Prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nabyciem Usług. - Interpretacja - 0112-KDIL1-2.4012.663.2023.2.NF

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 11 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.663.2023.2.NF

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nabyciem Usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nabyciem Usług. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 lutego 2024 r. (wpływ 27 lutego 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A sp. z o. o. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT), stosownie do art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT. W chwili obecnej trwa proces przekształcania Spółki w spółkę komandytową. (…). W związku z planowaną zmianą formy prawnej spółka komandytowa będzie następcą prawnym Wnioskodawcy.

Wnioskodawca należy do międzynarodowej Grupy (…).

Obecnie, działalność produkcyjna Wnioskodawcy obejmuje następujące segmenty (dalej również jako: Obszary):

·produkcja (…);

·produkcja części (…).

Jeszcze w roku 2023 trzecim z obszarów działalności Spółki pozostawała również produkcja części (…). Jednak w roku 2023 Spółka dokonała zbycia tego rodzaju działalności (dalej: Sprzedaż) na rzecz B (dalej: Nabywca lub B).

Celem zbycia obszaru (…) było uproszczenie struktury organizacyjnej Wnioskodawcy, poprawa efektywności biznesowej przedsiębiorstwa Spółki oraz zapewnienie dalszego wzrostu zarówno Spółki, jak i całej Grupy (poprzez dalszą specjalizację i koncentrację działalności w ramach Grupy (…) w poszczególnych branżach, przez co możliwe będzie osiągnięcie większej efektywności operacyjnej i kosztowej dla każdej z branż). W wyniku Sprzedaży, Nabywca przejął działalność produkcyjną od Wnioskodawcy w zakresie (…).

Transakcja dla potrzeb VAT została zaklasyfikowana jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej również jako: ZCP), które nie podlega opodatkowaniu VAT. Spółka uzyskała potwierdzenie prawidłowości takiej klasyfikacji transakcji w postaci interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (…).

Niepolegająca VAT transakcja (zbycie ZCP) nie stanowiła dla Spółki celu samego w sobie (przedmiotem działalności Spółki nie jest bowiem sprzedaż/dokonywanie wkładów niepieniężnych w postaci przedsiębiorstwa, czy jego zorganizowanej części, a działalność produkcyjna). Spółka przed zbyciem ZCP, a nawet jeszcze po zbyciu ZCP, poniosła wydatki/otrzymywała faktury związane z przeprowadzeniem tej transakcji (na nabycie usług doradczych, usług prawnych, tłumaczeń, wycen, analiz strategicznych oraz usług informatycznych – dalej: Usługi).

Podkreślenia wymaga, iż główna działalność Spółki (działalność produkcyjna) była i jest opodatkowana VAT (i nie korzysta ze zwolnienia z tego podatku). Po stronie Spółki mogą jednak występować transakcje, korzystające ze zwolnienia z VAT – jednakże mają one charakter incydentalny (Spółka nie stosuje tzw. współczynnika VAT/proporcji sprzedaży – działalność zwolniona z VAT realizowana jest w bardzo ograniczonym zakresie).

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

W piśmie uzupełniającym Państwa wniosek pełnomocnik wskazał, że działając w imieniu mocodawcy (pełnomocnictwo w aktach sprawy), (…) w odpowiedzi na wezwanie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej udziela następujących odpowiedzi:

1.Faktury dokumentujące wydatki związane z nabyciem Usług były wystawione na Spółkę (A).

2.Przedmiotem wniosku Spółki była możliwość odliczenia VAT naliczonego od Usług nabytych przez Spółkę w związku ze zbyciem ZCP. Wskazany w pytaniu art. 88 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm. – dalej: ustawa o VAT) wymienia natomiast przesłanki, których spełnienie wyłącza możliwość odliczenia VAT naliczonego. Wnioskując o wydanie interpretacji w zakresie prawa do odliczenia VAT Spółka analizowała również negatywne przesłanki odliczenia i w jej ocenie faktury dokumentujące ww. Usługi nie spełniają przesłanek wymienionych w art. 88 ustawy o VAT.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z nabyciem Usług, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jako związanych z całokształtem działalności Spółki?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, przysługuje jej prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z nabyciem Usług, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jako związanych z całokształtem działalności Spółki.

