Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - 0114-KDIP1-1.4012.431.2025.2.AWY

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy sprzedaż Wydzielanej Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 12 czerwca 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni (dalej także jako: Sprzedająca) jest osobą fizyczną, nie posiada zarejestrowanej działalności gospodarczej w rozumieniu Prawa przedsiębiorców.

Na dzień złożenia niniejszego wniosku Sprzedająca jest wyłącznym właścicielem niezabudowanej nieruchomości gruntowej, położonej w (...), składającej się z działki 1 o powierzchni 1,0574 ha objętej księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy w (...) Wydział Ksiąg Wieczystych o numerze (…) (dalej jako Nieruchomość).

Sprzedająca nabyła Nieruchomość w udziale 17/20 części od Skarbu Państwa na podstawie umowy sprzedaży z 17 października 1995 r., a wyłączną jej właścicielką stała się w wyniku umowy zniesienia współwłasności zawartej 14 września 1999 r.

W momencie nabycia przez Sprzedającą, Nieruchomość miała charakter rolny i taki charakter zachowuje do dziś. Zgodnie z danymi ujętymi w ewidencji gruntów i budynków oraz ujawnionymi w KW, Nieruchomość posiada przeznaczenie R - grunty orne.

Nieruchomość jest położona na obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym uchwałą nr (…) Rady Gminy (...) z 16 marca 2003 r., zmienioną uchwałą nr (…) Rady Gminy (...) z 3 marca 2010 r., z którego wynika, że działka 1 znajduje się w strefie terenów zabudowy usługowej, rzemiosła, składów i magazynów oraz obsługi komunikacji samochodowej. Należy podkreślić, że uchwalenie MPZP dla ww. terenu odbyło się całkowicie bez udziału Wnioskodawczyni, która w trakcie procedury uchwalania Planu nie podejmowała żadnych aktywnych działań.

Aktualnie Sprzedająca zamierza sprzedać część Nieruchomości na rzecz podmiotu trzeciego (dalej Kupujący) na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Przedmiotem sprzedaży ma być działka o planowanej powierzchni 3.500 m2, która zostanie wydzielona z Nieruchomości w wyniku jej podziału (dalej Wydzielana Nieruchomość). Sprzedająca nie ogłaszała zamiaru sprzedaży Nieruchomości. Z ofertą nabycia Wydzielanej Nieruchomości zgłosił się do niej bezpośrednio Kupujący.

Sprzedająca oraz Kupujący nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów ustaw o podatkach dochodowych.

W styczniu 2025 r. Sprzedająca oraz Kupujący zawarli już przedwstępną umowy sprzedaży, w której zobowiązali się do zawarcia - w terminie 14 dni od spełnienia określonych, niżej wymienionych warunków, jednakże nie później niż w terminie do 29 października 2025 r. - przyrzeczonej umowy sprzedaży, na podstawie której Sprzedająca sprzeda Kupującemu wolną od wszelkich obciążeń i praw osób trzecich Wydzielaną Nieruchomość (działkę, która powstanie z podziału działki 1 o projektowanej powierzchni 0,3500 ha) za uzgodnioną cenę, a Kupujący ją zakupi. Umowa została zawarta pod niżej wskazanymi warunkami:

1)Kupujący uzyska ostateczną i wykonalną decyzję o pozwoleniu na budowę, z której będzie wynikać możliwość zabudowania Wydzielanej Nieruchomości obiektami, zgodnie z planami inwestycyjnymi Kupującego,

2)Kupujący uzyska prawomocną, ostateczną i wykonalną decyzję wydaną przez właściwy organ lub zarządcę, zezwalającą na lokalizację zjazdu na Wydzielaną Nieruchomość lub pozwolenia na budowę przedmiotowego zjazdu, według koncepcji Kupującego,

3)nie zostanie stwierdzone ponadnormatywne zanieczyszczenie Wydzielanej Nieruchomości skutkujące koniecznością rekultywacji,

4)potwierdzona zostanie badaniami geotechnicznymi możliwość posadowienia na Nieruchomości budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych,

5)wydana zostanie przez właściwy organ wykonalna i ostateczna decyzja o podziale działki numer 1 zgodnie z planami inwestycyjnymi spółki,

6)uzyska warunki techniczne przyłączy - kanalizacji sanitarnej, wodnej, kanalizacji deszczowej oraz przyłącza energetycznego dla planowanego obiektu handlowo-usługowego,

7)uzyska warunki techniczne usunięcia kolizji infrastruktury technicznej z planowanym obiektem budowlano-usługowym.

