Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług związanych z wydatkami związanymi z samochodami udostępnianymi Przedstawicielom Handlowym. Uzupełnili go Państwo -w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 22 kwietnia 2025 r. (data wpływu 24 kwietnia 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawcą jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: ,,Spółka”) specjalizującą się w dostarczaniu kompleksowych rozwiązań skoncentrowanych na potrzebach hodowców i rolników. Siedziba firmy znajduje się w (...), w województwie (…), a usługi świadczone są na rzecz klientów z całej Polski. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca zatrudnia osoby fizyczne na stanowisku przedstawicieli handlowych (dalej: „Przedstawiciele Handlowi”), do obowiązków których należy m.in. pozyskiwanie klientów, prezentacja ofert handlowych, negocjowanie warunków współpracy z klientem oraz wsparcie merytoryczne klienta.

Charakter pracy Przedstawiciela Handlowego obejmuje w głównej mierze pracę w terenie, tj. poza siedzibą Spółki, polegającą na spotkaniach z klientami, zarówno obecnymi, jak i potencjalnymi, rozwożenie ulotek, a także udział w targach. W tym celu Przedstawicielom Handlowym udostępniane są samochody osobowe, niezbędne do wykonywania ich obowiązków pracowniczych (dalej: „samochody służbowe”). Samochody służbowe są przez Spółkę użytkowane na podstawie umów leasingowych, w związku z czym Spółka ponosi koszty opłat wstępnych, comiesięcznych rat leasingowych oraz kosztów eksploatacyjnych.

Przedstawiciele Handlowi nie zawsze mają miejsce zamieszkania w tej samej miejscowości co siedziba Spółki. Na pracę u Wnioskodawcy często decydują się osoby zamieszkujące inne miasta w województwie (…), np. (…) czy (…). Jest to podyktowane faktem, że Przedstawiciel Handlowy pracuje w terenie i nie jest wymagana jego codzienna obecność w siedzibie Spółki.

W siedzibie Spółki Przedstawiciel Handlowy pojawia się sporadycznie, maksymalnie kilka razy w miesiącu w związku ze szkoleniami, spotkaniami zespołu czy w celu dostarczenia umowy z klientem do podpisu zarządu.

Z uwagi na charakter pracy, Przedstawiciel Handlowy do klienta bądź do siedziby Spółki jedzie bezpośrednio ze swojego miejsca zamieszkania, w związku z czym samochód służbowy parkuje pod swoim domem.

Spółka prowadzi ewidencję przebiegu każdego samochodu służbowego, zgodnie z art. 86 ust. 6 ustawy o VAT i każdy służbowy samochód jest wykorzystywany wyłącznie do celów służbowych, czego potwierdzeniem są zapisy dokumentu potwierdzającego przekazanie samochodu do użytkowania - Przedstawiciel Handlowy oświadcza, że nie będzie wykorzystywał samochodu do celów innych niż służbowe. Spółka okresowo, niezapowiedzianie weryfikuje sposób wykorzystywania samochodu przez Przedstawicieli Handlowych.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Samochody służbowe objęte pytaniami są pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. i poz. 361 ze zm.).

Na chwilę obecną są to samochody służbowe będące pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit a) ustawy o VAT. Spełnienie wymagań określonych w tym przepisie zostało stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz adnotacją w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu tych wymagań. Z uwagi jednak na dynamiczny rozwój działalności Wnioskodawcy i fakt, że niektóre wyjazdy do klientów nie wymagają samochodu z przestrzenią ładunkową (koszty eksploatacyjne takich pojazdów są wyższe niż w przypadku samochodów osobowych nieposiadających takiej przestrzeni), Spółka zamierza wykorzystywać również samochody osobowe, które nie są samochodami wskazanymi w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit a) ustawy o VAT. Samochody te nie posiadają zatem adnotacji w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu wymagań określonych w ww. przepisie. Nie zmienia to jednak faktu, że będą one wykorzystywane wyłącznie do celów służbowych, a Spółka będzie miała obiektywną możliwość potwierdzenia takiego sposobu wykorzystywania samochodu (co zostanie wskazane i omówione w odpowiedziach na dalsze pytania organu).

Samochody służbowe objęte pytaniem nie są pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonują Państwo wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, które nie korzystają ze zwolnienia od podatku.

Na chwilę obecną, z uwagi, że Spółka wykorzystuje na ten moment samochody służbowe spełniające warunki, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit a) ustawy o VAT odlicza podatek VAT w 100% od wszystkich wydatków związanych z eksploatacją ww. samochodów służbowych. Niemniej, jak wskazano, Spółka zamierza wykorzystywać również samochody niebędące samochodami, o których mowa w ww. przepisie. Z uwagi, że samochody te będą wykorzystywane wyłącznie do wyjazdów służbowych, a Spółka będzie miała obiektywne potwierdzenie takiego sposobu wykorzystywania (niezapowiedziana weryfikacja sposobu wykorzystywania samochodów), Spółka zamierza odliczać podatek VAT w 100 % (po uzyskaniu pozytywnej interpretacji w tym zakresie).