Uzasadnienie Państwa stanowiska w sprawie

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jednocześnie zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W świetle powyższego kluczowym dla oceny prawa do odliczenia VAT pozostaje ustalenie, czy poniesione przez Spółkę wydatki na Usługi związane ze zbyciem ZCP należy zaklasyfikować do wydatków związanych z jednorazowym zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czy do kosztów ogólnych związanych z całokształtem działalności Spółki (która to działalność jest aktualnie w części – w zakresie (…) – kontynuowana przez B).

Jak wynika z praktyki stosowania przepisów VAT dotyczących prawa do odliczenia, można zasadniczo podzielić ponoszone przez podatników wydatki na związane bezpośrednio i pośrednio z czynnościami opodatkowanymi. O związku bezpośrednim można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży lub nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy (wiążąc się tym samym bezpośrednio z czynnościami opodatkowanymi, wykonywanymi przez podatnika). Tymczasem pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością opodatkowaną pojawia się wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mając pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganą sprzedażą opodatkowaną. O pośrednim związku dokonanych nabyć z działalnością opodatkowaną można mówić wtedy, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu, np. poprzez ich dalszą sprzedaż, a poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez nie obrotu.

Zdaniem Spółki, nabyte przez nią Usługi pozostają właśnie w takim jak opisany powyżej, tj. pośrednim związku z wykonywanymi przez nią czynnościami opodatkowanymi. Wydatki na Usługi wiązały się co prawda z przeprowadzeniem operacji zbycia ZCP, niemniej miały pośredni związek z działalnością opodatkowaną Spółki, ponieważ celem zbycia ZCP było m.in. uproszczenie struktury organizacyjnej i poprawę efektywności biznesowej jej działania, a samo zbycie ZCP miało charakter incydentalny i nie stanowiło podstawowego obszaru działalności Spółki, którym pozostaje produkcja.

W ocenie Spółki, zatem powinno przysługiwać jej prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na nabycie Usług dotyczących sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jako, że wydatki te mają, zdaniem Spółki, pośredni związek z całokształtem jej działalności opodatkowanej (która to działalność po Sprzedaży jest w części – dotyczącej (…) – kontynuowana przez B) – niezależnie od tego, że usługi dotyczyły doradztwa, wycen, tłumaczeń, analiz etc. w zakresie zbycia pozostającego poza zakresem opodatkowania VAT.

W opinii Spółki, prezentowanie poglądu odmiennego i kwestionowanie prawa odliczenia VAT od zakupów Usług poprzez uznanie ich nabycia za związane bezpośrednio ze zdarzeniem zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa (poza VAT) pomijałoby całkowicie kontekst gospodarczy realizowanej transakcji. Prowadziłoby to w efekcie do uznania neutralnej podatkowo transakcji zbycia ZCP związanej z bieżącym funkcjonowaniem przedsiębiorstwa jako wyłącznego celu dla poniesienia przez Spółkę wydatków na nabycie Usług.

Przedstawiona powyżej argumentacja Spółki znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE lub Trybunał) oraz sądów administracyjnych, a także w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) wydanych w zbliżonych sytuacjach.

W pierwszej kolejności przywołać należy wyrok TSUE z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 Abbey National, dotyczący sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która zgodnie z brytyjskimi przepisami o VAT nie podlegała opodatkowaniu. TSUE stwierdził, że wprawdzie brak jest bezpośredniego związku z konkretną transakcją podlegającą opodatkowaniu, lecz wydatki poniesione przez podatnika na obsługę transakcji sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowią koszty ogólne działalności podatnika, która podlega opodatkowaniu VAT. W efekcie, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku związanego z omawianą transakcją. W ww. wyroku Trybunał uznał, że różnorodne usługi nabywane przez zbywcę w celu przeprowadzenia zbycia całości aktywów lub ich części nie pozostają w bezpośrednim związku z jedną lub kilkoma transakcjami sprzedaży dającymi prawo do odliczenia. Jednakże, koszty tych usług wchodzą w skład kosztów ogólnych podatnika i jako takie stanowią elementy kosztowe wytworów jego działalności. Nawet w przypadku zbycia całości aktywów, gdy podatnik nie dokonuje już transakcji po wykorzystaniu tych usług, ich koszt należy traktować jako część działalności gospodarczej przedsiębiorstwa jako całości przed zbyciem. W ten sposób, usługi wykorzystywane przez zbywcę do celów zbycia całości aktywów lub ich części pozostają w bezpośrednim związku z całością działalności gospodarczej tego podatnika (vide: pkt 35 i 36 wyroku).