Jednocześnie z umowy wynika, że wszystkie czynności, które mają zostać podjęte celem ziszczenia się powyżej opisanych warunków, zostaną podjęte na koszt i staraniem Kupującego. Ponadto ustalono, że Kupującemu przysługuje jednostronne prawo rezygnacji z całości lub niektórych warunków określonych w umowie, a także prawo do zawarcia umowy przyrzeczonej pomimo niespełnienia się warunków określonych w umowie.

W umowie przedwstępnej Sprzedająca oraz Kupujący uzgodnili także, że cała cena sprzedaży zostanie zapłacona Sprzedającej z depozytu notarialnego, który ustanowi Kupujący oraz, że Wydzielana Nieruchomość zostanie wydana Kupującemu przez Sprzedającą w dniu podpisania przyrzeczonej umowy sprzedaży.

Z umowy przedwstępnej wynika, że na stronach umowy ciążą następujące obowiązki:

Po stronie Sprzedającej:

  • przystąpienie do przyrzeczonej umowy sprzedaży Wydzielanej Nieruchomości,
  • obowiązek przedłożenia stosownych dokumentów formalnoprawnych potwierdzających stan prawny Wydzielanej Nieruchomości,
  • złożenie w umowie przeniesienia własności nieruchomości oświadczeń o poddaniu się egzekucji z aktu notarialnego co do obowiązku wydania Wydzielanej Nieruchomości,
  • wydanie Wydzielanej Nieruchomości Kupującemu po zapłacie całej łącznej ceny sprzedaży, w dniu zawarcia umowy przeniesienia własności,
  • złożenie wniosku wieczystoksięgowego w przedmiocie odłączenia z księgi wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości, działek gruntu innych, niż Wydzielona Nieruchomość, które powstaną w wyniku podziału nieruchomości,
  • udzielenie Kupującym (opisanego poniżej) pełnomocnictwa na cele budowlane.

Po stronie Kupującego:

  • przystąpienie do przyrzeczonej umowy sprzedaży Nieruchomości,
  • obowiązek zapłaty całej ceny sprzedaży za pośrednictwem depozytu notarialnego, który ustanowi Kupujący najpóźniej na dzień przed zawarciem umowy przyrzeczonej.

Ponadto w odniesieniu do Nieruchomości, Sprzedająca udzieliła Kupującemu w umowie przedwstępnej zgody na dysponowanie Nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy Prawo budowlane w zakresie wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na budowę, uzyskania zgód, opinii, itp. oraz udostępniła Kupującemu - na bazie odrębnie zawartej między stronami umowy dzierżawy i za symboliczną odpłatnością (30 zł) - Wydzielaną Nieruchomość na cele przeprowadzenia badań gruntu. Sprzedająca wyraziła także zgodę Kupującemu na usytuowanie przez Kupującego na Nieruchomości jego własnym kosztem i staraniem tymczasowego przyłącza energetycznego. Sprzedająca udzieliła przy tym również Kupującemu pełnomocnictwa do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, które są niezbędne w kontekście planowanej przez Kupującego inwestycji.

Podkreślenia również wymaga, że na dzień złożenia niniejszego wniosku Sprzedająca nie ma wiedzy, czy w zakresie udzielonej przez nią w umowie przedwstępnej zgody na dysponowanie Nieruchomością na cele budowlane, Kupujący podjął jakieś konkretne działania w zakresie tej zgody (umocowania). Nie można wszakże wykluczyć, że jeszcze przed zawarciem umowy przyrzeczonej, Kupujący takowe działania podejmie, w szczególności, że uzyska prawomocne pozwolenie na budowę. Należy zaznaczyć, że o ile działania te zostaną podjęte, to zostaną podjęte jego własnym staraniem i w jego własnym interesie, tj. miały na celu przygotowanie Nieruchomości do planowanej inwestycji.

