Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

·   uznania usług świadczonych przez Państwa polegających na sprzedaży wirtualnych przedmiotów za świadczenie usług elektronicznych i miejsca świadczenia ww. usług,

·   uwzględnienia wartości obrotu z tytułu sprzedaży wirtualnych przedmiotów w limicie zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,

 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·   uznania usług świadczonych przez Państwa polegających na sprzedaży wirtualnych przedmiotów za świadczenie usług elektronicznych i miejsca świadczenia ww. usług,

·   uwzględnienia wartości obrotu z tytułu sprzedaży wirtualnych przedmiotów w limicie zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,

·   ustalenia czy posiadane przez Państwa dokumenty stanowią wystarczający dowód na potwierdzenie miejsca świadczenia usług.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 czerwca 2025 r. (wpływ 9 czerwca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Stan faktyczny nr 1

… SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ (dalej jako Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży wirtualnych przedmiotów z gry … zwanych skinami (dalej jako wirtualne przedmioty). Wnioskodawca obecnie nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT - czynny, korzysta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski. Wnioskodawca nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej (dalej jako UE).

Wnioskodawca nabywa wirtualne przedmioty od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów) głównie z terytorium Polski i sprzedaje je dalej w stanie nieprzetworzonym. Zatem, zakup przedmiotów wirtualnych następuje od osób indywidualnych, które w tym zakresie nie działają jako podatnicy podatku VAT.

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wirtualnych przedmiotów przez platformę sprzedażową przeznaczoną do obrotu takimi wirtualnymi przedmiotami (dalej jako Portal lub Platforma). Jest to platforma zagraniczna z siedzibą poza terytorium kraju, a konkretnie w Chinach, która nie posiada stałego miejsca prowadzenie działalności w Polsce. Platforma spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT. Na Portalu użytkownicy mogą wystawiać własne wirtualne przedmioty na sprzedaż bądź kupować je od innych użytkowników. W tym wypadku kupującymi wirtualne przedmioty, które zostały wystawione na sprzedaż przez Wnioskodawcę, są co do zasady osoby fizycznie nieprowadzące działalności gospodarczej (konsumenci). Wnioskodawca nie wyklucza również, że kupującym mogą być podatnicy (podmioty prowadzące działalność gospodarczą), natomiast Wnioskodawca nie ma żadnej możliwości ustalenia tego w jakim charakterze występuje nabywca. Wnioskodawca nie otrzymuje i nie będzie otrzymywał żadnych danych od platform pozwalających ustalić w jakim charakterze występuje nabywca usługi. Z portalu jako kupujący korzystają głównie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej z Chin (konsumenci z Chin), natomiast jest możliwe, że kupującym przez Portal będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (konsumenci) również z innych państw niż Chiny. Z wiedzy posiadanej przez Wnioskodawcę osoby spoza Chin mają taką możliwość, aczkolwiek jest to bardzo mocno utrudnione, gdyż muszę one przejść dodatkową weryfikacje w postaci przesłania dokumentu tożsamości, paszportu i zweryfikować swoje konto.

W związku z tym, wobec braku odmiennych informacji, na potrzeby niniejszego wniosku, Wnioskodawca wskazuje, iż przedstawiony stan faktyczny dotyczy sprzedaży wirtualnych przedmiotów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej posiadających miejsce zamieszkania na terytorium Chin lub terytorium innego państwa niż Chiny (zarówno UE jaki i spoza UE, w tym Polski).

Pomiędzy Portalem a Wnioskodawcą nie są zawierane indywidualne umowy określające zakres obowiązków i praw stron. Współpraca z portalem nawiązywana jest w ten sposób, że Wnioskodawca na Portalu wypełnia odpowiednie zgłoszenia utworzenia nowego konta. Utworzenie konta przez Wnioskodawcę na Portalu jest równoznaczne z zaakceptowaniem przez niego regulaminu użytkowania. Podczas rejestracji na Portalu użytkownik nie podaje żadnych danych personalnych ani identyfikacyjnych, widoczny jest tylko jego fikcyjny pseudonim z gry online.

Tym samym, Wnioskodawca nie posiada aktywnej roli w kreowaniu stosunków zobowiązaniowych między nim a Portalem, jak również nie ma realnego wpływu na warunki transakcji (poza ceną) pomiędzy nim a ostatecznymi odbiorcami wirtualnych przedmiotów, czyli Kupującymi. Wnioskodawca może jedynie zaakceptować z góry narzucone warunki i zarejestrować konto, bądź zrezygnować ze sprzedaży za jego pośrednictwem. Po przetworzeniu zgłoszenia Wnioskodawcy, uruchamiany jest dostęp do Portalu, dzięki któremu Wnioskodawca może rozpocząć sprzedaż za ich pośrednictwem.

Handel na portalu może odbywać się między jego zarejestrowanymi użytkownikami. Użytkownikami Portali jak wskazano wcześniej mogą być zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jak i prowadzące działalność gospodarczą. Należy podkreślić, iż sprzedaż wirtualnych przedmiotów odbywa się wyłącznie przez Internet. Miejscem sprzedaży wirtualnych przedmiotów jest dany Portal. Założenie konta na danym Portalu i wystawienie wirtualnych przedmiotów na sprzedaż wymaga od Wnioskodawcy posiadania łącza internetowego. Również Kupujący, chcąc kupić przedmiot należący do Wnioskodawcy, musi mieć dostęp do Internetu. Obsługa sprzedaży (płatność, przekazanie zakupionych przedmiotów) oraz obsługa posprzedażowa (przesłanie informacji o dokonanej sprzedaży/zakupie) także odbywa się za pośrednictwem Internetu.

Wnioskodawca nie otrzymuje od Portalu żadnych informacji dotyczących transakcji sprzedaży zawartej między Portalem a Kupującymi, gdyż Portale odmawiają udostępnienia jakichkolwiek danych o kupującym. Wnioskodawca nie posiada żadnego dokumentu, który pozwoliłby mu określić miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu Kupującego (w przypadku Kupujących niebędących podatnikami), ani miejsce siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności, dla którego świadczone są usługi (w przypadku gdyby Kupujący okazali się podatnikami). Dodatkowo, Wnioskodawca nie ma wiedzy, czy dany Kupujący jest konsumentem, czy przedsiębiorcą, ani żadnych innych środków czy narzędzi, by te okoliczności ustalić. Niemniej jednak według wiedzy posiadanej przez Wnioskodawcę z Portalu w charakterze kupujących mogą korzystać klienci z Chin oraz innych państw spoza Chin. W związku z tym jak wcześniej wskazano Wnioskodawca przyjmuje wobec braku odmiennych informacji, że kupującymi są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (konsumenci) z Chin i innych niż Chiny państw (zarówno UE jak i spoza UE, w tym Polski) i z tego też powodu wniosek dotyczy sprzedaży na rzecz wyłącznie tych klientów.

Proces sprzedaży wirtualnego przedmiotu przedstawia się następująco:

Wnioskodawca za pośrednictwem Portalu wskazuje wirtualny przedmiot, który chce sprzedać i ustala jego cenę. Następnie na portalu publikowana jest oferta na sprzedaż przedmiotu co jest równoznaczne z rozpoczęciem procesu sprzedaży. Po dokonaniu płatności przez Klienta za wirtualny przedmiot, ten jest przesyłany do niego w sposób zautomatyzowany. Wnioskodawca z kolei otrzymuje od Portalu informację o pomyślnie zakończonej transakcji i dostaje za to wirtualne saldo w chińskiej walucie na swoim koncie. Wirtualne saldo jest wynagrodzeniem za dokonaną sprzedaż wyrażone w walucie obowiązującej w Chinach, które Wnioskodawca otrzymuje od Portalu. Czyli wynagrodzenie w postaci wirtualnego salda za sprzedaż Wnioskodawca otrzymuje nie bezpośrednio od Kupującego, ale poprzez Portal. W związku z zasadami obowiązującymi na Portalu, Wnioskodawca nie ma możliwości zlecenia wypłaty tych środków zgromadzonych na wirtualnym saldzie bezpośrednio na swoje konto bankowe, gdyż taka wypłata jest możliwa wyłącznie dla podmiotów z Chin, a nie z innych państw. W związku z tym, Wnioskodawca owe wirtualne saldo zgromadzone na koncie przesyła do podmiotu trzeciego, którym jest kontrahent z Chin, który realizuje na rzecz Wnioskodawcy wypłatę tych środków przesyłając Wnioskodawcy określona liczbę środków w kryptowalucie (usdt). Dopiero w dalszej kolejności Wnioskodawca jest w stanie wymienić otrzymane kryptowaluty na prawny środek płatniczy.