Podobne rozstrzygnięcie zawarte zostało również w wyroku z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG, w której Trybunał analizował podobny z punktu widzenia skutków podatkowych stan faktyczny. Orzeczenie dotyczyło bowiem prawa do odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem usług związanych z emisją akcji towarzyszącą wprowadzeniu spółki na giełdę. Trybunał wskazał, że: „należy uznać, iż poniesione koszty świadczeń uzyskanych przez tę spółkę w ramach owej czynności stanowią część kosztów ogólnych, a w konsekwencji stanowią element cenotwórczy jej towarów”. W rezultacie TSUE jednoznacznie stwierdził, że choć emisja nowych akcji nie stanowi czynności opodatkowanej VAT, czyli nie jest ani dostawą towarów ani świadczeniem usług, to podatnik ma prawo do odliczenia całości VAT od wydatków poniesionych na zakup usług związanych z emisją akcji, o ile wszystkie transakcje dokonane przez tego podatnika (cała sprzedaż) w ramach jego działalności gospodarczej są opodatkowane.

Powyższa argumentacja znalazła odzwierciedlenie również w orzeczeniu TSUE z 17 października 2018 r. w sprawie C-249/17 Ryanair Ltd., w której Trybunał potwierdza prawo do odliczenia podatku VAT, związanego z niezrealizowaną transakcją nabycia udziałów. W przytoczonym orzeczeniu TSUE stwierdza wprost, iż: „Prawo do odliczenia zostaje jednak również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną transakcją objętą podatkiem należnym lub większą liczbą takich transakcji, które dają prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług należą do kosztów ogólnych podatnika i jako takie stanowią elementy składowe ceny dostarczanych przez niego towarów lub świadczonych przez niego usług. Koszty takie zachowują bowiem bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika (wyrok z 14 września 2017 r., Iberdrola Inmobiliaria Real Estate Investments, C-132/16, EU:C:2017:683, pkt 29 i przytoczone tam orzecznictwo)”.

Aprobująco o możliwości odliczenia VAT z faktur dokumentujących usługi związane z czynnością wniesienia aportu w postaci oddziału samodzielnie sporządzającego bilans wypowiedział się również Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: WSA) w Warszawie w prawomocnym wyroku z 8 czerwca 2015 r. (sygn. III SA/Wa 1009/15) uznając, iż: „(...) nie ulega wątpliwości, iż nabyte przez Skarżącą usługi doradztwa, choć dotyczyły zagadnienia merytorycznego oceny skutków informatycznych transakcji zbycia części przedsiębiorstwa, to jednak pozostawały w związku z prowadzoną przez Skarżącą działalnością gospodarczą (opodatkowaną VAT), do której Spółka została powołana. Przedmiotem działalności Spółki nie było bowiem i nie jest wnoszenie wkładów niepieniężnych w postaci przedsiębiorstwa, czy też zorganizowanych części przedsiębiorstwa. Spółka została powołana do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT, a nabyte usługi doradztwa podatkowego stanowiły koszt związany pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki. Dlatego też przyporządkowanie przez organ podatkowy przedmiotowych usług bezpośrednio i wyłącznie do transakcji wyłączonej z opodatkowania, a w konsekwencji odmowę prawa do odliczenia VAT z tej usługi, było niewłaściwe i spowodowało naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, poprzez odmowę prawa do odliczenia podatku naliczonego ze spornych faktur (...)”. W przedmiotowym wyroku Sąd stwierdził również, że: „(...) w wydanej decyzji organ podatkowy uznał, że skoro majątek będący przedmiotem zbycia będzie wykorzystywany bezpośrednio do działalności opodatkowanej VAT innego podatnika, to z perspektywy Skarżącej odliczenie VAT nie przysługuje. W ocenie Sądu, stanowisko takie jest błędne, gdyż nie respektuje zasady neutralności VAT, którą wywodzi się z art. 1 ust. 2 Dyrektywy VAT (...)”.

