Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zbycia zużytych i zbędnych składników majątku ruchomego w drodze aukcji, przetargu bądź przeprowadzania negocjacji.

Uzupełnili go Państwo pismem z 22 maja 2025 r. (wpływ 22 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina X (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

W dniu 27 marca 2024 r. syndyk zorganizował przetarg na sprzedaż składników niematerialnych i materialnych przedsiębiorstwa działającego pod firmą Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowe „…” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości (Spółka). Działalność operacyjna przedsiębiorstwa zakończyła się na długo przed ogłoszeniem upadłości.

·Składniki, o których mowa zlokalizowane były wyłącznie w miejscowości X ul. … - nieruchomości zabudowane budynkami (działki 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9) oraz

a)środki techniczne, m.in:

•         …;

b)materiały do produkcji, półprodukty i produkty.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest wyłącznie sprzedaż wymienionych powyżej, zużytych i zbędnych, środków technicznych (wskazanych pod lit. a) oraz materiałów do produkcji, półproduktów i produktów (wskazanych pod lit. b).

Gmina X zainteresowana nabyciem ww. nieruchomości zgłosiła w ww. przetargu ofertę, która w dniu 27 marca 2024 r. okazała się zwycięska. W konsekwencji powyższego aktem notarialnym z dnia … grudnia 2024 r. (Rep. A nr …) Gmina nabyła ww. składniki majątku.

Składniki majątku ruchomego (wymienione jako przedmiot wniosku) były już w momencie nabycia zużyte i Gminie zbędne, dlatego też jest ona zainteresowana ich zbyciem. Nadmienia się również, iż Gmina była zobligowana do zakupu nieruchomości łącznie z wszelkimi naniesieniami i składnikami majątku na nich posadowionymi.

Nadmienia się również, iż powyższe nie nastąpiło w ramach nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, lecz jako nabycie poszczególnych składników majątku Spółki. Czynność tą potwierdza wydana w tej sprawie w dniu 22 października 2024 r. interpretacja indywidualna o sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.526.2024.2.MG.

W związku z faktem, iż Gmina nie jest zainteresowana kontynuowaniem działalności Spółki, planuje zbyć składniki majątku, wskazane pod lit. a i b, w drodze aukcji, przetargu bądź przeprowadzonych negocjacji.

W załączniku 2 do zarządzenia Wójta Gminy X Nr … z dnia … lutego 2025 r. w sprawie sprzedaży zużytych i zbędnych składników majątku ruchomego, stanowiących w myśl aktu notarialnego Rep. A nr … zawartego w dniu … grudnia 2024 r. własność Gminy X oraz powołania Komisji do spraw przeprowadzania przedmiotowej sprzedaży mienia ruchomego w drodze aukcji albo przetargu bądź prowadzonych negocjacji - wskazano, iż cenę wywoławczą ustala się w wysokości nie niższej niż rynkowa wartość składnika majątku ruchomego, a jeżeli jego wartości nie można ustalić, cena nie może być niższa od jego wartości księgowej netto. Sprzedaż w trybie przetargu albo aukcji nie może nastąpić za cenę niższą od ceny wywoławczej.

Gmina w ramach jednego postępowania przetargowego może przeprowadzić jedną lub więcej aukcji. Gmina jest obowiązana do umieszczenia ogłoszenia o przetargu albo aukcji w terminie co najmniej 14 dni przed upływem terminu składnia ofert. Ogłoszenie, o którym mowa zamieszcza się w Biuletynie Informacji Publicznej, na stronie internetowej Gminy, w miejscu publicznie dostępnym w siedzibie Urzędu Gminy, a także w innych miejscach przyjętych zwyczajowo do umieszczenia ogłoszeń na terenie gminy.

