Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·prawidłowe – w części dotyczącej ulgi prorodzinnej oraz

·nieprawidłowe – w części dotyczącej preferencyjnego rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dzieci.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 27 sierpnia 2025 r. (wpływ) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani matką dwojga małoletnich dzieci. W grudniu 2024 r. Pani mąż wyprowadził się z domu. W (...) 2025 r. złożyła Pani pozew o rozwód. Postanowieniem sądu z (...) 2025 r. miejsce pobytu dzieci zostało zabezpieczone przy Pani.

Dzieci faktycznie mieszkają na stałe z Panią. Ojciec ma kontakty z dziećmi – co drugi weekend oraz dwa razy w tygodniu w godzinach popołudniowych. Mimo tych kontaktów, to Pani na co dzień zajmuję się dziećmi – jest Pani odpowiedzialna za opiekę, edukację, obowiązki domowe, opiekę medyczną i organizację życia dzieci. Ojciec dzieci został zobowiązany do płacenia alimentów (jest decyzja sądu o zabezpieczeniu alimentów), ale nie uczestniczy w codziennych obowiązkach, nie ma ustalonej opieki naprzemiennej.

Od wyprowadzki męża mieszka Pani sama z dziećmi i nie prowadzi Pani wspólnego gospodarstwa domowego z ojcem dzieci przez cały 2025 r. Rozwód nie został jeszcze orzeczony, ale nie pozostajecie Państwo razem, ani w związku małżeńskim, ani faktycznym.

Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego

W 2025 r. podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W 2025 r. uzyskuje Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej – z tytułu umowy o pracę.

Od daty złożenia wniosku, rozwód nie został jeszcze prawomocnie orzeczony. Wyrok rozwodowy nie zapadł i nie uprawomocnił się. W związku z tym w wyroku nie orzeczono opieki naprzemiennej.

Świadczenie wychowawcze (800+) przysługuje w całości Pani, nie jest podzielone pomiędzy rodziców.

W 2025 r. samotnie wychowuje i sprawuje Pani opiekę nad dwójką dzieci.

Poza dziećmi wskazanymi we wniosku nie jest i nie będzie Pani matką innego dziecka wychowywanego wspólnie z drugim rodzicem ani opiekunem prawnym.

W 2025 r. w stosunku do Pani ani Pani dzieci nie mają zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (poza ewentualnym najmem prywatnym), ustawy o podatku tonażowym, ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego.

W 2025 r. żadne z Pani dzieci nie zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie.

Pani dzieci nie posiadają orzeczeń o niepełnosprawności ani decyzji o przyznaniu renty.

Nie doszło i nie dojdzie pomiędzy Panią a ojcem dzieci do porozumienia w sprawie podziału ulgi prorodzinnej – zamierza Pani skorzystać z ulgi w całości.

Ojciec dzieci nie sprawuje codziennej pieczy nad nimi. Piecza nad dziećmi została uregulowana przez postanowienie sądu – na czas trwania postępowania rozwodowego została powierzona Pani. Dzieci mieszkają z Panią, a ojciec spotyka się z dziećmi w ramach kontaktów co drugi weekend oraz dwa popołudnia w tygodniu. Ojciec dzieci zajmuje się dziećmi wyłącznie w czasie kontaktów z nimi. Nie bierze udziału w podejmowaniu decyzji dotyczących ich codziennego wychowania, edukacji, zdrowia ani rozwoju. Ojciec dzieci regularnie płaci alimenty. Niemniej, zapewnienie codziennych potrzeb bytowych, edukacyjnych, zdrowotnych i emocjonalnych dzieci realizuje Pani samodzielnie.

W związku z powyższym, w 2025 r. ojciec dzieci nie wykonuje władzy rodzicielskiej w sposób zapewniający ich prawidłowy rozwój fizyczny, psychiczny i emocjonalny, a obowiązki wynikające z władzy rodzicielskiej spoczywają na Pani.

Pytania

Czy w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2025 r. przysługuje Pani prawo do skorzystania z pełnej ulgi prorodzinnej (ulgi na dzieci) w odniesieniu do dwojga małoletnich dzieci, jeżeli dzieci mają ustalone miejsce pobytu przy Pani, mieszkają z Panią na stałe, a ojciec dzieci realizuje kontakty ograniczone do co drugiego weekendu i dwóch popołudni w tygodniu?