Wnioskodawca nie ma żadnej bezpośredniej lub pośredniej komunikacji z Kupującymi przez Portal. Również po zaakceptowaniu transakcji przez Kupującego to Portale kontaktują się z Kupującymi w celu finalizacji procesu transakcji. To Portale zajmują się wszelkimi sporami jakie mogą powstać między Wnioskodawcą a Kupującymi, dotyczącymi nabywanych wirtualnych przedmiotów. Również przyjmowaniem, rozpatrywaniem i załatwianiem reklamacji zajmują się Portale. Wnioskodawca nie jest zatem w stanie ustalić danych Kupujących w inny sposób niż za pośrednictwem Portali, które jak zostało już wskazane, nie chcą udostępniać danych Kupujących. W praktyce Wnioskodawca nie jest w stanie zidentyfikować Kupującego przez którego wirtualne przedmioty zostaną zakupione - czyli nie jest w stanie zidentyfikować Kupującego. Z informacji dostępnych Wnioskodawcy pozostaje tylko nick kupującego.

O cenie sprzedawanych przedmiotów tylko pośrednio decyduje Wnioskodawca, natomiast o formie i terminie realizacji decyduje wyłącznie Platforma. Platforma odpowiada w całości za przetwarzanie płatności od Kupujących od dokonanego zakupu. Wnioskodawca nie ma żadnego wpływu na proces płatności.

Końcowo Wnioskodawca wskazuje, że sprzedaż wirtualnych przedmiotów odbywa się w pełni zdalnie za pomocą Internetu, jest to proces w pełni zautomatyzowany, zaś udział człowieka jest w nim niewielki. Sprzedaż ta bez technologii informacyjnej nie jest możliwa. Jednocześnie sprzedaż wirtualnych przedmiotów nie należy do żadnej z kategorii usług wymienionych w art. 7 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej. (Dz.Urz.UE.L 77 z 23 marca 2011 r. str. 1 z późn. zm.).

Wnioskodawca na potwierdzenie przeprowadzonych transakcji posiada następujące dowody:

1.screeny rozmów odbytych poprzez komunikatory internetowe, gdzie kupujący wyraża chęć zakupu wirtualnych przedmiotów;

2.screenów/wydruków z Portalu potwierdzających wystawione przez Wnioskodawcę wirtualne przedmioty do sprzedaży na tym Portalu;

3.potwierdzenie wirtualnego salda za sprzedaż przedmiotów na Portalu;

4.potwierdzenia w postaci wyciągu z historii transakcji wymiany kryptowaluty na prawny środek płatniczy.

Zdarzenie przyszłe nr 1     

Wnioskodawca będzie sprzedał również przedmioty wirtualne z gry … zwanych skinami bez pośrednictwa Portalu bezpośrednio kupującym. Również w tym przypadku Wnioskodawca nabywa wirtualne przedmioty od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów) głównie z terytorium Polski i sprzedaje je dalej w stanie nieprzetworzonym. Zatem, zakup przedmiotów wirtualnych następuje od osób indywidualnych, które w tym zakresie nie działają jako podatnicy podatku VAT.

W tym wypadku kupującymi wirtualne przedmioty, które Wnioskodawca sprzedaje będą również osoby fizycznie nieprowadzące działalności gospodarczej (konsumenci) posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Chin lub terytorium innego państwa niż Chiny (zarówno UE jaki i spoza UE).

Sprzedaż bezpośrednio do kupującego bez pośrednictwa Portalu wygląda w następujący sposób:

Wnioskodawca poprzez komunikator tekstowy np. … kontaktuje się z kupującym i ustalałby cenę za jaką chce sprzedać skiny. Po ustaleniu ceny otrzymywałby przelew bezpośrednio w kryptowalucie od kupującego, następnie sam wysyłał kupującemu skiny w postaci produktu cyfrowego. W tym wariancie między Wnioskodawcą a Kupującym nie będzie żadnego pośrednika.

Również w tym przypadku sprzedaż wirtualnych przedmiotów odbywa się w pełni zdalnie za pomocą Internetu, jest to proces w pełni zautomatyzowany, zaś udział człowieka jest w nim niewielki, ogranicza się tylko do kontaktu z Kupującym i przesłaniu mu sprzedanego skina. Sprzedaż ta bez technologii informacyjnej nie jest możliwa. Jednocześnie sprzedaż wirtualnych przedmiotów nie należy do żadnej z kategorii usług wymienionych w art. 7 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej. (Dz.Urz.UE.L 77 z 23 marca 2011 r. str. 1 z późn. zm.).

Wnioskodawca na potwierdzenie przeprowadzonych transakcji posiadałby następujące dowody:

1.screeny rozmów odbytych poprzez komunikatory internetowe, gdzie kupujący wyraża chęć zakupu wirtualnych przedmiotów;

2.potwierdzenia otrzymania przelewu w kryptowalucie.

W uzupełnieniu wniosku udzielono odpowiednio następujących odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania:

1.„Czy Kupujący - osoby fizycznie nieprowadzące działalności gospodarczej (konsumenci) – są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)?”

Odpowiedź: Nie, kupujący (konsumenci) nie są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT. Jak wskazano w treści wniosku dotyczy on wyłącznie sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

2.„Czy wskazana w opisie sprawy Platforma sprzedażowa działa w imieniu własnym lecz na Państwa rzecz?”

Odpowiedź: Zdaniem Wnioskodawcy charakter dokonywanych transakcji wskazuje, że Platforma sprzedażowa działa we własnym imieniu, ale na rzecz Wnioskodawcy. Wynika to z następujących aspektów:

·To Platforma organizuje i zarządza całym procesem sprzedaży - wystawienie oferty Wnioskodawcy, przez pobranie płatności, po dostarczenie przedmiotu Kupującemu.

·Płatności dokonywane są na rzecz Platformy, która następnie przekazuje Wnioskodawcy wynagrodzenie w formie „wirtualnego salda”

·Wnioskodawca nie kontaktuje się bezpośrednio z Kupującymi, nie zna ich danych, a relacje w zakresie transakcji, reklamacji i płatności są całkowicie obsługiwane przez Platformę.

·Regulamin Platformy jest narzucony jednostronnie, Wnioskodawca nie ma wpływu na warunki transakcji ani relacji z odbiorcą końcowym (Kupującym)

·Kupujący również nie mają żadnej relacji prawnej bezpośrednio z Wnioskodawcą - dokonują zakupu za pośrednictwem i poprzez system Platformy.

Powyższe okoliczności wskazują, że Platforma działa jako dostawca w rozumieniu przepisów VAT, tj. działa we własnym imieniu, ale na rzecz Wnioskodawcy. Oznacza to, w opinii Wnioskodawcy, że to Platforma dokonuje świadczenia usług na rzecz konsumenta końcowego, a Wnioskodawca świadczy usługę na rzecz Platformy.

3.„Czy rachunki/dokumenty/faktury/paragony wystawiane/udostępniane przez ww. Platformę ostatecznym klientom zawierają Państwa dane jako podmiotu wykonującego czynności, o których mowa we wniosku?”

Odpowiedź: Nie. Rachunki, dokumenty, faktury ani paragony wystawiane lub udostępniane przez wskazaną Platformę ostatecznym klientom (kupującym) nie zawierają danych Wnioskodawcy jako podmiotu wykonującego czynności, o których mowa we wniosku.

Wnioskodawca nie posiada żadnego wpływu na treść dokumentów wystawianych przez Platformę, a także nie otrzymuje ich kopii ani wglądu w ich zawartość. Transakcje są realizowane wyłącznie za pośrednictwem Portalu, który nie udostępnia danych dotyczących kupujących ani dokumentów związanych z finalizacją sprzedaży.

