Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie wskazania momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży pakietu Software Assurance. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Polski. Wnioskodawca podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (jest rezydentem podatkowym w Polsce). Spółka nie jest częścią Grupy Kapitałowej.

Spółka jest producentem platformy do budowania aplikacji biznesowych dla średnich i dużych firm – (…) (…). Swoją działalność biznesową opiera na tworzeniu, rozwoju, wdrażaniu i utrzymywaniu autorskiej platformy „…”, a następnie sprzedaży dostępu do platformy. (…) jako platforma low-code do automatyzacji procesów biznesowych umożliwia działom IT oraz projektantom aplikacji tworzenie rozwiązań dla biznesu w sposób zwinny i iteracyjny. (…) umożliwia klientowi końcowemu szybką i efektywną automatyzację procesów biznesowych bez potrzeby niskopoziomowego kodowania. Rewolucyjna technologia (...) radykalnie zmienia proces dostarczania aplikacji biznesowych oraz ich modyfikację, poprzez skrócenie czasu i zmniejszenie ryzyka projektowego do minimum. Platforma (…) jest w pełni autorskim projektem, który umożliwia pełną integrację z platformami pracy grupowej (...). W ofercie Wnioskodawcy znajdują się specjalistyczne wdrożenia, inne usługi oraz szkolenia.

Spółka jako jeden ze sposobów dystrybucji platformy zajmuje się również dystrybucją licencji bezterminowych, sprzedawanych jednorazowo, do platformy (…) (dalej „Licencja”). Licencja ta udzielana jest na podstawie złożonego zamówienia przez klienta, klient akceptuje warunki umowy licencji. Spółka przyznaje klientowi prawo do dostępu i korzystania z usług oraz dostarcza klientowi niezbędny klucz licencyjny, który umożliwia dostęp do usług bezterminowo. W zamówieniu określona jest liczba użytkowników, którą można podwyższyć (dokupić więcej licencji) za pomocą nowego formularza zamówienia. W przypadku zwiększenia liczby uprawnionych użytkowników, dodatkowa opłata jest naliczana tylko za zwiększaną liczbę użytkowników. Nie można zmniejszyć liczby użytkowników, raz wykupiona liczba użytkowników nie podlega zmniejszeniu.

Wykupując Licencję, klient jest zobowiązany do wykupienia cyklicznej usługi Software Assurance, usługa ta zapewnia wsparcie techniczne oraz prawo do otrzymywania w ramach tej licencji aktualizacji oprogramowania do najnowszej wersji. Software Assurance stanowi dodatek do sprzedawanej licencji, dzięki niemu klient ma możliwość zainstalowania najnowszej wersji oprogramowania (jeśli posiada aktywną usługę Software Assurance w momencie instalacji). To od klienta zależy czy z tej usługi skorzysta, ale jest ona obowiązkowa przy zakupie licencji (Klient wraz z licencją zakupuje pakiet Software Assurance). Można zauważyć, że Spółka sprzedając Software Assurance sprzedaje klientowi gotowość do realizacji określonych świadczeń (umożliwienie pobrania najnowszej wersji oprogramowania) w okresie obowiązywania pakietu w zamian za wynagrodzenie.

Usługa Software Assurance rozpoczyna się z datą zakupu licencji i udzielana jest na miesięczne, kwartalne lub roczne okresy. W momencie dokupienia większej liczby użytkowników w dowolnym momencie trwania licencji, usługa Software Assurance obowiązuje do daty końca usługi według pierwotnie uruchomionej usługi, a w kolejnym okresie cała usługa obowiązuje w jednym zakresie czasowym dla wszystkich użytkowników.

Opłaty za zakup licencji i pierwszą opłatę za Software Assurance fakturowane są zgodnie z formularzem zamówienia i płatne z określonym w zamówieniu terminem płatności (zazwyczaj 14 dni licząc od dnia wystawienia faktury).

Należność z tytułu usługi Software Assurance regulowana jest jednorazowo z góry na podstawie faktury, Klient dokonuje opłaty dla Software Assurance przedłużanej na podstawie wystawionej faktury, gdzie kwota obliczona jest na podstawie cennika i liczby uprawnionych użytkowników określonych we wszystkich formularzach zamówienia (jeśli formularz pierwotny nie jest jedynym formularzem i doszło do dokupienia licencji, przedłuża się cała pula). Liczba licencji dla uprawnionych osób określona wdanym formularzu zamówienia nie może ulec zmniejszeniu, a płatności za FV są bezzwrotne. Software Assurance jest przedłużane za każdym razem na okres zgodny z okresem pierwotnym.

