
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:
- nieprawidłowe w części dotyczącej uznania wydatków na kawę do biura za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
- prawidłowe w pozostałej części.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 4 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 7 kwietnia 2025 r. (wpływ 7 kwietnia 2025 r.) oraz pismem z 5 maja 2025 r. (wpływ 5 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca prowadzi w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy i wszystkie usługi wykonywane są na terenie Polski. Wnioskodawca zatrudniony jest przez firmę (…) z siedzibą w (…), specjalizującą się w tworzeniu oprogramowania dla biznesu. Wnioskodawca bezpośrednio świadczy klientowi (dalej Spółka) usługi oznaczone symbolem PKD 62.01.Z (Działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania) zgodnie z umową z dnia 11 października 2022 r. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Usługi, o których mowa dostarczane są w oparciu o systematyczne i twórcze działania badawczo-rozwojowe, w ramach których powstaje oprogramowanie i dokumenty objęte prawem autorskim, o którym mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawa autorskie do rzeczonej własności intelektualnej zgodnie z zawartą umową w całości przenoszone są na zleceniodawcę (klienta), za co wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie.
Działalność wnioskodawcy ma głównie charakter rozwojowy i obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów, dokumentów lub usług.
Do prac wykonywanych przez Wnioskodawcę należą również szeroko pojęte ulepszenia i działania zmierzające do poprawy wydajności istniejących programów komputerowych, których właścicielem jest Spółka. Wnioskodawca jest liderem i jednocześnie członkiem zespołu programistów i w ramach pracy w tym zespole rozwija (ulepsza lub modyfikuje) już istniejące oprogramowanie autorstwa innych osób lub pisze program (nowe funkcjonalności, moduły) od początku.
Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytworzenie i rozwijanie oprogramowania mają miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.
Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca pracuje w branży informatycznej, głównie nad oprogramowaniem do zarządzania firmami (…), ale tworzy także inne rozwiązania.
Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi wyraz własnej twórczości intelektualnej, ponieważ jest ono konkretnym zapisem, indywidualnym podejściem Wnioskodawcy do zagadnień twórczych, programistycznych, które są wynikiem działalności badawczo-rozwojowej. Każda część z wytworzonego oprogramowania jest autorskim dziełem Wnioskodawcy, ponieważ nikt nie narzuca mu reguł ani sposobu zapisu algorytmów, które przyczyniają się do rozwoju produktów - oprogramowania komputerowego.
Typy zadań, nad którymi pracuje Wnioskodawca to:
1.spotkania koncepcyjne np: (…) itp., na których wypracowywana jest koncepcja i projektowanie ulepszonych produktów, procesów (przykładowo nowe moduły aplikacji) - skutkiem takich spotkań są dokumenty projektowe dotyczące wprowadzanych modyfikacji lub nowych rozwiązań;
2.rozbudowa (…) - dodawanie nowych funkcjonalności i rozwój już istniejących;
3.poprawa wydajności aplikacji - kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w celu ulepszenia procesów i usług;
4.ulepszanie (…) - modyfikacja istniejących rozwiązań poprzez zmiany w istniejących technologiach usprawniających pracę użytkownika, zmiana technologii na nowsze w celu poprawy pracy;
5.rozwój testów automatycznych - implementacja testów nowych obszarów;
6.integracja rozwiązań internetowych;
7.implementacja złożonych zmian prawnych poprzez tworzenie nowych rozwiązań (projektowanie i implementacja) lub modyfikacja istniejących;
8.poprawa błędów w trakcie developmentu - poprawa błędów projektowych i implementacyjnych dla nowopowstałych rozwiązań jak i rozwiązań już istniejących;
9.implementacja (…);
10.przygotowywanie dokumentacji projektowej nowych rozwiązań;
11.przygotowywanie pakietów z plikami (…)
12.przygotowywanie i prowadzenie prezentacji rozwiązań dla nowych funkcjonalności (przygotowanie prezentacji w formie dokumentu power point lub word itp. i przeprowadzenie prezentacji dla zespołów);
13.implementowanie nowych funkcjonalności w aplikacji;
14.rozwój aplikacji desktopowych;
15.rozwój aplikacji chmurowych;
16.opracowanie rozwiązania technicznego na podstawie specyfikacji biznesowej;
17.tworzenie kodu programów "od zera";
18.sprawdzanie działania kodu kolegów z zespołu - weryfikacja kodu napisanego przez kolegów i zgodnie z aktualnym stanem wiedzy i umiejętności proponowanie innych rozwiązań problemu;
19.uczestnictwo w spotkaniach omawiających działanie oraz dalszy rozwój programów.
