Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 9 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

-braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży samochodu prywatnego w 2023 r.,

-braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży samochodu prywatnego w 2025 r., nabytego w drodze darowizny

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 maja 2025 r. (wpływ 14 maja 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W piśmie z dnia 9 kwietnia wskazał Pan:

W 2014 roku kupił Pan prywatnie samochód na podstawie faktury wystawionej na osobę fizyczną, nie mając możliwości odliczenia VAT od zakupu. W 2014 roku nie prowadził Pan działalności gospodarczej, ani nie był czynnym podatnikiem VAT. Od 2019 roku prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą oraz jest podatnikiem VAT. W trakcie prowadzenia działalności korzystał z prawa do odliczenia 50% VAT od kosztów eksploatacyjnych, takich jak części, usługi serwisowe i paliwo, nie wprowadzając jednak samochodu do majątku firmowego. W 2023 roku sprzedał Pan ten samochód osobie prywatnej na podstawie umowy kupna-sprzedaży. Ponieważ samochód został zakupiony kilka lat przed rozpoczęciem działalności, nie mógł Pan pomniejszyć VAT do zapłaty przy jego zakupie.

W 2023 roku nabył Pan samochód na podstawie darowizny od rodziców, również bez możliwości odliczenia VAT. Samochód pozostaje w majątku prywatnym, jednak w ramach prowadzonej działalności gospodarczej odlicza Pan 50% VAT od poniesionych kosztów eksploatacyjnych.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan:

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie PKD 62.02.Z – Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki, oraz PKD 62.01.Z – Działalność związana z oprogramowaniem.

Działalność została zarejestrowana 21 stycznia 2019 roku, natomiast czynnym podatnikiem VAT jest Pan od 24 stycznia 2019 roku. Rozlicza się Pan w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Zakres Pana działalności obejmuje przede wszystkim doradztwo informatyczne. Od momentu założenia firmy wykorzystuje Pan prywatny samochód osobowy na potrzeby prowadzenia działalności. Pojazd ten został przez Pana zakupiony przed rozpoczęciem działalności gospodarczej i nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT przy jego nabyciu. Samochód nigdy nie został wprowadzony do majątku firmy. Koszty związane z eksploatacją pojazdu ograniczały się do bieżących wydatków, takich jak paliwo czy naprawy techniczne, które miały na celu jedynie utrzymanie pojazdu w stanie zdatnym do użytku – nie powodowały one zwiększenia jego wartości.

Pojazd ten został sprzedany w 2023 roku w ramach umowy kupna - sprzedaży zawartej z osobą fizyczną.

W 2023 roku drodze darowizny otrzymał Pan od ojca samochód osobowy bez możliwości odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia. Samochód ten również był przez Pana wykorzystywany na cele prowadzonej działalności z prawem do odliczenia 50% VAT z tytułu ponoszonych kosztów eksploatacyjnych takich jak paliwo, bieżące naprawy pojazdu. Samochód ten został sprzedany w kwietniu 2025 r. w ramach umowy kupna - sprzedaży firmie.

Pytania (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy sprzedaż pojazdu nabytego prywatnie przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, bez prawa do odliczenia podatku VAT przy jego nabyciu i bez wprowadzenia go do majątku firmy, powoduje obowiązek naliczenia podatku należnego z tytułu podatku od towarów i usług przy jego sprzedaży?

2.Czy sprzedaż pojazdu otrzymanego w darowiźnie w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej, również bez prawa do odliczenia podatku VAT przy jego nabyciu, rodzi obowiązek naliczenia podatku należnego przy jego sprzedaży?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Zgodnie z przedstawionymi stanami faktycznymi, w obu przypadkach nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT.

W pierwszej sytuacji pojazd został nabyty przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z brakiem statusu podatnika VAT w chwili zakupu, nie istniała możliwość odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu tego nabycia.

W drugim przypadku samochód został Panu przekazany w drodze darowizny przez ojca – również bez prawa do odliczenia VAT.