Doprecyzowując kwestię przeprowadzenia negocjacji - Wójt Gminy może wystąpić do wybranych podmiotów, co do których można spodziewać się zainteresowania sprzedawanymi składnikami majątku ruchomego, z informacją o publicznym zaproszeniu do negocjacji. Celem takiego działania będzie uzyskanie w drodze negocjacji z oferentami najwyższej ceny za sprzedawane składniki majątku ruchomego. Negocjacje, o których mowa będą prowadzone przez specjalnie powołaną do tego celu Komisję. Komisja sporządza program negocjacji, w którym przedkłada do zatwierdzenia Wójtowi Gminy warunki progowe (graniczne) przyszłych wynikających z przebiegu negocjacji transakcji, w tym cenę wyjściową (wywoławczą) i cenę minimalną, do jakiej możliwe jest obniżenie ceny w negocjacjach. Cena minimalna nie może być niższa od wartości księgowej netto. Warunki graniczne z wyjątkiem ceny wywoławczej, nie mogą być udostępnione osobom trzecim.

Nadmienia się również, iż zbycie składników majątku ruchomego, o których mowa będzie zdarzeniem incydentalnym.

W uzupełnieniu wniosku na pytania Organu:

1.Do jakich celów, tj. do prowadzenia działalności gospodarczej czy do wykonywania zadań własnych, Państwa Gmina nabyła w drodze przetargu składniki majątku ruchomego, wymienione w pkt a) i b) w opisie sprawy we wniosku ORD-IN z 24 marca 2025 r., należące do likwidowanego Przedsiębiorstwa Usługowo-Handlowego „…” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością?

odpowiedzieli Państwo:

Gmina będąc zainteresowana zakupem zabudowanych nieruchomości, tj. działek 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 dotychczas będących własnością Przedsiębiorstwa Usługowo-Handlowego „…” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości (Spółka), położonych w miejscowości X ul. … – w ramach zwycięskiego przetargu, dokonała ich nabycia. Na działkach znajdowały się jednak również składniki majątku ruchomego, wymienione w opisie zdarzenia przyszłego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w pkt a) i b). Wnioskodawca chcąc nabyć nieruchomości należące do Spółki był zobligowany do zakupu również tych składników majątku. Był to jeden z warunków nabycia ww. nieruchomości. Nieruchomości z kolei Gmina nabyła wyłącznie na cele działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Gmina będąc świadoma powyższego, postanowiła nabyć ww. nieruchomości zabudowane, a składniki majątku ruchomego w razie możliwości sprzedać. Co do tych składników, dla których nie znajdzie się nabywca – Wnioskodawca planuje ich sprzedaż jako złom, albo zutylizowanie w inny sposób.

Wnioskodawca nie prowadził i nie zamierza prowadzić w przyszłości działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży (obrocie) towarami takimi jak opisane wniosku. Ponadto, Gmina nie jest zainteresowana kontynuowaniem działalności Spółki.

Podsumowując, Gmina chciała kupić wyłącznie nieruchomości. Spółka sprzedawała jednak nieruchomości wraz z ruchomościami. Spółka nie była zainteresowana sprzedażą samej nieruchomości. Pomimo, że towary te były i są dla Gminy zbędne, Gmina zdecydowała się na zakup, gdyż zależało Jej na nabyciu nieruchomości. Ruchomości Gmina przeznaczy w związku z tym na sprzedaż, ewentualnie zutylizuje. Gmina nie miała na celu wykorzystywania ruchomości do jakichkolwiek celów (prowadzenia jakiejkolwiek działalności). Na dzień złożenia odpowiedzi na to wezwanie część tych ruchomości Gmina już sprzedała.

2.Czy Państwa Gmina wykorzystywała/wykorzystuje ww. składniki majątku ruchomego?

odpowiedzieli Państwo:

Wnioskodawca, od momentu nabycia składników majątku ruchomego, o których mowa w puncie wyżej, nie wykorzystywał ich w żaden sposób. Jak już zostało wskazane, Gmina przeznaczyła je do zbycia, ewentualnie do poddania ich utylizacji.

Wskazuje się ponadto, iż Gmina w kwietniu 2025 r. dokonała sprzedaży półproduktów i produktów (pkt b opisanego zdarzenia przyszłego) w drodze negocjacji na rzecz zakładu produkcyjno-handlowo-usługowego.

