Opodatkowanie podatkiem sprzedaży działek, które powstaną po podziale. - Interpretacja - 0113-KDIPT1-2.4012.562.2023.2.KT

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 19 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.562.2023.2.KT

Temat interpretacji

Opodatkowanie podatkiem sprzedaży działek, które powstaną po podziale.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 2 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem sprzedaży przez Pana działek, które powstaną po podziale. Uzupełnił go Pan pismem z 11 października 2023 r. (wpływ 16 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W 2003 r. w drodze zakupu nabył Pan grunt rolny o powierzchni 3,4719 ha położony we wsi … w gminie … w oparciu o następujący akt notarialny rep. A nr … (numer ewidencyjny działki: 1). Nieruchomość zakupił Pan w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Grunt nabył Pan w celu posadowienia na nim budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Zamierzał Pan również prowadzić w ramach gospodarstwa rolnego hodowlę koni. W tym celu wybudował Pan na wskazanej nieruchomości budynek, który miał pełnić funkcję stajni. Ostatecznie nie podjął Pan działalności w tym zakresie.

Od dnia … lipca 2007 roku na części ww. nieruchomości gruntowej o powierzchni 0,36 ha prowadzi Pan sezonową działalność gospodarczą pod firmą X (NIP: …) i jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wskazaną część nieruchomości wykorzystywał Pan do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przez większą część roku działalność gospodarcza była zawieszona, aktywnie prowadził Pan działalność w miesiącach zimowych (od grudnia/stycznia do lutego/marca). Obecnie, z uwagi na niekorzystne warunki atmosferyczne (brak opadów śniegu) prowadzenie wyciągu narciarskiego stało się nieopłacalne. W ostatnich latach ponosił Pan straty. Od dnia … stycznia 2023 r. działalność gospodarcza jest zawieszona i nie zamierza Pan jej wznawiać.

Pozostała część gruntu stanowi Pana majątek prywatny niewykorzystywany w żaden sposób do prowadzonej działalności gospodarczej.

Nieruchomość wskazana we wniosku nigdy nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani innych umów.

W związku z nieopłacalnością prowadzonej działalności gospodarczej oraz ze względu na stan zdrowia zamierza Pan sprzedać część ww. nieruchomości o powierzchni 0,59 ha. Grunt ten zamierza Pan podzielić na 5 działek budowlanych, uzyskać dla wydzielonych działek decyzje o warunkach zabudowy, wydzielić drogę dojazdową, zapewnić wydzielonym działkom przyłącze do sieci wodno-kanalizacyjnej. W odniesieniu do ww. nieruchomości nie istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Sprzedaży wydzielonych działek zamierza Pan dokonać za pośrednictwem biura nieruchomości. Nie zawarł Pan jeszcze żadnych umów przedwstępnych z potencjalnymi nabywcami.

W celu zbadania zainteresowania potencjalnych nabywców zakupem działek biuro nieruchomości zamieściło w Pana imieniu ogłoszenie na dwóch portalach internetowych (...).

Nie jest Pan rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Jako właściciel gospodarstwa rolnego, w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, jest Pan podatnikiem podatku rolnego. Był Pan ubezpieczony jako rolnik w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Rolniczego w następujących okresach: ….03.2015-….01.2016; ….05.2016-….09.2016; ….05.2017-….01.2018; ….10.2019-….02.2021; ….03.2021-….10.2021. Obecnie w związku z częściową niezdolnością do pracy uzyskuje Pan rentę.

Ponadto w uzupełnieniu wskazano:

Nie dokonał Pan jeszcze podziału wskazanej we wniosku nieruchomości. Jest Pan w trakcie podejmowania działań mających na celu ich podział. Na części z nich wskazanej we wniosku o pow. 0,59 ha prowadził Pan działalność gospodarczą. Obecnie na ww. części nieruchomości znajduje się budowla – wyciąg narciarski, który jednak zamierza Pan zdemontować i sprzedać.

Działalność prowadzona przez Pana nie została formalnie zlikwidowana.

