Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów i usług, przeznaczonych na budowę części budynku, która będzie wykor... - Interpretacja - 0111-KDIB3-2.4012.714.2023.1.MGO

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 28 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.714.2023.1.MGO

Temat interpretacji

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów i usług, przeznaczonych na budowę części budynku, która będzie wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 22 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów i usług, przeznaczonych na budowę części budynku, która będzie wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT, wykonuje Pan wyłącznie czynności opodatkowane. Podstawowym przedmiotem działalności jest produkcja pieczywa, produkcja świeżych wyrobów ciastkarskich i ciastek oraz sprzedaż detaliczna pieczywa, ciast, wyrobów ciastkarskich i cukierniczych. Działalność gospodarczą prowadzi Pan od 2011 r.

W związku z rozwojem firmy zamierza Pan wybudować własny budynek na działce budowlanej stanowiącej Pana własność. Budynek częściowo przeznaczy Pan na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, a w części na cele osobiste-mieszkalne. Całkowita powierzchnia inwestycji wyniesie … m kwadratowych, część produkcyjna … m kwadratowych, powierzchnia mieszkalna … m kwadratowych. Zgodnie z danymi zawartymi w projekcie budowlanym i według wyliczeń odpowiadających wartościom faktycznym i rzeczywistym wykorzystania poszczególnych pomieszczeń wyodrębnił Pan część mieszkalną od części przeznaczonej na działalność gospodarczą wg udziału procentowego, tj. na cele firmowe ma być przeznaczone …% powierzchni budynku. Budynek jest zaprojektowany jako użytkowo-mieszkalny i konstrukcyjnie będzie przystosowany do wykorzystania w części na cele mieszkaniowe.

Niektóre nakłady ponoszone na wytworzenie nieruchomości będą dokumentowane fakturami wystawionymi na całość inwestycji. W przypadku faktur dotyczących wydatków, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej zamierza Pan odliczyć podatek naliczony według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Pytanie

Czy w zaistniałej sytuacji przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów towarów i usług, przeznaczonych na budowę części budynku, która będzie wykorzystywana na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, a których nie da się w całości przypisać działalności, według udziału procentowego?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących tej części budynku, która została przeznaczona na prowadzoną przez Pana działalność gospodarczą. Uważa Pan, że zgodnie z ogólną regułą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości.

Dokonując zakupów dokona Pan tzw. bezpośredniej alokacji przez przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. W sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego.

Do tego typu sytuacji odnosi się art. 86 ust. 7b ustawy VAT, z którego wynika, że w przypadku nakładów ponoszonych na wytworzenie nieruchomości stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Powyższy przepis ma zatem zastosowanie do przypadków, gdy dana nieruchomość nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej. Chodzi mianowicie o sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane, jak i niezwiązane z działalnością. Jeżeli zatem podatnik jest w stanie przypisać wydatek do tej części budynku, która będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej, przysługuje mu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących te wydatki w części, która będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych, tj. od części, która będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej i będzie związana z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Zatem, zgodnie z art. 86 ust. 1 oraz art. 86 ust. 7b ustawy, będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie wykonanych usług i zakupionych towarów, w takiej części, w jakiej wydatki te będą miały związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na zakres prawa do odliczenia w sposób bezpośredni wpływa status danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynność opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do czynności nieopodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W niniejszej sprawie przywołać należy art. 86 ust. 7b ustawy, zgodnie z którym:

W przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów osobistych, o których mowa w art. 8 ust. 2, gdy przypisanie tych nakładów w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Przy czym, jak stanowi art. 2 pkt 14a ustawy:

Przez wytworzenie nieruchomości rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Przywołany wyżej przepis art. 86 ust. 7b ustawy nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Regulacja ta dotyczy sposobu obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym nakładów ponoszonych na ulepszenia nieruchomości) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności gospodarczej, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością oraz ma zastosowanie wówczas, gdy nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z tą działalnością, jak i na inne cele, czyli cele pozostające poza zakresem VAT. Przepis ten zobowiązuje zatem podatników do wyodrębnienia części podatku naliczonego związanego z czynnościami niepodlegającymi ustawie o podatku od towarów i usług (cele osobiste), który w świetle art. 86 ust. 1 ustawy nie podlega odliczeniu.