Podkreślenia zarazem wymaga, że ewentualne skorzystanie przez Kupującego z ww. uprawnienia, nie miało i nie będzie mieć wpływu na ostateczną cenę sprzedaży Wydzielanej Nieruchomości.

Wnioskodawczyni, w celu dokonania sprzedaży Wydzielanej Nieruchomości, nie podejmowała żadnych aktywnych działań mających na celu uzbrojenie terenu w postaci doprowadzenia mediów, ani innego rodzaju przygotowania Nieruchomości do inwestycji budowlanej (uzyskiwanie zgód, pozwoleń, wyrównywanie terenu, itp.), jak również nie prowadziła żadnych działań m.in. o charakterze marketingowym w celu zwiększenia atrakcyjności Nieruchomości.

Wnioskodawczyni aktualnie nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni była takim podatnikiem do stycznia 2025 r., co miało związek ze świadczeniem przez nią usług dzierżawy innej nieruchomości (hali magazynowej), znajdującej się w innej lokalizacji (...).

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

1)Działka nr 1 powstała w wyniku wydzielenia z większej nieruchomości (gospodarstwa rolnego), nabytej przez Wnioskodawczynię w latach 90-tych na cele rolnicze.

2)Od momentu nabycia Nieruchomość była wykorzystywana jedynie rolniczo, przy czym faktyczne wykorzystanie ogranicza się jedynie do niewielkiej części tej działki, z uwagi na trudne warunki rolnicze (teren zalewowy). Wnioskodawczyni wykorzystywała tę Nieruchomość rolniczo jedynie przez okres kilku lat po nabyciu (do ok. 2000 r.). Od tamtego czasu Wnioskodawczyni nie wykorzystywała Nieruchomości do celów własnej działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej.

Przed oddaniem Wydzielanej Nieruchomości w dzierżawę Kupującemu, Nieruchomość była udostępniona przez Wnioskodawczynię do korzystania na cele rolnicze osobie prywatnej (rolnikowi), która w zamian za możliwość uprawy gruntów i pobierania z nich pożytków zobowiązała się do pokrywania ciążących na Sprzedającej zobowiązań z tytułu podatku rolnego, utrzymywania gruntów w dobrym stanie kultury rolnej, a także utrzymywania w należytym stanie zabudowań znajdujących się na pozostałych działkach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; osoba ta zobowiązała się również do pomocy Wnioskodawczyni przy uprawie sadu, znajdującego się na innej nieruchomości zlokalizowanej w pobliskim sąsiedztwie (z tytułu prowadzonej działalności sadowniczej Wnioskodawczyni posiada status rolnika ryczałtowego).

3)W przeszłości (2016 r.) Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży jednej z działek wchodzących w skład gospodarstwa rolnego (ok. 8 ha) na rzecz osoby prywatnej na cele rolnicze. Ponadto kilka należących do Wnioskodawczyni działek zostało zbytych (na mocy umów sprzedaży lub w drodze wywłaszczenia) na rzecz GDDKiA oraz Gminy pod budowę/poszerzenie dróg krajowych i gminnych oraz budowę oczyszczalni. W ramach ww. transakcji Wnioskodawczyni nie występowała jako podatnik VAT czynny i nie naliczała VAT.