Nie wycofał Pan uprzednio z działalności gospodarczej do majątku prywatnego części nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej, ponieważ nigdy nie była ona ujęta w ewidencji środków trwałych.

Nie zamierza Pan udzielać pełnomocnictw osobom trzecim do dysponowania nieruchomością będącą przedmiotem sprzedaży (wydzielonymi działkami) ani też do dokonywania czynności związanych z nieruchomością (wydzielonymi działkami).

W stosunku do opisanej działki nie występował Pan z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla tej nieruchomości.

W stosunku do wskazanej nieruchomości nie podejmował Pan działań zmierzających do zmiany przeznaczenia terenu ani też jakichkolwiek innych działań niż te opisane przez Pana we wniosku.

W stosunku do opisanej nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży nie prowadził i nie prowadzi Pan innych niż opisane we wniosku działań mających na celu uatrakcyjnienie nieruchomości (działki) dla celów sprzedaży lub podniesienie jej wartości. Nie ogrodził i nie zamierza ogradzać Pan działek. Nie zamierza Pan podłączać do wydzielonych działek mediów innych niż sieć wodnokanalizacyjna.

W tej chwili nie ma Pan zamiaru zawierać z przyszłymi nabywcami nieruchomości umów przedwstępnych sprzedaży, jednak nie wyklucza zawarcia takiej umowy na żądanie kupującego. Z tytułu zawarcia umowy przedwstępnej na kupującym nie będą ciążyły żadne dodatkowe prawa i obowiązki poza zawarciem umowy przyrzeczonej (ewentualnie obowiązek zapłaty części ceny). W przypadku zawarcia umowy przyrzeczonej na sprzedającym nie będą ciążyły żadne dodatkowe prawa i obowiązki poza zawarciem umowy przyrzeczonej. Sprzedający nie będzie w związku z zawarciem umowy przyrzeczonej wykonywał żadnych dodatkowych czynności. W umowie przedwstępnej nie zostaną ustalone warunki, które muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży nieruchomości. Po zawarciu umowy przedwstępnej kupujący nie będzie inwestował w infrastrukturę nieruchomości.

Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży nieruchomości, będącej przedmiotem sprzedaży poszczególnych działek nie będą przez Pana reinwestowane, tj. przeznaczone na zakup kolejnych nieruchomości i przygotowanie ich do sprzedaży, ale będą wykorzystywane na zaspokojenie Pana bieżących potrzeb konsumpcyjnych.

Nie posiada Pan innych nieruchomości niż wskazane we wniosku.

Wcześniej sprzedawał Pan inne nieruchomości. W dniu ….07.2021 r. sprzedał Pan tym samym nabywcom, w ramach jednego aktu notarialnego, dwie działki (nr 2 zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym i niezabudowana działkę nr 3). W dniu ….12.2021 r. sprzedał Pan temu samemu nabywcy w ramach jednego aktu notarialnego dwie niezabudowane działki (nr 4 i 5) wraz z udziałem w prawie własności niezabudowanej działki gruntu nr..., dla których wydano decyzję o warunkach zabudowy. Działki te zakupił Pan ….04.2003 r. w oparciu o akt notarialny rep. A nr … . Nieruchomość nabył Pan w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w celu posadowienia na nim budynku mieszkalnego jednorodzinnego, który sprzedał Pan ….07.2021 r. Na niezabudowanych działkach zamierzał Pan prowadzić w ramach gospodarstwa rolnego hodowlę koni. Ostatecznie nie podjął Pan działalności w tym zakresie. Od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży zamieszkiwał Pan w budynku jednorodzinnym, a działki niezabudowane nie były przez Pana w żaden sposób wykorzystywane. Rosły na nich drzewa i krzewy. Nieruchomości te nie były przedmiotem uzyskiwania żadnych pożytków naturalnych ani cywilnych. Przyczyną sprzedaży była chęć spłaty kredytu i zapewnienie środków finansowych na budowę nowego, mniejszego budynku jednorodzinnego. W związku ze sprzedażą ww. nieruchomości nie zarejestrował Pan się jako czynny podatnik VAT i nie wykazał należnego podatku VAT od tej sprzedaży. Środki ze sprzedaży ww. działek przeznaczył Pan na spłatę zaciągniętego kredytu oraz na budowę domu jednorodzinnego, w którym obecnie mieszkam. Nie zamierza Pan nabywać innych nieruchomości w celu ich sprzedaży.