Co więcej, Wnioskodawca podczas rejestracji konta na Portalu nie podaje żadnych danych identyfikacyjnych, a jedynie posługuje się fikcyjnym pseudonimem (tzw. „nickiem”) widocznym dla innych użytkowników, w tym dla kupujących. W związku z tym w dokumentach sprzedaży kierowanych do Kupujących nie widnieją dane Wnioskodawcy (nazwa, NIP, adres itd.), jeżeli w ogóle są generowane przez Portal.

Tym samym, dokumentacja sprzedażowa przekazywana odbiorcom końcowym przez Platformę nie zawiera danych Wnioskodawcy jako podmiotu świadczącego usługę.

4.„Czy Platforma internetowa wskazuje Państwa jako podmiot wykonujący czynności ostatecznym nabywcom?”

Odpowiedź: Nie. Platforma internetowa nie wskazuje Wnioskodawcy jako podmiotu wykonującego czynności wobec ostatecznych nabywców.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że sprzedaż wirtualnych przedmiotów odbywa się w pełni za pośrednictwem Portalu, który:

·działa we własnym imieniu,

·zarządza całym procesem sprzedaży i obsługi posprzedażowej (płatność, przekazanie przedmiotu, reklamacje),

·nie przekazuje nabywcom żadnych danych identyfikujących Wnioskodawcę (np. nazwa, NIP, adres),

·identyfikuje Wnioskodawcę wyłącznie za pomocą fikcyjnego „nicku” (pseudonimu z gry), który nie pozwala nabywcom ustalić tożsamości sprzedającego.

W praktyce, dla nabywcy końcowego Wnioskodawca jest anonimowy - transakcja jest realizowana całkowicie w ramach systemu Platformy, a kontakt z klientem oraz obsługa całego procesu odbywa się wyłącznie przez Portal.

Zatem należy jednoznacznie stwierdzić, że Platforma nie wskazuje Wnioskodawcy jako sprzedawcy ani wykonawcy czynności wobec nabywcy końcowego.

5.„Czy suma całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1 ustawy o VAT, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, oraz całkowitej wartości dostaw towarów, o których mowa w art. 22a ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej nie przekroczyła/nie przekroczy u Państwa w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości (42 000 zł w Polsce)?”

Odpowiedź: Suma całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1 ustawy o VAT, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT (tj. konsumentów z państw członkowskich Unii Europejskiej), nie przekroczyła u Wnioskodawcy w roku poprzednim kwoty 10 000 euro, tj. równowartość 42 000 zł, o której mowa w art. 28k ust. 3 ustawy o VAT.

Na moment złożenia niniejszego wniosku wartość ta nie została również przekroczona w bieżącym roku podatkowym. Wnioskodawca monitoruje wartość sprzedaży z tytułu świadczonych usług na rzecz konsumentów (osób niebędących podatnikami) z innych państw członkowskich UE oraz ewentualnych dostaw towarów w rozumieniu wskazanych przepisów i zakłada potencjalną możliwość jego przekroczenia. Jednocześnie Wnioskodawca chce podkreślić, iż ma świadomość stosowania odpowiednich zasad opodatkowania świadczenia usług na rzecz konsumentów z państw członkowskich UE w przypadku takiego przekroczenia, czym dał wyraz tego m.in. w uzasadnieniu odpowiedzi na pytanie nr 5 lit. b:

„W związku z tym, że Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium kraju to przypadku ich świadczenia na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów) z innych niż Polska państw członkowskich UE, takie usługi będę podlegać opodatkowaniu w Polsce do momentu przekroczenia limitu 42.000 zł z tytułu ich świadczenia. Natomiast po przekroczeniu limitu 42.000 zł usługi te będą podlegały opodatkowaniu w państwach członkowskich, w których odpowiednio te osoby posiadają miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu”.

Pytania

Pytania do stanu faktycznego

1.Czy sprzedaż wirtualnych przedmiotów przez Wnioskodawcę należy w świetle art. 9a Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej uznać za świadczenie usług elektronicznych na rzecz Portalu jako podatnika VAT?

2.W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1, czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Portalu jako podatnika VAT należy uznać za usługi niepodlegające opodatkowaniu w Polsce, dla których miejsce świadczenia należy ustalić na podstawie art. 28b ustawy o VAT?

3.W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 2, czy Wnioskodawca powinien uwzględnić wartość obrotu z tego tytułu w limicie zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

4.Czy w przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie nr 1 należy uznać, że sprzedaż wirtualnych przedmiotów przez Wnioskodawcę stanowi świadczenie usług elektronicznych na rzecz bezpośrednio osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów), dla których miejscem opodatkowania będzie miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu nabywcy zgodnie z art. 28k ustawy o VAT?

5.Czy w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 4 miejscem świadczenia usług będzie odpowiednio:

a.w przypadku świadczenia na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalność gospodarczej (konsumentów) posiadających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium Chin oraz w innym niż Chiny państwie trzecim (poza UE) odpowiednio terytorium tego państwa w którym osoby te posiadają miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu ?

b.w przypadku świadczenia na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów) posiadających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego UE (innego niż Polska) odpowiednio terytorium tego państwa członkowskiego w którym te osoby posiadają miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu ?

c.w przypadku świadczenia na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów) posiadających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w Polsce odpowiednio terytorium Polski ?

Pytania do zdarzenia przyszłego

1.Czy sprzedaż wirtualnych przedmiotów przez Wnioskodawcę bezpośrednio na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów) bez pośrednictwa Portalu stanowi świadczenie usług elektronicznych, dla których miejscem opodatkowania będzie miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu nabywcy zgodnie z art. 28k ustawy o VAT?

2.Czy miejscem świadczenia usług w przypadku sprzedaży przedmiotów wirtualnych bezpośrednio na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalność gospodarczej (konsumentów) bez pośrednictwa portalu, posiadających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium Chin oraz w innym niż Chiny państwie trzecim (poza UE) będzie odpowiednio terytorium tego państwa, w którym osoby te posiadają miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu?

3.Czy miejscem świadczenia usług w przypadku sprzedaży przedmiotów wirtualnych bezpośrednio na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalność gospodarczej (konsumentów) bez pośrednictwa portalu, posiadających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego będzie odpowiednio terytorium tego państwa członkowskiego, w którym osoby te posiadają miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu?

Państwa stanowisko w sprawie

Własne stanowisko w sprawie stanu faktycznego

Uzasadnienie pytania 1

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż wirtualnych przedmiotów za pośrednictwem Portalu jest świadczeniem usług elektronicznych na rzecz tego Portalu jako podatnika VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 26 ustawy o VAT przez usługi elektroniczne rozumie się usługi świadczone drogą elektroniczna, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011.

Artykuł 7 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/201 1 z dnia 15 marca 2011 r ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L z 2011 r. Nr 77 str. 1), stanowi, że do "usług świadczonych drogą elektroniczną"', o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie - ze względu na ich charakter - jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

W ust. 2 ww. artykułu zostały wymienione usługi, które należy uznać za "usługi świadczone drogą elektroniczną".

Zatem, za usługi elektroniczne uznaje się takie usługi, które spełniają następujące cechy:

1.są realizowane za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej,

2.świadczenie jest zautomatyzowane, a udział człowieka jest niewielki,

3.ich wykonanie bez wykorzystania technologii informatycznej jest niemożliwe.

Sprzedaż wirtualnych przedmiotów za pośrednictwem Portalu spełnia wszystkie powyższe cechy. Z racji swojego charakteru jest realizowana za pośrednictwem Internetu a ich świadczenie nie jest możliwe bez wykorzystania technologii informatycznej. Sam proces zakupu przez Kupującego jest w pełni zautomatyzowany, udział człowieka w procesie realizacji usługi jest niewielki. Sprzedaż takiego produktu bez wątpienia spełnia wszystkie przesłanki pozwalające uznać taką sprzedaż za świadczenie usług elektronicznych.

