Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem 17 lipca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest (…) przedsiębiorstwem (…) prowadzącym działalność gospodarczą na terytorium Polski, kontynuującym tradycję działalności (…).

Spółka projektuje, konstruuje i produkuje kompletne linie do (…) oraz urządzenia prototypowe „szyte na miarę”, dostosowane do specyficznych wymagań klientów z branży (…). W szczególności, Spółka prowadzi prace nad rozwojem maszyn do (…), m.in. typu (…), z wykorzystaniem modelowania (…), symulacji (…), własnego działu R&D i stanowisk testowych. Prace obejmują iteracyjne modyfikacje (…) i testy technologii (…).

Spółka systematycznie prowadzi prace w obszarze:

1)projektowania i wdrażania innowacyjnych maszyn do przetwórstwa (…),

2)rozwoju nowych technologii obróbki (…),

3)cyfryzacji i automatyzacji procesów produkcyjnych w ramach transformacji Przemysłu 4.0.

W powyższym aspekcie, przykładem działalności Spółki może być opracowanie nowatorskiej technologii w ramach (…).

W ramach realizacji powyższego projektu, Spółka zidentyfikowała barierę technologiczną w zakresie formowania (…) o złożonej geometrii i dużej głębokości przetłoczenia. Następnie zaprojektowała i zrealizowała cykl prac badawczo-rozwojowych ukierunkowanych na wykorzystanie technologii (…). Działania obejmowały tu:

1)modelowanie procesu z wykorzystaniem symulacji (…),

2)projektowanie narzędzi i matryc dedykowanych do (…) dostosowanych do zmiennych (…),

3)budowę i testowanie stanowiska laboratoryjnego z wykorzystaniem narzędzia prototypowego,

4)badania deformacji wyrobu, wytrzymałości powłok lakierniczych i parametrów roboczych procesu.

Prace prowadzone były we współpracy z (…).

Ponadto – przykładem rozwojowej działalności Spółki, mogą być prace nad prototypami maszyn i linii technologicznych. W tym aspekcie, zespół R&D Spółki składający się z konstruktorów i automatyków, nieustannie rozwija nowe rozwiązania, takie jak:

1)prototypy maszyn zintegrowanych z systemami (…),

2)rozwiązania z zakresu elastycznych linii produkcyjnych zdolnych do krótkoseryjnej, personalizowanej produkcji (zgodnie z koncepcją „mass customization”),

3)autorskie sterowania i logika pracy maszyn dostosowane do indywidualnych wymagań klientów.

Wskazane działania mają charakter twórczy, nowatorski i systematyczny – są dokumentowane, testowane, poddawane analizom i weryfikacji.

W latach (…) firma zrealizowała kompleksową „(…)” we współpracy z zewnętrznym zespołem doradców i ekspertów. W ramach tej analizy: przeprowadzono samoocenę i audyt technologiczny, zidentyfikowano działania niezbędne do cyfryzacji, automatyzacji i robotyzacji produkcji, opracowano projekty wdrożeń technologii takich jak IoT, systemy (…), zarządzanie danymi w modelu SSOT (Single Source of Truth) oraz określono obszary prac B+R związanych z projektowaniem innowacyjnych maszyn i ich cyfrowej integracji.

Jednym z najistotniejszych wniosków z analizy było wskazanie, że Spółka osiągnęła dojrzałość transformacyjną w zakresie inżynierii zorientowanej na klienta (personalizacja), otwartej współpracy w łańcuchu wartości (partnerstwa naukowe i technologiczne) oraz zaawansowanych technologii produkcyjnych. Tym samym – podstawowym wnioskiem płynącym z audytu technologicznego (badanie ADMA) była konkluzja, że Spółka znajduje się w najlepszym możliwym momencie na podjęcie działań zmierzających do przeprowadzenia procesu transformacji w kierunku Przemysłu 4.0.

Spółka projektuje urządzenia niestandardowe, często po raz pierwszy realizowane na świecie (custom design). Opracowanie tych urządzeń obejmuje przy tym:

1)analizę potrzeb klienta,

2)tworzenie koncepcji funkcjonalnej,

3)projekt 3D,

4)iteracyjne testowanie prototypu w środowisku produkcyjnym,

5)implementację algorytmów sterujących z poziomu (…),

6)wdrożenie oraz szkolenie użytkowników końcowych.

W wskazanych procesach, wykorzystywane są zaawansowane narzędzia inżynierskie (…), a także technologie cyfrowe i systemy (…). Nie wszystkie rozpoczynane projekty kończą się jednak jakąś formą komercjalizacji. Część prowadzonych przez Wnioskodawcę projektów o charakterze innowacyjnym, jest decyzją Zarządu przerywana i dochodzi do zaniechania kolejnych działań w danym zakresie. Dzieje się tak w przypadku natrafienia na problemy natury naukowo-technicznej bądź związane z poziomem środków i kompetencji, którymi dysponuje Spółka, a których to problemów nie dało się przewidzieć w fazie rozpoczynania danego projektu. Ewentualnie projekt jest zawieszany w oczekiwaniu na zmianę uwarunkowań technologicznych, organizacyjnych, finansowych czy oczekiwań ze strony klientów. Większość projektów rozwojowych prowadzonych przez Spółkę kończy się jednak wynikiem pozytywnym, tj. komercjalizacją polegającą najczęściej na sprzedaży lub – w przypadku prac rozwojowych polegających na tworzeniu nowych, zmienionych lub ulepszonych procesów – wdrożeniem określonych usprawnień wewnętrznych procesów w Spółce.

W związku z realizowanymi pracami rozwojowymi, Wnioskodawca ponosi wydatki na:

-wynagrodzenia z tytułu stosunku pracy oraz sfinansowane przez płatnika z tego tytułu składki ZUS osób zaangażowanych w prace rozwojowe,

-wynagrodzenia z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło oraz sfinansowane przez płatnika z tego tytułu składki ZUS (osób nieprowadzących działalności gospodarczej),

-koszty amortyzacji środków trwałych w postaci sprzętu, maszyn i urządzeń oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonych pracach rozwojowych,

-nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej,

-surowce i materiały bezpośrednio wykorzystywane do prowadzonych działań rozwojowych,

-wydatki na opinie, ekspertyzy i usługi doradcze świadczone przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (planowane).

Wszystkie ww. wydatki, ponoszone przez Wnioskodawcę, w związku z realizacją prac rozwojowych, stanowią dla niego koszty uzyskania przychodów na gruncie ustawy o CIT (wydatki uwzględnione w kosztach bezpośrednio lub poprzez odpisy amortyzacyjne).

Spółka prowadzi szczegółową ewidencję czasu pracy zawierającą wykaz czasu spędzonego przez pracowników (oraz odpowiednio ewentualnie: zleceniobiorców i osób działających na podstawie umów o dzieło) nad konkretnymi pracami rozwojowymi. W konsekwencji, dla każdego miesiąca Spółka jest w stanie wykazać odpowiednią proporcję wynagrodzeń i składek, dotyczących działalności badawczo-rozwojowej w całości wynagrodzeń i składek poniesionych w danym miesiącu - w odniesieniu do każdego pracownika zaangażowanego w działalność badawczo-rozwojową.

Podobnie, wszelkie koszty działalności rozwojowej ujmowane są przez Wnioskodawcę na odpowiednich kontach rachunkowych (razem z analogicznymi kategoriami kosztów nie dotyczącymi działalności badawczo-rozwojowej). Choć zasadnicza działalność operacyjna Spółki (…) polega na produkcji maszyn do obróbki (…) według indywidualnych zamówień klientów, to jednak niejednokrotnie w toku realizacji takich zamówień pojawiają się problemy technologiczne i konstrukcyjne, które nie mają znanych lub gotowych rozwiązań rynkowych. Wymagają one podejścia eksperymentalnego i opracowania nowych rozwiązań technicznych, co wykracza poza rutynowe działania inżynierskie. Przykładem takiego przypadku był projekt opracowania maszyny do (…): Standardowa (…) do (…)  realizuje kształtowanie w dwu podstawowych etapach:

1)(…),

2)(…).

Problem polegał na tym, że (…) – mimo relatywnie niewielkich rozmiarów – generują wysokie koszty projektowe i produkcyjne, m.in. ze względu na ich precyzyjne wykonanie i konieczność wielu części narzędziowych. Zespół inżynierski Wnioskodawcy, zaproponował nowatorską koncepcję technologiczną, polegającą na rezygnacji z (…) i zastąpieniu ich (…) wszystkich sekcji (…) na jednej osi formującej – głównych wałach roboczych. Aby zbadać możliwość realizacji takiego procesu, przeprowadzono analizy materiałowe i symulacje komputerowe (metoda elementów skończonych, (…)), zaprojektowano układ (…) formujących na podstawie założeń numerycznych oraz wykonano maszynę prototypową do testów technologii w warunkach rzeczywistych. Pierwsze testy wykazały znaczne odchylenia geometrii gotowego (…) od założeń symulacyjnych oraz niezadowalającą jakość produktu. W związku z tym, podjęto szereg iteracyjnych działań, tj. modyfikacje konstrukcyjne (…) i prowadzeń, zmiany parametrów procesu (siły docisku, prędkości posuwu), kolejne próby i pomiary wyników. Dopiero kolejne cykle testów i udoskonaleń pozwoliły na osiągnięcie satysfakcjonującego efektu końcowego – (…) spełniała wymagania jakościowe i została z sukcesem wdrożona u klienta. Jak się okazało, wykorzystywane technologie, doświadczenie kadry oraz maszyny i urządzenia służące do produkcji i jej kontroli stanowią wystarczającą podstawę do poszukiwania innowacyjnych rozwiązań dotyczących produktów, jak i samej technologii produkcji i sprzedaży. Innymi słowy, działalność innowacyjna Spółki przy pewnej części realizowanych zamówień ściśle łączy się z analizą bieżących procesów produkcyjnych i pozostałych procesów operacyjnych.