Pytanie

Czy sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Celem nabycia gruntu nie było jego zbycie. Tym bardziej nie miało ono być dokonane w celach zarobkowych.

Jak stwierdził NSA w wyroku siedmiu sędziów z dnia 29 października 2007 r., sygn. I FPS 3/07, jeśli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód, to w świetle art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika podatku od towarów i usług, i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie. Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego. Majątek taki bowiem nabywany był na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem na działalność handlową, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika podatku od towarów i usług.

NSA podkreślił, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności musi być ujawniony już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można bowiem pominąć tego, że przez pojęcie "handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży.

Nabył Pan grunt rolny w 2003 roku z zamiarem posadowienia na nim budynku mieszkalnego jednorodzinnego i prowadzenia działalności rolniczej w zakresie hodowli koni. Sprzedaż działek w żaden sposób nie wiąże się z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą a stanowi zarząd majątkiem prywatnym. Sytuacja życiowa (straty ponoszone z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej i nieopłacalność dalszego jej prowadzenia, zły stan zdrowia skutkujący częściową niezdolnością do pracy) spowodowała konieczność sprzedaży części nabytej nieruchomości gruntowej. Nie nabył Pan jej w zamiarze odsprzedaży i nie planuje zakupu nowych gruntów.

NSA w wyroku z dnia 6 października 2022 r., sygn. I FSK 1912/18, wskazał, że art. 15 ust. 2 u.p.t.u. zawiera ogólną definicję działalności gospodarczej na potrzeby podatku od towarów i usług. Jednoznaczne sprecyzowanie sytuacji, w których aktywność danej osoby można kwalifikować jako zwykłe zbycie majątku prywatnego, a w jakim momencie działania te przeradzają się w działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu tą daniną, wynika z oceny konkretnego stanu faktycznego. Przed sprzedażą nieruchomości właściciel może podejmować różne działania przygotowawcze, np. w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego wystąpić o wydanie decyzji w sprawie warunków zagospodarowania nieruchomość; wystąpić o zatwierdzenie podziału nieruchomości na mniejsze działki budowlane i doprowadzenie do wydzielenia działki pod drogę, oraz inicjować postępowania administracyjne w sprawie zmiany funkcji nieruchomości z rolnej na budowlaną. Tego rodzaju działania oraz ilość wydzielonych działek, same przez się nie dają jednak podstaw do kwalifikowania, że są one typowe dla działań "handlowca", tj. podatnika podatku od towarów i usług. Wystąpienie o warunki zabudowy oraz podział na mniejsze działki nie jest działalnością, która charakteryzuje wyłącznie podmioty zajmujące się profesjonalnym obrotem nieruchomościami. Trudno również uznać zamieszczenie ogłoszeń w Internecie i lokalnej prasie za działalność marketingową. Podobny wniosek wypływa z orzeczenia wyrok NSA z 11 stycznia 2022 r., sygn. I FSK 645/21.

Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 19 kwietnia 2012 r., sygn. I FSK 1118/11, przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą. Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych. Liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów.

