Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 3 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącej możliwości skorzystania z ulgi na złe długi z deklaracji VAT z lipca 2024 r. (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) lub w bieżącej deklaracji VAT w przypadku ponownej rejestracji do VAT i wznowieniu działalności gospodarczej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Uzupełniła go Pani pismem z 4 marca 2025 r. (wpływ 4 marca 2025 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z: 3 kwietnia 2025 r. (wpływ 3 kwietnia 2025 r.), 4 kwietnia 2025 r. (wpływ 4 kwietnia 2025 r.), 7 kwietnia 2025 r. (wpływ 7 kwietnia 2025 r.) oraz 2 kwietnia 2025 r. (wpływ 8 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie przedstawiony/poprawiony w piśmie z 2 kwietnia 2025 r.)

W ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej (JDG) wystawiła Pani w lipcu 2024 r. fakturę nr (…) na podstawie umowy o świadczenie usług z (…) 2024 r. na rzecz Pani jedynego kontrahenta A, z terminem płatności przypadającym na (…) sierpnia 2024 r. Kontrahent w całości nie uregulował należności. Dodatkowo nie regulował należności już od kwietnia 2024 r. w pełnej kwocie, dodatkowo uiszczając płatności podzielone bez Pani zgody, znacznie po umownym terminie płatności faktur.

Zaczęło to generować Pani poważne problemy finansowe w postaci niemożności terminowego regulowania zobowiązań wobec urzędów oraz braku środków do życia (…). Braki całościowych płatności, wynikających z Umowy w oznaczonych terminach ze strony jedynego kontrahenta, spółki A powtarzały się w kolejnych miesiącach (…). W lipcu nastąpił całkowity brak płatności za czerwiec – odzyskała Pani tę płatność po działaniach firmy windykacyjnej, w sierpniu 2024 r.

W (…) wykonywała Pani wciąż pracę na rzecz A do dnia zamknięcia działalności, wierząc w zapewnienia o zapłacie zaległości. W (…) lipcu 2024 r. straciła Pani wiarę w odzyskanie zaległych płatności i postanowiła Pani natychmiastowo zakończyć współpracę z A (jedyny kontrahent), jednocześnie natychmiastowo całkowicie zamykając działalność, aby nie generować zobowiązań finansowych z tytułu prowadzenia jdg, których nie była Pani już wtedy w stanie całkowicie regulować. Z powodu problemów finansowych (…), została Pani zmuszona do natychmiastowego rozpoczęcia jakiejkolwiek pracy na umowę zlecenie, następnie udało się Pani zdobyć umowę o pracę. Sprawę skierowała Pani (…) 2024 r. na drogę sądową, obecnie czeka Pani na wyznaczenie terminu rozprawy. Z powodu kończącego się terminu odroczenia płatności VAT w Urzędzie Skarbowym (…), chciała Pani odpisać ulgę na złe długi, lecz księgowa odmówiła, twierdząc, że nie jest to obecnie już możliwe.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy

1.Na pytanie: „Czy przedmiotowa faktura dokumentuje wierzytelność, której nieściągalność została uprawdopodobniona, w świetle art. 89a ust. 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą? Jeżeli tak, to kiedy dokładnie nastąpiło uprawdopodobnienie nieściągalności w odniesieniu do ww. faktury?” odpowiedziała Pani:

„tak. Uprawdopodobnienie nastąpiło (…) listopada 2024”.

2.Termin 90. dni od dnia upływu terminu płatności określonego w ww. fakturze upłynął (…) listopada 2024 r.

3.Ww. faktura została wprowadzona do obiegu prawnego.

4.Na pytanie: „Jakie dokładnie czynności dokumentuje ww. faktura oraz kiedy te czynności zostały wykonane? Proszę również podać numer faktury” odpowiedziała Pani:

„faktura dokumentuje czynności wykonywane na rzecz A, zgodnie z Umową z dnia (…) 2024 (podpisywanie umów na rzecz A). Faktura nr: (…)”.

5.Faktura dokumentowała czynności opodatkowane podatkiem VAT.

6.Ww. faktura zawiera podatek należny z tytułu dostaw przez Panią towarów lub świadczonych przez Panią usług na terytorium kraju.