We wskazanych przypadkach, wybrane środki trwałe oraz sprzęt specjalistyczny i materiały oraz surowce wykorzystywane są przez Wnioskodawcę zarówno do działalności projektowej, jak i do prowadzonej działalności operacyjnej (produkcja). Tym samym, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz sprzętu specjalistycznego i koszt materiałów i surowców wykorzystywanych przez Wnioskodawcę częściowo w prowadzonej działalności projektowej Wnioskodawca zalicza w części do kosztów kwalifikowanych. Wskazane powyżej przypadki wywołały jednak dla Spółki techniczny problem w zakresie dokładnego, każdorazowego rozdzielenia (kosztów) działalności mającej charakter innowacyjny od działalności operacyjnej standardowej – pod względem określenia czasu pracy pracowników oraz skali wykorzystania materiałów, surowców i środków trwałych. Wnioskodawca, na podstawie praktycznych, kilkuletnich doświadczeń i obserwacji, wybrał więc klucz alokacyjny w postaci (średniego) stopnia czasu pracy związanego z wykorzystaniem środków trwałych oraz materiałów i surowców do działalności operacyjnej oraz projektowej (20% ogólnego czasu pracy oraz zasobów powiązane jest średnio z pracą rozwojową). W celu dokonania alokacji na podstawie przyjętego klucza alokacji, Wnioskodawca prowadzi stałą ewidencję czasu pracy i stosownych zasobów z podziałem na pracę operacyjna i związaną bezpośrednio z realizacją projektu. W dalszej kolejności dokonywana jest alokacja w danym okresie rozliczeniowym odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i kosztów materiałów i surowców na podstawie przyjętego klucza alokacji do kosztów kwalifikowanych.

Spółka dysponuje w ramach swojej struktury organizacyjnej odrębnym biurem konstrukcyjnym, jednakże przez dłuższy czas nie wyodrębniła w ramach swojej struktury organizacyjnej jednostki strice poświęconej działalności R&D. Zbierane przez lata doświadczenia przekładały się jednak stopniowo na ukształtowanie struktury organizacyjnej Spółki w sposób jak najbardziej odpowiadający innowacyjnemu (w dużym stopniu) charakterowi jej produkcji. Ukoronowaniem tego procesu kształtowania się struktury organizacyjnej stało się powołanie decyzją Zarządu w (…) Centrum Badań i Rozwoju, jako formalnej wewnętrznej jednostki, która od tej pory skupia działalność wykraczającą poza standardową działalność operacyjną. Wnioskodawca nie posiadał ani nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

W odniesieniu do kosztów, które stanowić mają podstawę do wykorzystania ulgi na działalność badawczo-rozwojową wnioskodawca wskazuje, iż:

-nie korzystał, ani nie korzysta, ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT,

-opisane wyżej wydatki poniesione na prowadzenie projektów nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie (w szczególności, w formie dotacji) oraz nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ponadto, uzupełnili Państwo opis zdarzenia przyszłego w następujący sposób:

1)Jaką konkretnie istniejącą wiedzę wykorzystują Państwo w opisanej we wniosku działalności? Spółka wykorzystuje istniejącą wiedzę z następujących dziedzin:

-inżynieria mechaniczna - projektowanie układów (…), konstrukcja maszyn,

-obróbka (…),

-mechanika materiałów i (…) - symulacje (…),

-automatyka przemysłowa i sterowanie - tworzenie algorytmów (…),

-symulacje numeryczne i inżynierskie oprogramowanie – (…),

-inżynieria materiałowa - dobór i zachowanie materiałów w warunkach przemysłowych.

Wiedza ta pochodzi z podręczników, publikacji naukowych, dokumentacji producentów, doświadczeń inżynierów Spółki i współpracy z podmiotami zewnętrznymi, w szczególności uczelniami technicznymi.

2)Czy w wyniku prac powstanie nowa wiedza? Jeśli tak to z jakiej dziedziny, dyscypliny?

Tak - w wyniku prowadzonych przez Spółkę prac powstaje nowa wiedza o charakterze technicznym i aplikacyjnym. Wiedza ta dotyczy rozwiązywania nieoczywistych problemów inżynierskich, opracowywania nowych konfiguracji maszyn, systemów sterowania oraz innowacyjnych metod produkcji. W wielu przypadkach stanowi także nowe podejście do znanych technologii - dostosowane do szczególnych warunków eksploatacyjnych, materiałowych lub produkcyjnych.

Nowa wiedza nie była wcześniej dostępna w praktyce gospodarczej Spółki i powstaje w wyniku twórczego, systematycznego procesu badawczo-rozwojowego, obejmującego analizę, projektowanie, prototypowanie i testowanie rozwiązań.

Nowa wiedza powstaje w szczególności w ramach następujących dziedzin i dyscyplin naukowych (zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 11 października 2022 r. w sprawie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych oraz dyscyplin artystycznych):

Dziedzina nauk inżynieryjno-technicznych:

1)Inżynieria mechaniczna

-projektowanie maszyn, narzędzi i układów formujących,

-nowe konfiguracje technologiczne (…),

-optymalizacja układów mechanicznych pod kątem wytrzymałości i funkcjonalności.

2)Inżynieria materiałowa

-analiza i dobór materiałów do niestandardowych zastosowań,

-zachowanie (…),

-odporność materiałów w warunkach przemysłowych.

3)Automatyka, elektronika i elektrotechnika

-tworzenie dedykowanych algorytmów sterowania (…),

-integracja sensorów i elementów wykonawczych,

-dynamiczne sterowanie procesami przemysłowymi w czasie rzeczywistym.

4)Informatyka techniczna i telekomunikacja

-integracja maszyn z systemami zarządzania produkcją (…),

-przetwarzanie i wizualizacja danych operacyjnych,

-wdrażanie rozwiązań z obszaru Przemysłu 4.0 (m.in. SSOT- single source oftruth).

5)Inżynieria produkcji

-projektowanie elastycznych linii produkcyjnych (mass customization),

-organizacja procesów umożliwiających szybkie przezbrojenia i dostosowanie do zleceń,

-doskonalenie procesów pod kątem wydajności i automatyzacji.

Przykłady efektów powstałej nowej wiedzy:

-nowatorski układ (…) w maszynie do (…), pozwalający na (…) (inżynieria mechaniczna, automatyka),

-technologia (…) elementów denka gąsiora, obejmująca obliczenia (…), projektowanie narzędzi i testy wytrzymałościowe (inżynieria materiałowa, mechanika),

-opracowanie systemu sterowania umożliwiającego dynamiczne korekty w procesie (…) (automatyka, informatyka techniczna),

-integracja maszyny z systemami (…) w celu zarządzania produkcją i danymi w czasie rzeczywistym (informatyka techniczna, inżynieria produkcji).

Reasumując, nowa wiedza powstająca w wyniku działalności Spółki mieści się jednoznacznie w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych i obejmuje co najmniej pięć różnych dyscyplin naukowych. Charakter tej wiedzy jest interdyscyplinarny, a jej źródłem są prace o charakterze twórczym i eksperymentalnym, prowadzone w sposób systematyczny, zgodnie z metodologią działalności badawczo-rozwojowej.

3.Jaką istniejącą wiedzę połączono i jaką kształtowano, co było efektem tego połączenia i kształtowania, w szczególności w stosunku do jakich prac?

W prowadzonej działalności, Wnioskodawca łączy i kształtuje istniejącą wiedzę pochodzącą z wielu dziedzin inżynierii i nauk technicznych. W szczególności są to:

Dziedziny wiedzy wykorzystywane łącznie:

-inżynieria mechaniczna - projektowanie maszyn i elementów konstrukcyjnych,

-mechanika materiałów i (…) - obliczenia numeryczne materiałów pod wpływem obciążeń i kształtowania,

-obróbka (…),

-automatyka przemysłowa i sterowanie - projektowanie algorytmów sterujących i interfejsów (…),

-informatyka przemysłowa i systemy Przemysłu 4.0 - integracja urządzeń z cyfrowym łańcuchem wartości (…),

-zarządzanie projektami i metodyka prowadzenia prac rozwojowych - planowanie i dokumentacja prac B+R.

Kilka przykładów:

Przykład 1 - Maszyna do (…):

-Połączono: wiedzę z mechaniki materiałów, symulacji numerycznych (…), konstrukcji maszyn, automatyki sterowania;

-Kształtowano: nową koncepcję układu (…);

-Efekt: opracowanie i przetestowanie prototypu maszyny działającej w oparciu o nową zasadę technologii formowania, zakończone wdrożeniem u klienta.

Przykład 2 - Projekt (…) (we współpracy z uczelnią):

-Połączono: wiedzę z inżynierii materiałowej, konstrukcji narzędzi, mechaniki (…) i obróbki (…);

-Kształtowano: nowe podejście do formowania złożonych kształtów z (…);

-Efekt: walidacja technologii (…) dla konkretnego zastosowania przemysłowego - czego wcześniej nie stosowano w tej formie w działalności Spółki.

Przykład 3 - Systemy elastycznych linii produkcyjnych (mass customization):

-Połączono: wiedzę z zakresu automatyki, konstrukcji maszyn i programowania sterowników (…);

-Kształtowano: zdolność maszyn do dynamicznej rekonfiguracji w zależności od typu zamówienia klienta;

-Efekt: opracowanie prototypów maszyn z indywidualną logiką sterowania, których funkcjonalność była niedostępna w gotowych rozwiązaniach rynkowych.

Reasumując, w wyniku wskazanych działań Wnioskodawcy powstają:

-nowe konfiguracje techniczne maszyn,

-nietypowe rozwiązania konstrukcyjne,

-prototypy integrujące wiele dziedzin,

-oraz know-how zespołu inżynierskiego, które wcześniej nie istniało w praktyce gospodarczej Spółki.

Reasumując, działalność Spółki polega nie tylko na wykorzystywaniu istniejącej wiedzy w jednej dziedzinie, ale przede wszystkim na twórczym łączeniu różnych dyscyplin technicznych oraz ich dostosowywaniu i kształtowaniu w kontekście konkretnych potrzeb projektowych i przemysłowych.

4.         W czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku?

Twórczy charakter działalności Spółki przejawia się w opracowywaniu nowych koncepcji technicznych, rozwiązywaniu nieoczywistych problemów inżynierskich i produkcyjnych oraz eksperymentalnym testowaniu rozwiązań, które nie mają bezpośrednich odpowiedników na rynku lub w dotychczasowej praktyce Spółki.

Przejawami twórczości w działalności Spółki są:

1)nowatorskie rozwiązania konstrukcyjne i technologiczne, opracowywane w odpowiedzi na nietypowe wymagania klientów (…),

2)eksperymentowanie z nowymi konfiguracjami maszyn - iteracyjne projektowanie, testowanie i modyfikowanie układów formujących, prowadzeń, siłowników, itp.,

3)zastosowanie zaawansowanych metod analitycznych i symulacyjnych - takich jak modelowanie (…), które umożliwia przewidywanie zachowania materiałów i układów technicznych w warunkach granicznych,

4)projektowanie sterowania i logiki działania urządzeń od podstaw - autorskie algorytmy (…) dostosowywane do indywidualnych funkcji konkretnej maszyny lub linii,

5)łączenie wiedzy z różnych dziedzin (mechanika, materiałoznawstwo, informatyka, automatyka) w celu stworzenia zintegrowanych, niepowtarzalnych rozwiązań,

6)opracowywanie rozwiązań, które umożliwiają nowe sposoby produkcji - np. linie do elastycznej produkcji krótkoseryjnej (mass customization), integracja urządzeń z cyfrowym łańcuchem danych,

7)wytwarzanie i testowanie prototypów maszyn lub narzędzi, które wcześniej nie istniały w działalności Spółki ani na rynku - każdorazowo wymagające analizy, koncepcji i weryfikacji w środowisku przemysłowym.

Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi MF z 2019 r., działalność twórcza w ramach B+R może przejawiać się opracowywaniem:

-nowych narzędzi, koncepcji lub rozwiązań, które nie były wcześniej stosowane przez danego podatnika,

-rozwiązań istotnie odmiennych od dotychczas stosowanych w przedsiębiorstwie,

-koncepcji, które wymagają oryginalnego podejścia, wiedzy specjalistycznej i eksperymentowania.

Działalność Spółki spełnia te warunki, ponieważ większość projektów nie opiera się na powielaniu znanych rozwiązań, lecz wymaga indywidualnego podejścia do problemów konstrukcyjnych i procesowych - a efekty tych prac znajdują odzwierciedlenie w dokumentacji projektowej, prototypach oraz know-how zespołu inżynierskiego.

Reasumując, twórczy charakter aktywności Wnioskodawcy przejawia się w:

-opracowywaniu nowych rozwiązań technicznych, wcześniej niedostępnych na rynku,

-stosowaniu eksperymentalnych metod (…),

-oryginalnych koncepcjach konstrukcyjnych, jak (…) wszystkich sekcji na jednej osi,

-tworzeniu i testowaniu prototypów, które są dostosowane do indywidualnych, niestandardowych wymagań klientów.

5.Jakie cele postawili sobie Państwo na wstępie oraz jaki harmonogram został opracowany i czy został zrealizowany?

Na etapie inicjowania projektów B+R Spółka identyfikuje konkretne potrzeby technologiczne, rynkowe lub organizacyjne. Główne cele, które są formułowane na początku danego przedsięwzięcia, to m.in.:

-opracowanie nowych typów maszyn i rozwiązań technologicznych, niedostępnych na rynku,

-eliminacja ograniczeń w dotychczas stosowanych technologiach (…),

-zwiększenie efektywności i elastyczności produkcji, np. poprzez automatyzację lub integrację z cyfrowymi systemami zarządzania (…),

-personalizacja rozwiązań zgodnie z nietypowymi wymaganiami klientów (mass customization),

-walidacja nowych technologii we współpracy z uczelniami lub instytucjami naukowymi (…),

-zdobycie nowej wiedzy niezbędnej do dalszego rozwoju działalności.

W zależności od konkretnego projektu, cele te mogą być techniczne (np. opracowanie prototypu o danych parametrach), procesowe (np. skrócenie czasu cyklu produkcyjnego) lub organizacyjne (np. umożliwienie produkcji niskoseryjnej bez przezbrojeń).

Dla każdego przedsięwzięcia badawczo-rozwojowego opracowywany jest indywidualny plan prac i harmonogram, który obejmuje typowe etapy, takie jak:

1)analiza potrzeb technologicznych i identyfikacja barier - np. analiza zapotrzebowania rynkowego lub specyfikacji technicznej zgłoszonej przez klienta,

2)opracowanie założeń funkcjonalnych i koncepcyjnych - tworzenie szkiców, modeli 3D, studiów wykonalności, benchmarków technologii,

3)projektowanie szczegółowe - przygotowanie dokumentacji technicznej, modelowanie w środowiskach (…), symulacje (…),

4)budowa prototypów i układów testowych - wykonanie fizycznych modeli lub komponentów w środowisku warsztatowym lub laboratoryjnym,

5)testowanie, iteracja i optymalizacja - przeprowadzanie badań, testów funkcjonalnych, analiza niepowodzeń i modyfikacje projektu,

6)wdrożenie i dokumentacja - przygotowanie rozwiązania do zastosowania u klienta lub wewnętrznie w Spółce, z opisem rezultatów, ryzyk, możliwości rozwoju.

W praktyce, harmonogramy te są wdrażane w sposób elastyczny, dostosowany do złożoności projektu, dostępnych zasobów oraz czynników zewnętrznych (np. współpracy z uczelniami, dostępności komponentów, możliwości testów w warunkach rzeczywistych).

W wielu przypadkach, harmonogramy są realizowane zgodnie z planem, a efektem końcowym jest opracowanie i przetestowanie działającego rozwiązania.

W sytuacjach, gdy napotykane są nieprzewidziane trudności (np. ograniczenia materiałowe, błędy w założeniach, czynniki zewnętrzne), projekt jest tymczasowo zawieszany lub modyfikowany, ale zachowana jest jego systematyczność i dokumentacja.

Reasumując, Spółka realizuje działalność B+R w sposób zaplanowany, etapowy i mierzalny. Każdy projekt rozpoczyna się od sformułowania konkretnych celów technologicznych i funkcjonalnych, a następnie realizowany jest zgodnie z ustalonym harmonogramem. Dokumentacja każdego etapu pozwala na kontrolę przebiegu prac, a także późniejsze wykorzystanie wiedzy w kolejnych projektach.

6.         Co rozumieją Państwo pod pojęciem „badań stosowanych”?

W rozumieniu Spółki, badania stosowane (aplikacyjne) to systematyczne działania prowadzące do zdobycia nowej wiedzy technicznej, ukierunkowanej na praktyczne zastosowanie, np. w procesach produkcyjnych. Różnią się od prac rozwojowych tym, że:

-mają charakter eksperymentalny i poznawczy,

-często prowadzone są z udziałem jednostek naukowych (…),

-poprzedzają działania rozwojowe, dostarczając nowej wiedzy o granicach technicznych, materiałowych i procesowych.

Istotna część działalności Wnioskodawcy, odnosi się do tworzenia nowych lub ulepszonych maszyn i procesów, co wpisuje się w definicję działalności rozwojowej - tj. działalności twórczej, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań (zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT).

Przykłady:

-projektowanie i testowanie prototypów maszyn;

-modyfikacje technologii produkcyjnych (…);

-integracja z systemami (…);

-prace nad personalizacją produkcji i automatyzacją.

W niektórych przypadkach, działania Spółki przekraczają wyłącznie rozwojowy charakter i noszą cechy badań aplikacyjnych, czyli systematycznego badania mającego na celu zdobycie nowej wiedzy, ukierunkowanego na praktyczne zastosowanie tej wiedzy.

Przykładowo - projekt z (…), realizowany we współpracy z uczelnią wyższą, obejmujący:

-zidentyfikowanie bariery technologicznej (brak rozwiązań rynkowych),

-modelowanie (…),

-projektowanie narzędzi i matryc,

-testy laboratoryjne prototypów,

-analizy wytrzymałości i deformacji,

to klasyczny przypadek badań stosowanych, ponieważ:

-ukierunkowany jest na zdobycie nowej wiedzy technologicznej,

-nie ogranicza się do wdrażania znanych rozwiązań, ale poszukuje nowatorskiego podejścia do nieznanego problemu,

-jest prowadzony z udziałem jednostki naukowej (…),

-stanowi systematyczny i eksperymentalny proces.

Wskazać tu można też dwie dodatkowe przesłanki:

Po pierwsze kwestia pojawienia się nierozwiązanych problemów technologicznych, które nie mają gotowych odpowiedników rynkowych, co wskazuje, że Spółka nie tylko rozwija istniejące produkty, ale też poszukuje nowych rozwiązań.

Po drugie wskazać można na iteracyjność, testowanie, analizy danych, mające niejednokrotnie miejsce odrzucenie prototypów - to typowe elementy działalności badawczej (stosowanej).

Innymi słowy analiza działalności Spółki pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, że obok działalności rozwojowej, Spółka podejmuje również badania aplikacyjne (stosowane) w rozumieniu przepisów o uldze B+R. Zatem, może kwalifikować część swojej działalności jako badania, a nie tylko jako prace rozwojowe.

7.Czy pracę o charakterze rutynowym, zaliczacie Państwo do działalności badawczo-rozwojowej ?

Nie. Spółka wyraźnie rozróżnia (zarówno w kontekście metodologicznym, jak i organizacyjno-sprawozdawczym) czynności rutynowe od działań twórczych B+R. Rutynowe modyfikacje, aktualizacje, powtarzalne czynności w żadnym przypadku nie są ujmowane jako działalność B+R.

Tylko te prace, które:

-prowadzą do powstania nowej wiedzy lub rozwiązań,

-wymagają eksperymentowania, analizy i prototypowania,

-są dokumentowane w systematyczny sposób,

- są przez Wnioskodawcę kwalifikowane jako działalność badawczo-rozwojowa.

8.Czy koszty wynagrodzeń pracowników stanowią należności o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 13 ust. 8 lit. a ustawy o PIT? 

Tak. Koszty wynagrodzeń dotyczą:

-pracowników etatowych - zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT,

-osób na umowach zlecenie/o dzieło (nieprowadzących działalności) - zgodnie z art. 13 ust. 8 lit. a ustawy o PIT.

Spółka prowadzi ewidencję czasu pracy pozwalającą określić proporcję czasu poświęconego na prace B+R i na tej podstawie alokuje koszty kwalifikowane.

9.Czy przedmiotem pytania nr 2 jest również zaliczenie do kosztów kwalifikowanych wynagrodzenia za czas choroby, urlopu lub innej nieobecności pracowników?

Nie. W tym zakresie Spółka stosuje rozwiązania na bazie interpretacji ogólnej MF z 13 lutego 2024 r.

Pytania

1.Czy opisana działalność prowadzona przez Spółkę, polegająca na opracowywaniu nowych maszyn, technologii (…) oraz projektowaniu prototypów, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT?

2.Czy koszty ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją opisanych projektów (m.in. wynagrodzenia pracowników działu konstrukcyjnego i programistów, zakup materiałów do budowy prototypów, koszty usług jednostek naukowych, licencje oprogramowania inżynierskiego) można zakwalifikować jako koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT?

3.Czy Spółka ma prawo do skorzystania z ulgi B+R i odliczenia ponoszonych kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym CIT?

4.Czy działalność polegająca na rozwiązywaniu problemów technologicznych i konstrukcyjnych pojawiających się w toku realizacji niestandardowych zamówień produkcyjnych (…), mająca cechy twórczości, nowości i systematyczności, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, nawet jeśli odbywa się w ramach bieżącej działalności operacyjnej Spółki?