Klasyfikacje sprzedaży przedmiotów wirtualnych jako świadczenia usług drogą elektroniczną potwierdzają organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach indywidualnych, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z 4 listopada 2016 r (sygn. 1462.IPPP3.4012.792.2016.1.RD) czy interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 maja 2023 r. sygn. 0112-KDIL1-3.4012.155.2023.2.KK. Dalszą i zarazem najważniejszą kwestią do rozstrzygnięcia w okolicznościach przedstawionej sprawy jest to, czy sprzedając takie produkty przez Portal Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz tego Portalu jako pośrednika, który następnie dokonuje sprzedaży na rzecz ostatecznego użytkownika (konsumenta), a następnie ustalić miejsce opodatkowania tych usług. Wówczas mielibyśmy do czynienia z dwoma transakcjami na gruncie podatku VAT:

1.Sprzedaży usługi przez Wnioskodawcę (sprzedawca) na rzecz Portalu jest to transakcja B2B,

2.Sprzedaży usługi przez Portal kupującemu (użytkownikom) B2C.

Dla powyższych transakcji odrębnie należy wówczas ustalić miejsce świadczenia (opodatkowania).

Z kolei art. 9a ust. 1 ww. rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 dodany przez art. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. U.UE.L z 2013 r. Nr 284 str. 1) zmieniającego rozporządzenie Nr 282/2011 z dniem 1 stycznia 2015 r. stanowi, że w przypadku gdy usługi świadczone drogą elektroniczną są świadczone za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, interfejsu lub portalu, np. sklepu z aplikacjami, przyjmuje się do celów stosowania art. 28 dyrektywy 2006/112/WE, że podatnik uczestniczący w świadczeniu tych usług działa w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy tych usług, chyba że podatnik ten wyraźnie wskaże tego dostawcę jako podmiot świadczący usługę i jest to odzwierciedlone w uzgodnieniach umownych zawartych między stronami.

Aby uznać dostawcę usług świadczonych drogą elektroniczną za wyraźnie wskazanego przez podatnika jako podmiot świadczący usługę, muszą zostać spełnione następujące warunki:

a.na fakturze wystawionej lub udostępnionej przez każdego podatnika uczestniczącego w świadczeniu usług drogą elektroniczną należy wyszczególnić takie usługi i ich dostawcę,

b.na rachunku lub paragonie wystawionym lub udostępnionym usługobiorcy należy wyszczególnić usługi świadczone drogą elektroniczną i ich dostawcę.

Na użytek niniejszego ustępu podatnik, który w odniesieniu do usług świadczonych drogą elektroniczną zatwierdzi obciążenie usługobiorcy płatnością, zatwierdzi świadczenie usług lub ustali ogólne warunki świadczenia usług, nie może mieć możliwości wyraźnego wskazania innej osoby jako podmiotu świadczącego te usługi.

Ustęp 1 ma zastosowanie również w przypadku gdy usługi świadczone telefoniczne przez internet, łącznie z usługami telefonii internetowej (VoIP), są świadczone za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnych, interfejsu lub portalu, np. sklepu z aplikacjami, i na warunkach określonych w tym ustępie (art. 9a ust. 2).

Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do podatnika, który jedynie przetwarza płatność za usługi świadczone drogą elektroniczną lub usługi telefoniczne świadczone przez internet, łącznie z usługami telefonii internetowej (VoIP), i nie uczestniczy w świadczeniu tych usług świadczonych drogą elektroniczną ani usług telefonicznych (art. 9a ust. 3).

Z cytowanego powyżej art. 9a ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 wynika więc, że w przypadku świadczenia usług drogą elektroniczną podatnik uczestniczący w świadczeniu tych usług działa w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy tych usług.

Oznacza to, że każdy pośrednik otrzymał i świadczył usługę dalej drogą elektroniczną. Jednakże w określonych okolicznościach należy przyjąć, że taki stan rzeczy nie ma miejsca, np. w sytuacji gdy podatnik (Portal) wyraźnie wskaże dostawcę jako podmiot świadczący usługę, co oznacza, że:

a.na fakturze wystawionej lub udostępnionej przez każdego podatnika uczestniczącego w świadczeniu usługi należy wyszczególnić (tj. wystarczająco jasno wskazać) przedmiotową usługę i jej dostawcę (w zwykłych transakcjach handlowych fakturę VAT wystawia się między dwoma podatnikami), oraz

b.na rachunku lub paragonie należy wyszczególnić przedmiotową usługę i jej dostawcę (podatnik musi wystawić lub udostępnić odbiorcy końcowemu rachunek lub paragon, na którym wyszczególni przedmiot świadczonej usługi i informacje dotyczące usługodawcy, np. nazwę przedsiębiorstwa, numer identyfikacyjny VAT), oraz

c.podatnik uczestniczący w świadczeniu usługi nie zatwierdza obciążenia usługobiorcy płatnością (oznacza to na przykład, że Portal nie jest odpowiedzialny za płatność pomiędzy konsumentem końcowym a właścicielem produktu cyfrowego), oraz

d.podatnik uczestniczący w świadczeniu usługi nie zatwierdza świadczenia usługi (oznacza to, że dostawa, na przykład produktu cyfrowego od właściciela za pośrednictwem Portalu nie jest zatwierdzana przez ten Portal), oraz

e.podatnik uczestniczący w świadczeniu usługi nie ustala ogólnych warunków świadczenia usługi (oznacza to, na przykład, że warunki sprzedaży za pośrednictwem sklepu z aplikacjami nie są ustalane przez sklep z aplikacjami),

oraz jest to odzwierciedlone w uzgodnieniach umownych. Jeżeli podatnik będzie uczestniczył w świadczeniu usługi spełniającej wszystkie powyższe warunki należy domniemywać, że podatnik ten nie jest odbiorcą świadczącym dalej usługę.

Mając na uwadze powyższe, przyjmuje się zasadę, że dokonując sprzedaży przez np. platformę sprzedażową to podatnik świadczący takie usługi dokonuje sprzedaży na rzecz tej platformy a później platforma sprzedaje ją konsumentowi, chyba, że ta platforma wyraźnie wskaże na dokumentach podatnika jako sprzedawcę. Jeżeli by tak było należałoby uznać, że do sprzedaży dochodzi bezpośrednio między sprzedawcą a konsumentem.

Jednocześnie jak dalej wskazuje zapis art. 9a ww. Rozporządzenia na użytek niniejszego ustępu podatnik, który w odniesieniu do usług świadczonych drogą elektroniczną zatwierdzi obciążenie usługobiorcy płatnością, zatwierdzi świadczenie usług lub ustali ogólne warunki świadczenia usług, nie może mieć możliwości wyraźnego wskazania innej osoby jako podmiotu świadczącego te usługi.

Mając na uwadze ten zapis, należy stwierdzić, że platforma nie ma możliwości wskazania podatnika jako świadczącego usługę, jeśli przez są przez nią zatwierdzane płatności oraz ogólne zasady i warunki jej świadczenia usługi.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że jeżeli podatnik, który bierze udział w świadczeniu usług drogą elektroniczną, prowadząc przykładowo platformę sprzedażową, jest uprawniony do zatwierdzenia świadczenia tych usług, do zatwierdzenia obciążenia usługobiorcy (Kupującego) płatnością za te usługi lub do ustalenia ogólnych warunków ich świadczenia, podatnik ten ma możliwość jednostronnego określenia istotnych elementów związanych ze świadczeniem usług, a mianowicie realizacji tego świadczenia i momentu, w którym do niej dojdzie, lub warunków wymagalności wynagrodzenia czy też zasad tworzących ogólne ramy tego świadczenia. W takich okolicznościach, mając na względzie odzwierciedlone w nich realia gospodarcze i handlowe, podatnika takiego słusznie należy uznać za usługodawcę stosownie do dyrektywy VAT.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedstawionej sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie Portal powinien być traktowany jako podatnik uczestniczący w świadczeniu usług elektronicznych działający w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy (Wnioskodawcy). W analizowanym przypadku nie można uznać Wnioskodawcy za wyraźnie wskazanego przez platformy jako podmiot świadczący przedmiotowe usługi elektroniczne, ponieważ nie są spełnione warunki wynikające z cytowanego art. 9a rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionych w opisie sprawy uregulowań umowy, to Portal świadczy usługi oferowane przez Wnioskodawcę w postaci sprzedaży wirtualnych przedmiotów oraz ma wpływ na ustalanie ogólnych warunków świadczenia usług. Wnioskodawca pośrednio decyduje tylko o cenie sprzedawanych przedmiotów, natomiast o formie i terminie realizacji usługi decyduje wyłącznie Portal. Platforma również odpowiada w całości za przetwarzanie płatności od Kupującego za dokonany zakup. Wnioskodawca nie ma żadnego wpływu na proces płatności, jedynie jak wcześniej wskazano, Wnioskodawca otrzymuje wirtualne saldo w walucie chińskiej, które później wymienia na kryptowaluty u podmiotu trzeciego.