7.Na pytanie: „Czy wykazała Pani i rozliczyła podatek należny z tytułu czynności, które dokumentuje przedmiotowa faktura w deklaracji podatkowej w okresie, w którym powstał w stosunku do tych czynności obowiązek podatkowy? Jeżeli tak, to za jaki okres, a jeżeli nie — to z jakiego powodu Pani tego nie zrobiła?” odpowiedziała Pani:

„tak, wykazała Pani i rozliczyła podatek VAT oraz dochodowy za okres 07.2024, zapożyczając się pozabankowo na długoterminowe okresy, aby tylko nie mieć nieuregulowanych zobowiązań skarbowych, skutkujących egzekucją (miała Pani już odroczone zadłużenie, a rozłożenia na raty nie byłaby Pani w stanie spłacać w danej wysokości)”.

8.Świadczenie usług udokumentowane przedmiotową fakturą zostało dokonane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny.

9.Wierzytelność wynikająca z ww. faktury nie została uregulowana ani zbyta w jakiejkolwiek formie.

10.Na pytanie: „Czy pomiędzy Panią a dłużnikiem została zawarta jakakolwiek ugoda dotycząca wierzytelności udokumentowanych fakturą, która jest przedmiotem zapytania? Jeżeli tak, to czy ww. ugoda została zawarta przed upływem 90. dni od pierwotnie ustalonego terminu płatności ww. faktury?” wskazała Pani:

„nie została zawarta ugoda”.

11.Na pytanie: „Czy otrzymała Pani do dnia niniejszego wezwania prawomocny wyrok sądu dotyczący zapłaty przedmiotowej faktury? Jeżeli tak, proszę wskazać, jaki jest termin zapłaty przedmiotowej faktury wskazany w wyroku” wskazała Pani, że:

Nie uzyskała Pani prawomocnego wyroku sądu, czeka Pani na wyznaczenie terminu rozprawy w sądzie rejonowym. Uzyskała Pani nieprawomocny nakaz zapłaty w sądzie gospodarczym, od którego został złożony sprzeciw.

12.Na prośbę o jednoznaczne wskazanie:

a)od kiedy do kiedy i w jakim zakresie prowadziła Pani ww. działalność gospodarczą, tj. była Pani czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?

b)czy prowadzona przez Panią działalność gospodarcza, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy została przez Panią zamknięta, czy zawieszona? I kiedy dokładnie?

c)czy w związku z tym została Pani wykreślona z rejestracji jako podatnik VAT?

Jeżeli tak, proszę wskazać:

i.na podstawie dokładnie jakiego przepisu została Pani wykreślona z rejestru podatników VAT?

ii.   kiedy dokładnie nastąpiło Pani wyrejestrowanie z VAT? Proszę podać dokładną datę.

iii.   czy zarejestrowała się Pani ponownie jako czynny podatnik VAT? Jeśli tak, to kiedy dokładnie i z tytułu prowadzenia jakiej dokładnie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy;

wskazała Pani:

Była Pani czynnym podatnikiem VAT od (…) lipca 2023 r. do (…) lipca 2024 r., PKD 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem.

Prowadzona przez Panią działalność gospodarcza, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy została przez Panią zamknięta (…) lipca 2024 r.

Została Pani wykreślona z rejestru podatników VAT na podstawie art. 96 ust. 6 ustawy o VAT.

Pani wyrejestrowanie z VAT nastąpiło wraz z dniem zamknięcia działalności – (…) lipca 2024 r.

Nie zarejestrowała się Pani ponownie jako czynny podatnik VAT. Próbowała Pani to zrobić w (…) 2025 r., lecz nie ukończyła Pani rejestracji – nie uzupełniła Pani dokumentacji po wezwaniu Urzędu Skarbowego, przez co nie została Pani czynnym podatnikiem VAT. Wznowiła Pani ją z dniem (…) 2025 r. i na ten dzień też ją Pani zawiesiła – z powodu braku możliwości regulowania zobowiązań finansowych wobec ZUS, które by powstały z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

W przypadku pozytywnej interpretacji, poprzez umożliwienie odpisania w bieżącej deklaracji, odwiesi Pani działalność, ponosząc koszty ZUS za dany miesiąc.

Pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 2 kwietnia 2025 r.)

1.Czy może Pani odpisać ulgę na złe długi z deklaracji VAT z lipca 2024?

2.Jeśli nie może Pani odpisać ulgi na złe długi z deklaracji VAT z lipca 2024 r., to czy wznawiając działalność, celem zostania czynnym podatnikiem VAT, co wg art. 89a [Korekta podatku przy wierzytelności nieściągalnej; Ulga na złe długi] – Podatek od towarów i usług – jest niezbędne do odpisania ulgi na złe długi, będzie Pani mogła odpisać tę ulgę w bieżącej deklaracji VAT?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 2 kwietnia 2025 r.)

Biorąc pod uwagę powyższe, zwraca się Pani o potwierdzenie Pani stanowiska w ramach:

1)możliwości odpisania ulgi na złe długi w Pani indywidualnym przypadku – poprzez zrobienie korekty w deklaracji VAT z lipca 2024 r.,

2)możliwości odpisania ulgi na złe długi w Pani indywidualnym przypadku – poprzez wznowienie działalności, aby zostać czynnym podatnikiem VAT i odpisanie ulgi w bieżącej deklaracji po wznowieniu.

Pani zdaniem, spełnia Pani warunki do zastosowania ulgi na złe długi, ponieważ:

-faktura spełnia kryteria określone w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT,

-upłynęło 90. dni od terminu płatności, a wierzytelność nie została uregulowana,

-wierzytelność nie została zbyta ani uregulowana,

-od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 3 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,

-przepisy nie określają, że podatnik do skorzystania z ulgi na złe długi musi być czynnym podatnikiem VAT w momencie uprawdopodobnienia nieściągalności, a musi nim być jedynie na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty,

-w lipcu 2024 r. (jest to miesiąc, za który nie otrzymała Pani zapłaty za fakturę) była Pani czynnym podatnikiem VAT,

-art. 89a ust. 1 ustawy o VAT zawiera zapis, że korekta może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie – jest tu wskazane, że „może” nastąpić w rozliczeniu za okres, a nie jest wskazane, że „musi/powinna/tylko i wyłącznie w rozliczeniu za okres lub w okresie, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną”,

-ogólna wykładnia przepisów skarbowych brzmi, że od niezapłaconych faktur nie płaci się podatków, a płaci się tylko w przypadku odzyskania należności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Zauważenia jednak wymaga, że nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Na mocy art. 19a ust. 1 ustawy:

Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Z kolei art. 19a ust. 5 ustawy stanowi:

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2024 r.:

Na mocy art. 96 ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2025 r.:

Zgodnie z art. 96 ust. 6 ustawy:

Powyższe przepisy stanowią o terminie dokonania rejestracji dla celów podatku VAT w zależności od zaistniałej sytuacji lub statusu podatnika. Rejestracji należy dokonać przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, przy czym przepis nie określa, jak wcześnie rejestracja powinna nastąpić. Natomiast powinna ona nastąpić najpóźniej w dniu poprzedzającym dokonanie pierwszej czynności opodatkowanej.

Rejestracja następuje więc w momencie zgłoszenia rejestracyjnego, tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów, które przeznaczone są do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 99 ust. 11b ustawy:

Zgodnie z art. 99 ust. 7c ustawy:

W myśl art. 99 ust. 11c ustawy:

Na podstawie art. 103 ust. 1 ustawy:

Natomiast w myśl art. 109 ust. 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2024 r.:

Z kolei na mocy art. 109 ust. 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2025 r.:

Stosownie do art. 109 ust. 3b ustawy:

W myśl art. 109 ust. 14 ustawy:

Powyższe przepisy wskazują, że podatnicy VAT czynni są obowiązani przesyłać za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję prowadzoną na potrzeby podatku od towarów i usług, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Natomiast, zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 106b ust. 2 ustawy:

Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy, mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

W tym miejscu należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. O prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatnika powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe między określonymi podmiotami.

Z kolei, zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone m.in. w przepisach art. 89a ustawy.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 89a ust. 1a ustawy:

W myśl art. 89a ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 89a ust. 2a ustawy:

Stosownie do art. 89a ust. 3 ustawy:

W myśl art. 89a ust. 4 ustawy:

Zgodnie z art. 89a ust. 5 ustawy:

Natomiast na mocy art. 89b ust. 1 ustawy:

Powołane wyżej przepisy dopuszczają możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy.

