, jak również jako indywidualny wykonawca utworów muzycznych stanowią usługi kulturalne i świadczy je Pan, jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a usługi te są wynagradzane w formie honorarium i korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

A zatem Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.