Opłaty wynikające z odnowień Software Assurance są fakturowane przez Spółkę w pierwszym dniu odnowienia, najwcześniej 30 dni przed końcem każdego okresu usługi i płatne z terminem zazwyczaj 14 dni licząc od dnia wystawienia faktury, chyba że strony ustaliły inaczej. Po wystawieniu faktury usługa Software Assurance jest przedłużana klientowi na kolejny okres, aby nie utracił on prawa do pobrania i instalacji nowych wersji oprogramowania.

Zgodnie z umową pakiet Software Assurance udzielany jest klientowi cyklicznie na okres roczny, kwartalny lub miesięczny. Umowa obowiązuje na czas nieokreślony z możliwością jej wypowiedzenia z zachowaniem okresu wypowiedzenia. Klient otrzymuje fakturę za pakiet, na której widnieje informacja z okresem obowiązywania pakietu Software Assurance (np. 01.01.20XX-31.12.20XX). Na tej podstawie klient płaci za usługę. Usługa ta jest przedłużana na kolejne okresy rozliczeniowe na podstawie wystawionej faktury ze wskazaniem okresu obowiązywania pakietu Software Assurance zgodnie z pierwotnymi ustaleniami, czyli na okres roczny, kwartalny lub miesięczny.

Pytanie

Czy dla usług Software Assurance opisanych w stanie faktycznym, prawidłowe jest stanowisko, że pakiet Software Assurance można zakwalifikować jako usługi, gdzie obowiązek podatkowy powinien być ustalany na podstawie art. 19a. ust. 3, czyli na koniec okresu pakietu, chyba że wcześniej nastąpiła zapłata za usługę to obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 8 czyli w momencie zapłaty?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z wyjątkami które nie będą miały zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Jak stanowi zaś art. 19a ust. 3 ustawy o VAT usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Z treści art. 19a ust. 3 ustawy wynika więc, że ustawodawca uregulował kwestię momentu powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do takiej usługi, która jest zwykle wykonywana w sposób ciągły przez pewien czas, natomiast rozliczenie należności za nią następuje w ramach przyjętego okresu rozliczeniowego.

Zatem art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, ma zastosowanie do czynności, które cechują się niemożliwością wyodrębnienia powtarzających się czynności (mają charakter świadczeń ciągłych).

Mając na uwadze przedstawioną wykładnię przepisu art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, w ocenie Wnioskodawcy w odniesieniu do usług opisanych w stanie faktycznym, realizowanych w ramach usługi Software Assurance, które usługi te świadczone są nieprzerwanie przez cały okres trwania licencji z możliwością automatycznego przedłużenia, zasadnym jest przyjęcie, iż stanowią one usługi w charakterze ciągłym, a w konsekwencji obowiązek podatkowy dla tych usług powstanie w sposób przewidziany w art. 19a ust. 3 czyli na koniec okresu danego pakietu Software Assurance. Zgodnie z warunkami umowy oraz zamówień faktury za Początkowy Okres Pakietu Software Assurance wystawiane są na ogół z 14-dnowym terminem płatności, a faktury za Odnowiony Okres wystawiane są przed zakończeniem okresu pakietu Software Assurance z dostosowanym terminem płatności w zależności w którym momencie wystawiana jest faktura, więc Spółka otrzymuje należności z tytułu usług Software Assurance zazwyczaj przed zakończeniem okresu pakietu, zatem zasadne jest przyjęcie stanowiska, że obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 8 czyli w terminie otrzymania należności.