5.Czy – w świetle art. 18d ust. 2 ustawy o CIT – Spółka ma prawo do uznania za koszty kwalifikowane także tych kosztów, które ponosi na: amortyzację środków trwałych, zakup materiałów i surowców, jeżeli są one wykorzystywane częściowo w działalności badawczo-rozwojowej oraz częściowo w działalności operacyjnej, a ich rozdział następuje na podstawie przyjętego przez Spółkę klucza alokacyjnego?

6.Czy prawidłowe jest przyjęcie przez Spółkę proporcji wykorzystania zasobów (środków trwałych, materiałów i surowców) do celów działalności badawczo-rozwojowej – opartej na ewidencji czasu pracy i analizie udziału pracy projektowej w całości działalności – jako podstawy do obliczenia kosztów kwalifikowanych w ujęciu proporcjonalnym?

7.Czy w przypadku ponoszenia kosztów wspólnych dla działalności badawczo-rozwojowej i operacyjnej – takich jak amortyzacja czy zużycie materiałów – możliwe jest kwalifikowanie ich do ulgi B+R w części odpowiadającej stopniu faktycznego ich wykorzystania na potrzeby działalności B+R, zgodnie z prowadzoną przez Spółkę dokumentacją i ewidencją?

Państwa stanowisko w sprawie

Pytanie nr 1

Czy opisana działalność prowadzona przez Spółkę, polegająca na opracowywaniu nowych maszyn, technologii (…) oraz projektowaniu prototypów, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT?

Odpowiedź Tak, działalność prowadzona przez Spółkę, polegająca na opracowywaniu nowych maszyn, technologii (…) oraz projektowaniu prototypów, może być uznana za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, o ile spełnia cechy twórczości, systematyczności oraz podejmowania działań w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania ich do tworzenia nowych zastosowań.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 4a pkt 26–28 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa obejmuje zarówno badania aplikacyjne, jak i prace rozwojowe, które Wnioskodawca jednoznacznie prowadzi, co potwierdza dokumentacja projektowa, audyty technologiczne (np. raport ADMA), a także współpraca z uczelniami wyższymi. Twórczy charakter prowadzonych prac znajduje odzwierciedlenie w innowacjach procesowych (…), jak również w produktach (nowe maszyny), które dotąd nie były oferowane na rynku polskim.

Koszty kwalifikowane są ponoszone zgodnie z katalogiem ustawowym i mogą zostać wykazane we właściwych ewidencjach. Spółka planuje coroczne korzystanie z ulgi, traktując ją jako stały element finansowania działań rozwojowych. Prowadzona działalność jest efektem działalności twórczej Spółki, podejmowanej w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych wykorzystuje istniejącą, dostępną wiedzę techniczną i naukową z zakresu:

-inżynierii mechanicznej – w szczególności zasad projektowania mechanizmów (…),

-obróbki (…) – znane i ugruntowane metody kształtowania na zimno, takie jak (…),

-wytrzymałości materiałów i mechaniki ośrodków ciągłych – wiedza wykorzystywana do symulacji odkształceń (…) w układach wieloetapowego (…) (metoda elementów skończonych – (…)),

-automatyki i sterowania – w celu opracowania logicznych algorytmów kontrolujących parametry pracy maszyn,

-symulacji numerycznych i oprogramowania inżynierskiego – (…), stosowanych do projektowania i weryfikacji założeń konstrukcyjnych,

-zasad doboru materiałów – zwłaszcza (…) o określonych parametrach plastyczności i sprężystości.

Wykorzystywana przez Wnioskodawcę wiedza pochodzi m.in. z: podręczników akademickich, publikacji naukowych z zakresu inżynierii materiałowej i mechatroniki, dokumentacji producentów komponentów maszyn, doświadczeń zawodowych zespołu konstrukcyjnego i współpracy z uczelniami technicznymi.

W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac, powstaje również nowa wiedza, przede wszystkim w zakresie praktycznego zastosowania teorii oraz opracowania nowych rozwiązań konstrukcyjnych i procesowych, które wcześniej nie były wykorzystywane ani udokumentowane w działalności gospodarczej. Dziedziny i dyscypliny, w których powstaje nowa wiedza to:

1.Inżynieria mechaniczna (Dziedzina: Nauki inżynieryjno-techniczne) o nowe metody kształtowania (…) bez użycia dodatkowych zespołów (…), o nowe konfiguracje układów (…).

2.Inżynieria materiałowa i mechanika ośrodków ciągłych o nowe zależności dotyczące granicznych (…).

3.Automatyka i robotyka przemysłowa o rozwój oprogramowania sterującego pracą linii technologicznych, w tym implementacja dynamicznej korekty parametrów pracy w czasie rzeczywistym.

4.Inżynieria produkcji/Przemysł 4.0 o doświadczenia w integracji prototypowych rozwiązań w cyfrowym łańcuchu wartości (np. symulacje, testy, korekta projektu na podstawie danych z testów).

Nowa wiedza powstaje nie tylko w postaci dokumentacji projektowej czy kodu sterującego, ale również w formie praktycznego know-how zespołu inżynierskiego — pozwalającego na opracowanie nowych wariantów konstrukcyjnych w przyszłości. Aby dana działalność mogła zostać uznana za działalność badawczą musi spełniać pięć podstawowych kryteriów, zgodnie z którymi działalność taka musi być:

1.nowatorska – ukierunkowana na nowe odkrycia,

2.twórcza – opierająca się na oryginalnych, nieoczywistych koncepcjach i hipotezach,

3.nieprzewidywalna – niepewna co do ostatecznego wyniku oraz kosztu, w tym poświęconego czasu,

4.metodyczna – prowadzona w sposób zaplanowany (z określonym celem projektu B+R oraz źródłem finansowania),

5.możliwa do przeniesienia lub odtworzenia – prowadząca do wyników, które mogą być odtwarzane.

Działalność Wnioskodawcy charakteryzuje się wszystkimi wymienionymi właściwościami. Spółka w ramach działalności opisanej we Wniosku nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. W szczególności, Wnioskodawca prowadzi projekty, których celem jest wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oferowanych przez Wnioskodawcę oraz zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów.

Działalność twórcza Spółki w analizowanym zakresie wyróżnia się na tle swojej codziennej rutynowej czynności współpracą członków załogi Wnioskodawcy oraz faktem oparcia o szczególną metodykę działania i szczególne procedury. Zgodnie z treścią art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo- rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicja działalności badawczo-rozwojowej obejmuje zatem badania naukowe, które zdefiniowane są w art. 4a pkt 27 ustawy o CIT oraz prace rozwojowe, które zdefiniowane są w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT. W ocenie Wnioskodawcy, prowadzi on badania stosowane oraz prace rozwojowe.

W myśl art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie natomiast z powołanym artykułem Prawa o SWiN, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalnością B+R jest więc działalność mająca charakter działalności twórczej, podejmowana w sposób systematyczny i w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, przyjmuje formę badań naukowych lub prac rozwojowych zdefiniowanych również w ustawie o CIT.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o CIT, wynika, że działalność badawczo- rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia („działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś („twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś”). W tym zakresie, Wnioskodawca zwraca uwagę na treść Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej, dotyczących również definicji działalności B+R dla celów ulgi na działalność B+R. Zgodnie z Objaśnieniami: „(...) twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u podatnika funkcjonujących.” Objaśnienia wskazują również, że: „wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.”

W ocenie Wnioskodawcy, niewątpliwie prace rozwojowe wykonywane w obszarze produktowym oraz w obszarze optymalizacji procesów opisane w niniejszym wniosku mają charakter twórczy, nakierunkowane są one bowiem na stworzenie nowych lub w znacznym stopniu zmienionych produktów lub procesów, będących wytworem określonych procesów myślowych wymagających od ich twórców kreatywności, wiedzy i oryginalnych rozwiązań z perspektywy Wnioskodawcy. Ponadto, efekt prac realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach projektów znajduje odpowiednie utrwalenie (nowe, ulepszone lub zmienione receptury produktów oraz analizy, kalkulacje, opisy rozwiązań lub inne dokumenty odzwierciedlające wysiłek twórczy nad opracowaniem nowych, zmienionych lub ulepszonych procesów). W szczególności, opisana działalność, zarówno w obszarze produktowym, jak i w obszarze optymalizacji procesów ma charakter twórczy, bowiem jest nakierowana na stworzenie nowych lub w znacznym stopniu zmienionych produktów lub procesów, które są wytworem określonych procesów myślowych wymagających od ich twórców kreatywności, wiedzy i oryginalnych rozwiązań z perspektywy Wnioskodawcy. Ponadto, w wyniku realizowanych prac powstaje efekt, który zostaje następnie utrwalony w postaci nowych, ulepszonych lub zmienionych rozwiązań dotyczących powstawania produktów oraz analiz, kalkulacji, opisów rozwiązań lub innych dokumentów odzwierciedlających wysiłek twórczy nad opracowaniem nowych, zmienionych lub ulepszonych procesów.

Odnośnie prowadzenia działalności w sposób systematyczny Objaśnienia wskazują: „Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza: „robiący coś regularnie i starannie; o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu; o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny.” W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.”

W ocenie Wnioskodawcy, prowadzone przez niego, opisane powyżej prace w ramach projektów (programów) mają charakter systematyczny, są bowiem metodyczne, zaplanowane i  uporządkowane. Wnioskodawca posiada określoną metodykę (procedury) zarządzania pracami rozwojowymi która m.in.:

-określa sposób prowadzenia prac, wykorzystując w tym zakresie wiedzę z obszaru zarządzania projektami,

-wymaga prowadzenia prac zgodnie z określonym planem, budżetem i harmonogramem,

-wymaga stosowania różnego rodzaju sformalizowanej dokumentacji, na podstawie której prace są planowane, dokumentowane lub podsumowywane,

-definiuje zadania i kompetencje poszczególnych osób w projekcie.

Prowadzone w Spółce prace nie mają charakteru działalności incydentalnej, gdyż Wnioskodawca w sposób regularny prowadzi projekty o charakterze innowacyjnym. W praktyce, projekty innowacyjne, które skutkują wytworzeniem nowego, zmienionego lub ulepszonego produktu bądź procesu, stanowią w zasadzie ciągły element działalności Wnioskodawcy. Odnośnie zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań Objaśnienia wskazują: „głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmują szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.” Jak dalej wskazują Objaśnienia, zwiększenie lub wykorzystanie istniejących zasobów wiedzy dla nowych jej zastosowań dotyczyć może zarówno wiedzę ogólnodostępną, wiedzę danego przedsiębiorstwa czy też jej pracowników. W ocenie Wnioskodawcy, prowadzone przez niego prace mają również na celu nowe zastosowanie istniejącej już wiedzy. W prowadzonych pracach, Wnioskodawca wykorzystuje bowiem wiedzę techniczną i łączy ją z wiedzą biznesową, prowadząc prace w celu znalezienia dla tej wiedzy nowych zastosowań. Posiadana już przez Wnioskodawcę i jego pracowników wiedza jest identyfikowana na wstępnych etapach prowadzonych projektów a dodatkowo w wyniku prowadzonych prac ulegać może zwiększeniu.