Jak wskazano we wniosku, prowadzona działalność gospodarcza polega na dostarczaniu kompleksowych rozwiązań skoncentrowanych na potrzebach hodowców i rolników. Działalność obejmuje (...). Prowadzą Państwo również sprzedaż (...), a także służą doradztwem pomagając rolnikom w optymalnym wykorzystaniu (...).

Związek użytkowania samochodów służbowych z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą jest oczywisty - Państwa przedstawiciele handlowi spotykają się z klientami (m.in. rolnikami), zapoznają ich z ofertą Spółki, prezentują sposób użycia sprzedawanych produktów. Przedstawiciele handlowi biorą ponadto udział w targach, na których mają możliwość nawiązania relacji z nowymi klientami. W każde z tych miejsc, tj. do klienta czy na targi, przedstawiciel handlowy musi dotrzeć i wykorzystuje do tego samochód służbowy, który jest mu powierzony.

Odbiorcami (klientami) wykonywanej przez Państwa działalności są zarówno przedsiębiorstwa, głównie z branży rolniczej oraz osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Prowadzona przez Państwa ewidencja przebiegu opisanych we wniosku samochodów służbowych zawiera wszystkie elementy wymienione w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT.

Decyzją Wnioskodawcy jest, aby samochody służbowe nie były wykorzystywane do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przedstawiciel Handlowy oświadcza, że nie będzie wykorzystywał samochodu do celów innych niż służbowe. Spółka okresowo, niezapowiedzianie weryfikuje sposób wykorzystywania samochodu przez Przedstawicieli Handlowych.

Spółka określiła zasady użytkowania samochodów służbowych w umowie o indywidualnej odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie, którą zawiera z każdym Przedstawicielem Handlowym, któremu udostępniany jest do używania samochód służbowy. Umowa zawiera w szczególności zapisy dotyczące obowiązków pracownika jako użytkownika 1 samochodu, zasady przekazania oraz zwrotu samochodu, zasady korzystania z samochodu z uwzględnieniem zakazu wykorzystywania go do celów innych niż służbowe.

Umowa o indywidualnej odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie zawiera zapisy zakazujące pracownikom wykorzystywanie samochodów służbowych do celów innych niż służbowe. Przedstawiciel Handlowy podpisując ww. umowę zobowiązuje się do niewykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych, pod rygorem odpowiedzialności materialnych.

Spółka egzekwuje przestrzeganie umowy o indywidualnej odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie określającej zasady użytkowania samochodów służbowych. Na bieżąco monitorowane są wszystkie czynności związane z wykorzystywaniem samochodów służbowych, w tym rozliczanie kosztów eksploatacyjnych. Spółka okresowo, niezapowiedziane weryfikuje również sposób wykorzystywania samochodów służbowych porównując licznik przebiegu z trasami jakie pokonuje w danym okresie pracownik.

W sytuacji naruszenia powyższych zasad pracownik podlega odpowiedzialności materialnej.

W umowie o indywidualnej odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie określającej zasady użytkowania samochodów służbowych określone zostało pojęcie ,,użycia samochodu do celów prywatnych”. Za takie użycie jest uznawane, jak sama nazwa wskazuje, użycie samochodu do celów prywatnych, a więc użycie go przykładowo do załatwienia swoich prywatnych spraw.

Sposób wykorzystywania samochodów służbowych, który zostanie określony w zasadach ich użytkowania oraz potwierdzony prowadzoną ewidencją przebiegu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Spółka każdorazowo przyjmuje od Przedstawicieli handlowych oświadczenie, że nie będą wykorzystywać samochodu do celów innych niż służbowe. Ponadto, okresowo, niezapowiedzianie weryfikowany jest sposób wykorzystywania samochodu przez Przedstawicieli Handlowych, który polega m.in. na porównaniu przebiegu pojazdu z trasami, które w danym okresie wykonywał Przedstawiciel Handlowy w związku z wykonywaniem swoich obowiązków.

Dysponują Państwo bieżącymi informacjami o przebytych trasach przez pracowników.

Faktyczny przebieg pojazdu jest rejestrowany, jak w każdym samochodzie, przez licznik przebiegu. Pracownik nie ma prawa ingerować w stan licznika i nie ma nawet takiej możliwości - żadna wizyta w serwisie samochodowym nie może odbyć się bez wiedzy Spółki. Wykorzystanie innego urządzenia do rejestrowania przebiegu pojazdu nie gwarantowałoby rzetelności jego zapisów - pracownik mógłby przecież ingerować w jego zapisy.

Analizy licznika przebiegu pojazdu dokonuje wyznaczony przez Spółkę pracownik.

Jest zatrudniona osoba odpowiedzialna za analizę sposobu wykorzystywania samochodów służbowych.