Biorąc pod uwagę przedstawione w sprawie okoliczności oraz powołane przepisy prawa należy uznać, że w analizowanej sprawie Wnioskodawca nie będzie podatnikiem świadczącym usługi elektroniczne na rzecz Kupujących jako ostatecznych konsumentów. Zdaniem Wnioskodawcy Portal jako pośrednik w rozumieniu art. 9a Rozporządzenia Rady, tzn. podmiot, który działając we własnym imieniu, nabywa usługi od Wnioskodawcy i następnie dokonuje odsprzedaży Kupującym. Należy zatem stwierdzić, iż to Portal dokonuje sprzedaży usługi na rzecz użytkowników, Wnioskodawca natomiast dokonuje sprzedaży na rzecz tego Portalu, które są transakcjami między podmiotami gospodarczymi (B2B).

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ bezpośrednim nabywcą świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest Portal, to Wnioskodawca nie świadczy usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami (użytkowników, kupujących). W konsekwencji Wnioskodawca uważa, że nie jest obowiązany do rozliczania podatku VAT z tytułu sprzedaży na rzecz Kupujących, gdyż takiej sprzedaży w istocie Wnioskodawca nie prowadzi. Sprzedaż na rzecz Kupujących jest prowadzona przez Portal, a w konsekwencji wyłącznie Portal obciążają obowiązki w zakresie rozliczania podatku VAT od sprzedaży na rzecz Kupujących.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności oraz powołane przepisy prawa sprzedaż produktów cyfrowych w postaci wirtualnych przedmiotów przez Wnioskodawcę jest świadczeniem usług elektronicznych na rzecz Portalu jako podatnika VAT. Zatem, Wnioskodawca nie będzie podmiotem świadczącym usługi na rzecz Kupujących jako klientów docelowych.

Uzasadnienie pytania 2

W przypadku odpowiedzi pozytywnej na pytanie nr 1, zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż między Wnioskodawcą a Portalem jest transakcją B2B, dla której miejsce świadczenia należy ustalić na podstawie art. 28b ustawy o VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia tych usług. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług".

I tak, według art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1.ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n.

W myśl art. 28b ust. 2 ustawy w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej.

W konsekwencji uznać należy, że Wnioskodawca będzie świadczył usługi elektroniczne na rzecz Platformy będącej podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy, która dla celów podatku VAT jest nabywcą przedmiotowej usługi. Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie miejscem świadczenia przez Wnioskodawcę usług elektronicznych na rzecz Portalu nieposiadającej stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, będzie miejsce, w których Portal ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej, stosownie do art. 28b ustawy o VAT. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, skoro prowadzona przez niego sprzedaż stanowi świadczenie usług elektronicznych na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, której miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju, to zgodnie z art. 28b ustawy o VAT sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Uzasadnienie pytania nr 3

W związku z tym, że świadczenie usług dokonywane przez Wnioskodawcę nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce, wartości takiej sprzedaży nie należy wliczać do limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT.

Powyższe wynika z tego, że zgodnie z art. 113 ust. 1 zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei stosownie do art. 2 pkt 22 przez sprzedaż rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zatem, skoro dostawa towarów dokonywana przez Wnioskodawcę nie jest dostawą towarów na terytorium kraju, nie wlicza się do limitu zwolnienia z VAT.

Reasumując, sprzedaż dokonywana przez Wnioskodawcę nie wlicza się do limitu zwolnienia z VAT określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie pytania nr 4

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż wirtualnych przedmiotów, o których mowa we wniosku stanowi świadczenie usług elektronicznych dla których miejsce świadczenia należy ustalić na podstawie art. 28k ustawy o VAT.

Uzasadnienie pytania nr 5

Ad. 5.a

Zgodnie z art. 28k ustawy o VAT miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, w przypadku gdy łącznie są spełnione następujące warunki:

1)usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;

2)usługi, o których mowa w ust. 1, są świadczone na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1;

3)suma całkowitej wartości usług, o których mowa w ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w pkt 2, oraz całkowitej wartości dostaw towarów, o których mowa w art. 22a ust. 1 pkt 3, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku usługodawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł.

Jak wynika, z powyższego miejscem świadczenia usług elektronicznych w przypadku ich świadczenia na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (niepodatników) jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

W związku z tym, że Kupującymi w tym przypadku są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (konsumenci) posiadające miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w Chinach oraz innych państwach trzecich to usługi w postaci sprzedaży przedmiotów wirtualnych na ich rzecz nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce, gdyż stosownie do art. 28k opodatkowanie takich usług powinno nastąpić w państwie konsumpcji, w tym przypadku w Chinach lub innych państwach trzecich, gdzie te osoby posiadają miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Jednocześnie nie zajdzie wyłącznie zawarte w ust. 2, gdyż to dotyczy sytuacji w której świadczenie usług odbywałoby się na rzecz niepodatników z innych państw członkowskich UE. Reasumując, w przypadku uznania, iż Wnioskodawca świadczy usługi elektroniczne bezpośrednio na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów) posiadających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w Chinach lub innych państwach trzecich (a nie na rzecz Portalu) to miejsce opodatkowania takiej usługi będzie odpowiednio terytorium tego państwa w którym te osoby posiadają miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. W związku z czym sprzedaż Wirtualnych Przedmiotów nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce.

Ad. 5.b

Zgodnie z art. 28k ustawy o VAT miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, w przypadku gdy łącznie są spełnione następujące warunki:

1)usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;

2)usługi, o których mowa w ust. 1, są świadczone na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1;

3)suma całkowitej wartości usług, o których mowa w ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w pkt 2, oraz całkowitej wartości dostaw towarów, o których mowa w art. 22a ust. 1 pkt 3, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku usługodawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł.

W związku z tym, że Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium kraju to w przypadku ich świadczenia na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów) z innych niż Polska państw członkowskich UE, takie usługi będę podlegać opodatkowaniu w Polsce do momentu przekroczenia limitu 42.000 zł z tytułu ich świadczenia. Natomiast po przekroczeniu limitu 42.000 zł usługi te będą podlegały opodatkowaniu w państwach członkowskich, w których odpowiednio te osoby posiadają miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Ad. 5.c

W przypadku świadczenia takich usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów) z terytorium Polski miejscem opodatkowania będzie Polska.

Uzasadnienie do zdarzenia przyszłego

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż wirtualnych przedmiotów o których mowa we wniosku bez pośrednictwa portalu stanowi również stanowi świadczenie usług elektronicznych dla których miejsce świadczenia należy ustalić na podstawie art. 28k ustawy o VAT.

Ad. 2

Zgodnie z art. 28k ustawy o VAT miejscem świadczenia Miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

2.         Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, w przypadku gdy łącznie są spełnione następujące warunki:

1)usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;

2)usługi, o których mowa w ust. 1, są świadczone na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1;

3)suma całkowitej wartości usług, o których mowa w ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w pkt 2, oraz całkowitej wartości dostaw towarów, o których mowa w art. 22a ust. 1 pkt 3, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku usługodawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł.

Jak wynika, z powyższego miejscem świadczenia usług elektronicznych w przypadku ich świadczenia na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (niepodatników) jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

W związku z tym, że Kupującymi w tym przypadku są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (konsumenci) posiadające miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w Chinach oraz innych państw trzecich to usługi w postaci sprzedaży przedmiotów wirtualnych na ich rzecz nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce, gdyż stosownie do art. 28k opodatkowanie takich usług powinno nastąpić w państwie konsumpcji, w tym przypadku w Chinach oraz tych państwach trzecich w których te osoby posiadają miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Jednocześnie nie zajdzie wyłączenie zawarte w ust. 2, gdyż to dotyczy sytuacji w której świadczenie usług odbywałoby się na rzecz niepodatników z innych państw członkowskich UE.

W związku z czym sprzedaż Wirtualnych Przedmiotów nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce.