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka prowadzi prace rozwojowe w rozumieniu ustawy o CIT i Prawa o SWiN, gdyż realizowane przez nią projekty spełniają wszystkie elementy definicji prac rozwojowych, tj.:

-obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności,

-do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów lub procesów,

-nie dotyczą działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego), celem prowadzenia projektów jest wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oferowanych przez Wnioskodawcę, jak również zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów związanych z opisaną produkcją.

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace nie mają jednocześnie charakteru rutynowych lub okresowych zmian. Projekty realizowane przez Wnioskodawcę mają charakter kompleksowy, obejmując działania wymagające współpracy różnych pracowników, którzy przy standardowej działalności operacyjnej wykonują swoje zadania samodzielnie. Dodatkowo, projekty realizowane przez Wnioskodawcę mają na celu wprowadzenie nowych lub istotnie zmienionych produktów, rozwiązań, koncepcji czy narzędzi, które wiążą się z istotnymi korzyściami dla Wnioskodawcy lub klientów, a zatem wykraczają zdecydowanie poza charakter rutynowy lub okresowy.

Podsumowując, Wnioskodawca wskazuje, iż prowadzone przez niego badania aplikacyjne oraz prace rozwojowe, opisane w niniejszym wniosku, spełniają warunki uznania ich za działalność B+R w rozumieniu art. 4a ust. 26 ustawy o CIT.

Wskazane powyżej spostrzeżenia znajdują odzwierciedlenie w prezentowanych przez organy podatkowe licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych dla przedsiębiorstw produkcyjnych, prowadzących projekty w celu wprowadzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych procesów, produktów o analogicznym charakterze, jak te, których dotyczy zapytanie Wnioskodawcy. Przykładowo: Interpretacja indywidualna z 23 lutego 2024 r. 0114-KDIP2-1.4010.708.2023.3.AZ (kwestia procesów związanych z (…)) czy Interpretacja indywidualna z 16 maja 2017 r.0111-KDIB1-3.4010.7.2017.1.APO, dotycząca kwalifikacji prac działu konstrukcyjnego jako działalności badawczo-rozwojowej.

Reasumując i odnosząc się do przedmiotu wskazanych wcześniej pytań, należy – w celu uzyskania pozytywnej na nie odpowiedzi – przeprowadzić analizę działalności Wnioskodawcy nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT). Z ustawowej definicji działalności B+R wynika, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prac rozwojowych w Spółce następuje tworzenie nowych zasobów wiedzy oraz połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu, w szczególności, wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Tak rozumiana działalność rozwojowa realizowana jest obok podstawowej działalności operacyjnej. Zatem, skoro tego typu działania Spółki spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, to Wnioskodawca uprawniany jest do zastosowania ulgi określonej w art. 18d ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, opisana działalność spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, ponieważ:

1)związana jest ze zwiększaniem zasobów wiedzy,

2)wykorzystuje istniejącą wiedzę techniczną z zakresu inżynierii mechanicznej, (…), wytrzymałości materiałów i automatyki przemysłowej,

3)w wyniku prac powstaje nowa wiedza w dziedzinie inżynierii mechanicznej, materiałowej i technologii produkcji,

4)działania mają charakter twórczy, systematyczny i ukierunkowany na praktyczne zastosowanie wyników.

Wnioskodawca prowadzi systematyczną działalność badawczo-rozwojową, spełniającą definicje zawarte w art. 4a pkt 26–28 ustawy o CIT. Działania te obejmują zarówno badania aplikacyjne, jak i prace rozwojowe związane z projektowaniem i wdrażaniem nowoczesnych rozwiązań w obszarze mechaniki, automatyki, mechatroniki oraz cyfrowego zarządzania produkcją. Dodatkowo, firma aktywnie realizuje strategię transformacji cyfrowej zgodnie z założeniami Fabryk Przyszłości i Przemysłu 4.0, co skutkuje powstawaniem nowych technologii, produktów oraz rozwiązań systemowych, kwalifikujących się jako działalność B+R.

Pytanie nr 2

Czy koszty ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją opisanych projektów (m.in. wynagrodzenia pracowników działu konstrukcyjnego i programistów, zakup materiałów do budowy prototypów, koszty usług jednostek naukowych, licencje oprogramowania inżynierskiego) można zakwalifikować jako koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT?

Odpowiedź Tak, koszty ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją opisanych projektów, takie jak wynagrodzenia pracowników działu konstrukcyjnego i programistów, zakup materiałów do budowy prototypów, koszty usług jednostek naukowych czy licencje na oprogramowanie inżynierskie, mogą być uznane za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT.

Uzasadnienie

W ocenie Wnioskodawcy, wskazane we wniosku i zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, jak koszty odpisów amortyzacyjnych, nabycia materiałów i surowców, nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej - stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT.

Na podstawie art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uważa się również nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Konstrukcja cytowanego powyżej art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy CIT, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w tym np. przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych. Z brzmienia wskazanego przepisu wynika, że aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny, można było uznać za koszty kwalifikowane muszą być spełnione następujące warunki:

1)sprzęt nie stanowi środka trwałego,

2)zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego” oraz

3)jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R.

Ponadto, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uważa się również nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Odnosząc się do kosztów materiałów i surowców, Wnioskodawca wskazuje, iż art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy CIT, stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności. W ocenie Wnioskodawcy, powyższe mieć będzie miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), bowiem materiały i surowce nabywane są zawsze na potrzeby konkretnej pracy rozwojowej (tworzenia lub ulepszania danego produktu) i są one ewidencjonowane w przypisaniu do danej pracy rozwojowej.

O bezpośrednim powiązaniu ww. materiałów i surowców z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową świadczy również fakt, iż wydatki te Spółka traktuje jako koszty bezpośrednio związane z przychodem uzyskanym z komercjalizacji prac rozwojowych. Pomocniczo, można dodatkowo wskazać, iż zgodnie z podejściem rachunkowym, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości przez rzeczowe aktywa obrotowe rozumie się między innymi: „materiały nabyte w celu zużycia na własne potrzeby, wytworzone lub przetworzone przez jednostkę produkty gotowe (wyroby i usługi) zdatne do sprzedaży lub w toku produkcji, półprodukty oraz towary nabyte w celu odprzedaży w stanie nieprzetworzonym”.

Jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego), nabywane przez nią bezpośrednio na cele prac rozwojowych materiały dla celów rachunkowych rozpoznaje księgowo na zasadach wskazanych w zacytowanym przepisie (jako materiały).

Podejście takie jednoznacznie potwierdzają organy podatkowe. W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 kwietnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.147.2019.JKT, organ potwierdził możliwość uznania za koszty kwalifikowane (jako materiałów i surowców) bezpośredniego zakupu lub wykonania na zlecenie podatnika niezbędnych do realizacji prac badawczo-rozwojowych urządzeń, specjalistycznych części bądź elementów, które stanowić będą część prototypu lub urządzenia pilotażowego, niezależnie od opisu otrzymanej przez podatnika faktury. Zapytanie podatnika dotyczyło gotowych urządzeń, części bądź elementów posiadających określone funkcjonalności, które jednak w połączeniu z innymi elementami w ramach prototypu lub urządzenia pilotażowego pozwalają na powstanie zupełnie nowego lub istotnie zmienionego/ulepszonego produktu, posiadającego nowe funkcjonalności.

W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 sierpnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.207.2019.2.JKT, organ potwierdził, iż jako koszty kwalifikowane materiałów podatnik zaliczyć uwzględnić koszty z wiązane z wytworzeniem gotowych produktów przez podatnika lub nabycia takich produktów od konkurencji (produkty, które staną się częścią produktu tworzonego lub ulepszanego przez podatnika).

W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 maja 2017 r., sygn. 0111- KDIB1-3.4010.11.2017.2.IZ, organ zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż: „Według rozporządzenia poprzez materiały podstawowe należy rozumieć materiały, które w procesie produkcji łub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania - puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi. Materiałami pomocniczymi są zaś materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości.” Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 14 grudnia 2018 r. Nr 0114-KDIP2-1.4010.415.2018.2.JS wskazał, że: „W rozpatrywanej sprawie, wskazać należy, że Wnioskodawca może uznać za koszt kwalifikowany: materiały i surowce zużyte do testów obróbki powierzchni nowych detali, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 PDOPrU, zakup narzędzi i urządzeń niebędących środkami trwałymi niezbędnych do przeprowadzania badań, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych, jeżeli stanowią one sprzęt specjalistyczny wykorzystywany w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w myśl art. 18d ust. 2pkt 2a PDOPrU, koszty delegacji służbowych pracowników zajmujących się badaniem potrzeb rynku, skoro związane one były/są wyłącznie z realizacja przez nich prac badawczo-rozwojowych, stosownie do treści art. 18d ust. 2 pkt 1 PDOPrU, - koszty amortyzacji środków trwałych i WNiP używanych do prac badawczo-rozwojowych w całości lub w części, w jakiej wykorzystywane są w prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej, zgodnie z art. 18d ust. 3 PDOPrU poniesione w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, o których mowa w art. 4a pkt 26-28 PDOPrU.

Również w odniesieniu do materiałów i surowców, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia grudnia 2018, nr 0111-KDIB1-3.4010.500.2018.1.MBD wskazał, iż: „Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również ustalenie, czy za koszty kwalifikowane Prac BR, mogą być uznane koszty materiałów i surowców zużytych podczas prac BR. Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, wynika, że Spółka w trakcie Prac BR zużywa materiały, komponenty elektroniczne, detale mechaniczne, kable i przewody elektryczne, złącza, obudowy, konektory, terminale, koszulki oraz taśmy PCV, tworzywa sztuczne, cynę lutowniczą, emulsje i roztwory do obróbki metali, gumy i mieszanki gumowe będące w użyciu jak i wykonywane na zamówienie, oleje silnikowe, przekładniowe i smarowe, rozpuszczalniki do mycia urządzeń, materiały filtracyjne, tkaniny do wycierania i ubrania ochronne, baterie i akumulatory, tonery i papier, inne materiały biurowe, opakowania, pojemniki i obudowy służące do przechowywania i magazynowania, narzędzia ręczne (zestawy kluczy, szczypiec, kombinerek, śrubokrętów, lutownic itp.) i osprzęt pomiarowy ręczny (mierniki itp.). Art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach w. działalności. Wobec spełnienia przez Wnioskodawcę tego warunku, tj. nabycia materiałów i surowców niezbędnych do zrealizowania projektów polegających na tworzeniu innowacyjnych produktów, bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową należy stwierdzić, że wydatki te stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w ww. przepisie. Art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów. Zatem, przyjmuje się, że materiały, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności. Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o CIT, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową. Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl). Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 tej ustawy, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby. Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych …części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Jeżeli nabyte ww. materiały i surowce stanowią wydatki bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową Spółki należy stwierdzić, że mogą one stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, kosztami kwalifikowanymi są poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o ZUS, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy o CIT, analogiczne zasady mają zastosowanie w stosunku do umów zlecenia oraz umów o dzieło.