Analizy porównawcze są regularne. Nie ma jednak z góry ustalonej częstotliwości, z uwagi iż tak jak wskazano we wniosku, Spółka niezapowiedzianie weryfikuje wykorzystanie pojazdów przez pracowników. Czasami jest to raz w tygodniu/miesiącu, czasami nawet częściej. Analizy porównawcze są przeprowadzane w stosunku do wszystkich pojazdów.

Okresowa, niezapowiedziana weryfikacja wykorzystywania samochodu przez Przedstawicieli Handlowych polega na okresowym, niezapowiedzianym weryfikowaniu wykorzystania samochodu przez Przedstawicieli Handlowych poprzez sprawdzenie przebytych tras w danym okresie i porównaniu ich z licznikiem przebiegu.

Istnieją obiektywne okoliczności potwierdzające brak wykorzystania samochodów służbowych, o których mowa we wniosku do użytku prywatnego. Po pierwsze, Przedstawiciel Handlowy podpisując umowę o indywidualnej odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie składa oświadczenie, że nie będzie wykorzystywał samochodu do celów prywatnych - złożenie fałszywego oświadczenia skutkuje odpowiedzialnością materialną pracownika. Po drugie, Spółka niezapowiedzianie weryfikuje sposób wykorzystywania samochodu przez Spółkę, w szczególności poprzez porównanie licznika przebiegu pojazdu z trasą jaką w danym okresie pracownik ten pokonywał.

W prowadzonej działalności wykorzystują Państwo na ten moment 4 samochody służbowe przeznaczone dla Przedstawicieli Handlowych. Są to busy z jednym rzędem siedzeń oddzielonym ścianą od przestrzeni do przewozu ładunków.

Samochody służbowe użytkuje 4 pracowników - każdemu z Przedstawicieli Handlowych przypisany jest jeden samochód.

Dany samochód danemu pracownikowi przydzielany jest na czas wykonywania określonych obowiązków pracowniczych związanych z koniecznością przemieszczania się w terenie.

Samochody służbowe udostępniają Państwo pracownikom na podstawie umowy o indywidualnej, odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie.

Pracownicy używają samochodów służbowych w celu wyjazdu do klienta praktycznie codziennie. Praca Przedstawiciela Handlowego polega w głównej mierze na pracy w terenie.

Pytanie

Czy w okolicznościach przedstawionych powyżej, w przypadku udostępnienia Przedstawicielom Handlowym samochodów służbowych do jazd z miejsca zamieszkania bezpośrednio do klienta oraz z miejsca zamieszkania do siedziby firmy, Spółce przysługuje prawo odliczenia podatku VAT w 100% od opłat wstępnych, comiesięcznych rat leasingowych oraz kosztów eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem ww. samochodów służbowych?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki, w okolicznościach przedstawionych powyżej, w przypadku udostępnienia Przedstawicielom Handlowym samochodów służbowych do jazd z miejsca zamieszkania bezpośrednio do klienta oraz z miejsca zamieszkania do siedziby firmy, Spółce przysługuje prawo odliczenia podatku VAT w 100% od opłat wstępnych, comiesięcznych rat leasingowych oraz kosztów eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem ww. samochodów służbowych.

W art. 86a ustawy o VAT ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego w związku z wydatkami związanymi z użytkowaniem samochodów. W świetle ogólnej zasady wyrażonej w art. 86a ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku VAT w związku z ww. wydatkami. Jeżeli jednak samochód jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, ograniczenie w odliczeniu nie przysługuje, a podatnik ma prawo odliczyć 100% podatku VAT w przypadku powyższych wydatków, o czym przesądza art. 86a ust. 3 pkt 1 lit a) ustawy o VAT.

Zarówno opłaty wstępne, comiesięczne raty leasingowe, jak i koszty eksploatacyjne stanowią wydatki, o których mówi przepis art. 86a ust. 2 ustawy o VAT.

Z analizowanych przepisów wynika, że podatnik ma prawo do odliczenia 100% podatku VAT od wydatków związanych z samochodami, o ile wykorzystuje je wyłącznie w swojej działalności gospodarczej. Przepisy ustawy o VAT nie określają jednak w jaki sposób podatnik ma zapewnić wyeliminowanie użytku prywatnego dla celów pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego. Z praktyki wynika, że podatnik w tym celu może wprowadzić regulaminy, zarządzanie, a także zawrzeć stosowne zapisy w umowach o pracę czy w dokumentach dotyczących przekazanie samochodu do użytkowania.

Co do zasady samochody służbowe winny być parkowane w siedzibie firmy. Każdorazowo należy mieć jednak na względzie specyfikę działalności gospodarczej. Parkowanie samochodu poza siedzibą firmy nie oznacza automatycznie, że samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, o ile charakter pracy pracownika, któremu udostępniono ten samochód, uzasadnia parkowanie samochodu w innym miejscu. W orzecznictwie przyjmuje się, że dojazd pracownika do siedziby firmy leży w interesie samego pracownika i służy jego osobistym potrzebom.