Ad. 3

Zgodnie z art. 28k ustawy o VAT miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, w przypadku gdy łącznie są spełnione następujące warunki:

1)usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;

2)usługi, o których mowa w ust. 1, są świadczone na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1;

3)suma całkowitej wartości usług, o których mowa w ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w pkt 2, oraz całkowitej wartości dostaw towarów, o których mowa w art. 22a ust. 1 pkt 3, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku usługodawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł.

W związku z tym, że Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium kraju to przypadku ich świadczenia na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów) z innych niż Polska państw członkowskich UE, takie usługi będę podlegać opodatkowaniu w Polsce do momentu przekroczenia limitu 42.000 zł z tytułu ich świadczenia. Natomiast po przekroczeniu limitu 42.000 zł usługi te będą podlegały opodatkowaniu w państwach członkowskich, w których odpowiednio te osoby posiadają miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:

·uznania usług świadczonych przez Państwa polegających na sprzedaży wirtualnych przedmiotów za świadczenie usług elektronicznych i miejsca świadczenia ww. usług,

·uwzględnienia wartość obrotu z tytułu sprzedaży wirtualnych przedmiotów w limicie zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,

 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1, 2 i 5 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.)

Przez terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1)ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Natomiast zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy, dotyczącą miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem, w rozumieniu art. 28a ustawy:

Miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Jednakże w odniesieniu do pewnych kategorii usług przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje w zakresie miejsca świadczenia.

I tak, zgodnie z art. 28k ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Przy czym, na podstawie art. 28k ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, w przypadku gdy łącznie są spełnione następujące warunki:

1)usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;

2)usługi, o których mowa w ust. 1, są świadczone na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1;

3)suma całkowitej wartości usług, o których mowa w ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w pkt 2, oraz całkowitej wartości dostaw towarów, o których mowa w art. 22a ust. 1 pkt 3, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku usługodawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł.

Jak wynika z art. 28k ust. 1 ustawy, ustawodawca określił szczegółowe zasady ustalania miejsca świadczenia m.in. usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, wiążąc to miejsce z miejscem siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub zwykłym miejscem pobytu usługobiorcy. Jednocześnie w sytuacji spełnienia przesłanek z art. 28k ust. 2 ustawy, podatnik ma możliwość wyboru miejsca opodatkowania zgodnie z art. 28k ust. 1 ustawy o VAT.

Jak stanowi bowiem art. 28k ust. 4 ustawy:

Podatnik, do którego ma zastosowanie przepis ust. 2, może wskazać jako miejsce świadczenia usług miejsce, o którym mowa w ust. 1. Podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, wskazuje miejsce świadczenia usług przez złożenie zawiadomienia o takim wyborze w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tego wyboru, na zasadach określonych w art. 28p.

W razie spełnienia przesłanek wynikających z art. 28k ust. 2 ustawy (które wyłączają stosowanie art. 28k ust. 1 ustawy) należy odwołać się do zasad ogólnych dot. miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami i określić miejsce świadczenia zgodnie z art. 28c ustawy, tj. opodatkowanie będzie przypadać w kraju siedziby usługodawcy. Powyższe znajdzie zastosowanie tylko w odniesieniu do usług świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami z krajów członkowskich UE innych niż Polska (przy spełnieniu pozostałych przesłanek z art. 28k ust. 2 ustawy).

Przy czym, zgodnie z art. 2 pkt 26 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o usługach elektronicznych - rozumie się przez to usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 str. 1 ze zm.) – zwanego dalej „rozporządzeniem 282/2011”:

Do „usług świadczonych drogą elektroniczną”, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie – ze względu na ich charakter – jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

W myśl art. 7 ust. 2 rozporządzenia 282/2011:

Ustęp 1 obejmuje w szczególności:

a)ogólnie dostawy produktów w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami lub nowszymi wersjami;

b)usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takich jak witryna lub strona internetowa;

c)usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez Internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę;

d)odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towarów lub usług za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek online, na którym potencjalni kupujący przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer;

e)pakiety usług internetowych oferujące dostęp do informacji, w których element telekomunikacyjny ma charakter pomocniczy i drugorzędny (to znaczy pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do Internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting witryn internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych; itp.);

f)usługi wyszczególnione w załączniku I.

Natomiast w pkt 3 Załącznika I wskazano:

Punkt 3 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:

a)uzyskiwanie dostępu i pobieranie motywów pulpitów;

b)uzyskiwanie dostępu i pobieranie obrazów, fotografii i wygaszaczy ekranu;

c)zawartość książek w formie cyfrowej i innych publikacji elektronicznych;

d)prenumerata gazet i czasopism publikowanych online;

e)dzienniki logowania i statystyki odwiedzania stron internetowych;

f)wiadomości, informacje o sytuacji na drogach oraz prognozy pogody online;

g)informacje generowane automatycznie online przez oprogramowanie po wprowadzeniu przez klienta określonych danych, takich jak dane prawne lub finansowe (w szczególności stale uaktualniane kursy giełdowe);

h)dostarczanie przestrzeni reklamowej, szczególnie banerów reklamowych na stronach lub witrynach internetowych;

i)korzystanie z wyszukiwarek i katalogów internetowych.

Stosownie do art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011:

Ustęp 1 nie ma zastosowania do:

a)usług nadawczych;

b) usług telekomunikacyjnych;

c)towarów, w przypadku których zamawianie i obsługa zamówienia odbywają się elektronicznie;

d)płyt CD-ROM, dyskietek i podobnych nośników fizycznych;

e)materiałów drukowanych, takich jak książki, biuletyny, gazety lub czasopisma;

f)płyt CD i kaset magnetofonowych;

g)kaset wideo i płyt DVD;

h)gier na płytach CD-ROM;

i)usług świadczonych przez specjalistów, takich jak prawnicy i doradcy finansowi, którzy udzielają swym klientom porad za pomocą poczty elektronicznej;

j)usług edukacyjnych, w ramach których treść kursu przekazywana jest przez nauczyciela za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej (tzn. przez zdalne połączenie);

k)usług fizycznych off-line naprawy sprzętu komputerowego;

l)hurtowni danych off-line;

m)usług reklamowych, w szczególności w gazetach, na plakatach i w telewizji;

n) usług centrum wsparcia telefonicznego;

o)usług edukacyjnych obejmujących wyłącznie kursy korespondencyjne, takie jak kursy za pośrednictwem poczty;

p)konwencjonalnych usług aukcyjnych, przy których niezbędny jest bezpośredni udział, niezależnie od sposobu składania ofert;

q)(uchylona)

r)(uchylona)

s)(uchylona)

t) biletów wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, zarezerwowanych online;

u)zakwaterowania, wynajmu samochodów, usług restauracyjnych, przewozu osób lub podobnych usług zarezerwowanych online.

Z powołanych przepisów wynika, że warunkiem koniecznym uznania usługi za usługę elektroniczną jest to, aby była ona świadczona za pomocą Internetu lub podobnej sieci elektronicznej. Warunek ten jednak nie jest wystarczający do uznania usługi za usługę elektroniczną w rozumieniu powołanych powyżej przepisów. Istotne jest aby:

-usługa była realizowana za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej,

-świadczenie usługi było zautomatyzowane, a udział człowieka w jej świadczeniu był niewielki,

-wykonanie usługi bez wykorzystania technologii informatycznej było niemożliwe oraz aby

-usługa nie była objęta wyłączeniami zawartymi w art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011.

We wniosku wskazano, że prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży wirtualnych przedmiotów z gry … zwanych skinami (dalej jako wirtualne przedmioty). Obecnie nie jesteście Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT - czynny, korzystają Państwo w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Posiadają Państwo siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski. Nie posiadają Państwo siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Dokonują Państwo sprzedaży wirtualnych przedmiotów przez platformę sprzedażową przeznaczoną do obrotu takimi wirtualnymi przedmiotami (dalej jako Portal lub Platforma). Jest to platforma zagraniczna z siedzibą poza terytorium kraju, a konkretnie w Chinach, która nie posiada stałego miejsca prowadzenie działalności w Polsce. Platforma spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy. Na Portalu użytkownicy mogą wystawiać własne wirtualne przedmioty na sprzedaż bądź kupować je od innych użytkowników. W tym wypadku kupującymi wirtualne przedmioty, które zostały wystawione na sprzedaż przez Państwa, są co do zasady osoby fizycznie nieprowadzące działalności gospodarczej (konsumenci). Nie wykluczają Państwo również, że kupującym mogą być podatnicy (podmioty prowadzące działalność gospodarczą), natomiast nie mają Państwo żadnej możliwości ustalenia tego w jakim charakterze występuje nabywca. Nie otrzymują i nie będą Państwo otrzymywali żadnych danych od platform pozwalających ustalić w jakim charakterze występuje nabywca usługi. Z portalu jako kupujący korzystają głównie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej z Chin (konsumenci z Chin), natomiast jest możliwe, że kupującym przez Portal będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (konsumenci) również z innych państw niż Chiny.