Wytworzone przez Wnioskodawcę od podstaw oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca nie jest użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej oprogramowania autorstwa innych osób, które rozwija. W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija i modyfikuje oprogramowanie komputerowe lub jego część, w efekcie prac związanych z rozwijaniem i modyfikowaniem oprogramowania lub jego części powstają nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw do tego oprogramowania, otrzymując w zamian wynagrodzenie ze sprzedaży tego prawa. W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, czynności te zmierzają do zwiększenia funkcjonalności i użyteczności tego oprogramowania i nie stanowią one rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tego oprogramowania.
W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy).
W konsekwencji, Wnioskodawca chciałby w zeznaniu rocznym za 2025 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby skorzystania z IP Box prowadzi regularnie (od 1 stycznia 2025 r.) odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w której to wyodrębnia:
- każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej - przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
- koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Wnioskodawca ponosi następujące koszty na prowadzoną działalność:
- Składki na fundusz pracy;
- Składki na ZUS Wnioskodawcy;
- Tablet (do testowania napisanego oprogramowania);
- Akcesoria komputerowe (np. myszka, klawiatura, słuchawki);
- Laptop - Usługi telekomunikacyjne (koszty telefonu);
- Koszty Internetu;
- Szkolenia i literatura branżowa.
Prace prowadzone przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Wnioskodawca przenosi (stale w ramach umowy ze Spółką) na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego przez siebie oprogramowania i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie, a zatem w ocenie Wnioskodawcy osiągał i osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
W kontekście przedstawionego opisu sytuacji faktycznej pod pojęciem „oprogramowanie” należy rozumieć konkretny zapis, wyraz własnej twórczości intelektualnej, indywidualne podejście Wnioskodawcy do zagadnień twórczych i programistycznych. Każda część wytworzonego oprogramowania jest autorskim dziełem Wnioskodawcy, ponieważ nikt nie narzuca mu reguł ani sposobu zapisu algorytmów, które przyczyniają się do rozwoju produktów - oprogramowania komputerowego. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy.
Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym w rozliczeniu rocznym za rok 2025 będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.
Zdaniem Wnioskodawcy koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu właściwej proporcji, stanowią koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tym samym Wnioskodawca może je uwzględnić w kosztach kwalifikowanych IP za 2025 rok.
Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego
W ramach usług świadczonych przez Wnioskodawcę prowadzone są samodzielnie prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2 tej samej ustawy, które polegają na tworzeniu nowych, autorskich rozwiązań programistycznych, obejmujących m.in.:
- projektowanie i implementację algorytmów,
- optymalizację działania systemów informatycznych,
- tworzenie innowacyjnych komponentów oprogramowania,
- rozwój istniejących funkcjonalności w sposób istotnie nowatorski.
Efektem tych prac są kwalifikowane prawa własności intelektualnej, takie jak autorskie prawa do programów komputerowych.
Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę prowadzone są nadal w 2025 roku w ramach działalności gospodarczej.
Metody pracy obejmują:
- analizę problemów technicznych,
- modelowanie rozwiązań,
- iteracyjne podejście do implementacji,
- testowanie i weryfikację rezultatów (w tym testy jednostkowe i integracyjne),
- dokumentowanie wyników prac.
Efektem działalności Wnioskodawcy są funkcjonujące rozwiązania programistyczne wykorzystywane komercyjnie przez kontrahenta, do których przysługują Wnioskodawcy autorskie prawa majątkowe, a które stanowią podstawę stosowania ulgi IP Box.
Wnioskodawca samodzielnie prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. Ustawy.
Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe nieprzerwanie od 2022 roku do chwili obecnej. Niniejszy wniosek dotyczy roku 2025, w którym Wnioskodawca również prowadzi tego rodzaju działania.
Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę dotyczą tworzenia nowych oraz znacząco ulepszonych rozwiązań programistycznych z wykorzystaniem języków (…). Celem prac jest opracowanie innowacyjnych komponentów oprogramowania, zwiększenie efektywności działania systemów oraz wdrażanie nowych funkcjonalności w środowiskach informatycznych wykorzystywanych przez kontrahenta.
Czynności wchodzące w zakres prac rozwojowych obejmują m.in.:
- analizę wymagań technicznych,
- projektowanie architektury rozwiązań,
- implementację kodu źródłowego,
- testy jednostkowe oraz integracyjne,
- dokumentowanie rozwiązań oraz ich wdrażanie.