Na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 z późn. zm.) wykształcił się pogląd, że przejazdy pracowników mobilnych samochodem służbowym na trasie pomiędzy wyznaczonym miejscem zamieszkania lub jego pobliżu (parkowania), a miejscem wykonywania pracy - o ile nie służą osobistym celom pracowników, lecz wykorzystywane są w ramach realizacji zadań służbowych - nie stanowią nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 tej ustawy, a zatem ich wartości nie można uważać za przychód pracowników ze stosunku pracy. Takie odstępstwo jest również akceptowane przez TSUE, który w wyroku z 16 października 1997 r. w sprawie C-258/95 wskazał, że „(...) bezpłatny transport świadczony na rzecz pracowników przez pracodawcę od miejsca zamieszkania do miejsca pracy samochodem służbowy realizuje zasadniczo osobiste potrzeby pracowników, inne niż cele prowadzonej działalności. Przepisu tego jednak nie stosuje się w niektórych sytuacjach, takich jak chociażby wystąpienie trudności w zapewnieniu innych odpowiednich środków transportu przy zmianie miejsca wykonywania pracy, lub gdy wymogi prowadzonej działalności stawiają pracodawcę przed koniecznością zapewnienia transportu pracownikom, w którym to przypadku usługi transportu nie są świadczone na potrzeby inne niż związane z prowadzoną działalnością”. Powyższy pogląd można bez przeszkód przełożyć na grunt ustawy o VAT. Chodzi bowiem jedynie o to, aby parkowanie samochodu poza siedzibą firmy było uzasadnione specyfiką prowadzonej działalności, w szczególności specyfiką wykonywanych przez osobę, której ten samochód udostępniono, obowiązków.

W niniejszej sprawie mamy do czynienia ze specyficzną grupą pracowników - Przedstawicielami Handlowymi. Są to osoby, które swoje obowiązki w większości wymiaru czasu pracy realizują poza siedzibą firmy. Do ich zadań należą spotkania z klientami (na miejscu, u klienta), rozwożenie ulotek, a także udział w targach. Przedstawiciele Handlowi, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, pojawiają się w siedzibie firmy sporadycznie. Tym samym rozpoczynają oni dzień pracy w miejscu zamieszkania i kończą ten dzień w tym samym miejscu, oddalonym od siedziby Spółki często o kilkadziesiąt kilometrów. Nie można zatem mówić o realizowaniu osobistych potrzeb Przedstawiciela Handlowego w momencie gdy dojeżdża z miejsca zamieszkania do miejsca, w którym w danym dniu realizuje swoje obowiązki.

Naczelny Sąd Administracyjny w kontekście właśnie przedstawicieli handlowych dostrzegł odmienność ich pracy i przyznał rację, że „Możliwe jest - jako wyjątek od zasady - uznanie wykorzystania samochodu służbowego na dojazd pracownika z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania pracy za związane z działalnością gospodarczą podatnika w rozumieniu art. 86a ust. 3 pkt 1 u.p.tu., a niejako wykonywane na osobiste potrzeby pracownika. Odstępstwo to powinno być uzasadnione stanem faktycznym danej sprawy. W takiej sytuacji podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem paliwa i ponoszeniem innych wydatków na eksploatację pojazdów samochodowych, z uwzględnieniem spełnienia wymogów wynikających z art. 86a ust. 4 pkt 1 tej ustawy”. (wyrok NSA z 21 lutego 2017 r. sygn. akt I FSK 1200/15).

Natomiast w wyroku NSA z 9 listopada 2017 r., sygn. akt I FSK 234/15 (opubl. CBOSA) skład orzekający wskazał, że ,,(...) pojazd samochodowy powierzony tzw. pracownikowi mobilnemu (np. przedstawicielowi handlowemu) w celu realizacji zadań służbowych, w tym m.in. przejazdów do klientów oraz powrotu do miejsca zamieszkania, należy uznać za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w zw. z art. 86 ust. 4 pkt 1 u.p.tu., o ile określone przez podatnika zasady jego używania, dodatkowo potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu wykluczającą jego użycie do innych celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą”.

Z kolei w wyroku z 17 lipca 2024 r. sygn. akt I FSK 1175/20 NSA również przyznał, że co do zasady wykorzystywanie samochodu służbowego w celu dojazdów do pracy pracownika wyklucza uznanie go za używany jedynie do celów działalności gospodarczej pracodawcy, gdyż obowiązkiem pracownika jest stawienie się do pracy we własnym zakresie. Jednak, gdy specyfika prowadzonej działalności wymusza na pracodawcy zapewnienie nieodpłatnego transportu pracownikom, zachodzi inna sytuacja i wówczas zapewnienie takiego transportu może być traktowane jako związane z prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika (zob. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 maja 2017 r. sygn. akt I FSK 2283/15; z 6 marca 2018 r. sygn. akt I FSK 790/16, z 4 września 2018 r., sygn. akt I FSK 1636/16; z 11 marca 2020 r., I FSK 1470/17).