Prawidłowość przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska potwierdzona została w interpretacjach indywidualnych. Tytułem przykładu wskazać można:

• Interpretację indywidualną, gdzie wniosek był składany był przez Wnioskodawcę, Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 marca 2025 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012.606.2024.2.AW, w której organ przyjął za prawidłowe stanowisko podatnika, że „(...) moment obowiązku podatkowego powstaje zgodnie z art. 19a ust. 3 chyba, że wcześniej była zapłata to zgodnie z art. 19a ust. 8”
• Interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 września 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.495.2024.2.EW, w której organ odstępując od uzasadnienia przyjął za prawidłowe stanowisko podatnika, że: „(...) moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług udzielenia licencji jest zgodny z art. 19a ust. 3 lub w dniu otrzymania płatności na podstawie art. 19a ust. 8, jeżeli nastąpi przed ostatnim dniem poprzedzającym termin wystawienia następnej faktury"
• Interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 października 2018 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.591.2018.1.OS, w której organ uznaje stanowisko podatnika za prawidłowe, że: „(...) dla usług udzielenia licencji, zgodnie z zasadą ogólną, obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą wykonania usługi. Ponieważ dla ww. usług mogą być ustalane następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, lub też usługi te mogą być świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok i związku z ich dokonaniem w danym roku mogą nie upływać terminy płatności, dla celów ustalenia ich wykonania, stosowane będą "umowne" zasady uznania danej usługi za wykonaną. Należy zauważyć, że w przypadku, gdy przed wykonaniem usługi uiszczane będą raty, zaliczki, przedpłaty to, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.”
• Interpretację Izby Skarbowej w Warszawie z 17 lutego 2017 r., sygn. 1462-IPPP1.4512.1093.2016.1.EK, w której organ wskazuje, że nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przedstawionych okolicznościach moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu usług udzielania licencji to moment wydania oprogramowania kontrahentowi, gdyż w tym momencie prawo do rozporządzania licencją przechodzi na kontrahenta. O momencie obowiązku podatkowego decyduje każdorazowo moment wykonania usługi. Należy zauważyć, że usługę uważa się za wykonaną w sytuacji, gdy usługodawca wykonał wszystkie zobowiązania składające się na określony rodzaj usług wynikający z zawartej umowy. W przypadku udzielenia licencji na określony czas wszystkie świadczenia i zobowiązania licencjodawcy wygasają z upływem okresu objętego licencją, zatem dopiero w tym momencie można uznać usługę za wykonaną. W przypadku usług ciągłych moment wykonania usług wyznacza art. 19a ust. 3 ustawy. W sytuacji natomiast gdy umowy licencji zawierane są na okres rok, dwa lata i Wnioskodawca otrzymuje 100% płatności z góry wówczas, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy w sytuacji, gdy przed wykonaniem usługi otrzymano całość zapłaty obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty. Tym samym w tym przypadku obowiązek podatkowy powstanie w dniu wpłaty 100% płatności.
• Interpretację Izby Skarbowej w Katowicach z 17 maja 2016 r., sygn. IBPP1/4512-104/16/AW, w której organ uznaje stanowisko podatnika za prawidłowe, wyjaśniając, że: „(...) Skoro, w przedstawionej sytuacji Wnioskodawca będzie otrzymywał poszczególne płatności, przed wykonaniem usługi (z góry), w rozumieniu art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, zastosowanie znajdzie art. 19a ust. 8 tej ustawy. Wnioskodawca winien rozpoznać moment powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania płatności w odniesieniu do jej wysokości.”

Wobec powyższego Wnioskodawca uprzejmie wnosi o potwierdzenie przedstawionego powyżej stanowiska w sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z powyższych uregulowań wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Jednocześnie, w myśl art. 19a ust. 3 ustawy:

Obowiązek podatkowy rodzi również otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem usługi.

Na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy:

Z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT wynika, że jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej faktycznie kwoty.

