Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 28 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii obowiązku ewidencji na kasie rejestrującej usług przewozu turystów wolnobieżnym pojazdem - melexem.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Firma rozpocznie działalność 1 maja 2025 r. z określoną PKD 93.29Z jako pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna i przewozi turystów po mieście wolnobieżnym pojazdem – melex.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. nie nakłada na Pana firmę obowiązku posiadania kasy fiskalnej, jeżeli przewidywany obrót nie przekroczy w proporcji do wykonywanych czynności w danym roku podatkowym 20.000 zł, a pojazd, którego Pan używa nie jest wyposażony w taksometr i nie można uważać go za taksówkę.

Jak wynika z zapisu § 4 pkt 2 ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się, bez względu na wysokość osiąganych obrotów w przypadku świadczonych usług:

-przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,

-przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami.

W ramach Pana działalności gospodarczej przewozi Pan turystów po mieście wolnobieżnym pojazdem, którego nie można uznać za taksówkę.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do niej nie definiują pojęcia samochodu/samochodowej komunikacji, wobec czego odnosi się Pan do przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym. Zgodnie z zapisem art. 2 pkt 33 i 34 tej ustawy wynika, że użyte w niej określenia oznaczają:

33)pojazd samochodowy – pojazd silnikowy ,którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością 25 km/h – określenie nie obejmuje ciągnika rolniczego,

34)pojazd wolnobieżny – pojazd silnikowy, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 25 km/h z wyłączeniem ciągnika rolniczego.

W związku z powyższym, skoro firma świadczy usługi w zakresie przewozu turystów pojazdem wolnobieżnym, który nie spełnia warunków taksówki, to nie ma zastosowania § 4 pkt 2 lit. a i b rozporządzenia Ministra Finansów z dn. 4 listopada 2014 r. i może zastosować zwolnienie stosowane do zapisu § 3 ust. 1 pkt 2 tego rozporządzenia.

Pytanie

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Pana firma może zastosować zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. jeżeli wykonuje usługi polegającej na przewozie wolnobieżnym pojazdem, który nie spełnia warunków dla taksówki, czyli nie znajdzie zastosowania § 4 pkt 2 lit. a i b ww. rozporządzenia?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. nie nakłada na Pana firmę obowiązku posiadania kasy fiskalnej, jeżeli przewidywany obrót nie przekroczy w proporcji do wykonywanych czynności w danym roku podatkowym 20.000 zł, a pojazd, którego Pan używa jest wolnobieżnym pojazdem. Nie jest wyposażony w taksometr i nie można uważać go za taksówkę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 775), zwanej dalej „ustawą”.

W myśl ww. art. 111 ust. 1 ustawy:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2024 r., poz. 1902), zwanej dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe – § 2) oraz wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe – § 3).

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia:

Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia:

Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r. podatników, u których wartość sprzedaży dokonanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli wartość sprzedaży z tego tytułu, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, nie przekroczyła kwoty 20 000 zł.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia:

Zwalnia się z obowiązku prowadzenia ewidencji w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2024 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży z tego tytułu, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, nie przekroczy kwoty 20 000 zł.

W myśl § 3 ust. 4 rozporządzenia:

Na potrzeby korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1:

1)nie uwzględnia się dokonanej lub przewidywanej sprzedaży z tytułu czynności, o których mowa w poz. 40 i 50 załącznika do rozporządzenia;

2)przy obliczaniu wartości sprzedaży nie uwzględnia się należnego podatku od towarów i usług.

Stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia:

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym wartość sprzedaży podatnika dokonanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przekroczyła kwotę 20 000 zł.

W myśl 5 ust. 2 rozporządzenia:

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym wartość sprzedaży podatnika z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, przekroczyła kwotę 20 000 zł.

Stosownie do zapisu § 4 rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się, bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy dostawie towarów i świadczeniu usług w nim wymienionych.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia:

Zwolnień, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług:

a)przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 19 i 20 załącznika do rozporządzenia,

b)taksówek (PKWiU 49.32.11.0), z wyłączeniem wynajmu samochodów osobowych z kierowcą,

c)naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów, w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania,

d)w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,

e)w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,

f)w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 51 załącznika do rozporządzenia,

g)prawniczych, z wyłączeniem usług wymienionych w poz. 31 załącznika do rozporządzenia,

h)doradztwa podatkowego,

i)związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, 56.21, ex 56.29, ex 56.30), wyłącznie:

-świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz

-usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),

j)fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,

k)kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,

l)związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne,

m)mycia, czyszczenia samochodów i podobnych usług (PKWiU 45.20.30.0),

n)parkingu samochodów i innych pojazdów,

o)przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie, banknotach lub innej formie (bezgotówkowej).

Z opisu sprawy wynika, że 1 maja 2025 r. rozpoczął Pan działalność określoną PKD 93.29Z jako pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna. W ramach działalności przewozi Pan turystów po mieście wolnobieżnym pojazdem – melexem, którego nie można uznać za taksówkę.

Należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do niej nie definiują pojęcia samochodu/samochodowej komunikacji, wobec czego należy się odnieść do przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1251 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 pkt 33, 34 i 44 ustawy Prawo o ruchu drogowym:

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

33)pojazd samochodowy - pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego;

34)pojazd wolnobieżny - pojazd silnikowy, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 25 km/h, z wyłączeniem ciągnika rolniczego;

44)ciągnik rolniczy - pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia rozwijanie prędkości nie mniejszej niż 6 km/h, skonstruowany do używania łącznie ze sprzętem do prac rolnych, leśnych lub ogrodniczych; ciągnik taki może być również przystosowany do ciągnięcia przyczep oraz do prac ziemnych.

Analiza powołanych przepisów na tle przedstawionego opisu sprawy prowadzi do wniosku, że skoro świadczy Pan usługi w zakresie przewozu turystów po mieście wolnobieżnym pojazdem - melexem, który – jak Pan wskazał – nie spełnia warunków właściwych do taksówki, a pojazd nie jest wyposażony w taksometr, to w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowanie wyłączenie ze zwolnienia z obowiązku ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, wynikające z zapisu § 4 pkt 2 lit. a i b rozporządzenia.

W konsekwencji stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2027 r. może Pan korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, chyba że wcześniej osiągnięty przez Pana obrót z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwotę 20.000 zł.

Zatem Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.