Prace rozwojowe zakończyły się lub zakończą się pozytywnym wynikiem. Efektem tych prac są autorskie programy komputerowe lub ich komponenty, do których Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe. Wyniki te przyjmują formę kodu źródłowego, gotowych bibliotek oraz udokumentowanych rozwiązań, które są wykorzystywane w środowisku produkcyjnym.
Rezultaty prac rozwojowych są wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy poprzez ich komercyjne udostępnianie kontrahentowi w ramach świadczonych usług programistycznych.
W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca opracował nowe oraz ulepszone funkcjonalności oprogramowania, usprawnione procesy przetwarzania danych oraz zoptymalizowane komponenty systemów informatycznych.
Opracowane rozwiązania mają charakter innowacyjny i stanowią istotne ulepszenie w stosunku do poprzednich wersji. Nie są one efektem rutynowych ani okresowych zmian - ich wdrożenie wymagało samodzielnego opracowania nowych koncepcji i rozwiązań technicznych.
Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę mają bezpośredni związek z osiąganymi przychodami. Wynagrodzenie w odpowiedniej proporcji za świadczone usługi informatyczne stanowi wynagrodzenie za udostępnienie efektów tych prac, tj. autorskich programów komputerowych, do których przysługują Wnioskodawcy majątkowe prawa autorskie. Przychody te są objęte niniejszym wnioskiem o zastosowanie IP Box.
Prace o innym charakterze niż badania naukowe i rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy o Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce Wnioskodawca prowadził od 1 stycznia 2025 r. i będzie prowadził zgodnie z umową ze Spółką do 31 grudnia 2025 r., jednak nie będą one ewidencjonowane w pracach kwalifikowane IP.
Działania jakich to dotyczy to np.:
- Naprawa błędów w istniejącym oprogramowaniu,
- Spotkania dotyczące zarządzania zespołem,
- Konsultacje i analiza problemów w istniejącym oprogramowaniu.
Ww. prace o innym charakterze niż badania naukowe lub rozwojowe nie są przedmiotem wniosku i Wnioskodawca nie oczekuje oceny czy dochód z nich uzyskany może być opodatkowany preferencyjną stawką 5% jako dochód uzyskany z praw IP.
Efektem pracy Wnioskodawcy są dokumenty projektowe, kody źródłowe i algorytmy, które są konkretnym zapisem, indywidualnym podejściem do zagadnień twórczych i programistycznych. Każda część wytworzonego oprogramowania jest autorskim dziełem, ponieważ rozwiązanie nie jest narzucone przez reguły ani sposób zapisu tych algorytmów, które przyczyniają się do rozwoju produktów - oprogramowania komputerowego. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy. Czasami są to odrębne moduły/programy komputerowe, częściej są to nowe funkcjonalności, które są wykorzystywane jako dodatkowa funkcjonalność w istniejącej aplikacji, jednak wnoszą one całkowicie nowe funkcjonalności przy wykorzystaniu nowszych technologii.
Wniosek o interpretację dotyczy okresu od 1 stycznia 2025 r. do 31 grudnia 2025 r. dlatego w odpowiedzi na pytanie dotyczące produktu/procesu/usługi jaką Wnioskodawca stworzył uwzględni okres od 1 stycznia 2025 r.
W okresie od 1.stycznia 2025 r. do 6 kwietnia 2025 r. Wnioskodawca stworzył lub tworzy:
- Obsługę (…) w aplikacji księgowej:
- Spotkania koncepcyjne z przygotowaniem dokumentu projektowego o Interfejs użytkownika - umożliwiający wyświetlanie i modyfikację danych (implementacja kontrolek i odpowiednich obliczeń/formuł dotyczące poszczególnych pól),
- Tworzenie okna w technologii (…) z danymi,
- Pobieranie i przechowywanie danych deklaracji w bazie danych (…),
- Dodanie możliwości wydruku w postaci pliku pdf, przy wykorzystaniu pdf (…) w technologii (…)
- Obsługę (...) - lista dokumentów chmurze i ich przetwarzanie w aplikacji desktopowej:
- Spotkania koncepcyjne z przygotowaniem dokumentu projektowego,
- o Okno interfejsu użytkownika z funkcjonalnościami w technologii (…),
- Pobieranie i przechowywanie danych deklaracji w bazie danych (…).