Przenosząc powyższe na grunt złożonego wniosku, zdaniem Spółki, również w jej przypadku powinno się uznać, że podatek naliczony dotyczący nabycia przez Wnioskodawcę Usług (które dotyczyły przeprowadzenia transakcji zbycia ZCP przez Spółkę) ma związek z całokształtem jej działalności opodatkowanej, ponieważ podobnie jak w cytowanych orzeczeniach, przedmiotem działalności Spółki nie było i nie jest wnoszenie wkładów niepieniężnych w postaci przedsiębiorstwa, czy też zorganizowanych części przedsiębiorstwa. Spółka została powołana do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT, a nabyte Usługi stanowiły wydatek związany z prowadzoną przez nią działalnością.

Finalnie Spółka podkreśla, że również w interpretacjach indywidualnych wydawanych na wniosek podatników DKIS wielokrotnie potwierdzał możliwość odliczenia podatku naliczonego wynikającego z zakupu usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji restrukturyzacyjnych (pozostających poza regulacjami VAT). DKIS wskazywał w nich, że zakup takich usług należy do kosztów ogólnych, związanych ściśle z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą i powoływał się wprost na wnioski płynące z orzecznictwa TSUE (które Spółka również przytoczyła powyżej), w tym w szczególności sprawę C-408/98 Abbey National oraz C-465/03 Kretztechnik. Tytułem przykładu DKIS w:

·interpretacji indywidualnej z 14 października 2022 r. 0114-KDIP4-3.4012.538.2022.2.MKA uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, stwierdzając m.in., że: „(...) Przedmiotem Państwa działalności są wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT, a nabyte Usługi stanowiły koszt związany pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zatem, w odniesieniu do nabytych przez Spółkę – czynnego podatnika podatku VAT – Usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji zbycia ZCP, które są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT, przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy”;

·interpretacji indywidualnej z 14 stycznia 2021 r. sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.747.2020.2.RG potwierdził prawo do odliczenia VAT od wydatków poniesionych przez podatnika na zakup usług związanych z pozyskaniem inwestora, który dokonał zakupu przedsiębiorstwa podatnika argumentując, że: „(...) biorąc pod uwagę cytowany wyżej wyrok TSUE w sprawie C-408/98 Abbey National dot. prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego ze zbyciem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej wynagrodzenie firmy doradczej za efekt usług pozyskania inwestora. Zauważyć bowiem należy, że przetwarzanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego realizowane przez Spółkę przed sprzedażą przedsiębiorstwa było związane z działalnością opodatkowaną, również sprzedaż przedsiębiorstwa na rzecz nowego inwestora pozwoliła Spółce na zmianę profilu działalności – rozważane są inwestycje w energetykę odnawialną. Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że wynagrodzenie firmy doradczej za efekt usług pozyskania inwestora, który nabył przedsiębiorstwo, jest w sposób pośredni związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością opodatkowaną podatkiem VAT (czynnościami opodatkowanymi) i Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu oraz to prawo do odliczenia nie podlega ograniczeniu, o którym mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy. Prawo do odliczenia przysługuje pod warunkiem, że nie występują pozostałe przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy”;

·interpretacji indywidualnej z 30 października 2020 r. sygn. 0114-KDIP4-2.4012.430.2020.1.AA potwierdził prawo do odliczenia VAT od wydatków poniesionych przez podatnika na zakup usług związanych z przeprowadzeniem transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. budynku o przeznaczeniu mieszkalnym i usługowo-handlowym, wraz m.in. z prawem użytkowania wieczystego nieruchomości, na której budynek jest położony – takich jak: usługi pośrednictwa przy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, usługi tłumaczeniowe, usługi doradztwa podatkowego, usługi doradztwa prawnego wskazując, że: „(...) Odnosząc się zatem do prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z zakupu Usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji zbycia ZCP należy wskazać, że zgodnie z powołanymi wyrokami TSUE [C-16/00 CIBO Participations SA, C-408/98 Abbey National oraz C¬465/03 Kretztechnik - dopisek Spółki], koszty te przyporządkować należy do ogólnych kosztów prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że nabyte Usługi, choć dotyczyły przygotowania i przeprowadzenia transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to jednak pozostawały w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą (opodatkowaną VAT). Przedmiotem działalności Wnioskodawcy są wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT, a nabyte Usługi stanowiły koszt związany pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zatem, w odniesieniu do nabytych przez Wnioskodawcę Usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji zbycia ZCP, które są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe”;