Sprzedaż wirtualnych przedmiotów odbywa się w pełni zdalnie za pomocą Internetu, jest to proces w pełni zautomatyzowany, zaś udział człowieka jest w nim niewielki. Sprzedaż ta bez technologii informacyjnej nie jest możliwa. Jednocześnie sprzedaż wirtualnych przedmiotów nie należy do żadnej z kategorii usług wymienionych w art. 7 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej. (Dz.Urz.UE.L 77 z 23 marca 2011 r. str. 1 z późn. zm.).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie usługi polegające na sprzedaży wirtualnych przedmiotów za pośrednictwem Portali, stanowią usługi świadczone za pomocą komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy.

Z kolei art. 9a rozporządzenia wykonawczego 282/2011 stanowi, że:

1.W przypadku gdy usługi świadczone drogą elektroniczną są świadczone za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, interfejsu lub portalu, np. sklepu z aplikacjami, przyjmuje się do celów stosowania art. 28 dyrektywy 2006/112/WE, że podatnik uczestniczący w świadczeniu tych usług działa w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy tych usług, chyba że podatnik ten wyraźnie wskaże tego dostawcę jako podmiot świadczący usługę i jest to odzwierciedlone w uzgodnieniach umownych zawartych między stronami.

Aby uznać dostawcę usług świadczonych drogą elektroniczną za wyraźnie wskazanego przez podatnika jako podmiot świadczący usługę, muszą zostać spełnione następujące warunki:

a)na fakturze wystawionej lub udostępnionej przez każdego podatnika uczestniczącego w świadczeniu usług drogą elektroniczną należy wyszczególnić takie usługi i ich dostawcę;

b)na rachunku lub paragonie wystawionym lub udostępnionym usługobiorcy należy wyszczególnić usługi świadczone drogą elektroniczną i ich dostawcę.

Na użytek niniejszego ustępu podatnik, który w odniesieniu do usług świadczonych drogą elektroniczną zatwierdzi obciążenie usługobiorcy płatnością, zatwierdzi świadczenie usług lub ustali ogólne warunki świadczenia usług, nie może mieć możliwości wyraźnego wskazania innej osoby jako podmiotu świadczącego te usługi.

2.Ustęp 1 ma zastosowanie również w przypadku gdy usługi świadczone telefoniczne przez Internet, łącznie z usługami telefonii internetowej (VoIP), są świadczone za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnych, interfejsu lub portalu, np. sklepu z aplikacjami, i na warunkach określonych w tym ustępie.

3.Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do podatnika, który jedynie przetwarza płatność za usługi świadczone drogą elektroniczną lub usługi telefoniczne świadczone przez Internet, łącznie z usługami telefonii internetowej (VoIP), i nie uczestniczy w świadczeniu tych usług świadczonych drogą elektroniczną ani usług telefonicznych.

Z cytowanych powyżej przepisów rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 wynika więc, że w przypadku świadczenia usług drogą elektroniczną podatnik uczestniczący w świadczeniu tych usług działa w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy tych usług. Oznacza to, że każdy pośrednik otrzymał i świadczył usługę dalej drogą elektroniczną. Jednakże w określonych okolicznościach należy przyjąć, że taki stan rzeczy nie ma miejsca, np. w sytuacji gdy podatnik wyraźnie wskaże dostawcę jako podmiot świadczący usługę, co oznacza, że:

a)na fakturze wystawionej lub udostępnionej przez każdego podatnika uczestniczącego w świadczeniu usługi należy wyszczególnić (tj. wystarczająco jasno wskazać) przedmiotową usługę i jej dostawcę (w zwykłych transakcjach handlowych fakturę VAT wystawia się między dwoma podatnikami); oraz

b)na rachunku lub paragonie należy wyszczególnić przedmiotową usługę i jej dostawcę (podatnik musi wystawić lub udostępnić odbiorcy końcowemu rachunek lub paragon, na którym wyszczególni przedmiot świadczonej usługi i informacje dotyczące usługodawcy, np. nazwę przedsiębiorstwa, numer identyfikacyjny VAT); oraz

c)podatnik uczestniczący w świadczeniu usługi nie zatwierdza obciążenia usługobiorcy płatnością (oznacza to na przykład, że sklep z aplikacjami nie jest odpowiedzialny za płatność pomiędzy konsumentem końcowym a właścicielem treści aplikacji); oraz

d)podatnik uczestniczący w świadczeniu usługi nie zatwierdza świadczenia usługi (oznacza to, że dostawa, na przykład aplikacji, od właściciela treści za pośrednictwem sklepu z aplikacjami nie jest zatwierdzana przez sklep z aplikacjami); oraz

e)podatnik uczestniczący w świadczeniu usługi nie ustala ogólnych warunków świadczenia usługi (oznacza to, na przykład, że warunki sprzedaży aplikacji za pośrednictwem sklepu z aplikacjami nie są ustalane przez sklep z aplikacjami); oraz

f)jest to odzwierciedlone w uzgodnieniach umownych (wszystkie punkty od a) do e) muszą być odzwierciedlone w uzgodnieniach umownych).

Jeżeli podatnik będzie uczestniczył w świadczeniu usługi spełniającej wszystkie powyższe warunki należy domniemywać, że podatnik ten nie jest odbiorcą świadczącym dalej usługę.

Zatem należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie wskazane przez Państwa Portale, za pomocą których odbywa się sprzedaż Wirtualnych Przedmiotów, powinny być traktowane jako podatnicy uczestniczący w świadczeniu usług elektronicznych działający w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy (Państwa).

W analizowanym przypadku nie można uznać dostawcy (Państwa) jako wyraźnie wskazanego przez Portale za podmiot świadczący przedmiotowe usługi elektroniczne, ponieważ nie są spełnione warunki wynikające z art. 9a rozporządzenia wykonawczego 282/2011. Jak wynika bowiem z wniosku, nie posiadają Państwo aktywnej roli w kreowaniu stosunków zobowiązaniowych między Państwem a Portalem, jak również nie mają Państwo realnego wpływu na warunki transakcji (poza ceną) pomiędzy Państwem a ostatecznymi odbiorcami wirtualnych przedmiotów, czyli Kupującymi. Mogą Państwo jedynie zaakceptować z góry narzucone warunki i zarejestrować konto, bądź zrezygnować ze sprzedaży za jego pośrednictwem. Platforma odpowiada w całości za przetwarzanie płatności od Kupujących od dokonanego zakupu. Nie mają Pastwo żadnego wpływu na proces płatności. Rachunki, dokumenty, faktury ani paragony wystawiane lub udostępniane przez wskazaną Platformę ostatecznym klientom (kupującym) nie zawierają Państwa danych jako podmiotu wykonującego czynności, o których mowa we wniosku. Nie posiadają Państwo żadnego wpływu na treść dokumentów wystawianych przez Platformę, a także nie otrzymują Państwo ich kopii ani wglądu w ich zawartość. Transakcje są realizowane wyłącznie za pośrednictwem Portalu, który nie udostępnia danych dotyczących kupujących ani dokumentów związanych z finalizacją sprzedaży. Platforma internetowa nie wskazuje Państwa jako podmiotu wykonującego czynności wobec ostatecznych nabywców. Wirtualne saldo jest wynagrodzeniem za dokonaną sprzedaż wyrażone w walucie obowiązującej w Chinach, które otrzymują Państwo od Portalu. Czyli wynagrodzenie w postaci wirtualnego salda za sprzedaż otrzymują Państwo nie bezpośrednio od Kupującego, ale poprzez Portal. Nie otrzymują Państwo od Portalu żadnych informacji dotyczących transakcji sprzedaży zawartej między Portalem a Kupującymi, gdyż Portale odmawiają udostępnienia jakichkolwiek danych o kupującym.