- Obsługę eDokumentów - lista dokumentów chmurze i ich przetwarzanie w aplikacji desktopowej:
- Spotkania koncepcyjne z przygotowaniem dokumentu projektowego,
- Okno interfejsu użytkownika z funkcjonalnościami w technologii (…),
- Pobieranie i przechowywanie danych deklaracji w bazie danych (…).
W dalszych pracach Wnioskodawca będzie nadal przygotowywał nowe funkcjonalności dla istniejącej aplikacji np. będzie tworzył nowe okno zapisów w technologii (…) przy wykorzystaniu (…) do operowania na danych przechowywanych w bazie danych itp.
Na potrzeby IP BOX Wnioskodawca prowadzi ewidencję prac dotyczącą poszczególnych zadań.
Konkretne „oprogramowanie” jest to kod źródłowy, które może być traktowany jako część łączna kodu, ale też jako oddzielny niezależny działający kod. Kod napisany przez Wnioskodawcę jest przekazywany przez narzędzie kontroli wersji (git) do repozytorium z podobnymi kodami. W zamian za przekazanie kodu i praw autorskich od Spółki Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie.
Tworzenie, rozwijanie i ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania i jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej), ponieważ jest ono konkretnym zapisem, indywidualnym podejściem Wnioskodawcy do zagadnień twórczych i programistycznych. Każda część wytworzonego oprogramowania jest autorskim dziełem Wnioskodawcy, ponieważ nikt nie narzuca mu reguł ani sposobu zapisu algorytmów, które przyczyniają się do rozwoju produktów - oprogramowania komputerowego. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy.
Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Powyższe przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności, tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box).
Dzieła stworzone przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawców ulepszyły i rozwijały działanie starych programów, lub też powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności.
Tworzenie, rozwijanie i ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania i jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej), ponieważ jest ono konkretnym zapisem, indywidualnym podejściem Wnioskodawcy do zagadnień twórczych i programistycznych. Każda część wytworzonego oprogramowania jest autorskim dziełem Wnioskodawcy, ponieważ nikt nie narzuca mu reguł ani sposobu zapisu algorytmów, które przyczyniają się do rozwoju produktów - oprogramowania komputerowego. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy.
Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Powyższe przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności, tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box).
Dzieła stworzone przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawców ulepszyły i rozwijały działanie starych programów, lub też powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności.
W większości czasu (ok. 80-90% czasu pracy) tworzone oraz rozwijane (ulepszane/modyfikowane) „oprogramowanie” jest efektem prac rozwojowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Czas przeznaczony na prace rozwojowe jest ewidencjonowany.
Efekty prac, do których majątkowe prawa autorskie Wnioskodawca przenosi na Spółkę zawsze są efektem podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Są to kody źródłowe i algorytmy w językach programowania (głównie (…) itp.). Ewidencjonowane prace nie polegają na rutynowych i okresowych zmianach.
Tworzenie, rozwijanie i ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania i jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej), ponieważ jest ono konkretnym zapisem, indywidualnym podejściem Wnioskodawcy do zagadnień twórczych i programistycznych. Każda część wytworzonego oprogramowania jest autorskim dziełem Wnioskodawcy, ponieważ nikt nie narzuca mu reguł ani sposobu zapisu algorytmów, które przyczyniają się do rozwoju produktów - oprogramowania komputerowego. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy.
Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Powyższe przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności, tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box).
Dzieła stworzone przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawców ulepszyły i rozwijały działanie starych programów, lub też powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności.
Efektem pracy Wnioskodawcy są dokumenty projektowe, kody źródłowe i algorytmy, które są konkretnym zapisem, indywidualnym podejściem do zagadnień twórczych i programistycznych. Każda część wytworzonego oprogramowania jest autorskim dziełem, ponieważ rozwiązanie nie jest narzucone przez reguły ani sposób zapisu tych algorytmów, które przyczyniają się do rozwoju produktów - oprogramowania komputerowego. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy. Czasami są to odrębne moduły/programy komputerowe, częściej są to nowe funkcjonalności, które są wykorzystywane jako dodatkowa funkcjonalność w istniejącej aplikacji, jednak wnoszą one całkowicie nowe funkcjonalności przy wykorzystaniu nowszych technologii.
Do opisanego powyżej “oprogramowania” przysługują Wnioskodawcy osobiste i majątkowe prawa autorskie, zarówno w przypadku tworzenia jak i rozwijania (ulepszania/modyfikowania), które potem na podstawie umowy oraz w zamian za wynagrodzenie przenoszone są na Spółkę.