Oba pojazdy nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej i przez cały okres pozostawały w Pana majątku prywatnym. Były wykorzystywane zarówno do celów prywatnych, jak i na potrzeby działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, korzystał Pan z prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego od wydatków związanych z eksploatacją pojazdów, takich jak paliwo czy naprawy.

Pana zdaniem, w obu przypadkach – z uwagi na brak prawa do odliczenia VAT przy nabyciu pojazdów – ich sprzedaż nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Fakt wykorzystywania prywatnego pojazdu w działalności gospodarczej nie powinien wpływać na kwalifikację transakcji sprzedaży jako opodatkowanej.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w informacji Ministerstwa Finansów, opublikowanej 28 lipca 2023 r. (ID informacji: 554847), w której wskazano: „W przypadku gdy pojazd użytkowany w działalności gospodarczej znajduje się w majątku prywatnym i podatnik nie miał prawa do odliczenia VAT od jego nabycia, fakt odliczania bieżących kosztów eksploatacyjnych (np. paliwa) związanych z użytkowaniem mieszanym nie wpływa na opodatkowanie sprzedaży pojazdu podatkiem VAT”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy w stosunku do tej konkretnej czynności.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej użytkował Pan pojazdy. Od momentu założenia firmy wykorzystywał Pan prywatny samochód osobowy na potrzeby prowadzenia działalności. Pojazd ten został przez Pana zakupiony przed rozpoczęciem działalności gospodarczej i nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT przy jego nabyciu. Samochód nigdy nie został wprowadzony do majątku firmy. Koszty związane z eksploatacją pojazdu ograniczały się do bieżących wydatków, takich jak paliwo czy naprawy techniczne, które miały na celu jedynie utrzymanie pojazdu w stanie zdatnym do użytku – nie powodowały one zwiększenia jego wartości. Pojazd ten został sprzedany w 2023 roku w ramach umowy kupna - sprzedaży zawartej z osobą fizyczną. W 2023 roku drodze darowizny otrzymał Pan od ojca samochód osobowy bez możliwości odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia. Samochód ten również był przez Pana wykorzystywany na cele prowadzonej działalności z prawem do odliczenia 50% VAT z tytułu ponoszonych kosztów eksploatacyjnych takich jak paliwo, bieżące naprawy pojazdu. Samochód ten został sprzedany w kwietniu 2025 r. w ramach umowy kupna - sprzedaży firmie.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii braku opodatkowania sprzedaży prywatnych samochodów.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne do określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasadne zatem jest wyłączenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych ustaleń należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając towar (np. samochód) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu ruchomościami (np. samochodami), która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży samochodu, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług handlu samochodami. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W przedmiotowej sprawie, w świetle wskazanych przez Pana okoliczności, stwierdzam, że dokonując sprzedaży samochodów nie działał Pan w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Jak wynika z okoliczności sprawy, oba samochody były Pana prywatnym majątkiem. Nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT przy ich nabyciu. Oba samochody były wykorzystywane na potrzeby Pana działalności gospodarczej z prawem do odliczenia 50% podatku VAT od kosztów eksploatacyjnych pojazdu.

Mając na uwadze przedstawione przepisy oraz opis sprawy należy wskazać, że w odniesieniu do sprzedaży, fakt odliczenia bieżących kosztów związanych z eksploatacją przedmiotowych samochodów w działalności gospodarczej, tj. paliwo, czy bieżące naprawy, które Pan poniósł w związku z użytkowaniem pojazdów w działalności mieszanej, nie mają wpływu na opodatkowanie sprzedaży ww. pojazdów podatkiem VAT. Zatem w związku ze sprzedażą samochodu prywatnego w 2023 r. oraz samochodu prywatnego w 2025 r., nie działał Pan w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a sprzedaż ww. samochodów nie była dokonywana w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, lecz w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Tym samym, sprzedaż samochodu prywatnego w 2023 r. oraz sprzedaż samochodu prywatnego w 2025 r. nie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy i nie miał Pan obowiązku naliczenia podatku VAT przy ich sprzedaży.

Wobec powyższego Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stan faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.