4)Wnioskodawczyni nie udzielała innemu podmiotowi niż Kupujący jakiegokolwiek pełnomocnictwa do działania w jej imieniu, za wyjątkiem pełnomocnictwa udzielonego mężowi, który występował w imieniu Wnioskodawczyni przy niektórych transakcjach opisanych w pkt 3.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że planowana sprzedaż przez nią Wydzielanej Nieruchomości na rzecz Kupującego nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Wnioskodawczyni uważa, że planowana sprzedaż przez nią Wydzielanej Nieruchomości na rzecz Kupującego nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT i na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek naliczenia VAT z tego tytułu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej ustawy o VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Stosownie natomiast do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W związku z powyższym, co do zasady dostawa gruntu, który zgodnie z przepisami ustawy o VAT mieści się w definicji towaru, stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu ustawy.

Tym niemniej, nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Dostawa gruntu podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z ustępem 2 powyższego przepisu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe regulacje należy stwierdzić, że pod pojęciem podatnika prowadzącego działalność gospodarczą ustawa rozumie:

1)działalność wykonywaną przez osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne,

2)działalność wykonywaną bez względu na cel i rezultat takiej działalności,

3)działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody,

4)działalność obejmującą w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie, należy zauważyć, że ocena czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest każdorazowo ustalenie, że w odniesieniu do tej czynności występował on będzie w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu. Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając grunt wchodzący w skład jej majątku prywatnego działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą wymaga ustalenia że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. Podsumowując powyższe, opodatkowaniu VAT podlegają jedynie te czynności, w stosunku do których zostały spełnione kumulatywnie dwie przesłanki:

1)podmiotowa - podmiot mający cechę podatnika dokonał transakcji, w ramach której działał w charakterze podatnika VAT oraz

2)przedmiotowa - działanie stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT (np. dostawę towarów lub świadczenie usług).

Zdaniem Wnioskodawczyni, transakcja dotycząca dostawy Wydzielanej Nieruchomości, która jest przedmiotem niniejszego wniosku, nie stanowi transakcji podlegającej opodatkowaniu VAT z uwagi na niespełnienie pierwszej z wyżej wymienionych przesłanek. Wynika to z faktu, że Sprzedająca nie będzie działać w ramach planowanej transakcji jako podatnik VAT wykonujący działalność gospodarczą, lecz będzie dokonywać sprzedaży majątku prywatnego.

Jak już wskazano, uznanie, czy dany podmiot działa jako podatnik VAT w odniesieniu do konkretnej czynności, każdorazowo wymaga oceny okoliczności faktycznych danej sprawy. W tym zakresie należy przywołać wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10 (Słaby oraz Kuć i Jeziorska-Kuć), w których Trybunał dał istotne wskazówki dotyczące zasad opodatkowania gruntów. W orzeczeniu tym wskazano, że dostawa gruntu przeznaczonego pod zabudowę podlega VAT, gdy państwo członkowskie skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE i wprowadziło w prawie krajowym odpowiednie regulacje. Przepis ten daje możliwość opodatkowania VAT sprzedaży gruntów pod zabudowę, niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Polska nie skorzystała jednak z „opcji opodatkowania”. Ponadto po wyroku uchylono przepis przyzwalający na opodatkowanie sprzedaży „w okolicznościach wskazujących na zamiar częstotliwego działania”.

Z przywołanego orzeczenia TSUE wynika, że:

  • osoby fizycznej nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej, gdy sprzedaje grunt, na którym prowadziła działalność rolniczą, jeśli został on przekształcony wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, niezależnie od woli tej osoby, w grunt przeznaczony pod zabudowę. Sprzedaż ta nie podlega VAT, pod warunkiem że następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby;
  • osobę fizyczną można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej, gdy w celu sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Z powyższego wynika zatem, że nie zawsze sprzedaż nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Decyduje o tym szereg czynników. Jeżeli wszakże dana osoba jedynie sprzedaje swój majątek prywatny, to niezależnie od rozmiarów transakcji (liczby działek, częstotliwości transakcji, wartości) nie powinna uzyskać z tego tytułu statusu podatnika VAT.