Jednocześnie ustawodawca zawarł własną definicję takich wierzytelności. W myśl art. 89a ust. 1a ustawy, wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, to takie wierzytelności, które nie zostały uregulowane w ciągu 90. dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Zatem status wierzytelności (jako wierzytelności o uprawdopodobnionej nieściągalności) związany jest z upływem określonego czasu od dnia upływu terminu płatności do chwili powstania uprawnienia do skorzystania z możliwości dokonania korekty. Uprawnienie to powstanie po upływie 90. dni, licząc od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub fakturze. Są to wystarczające przesłanki, aby uznać wierzytelność za uprawdopodobnioną jako nieściągalną.

Możliwość korekty wierzytelności nieściągalnych uzależniona została od spełnienia również szeregu innych warunków, które zostały wskazane w art. 89a ust. 2 ustawy a dotyczących zarówno samej wierzytelności, warunków jej powstania, jak i statusu wierzyciela.

Po pierwsze, na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy, wierzyciel musi być zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Warunek ten jest związany z faktem, że tylko czynni podatnicy są zdolni do dokonywania korekty.

Po drugie, ustawodawca znacznie ogranicza możliwość korekty wierzytelności nieściągalnych poprzez termin – nie dłuższy niż 3 lata od daty wystawienia faktury, dokumentującej wierzytelność, licząc od końca roku, w którym faktura została wystawiona.

Następnie, koniecznym jest również, aby wierzytelność nieściągalna istniała w momencie dokonywania korekty. Potwierdza to jednoznacznie przepis art. 89a ust. 3 ustawy, z którego wynika, że korekty podatku należnego można dokonać, jeśli wierzytelności – z których wynika korygowany podatek należny – nie zostały uregulowane lub zbyte w jakiejkolwiek formie.

Z powyższego wynika, że wierzyciel może dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego wyłącznie w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną. Oznacza to, że wierzyciel dokonując korekty musi dokonać jej w konkretnej deklaracji, tj. w deklaracji za okres, w którym upłynął 90. dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze. Przy czym składając tę deklarację musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.

Jeżeli wierzyciel nie skorzysta z przysługującego mu prawa do dokonania korekty w ww. terminie, może dokonać stosownej korekty w terminie późniejszym, jednak musi „wrócić” do deklaracji za okres, w którym upłynął 90. dzień od umownego terminu płatności, przy czym składając korektę tej deklaracji musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.

Prawo do skorzystania przez wierzyciela z odliczenia nieściągalnej wierzytelności (czy to „na bieżąco”, czy też poprzez złożenie deklaracji korygującej) wygasa po trzech latach, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca nieuregulowaną wierzytelność, a warunek, że wierzyciel jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, musi być spełniony zarówno na dzień poprzedzający dzień złożenia rozliczenia za okres, w którym nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona, w którym podatnik dokonuje korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego, jak również na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji korygującej.

Na wierzycielu spoczywa także obowiązek zawiadomienia właściwego dla siebie urzędu skarbowego o dokonanej korekcie.

Zatem, na gruncie polskich przepisów, skorzystanie przez wierzyciela z możliwości dokonania korekty w trybie art. 89a ust. 1 ustawy, wiąże się z łącznym spełnieniem warunków określonych w art. 89a ust. 2 pkt 3 oraz pkt 5 ustawy. Korekta winna być dokonana w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 90. dzień od dnia upływu terminu płatności. Termin 90.-dniowy należy każdorazowo liczyć od dnia, w którym upływa termin płatności określony w fakturze lub umowie.

Jednocześnie należy zauważyć, że aby termin płatności był skutecznie odroczony, musi to nastąpić przed jego upływem, bowiem nie można odroczyć terminu, który upłynął.

Należy wskazać, że jedynie zawarcie przez strony umowy – przed upływem 90. dni od pierwotnie ustalonych terminów płatności – porozumienia, ugody czy jakiegokolwiek innego rodzaju pisma, które przedłuża termin spłaty wierzytelności skutkuje tym, że termin naliczania 90. dni biegnie każdorazowo od nowego wyznaczonego terminu spłaty długu.