3.W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 2, proszę wskazać w jaki sposób Państwa Gmina wykorzystywała/wykorzystuje ww. składniki majątku ruchomego, tj. czy do prowadzonej działalności gospodarczej czy do realizacji zadań statutowych?

odpowiedzieli Państwo:

W związku z negatywną odpowiedzią na pytanie nr 2, odpowiedź na to pytanie jest bezprzedmiotowa.

4.Czy w związku z nabyciem ww. składników majątku ruchomego przysługiwało Państwa Gminie prawo do odliczenia podatku naliczonego?

odpowiedzieli Państwo:

Wnioskodawca nie ma wiedzy, czy w związku z nabyciem ww. składników majątku ruchomego przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Niemniej jednak, składniki majątku ruchomego, o których mowa, Gmina nabyła „przymusowo” – chciała nabyć nieruchomości, a Spółka sprzedawała nieruchomości wyłącznie wraz z tym majątkiem ruchomym. W innych okolicznościach, Gmina nie dokonałaby nabycia tego typu majątku ruchomego. Gmina w żaden sposób nie wykorzystywała i dalej nie wykorzystuje tego majątku. Gmina nie miała na celu nabywania majątku ruchomego.

5.Jeżeli odpowiedź na pytanie 4 jest negatywna, proszę wskazać z jakiego powodu to prawo Państwa Gminie nie przysługiwało.

odpowiedzieli Państwo:

Jak już zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego wniosku – nabycie ww. składników majątku ruchomego nie nastąpiło w ramach nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, lecz jako nabycie poszczególnych składników majątku Spółki. Czynność tą potwierdza wydana w tej sprawie w dniu 22 października 2024 r. interpretacja indywidualna o sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.526.2024.2.MG.

Pomimo powyższego, Gmina w dniu … grudnia 2024 r. otrzymała od Spółki (sprzedawca) fakturę nr … z dnia … grudnia 2024 r., na której Spółka wskazała jako nazwę towaru/usługi: „sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa zlokalizowanej w miejscowości X ul. …”. Sprzedawca zastosował stawkę VAT 23%. Spółka zawarła zatem na fakturze sprzedaży wyłącznie jedną pozycję na całość przedmiotu sprzedaży – nieruchomości wraz z ruchomościami.

Składając ofertę Gmina przedstawiła jedną cenę na całość. Sprzedawca także nie dokonywał wydzielenia ceny sprzedaży na poszczególne składniki majątku. Sprzedawca nie sprzedawał odrębnie poszczególnych składników majątku - był zainteresowany sprzedażą całości łącznie, w ramach jednej transakcji, za jedną ceną.

Spółka, działająca za pośrednictwem Syndyka nie dokonała korekty ww. faktury, pomimo, że Wnioskodawca zwracał się o korektę.

W związku z powyższym Gmina nie potrafi przyporządkować ceny, jaką zapłaciła za całość, do poszczególnych składników majątku. Nieruchomości Gmina nabyła na cele działalności niepodlegającej opodatkowaniu, więc w tym zakresie Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Natomiast w zakresie, w jakim chodzi o ruchomości, Gmina dokonując nabycia, planowała sprzedaż, o ile znajdzie się osoba zainteresowana zakupem, a te, których nie uda się sprzedać – Gmina planowała zutylizować. Z uwagi na to, że ruchomości są Gminie niepotrzebne, już w momencie nabycia Gmina miała plan pozbycia się ich.

Gmina zajęła zatem stanowisko, że nie przysługuje jej prawo do odliczenia, gdyż:

·Jej celem było nabycie nieruchomości na cele działalności niepodlegającej opodatkowaniu, a majątku ruchomego w ogóle nie miała na celu nabywać, gdyż był on Gminie zbędny.

·Nie posiada faktury dokumentującej nabycie poszczególnych składników majątku. Nie ma możliwości określenia, jaką cenę zapłaciła za poszczególne składniki.