Mając powyższe na względzie, w okolicznościach przedstawionych powyżej, w przypadku udostępnienia Przedstawicielom Handlowym samochodów służbowych do jazd z miejsca zamieszkania bezpośrednio do klienta oraz z miejsca zamieszkania do siedziby firmy, Spółce przysługuje prawo odliczenia podatku VAT w 100% od opłat wstępnych, comiesięcznych rat leasingowych oraz kosztów eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem ww. samochodów służbowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Ustawodawca zapewnił zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno, tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 34 ustawy:

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy:

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki.

Jak wynika z art. 86a ust. 3 ustawy:

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy:

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy:

Użycie wyrazu „wyłącznie” w art. 86a ust. 5 ustawy, wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane - choćby przejściowo - do innych celów, (np. użytek prywatny, jazda próbna, użytek służbowy podatnika, itp.).

Okolicznościami potwierdzającymi obiektywnie brak możliwości użytku prywatnego mogą być przykładowo:

• obowiązek zostawiania po godzinach pracy na parkingach przedsiębiorstwa pojazdów używanych przez pracowników, bez możliwości ich pobrania poza tymi godzinami, w tym w weekendy, na cele inne niż wyłącznie działalność przedsiębiorstwa,
• nadzór nad używaniem pojazdów w trakcie wykonywania obowiązków służbowych, przykładowo za pomocą GPS,
• w przypadku nabywania pojazdów przez podatnika, którego przedmiotem działalności jest odprzedaż tych pojazdów – brak rejestracji tych pojazdów, uniemożliwiający ich poruszanie się po drogach, a w przypadku ich rejestracji – brak możliwości użycia tych pojazdów na cele prywatne; nie mogą to być zatem np. samochody demonstracyjne używane przez pracownika dealera do dojazdów do pracy,
• w przypadku nabywania pojazdów przez podatnika, którego przedmiotem działalności jest wynajem tych pojazdów – określenie reguł wykluczających użytek prywatny,
• używanie (w przypadku pojazdów tzw. lotniskowych) przez służby lotniska pojazdów do przemieszczania się po płycie lotniska, bez możliwości opuszczania przez te pojazdy terenu lotniska.

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy:

Na mocy art. 86a ust. 7 ustawy:

Zgodnie z art. 86a ust. 9 pkt 1 ustawy:

W świetle art. 86a ust. 12 ustawy:

Mając na uwadze treść cytowanych przepisów należy stwierdzić, że z regulacji art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

Co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Ustawodawca przewidział jednak wyjątki w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W art. 86a ust. 5 ustawy zostały bowiem wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Zgodnie z tym przepisem (art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o VAT), warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy ma zastosowanie, jeżeli odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Trzeba jednak tu zauważyć, że użycie wyrazu „wyłącznie” w wyżej cytowanych przepisach wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że specjalizują się Państwo w dostarczaniu kompleksowych rozwiązań skoncentrowanych na potrzebach hodowców i rolników. Siedziba firmy znajduje się w (...), w województwie (…), a usługi świadczone są na rzecz klientów z całej Polski. Są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Zatrudniają Państwo osoby fizyczne na stanowisku przedstawicieli handlowych, do obowiązków których należy m.in. pozyskiwanie klientów, prezentacja ofert handlowych, negocjowanie warunków współpracy z klientem oraz wsparcie merytoryczne klienta.

Charakter pracy Przedstawiciela Handlowego obejmuje w głównej mierze pracę w terenie, tj. poza siedzibą Spółki, polegającą na spotkaniach z klientami, zarówno obecnymi, jak i potencjalnymi, rozwożenie ulotek, a także udział w targach. W tym celu Przedstawicielom Handlowym udostępniane są samochody osobowe, niezbędne do wykonywania ich obowiązków pracowniczych. Samochody służbowe są przez Państwa użytkowane na podstawie umów leasingowych, w związku z czym ponoszą Państwo koszty opłat wstępnych, comiesięcznych rat leasingowych oraz kosztów eksploatacyjnych.

Przedstawiciele Handlowi nie zawsze mają miejsce zamieszkania w tej samej miejscowości co Państwa siedziba. Na pracę u Państwa często decydują się osoby zamieszkujące inne miasta w województwie. Jest to podyktowane faktem, że Przedstawiciel Handlowy pracuje w terenie i nie jest wymagana jego codzienna obecność w Państwa siedzibie.

W Państwa siedzibie Przedstawiciel Handlowy pojawia się sporadycznie, maksymalnie kilka razy w miesiącu w związku ze szkoleniami, spotkaniami zespołu czy w celu dostarczenia umowy z klientem do podpisu zarządu.

Z uwagi na charakter pracy, Przedstawiciel Handlowy do klienta bądź do siedziby Spółki jedzie bezpośrednio ze swojego miejsca zamieszkania, w związku z czym samochód służbowy parkuje pod swoim domem.