Czy w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2025 r. będzie Pani uprawniona do skorzystania z preferencyjnego sposobu opodatkowania przewidzianego dla osoby samotnie wychowującej dzieci, jeżeli przez cały 2025 r. nie prowadzi Pani wspólnego gospodarstwa domowego z ojcem dzieci, a dzieci na stałe mieszkają wyłącznie z Panią?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1. W Pani ocenie, ma Pani prawo do pełnego odliczenia ulgi prorodzinnej na dwoje dzieci w rozliczeniu za 2025 r.

Dzieci przebywają stale pod Pani opieką, a ojciec realizuje jedynie częściowe kontakty i nie sprawuje opieki naprzemiennej. Faktycznie główny ciężar wychowania, opieki i utrzymania dzieci spoczywa na Pani.

Na podstawie aktualnej interpretacji przepisów art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji braku porozumienia między rodzicami co do podziału ulgi, ulgę przysługuje temu rodzicowi, który rzeczywiście sprawuje opiekę.

W Pani ocenie, spełnia Pani te warunki. Dlatego uważa Pani, że przysługuje Pani prawo do odliczenia całości ulgi prorodzinnej na dwoje dzieci.

Ad. 2. Uważa Pani, że w świetle przepisów podatkowych może się Pani rozliczyć za 2025 r. jako osoba samotnie wychowująca dzieci.

Od początku 2025 r. nie prowadzi Pani wspólnego gospodarstwa domowego z ojcem dzieci. Dzieci mieszkają wyłącznie z Panią i to Pani samodzielnie wykonuje obowiązki wychowawcze. Ojciec dzieci uczestniczy w życiu dzieci w ograniczonym zakresie, wyłącznie w ramach kontaktów ustalonych przez sąd.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem skorzystania z preferencyjnego rozliczenia dla osoby samotnie wychowującej dziecko jest samotne wychowywanie dziecka przez cały rok podatkowy oraz brak pozostawania w związku małżeńskim (również faktycznym) w tym czasie.

Uważa Pani, że spełnia Pani te kryteria, ponieważ przez cały 2025 r. nie prowadzi Pani wspólnego gospodarstwa domowego z mężem i samodzielnie wychowuje Pani dzieci.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe w części dotyczącej ulgi prorodzinnej oraz nieprawidłowe w części dotyczącej preferencyjnego rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dzieci.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Z jego treści wynika, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści wniosku wynika, że jest Pani matką dwojga małoletnich dzieci. Od (...) 2025 r. toczy się postępowanie rozwodowe pomiędzy Panią a ojcem dzieci, które nie zostało jeszcze zakończone prawomocnym wyrokiem. Nie ustalono pieczy naprzemiennej nad dziećmi. Od grudnia 2024 r., kiedy Pani mąż wyprowadził się z domu, dzieci pozostają pod Pani opieką i zamieszkują na stałe z Panią. Sąd postanowieniem z (...) 2025 r. zabezpieczył miejsce pobytu dzieci przy Pani. Ojciec dzieci nie uczestniczy w ich wychowaniu. Nie sprawuje on codziennej pieczy nad dziećmi, która została przez sąd powierzona Pani na czas postępowania rozwodowego. Ojciec w ramach ustalonych kontaktów widuje się z dziećmi co drugi weekend oraz w dwa popołudnia w tygodniu. Ojciec zajmuje się dziećmi tylko w tym czasie, nie podejmuje decyzji dotyczących ich codziennego wychowywania, edukacji, zdrowia ani rozwoju. Ojciec dzieci płaci alimenty. W 2025 r. ojciec dzieci nie wykonuje władzy rodzicielskiej w sposób zapewniający dzieciom prawidłowy rozwój fizyczny, psychiczny i emocjonalny. Obowiązki wynikające z władzy rodzicielskiej spoczywają na Pani. Ponadto nie doszło ani nie dojdzie do porozumienia pomiędzy Panią a ojcem dzieci w sprawie podziału ulgi prorodzinnej.

Ulga prorodzinna

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1)jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a)pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b)niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2)dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3)trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:

a)92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b)166,67 zł na trzecie dziecko,

c)225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

W świetle art. 27f ust. 2b omawianej ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Art. 27f ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

a)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

b)wstąpiło w związek małżeński.