·Na dzień dokonania nabycia Gmina nie miała wiedzy, które z nich sprzeda, a które zutylizuje. W dalszym ciągu nie ma takiej wiedzy, poza tymi które już sprzedała w kwietniu 2025 r.

Istotnym dla prawa do odliczenia w ocenie Gminy był fakt, że celem było nabycie nieruchomości z przeznaczeniem tej nieruchomości na działalność niepodlegającą opodatkowaniu. Wobec tego nabycie ruchomości w ocenie Gminy również było na cele tej działalności. Gmina nabyła bowiem ruchomości po to, ażeby nabyć nieruchomość. Bez nabycia ruchomości nie mogła nabyć nieruchomości, na których Gminie zależało. Zatem Gmina wychodzi z założenia, że nabycie ruchomości również było dokonane na cele działalności niepodlegającej opodatkowaniu i nie przysługiwało Jej prawo do odliczenia podatku VAT.

Pytanie

Czy zbycie zużytych i zbędnych składników majątku ruchomego - wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego - w drodze aukcji, przetargu bądź przeprowadzania negocjacji powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

(uzupełnione w piśmie 22 maja 2025 r.) W Państwa ocenie, zbycie zużytych i zbędnych składników majątku ruchomego - wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego - w drodze aukcji, przetargu bądź przeprowadzania negocjacji nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż Gmina nie działa w charakterze podatnika VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), dalej: "UoVAT" - Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 UoVAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 pkt 22 UoVAT, ilekroć natomiast w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 1 UoVAT - Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Na mocy art. 15 ust. 1 UoVAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 UoVAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.) – „Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” natomiast obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jak wyżej wskazano pojęcie działalności gospodarczej ma obiektywny charakter, co oznacza, że działalność ta jest postrzegana jako taka, niezależnie od jej celów lub rezultatów. Jednak przepis ten stwierdza, że wykorzystywanie własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych w sposób ciągły, należy uznać za działalność gospodarczą.

W myśl art. 15 ust. 6 UoVAT - Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W związku z powyższym dla określenia, czy w stosunku do konkretnej dostawy, będziemy mieć do czynienia z podatnikiem VAT, istotne jest stwierdzenie, czy prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu UoVAT. Oznacza to, że dostawa towarów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który w stosunku do tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Kluczowe zatem dla niniejszej sprawy pozostaje to, czy Gmina działa jako podatnik VAT, ponieważ ustalenie tej okoliczności powinno poprzedzać badanie czy Gmina działa w charakterze organu władzy publicznej.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Gmina nabyła od syndyka w drodze przetargu składniki majątku ruchomego, tj.:

-...

Składniki majątku ruchomego (wymienione jako przedmiot wniosku) były już w momencie nabycia zużyte i Gminie zbędne, dlatego też jest ona zainteresowana ich zbyciem. Nadmienia się również, iż Gmina była zobligowana do zakupu nieruchomości łącznie z wszelkimi naniesieniami i składnikami majątku na nich posadowionymi.

Gmina planuje zbyć ww. składniki majątku ruchomego w drodze aukcji, przetargu bądź przeprowadzonych negocjacji. Nadmienia się również, iż zbycie składników będzie zdarzeniem incydentalnym. Gmina nie przewiduje, aby w przyszłości zbywała identyczne bądź podobne składniki majątku.

W związku z powyższym, transakcja zbycia ww. składników majątku ruchomego będzie transakcją jednorazową, nie można jej więc uznać za czynność wykonywaną „w sposób ciągły dla celów zarobkowych”, a w konsekwencji za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 UoVAT.

Kompleksowa ocena wszystkich działań podjętych przez Gminę oraz fakt, iż sprzedaż składników majątku ruchomego będących przedmiotem niniejszego wniosku, można uznać za zdarzenie incydentalne, nie wskazują, że jej działanie ma charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 UoVAT.

Ponadto, bez wpływu na ocenę, czy zbycie to będzie miało charakter działalności gospodarczej pozostają wskazane przez Gminę formy zbywania przedmiotowych składników, tj. w drodze:

-aukcji;

-przetargu;

-przeprowadzenia negocjacji.

