Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 16 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia dla świadczonych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Uzupełnił Pan wniosek - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 23 maja 2025 r. (wpływ 23 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Świadczy Pan usługi dziennikarskie (robi Pan wywiady w telewizji, występuje Pan w programach sportowych) oraz usługi pisania tekstów do filmów dokumentalnych o piłce nożnej, pisze Pan artykuły, opracowuje scenariusze, komentarze narracyjne, przygotowuje Pan pozostałe materiały informacyjne oraz teksty do programów sportowych emitowanych w telewizji.

Ma Pan podpisaną umowę z kontrahentem A. sp. z o.o. dla którego świadczy Pan wyżej wymienione usługi.

W zawartej umowie zostało zapisane, że kontrahent wypłaca Panu ryczałtowe wynagrodzenie miesięczne, które zawiera również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych oraz udzielenie innych zezwoleń, przeniesienie praw zależnych do Utworów, ich fragmentów, utworów w wersji nieukończonej oraz praw pokrewnych do artystycznych wykonań, praw własności intelektualnej.

Na fakturze, którą wystawia Pan do kontrahenta nie ma wyszczególnionych usług artystycznych i praw autorskich, świadczonych przez Pana dla kontrahenta ze względu na to, że już to zostało zapisane w zawartej pomiędzy Panem a kontrahentem umowie. Usługi artystyczne i prawa autorskie wynoszą od 30% do 50% Pana przychodów rocznych.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Świadczone przez Pana usługi artystyczne polegają na tworzeniu autorskich tekstów oraz utworów (m.in. scenariuszy, materiałów redakcyjnych, narracji do dokumentów, itp.), które są przedmiotem przekazania praw autorskich. Usługi te mają charakter twórczy i indywidualny, a wynagrodzenie ryczałtowe obejmuje również przeniesienie autorskich praw majątkowych do tych utworów.

Jest Pan w stanie wyodrębnić powyższe usługi artystyczne z pozostałych działań wykonywanych w ramach umowy z A. Sp. z o.o., a także przypisać im odpowiednią część wynagrodzenia, odpowiadającą wartości tych usług.

Wynagrodzenie wypłacane Panu z tytułu usług artystycznych i przekazania praw autorskich stanowi honorarium. Jego wysokość została określona w umowie w sposób jasny, precyzyjny i jednoznacznie przypisany do wykonania dzieła o charakterze twórczym.

Wykonując powyższe usługi działa Pan jako twórca w rozumieniu ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzy Pan oryginalne utwory słowne, które mają indywidualny charakter i są rezultatem Pana działalności twórczej.

W wyniku realizacji usług powstaje „utwór” w rozumieniu art. 1 ust. 1 ww. ustawy. Są to m.in. teksty publicystyczne, scenariusze, komentarze redakcyjne itp.

Pana nazwisko lub pseudonim bywa podawane do publicznej wiadomości w związku z publikacją utworów, jednak nie jest to warunkiem koniecznym ich powstania.

Zawierając umowy, przekazuje Pan majątkowe prawa autorskie lub udziela Pan licencji do korzystania z utworów - zgodnie z postanowieniami umownymi.

Świadczone usługi są usługami kulturalnymi, gdyż mają na celu tworzenie, opracowanie oraz przekazanie treści o charakterze artystycznym i informacyjnym, przeznaczonych dla szerokiego odbiorcy w ramach środków masowego przekazu.

Pana usługi przyczyniają się do tworzenia i upowszechniania dorobku kulturalnego - poprzez redagowanie treści o wysokiej wartości artystycznej i edukacyjnej, dostępnych publicznie za pośrednictwem mediów (np. telewizji, internetu).

Wykonuje Pan usługi wymienione w art. 43 ust. 19 ustawy o VAT - jako twórca przekazujący prawa autorskie do utworów słownych, co (w Pana ocenie) uprawnia do stosowania zwolnienia z VAT.

Wartość dokonanej przez Pana sprzedaży (bez podatku VAT) po odjęciu usług artystycznych nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

Wartość dokonanej przez Pana sprzedaży (bez podatku VAT) nie przekroczyła łącznie w bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

Nie wykonuje Pan czynności określonych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytanie

Czy musi być Pan podatnikiem VAT, jeżeli Pana przychód ogółem przekroczył 200.000,00 zł i w tym przychodzie są świadczone przez Pana usługi artystyczne i prawa autorskie do tekstów i utworów, które wg artykułu 43 ust. 1 podatek od towarów i usług są zwolnione z podatku VAT?

Jeżeli odjąć przychody z działalności artystycznej i przeniesienia praw autorskich, to Pana przychód nie przekracza kwoty 200.000,00 zł.