Prowadzą Państwo ewidencję przebiegu każdego samochodu służbowego, zgodnie z art. 86 ust. 6 ustawy o VAT i każdy służbowy samochód jest wykorzystywany wyłącznie do celów służbowych, czego potwierdzeniem są zapisy dokumentu potwierdzającego przekazanie samochodu do użytkowania - Przedstawiciel Handlowy oświadcza, że nie będzie wykorzystywał samochodu do celów innych niż służbowe. Okresowo, niezapowiedzianie weryfikują Państwo sposób wykorzystywania samochodu przez Przedstawicieli Handlowych.

Samochody służbowe objęte pytaniami są pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Są to samochody służbowe będące pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit a) ustawy o VAT. Spełnienie wymagań określonych w tym przepisie zostało stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz adnotacją w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu tych wymagań. Z uwagi jednak na dynamiczny rozwój Państwa działalności i fakt, że niektóre wyjazdy do klientów nie wymagają samochodu z przestrzenią ładunkową (koszty eksploatacyjne takich pojazdów są wyższe niż w przypadku samochodów osobowych nieposiadających takiej przestrzeni), zamierzają Państwo wykorzystywać również samochody osobowe, które nie są samochodami wskazanymi w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit a) ustawy o VAT. Samochody te nie posiadają zatem adnotacji w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu wymagań określonych w ww. przepisie.

Samochody służbowe objęte pytaniem nie są pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonują Państwo wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, które nie korzystają ze zwolnienia od podatku.

Obecnie wykorzystują Państwo samochody służbowe spełniające warunki, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit a) ustawy o VAT i odliczają podatek VAT w 100% od wszystkich wydatków związanych z eksploatacją ww. samochodów służbowych. Zamierzają Państwo wykorzystywać również samochody niebędące samochodami, o których mowa w ww. przepisie. Z uwagi, że samochody te będą wykorzystywane wyłącznie do wyjazdów służbowych, Spółka zamierza odliczać podatek VAT w 100%.

Państwa przedstawiciele handlowi spotykają się z klientami (m.in. rolnikami), zapoznają ich z ofertą Spółki, prezentują sposób użycia sprzedawanych produktów. Przedstawiciele handlowi biorą ponadto udział w targach, na których mają możliwość nawiązania relacji z nowymi klientami. W każde z tych miejsc, tj. do klienta czy na targi, przedstawiciel handlowy musi dotrzeć i wykorzystuje do tego samochód służbowy, który jest mu powierzony.

Prowadzona przez Państwa ewidencja przebiegu opisanych we wniosku samochodów służbowych zawiera wszystkie elementy wymienione w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT.

Przedstawiciel Handlowy oświadcza, że nie będzie wykorzystywał samochodu do celów innych niż służbowe. Okresowo, niezapowiedzianie weryfikują Państwo sposób wykorzystywania samochodu przez Przedstawicieli Handlowych.

Określili Państwo zasady użytkowania samochodów służbowych w umowie o indywidualnej odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie, którą zawierają Państwo z każdym Przedstawicielem Handlowym, któremu udostępniany jest do używania samochód służbowy. Umowa zawiera w szczególności zapisy dotyczące obowiązków pracownika jako użytkownika 1 samochodu, zasady przekazania oraz zwrotu samochodu, zasady korzystania z samochodu z uwzględnieniem zakazu wykorzystywania go do celów innych niż służbowe.

Umowa o indywidualnej odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie zawiera zapisy zakazujące pracownikom wykorzystywanie samochodów służbowych do celów innych niż służbowe. Przedstawiciel Handlowy podpisując ww. umowę zobowiązuje się do niewykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych, pod rygorem odpowiedzialności materialnych.

Egzekwują Państwo przestrzeganie umowy o indywidualnej odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie określającej zasady użytkowania samochodów służbowych. Na bieżąco monitorowane są wszystkie czynności związane z wykorzystywaniem samochodów służbowych, w tym rozliczanie kosztów eksploatacyjnych. Okresowo, niezapowiedziane weryfikują Państwo sposób wykorzystywania samochodów służbowych porównując licznik przebiegu z trasami jakie pokonuje w danym okresie pracownik. W sytuacji naruszenia powyższych zasad pracownik podlega odpowiedzialności materialnej.

W umowie o indywidualnej odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie określającej zasady użytkowania samochodów służbowych określone zostało pojęcie ,,użycia samochodu do celów prywatnych”. Za takie użycie jest uznawane, użycie samochodu do celów prywatnych, a więc użycie go przykładowo do załatwienia swoich prywatnych spraw.

Sposób wykorzystywania samochodów służbowych, który zostanie określony w zasadach ich użytkowania oraz potwierdzony prowadzoną ewidencją przebiegu, według Państwa wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Każdorazowo przyjmują Państwo od Przedstawicieli handlowych oświadczenie, że nie będą wykorzystywać samochodu do celów innych niż służbowe.