W wyniku tworzenia lub rozwijania/ulepszania oprogramowania, prowadzone są prace rozwojowe, tworzone są nowe kody lub algorytmy w językach programowania oraz powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca wytwarza swój autorski kod, do którego autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na inny podmiot.
Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia, rozwijania (ulepszania/modyfikowania) oprogramowania jest podejmowana w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany.
Działania te mają charakter ciągły i są prowadzone zgodnie z przyjętym procesem rozwoju oprogramowania, który obejmuje analizę wymagań, projektowanie rozwiązań, implementację, testowanie oraz wdrażanie i dokumentowanie rezultatów.
Celem tej działalności jest wykorzystanie istniejącej wiedzy technicznej oraz zdobywanie nowej wiedzy praktycznej poprzez rozwiązywanie problemów programistycznych i projektowanie niestandardowych rozwiązań, a także zastosowanie tej wiedzy do tworzenia nowych lub ulepszonych funkcjonalności, produktów oraz usług informatycznych.
Wnioskodawca w swojej działalności stosuje podejście iteracyjne i cykliczne, co pozwala na systematyczne rozwijanie i udoskonalanie tworzonych rozwiązań. Efektem są konkretne zastosowania w postaci nowych lub znacząco ulepszonych komponentów oprogramowania.
W sytuacji, gdy oprogramowanie jest wytwarzane/rozwijane (ulepszane/modyfikowane) w zespole to efektem prac prowadzonych samodzielnie jest część oprogramowania (program komputerowy), stanowiąca efekt podejmowanych przeze mnie prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Są to kody źródłowe i algorytmy w językach programowania (głównie (…) itp.). Ewidencjonowane prace nie polegają na rutynowych i okresowych zmianach.
Przenoszenie praw dotyczy fragmentu kodu źródłowego napisanego przeze Wnioskodawcę jako współtwórcy. Każdy taki fragment kodu może zostać wykorzystany przez właściciela w różnych częściach aplikacji, w różnych aplikacjach, dlatego można go traktować jako część łączna kodu, ale też jako oddzielny niezależny działający kod. W zależności od zlecenia jest to program komputerowy lub część oprogramowania.
Przenoszenie praw dotyczy fragmentu kodu źródłowego napisanego przeze mnie jako współtwórcy. Każdy taki fragment kodu może zostać wykorzystany przez właściciela w różnych częściach aplikacji, w różnych aplikacjach, dlatego można go traktować jako część łączna kodu, ale też jako oddzielny niezależny działający kod. Dlatego część oprogramowania, która jest efektem moich prac jest programem podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Do opisanego powyżej “oprogramowania” przysługują mi osobiste i majątkowe prawa autorskie, które potem na podstawie umowy oraz w zamian za wynagrodzenie przenoszone są na Spółkę.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy). Wyeksponować trzeba w tym miejscu, że stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) * 1,3
a+b+c+d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a.prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d.nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Ww. wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
Odrębna ewidencja jest prowadzona od początku na bieżąco od 1 stycznia 2025 r.
Usługi świadczone przez Pana, zgodnie z zawartą umową ze Spółką, są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności. Wykonując te usługi, Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. W przypadku zgłoszenia przez osoby trzecie jakichkolwiek roszczeń wobec Spółki w związku z korzystaniem z praw autorskich dotyczących Utworu, w szczególności roszczeń związanych z naruszeniem jakiegokolwiek prawa własności intelektualnej, Spółka poinformuje Wykonawcę o zgłoszonych roszczeniach. Wykonawca zobowiązuje się wówczas zwolnić Spółkę z odpowiedzialności wobec osób trzecich.
Umowa ze spółką reguluje kwestię wynagrodzenia także z tytułu innych czynności, takich jak:
- Organizacja, planowanie i wdrażanie projektów Spółki,
- Wsparcie ekspercie w procesie tworzenia oprogramowania,
- Realizowanie usług:
- Realizacja zadań przypisanych w sprincie,
- Praca utrzymaniowa istniejacych rozwiązań,
- Przygotowanie rozwiązań dla nowych funkcjonalności,
- Praca zespołowa,
- Ścisła współpraca z testerami, właścicielami produktu i Scrum Masterem;
- Świadczeniu innych usług zleconych przez Spółkę w trakcie obowiązywania umowy.
Wnioskodawca wystawia faktury za wykonywaną pracę zgodną z umową zawartą ze Spółką. Nie wyodrębnia ona wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac. Wynagrodzenie Wykonawcy za przeniesienie lub udzielenie praw do Utworów jest uwzględnione w kwocie Wynagrodzenia zgodnie z umową ze Spółką.