Powyższe okoliczności wskazują, że to Portal należy uznać za podmiot, który otrzymuje i świadczy usługi elektroniczne. W analizowanej sprawie nie jesteście Państwo podatnikiem świadczącym usługi elektroniczne na rzecz odbiorców końcowych (Kupujących), lecz świadczycie Państwo usługę elektroniczną na rzecz Portalu, gdyż w tej sytuacji nie występują Państwo w roli podatnika w stosunku do odbiorców końcowych (kupujących) w procesie sprzedaży Wirtualnych Przedmiotów poprzez Portal.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 do stanu faktycznego należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii pytania nr 2 do stanu faktycznego wniosku wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu.

W celu ustalenia miejsca opodatkowania, świadczonych przez Państwa usług należy wskazać, że choć przedmiotowe usługi mają charakter usługi elektronicznej (jak wyżej wskazałem), jednakże ww. usługa świadczona jest na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Dokonują Państwo bowiem sprzedaży Wirtualnych Przedmiotów na rzecz Platformy – podmiotu z siedzibą poza terytorium kraju, tj. w Chinach, który nie posiada stałego miejsca prowadzenie działalności w Polsce. Platforma spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy. Zatem w tym przypadku przepisy dotyczące ustalania miejsca świadczenia usług elektronicznych, na podstawie art. 28k ust. 1 ustawy, nie mają zastosowania. Należy bowiem zauważyć, że art. 28k ust. 1 ustawy, ma zastosowanie do usług świadczonych drogą elektroniczną wyłącznie na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, co nie ma miejsca w tym przypadku. Oznacza to, że miejsce świadczenia wykonywanych usług należy ustalić na podstawie zasady ogólnej, wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy. Zastrzeżenia wynikające z art. 28b ust. 1 ustawy nie mają zastosowania w opisywanym przypadku.

W związku z powyższym w analizowanej sprawie miejsce świadczenia przedmiotowych usług na rzecz Portalu należy ustalić zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą ustalania miejsca świadczenia usług, o której mowa w art. 28b ust. 1 ustawy, zatem jest to miejsce, w którym usługobiorca (Platforma) posiada siedzibę działalności gospodarczej. Skoro Portal, na rzecz którego świadczą Państwo usługę elektroniczną, nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej to miejscem opodatkowania świadczonych usług nie jest terytorium Polski.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 do stanu faktycznego należy uznać za prawidłowe.

Przechodząc do kwestii objętych zakresem pytania nr 3 do stanu faktycznego należy wskazać, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1)wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju,

1a)sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a)transakcji związanych z nieruchomościami,

b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c)usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Jak stanowi art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1)dokonujących dostaw:

a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

-energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

-wyrobów tytoniowych,

-samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d)terenów budowlanych,

e)nowych środków transportu,

f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

-preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

-komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

-urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

-maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

-pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

-motocykli (PKWiU ex 45.4);

2)świadczących usługi:

a)prawnicze,

b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c)jubilerskie,

d)ściągania długów, w tym factoringu;

3)(uchylony).

Jak stwierdziłem w wyżej, miejscem świadczenia usług sprzedaży Wirtualnych Przedmiotów na rzecz Platformy jest miejsce, w którym usługobiorca (Platforma) posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samy skoro Platforma nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to świadczenie ww. usług nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy podkreślić należy, że odpłatne świadczenie usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy. Tym samym przy ustalaniu prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy nie uwzględnia się świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

W konsekwencji należy stwierdzić, że do wartości limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie powinni Państwo wliczać kwot z tytułu wykonania usług świadczonych na rzecz Portalu, które stosownie do art. 28b ustawy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 do stanu faktycznego wniosku uznaję za prawidłowe.

Jednocześnie z uwagi na uznanie, że w przedstawionym stanie faktycznym świadczą Państwo usługi sprzedaży Wirtualnych Przedmiotów na rzecz Platformy, nie udziela się odpowiedzi na pytanie nr 4 i 5 do stanu faktycznego.

Przechodząc do pytania nr 1 wniosku dotyczącego zdarzenia przyszłego należy zauważyć, że – jak wynika z okoliczności sprawy – w przypadku sprzedaży Wirtualnych Produktów bezpośrednio na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów) bez pośrednictwa Portalu, sprzedaż wirtualnych przedmiotów odbywa się w pełni zdalnie za pomocą Internetu, jest to proces w pełni zautomatyzowany, zaś udział człowieka jest w nim niewielki, ogranicza się tylko do kontaktu z Kupującym i przesłaniu mu sprzedanego skina. Sprzedaż ta bez technologii informacyjnej nie jest możliwa. Jednocześnie sprzedaż wirtualnych przedmiotów nie należy do żadnej z kategorii usług wymienionych w art. 7 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 77 z 23 marca 2011 r. str. 1 z późn. zm.).

Zatem należy stwierdzić, że usługi polegające na sprzedaży Wirtualnych Przedmiotów bezpośrednio na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów) bez pośrednictwa Portalu, stanowią usługi świadczone za pomocą komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 do zdarzenia przyszłego wniosku uznaję za prawidłowe.

W przypadku sprzedaży Wirtualnych Przedmiotów bezpośrednio na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów) bez pośrednictwa Portalu, posiadających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium Chin oraz w innym niż Chiny państwie trzecim (poza UE), znajduje zastosowanie art. 28k ust. 1 ustawy. Oznacza to, że miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania ww. usług - zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28k ust. 1 ustawy - jest odpowiednio - terytorium Chin oraz innych państw trzecich, w których klienci (osoby fizyczne niebędące podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy) mają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 do zdarzenia przyszłego wniosku uznaję za prawidłowe.

W kwestii pytania nr 3 do zdarzenia przyszłego należy zauważyć, że pytanie to dotyczy sprzedaży przedmiotów wirtualnych bezpośrednio na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalność gospodarczej (konsumentów) bez pośrednictwa Portalu, posiadających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego. Jak wskazano we wniosku posiadają Państwo siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski. Kupujący (konsumenci) nie są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT. Suma całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1 ustawy, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2 ustawy (tj. konsumentów z państw członkowskich Unii Europejskiej), nie przekroczyła u Państwa w roku poprzednim kwoty 10 000 euro, tj. równowartość 42 000 zł, o której mowa w art. 28k ust. 3 ustawy.

Zatem, z przedstawionych przez Państwa okoliczności sprawy wynika, że będą spełnione łącznie warunki, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 1-3 ustawy.

Tym samym, w odniesieniu do usług elektronicznych świadczonych przez Państwa na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy, bez pośrednictwa Portalu, posiadających miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, miejsce opodatkowania będzie ustalane zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy. Usługi te będą więc opodatkowane na terytorium Polski (do momentu ewentualnego przekroczenia limitu, o którym mowa w art. 28k ust. 2 pkt 3 ustawy lub wyboru miejsca opodatkowania zgodnie z regułą wynikającą z art. 28k ust. 1 ustawy na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w art. 28k ust. 4 ustawy).

Natomiast po przekroczeniu limitu 42 000 zł usługi te – na podstawie art. 28k ust. 1 ustawy – będą podlegały opodatkowaniu w państwach członkowskich, w których odpowiednio te osoby posiadają miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 do zdarzenia przyszłego wniosku uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

oraz

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

Jednocześnie podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo wskazuję, że niniejsza interpretacja dotyczy uznania usług świadczonych przez Państwa polegających na sprzedaży wirtualnych przedmiotów za świadczenie usług elektronicznych i miejsca świadczenia ww. usług oraz uwzględnienia wartość obrotu z tytułu sprzedaży wirtualnych przedmiotów w limicie zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (pytania do stanu faktycznego oznaczone we wniosku nr 1-5 oraz pytania do zdarzenia przyszłego oznaczone we wniosku nr 1-3). Natomiast w zakresie ustalenia czy posiadane przez Państwa dokumenty stanowią wystarczający dowód na potwierdzenie miejsca świadczenia usług (pytanie dotyczące stanu faktycznego oznaczone we wniosku nr 6 oraz pytanie dotyczące zdarzenia przyszłego oznaczone we wniosku nr 4) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.