Dysponują Państwo bieżącymi informacjami o przebytych trasach przez pracowników. Faktyczny przebieg pojazdu jest rejestrowany, przez licznik przebiegu. Pracownik nie ma prawa ingerować w stan licznika i nie ma nawet takiej możliwości - żadna wizyta w serwisie samochodowym nie może odbyć się bez Państwa wiedzy. Wykorzystanie innego urządzenia do rejestrowania przebiegu pojazdu nie gwarantowałoby rzetelności jego zapisów - pracownik mógłby ingerować w jego zapisy. Analizy licznika przebiegu pojazdu dokonuje wyznaczony przez Państwa pracownik. Jest zatrudniona osoba odpowiedzialna za analizę sposobu wykorzystywania samochodów służbowych. Analizy porównawcze są regularne. Nie ma jednak z góry ustalonej częstotliwości, czasami jest to raz w tygodniu/miesiącu, czasami nawet częściej. Analizy porównawcze są przeprowadzane w stosunku do wszystkich pojazdów.

Okresowa, niezapowiedziana weryfikacja wykorzystywania samochodu przez Przedstawicieli Handlowych polega na okresowym, niezapowiedzianym weryfikowaniu wykorzystania samochodu przez Przedstawicieli Handlowych poprzez sprawdzenie przebytych tras w danym okresie i porównaniu ich z licznikiem przebiegu.

Obiektywne okoliczności potwierdzające brak wykorzystania samochodów służbowych, to po pierwsze, Przedstawiciel Handlowy podpisując umowę o indywidualnej odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie składa oświadczenie, że nie będzie wykorzystywał samochodu do celów prywatnych - złożenie fałszywego oświadczenia skutkuje odpowiedzialnością materialną pracownika. Po drugie, niezapowiedzianie weryfikują Państwo sposób wykorzystywania samochodu przez Spółkę, w szczególności poprzez porównanie licznika przebiegu pojazdu z trasą jaką w danym okresie pracownik ten pokonywał.

W prowadzonej działalności wykorzystują Państwo obecnie 4 samochody służbowe przeznaczone dla Przedstawicieli Handlowych. Są to busy z jednym rzędem siedzeń oddzielonym ścianą od przestrzeni do przewozu ładunków. Samochody służbowe użytkuje 4 pracowników - każdemu z Przedstawicieli Handlowych przypisany jest jeden samochód. Dany samochód danemu pracownikowi przydzielany jest na czas wykonywania określonych obowiązków pracowniczych związanych z koniecznością przemieszczania się w terenie. Samochody służbowe udostępniają Państwo pracownikom na podstawie umowy o indywidualnej, odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie. Pracownicy używają samochodów służbowych w celu wyjazdu do klienta praktycznie codziennie. Praca Przedstawiciela Handlowego polega w głównej mierze na pracy w terenie.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w przypadku udostępnienia Przedstawicielom Handlowym samochodów służbowych do jazd z miejsca zamieszkania bezpośrednio do klienta oraz z miejsca zamieszkania do siedziby firmy, przysługuje Państwu prawo odliczenia podatku VAT w 100% od opłat wstępnych, comiesięcznych rat leasingowych oraz kosztów eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem ww. samochodów służbowych.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości wskazać należy, że z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z samochodem osobowym w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT fakt jego wykorzystywania wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach jego używania wyklucza użycie go do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu.

Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z interpretacją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN przez pojęcie „wyłącznie” należy rozumieć „tylko” oraz „jedynie”. Przy definiowaniu słowa „wyłącznie” mogą być również pomocne synonimy tego słowa, wśród których wskazuje się: absolutnie; bezwzględnie; całkowicie; jedynie; tylko; zupełnie.

Zatem możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach, dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi dotyczy tylko tych pojazdów, które przeznaczone są jedynie do wykonywania czynności służbowych, tym samym nie są wykorzystywane, choćby przejściowo, w inny sposób.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić wyeliminowanie użytku prywatnego używanego w nim pojazdu samochodowego dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku. Przy czym, użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w odniesieniu do opisanych we wniosku samochodów osobowych nie zostaną spełnione przesłanki do uznania, że będą one wykorzystywane wyłącznie do Państwa działalności gospodarczej i w związku z tym będą mieli Państwo prawo do odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z użytkowaniem samochodów służbowych.

Analiza przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że opisany przez Państwa sposób użytkowania samochodów służbowych nie wyklucza użycia ich do celów innych niż Państwa działalność gospodarcza. Wprawdzie prowadzą Państwo ewidencję przebiegu udostępnianych pojazdów oraz zasady użytkowania samochodów służbowych w umowie o indywidualnej odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie, którą zawierają Państwo z każdym Przedstawicielem Handlowym, któremu udostępniany jest do używania samochód służbowy, jednakże sposób użytkowania tych pojazdów w oparciu o powyższe zasady nie wyklucza użytku prywatnego tych samochodów.