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, mimo tego, że usługi artystyczne i prawa autorskie nie zostały wyszczególnione na fakturze, że jest Pan zwolniony podmiotowo w części świadczonych przez Pana usług artystycznych oraz praw autorskich z podatku od towarów i usług, więc nie musi być podatnikiem VAT. Pana przychód nie obejmujący praw autorskich oraz usług artystycznych nie przekracza kwoty 200,000,00 zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a)podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,

b)indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Na mocy art. 43 ust. 19 ustawy:

zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1)usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;

2)wstępu:

a)na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,

b)do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,

c)do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;

3)wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

4)usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5)działalności agencji informacyjnych;

6)usług wydawniczych;

7)usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;

8)usług ochrony praw.

Warunkiem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

Ustawodawca określając katalog podmiotów, które mogą korzystać ze zwolnienia od podatku - w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy - wymienia indywidualnych twórców i artystów wykonawców, odsyłając w celu zdefiniowania tych pojęć do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 87 ze zm.), zwanej dalej ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

I tak, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1)wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2)plastyczne;

3)fotograficzne;

4)lutnicze;

5)wzornictwa przemysłowego;

6)architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7)muzyczne i słowno-muzyczne;

8)sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9)audiowizualne (w tym filmowe).

Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka.

Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy:

1)stanowić przejaw działalności człowieka (twórcy);

2)stanowić przejaw działalności twórczej;

3)mieć indywidualny charakter.

Tak sformułowana treść przepisów określających zwolnienie od podatku od towarów i usług, gdzie szczególnie akcentowana jest „indywidualność twórców i artystów wykonawców”, w zestawieniu z brzmieniem przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych pozwala stwierdzić, iż intencją ustawodawcy podatkowego było objęcie zwolnieniem wyłącznie takich usług kulturalnych, które świadczone są przez twórców, artystów wykonawców, z uwzględnieniem ich szczególnych relacji z dziełem, utworem.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy dla świadczone przez Pana usług artystycznych i praw autorskich do tekstów i utworów po przekroczeniu 200 000 zł znajdzie zastosowanie artykuł 43 ust. 1 podatku od towarów i usług.

Analizując powołane wyżej regulacje dotyczące zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy w zakresie usług kulturalnych, zauważyć należy, że warunkiem zastosowania ww. zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, jak również przedmiotowym, dotyczącym rodzaju świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie będzie miało zastosowania.

Wskazał Pan, że świadczy usługi dziennikarskie (robi Pan wywiady w telewizji, występuje Pan w programach sportowych) oraz usługi pisania tekstów do filmów dokumentalnych o piłce nożnej, pisze Pan artykuły, opracowuje scenariusze, komentarze narracyjne, przygotowuje Pan pozostałe materiały informacyjne oraz teksty do programów sportowych emitowanych w telewizji. Ma Pan podpisaną umowę z kontrahentem dla którego świadczy Pan wyżej wymienione usługi. W zawartej umowie zostało zapisane, że kontrahent wypłaca Panu ryczałtowe wynagrodzenie miesięczne, które zawiera również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych oraz udzielenie innych zezwoleń, przeniesienie praw zależnych do utworów, ich fragmentów, utworów w wersji nieukończonej oraz praw pokrewnych do artystycznych wykonań, praw własności intelektualnej. Świadczone przez Pana usługi artystyczne polegają na tworzeniu autorskich tekstów oraz utworów (m.in. scenariuszy, materiałów redakcyjnych, narracji do dokumentów, itp.), które są przedmiotem przekazania praw autorskich. Usługi te mają charakter twórczy i indywidualny, a wynagrodzenie ryczałtowe obejmuje również przeniesienie autorskich praw majątkowych do tych utworów. Wynagrodzenie wypłacane Panu z tytułu usług artystycznych i przekazania praw autorskich stanowi honorarium. Jego wysokość została określona w umowie w sposób jasny, precyzyjny i jednoznacznie przypisany do wykonania dzieła o charakterze twórczym. Wykonując powyższe usługi działa Pan jako twórca w rozumieniu ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzy Pan oryginalne utwory słowne, które mają indywidualny charakter i są rezultatem Pana działalności twórczej. W wyniku realizacji usług powstaje „utwór” w rozumieniu art. 1 ust. 1 ww. ustawy. Są to m.in. teksty publicystyczne, scenariusze, komentarze redakcyjne itp. Pana nazwisko lub pseudonim bywa podawane do publicznej wiadomości w związku z publikacją utworów, jednak nie jest to warunkiem koniecznym ich powstania. Zawierając umowy, przekazuje Pan majątkowe prawa autorskie lub udziela Pan licencji do korzystania z utworów - zgodnie z postanowieniami umownymi.