Pracownicy Spółki biorący udział w projektach rozwojowych, faktycznie wykonują zadania będące realizacją prac rozwojowych. Wnioskodawca zamierza zatem traktować jako koszt kwalifikowane (w odpowiedniej proporcji) wynagrodzenie pracowników (lub osób na umowie zlecenie lub o dzieło, nieprowadzących działalności gospodarczej), którzy rzeczywiście uczestniczą w pracach badawczo-rozwojowych. W ocenie Wnioskodawców, nie ma znaczenia w tym zakresie brak (...) dedykowanego w strukturze organizacyjnej Spółki działu o charakterze stricte R&D. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w nowelizacji przepisów ustawy o CIT, w ramach których sformułowanie o „pracownikach zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej” zostało zastąpione obecnym brzmieniem art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, w którym dodatkowo wprowadzono obowiązek liczenia proporcji czasu pracy poświęcanego działalności B+R do czasu poświęcanego na realizację innych obowiązków.

W interpretacjach indywidualnych oraz wytycznych Ministerstwa Finansów potwierdzono, że w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową (B+R) można zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wynagrodzenia pracowników pracujących nad projektami B+R, również wtedy, gdy wykonują te prace w części etatu. Kluczowe jest właściwe dokumentowanie czasu pracy oraz wydzielenie części wynagrodzenia przypisanego bezpośrednio do działalności badawczo-rozwojowej. Przykładowe źródła:

-Interpretacja z 16 października 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.340.2020.2.AN) – potwierdzono, że można uwzględnić część wynagrodzenia, jeśli pracownik poświęca tylko część etatu na prace B+R, pod warunkiem prowadzenia ewidencji wskazującej czas spędzony nad tymi zadaniami.

-Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 września 2021 r. (sygn. II FSK 436/21) – potwierdza możliwość odliczania kosztów kwalifikowanych poniesionych na wynagrodzenia również w ramach rozliczeń wewnątrzgrupowych, co może obejmować także częściowe etaty związane z pracami badawczo-rozwojowymi.

-Interpretacja Indywidualna z 16 stycznia 2020 r. (0111-KDIB1-3.4010.444.2019.1.IZ) - W tej interpretacji potwierdzono, że jeżeli pracownik wykonuje obowiązki związane z działalnością B+R w ramach części etatu, można uznać proporcjonalnie wyliczoną część jego wynagrodzenia za koszt kwalifikowany. Ważne jest prowadzenie odpowiedniej ewidencji czasu pracy poświęconego na projekty B+R.

-Interpretacja z 27 sierpnia 2018 r. (0111-KDIB1-3.4010.308.2018.1.BM) - Dotyczy możliwości rozliczania kosztów wynagrodzeń pracowników zajmujących się działalnością B+R, nawet jeśli prace te wykonywane są częściowo. Istotne jest precyzyjne określenie proporcji czasu poświęconego na działalność B+R i udokumentowanie tego w sposób zgodny z wymogami prawa.

Spółka rozlicza czas pracy z uwzględnieniem wniosków wynikających z powyższych interpretacji.

W zakresie kosztów wynagrodzeń za czas nieobecności pracowników, zastosowanie znajduje tu oczywiście interpretacja ogólna Ministra Finansów z 13 lutego 2024 r. Nr DD8.8203.1.2021.

Reasumując, w świetle powołanych regulacji prawnych należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1.podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2.koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

3.koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 ustawy o CIT,

4.ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5.w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

6.podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

7.kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych,

8.koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.

W ocenie Wnioskodawcy wszystkie te warunki zostały spełnione w ramach działalności Spółki.

Pytanie nr 3

Czy Spółka ma prawo do skorzystania z ulgi B+R i odliczenia ponoszonych kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym CIT?

Odpowiedź Tak, Spółka ma prawo do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej i odliczenia kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym CIT, pod warunkiem spełnienia wymogów formalnych i dokumentacyjnych wskazanych w przepisach ustawy o CIT.

Uzasadnienie

Spółka prowadzi działalność spełniającą przesłanki definicji działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. Zgodnie z tą definicją, działalność B+R obejmuje działalność twórczą, systematyczną, podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania ich do tworzenia nowych zastosowań.

Opis stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) wskazuje jednoznacznie, że Spółka podejmuje projekty:

-twórcze (…),

-metodyczne i dokumentowane (w tym z udziałem narzędzi inżynierskich, modelowania (…), testów laboratoryjnych, analizy parametrów procesów),

-prowadzone w sposób zaplanowany i regularny (w tym z ewidencją czasu pracy i wyodrębnieniem kosztów projektowych),

-ukierunkowane na opracowanie nowych lub ulepszonych produktów i procesów.

Działania te skutkują powstawaniem nowej wiedzy i rozwiązań technologicznych, co stanowi istotę działalności B+R. Dodatkowo, prace te prowadzone są również w ramach działalności operacyjnej (np. przy realizacji niestandardowych zamówień klientów), jednak w przypadku, gdy posiadają cechy twórczości i nowości oraz są należycie wyodrębnione, mogą być uznane za działalność B+R. Na podstawie art. 18d ustawy o CIT, Spółka ma prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych, w tym:

-wynagrodzeń pracowników oraz osób pracujących na podstawie umów cywilnoprawnych,

-kosztów materiałów i surowców wykorzystywanych w pracach B+R,

-kosztów odpisów amortyzacyjnych środków trwałych używanych w tych pracach,

-nabycia specjalistycznego sprzętu niestanowiącego środków trwałych,

-kosztów usług doradczych i ekspertyz realizowanych przez jednostki naukowe.

Spółka prowadzi stosowną ewidencję czasu pracy i kosztów, umożliwiającą proporcjonalne przypisanie kosztów do działalności B+R – co znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych (np. 0111-KDIB1-3.4010.444.2019.1.IZ, 0114-KDIP2-1.4010.708.2023.3.AZ).

Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT, a ponoszone wydatki nie zostały mu zwrócone i nie były wcześniej odliczone – co również spełnia warunki zastosowania ulgi B+R.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego (winno być: zdarzania przyszłego) i zgodnie z art. 18d ustawy o CIT, Spółka ma prawo do skorzystania z ulgi B+R i odliczenia ponoszonych kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym CIT, pod warunkiem spełnienia wymogów dokumentacyjnych i alokacyjnych wynikających z przepisów.

Pytanie nr 4

Czy działalność polegająca na rozwiązywaniu problemów technologicznych i konstrukcyjnych pojawiających się w toku realizacji niestandardowych zamówień produkcyjnych (…), mająca cechy twórczości, nowości i systematyczności, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, nawet jeśli odbywa się w ramach bieżącej działalności operacyjnej Spółki?

Odpowiedź Tak, działalność polegająca na rozwiązywaniu problemów technologicznych i konstrukcyjnych w toku realizacji zamówień produkcyjnych, która charakteryzuje się twórczością, nowością i systematycznością, może być uznana za działalność badawczo-rozwojową, nawet jeśli ma miejsce w ramach bieżącej działalności operacyjnej Spółki.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa (B+R) oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań. Przepisy te nie wykluczają, aby działalność B+R była prowadzona w ramach działalności operacyjnej, o ile spełnione są przesłanki twórczości, systematyczności i celowości (zwiększenie/wdrożenie wiedzy).

Interpretacje indywidualne oraz Objaśnienia podatkowe MF z 15 lipca 2019 r. wyraźnie potwierdzają, że działalność B+R może być prowadzona incydentalnie, okazjonalnie lub pomocniczo wobec działań operacyjnych – o ile nosi cechy działalności B+R w rozumieniu ustawy.

W analizowanym przypadku, Spółka w toku realizacji nietypowych zamówień napotyka problemy techniczne, dla których:

-brak jest gotowych rozwiązań rynkowych,

-konieczne jest opracowanie oryginalnych koncepcji (…),

-prowadzone są testy i symulacje z użyciem metod naukowych (…),

-działania mają charakter iteracyjny i eksperymentalny,

-efektem jest powstanie nowego know-how oraz dokumentacja projektowa.

Takie działania spełniają kryteria działalności badawczo-rozwojowej: są twórcze, nowatorskie, metodyczne i ukierunkowane na zwiększenie wiedzy oraz jej zastosowanie. Wnioskodawca zachowuje przy tym wymóg dokumentacyjny, ewidencjonując czas pracy, koszty i efekty projektowe.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, m.in.:

-interpretacja z 23 lutego 2024 r., 0114-KDIP2-1.4010.708.2023.3.AZ – dotycząca (…),

-interpretacja z 16 maja 2017 r., 0111-KDIB1-3.4010.7.2017.1.APO – dotycząca zakwalifikowania prac działu konstrukcyjnego jako działalności B+R.

Ponadto, wskazana w opisie stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) część działalności odnosi się również do faktu, że w ramach realizacji indywidualnego zamówienia klienta (czyli działalności operacyjnej), mogą wystąpić etapy pracy o charakterze B+R. Sytuacja taka ma miejsce, gdy:

1)pojawia się nieoczywisty problem technologiczny,

2)konieczne jest stworzenie nowej koncepcji technicznej lub procesowej,

3)stosowane są narzędzia naukowe (…),

4)efektem jest powstanie nowej wiedzy oraz jej wykorzystanie w praktyce.

Z tego względu prace nad – dla przykładu – wskazaną w opisie stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) nową metodą (…), mimo że realizowane w ramach projektu dla klienta, spełniają kryteria działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT. Zdaniem Wnioskodawcy, tego typu działania mogą być objęte ulgą B+R, w szczególności, że zachowany jest warunek wyodrębnienia kosztów (aczkolwiek, ze względu na uwarunkowania techniczne, na bazie klucza alokacyjnego). Działalność Spółki polegająca na rozwiązywaniu problemów technologicznych i konstrukcyjnych w ramach niestandardowych zamówień – jeśli spełnia cechy twórczości, nowości i systematyczności – stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, nawet jeżeli realizowana jest w toku bieżącej działalności operacyjnej.