W tym miejscu należy stwierdzić, że bezpośrednia dostępność samochodów dla Przedstawicieli Handlowych z możliwością parkowania samochodów służbowych w ich miejscu zamieszkania, stwarza możliwość wykorzystania tych pojazdów do celów prywatnych przez te osoby. Wprowadzenie przez Państwa zasad użytkowania samochodów służbowych w umowie o indywidualnej odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie oraz ewidencji przebiegu pojazdu, nie jest równoznaczne ze stworzeniem przez Państwa stosownej procedury użytkowania tych pojazdów, która wykluczy potencjalne użycie pojazdów do celów prywatnych Przedstawicieli Handlowych. Potwierdzają to zasady użytkowania samochodów służbowych w umowie o indywidualnej odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie, którego postanowienia wskazują, że w sytuacji naruszenia powyższych zasad pracownik podlega odpowiedzialności materialnej.

Zatem już z zasad użytkowania samochodów służbowych wynika, że nie zabezpieczają one użytkowania samochodów w sposób wykluczający ich użycie do celów prywatnych, a wręcz przeciwnie dopuszcza potencjalne użycie samochodów służbowych do celów prywatnych. Ponadto należy podkreślić, że sama odpowiedzialność materialna nie świadczy o tym, że samochód nie zostanie wykorzystany przez Przedstawiciela Handlowego do celów prywatnych.

Jednocześnie w opisie sprawy wskazali Państwo, że pracownicy używają samochodów służbowych w celu wyjazdu do klienta praktycznie codziennie. Ponadto okresowo i niezapowiedzianie weryfikują Państwo sposób wykorzystywania samochodów służbowych porównując licznik przebiegu z trasami, jakie pokonuje w danym okresie pracownik. Podjęte przez Państwa działania nie są jednoznaczne ze stworzeniem mechanizmów zapewniających stały nadzór nad użytkowaniem samochodu do celów służbowych. Należy zauważyć, że brak GPS uniemożliwia w praktyce dokonanie bieżącej i rzetelnej analizy porównawczej z prowadzoną ewidencją pojazdu oraz dowodzi, że nie zapewniają Państwo nadzoru nad użytkowaniem pojazdu w sposób wykluczający użycie pojazdu przez pracownika do celów prywatnych. W kontekście powyższego nie można uznać, że dokonują Państwo realnej weryfikacji rzeczywiście pokonywanych przez pojazd kilometrów, tras i porównywania tych danych z informacjami wskazywanymi w prowadzonej ewidencji. Zatem należy uznać, że nie zostaną przez Państwa stworzone takie mechanizmy, które zapewnią gwarancję wykorzystania pojazdu wyłącznie w Państwa działalności gospodarczej.

Podjęte przez Państwa działania, mające na celu wykluczenie użycia samochodów służbowych przez Państwa Przedstawicieli Handlowych do celów innych niż działalność gospodarcza, tj. wprowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu, wprowadzenie zasad użytkowania samochodów służbowych, ewidencja przebiegu opisanych we wniosku samochodów służbowych oraz okresowe, niezapowiedziane weryfikacje sposobu wykorzystywania samochodów służbowych nie potwierdzają obiektywnie, że ww. samochody, będą wykorzystywane wyłącznie do prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej, bez możliwości użycia ich do celów prywatnych, w sytuacji gdy będą udostępniane Przedstawicielom Handlowym w celu umożliwienia wyjazdów do klientów oraz Państwa siedziby poprzez możliwość parkowania tych pojazdów w miejscu zamieszkania Przedstawicieli Handlowych.

Należy wyjaśnić, że przejazdy Przedstawicieli Handlowych udostępnionymi przez Państwa samochodami służbowymi z miejsca ich zamieszkania do Państwa klientów oraz parkowanie samochodu w miejscu ich zamieszkania, stanowią potencjalną możliwość użycia tych samochodów do ich celów prywatnych.

Tym samym należy uznać, że co do zasady, wykorzystywanie samochodów przez parkowanie w miejscu zamieszkania Państwa Przedstawicieli Handlowych, wyklucza uznanie tych samochodów za używane jedynie do Państwa celów działalności gospodarczej.

Jeżeli jednak dobrowolnie ułatwiają Państwo dotarcie z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych, poprzez przekazanie samochodów służbowych do wykorzystania w tym celu, niewątpliwie mamy do czynienia ze świadczeniem na rzecz Państwa pracowników – Przedstawicieli Handlowych, za które nie pobierają Państwo wynagrodzenia (gdyż z wniosku to nie wynika).

Zatem w przypadku gdy Przedstawiciele Handlowi wykonujący obowiązki służbowe przemieszczają się Państwa samochodem z miejsca zamieszkania do klientów lub Państwa siedziby, nie daje uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że udostępniane Przedstawicielom Handlowym samochody służbowe do jazd z miejsca zamieszkania bezpośrednio do klienta oraz z miejsca zamieszkania do siedziby firmy, nie będą wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Tym samym, nie będą Państwo mieli prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę 100% podatku naliczonego, od wydatków związanych z opisanymi pojazdami służbowymi.

W konsekwencji, będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od wydatków, dotyczących pojazdów samochodowych.

Zatem Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.