·interpretacji indywidulnej z 10 grudnia 2019 r. sygn. 0114-KDIP4.4012.621.2019.2.EK potwierdził prawo do odliczenia VAT od wydatków poniesionych przez podatnika na zakup usług doradztwa prawnego, inwestycyjnego oraz usług ogólnie związanych z obsługą transakcji sprzedaży 100% akcji w spółce zależnej stwierdzając, że: „(...) odnosząc się zatem do prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w wyniku nabycia usług związanych w usługami wykonywanymi na rzecz Wnioskodawcy związanymi ze sprzedażą 100% akcji w spółce zależnej należy wskazać, że zgodnie z powołanymi wyrokami TSUE, koszty te przyporządkować należy do ogólnych kosztów prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Jak wskazał Wnioskodawca, zakupione usługi, poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, mają związek z uzyskaniem przez Spółkę obrotu opodatkowanego podatkiem VAT. Zatem, w odniesieniu do nabytych przez Wnioskodawcę usług związanych ze sprzedażą akcji w spółce A., które są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy”;

·interpretacji indywidualnej z 8 sierpnia 2019 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.371.2019.1.RR potwierdził prawo do odliczenia VAT od wydatków poniesionych przez podatnika na zakup usług związanych z przeprowadzeniem transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa (obejmującej działalność polegającą na prowadzeniu salonu sprzedaży samochodów nowych oraz oryginalnych części zamiennych do samochodów wraz z autoryzowanym punktem serwisowym samochodów), w której odstąpił od uzasadnienia, zgadzając się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że ma on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu faktur dokumentujących nabycie usług doradczych związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w szczególności usług pośrednictwa przy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, prawnych, wyceny zorganizowanej części przedsiębiorstwa, notarialnych.

W świetle powyższych argumentów, orzecznictwa Trybunału, sądów administracyjnych, jak i stanowisk DKIS, w ocenie Spółki, przysługuje jej prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na nabycie Usług dotyczących przeprowadzenia sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jako, że wydatki te mają pośredni związek z całokształtem działalności opodatkowanej VAT Spółki – niezależnie od tego, że usługi dotyczyły doradztwa/tłumaczeń/wycen/analiz etc. w zakresie zbycia pozostającego poza zakresem opodatkowania VAT.

W tym kontekście Spółka ponownie podkreśla, iż dokonanie neutralnej podatkowo transakcji w postaci zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie może być postrzegane jako „rodzaj” działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, ograniczający prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Zbycie ZCP było jednorazową transakcją, wynikającą z realizacji założeń biznesowych w zakresie uproszczenia struktury organizacyjnej prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, a jej rozliczenie wynika ze specyfiki przepisów ustawy o VAT, które, aby nie zakłócać neutralności VAT przewidują wyłączenie z zakresu opodatkowania VAT zbycia przedsiębiorstwa także w kontekście kontynuacji działalności przedsiębiorstwa.

Równocześnie, kwestionowanie prawa Spółki do odliczenia VAT naliczonego, związanego z nabyciem Usług w ramach realizowanej transakcji, stanowiłoby w istocie zaprzeczenie zasady neutralności transferu przedsiębiorstw oraz zorganizowanych części przedsiębiorstw na gruncie VAT – tzn. operacja, do której na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT nie stosuje się przepisów ustawy o VAT, prowadziłaby do efektywnego obciążenia Spółki podatkiem VAT, który powinien obciążać jedynie finalnego nabywcę (konsumenta) towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W związku ze złożeniem 28 grudnia 2023 r. wniosku przez A oraz informacją o planowanej zmianie formy prawnej Wnioskodawcy i że to spółka komandytowa będzie następcą prawnym, a także informacją zawartą w piśmie będącym uzupełnieniem, że spółka komandytowa jest już następcą A, należy wskazać na treść art. 93a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Jak stanowi art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej:

Osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1)przekształcenia innej osoby prawnej,

2)przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

– wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Z powyższego przepisu wynika, że następstwo podatkowe związane jest ze zdarzeniami prawnymi określonymi m.in. jako przekształcenie osób prawnych. Należy zauważyć, że następstwo podatkowe stanowi odstępstwo od reguły powiązania praw i obowiązków podatkowych z bytem prawnym wyłącznie podatnika, jest więc nietypową instytucją w prawie podatkowym. Z tychże względów wszelkie tego rodzaju sytuacje, nawet dostatecznie uzasadnione ekonomicznie, muszą mieć wystarczającą podstawę prawną, aby można było wobec nich zastosować instytucję sukcesji podatkowej.

Określona we wskazanym przepisie Ordynacji podatkowej sukcesja jest sukcesją uniwersalną. Oznacza to, że następca prawny wstępuje w zasadzie we wszystkie przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki podatnika. W procesie przekształcenia polegającym na zmianie formy prawnej prowadzonej działalności nie dochodzi do rozwiązania, a w rezultacie do likwidacji spółki przekształcanej. Przekształcenie nie zmienia podmiotu, a jedynie typ spółki handlowej w obrębie tego samego podmiotu. Efektem powyższej regulacji jest fakt, że spółka przekształcona (powstała w wyniku przekształcenia) jest traktowana jako kontynuator swojego poprzednika i w związku z tym przechodzą na nią wszelkie uprawnienia i obowiązki przewidziane w regulacjach prawa materialnego.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zatem, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Tak skonstruowana zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:

W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Na mocy art. 90 ust. 2 ustawy:

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy:

Proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że:

Proporcje, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy:

W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1)przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10 000 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;

2)nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Analiza powołanych przepisów wskazuje, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują jednak zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Z powołanych przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik powinien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jak i zwolnionych od tego podatku, podatnik powinien ustalić proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, w świetle którego:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Treść art. 6 pkt 1 ustawy wskazuje, że:

Przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Jak wynika z art. 2 pkt 27e ustawy:

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. W roku 2023 Spółka dokonała sprzedaży jednego z obszarów działalności produkcyjnej. Transakcja ta została zaklasyfikowana jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Z związku ze sprzedażą tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa nabyli Państwo związane z przeprowadzeniem tej transakcji (na nabycie usług doradczych, usług prawnych, tłumaczeń, wycen, analiz strategicznych oraz usług informatycznych – dalej: Usługi). Główna działalność Spółki była i jest opodatkowana podatkiem VAT. Po stronie Spółki mogą jednak występować transakcje, korzystające ze zwolnienia z VAT – jednakże mają one charakter incydentalny (Spółka nie stosuje tzw. współczynnika VAT/proporcji sprzedaży – działalność zwolniona z VAT realizowana jest w bardzo ograniczonym zakresie).

Państwa wątpliwości powstałe na tle przedstawionego we wniosku opisu sprawy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z nabyciem Usług.

Ustawodawca, formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Stosownie do art. 168 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.) w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej:

Jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia – od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić – VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika.

Dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku pomiędzy dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną generującą podatek należny.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami, a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni (wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany), bądź pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi, wykonywanymi przez podatnika. Natomiast pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy występuje wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, a poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi. Związek ten musi mieć charakter niewątpliwy i bezsporny, ale niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przy czym istotna jest intencja nabycia, tzn. jeśli dany towar/usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, pod warunkiem że nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT, a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej m.in.: wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 (Abbey National plc v Commissioners of Customs & Excise), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Participations SA v Directeur régional des impôts du Nord-Pas-de-Calais). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

W orzeczeniu z 27 września 2001 r. w sprawie CIBO Participations SA (C-16/00) Trybunał wskazuje, że aby możliwe było odliczenie VAT naliczonego, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy wydatkiem, a sprzedażą opodatkowaną VAT. Wydatek stanowi element kosztowy sprzedaży opodatkowanej. Wydatki na doradztwo związane z procesem przejmowania spółek zależnych przez CIBO stanowią koszty ogólne, mające związek z działalnością opodatkowaną tej spółki.