Wynagrodzenie Wykonawcy za przeniesienie lub udzielenie praw do Utworów jest uwzględnione w kwocie wynagrodzenia. Jednocześnie Wykonawcy nie przysługuje żadne dodatkowe wynagrodzenie związane z późniejszym eksploatowaniem autorskich praw majątkowych do Utworów, lub ewentualnym dalszym zbyciem przez Spółkę autorskich praw majątkowych do Utworów powstałych w efekcie wykonywania Umowy ze Spółką.
Wnioskodawca jako koszty szkolenia i literatury ma na myśli książki, e-booki, kursy np. (udemy itp.), kursy i egzaminy certyfikacyjne Microsoft itp., które umożliwiają rozwój i podnoszenie kompetencji. Są to kursy związane z programowanie, projektowaniem i zarządzaniem projektami. Od 1 stycznia 2025 r. do tej chwili nie zostały zakupione jeszcze żadne kursy ani książki, jednak Wnioskodawca planuje dalszy rozwój i zakup powyższych materiałów branżowych będzie do tego niezbędny.
Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą. Składki ZUS (na ubezpieczenie społeczne i fundusz pracy) są kosztem bezpośrednim wg. proporcji przychodów przypadających na dane kwalifikowane IP.
Wydatki bezpośrednio związane z pracami rozwojowymi:
- Laptop - podstawowe narzędzie pracy wykorzystywane do tworzenia, testowania i wdrażania autorskiego oprogramowania w językach (…).
- Tablet - wykorzystywany do testowania napisanego oprogramowania, w szczególności responsywności i poprawności działania interfejsów użytkownika.
- Myszka - urządzenie peryferyjne usprawniające pracę programistyczną.
- Szkolenia i literatura branżowa - źródło wiedzy technicznej niezbędnej do realizacji konkretnych działań rozwojowych, takich jak tworzenie nowych funkcjonalności, optymalizacja wydajności czy wdrażanie wzorców projektowych.
- Koszty Internetu - umożliwiają dostęp do repozytoriów kodu, środowisk chmurowych, dokumentacji technicznej oraz zdalną pracę z systemami testowymi i produkcyjnymi.
- Usługi telekomunikacyjne (koszty telefonu) - wykorzystywane do bieżącej komunikacji z klientami i zespołami projektowymi w ramach prowadzonych prac rozwojowych.
Wydatki pośrednio związane z działalnością B+R:
- Usługa księgowa - konieczna do zapewnienia obsługi formalno-prawnej działalności, w ramach której realizowane są prace rozwojowe.
- Składki na ZUS oraz fundusz pracy - obligatoryjne wydatki związane z prowadzeniem działalności, w ramach której wykonywane są prace rozwojowe.
- Paliwo, serwis auta, opony, leasing samochodu - pojazd wykorzystywany do dojazdów na spotkania z klientami lub partnerami w ramach projektów, w których realizowane są działania rozwojowe (np. konsultacje techniczne, odbiory testowe).
- Meble i materiały biurowe - wykorzystywane w przestrzeni roboczej służącej do prowadzenia prac programistycznych i dokumentacyjnych.
Wydatki niemające bezpośredniego związku z pracami rozwojowymi:
- Kawa do biura - koszt reprezentacyjny/socjalny, nieuwzględniany jako bezpośredni koszt prac rozwojowych, lecz traktowany jako element ogólnych kosztów działalności gospodarczej.
Powyższe wydatki zostały lub zostaną poniesione w 2025 roku, którego dotyczy wniosek. Wydatki miały na celu umożliwienie oraz wspieranie realizacji konkretnych prac rozwojowych, takich jak tworzenie nowych oraz ulepszonych komponentów oprogramowania, ich testowanie i wdrażanie u klienta. Wydatki te są zatem funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Wnioskodawca nie prowadził badań naukowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w związku z czym wydatki te nie miały charakteru naukowego, lecz rozwojowy.
Spośród wydatków opisanych we wniosku, część była ponoszona wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Do wydatków poniesionych wyłącznie w celu realizacji prac rozwojowych zaliczają się w szczególności:
- zakup laptopa wykorzystywanego do tworzenia i testowania oprogramowania,
- zakup tabletu służącego do testowania interfejsów i funkcjonalności aplikacji,
- zakup myszki jako narzędzia pracy programisty,
- zakup literatury branżowej oraz szkoleń z zakresu języków programowania, architektury oprogramowania i optymalizacji systemów,
- koszty Internetu i usług telekomunikacyjnych umożliwiających zdalną pracę i testowanie systemów w środowiskach chmurowych.