Nie można także podzielić poglądu, że Gmina podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu ruchomościami, angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Świadczą o tym następujące okoliczności: sporządzanie przez Gminę ogłoszenia o przetargu albo aukcji w terminie co najmniej 14 dni przed upływem terminu składnia ofert, podanie go do publicznej wiadomości przez ogłoszenie w Biuletynie Informacji Publicznej, na stronie internetowej, w miejscu publicznie dostępnym w siedzibie Urzędu Gminy, a także w innych miejscach przyjętych zwyczajowo do umieszczenia ogłoszeń na terenie gminy.

Powyższe formy powiadamiania o zbywanych składnikach majątku ruchomego oraz organizowania sprzedaży nie mają charakteru właściwego jedynie przedsiębiorcom, przeciwnie jest to wynikająca z przepisów prawa realizacja przez Gminę obowiązków związanych z obrotem mieniem, która cechuje się aktywnością nie odbiegającą od zarządu mieniem prywatnym.

Mając powyższe na uwadze, należy uznać, iż dokonując sprzedaży składników majątku ruchomego, Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 w zw. z ust. 2 UoVAT. W konsekwencji tego, sprzedaż tych składników majątku pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Końcowo wskazuje się na wyrok NSA z dnia 31 stycznia 2019 r., sygn. I FSK 1588/16, w którym wskazano, iż „Sąd pierwszej instancji nie podjął żadnych działań w celu wykazania, czy opisane we wniosku czynności są wykonywane przez Gminę w ramach działalności gospodarczej, przyjął jedynie, że sporne transakcje są czynnością ze sfery cywilnoprawnej, a zatem nie podlegają wyłączeniu z opodatkowania. Tymczasem w ocenie NSA zasadność zastosowania w odniesieniu do gminy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT może być weryfikowana dopiero po wcześniejszym sprawdzeniu, czy dana czynność stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT; w przypadku braku spełnienia tego kryterium, powoływanie się na art. 15 ust. 6 jest przedwczesne”.

W piśmie z 22 maja 2025 r., uzupełniając własne stanowisko, wskazali Państwo:

Gmina nie działa jako podatnik VAT dokonując sprzedaży ruchomości, gdyż nabycie ich było związane z jej działalnością w charakterze organu władzy publicznej. Gmina nabyła je w celu nabycia nieruchomości na potrzeby działalności niepodlegającej opodatkowaniu. Gmina nie planowała wykorzystywać ruchomości do działalności gospodarczej – ruchomości tych Gmina nie wykorzystuje w ogóle od momentu ich nabycia. Skoro Gmina nabyła je wyłącznie na cele działalności niepodlegającej opodatkowaniu, ich sprzedaż również nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Na brak opodatkowania sprzedaży ruchomości nabytych na cele działalności niepodlegającej opodatkowaniu wskazuje interpretacja indywidualna DKIS z dnia 7 grudnia 2022 r., 0112-KDIL3.4012.415.2022.1.MC. Zgodnie z jej treścią: „skoro będący przedmiotem sprzedaży samochód, wykorzystywany był wyłącznie do Państwa zadań własnych wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym, to sprzedając ww. samochód strażacki nie będą Państwo działali dla tej czynności w charakterze podatnika podatku VAT. (…) Podsumowując, sprzedaż przez Państwa samochodu strażackiego, o którym mowa we wniosku, służącego wyłącznie celom statutowym tj. bezpieczeństwu przeciwpożarowemu, zrealizowana będzie przez Państwo poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.” Podobnie DKIS wypowiedział się w interpretacji indywidualnej z dnia 16 listopada 2023 r., 0112-KDIL1-3.4012.492.2023.1.JŚ.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza także interpretacja indywidualna DKIS z dnia 3 września 2024 r., 0113-KDIPT1-2.4012.490.2024.1.JS. W wydanej interpretacji DKIS zgodził się ze stanowiskiem miasta, zgodnie z którym sprzedaż biurka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, skoro nabycie miało związek z wykonywaniem zadań własnych miasta, czyli działalnością publicznoprawną. Zgodnie ze stanowiskiem DKIS: „Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro środek trwały mający być przedmiotem sprzedaży, tj. (...), nie został nabyty przez Państwa na potrzeby działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, lecz jako służący do wykonywania Państwa zadań własnych, czyli do wykonywania celów, które stanowią działalność publicznoprawną, to sprzedając ww. (...) nie będą Państwo działali dla tej czynności w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Sprzedaży ww. (...) wykorzystywanego do wykonywania zadań własnych, do których zostali Państwo powołani, nie należy traktować w kategorii działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji sprzedaż środka trwałego (tj. ...) nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), dalej zwanej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika działającego w takim charakterze.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

-podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

-podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jako, że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT. Zatem w przypadku, gdy gmina wykonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą – powinna być traktowana jako podatnik VAT, gdyż w przedmiotowym zakresie działa de facto w sposób analogiczny do tych podmiotów.

Aby zatem określić możliwość zastosowania art. 15 ust. 6 ustawy, który wyłącza organy władzy publicznej (oraz urzędy obsługujące te organy) z definicji podatnika VAT, konieczne jest określenie czy zadania realizowane przez Gminę są zadaniami, dla których Gmina została powołana w ramach reżimu publicznoprawnego, czy też są to czynności wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powyższe oznacza, że decydującą przesłanką przesądzającą o uznaniu bądź nieuznaniu organu władzy publicznej za podatnika VAT będzie zachowanie się tego organu jako organu władzy publicznej, bądź jako przedsiębiorcy w stosunku do określonych świadczeń.

Jak wynika z powyższego wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo-przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

-dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,

-odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Wymieniona norma nakazuje uznać, że w przypadku czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych, dany podmiot nie działa w charakterze organu, lecz występuje jako zwykły uczestnik obrotu gospodarczego. Wykonywanie bowiem czynności na podstawie umów cywilnoprawnych mogłoby prowadzić do nierówności konkurencyjnej podmiotów działających na rynku oraz „organu władzy”, który korzystałby z wyłączenia z opodatkowania na podstawie ww. przepisu.

Tym samym, gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że aktem notarialnym z dnia 23 grudnia 2024 r. Gmina nabyła następujące składniki majątku: nieruchomości zabudowane budynkami (działki 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9) oraz ruchomości: środki techniczne, materiały do produkcji, półprodukty i produkty. Gmina chcąc nabyć nieruchomości należące do Spółki była zobligowana do zakupu również składników majątku ruchomego (środki techniczne, materiały do produkcji, półprodukty i produkty). Był to jeden z warunków nabycia ww. nieruchomości. Nieruchomości z kolei Gmina nabyła wyłącznie na cele działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina będąc świadoma powyższego, postanowiła nabyć ww. nieruchomości zabudowane, a składniki majątku ruchomego w razie możliwości sprzedać. Co do tych składników, dla których nie znajdzie się nabywca – Wnioskodawca planuje ich sprzedaż jako złom, albo zutylizowanie w inny sposób. Gmina w dniu … grudnia 2024 r. otrzymała od Spółki (sprzedawca) fakturę z dnia … grudnia 2024 r., na której Spółka wskazała jako nazwę towaru/usługi: „sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa zlokalizowanej w miejscowości X ul. …”. Sprzedawca zastosował stawkę VAT 23%. Spółka zawarła zatem na fakturze sprzedaży wyłącznie jedną pozycję na całość przedmiotu sprzedaży – nieruchomości wraz z ruchomościami. Nieruchomości Gmina nabyła na cele działalności niepodlegającej opodatkowaniu, więc w tym zakresie Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Natomiast w zakresie, w jakim chodzi o ruchomości, Gmina dokonując nabycia, planowała sprzedaż, o ile znajdzie się osoba zainteresowana zakupem, a te, których nie uda się sprzedać – Gmina planowała zutylizować. Z uwagi na to, że ruchomości są Gminie niepotrzebne, już w momencie nabycia Gmina miała plan pozbycia się ich. Gmina zajęła zatem stanowisko, że nie przysługuje jej prawo do odliczenia.

Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy oraz ww. przepisy, z uwagi na fakt, że w odniesieniu do składników majątku ruchomego (środków technicznych, materiałów do produkcji, półproduktów i produktów) Państwa Gmina już w momencie nabycia zainteresowana była ich zbyciem, nie można uznać, że ww. ruchomości zostały nabyte z zamiarem wykorzystywania ich do działalności wykonywanej w ramach zadań własnych.

W tym kontekście podkreślić należy, że sposób, w jaki jednostka samorządu terytorialnego weszła w posiadanie majątku będącego przedmiotem zbycia, nie wyłącza możliwości zakwalifikowania późniejszej jego dostawy jako działalności gospodarczej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że transakcja zbycia ww. składników majątku będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną).

Jak wskazano wyżej, Gmina – w zakresie czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – jako osoba prawna podlega obowiązkowi podatkowemu na zasadach ogólnych. W tym zakresie bowiem wykonywane przez nią czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Należy wskazać, że czynność wykonywana przez Państwa Gminę, opisana we wniosku, nie będzie podlegała wyłączeniu spod opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy. Podmioty publiczne nie są uznawane za podatników w zakresie czynności, które mieszczą się w ramach zadań, dla realizacji których zostały one powołane, dodatkowo pod warunkiem, że czynności te nie są wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W przypadku dostawy ww. ruchomości za odpłatnością nie będą realizowane zadania, dla realizacji których Gmina została powołana. Działania Państwa Gminy są w tym przypadku tożsame z działaniami każdego innego podmiotu dokonującego dostawy towarów.

W przypadku sprzedaży ww. ruchomości relacja między stronami transakcji nie będzie miała charakteru podrzędności typowej dla stosunków publicznoprawnych. W przypadku tych czynności Państwa Gmina nie będzie korzystała z prerogatyw władzy publicznej. Okoliczności te jednoznacznie potwierdzają, że wykonując opisaną czynność Państwa Gmina nie będzie działała w charakterze organu władzy publicznej. Podkreślić również trzeba, że Państwa Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Gmina nabyła zbywane ruchomości w drodze przetargu z zamiarem dalszej ich odsprzedaży i dokonując ich sprzedaży, będzie działać w charakterze podatnika VAT, gdyż zbycie ww. ruchomości należy traktować w kategorii działalności gospodarczej.

Odmienne rozstrzygnięcie niniejszej kwestii prowadziłoby do nierównego traktowania podmiotów dokonujących sprzedaży ruchomości, co stałoby nie tylko w sprzeczności z powszechnym obowiązkiem przepisów prawa, ale również z jedną z naczelnych zasad Unii Europejskiej, zasadą konkurencyjności.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że będąc zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, będą Państwo również podatnikiem tego podatku w zakresie sprzedaży opisanych w zdarzeniu przyszłym ruchomości, tj. środków technicznych, materiałów do produkcji, półproduktów i produktów. Przedmiot zbycia dotyczy niewątpliwie składników Państwa majątku nabytych w celu dalszej odsprzedaży. W takim przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że nabycie opisanych w zdarzeniu przyszłym składników majątku nastąpiło w wyniku tego, że Gmina była zobligowana do zakupu nieruchomości łącznie z wszelkimi naniesieniami i składnikami majątku na nich posadowionymi. Istotne jest, że w rozpatrywanej sprawie wypełnione będą przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Zatem, dokonując odpłatnego zbycia opisanych w zdarzeniu przyszłym składników majątku, tj. wskazanych w opisie sprawy środków technicznych, materiałów do produkcji, półproduktów i produktów na rzecz podmiotu trzeciego na podstawie umowy cywilnoprawnej, będziecie Państwo działać jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z ust. 2 ustawy.

W konsekwencji odpłatne zbycie przez Państwa ww. ruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.