Zatem z przedstawionych informacji wynika, że spełnia Pan przesłankę podmiotową określoną w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Jako element opisu sprawy wskazał Pan, że wykonując powyższe usługi działa Pan jako twórca w rozumieniu ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W celu rozstrzygnięcia, czy ma Pan prawo do zastosowania zwolnienia od podatku w stosunku do świadczonych usług, należy ustalić, czy świadczenia opisane we wniosku wypełniają przesłankę przedmiotową określoną w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji usług kulturalnych, jednak należy uznać, że usługą taką będzie usługa związana z kulturą, a z uwagi na brak definicji kultury w prawie podatkowym odnieść się trzeba do znaczenia słownikowego, mając na uwadze charakter, jaki ma spełniać ta definicja w tym przypadku. Tym samym wskazać należy, że kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”, zaś usługa to „pomoc okazana komuś”, „działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi”. Natomiast określenie „kulturalny” oznacza „odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik”. Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.

W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87):

działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

A zatem za usługi kulturalne można uznać usługi polegające na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki. Podkreślić należy, że nie każda usługa świadczona przez twórcę/artystę, jest usługą kulturalną. Nawet, jeżeli usługa jest świadczona przez twórcę/artystę wykonawcę w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz wynagradzana w formie honorarium za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, nie oznacza, że jest to usługa kulturalna.

Przechodząc do przesłanki przedmiotowej warunkującej zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy i odnosząc się do wyrażonych wątpliwości, należy stwierdzić, że nie świadczy Pan w ramach zawartej umowy usług kulturalnych. Z opisu sprawy wynika wprost, że świadczy Pan usługi dziennikarskie (przeprowadza Pan wywiady w telewizji, występuje Pan w programach sportowych) oraz wykonuje usługi pisania tekstów do filmów dokumentalnych o piłce nożnej, pisze Pan artykuły, opracowuje scenariusze, komentarze narracyjne, przygotowuje Pan pozostałe materiały informacyjne oraz teksty do programów sportowych emitowanych w telewizji. Wskazał Pan, że świadczone usługi mają na celu tworzenie, opracowanie oraz przekazanie treści o charakterze artystycznym i informacyjnym, przeznaczonych dla szerokiego grona odbiorców w ramach środków masowego przekazu.

Całokształt przedstawionych przez Pana okoliczności sprawy wskazuje, że świadczy Pan usługi dziennikarskie, na które składają się wywiady w telewizji, występy w programach sportowych oraz nierozerwalnie związane z nimi usługi pisania tekstów do filmów dokumentalnych o piłce nożnej, pisanie artykułów, scenariuszy, komentarzy narracyjnych oraz przygotowanie materiałów informacyjnych i tekstów do programów sportowych emitowanych w telewizji. Realizowane przez Pana świadczenia dotyczą tematyki sportowej i informacyjnej. Jak wynika z okoliczności sprawy, przedmiotem zawartej umowy jest świadczenie usług dziennikarskich, natomiast pozostałe usługi, w których upatruje Pan walor artystyczny i autorski mają nierozerwalny związek ze świadczonymi usługami o charakterze dziennikarskim. Przygotowywane autorskie teksty oraz utwory w postaci, np. scenariuszy, materiałów redakcyjnych czy narracji do dokumentów, które są ściśle związane z wykonywanym przez Pana zawodem dziennikarza sportowego, nie mogą wbrew Pana twierdzeniu stanowić odrębnych usług od usług dziennikarskich, do wykonywania jakich jest Pan zobowiązany na podstawie zawartej umowy. W konsekwencji nie są to usługi kulturalne polegające na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym.

Tym samym, nie spełnia Pan przesłanki przedmiotowej określonej w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że wykonuje Pan usługi wymienione w art. 43 ust. 19 ustawy o VAT, co wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku dla realizowanych przez Pana świadczeń w zakresie opisanych usług dziennikarskich na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.

Odnosząc się do Pana wątpliwości, należy zaznaczyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zostały zawarte w art. 113 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy:

do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy:

jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z powyższych regulacji wynika, że zwolnieniem od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy mogą być objęci podatnicy prowadzący działalność gospodarczą, u których wartość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 200.000,00 zł bez kwoty podatku. W przypadku przekroczenia ww. kwoty z tytułu świadczenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, podatnik zobowiązany będzie do dokonania rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług na zasadach określonych w ustawie.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że wartość dokonanej przez Pana sprzedaży (bez podatku VAT) po odjęciu usług artystycznych nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

Jak rozstrzygnięto powyżej, świadczone przez Pana usługi dziennikarskie nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT, w konsekwencji ich wartość należy uwzględniać w limicie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Zatem, w zakresie usług dziennikarskich nie może Pan korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, w związku z przekroczeniem kwoty wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy, tj. 200.000 zł, utracił Pan prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy i jest Pan zobowiązany zarejestrować się jako czynny podatnik podatku VAT.

A zatem Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.