Na bazie stanowisk wyrażanych przez organy podatkowe oraz w orzecznictwie w sprawach dotyczących sprzedaży działek można wskazać na kryteria, które mogą prowadzić do wniosku o prowadzeniu działalności w charakterze podatnika:

  • uzbrajanie nieruchomości, np. w sieć wodociągową czy kanalizacyjną,
  • prowadzenie działań marketingowych w celu sprzedaży, które wykraczają poza zwykłe formy ogłoszenia,
  • cykliczne i powtarzalne nabywanie nieruchomości za środki uzyskiwane z poprzednich sprzedaży, wydzielanie dróg wewnętrznych,
  • uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy czy o pozwoleniu na budowę,
  • występowanie z wnioskiem o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (aktywne działanie w zakresie opracowania takiego planu),
  • działania podatnika skierowane na wyłączenie terenu z produkcji rolnej,
  • krótki odstęp czasu między nabyciem prawa własności gruntu a uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy oraz rozpoczęciem procedury podziału na wiele działek budowlanych,
  • zakup „w celu inwestycyjnym” w połączeniu z faktycznym „niezadysponowaniem” gruntu w żaden sposób dla celów prywatnych.

Przy czym dla uznania kogoś za podatnika zwykle potrzeba wystąpienia kilku z powyższych przesłanek razem, a nie pojedynczej przesłanki.

Mając na uwadze powyższe, należy przyjąć, że w ramach niniejszej transakcji Wnioskodawczyni nie będzie występować w roli podatnika VAT prowadzącego działalność gospodarczą. Niniejsza transakcja sprzedaży Wydzielanej Nieruchomości stanowi rozporządzenie majątkiem prywatnym Wnioskodawczyni (nie jest prowadzona w ramach działalności profesjonalnej w zakresie obrotu nieruchomościami).

Na potwierdzenie powyższego można wskazać w szczególności następujące argumenty:

1)nabycie Nieruchomości przez Wnioskodawczynię nie zostało dokonane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;

2)Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, ani żadnej innej działalności na własny rachunek;

3)Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży Nieruchomości, nie podejmowała aktywnych działań mających na celu uzbrojenie terenu w postaci doprowadzenia mediów w celu zwiększenia atrakcyjności Nieruchomości;

4)Wnioskodawczyni nie prowadziła również działań o charakterze marketingowym w celu zwiększenia atrakcyjności Nieruchomości;

5)Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych działań mających na celu zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w celu uatrakcyjnienia Nieruchomości.

Wnioskodawczyni nie prowadziła zatem żadnych działań w związku z przedmiotową transakcją, które można byłoby uznać za działania profesjonalnego podmiotu zajmującego się obrotem nieruchomościami.

Dla oceny powyższej kwestii bez znaczenia pozostaje fakt, że dla terenu, na którym znajduje się przedmiotowa Nieruchomość został uchwalony Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego przewidujący przeznaczenie tego terenu pod zabudowę. Podkreślenia bowiem tu wymaga, że uchwalenie MPZP dla Nieruchomości odbyło się całkowicie bez udziału Wnioskodawczyni, która w trakcie procedury uchwalania Planu nie podejmowała żadnych aktywnych działań.

Podobnie, oceny tej nie może zmienić fakt udzielenia przez Wnioskodawczynię w umowie przedwstępnej upoważnienia dla Kupującego do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane. Nie ma również znaczenia, czy Kupujący - na bazie tego pełnomocnictwa - podejmie działania przygotowawcze celem realizacji inwestycji, czy też nie. W tym kontekście należy zauważyć, że ewentualne działania, które Kupujący jest uprawniony na bazie tego umocowania podjąć, będą działaniami podjętymi wyłącznie w jego interesie. Na bazie udzielonego pełnomocnictwa Pełnomocnik jedynie formalnie reprezentować będzie Sprzedającą, podczas gdy faktycznym celem działania Kupującego będzie działanie wyłącznie na rzecz samego siebie, ponieważ to Kupujący - jako nabywca nieruchomości - planuje wybudowanie budynków na nabywanym terenie. Wszelkie czynności wykonywane przez Kupującego służą wyłącznie realizacji jego własnych celów oraz pozostają bez wpływu na zakres uprawnień Wnioskodawczyni jako właściciela nieruchomości, nie mają też wpływu na zwiększenie ceny sprzedaży. W istocie rzeczy działania pełnomocnika są związane wyłącznie z jego własnym interesem, mają na celu przygotowywanie gruntu do budowy obiektu, który będzie służył jego działalności gospodarczej, i nie mają nic wspólnego z interesem Sprzedającej. W tym przypadku, udzielenie pełnomocnictwa jest jedynie uzupełniającym dokumentem do zgody na dysponowanie gruntem na cele budowlane wyrażonej w umowie przedwstępnej i jest udzielone równorzędnie do tej zgody.