W świetle powołanych powyżej przepisów prawa należy ponownie podkreślić, że z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Ponadto podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni (wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany), bądź pośredni. Niezależnie od tego, czy dokonany zakup stanowi kompletny i zdatny do użytkowania towar czy środek trwały, czy też dokonywane są dopiero nakłady (inwestycja w toku) – podatnikowi, co do zasady, przysługuje prawo do odliczenia podatku, jeśli zakup dokonywany jest w związku z obecnie prowadzoną lub planowaną działalnością opodatkowaną, generującą podatek należny.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynikało, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych do działalności gospodarczej oraz do celów prywatnych, w odniesieniu do których już w chwili zakupu wiadomo o „mieszanym” przeznaczeniu odliczenie podatku jest możliwe wyłącznie w takiej części, w jakiej nabycie to jest związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jeśli natomiast w chwili zakupu podatnik nie może odpowiednio określić, w jakim zakresie towar lub usługa będzie wykorzystywana do celów działalności, a w jakim do celów prywatnych, możliwe jest pełne odliczenie podatku naliczonego, z uwzględnieniem art. 7 ust. 2 ustawy oraz art. 8 ust. 2 ustawy.

Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według którego dokonuje się wyliczenia proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Wybrany sposób musi jednak gwarantować jak najbardziej zbliżone do rzeczywistego obliczenie podatku naliczonego związanego wyłącznie z działalnością gospodarczą.

W świetle powyższego, w przypadku ponoszenia przez podatnika wydatków na nabycie oraz wytworzenie nieruchomości, która została włączona do majątku jego przedsiębiorstwa oraz jest wykorzystywana zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i celów osobistych (prywatnych) a przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT, wykonuje Pan wyłącznie czynności opodatkowane. Zamierza Pan wybudować własny budynek. Budynek częściowo przeznaczy Pan na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, a w części na cele osobiste-mieszkalne. Całkowita powierzchnia inwestycji wyniesie … m kwadratowych, część produkcyjna … m kwadratowych, powierzchnia mieszkalna … m kwadratowych. Wyodrębnił Pan część mieszkalną od części przeznaczonej na działalność gospodarczą wg udziału procentowego, tj. na cele firmowe ma być przeznaczone …% powierzchni budynku. Budynek jest zaprojektowany jako użytkowo-mieszkalny i konstrukcyjnie będzie przystosowany do wykorzystania w części na cele mieszkaniowe. Niektóre nakłady ponoszone na wytworzenie nieruchomości będą dokumentowane fakturami wystawionymi na całość inwestycji. W przypadku faktur dotyczących wydatków, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej zamierza Pan odliczyć podatek naliczony według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Pana wątpliwości w sprawie dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów towarów i usług, przeznaczonych na budowę części budynku, która będzie wykorzystywana na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności, a których nie da się w całości przypisać działalności, według udziału procentowego.

Odnosząc powołane przepisy do przedstawionych okoliczności sprawy wskazać należy, że w celu odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na wybudowanie nieruchomości wykorzystywanej do działalności gospodarczej (usługowej) oraz w części przeznaczonej na cele mieszkaniowe (osobiste), w pierwszej kolejności winien Pan przyporządkować ponoszone ww. wydatki do poszczególnych rodzajów czynności (działalności gospodarczej i na cele mieszkaniowe). W przypadku zakupów ponoszonych na wybudowanie nieruchomości, które będzie Pan w stanie przyporządkować bezpośrednio do części nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej, to - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - z tytułu tych wydatków będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ ta część nieruchomości będzie wykorzystywana - jak wynika z opisu sprawy - do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Z kolei w przypadku wydatków, ponoszonych na wybudowanie nieruchomości, przyporządkowanych bezpośrednio dla części przeznaczonej na cele mieszkaniowe stwierdzić należy, że w odniesieniu do tych wydatków nie będzie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast, w przypadku wydatków, ponoszonych na wytworzenie nieruchomości, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnych części nieruchomości (tj. części wykorzystywanej do działalności gospodarczej – usługowej, bądź części niewykorzystywanej do działalności gospodarczej - mieszkaniowej) uznać należy, że będzie Pan uprawniony do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wytworzenie nieruchomości, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnych części budynku, zgodnie z art. 86 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 7b ustawy. Zatem winien Pan – stosownie do art. 86 ust. 7b ustawy – określić wysokość udziału procentowego, w jakim ta nieruchomość będzie wykorzystywana do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Z okoliczności sprawy nie wynika, że część przeznaczona do działalności gospodarczej wykorzystywana będzie do czynności zwolnionych bowiem – jak wskazał Pan w opisie sprawy – wykonuje Pan wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT, zatem podatek naliczony do odliczenia należy obliczyć według udziału procentowego, w jakim nieruchomość wykorzystywana będzie do czynności opodatkowanych w ramach działalności gospodarczej.