Z okoliczności sprawy wynika, że są Państwo producentem platformy do budowania aplikacji biznesowych dla średnich i dużych firm – (…) ((…)). Jako jeden ze sposobów dystrybucji platformy zajmują się Państwo również dystrybucją licencji bezterminowych, sprzedawanych jednorazowo, do platformy (…). Licencja ta udzielana jest na podstawie złożonego zamówienia przez klienta, klient akceptuje warunki umowy licencji. Wykupując Licencję, klient jest zobowiązany do wykupienia cyklicznej usługi Software Assurance, usługa ta zapewnia wsparcie techniczne oraz prawo do otrzymywania w ramach tej licencji aktualizacji oprogramowania do najnowszej wersji. Software Assurance stanowi dodatek do sprzedawanej licencji, dzięki niemu klient ma możliwość zainstalowania najnowszej wersji oprogramowania (jeśli posiada aktywną usługę Software Assurance w momencie instalacji). To od klienta zależy czy z tej usługi skorzysta, ale jest ona obowiązkowa przy zakupie licencji (Klient wraz z licencją zakupuje pakiet Software Assurance). Można zauważyć, że Spółka sprzedając Software Assurance sprzedaje klientowi gotowość do realizacji określonych świadczeń (umożliwienie pobrania najnowszej wersji oprogramowania) w okresie obowiązywania pakietu w zamian za wynagrodzenie. Usługa Software Assurance rozpoczyna się z datą zakupu licencji i udzielana jest na miesięczne, kwartalne lub roczne okresy. Opłaty za zakup licencji i pierwszą opłatę za Software Assurance fakturowane są zgodnie z formularzem zamówienia i płatne z określonym w zamówieniu terminem płatności (zazwyczaj 14 dni licząc od dnia wystawienia faktury). Należność z tytułu usługi Software Assurance regulowana jest jednorazowo z góry na podstawie faktury, Klient dokonuje opłaty dla Software Assurance przedłużanej na podstawie wystawionej faktury, gdzie kwota obliczona jest na podstawie cennika i liczby uprawnionych użytkowników określonych we wszystkich formularzach zamówienia (jeśli formularz pierwotny nie jest jedynym formularzem i doszło do dokupienia licencji, przedłuża się cała pula). Liczba licencji dla uprawnionych osób określona w danym formularzu zamówienia nie może ulec zmniejszeniu, a płatności za FV są bezzwrotne. Software Assurance jest przedłużane za każdym razem na okres zgodny z okresem pierwotnym. Opłaty wynikające z odnowień Software Assurance są fakturowane przez Państwa w pierwszym dniu odnowienia, najwcześniej 30 dni przed końcem każdego okresu usługi i płatne z terminem zazwyczaj 14 dni licząc od dnia wystawienia faktury, chyba że strony ustaliły inaczej. Po wystawieniu faktury usługa Software Assurance jest przedłużana klientowi na kolejny okres, aby nie utracił on prawa do pobrania i instalacji nowych wersji oprogramowania. Zgodnie z umową, pakiet Software Assurance udzielany jest klientowi cyklicznie na okres roczny, kwartalny lub miesięczny. Umowa obowiązuje na czas nieokreślony z możliwością jej wypowiedzenia z zachowaniem okresu wypowiedzenia. Klient otrzymuje fakturę za pakiet, na której widnieje informacja z okresem obowiązywania pakietu Software Assurance (np. 01.01.20XX-31.12.20XX). Na tej podstawie klient płaci za usługę. Usługa ta jest przedłużana na kolejne okresy rozliczeniowe na podstawie wystawionej faktury ze wskazaniem okresu obowiązywania pakietu Software Assurance zgodnie z pierwotnymi ustaleniami, czyli na okres roczny, kwartalny lub miesięczny.

Państwa wątpliwości dotyczą tego czy dla usług Software Assurance obowiązek podatkowy powinien być ustalany na podstawie art. 19a. ust. 3 ustawy, czyli na koniec okresu pakietu, chyba że wcześniej nastąpiła zapłata za usługę to obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 8 czyli w momencie zapłaty.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości wskazać należy, że ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Jednakże przyjąć należy, że momentem wykonania usługi jest moment faktycznego wykonania wszystkich działań i czynności składających się na daną usługę. Zatem, usługa jest wykonana, gdy usługodawca zrealizował wszystkie czynności składające się na określony rodzaj usług. Należy zaznaczyć, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Jednocześnie podkreślić należy, że ustalenie zakresu świadczonej usługi i w konsekwencji momentu jej wykonania powinno następować w sposób obiektywny.

Z kolei o charakterze i o dacie wykonania usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określony przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju usług.

Ponadto, stosownie do art. 353¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Zatem strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że co do zasady obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Natomiast w sytuacji, gdy przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Jednocześnie, ustawodawca w art. 19a ust. 3 ustawy wprowadził unormowanie w zakresie ustalenia momentu wykonania usługi w odniesieniu do „usługi, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń”, czyli takiej usługi, która jest wykonywana w sposób ciągły przez pewien czas, natomiast rozliczenie należności za nią następuje w ramach okresu.