W przypadku bowiem umownej zmiany terminu płatności (przed upływem 90. dni od pierwotnie ustalonych terminów płatności), poprzez jego wydłużenie w drodze obustronnego porozumienia, jeśli w porozumieniu tym zawarta zostanie zgodna wola stron co do innego (nowego) terminu zapłaty, ten termin będzie właściwym do liczenia okresu, o którym mowa w art. 89a ustawy.

Wskazała Pani, że:

-wierzytelność wynikająca z faktury nr (…) nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie;

-nieściągalność wierzytelności z ww. faktury została uprawdopodobniona w świetle art. 89a ust. 1a (…) listopada 2024 r.;

-od daty wystawienia faktury nie upłynęły 3 lata (ww. fakturę wystawiła Pani w lipcu 2024 r.);

-pomiędzy Panią a dłużnikiem nie została zawarta jakakolwiek ugoda dotycząca wierzytelności udokumentowanych ww. fakturą oraz nie uzyskała Pani prawomocnego wyroku sądu;

-ww. faktura dokumentowała czynności opodatkowane podatkiem VAT i zawiera podatek należny, który Pani wykazała i rozliczyła w deklaracji za lipiec 2024 r.;

-była Pani czynnym podatnikiem VAT od (…) lipca 2023 r. do (…) lipca 2024 r.;

-zamknęła Pani działalność gospodarczą (…) lipca 2024 r. – została Pani wykreślona z rejestru podatników VAT na podstawie art. 96 ust. 6 ustawy;

-nie zarejestrowała się Pani ponownie jako czynny podatnik VAT. Próbowała Pani to zrobić w (…) 2025 r., lecz nie ukończyła Pani rejestracji – nie uzupełniła Pani dokumentacji po wezwaniu Urzędu Skarbowego, przez co nie została Pani czynnym podatnikiem VAT. Wznowiła Pani ją z dniem (…) 2025 r. i na ten dzień też ją Pani zawiesiła – z powodu braku możliwości regulowania zobowiązań finansowych wobec ZUS, które by powstały z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Pani wątpliwości dotyczą możliwości skorzystania z ulgi na złe długi z deklaracji VAT z lipca 2024 r. lub w bieżącej deklaracji VAT, tj. w przypadku ponownej rejestracji do VAT i wznowieniu działalności gospodarczej.

Ponownie zaznaczyć należy, że podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności lub jej części, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90. dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Dokonanie korekty, o której mowa art. 89a ust. 1 ustawy – skorzystanie z „ulgi na złe długi”, a tym samym powstanie obowiązku do dokonania odpowiedniej korekty przez wierzyciela – jest dopuszczalne jeżeli spełnione są warunki wskazane w przepisie art. 89a ust. 2 ustawy, tj. na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, wierzyciel jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny oraz od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 3 lata, licząc od końca roku, w którym faktura ta została wystawiona.

Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, „uregulować” znaczy m.in. „uiścić jakąś należność”. Z kolei, „uiścić – uiszczać” oznacza „uregulować należność za coś”. Natomiast „uiszczać” zgodnie z powyższym słownikiem, oznacza „wywiązać się z jakiegoś zobowiązania finansowego”. W konsekwencji, należy uznać, że „uregulować”, oznacza spełnić świadczenie skutkujące wywiązaniem się z zobowiązania finansowego, a w konsekwencji oznacza wygaśnięcie zobowiązania.

Z powołanych powyżej przepisów art. 89a ust. 3 w zw. z art. 89a ust. 1a ustawy wynika, że wierzyciel może dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego wyłącznie w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną. Oznacza to, że wierzyciel dokonując korekty musi dokonać jej w konkretnej deklaracji, tj. w deklaracji za okres, w którym upłynął 90. dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze. Przy czym składając tę deklarację musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.