W orzecznictwie nie ma wątpliwości, że samo udzielenie pełnomocnictwa nie czyni ze sprzedającego podatnika VAT. Jak to zauważył WSA w Łodzi w wyroku z 3 września 2020 r., I SA/Łd 877/19 - udzielenie nabywcy nieruchomości - na etapie umowy przedwstępnej - pełnomocnictwa, którego zakres umożliwia temu nabywcy realizację celu związanego z jej nabyciem, który to cel pozostaje bez wpływu na zakres uprawnień sprzedawcy, nie może samo w sobie przesądzać o spełnieniu przez sprzedawcę normy art. 15 ust. 1 i ust. 2 u.p.t.u.

Podobne stanowisko zajmują inne składy orzekające. NSA w wyroku z 21 sierpnia 2020 r., I FSK 1909/17, orzekł, że „Uzależnienie nabycia działki od uzyskania potwierdzenia możliwości wykorzystania działki na określony cel, a w związku z tym umożliwienie nabywcy przez sprzedawcę uzyskania stosownych decyzji i pozwoleń, nie może być traktowane jako podejmowanie przez sprzedawcę działań równoznacznych z tymi, jakie towarzyszą profesjonalnemu obrotowi nieruchomościami.” Podobnie uznano w wyrokach NSA: z 24 listopada 2023 r., I FSK 816/20 i I FSK 817/20. Jak z kolei wskazał WSA w Szczecinie w wyroku z 11 sierpnia 2021 r., sygn. I SA/Sz 486/21, czynnikiem decydującym o kwalifikacji aktywności jako działalności gospodarczej nie może być wyłącznie zawarcie umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości oraz upoważnienie nabywcy do wykonania stosownych czynności, gdyż czynności te podejmuje nabywca, aby jak najlepiej przystosować tą nieruchomość do własnych celów. Zdaniem sądu jest to jedynie akt racjonalnego zarządzania majątkiem prywatnym, co trudno nazwać aktywnością wykonywaną zawodowo.

Ponadto, jak już wskazano, dla uznania kogoś za podatnika potrzeba wystąpienia kilku z powyższych przesłanek razem, a nie pojedynczej przesłanki. Wszystkie zaś inne przesłanki w sposób jednoznaczny świadczą, o tym, że Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży udziałów w Nieruchomości będzie to czynić jako dysponent majątku prywatnego.

W związku z powyższym, sprzedaż Wydzielanej Nieruchomości przez Wnioskodawczynię należy uznać za zbycie składnika majątku prywatnego, które nie jest dokonywane w ramach działalności gospodarczej w myśl przepisów ustawy o VAT. Nie można bowiem uznać, że dysponowanie majątkiem prywatnym w przedstawionych okolicznościach może zostać uznane za działanie profesjonalisty (handlowca).

Stanowisko Wnioskodawczyni, znajduje potwierdzenie w przywołanym już wyroku TSUE z 15 września 2011r. w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10 (Słaby oraz Kuć i Jeziorska-Kuć), a także wyrokach sądów administracyjnych oraz interpretacjach organów podatkowych.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawczyni uważa, że transakcja sprzedaży Wydzielanej Nieruchomości, niezależnie od tego, czy Kupujący, na bazie udzielonego mu pełnomocnictwa, podejmie przed sprzedażą działania przygotowawcze zmierzające do realizacji inwestycji nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, i Wnioskodawczyni nie będzie w związku z tym zobligowana do naliczenia VAT z tytułu przedmiotowych transakcji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług  (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT, jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