Pytanie nr 5

Czy – w świetle art. 18d ust. 2 ustawy o CIT – Spółka ma prawo do uznania za koszty kwalifikowane także tych kosztów, które ponosi na: amortyzację środków trwałych, zakup materiałów i surowców, jeżeli są one wykorzystywane częściowo w działalności badawczo-rozwojowej oraz częściowo w działalności operacyjnej, a ich rozdział następuje na podstawie przyjętego przez Spółkę klucza alokacyjnego?

Odpowiedź Tak, w świetle art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, dopuszczalne jest uznanie za koszty kwalifikowane również tych kosztów, które są ponoszone na amortyzację środków trwałych, zakup materiałów i surowców, wykorzystywanych częściowo w działalności badawczo-rozwojowej oraz częściowo w działalności operacyjnej, pod warunkiem dokonania właściwej alokacji w oparciu o odpowiednią dokumentację.

Uzasadnienie

Art. 18d ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o CIT, wprost przewiduje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+R:

-wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z działalnością badawczo-rozwojową (ust. 2 pkt 2),

-odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz WNiP, wykorzystywanych w działalności B+R (ust. 3).

Ustawodawca jednocześnie nie wymaga wyłącznego wykorzystywania danego środka trwałego czy materiału wyłącznie w działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną, jeśli zasób wykorzystywany jest częściowo w działalności B+R, a częściowo w operacyjnej, to możliwe jest przypisanie kosztów w części odpowiadającej faktycznemu wykorzystaniu w B+R, pod warunkiem:

1.prowadzenia odpowiedniej dokumentacji (ewidencji),

2.przyjęcia i stosowania uzasadnionego, racjonalnego klucza alokacyjnego,

3.możliwości wykazania związku ponoszonych wydatków z konkretnymi działaniami B+R.

Wnioskodawca stosuje proporcjonalny klucz alokacyjny (oparty np. na udziale pracy rozwojowej w czasie ogólnym – średnio 20%), który bazuje na kilkuletnich doświadczeniach i jest poparty ewidencją czasu pracy oraz dokumentacją księgową. W ocenie organów podatkowych, takie podejście jest zgodne z przepisami:

-Interpretacja KIS z 12.04.2019 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.147.2019.JKT – potwierdzono dopuszczalność proporcjonalnego ujęcia kosztów materiałowych i części do prototypów;

-Interpretacja z 14.12.2018 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.415.2018.2.JS – wskazano, że koszt wspólny (np. amortyzacja) może być kwalifikowany, jeśli podatnik stosuje proporcję odpowiadającą wykorzystaniu zasobu w działalności B+R;

-Objaśnienia podatkowe MF z 15 lipca 2019 r. – wskazują, że częściowe wykorzystanie środka trwałego lub materiałów w działalności B+R nie wyklucza możliwości objęcia ich ulgą, o ile ich rozdział jest należycie udokumentowany. Spółka ma prawo – na podstawie art. 18d ust. 2 i 3 ustawy o CIT – uznać za koszty kwalifikowane również te wydatki na amortyzację środków trwałych oraz zakup materiałów i surowców, które są wykorzystywane częściowo w działalności badawczo-rozwojowej, pod warunkiem, że ich rozdział następuje zgodnie z przyjętym i udokumentowanym kluczem alokacyjnym.

Pytanie nr 6

Czy prawidłowe jest przyjęcie przez Spółkę proporcji wykorzystania zasobów (środków trwałych, materiałów i surowców) do celów działalności badawczo-rozwojowej – opartej na ewidencji czasu pracy i analizie udziału pracy projektowej w całości działalności – jako podstawy do obliczenia kosztów kwalifikowanych w ujęciu proporcjonalnym?

Odpowiedź Tak, przyjęcie przez Spółkę proporcji wykorzystania zasobów (środków trwałych, materiałów i surowców) do celów działalności B+R – opartej na ewidencji czasu pracy i analizie udziału pracy projektowej – stanowi dopuszczalny sposób ustalania wartości kosztów kwalifikowanych, jeżeli jest należycie udokumentowany.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 18d ust. 2 i 3 ustawy o CIT, do kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej zalicza się m.in.:

-koszty materiałów i surowców bezpośrednio związanych z działalnością B+R,

-odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności B+R.

Przepisy te dopuszczają, by koszty częściowo wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej oraz częściowo w działalności operacyjnej (np. amortyzacja, zużycie materiałów) mogły być kwalifikowane proporcjonalnie – tj. w części odpowiadającej rzeczywistemu wykorzystaniu zasobów na potrzeby B+R.

Wnioskodawca, mając świadomość braku możliwości pełnego rozdzielenia kosztów operacyjnych i badawczo-rozwojowych (ze względu na współużytkowanie zasobów), przyjął metodykę opartą na rzetelnej dokumentacji, w szczególności:

-prowadzi ewidencję czasu pracy pracowników zaangażowanych w prace rozwojowe i operacyjne,

-opracowała klucz alokacyjny – oparty na średnim udziale czasu i zasobów wykorzystywanych w działalności B+R (np. 20% ogólnego czasu pracy i zasobów),

-stosuje ten klucz do proporcjonalnego przypisywania kosztów amortyzacji, materiałów, surowców oraz specjalistycznego sprzętu do kosztów kwalifikowanych.

Powyższe podejście znajduje potwierdzenie w orzecznictwie i interpretacjach podatkowych. Przykładowo:

-interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 16 stycznia 2020 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.444.2019.1.IZ – dopuszcza alokację kosztów proporcjonalnie do udziału pracy B+R;

-interpretacja indywidualna z 14 grudnia 2018 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.415.2018.2.JS – potwierdza możliwość proporcjonalnego przypisywania kosztów amortyzacji i materiałów, przy prowadzeniu odpowiedniej ewidencji;

-Objaśnienia podatkowe MF z 15 lipca 2019 r. wskazują, że nawet jeśli przedsiębiorca nie posiada wyodrębnionego działu R&D, może stosować ulgę B+R pod warunkiem odpowiedniego dokumentowania i proporcjonalnego przypisania kosztów.

Metodyka przyjęta przez Spółkę jest zgodna z powyższymi standardami – opiera się na realnej analizie danych historycznych i operacyjnych, co zapewnia jej rzetelność i powtarzalność. Tym samym, spełniony zostaje wymóg „należytego udokumentowania” alokacji kosztów, o którym mowa w orzecznictwie i praktyce interpretacyjnej. W świetle przedstawionych okoliczności i w oparciu o przepisy ustawy o CIT oraz utrwaloną praktykę interpretacyjną, należy uznać za prawidłowe przyjęcie przez Spółkę proporcji wykorzystania zasobów (środków trwałych, materiałów i surowców) – wyliczonej na podstawie ewidencji czasu pracy i udziału pracy projektowej – jako podstawy do obliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+R.

Pytanie nr 7

Czy w przypadku ponoszenia kosztów wspólnych dla działalności badawczo-rozwojowej i operacyjnej – takich jak amortyzacja czy zużycie materiałów – możliwe jest kwalifikowanie ich do ulgi B+R w części odpowiadającej stopniu faktycznego ich wykorzystania na potrzeby działalności B+R, zgodnie z prowadzoną przez Spółkę dokumentacją i ewidencją?

Odpowiedź Tak, w przypadku kosztów wspólnych (np. amortyzacja, materiały), możliwe jest kwalifikowanie ich do ulgi B+R w części odpowiadającej stopniowi ich faktycznego wykorzystania na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli Spółka prowadzi dokumentację umożliwiającą rzetelne ustalenie tej proporcji.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT, koszty kwalifikowane, podlegające odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, obejmują m.in.:

-materiały i surowce bezpośrednio związane z działalnością B+R (ust. 2 pkt 2),

-sprzęt specjalistyczny niebędący środkami trwałymi wykorzystywany bezpośrednio w B+R (ust. 2 pkt 2a),

-odpisy amortyzacyjne środków trwałych i WNiP wykorzystywanych w B+R (ust. 3),

-wynagrodzenia wraz ze składkami ZUS pracowników realizujących działalność B+R w odpowiedniej proporcji (ust. 2 pkt 1, 1a).

Z przepisów tych wynika możliwość proporcjonalnego rozliczania kosztów, w szczególności w sytuacjach, gdy dane zasoby są wykorzystywane zarówno w działalności operacyjnej, jak i badawczo-rozwojowej. Ustawodawca dopuszcza taką możliwość, o ile podatnik:

1.prowadzi rzetelną ewidencję czasu pracy (lub zużycia zasobów) z podziałem na działalność B+R i operacyjną;

2.stosuje klucz alokacyjny, który oparty jest na wiarygodnych danych i odzwierciedla rzeczywisty udział kosztów w działalności B+R;

3.posiada dokumentację potwierdzającą powyższe dane (np. raporty projektowe, ewidencje księgowe, zestawienia czasu pracy).

W opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca wykazuje, że:

-prowadzi szczegółową ewidencję czasu pracy i kosztów projektowych;

-stosuje klucz alokacyjny (20% średniego czasu i zasobów przypisanych do B+R) na podstawie obserwacji i wieloletniego doświadczenia;

-dokonuje proporcjonalnego przypisania kosztów amortyzacji oraz materiałów i surowców na podstawie przyjętego klucza i ewidencji wewnętrznej.

Takie podejście jest zgodne z praktyką interpretacyjną organów podatkowych. Przykładowo:

-Interpretacja indywidualna z 16 października 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.340.2020.2.AN – potwierdza możliwość częściowego kwalifikowania wynagrodzenia do ulgi B+R przy odpowiedniej dokumentacji;

-Interpretacja indywidualna z 12 kwietnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.147.2019.JKT – wskazuje na dopuszczalność kwalifikowania kosztów częściowo przypisanych do prac B+R (np. materiałów i części do prototypów).

Dodatkowo, art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, nie zakazuje rozliczania kosztów częściowych, o ile spełnione są kryteria merytoryczne i formalne – co znajduje również odzwierciedlenie w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego), prowadzonej dokumentacji oraz przyjętego przez Spółkę klucza alokacyjnego opartego na analizie rzeczywistego wykorzystania zasobów, możliwe jest – zgodnie z art. 18d ustawy o CIT – kwalifikowanie kosztów wspólnych (takich jak amortyzacja czy materiały) do ulgi B+R w odpowiedniej proporcji odpowiadającej ich wykorzystaniu w działalności badawczo-rozwojowej.

Podsumowanie

W ocenie Wnioskodawcy, przedstawiona działalność Spółki spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, gdyż ma charakter twórczy, systematyczny oraz ukierunkowany na zwiększenie zasobów wiedzy i ich zastosowanie w praktyce. Prowadzone prace skutkują powstaniem nowych lub istotnie ulepszonych produktów i procesów.