Należy podkreślić, że prawo do odliczenia dotyczyć będzie wyłącznie substancji samej nieruchomości w części w jakiej wykazywać będzie związek z czynnościami opodatkowanymi. W omawianym przypadku chodzi o wykorzystanie powierzchni wybudowanej nieruchomości do wykonywania działalności gospodarczej. Jednocześnie ww. nieruchomość służyć będzie także celom mieszkalnym. Z uwagi na to, że przedmiotowa nieruchomość będzie stanowiła dla Pana miejsce zamieszkania i jej charakteru nie zmienia przeznaczenie na cele związane z działalnością gospodarczą, w ramach której będzie Pan wykonywał czynności opodatkowane – prawo do odliczenia będzie obejmowało budowę wyłącznie części budynku przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga również to, że prawidłowe określenie udziału procentowego, o którym mowa w art. 86 ust. 7b ustawy, a w konsekwencji części podatku naliczonego związanej ze sprzedażą opodatkowaną, należy do podatnika. Natomiast ocena prawidłowości przyjętych rozwiązań może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego.

Zauważyć trzeba także, że istnieje grupa zakupów, które nie mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą, gdyż ponoszą je osoby fizyczne niezależnie od tego, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też takiej działalności nie prowadzą. Są to typowe zakupy osobiste, konsumpcyjne np. dotyczące zapewnienia sobie, na własne potrzeby, odpowiednich warunków mieszkaniowych. Zakupy o charakterze osobistym w szczególności mogą dotyczyć funkcjonowania, eksploatacji i utrzymania mieszkania bądź wydzielonych w nim pomieszczeń na cele prywatne. Prywatnego charakteru tego rodzaju zakupów przeznaczonych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych nie zmienia również korzystanie z domu i jego części wykorzystywanych również do działalności gospodarczej.

Jedynie w przypadku, gdy wybudowany przez Pana budynek jako całość lub wyodrębnione w tym  budynku pomieszczenia (części) będą służyły tylko i wyłącznie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, implikującej obrót opodatkowany i jednocześnie nie będą służyły celom osobistym, nie będzie przeszkód do odliczenia części podatku naliczonego od zakupów związanych z budową.

Zatem mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że w przypadku wydatków ponoszonych na budowę nieruchomości, których nie będzie Pan miał możliwości jednoznacznie przypisać do części nieruchomości, która będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej lub do części przeznaczonej na cele mieszkaniowe, będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części, w jakiej wydatki te będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi (działalnością gospodarczą). Podatek naliczony do odliczenia należy obliczyć, zgodnie z art. 86 ust. 7b ustawy, według udziału procentowego, w jakim nieruchomość wykorzystywana będzie do Pana działalności gospodarczej. Prawidłowe określenie udziału procentowego, o którym mowa w art. 86 ust. 7b ustawy, a w konsekwencji części podatku naliczonego związanej ze sprzedażą opodatkowaną, należy do Pana jako podatnika. Ponadto prawo to będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Zatem Pana stanowisko, że zgodnie z art. 86 ust. 1 oraz art. 86 ust. 7b ustawy, będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie wykonanych usług i zakupionych towarów, w takiej części, w jakiej wydatki te będą miały związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.