W orzeczeniach dotyczących uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego od nabyć usług doradczych w związku ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa w warunkach wyłączenia tej transakcji spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług, TSUE wskazywał, że „różne usługi nabyte przez zbywcę (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) w celu dokonania zbycia całości lub części aktywów nie pozostają w bezpośrednim związku z jedną lub wieloma transakcjami uprawniającymi do skorzystania z prawa do odliczenia. Jednak koszty powyższych usług stanowią część kosztów ogólnych podatnika i jako takie są częścią kosztów produktów przedsiębiorstwa” (sprawy C-408/98 Abbey National, C-465/03 Kretztechnik).

Potwierdzeniem powyżej przedstawionej linii orzecznictwa jest wyrok NSA z 19 grudnia 2012 r. (sygn. akt I FSK 155/12): „Zdaniem Sądu pierwszej instancji dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego decydujący jest związek zakupionych towarów i usług z czynnościami podatnika, jak to ujęto w uzasadnieniu, generującymi podatek VAT. (...) WSA, w oparciu o omawiane wyroki TSUE, doszedł do wniosku, że zakupione towary i usługi muszą mieć wyraźny, ścisły i bezpośredni związek podatku naliczonego podlegającego odliczeniu z opodatkowaną działalnością podatnika (...) Prezentując takie rozumienie przepisu (...) stwierdził, że: „Podatek naliczony, którego dotyczy spór związany jest ściśle z zarządzaniem papierami wartościowymi (portfelem instrumentów finansowych), które to czynności polegają jedynie na rozdysponowaniu należących do skarżącej wolnych środków finansowych. Nie są to czynności objęte podatkiem od towarów i usług i nie pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą (sprzedaż bazaltu) podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”. (...) Z takim rozumieniem, interpretacją art. 86 ust. 1 u.p.t.u. nie można się zgodzić”. Poszukując przyczyn wadliwości kontrolowanego rozstrzygnięcia WSA, NSA wskazał w dalszej części uzasadnienia orzeczenia, że: „Wpływ na zaprezentowaną przez WSA interpretację 86 ust. 1 u.p.t.u. miały pominięcia pewnych kwestii i wadliwe odczytanie całości orzeczeń TSUE. Nieprawidłowości w rozumowaniu należy temu sądowi przypisać z tego powodu, że dany wydatek kreujący podatek naliczony Sąd ten usiłuje przyporządkować konkretnym czynnościom opodatkowanym w sytuacji, gdy mamy do czynienia z wydatkiem stanowiącym koszty ogólne całokształtu działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, bezpośrednio związane z tą działalnością, i to nawet wtedy, kiedy uzyskane środki finansowe zostają na działalność gospodarczą przeznaczone”.

Koszty zakupu przez Państwa Usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji zbycia ZCP, zgodnie z powołanymi wyrokami TSUE, należy przyporządkować do ogólnych kosztów prowadzenia przez Państwa działalności gospodarczej. Ww. Usługi, choć dotyczyły przygotowania i przeprowadzenia transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to pozostawały w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (opodatkowaną podatkiem VAT). Jak Państwo wskazali, działalność Spółki była i jest opodatkowana podatkiem VAT (po stronie Spółki mogą występować transakcje, korzystające ze zwolnienia od podatku VAT – jednak mają one charakter incydentalny i nie stosują Państwo tzw. proporcji sprzedaży). Ponadto, nabyte Usługi stanowiły koszt związany pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wskazali Państwo również, że otrzymane faktury nie spełniają przesłanek wymienionych w art. 88 ustawy. Faktury dokumentujące wydatki związane z nabyciem Usług były wystawione na Spółkę. Zatem, w odniesieniu do nabytych przez Spółkę – czynnego podatnika podatku VAT – Usług związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem transakcji zbycia ZCP, które są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, Spółce przysługuje – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z nabyciem Usług.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanego pytania i przedstawionego stanowiska. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. W szczególności interpretacja nie dotyczy zastosowania proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 1-3 ustawy.

Wskazuję również, że sformułowanie użyte przez Państwa we własnym stanowisku, tj. „(…) na podstawie art. 6 ust. 1 (…)” uznano za oczywistą omyłkę pisarską. Z okoliczności sprawy wynika, że właściwym było powołanie art. 6 pkt 1 ustawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).