W związku z tym, ponoszone przez Spółkę wydatki – w tym na wynagrodzenia, amortyzację, zakup materiałów oraz usługi doradcze – stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ustawy o CIT. Spółka prowadzi odpowiednią ewidencję i dokumentację, umożliwiającą ich wyodrębnienie oraz proporcjonalne przypisanie do działalności B+R. Wnioskodawca wnosi zatem o potwierdzenie, że ma prawo do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej na zasadach określonych w przepisach ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od  osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „updop”, „uCIT”),

Stosownie do 4a pkt 26 updop,

W myśl art. 4a pkt 27 updop,

Stosownie do art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm., dalej: „Ustawa SWIN”),

W art. 4a pkt 28 updop ustawodawca wskazał, że:

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy SWIN,

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

W myśl art. 18d ust. 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

W myśl art. 18d ust. 3 updop,

Stosownie z art. 18d ust. 5 updop,

Zgodnie z art. 18d ust. 6 updop,

Zgodnie z art. 18d ust. 7 updop, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

Stosownie do art. 18d ust. 8 updop,

Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT:

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są  wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatkudochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowymkosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

-podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop,

-ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

-jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

-w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

-podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

-kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

-koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ad. 1 i 4

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Ad. 2

Wskazali Państwo, że w związku z realizowanymi pracami rozwojowymi, Państwa Spółka ponosi wydatki na:

-wynagrodzenia z tytułu stosunku pracy oraz sfinansowane przez płatnika z tego tytułu składki ZUS osób zaangażowanych w prace rozwojowe,

-wynagrodzenia z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło oraz sfinansowane przez płatnika z tego tytułu składki ZUS (osób nieprowadzących działalności gospodarczej),

-koszty amortyzacji środków trwałych w postaci sprzętu, maszyn i urządzeń oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonych pracach rozwojowych,

-nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej,

-surowce i materiały bezpośrednio wykorzystywane do prowadzonych działań rozwojowych,

-wydatki na opinie, ekspertyzy i usługi doradcze świadczone przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (planowane).

Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2025 r., poz. 163 ze zm., dalej: „updof”),

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Wskazać również należy, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 updop), należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a updop).

Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a updof.:

Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenia lub umowa o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia i o dzieło w danym miesiącu.

Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a updop.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Odnosząc się do kosztów nabycia materiałów należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

W zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Spółka w ramach działalności B+R może zużywać różnego rodzaju materiały i surowce konieczne do realizacji projektów. Jednocześnie, należy wskazać, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Z kolei, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2a updop, wynika, że:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania w szczególności, oznacza że wymieniony katalog sprzętów nie jest zamknięty.

Wg internetowego słownika języka polskiego PWN, „sprzęt” to: przedmiot użytkowy, przedmioty używane do jakichś prac lub w jakichś okolicznościach. Według słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, sprzęt to każdy przedmiot użytkowy jak mebel, narzędzie, naczynie, to przedmioty używane w określonym celu, związane z jakąś dziedziną.

Z kolei, „specjalistyczny” wg słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, oznacza m.in. związany z pewną specjalnością.

Aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny, uznać za koszty kwalifikowane muszą być spełnione następujące warunki:

-sprzęt nie stanowi środka trwałego,

-zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego”, oraz

-jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R.

Koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2a updop, mogą stanowić wyłącznie wydatki poniesione na sprzęt specjalistyczny nie stanowiący u podatnika środka trwałego.

Natomiast, jeżeli sprzęt taki stanowi środek trwały kosztem kwalifikowanym mogą zostać wyłącznie odpisy amortyzacyjne w myśl art. 18d ust. 3 updop, w części w jakiej sprzęt jest wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 uCIT,

Stosownie do art. 15 ust. 6 uCIT,

W myśl art. 16f ust. 3 uCIT,

Co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d uCIT.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 uCIT, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 3 updop,

W tym miejscu wskazujemy, że zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Przytoczony powyżej art. 18d ust. 2 pkt 3 updop, wskazuje, że za koszty kwalifikowane należy uznać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, za koszty kwalifikowane należy uznać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, nabycie wyników badań naukowych, które są świadczone lub wykonywane jednocześnie:

-na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce,

-na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Koszty ponoszone przez Państwa Spółkę w związku z realizacją opisanych projektów można zakwalifikować jako koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 uCIT.

Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy koszty ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją opisanych projektów (m.in. wynagrodzenia pracowników działu konstrukcyjnego i programistów, zakup materiałów do budowy prototypów, koszty usług jednostek naukowych, licencje oprogramowania inżynierskiego) można zakwalifikować jako koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, jest prawidłowe.

Ad. 3

Państwa wątpliwości dotyczą również ustalenia, czy Spółka ma prawo do skorzystania z ulgi B+R i odliczenia ponoszonych kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym CIT.

Jak wcześniej wskazano, aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

-podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop,

-ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

-jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

-w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

-podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

-kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

-koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Należy zauważyć, że ustawodawca uzależnił w pierwszej kolejności możliwość dokonania odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej od faktu, czy koszty te wypełniają definicję kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto, wskazać należy, że ustawodawca nie przewidział dla celów ulgi badawczo-rozwojowej szczególnej definicji poniesienia kosztów uzyskania przychodów, jak również momentu ich poniesienia.

W tym miejscu, wskazać należy na treść art. 18d ust. 8 updop,

Oznacza to, że Wnioskodawca w danym roku podatkowym jest uprawniony do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej w odniesieniu do tych kosztów kwalifikowanych, które zostały przez niego rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów w tym roku podatkowym.

Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy Spółka ma prawo do skorzystania z ulgi B+R i odliczenia ponoszonych kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym CIT, jest prawidłowe.

Ad. 5-7

Państwa wątpliwości dotyczą również ustalenia, czy:

-w świetle art. 18d ust. 2 ustawy o CIT – Spółka ma prawo do uznania za koszty kwalifikowane także tych kosztów, które ponosi na: amortyzację środków trwałych, zakup materiałów i surowców, jeżeli są one wykorzystywane częściowo w działalności badawczo-rozwojowej oraz częściowo w działalności operacyjnej, a ich rozdział następuje na podstawie przyjętego przez Spółkę klucza alokacyjnego;

-prawidłowe jest przyjęcie przez Spółkę proporcji wykorzystania zasobów (środków trwałych, materiałów i surowców) do celów działalności badawczo-rozwojowej – opartej na ewidencji czasu pracy i analizie udziału pracy projektowej w całości działalności – jako podstawy do obliczenia kosztów kwalifikowanych w ujęciu proporcjonalnym;

-w przypadku ponoszenia kosztów wspólnych dla działalności badawczo-rozwojowej i operacyjnej – takich jak amortyzacja czy zużycie materiałów – możliwe jest kwalifikowanie ich do ulgi B+R w części odpowiadającej stopniu faktycznego ich wykorzystania na potrzeby działalności B+R, zgodnie z prowadzoną przez Spółkę dokumentacją i ewidencją.

Z opisu sprawy wynika, że we wskazanych przypadkach, wybrane środki trwałe oraz sprzęt specjalistyczny i materiały oraz surowce wykorzystywane są przez Państwa Spółkę zarówno do działalności projektowej, jak i do prowadzonej działalności operacyjnej (produkcja). Tym samym, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz sprzętu specjalistycznego i koszt materiałów i surowców wykorzystywanych przez Państwa Spółkę częściowo w prowadzonej działalności projektowej zaliczają Państwo w części do kosztów kwalifikowanych. Opisane we wniosku przypadki wywołały jednak dla Państwa Spółki techniczny problem w zakresie dokładnego, każdorazowego rozdzielenia (kosztów) działalności mającej charakter innowacyjny od działalności operacyjnej standardowej – pod względem określenia czasu pracy pracowników oraz skali wykorzystania materiałów, surowców i środków trwałych. Państwa Spółka, na podstawie praktycznych, kilkuletnich doświadczeń i obserwacji, wybrała więc klucz alokacyjny w postaci (średniego) stopnia czasu pracy związanego z wykorzystaniem środków trwałych oraz materiałów i surowców do działalności operacyjnej oraz projektowej (20% ogólnego czasu pracy oraz zasobów powiązane jest średnio z pracą rozwojową). W celu dokonania alokacji na podstawie przyjętego klucza alokacji, Państwa Spółka prowadzi stałą ewidencję czasu pracy i stosownych zasobów z podziałem na pracę operacyjna i związaną bezpośrednio z realizacją projektu. W dalszej kolejności dokonywana jest alokacja w danym okresie rozliczeniowym odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i kosztów materiałów i surowców na podstawie przyjętego klucza alokacji do kosztów kwalifikowanych.

W celu alokacji kosztów do kosztów kwalifikowanych wymienionych w art. 18d ust. 2 i 3 updop ulgi badawczo-rozwojowej, podatnik zobowiązany jest wyodrębnić koszty te w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop.

Jednak w przypadku, gdy Spółka pomimo prawidłowo prowadzonej ewidencji nie jest w stanie wyodrębnić poniesionych kosztów to może je alokować do kosztów kwalifikowanych na podstawie zaproponowanego klucza alokacji, jeżeli  w sposób jak najbardziej precyzyjny odzwierciedla on proporcje materiałów i surowców oraz odpisów amortyzacyjnych zużytych przy pracach badawczo-rozwojowych.

Podsumowując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

-w świetle art. 18d ust. 2 ustawy o CIT – Spółka ma prawo do uznania za koszty kwalifikowane także tych kosztów, które ponosi na: amortyzację środków trwałych, zakup materiałów i surowców, jeżeli są one wykorzystywane częściowo w działalności badawczo-rozwojowej oraz częściowo w działalności operacyjnej, a ich rozdział następuje na podstawie przyjętego przez Spółkę klucza alokacyjnego;

-prawidłowe jest przyjęcie przez Spółkę proporcji wykorzystania zasobów (środków trwałych, materiałów i surowców) do celów działalności badawczo-rozwojowej – opartej na ewidencji czasu pracy i analizie udziału pracy projektowej w całości działalności – jako podstawy do obliczenia kosztów kwalifikowanych w ujęciu proporcjonalnym;

-w przypadku ponoszenia kosztów wspólnych dla działalności badawczo-rozwojowej i operacyjnej – takich jak amortyzacja czy zużycie materiałów – możliwe jest kwalifikowanie ich do ulgi B+R w części odpowiadającej stopniu faktycznego ich wykorzystania na potrzeby działalności B+R, zgodnie z prowadzoną przez Spółkę dokumentacją i ewidencją

- jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.