  • po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
  • po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży działki istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży Wydzielanej Nieruchomości, podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne - jak wskazał TSUE - dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje poza działalnością gospodarczą nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Trybunał nie uznał za podatnika VAT w rozumieniu prawa UE osoby fizycznej dokonującej sprzedaży gruntu, która prowadziła działalność rolniczą na tym gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, jeżeli nie wykonywała ona dodatkowych czynności (oprócz podziału) w związku z tą sprzedażą.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar, z jakim została zrealizowana i okoliczności, w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań, jakie Pani podjęła/podejmie w odniesieniu do gruntu będącego przedmiotem sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że nabyła Pani Nieruchomość (niezabudowaną działkę nr 1) w udziale 17/20 od Skarbu Państwa na podstawie umowy sprzedaży z 17 października 1995 r., a wyłączną jej właścicielką stała się Pani w wyniku umowy zniesienia współwłasności z 14 września 1999 r. Działka nr 1 powstała w wyniku wydzielenia z większej nieruchomości nabytej w latach 90-tych na cele rolnicze.

Od momentu nabycia Nieruchomość była wykorzystywana jedynie rolniczo, przy czym faktyczne wykorzystanie ogranicza się jedynie do niewielkiej części tej działki. Wykorzystywała Pani tę Nieruchomość rolniczo jedynie przez okres kilku lat po nabyciu (do ok. 2000 r.). Od tamtego czasu nie wykorzystywała Pani Nieruchomości do celów własnej działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej.

Ponadto wskazała Pani, że Nieruchomość była udostępniona przez Panią do korzystania na cele rolnicze osobie prywatnej (rolnikowi), która w zamian za możliwość uprawy gruntów i pobierania z nich pożytków zobowiązała się do pokrywania ciążących na Pani zobowiązań z tytułu podatku rolnego, utrzymywania gruntów w dobrym stanie kultury rolnej, a także utrzymywania w należytym stanie zabudowań znajdujących się na pozostałych działkach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; osoba ta zobowiązała się również do pomocy Pani przy uprawie sadu, znajdującego się na innej nieruchomości zlokalizowanej w pobliskim sąsiedztwie (z tytułu prowadzonej działalności sadowniczej posiada Pani status rolnika ryczałtowego).

Aktualnie zamierza Pani sprzedać część Nieruchomości na rzecz Kupującego. Przedmiotem sprzedaży ma być działka o powierzchni 3500 m2, która zostanie wydzielona z Nieruchomości w wyniku jej podziału (Wydzielana Nieruchomość).

W styczniu 2025 r. zawarła Pani z Kupującym przedwstępną umowę sprzedaży, która została zawarta pod pewnymi warunkami, m.in. uzyskania przez Kupującego ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na budowę, z której będzie wynikać możliwość zabudowania Wydzielanej Nieruchomości obiektami, zgodnie z planami inwestycyjnymi Kupującego oraz wydania przez właściwy organ wykonalnej i ostatecznej decyzji o podziale działki nr 1 zgodnie z planami inwestycyjnymi spółki.

Wszystkie czynności, które mają zostać podjęte celem ziszczenia się powyżej opisanych warunków zostaną podjęte na koszt i staraniem Kupującego.

Ponadto, udzieliła Pani Kupującemu w umowie przedwstępnej zgody na dysponowanie Nieruchomością na cele budowlane oraz udostępniła Kupującemu - na bazie umowy dzierżawy - Wydzielaną Nieruchomość. Udzieliła Pani również Kupującemu pełnomocnictwa do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, które są niezbędne w kontekście planowanej przez Kupującego inwestycji.

Zgodnie z Pani wskazaniem, w celu sprzedaży Wydzielanej Nieruchomości nie podejmowała Pani żadnych aktywnych działań mających na celu uzbrojenie terenu ani innego rodzaju przygotowania Nieruchomości do inwestycji budowlanej, jak również nie prowadziła Pani żadnych działań o charakterze marketingowym. Z ofertą nabycia Wydzielanej Nieruchomości zgłosił się do Pani bezpośrednio Kupujący.