Wszystkie powyższe wydatki miały bezpośredni i wyłączny związek funkcjonalny z prowadzonymi przez Wnioskodawcę konkretnymi działaniami rozwojowymi, których celem było tworzenie nowych lub ulepszonych komponentów oprogramowania.
Natomiast żaden z wydatków opisanych we wniosku nie był ponoszony wyłącznie w celu prowadzenia badań naukowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca nie prowadził działalności w zakresie badań naukowych, a jedynie w zakresie prac rozwojowych.
Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki opisane we wniosku do konkretnych działań o charakterze prac rozwojowych na podstawie obiektywnych kryteriów ekonomicznych, w szczególności poprzez analizę związku danego kosztu z prowadzonymi pracami nad konkretnym programem komputerowym.
Wydatki te są alokowane do odpowiednich wskaźników Nexus w oparciu o proporcję przychodową, ustalaną na dzień poniesienia wydatku.
W praktyce oznacza to, że Wnioskodawca przypisuje koszty do danego wskaźnika Nexus proporcjonalnie do udziału przychodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ogólnych przychodach z działalności gospodarczej.
Wnioskodawca zawsze zalicza do danego wskaźnika Nexus te wydatki, które zostały przypisane jako koszty uzyskania przychodów związanych z konkretnym oprogramowaniem stanowiącym kwalifikowane prawo własności intelektualnej.
Wnioskodawca nie stosuje innych zasad przyporządkowania wydatków do wskaźników Nexus.
Pytania
1.Czy na podstawie przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca może skorzystać z ulgi IP BOX za 2025 rok?
2.Czy Wnioskodawca może uwzględnić w kosztach kwalifikowanych następujące faktycznie poniesione w 2025 roku koszty na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo- rozwojową:
- Usługę księgową,
- Składki na fundusz pracy,
- Składki na ZUS Wnioskodawcy,
- Kawę do biura,
- Paliwo,
- Serwis auta,
- Tablet (do testowania napisanego oprogramowania),
- Myszkę,
- Laptop,
- Usługi telekomunikacyjne (koszty telefonu),
- Koszty Internetu,
- Meble i materiały biurowe,
- Szkolenia i literatura branżowa,
- Leasing samochodu,
-w części, w jakiej są proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia Oprogramowania, gdzie proporcja jest ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pana stanowisko w sprawie
Prace prowadzone przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy.
Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.
Wnioskodawca w 2025 r. przenosi (stale w ramach umowy ze Spółką) na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego przez siebie oprogramowania i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie, a zatem w ocenie Wnioskodawcy osiągał i osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym w rozliczeniu rocznym za rok 2025 będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.
Zdaniem Wnioskodawcy koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu właściwej proporcji, stanowią koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tym samym Wnioskodawca może je uwzględnić w kosztach kwalifikowanych IP za rok 2025.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Źródła przychodów
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Definicja działalności badawczo-rozwojowej
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Definicja prac rozwojowych
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:
Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
a)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.
Przenosząc powyższe na grunt Pana sprawy, wyraźnie podkreślamy, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Kryteria działalności badawczo-rozwojowej
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Z przedstawionego opisu sprawy i jego uzupełnień wynika m.in., że nie prowadzi Pan badań naukowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwoje, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce prowadzi Pan od paru lat, jednak wniosek dotyczy prac prowadzonych od 1 stycznia 2023 r. do 31 grudnia 2024 r. Efekty Pana prac, do których majątkowe prawa autorskie przenosi Pan na Spółkę zawsze są efektem podejmowanych przez Pana prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W sytuacji, gdy oprogramowanie jest wytwarzane/rozwijane (ulepszane/modyfikowane) w zespole to efektem prac prowadzonych samodzielnie jest część oprogramowania (program komputerowy), stanowiąca efekt podejmowanych przez Pana prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Programy komputerowe stworzone przez Pana na rzecz Zleceniodawców ulepszyły/ulepszają/będą ulepszały i rozwijają/rozwijały/będą rozwijały działanie starych programów, lub też powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje Pan nowe, modyfikuje i ulepsza istniejące oprogramowanie, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w Pana praktyce gospodarczej. W stosunku do dotychczasowej Pana działalności produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny i ulepszony charakter. Tworzone są całkowicie nowe funkcjonalności, których aplikacja nie posiadała lub też będą zmieniane istniejące moduły, funkcjonalności przy pomocy nowych technologii. Efektem podejmowanej przez Pana pracy twórczej jest stworzenie oryginalnego oprogramowania niewystępującego dotychczas w Pana praktyce gospodarczej. Tworzenie, rozwijanie i ulepszanie przez Pana oprogramowania i jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej), ponieważ jest ono konkretnym zapisem, indywidualnym Pana podejściem do zagadnień twórczych, programistycznych. Każda część wytworzonego oprogramowania jest Pana autorskim dziełem, ponieważ nikt nie narzuca Panu reguł ani sposobu zapisu algorytmów, które przyczyniają się do rozwoju produktów – oprogramowania komputerowego. Oprogramowanie tworzone przez Pana stanowi oryginalny wytwór Pana twórczej pracy. Czasami są to odrębne moduły/programy komputerowe, częściej są to nowe funkcjonalności, które są wykorzystywane jako dodatkowa funkcjonalność w istniejącej aplikacji, jednak wnoszą one całkowicie nowe funkcjonalności przy wykorzystaniu nowszych technologii. W ramach działalności gospodarczej prowadzi Pan prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wykorzystuje Pan przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności.