Jak już wskazano powyżej, jeżeli wierzyciel nie skorzysta z przysługującego mu prawa do dokonania korekty w ww. terminie, może dokonać stosownej korekty w terminie późniejszym, jednak musi „wrócić” do deklaracji za okres, w którym upłynął 90. dzień od umownego terminu płatności, przy czym składając korektę tej deklaracji musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty, tj.:

-do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie,

-na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy – wierzyciel jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny;

-od daty wystawienia faktury, która dokumentuje wierzytelność nie minęły 3 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

Zatem, skoro:

·nieściągalność wierzytelności, która dokumentuje faktura nr (…) została uprawdopodobniona, w świetle art. 89a ust. 1a ustawy, (…) listopada 2024 r.;

·była Pani czynnym podatnikiem VAT od (…) lipca 2023 r. do (…) lipca 2024 r.;

·zamknęła Pani działalność gospodarczą (…) lipca 2024 r. – została Pani wykreślona z rejestru podatników VAT na podstawie art. 96 ust. 6 ustawy;

·nie zarejestrowała się Pani ponownie jako czynny podatnik VAT. Próbowała Pani to zrobić w (…) 2025 r., lecz nie ukończyła Pani rejestracji – nie uzupełniła Pani dokumentacji po wezwaniu Urzędu Skarbowego, przez co nie została Pani czynnym podatnikiem VAT. Wznowiła Pani ją z dniem (…) 2025 r. i na ten dzień też ją Pani zawiesiła – z powodu braku możliwości regulowania zobowiązań finansowych wobec ZUS, które by powstały z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej

– to nie jest Pani uprawniona do dokonania korekty podatku należnego na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy z tytułu nieuregulowanej przez dłużnika wierzytelności, którą dokumentuje przedmiotowa faktura.

Dotyczy to zarówno braku możliwości do skorzystania z ulgi na złe długi poprzez korektę deklaracji za lipiec 2024 r., jak również w bieżącej deklaracji, w przypadku ponownego zarejestrowania się do VAT. Z opisu sprawy wynika bowiem wprost, że w listopadzie 2024 r., w którym to przysługiwało Pani prawo do korekty podatku VAT (nieściągalność wierzytelności stała się wówczas uprawdopodobniona), nie posiadała Pani statusu podatnika VAT czynnego. Zatem, nie spełniła Pani niezbędnego warunku do skorzystania z ulgi na złe długi poprzez korektę deklaracji, jakim jest posiadanie – na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty – statusu zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług.

Jak już wyżej wskazano, wierzyciel może dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego wyłącznie w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną. Oznacza to, że wierzyciel dokonując korekty musi dokonać jej w konkretnej deklaracji, tj. w deklaracji za okres, w którym upłynął 90. dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze (w analizowanym przypadku – listopad 2024 r.). Natomiast w przypadku, gdy wierzyciel nie skorzysta z przysługującego mu prawa do dokonania korekty w ww. terminie, może dokonać stosownej korekty w terminie późniejszym, jednak musi tego dokonać w deklaracji za okres, w którym upłynął 90. dzień od umownego terminu płatności (w analizowanym przypadku – listopad 2024 r.). Przy czym zarówno składając deklarację, jak i składając korektę tej deklaracji podatnik musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty, w tym warunek niezbędny, tj. musi być czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Zatem, nie ma Pani możliwości skorygowania podatku należnego od niezapłaconej faktury nr (…) wystawionej w lipcu 2024 r., gdyż nie zostały spełnione łącznie wszystkie warunki wymienione w art. 89a ust. 2 ustawy – w miesiącu, w którym nieściągalność wierzytelności się uprawdopodobniła, tj. w listopadzie 2024 r. nie posiadała Pani statusu zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT.

Podsumowanie

1.Nie może Pani odpisać ulgi na złe długi poprzez korektę deklaracji VAT z lipca 2024 r., na podstawie przepisów w art. 89a ustawy z uwagi na to, że korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego podatnik może dokonać wyłącznie w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną pod warunkiem posiadania statusu zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT.

2.Wznawiając działalność, celem zostania czynnym podatnikiem VAT, nie będzie Pani mogła odpisać ulgi za złe długi w bieżącej deklaracji VAT, na podstawie przepisów w art. 89a ustawy z uwagi na to, że korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego podatnik może dokonać wyłącznie w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną pod warunkiem posiadania statusu zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT.

W konsekwencji, Pani stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 oraz nr 2, uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy. Zatem, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.