Na tle przedstawionego opisu sprawy powzięła Pani wątpliwość dotyczącą tego, czy sprzedaż Wydzielanej Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 693 § 1 i 2 ustawy Kodeks cywilny:

§ 1. Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania  i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

§ 2. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

Umowa dzierżawy jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Wynika z tego, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne, należne za używanie nieruchomości przez jej dzierżawcę. Podstawową usługą świadczoną na rzecz dzierżawcy jest natomiast usługa dzierżawy.

Zatem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, dzierżawa nieruchomości, z uwagi na fakt, że wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych skutkujących uzyskiwaniem korzyści majątkowych (w pieniądzu lub w świadczeniu innego rodzaju), stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, obowiązujących przepisów oraz tez wynikających z powołanego orzecznictwa prowadzi do wniosku, że z tytułu sprzedaży Wydzielanej Nieruchomości, będzie Pani podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wynika z wniosku, nieruchomość, z której wydzielona została działka nr 1, nabyła Pani w latach 90-tych na cele rolnicze i wykorzystywała Pani niewielką część działki rolniczo przez kilka lat po jej nabyciu (do ok. 2000 r.).

Działka nr 1, przed oddaniem Wydzielanej Nieruchomości w dzierżawę Kupującemu, była udostępniona przez Panią osobie fizycznej (rolnikowi), która w zamian za możliwość uprawy gruntów i pobierania z nich pożytków zobowiązała się do pokrywania ciążących na Pani zobowiązań z tytułu podatku rolnego, utrzymywania gruntów w dobrym stanie kultury rolnej, a także utrzymywania w należytym stanie zabudowań znajdujących się na pozostałych działkach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Należy więc stwierdzić, że Nieruchomość była przedmiotem dzierżawy, z tytułu której dzierżawca (rolnik) nie płacił czynszu dzierżawy, jednakże opłacał podatek rolny od wydzierżawianych gruntów. Zatem wyraziła Pani zgodę na dysponowanie przez dzierżawcę Nieruchomością i otrzymywała zapłatę w postaci ponoszenia kosztu podatku rolnego przez rolnika. Działania takiego nie można interpretować inaczej niż jako cel osiągania korzyści majątkowych, a więc cel zarobkowy. W sposób oczywisty w omawianym przypadku mamy świadczenie wzajemne - udostępnienie działki do wykorzystywania rolniczo na rzecz rolnika w zamian za ustalone wynagrodzenie w postaci kosztu podatku rolnego, którego wysokość ponosił rolnik.

Należy w tym miejscu ponownie wskazać, że dzierżawa Nieruchomości stanowi czynność, która na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług wypełnia definicję świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, wskazać należy, iż z tytułu dzierżawy Nieruchomości osobie fizycznej (rolnikowi), straciła ona charakter majątku prywatnego. Taki sposób wykorzystywania przez Panią Nieruchomości spowodował, że była ona wykorzystywana w działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz opis sprawy stwierdzić należy, że planowana przez Panią sprzedaż Wydzielanej Nieruchomości będzie, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Podkreślić należy, że Nieruchomość była wydzierżawiona osobie fizycznej (rolnikowi), nie była więc wykorzystywana przez cały okres posiadania wyłącznie na zaspokojenie Pani potrzeb osobistych.

W konsekwencji, sprzedaż Wydzielanej Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym, Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii, czy ma Pani obowiązek naliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży Wydzielanej Nieruchomości.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, że wyroki, które powołała Pani we wniosku, nie mogą wpłynąć na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie, ponieważ zapadły one w odniesieniu do indywidualnej i właściwej tylko temu orzecznictwu opisie sprawy. W związku z powyższym należy zauważyć, że moc obowiązująca zaprezentowanych przez Panią wyroków zamyka się w obrębie spraw, dla których zostały wydane.

Informuję ponadto, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy  z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.