Przedstawione w Pana wniosku działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż:
a)są podejmowane w sposób systematyczny,
b)mają charakter twórczy,
c)obejmują prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
d)podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Podsumowując, podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programów komputerowych stanowi/będzie stanowiła działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1) patent,
2) prawo ochronne na wzór użytkowy,
3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8) autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo- rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.
Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
|
(a + b) * 1,3 |
|
a + b + c + d |
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Natomiast w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
W myśl art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.
W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:
- podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i
- prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.
Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.
Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:
- dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
- dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,
- dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Podatnicy nie prowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24.).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.
Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku oraz jego uzupełnieniach wynika, że:
1.wytwarza Pan, rozwija, ulepsza programy komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,
2.wytwarza Pan, rozwija, ulepsza programy komputerowe w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3.wytworzone przez Pana oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
4.w przypadku, gdy Pan rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe lub jego część, powstają nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
5.w sytuacji, gdy oprogramowanie jest wytwarzane, rozwijane i ulepszane w zespole to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana jest część oprogramowania podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
6.przenosi Pan całość praw autorskich do wytworzonego oprogramowania otrzymując w zamian wynagrodzenie ze sprzedaży tego prawa,
7.uzyskuje Pan dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
8.od 1 stycznia 2025 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Autorskie prawo do programów komputerowych wytwarzanych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania w ramach wykonywanych przez Pana usług stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podsumowując za rok 2025, może Pan zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku.
W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Uwzględnienie kosztów przy ustalaniu wskaźnika nexus
Pana wątpliwość budzi również kwestia uznania kosztów poniesionych na:
- usługę księgową,
- składki na fundusz pracy,
- składki na ZUS Wnioskodawcy,
- kawę do biura,
- paliwo,
- serwis auta,
- tablet (do testowania napisanego oprogramowania),
- myszka,
- laptop,
- usługi telekomunikacyjne (koszty telefonu),
- koszty Internetu,
- meble i materiały biurowe,
- szkolenia i literatura branżowa,
- leasing samochodu,
za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:
- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.
Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.
Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.
Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.
Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:
- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:
- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
Z objaśnień Ministerstwa Finansów wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.
Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.
Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.
Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.
Zdaniem organu, informacje wskazane we wniosku i uzupełnieniu potwierdzają istnienie przesłanek świadczących o bezpośrednim powiązaniu wskazanych przez Pana wydatków – z wyłączeniem wydatków na kawę do biura – z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wobec tego, wydatki – z wyłączeniem wydatków na kawę do biura – ponoszone przez Pana, a opisane we wniosku i uzupełnieniu, wobec których wskazał Pan przesłanki przemawiające za bezpośrednim ich powiązaniem z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, może Pan uwzględnić przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy) w odpowiedniej części.
Wskazać należy natomiast, że wydatki dotyczące kawy do biura nie mogą zostać uznane za wydatki związane z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Nie można bowiem racjonalnie stwierdzić, że występują okoliczności wskazujące na ich bezpośredni związek z kwalifikowanym IP, dlatego też nie mogą zawierać się we wskaźniku nexus. Bez poniesienia wydatków na kawę do biura wytworzenie kwalifikowanego IP również byłoby możliwe.
Wobec powyższego, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 w części dotyczącej uznania wydatków na kawę do biura za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, jest nieprawidłowe, natomiast w pozostałej części jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