Należy zauważyć, że powołany wyżej art. 19a ust. 3 ustawy jest konsekwencją skorzystania przez ustawodawcę krajowego z możliwości jaką daje art. 64 ust. 2 akapit trzeci Dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zgodnie z którym:

Przepisy regulujące podatek od towarów i usług nie definiują pojęcia „sprzedaży o charakterze ciągłym”. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 kwietnia 2012 r., sygn. akt I FSK 935/11 odniósł się do tego pojęcia następująco:

Wykładnia językowa pojęcia „sprzedaż o charakterze ciągłym” sprowadza się do ustalenia znaczenia przymiotnika „ciągły”. W Słowniku Języka Polskiego pod. red. J. Szymczaka (PWN, Warszawa 1989) słowo to zdefiniowane zostało jako „dziejący się, odbywający nieustannie, trwający stale, nieustannie; bezustanny, ustawiczny stale się powtarzający, stały” oraz „ciągnący się nieprzerwanie w przestrzeni, nie mający luk, odstępów”.

Z powyższego wynika, że za sprzedaż o charakterze ciągłym należy uznać każdą usługę odbywającą się bezustannie, stale, bez przerwy. Pojęcie ciągłości rozumiane zgodnie z zasadami prawa cywilnego, należy odnieść do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie takie wytwarza stosunek prawny oznaczony terminem lub nim nie oznaczony. Charakter tego zobowiązania jest trwały i mogą z niego wypłynąć obowiązki ciągłe lub okresowe.

W zobowiązaniu ciągłym nie da się wyróżnić powtarzających się odrębnych czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenia samodzielne w określonym momencie (czasie). Innymi słowy, w przypadku świadczenia ciągłego nie sposób stwierdzić, że zostało ono zrealizowane w konkretnej dacie, ponieważ jest ono realizowane stale – stan realizacji świadczenia trwa – przez określony czas. Pod pojęciem usługi „ciągłej” należy więc rozumieć wynikające zobowiązania o charakterze ciągłym, świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu się strony zobowiązanej do świadczenia.

W związku z powyższym sformułować można wniosek, że jako sprzedaż ciągłą można uznać każdą usługę, która jest stale w fazie wykonywania, co oznacza, że wykonywana jest nieprzerwanie przez czas trwania umowy, i w której jednoznacznie można określić jedynie moment rozpoczęcia jej świadczenia, natomiast moment jej zakończenia rozumianego jako definitywne wykonanie, nie jest z góry określony. Jest on wyznaczony przez datę obowiązywania umowy między kontrahentami.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, należy stwierdzić, że w opisanym przypadku mamy do czynienia z usługą wykonywaną w sposób ciągły, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy rozliczeń. Wskazali Państwo, że zgodnie z umową usługa Software Assurance rozpoczyna się z datą zakupu licencji i udzielana jest klientowi cyklicznie na okres roczny, kwartalny lub miesięczny. Umowa obowiązuje na czas nieokreślony z możliwością jej wypowiedzenia z zachowaniem okresu wypowiedzenia. Klient otrzymuje fakturę za pakiet, na której widnieje informacja z okresem obowiązywania pakietu Software Assurance (np. 01.01.20XX-31.12.20XX). Na tej podstawie klient płaci za usługę. Usługa ta jest przedłużana na kolejne okresy rozliczeniowe na podstawie wystawionej faktury ze wskazaniem okresu obowiązywania pakietu Software Assurance zgodnie z pierwotnymi ustaleniami, czyli na okres roczny, kwartalny lub miesięczny.

Zatem mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży przez Państwa usług Software Assurance, momentem powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług będzie zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy, data upływu każdego okresu, do którego odnoszą się płatności, czyli w Państwa przypadku koniec okresu danego pakietu.

Natomiast w sytuacji kiedy otrzymanie należności z tytułu usług Software Assurance nastąpi przed zakończeniem okresu pakietu, wówczas obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług będzie powstawał na zasadach określonych w art. 19a ust. 8 ustawy, tj. z chwilą otrzymania płatności.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

• Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.