Z art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Zgodnie z art. 27f ust. 4 tej ustawy:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Stosownie zaś do art. 26 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 1071):

§ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

W myśl art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1)odpis aktu urodzenia dziecka;

2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4)zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Stosownie do art. 27f ust. 7 ww. ustawy:

Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

W myśl art. 6 ust. 8 tej ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

-w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Z literalnego brzmienia art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że warunkiem zastosowania przez rodzica ulgi na małoletnie dziecko jest wykonywanie w stosunku do tego dziecka władzy rodzicielskiej. Wobec tego, zasadnym jest odniesienie się do ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Z art. 92 ww. ustawy wynika, że:

Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy:

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

Stosownie do art. 95 § 1 ww. ustawy:

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

W myśl art. 97 § 1 przytoczonego Kodeksu:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Jak wynika z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską. Wobec tego samo posiadanie władzy rodzicielskiej jest niewystarczające do zastosowania przedmiotowej preferencji. Dla nabycia prawa do ulgi konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie, czyli wykonywanie wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko wychowywane jest w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, w szczególności sprawowanie faktycznej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywanie, troszczenie się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu.

Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Co istotne, samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz dziecka, czy też sporadyczne spotkania z dzieckiem nie wypełniają tak rozumianego określenia wykonywanie władzy rodzicielskiej.

Jak już wyżej wyjaśniłem, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską. Ponadto w myśl art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – kwotę przysługującej ulgi rodzice mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

W świetle przedstawionego zdarzenia oraz zacytowanych wyżej przepisów prawa uznać należy, że skoro w okresie, którego dotyczy wniosek, ojciec dzieci nie wykonuje władzy rodzicielskiej – jak wskazuje Pani we wniosku, to za 2025 r. wyłącznie Pani przysługiwać będzie prawo do dokonania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w pełnej wysokości, tj. 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Preferencyjne rozliczenie jako osoba samotnie wychowująca dzieci

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

-podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

W świetle zaś art. 6 ust. 4f powoływanej ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2024 r. poz. 1576).

W myśl art. 6 ust. 8 tej ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

b)art. 30c lub

a)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

-w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa, wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania. Muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto, przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych, należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Tym samym, z preferencyjnego opodatkowania dochodów, na zasadach przewidzianych w art. 6 ust. 4d w powiązaniu z ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może korzystać rodzic (przysposabiający) lub opiekun prawny samotnie wychowujący dzieci, będący w roku podatkowym, którego rozliczenie ma dotyczyć – panną, kawalerem. Ustawodawca określił również, że z omawianej preferencji może korzystać osoba, której związek małżeński ustał wskutek śmierci współmałżonka (wdowa, wdowiec) lub został rozwiązany poprzez orzeczenie rozwodu (rozwódka, rozwodnik). Samotnie wychowującą dzieci może być również osoba, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, jak też osoba, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy – nie kwestionując Pani zaangażowania w proces wychowawczy małoletnich dzieci – nie sposób uznać, że w świetle tak przedstawionego opisu zdarzenia w Pani przypadku spełnione zostały wszystkie warunki wymagane dla rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dzieci. Fakt, że w okresie, którego dotyczy wniosek, samotnie wychowuje oraz sprawuje Pani opiekę nad dziećmi nie jest wystarczającą przesłanką pozwalającą na skorzystanie z omawianej preferencji. Konieczne jest również bycie jedną z osób, o których mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pani zaś nie należy do żadnej z kategorii osób wymienionych w tym przepisie, jak bowiem wynika z wniosku jest Pani mężatką, a ponadto nie jest Pani osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, osobą pozostającą w związku małżeńskim, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich w stosunku do małoletnich dzieci ani osobą pozostającą w związku małżeńskim, której małżonek odbywał karę pozbawienia wolności. Toczące się postępowanie w sprawie rozwodu samoistnie nie rozwiązuje małżeństwa. Małżeństwo trwa do daty uprawomocnienia się wyroku rozwodowego.

W konsekwencji, za 2025 r. – do czasu kiedy nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny – nie może się Pani rozliczyć jako rodzic samotnie wychowujący dzieci na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c i 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie spełniła Pani przesłanek wynikających z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (nie należy Pani do żadnej z kategorii osób wymienionych w tym przepisie).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.