Podział stanowiącej Pana majątek prywatny nieruchomości gruntowej na mniejsze działki, uzyskanie dla wydzielonych działek decyzji o warunkach zabudowy, wydzielenie drogi dojazdowej, zapewnienie wydzielonym działkom przyłącza do sieci wodno-kanalizacyjnej i zamieszczenie ogłoszenia o sprzedaży działek w Internecie nie dają podstaw do uznania Pana za podmiot prowadzący działalność handlową w zakresie sprzedaży nieruchomości i traktowania Pana w odniesieniu do czynności polegających na zbyciu wydzielonych działek jako podatnika podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570, ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

·po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

·po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Określony w cyt. ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku nieruchomości, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub pewnym okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Należy stwierdzić, że każdy kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, np. nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne (prywatne), czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Wobec tego nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Zgodnie art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:

Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do zbycia działek, wydzielonych z opisanej we wniosku nieruchomości o powierzchni 0,59 ha, w części obejmującej grunt wykorzystywany w Pana działalności gospodarczej X należy wskazać, że w tej części przedmiotem planowanej dostawy będą działki stanowiące de facto składnik majątkowy przedsiębiorstwa służący prowadzeniu przez czynnego podatnika VAT działalności gospodarczej. Z informacji przedstawionych we wniosku jednoznacznie bowiem wynika, że prowadzi Pan od 2007 roku działalność gospodarczą i jest Pan z tego tytułu czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Powyższe okoliczności wskazują zatem na ścisłe związanie działek, wydzielonych z opisanej we wniosku nieruchomości o powierzchni 0,59 ha, w części obejmującej grunt wykorzystywany w działalności gospodarczej z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą. Działki wydzielone, z opisanej we wniosku nieruchomości o powierzchni 0,59 ha, w części obejmującej grunt wykorzystywany w działalności gospodarczej wchodzą bowiem w skład majątku prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Jest to majątek wykorzystywany przez podatnika VAT w działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że planowana przez Pana dostawa działek, wydzielonych z opisanej we wniosku nieruchomości o powierzchni 0,59 ha, w części obejmującej grunt wykorzystywany w działalności gospodarczej, z tytułu której jest Pan podatnikiem VAT, będzie – zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT – dostawą dokonywaną w ramach działalności gospodarczej przez podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji powyższego, transakcja sprzedaży działek, wydzielonych z opisanej we wniosku nieruchomości o powierzchni 0,59 ha, w części obejmującej teren wykorzystywany w działalności gospodarczej, będzie stanowić czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów – na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Z kolei odnosząc się do planowanej dostawy wydzielonych działek z opisanej we wniosku nieruchomości o powierzchni 0,59 ha, w części obejmującej teren niewykorzystywany dotychczas w Pana działalności gospodarczej X, wskazać należy, że zamierza Pan dokonać podziału nieruchomości, uzyskać dla wydzielonych z tej nieruchomości działek decyzje o warunkach zabudowy, wydzielić drogę dojazdową, jak również zapewnić wydzielonym działkom przyłącze do sieci wodno-kanalizacyjnej. Sprzedaży wydzielonych działek zamierza Pan dokonać za pośrednictwem biura nieruchomości. W celu zbadania zainteresowania potencjalnych nabywców zakupem działek, biuro nieruchomości zamieściło w Pana imieniu ogłoszenie na dwóch portalach internetowych (... i ...).

Powyższe działania podjęte przez Pana świadczą zatem o zorganizowanym charakterze sprzedaży. W związku z planowaną dostawą wydzielonych działek z opisanej we wniosku nieruchomości o powierzchni 0,59 ha, w części obejmującej teren niewykorzystywany dotychczas w działalności gospodarczej wystąpił bowiem ciąg czynności podejmowanych przez Pana, które rozpatrywane łącznie umieściły planowaną transakcję w zakresie stosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a co za tym idzie, ustawy o podatku od towarów i usług.

Takie aktywne działanie w zakresie obrotu nieruchomościami świadczą o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W związku z powyższym, w ocenie tut. Organu, działania podejmowane przez Pana nie należą do zakresu czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dokonując ww. działań uatrakcyjni Pan działki wydzielone, z opisanej we wniosku nieruchomości o powierzchni 0,59 ha, w części obejmującej teren niewykorzystywany dotychczas w działalności gospodarczej jako towar i przyczyni się Pan do wzrostu ich wartości.

Planowana dostawa ww. części działek, pomimo, że dotychczas nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, to jednak z uwagi na podjęte ww. czynności i okoliczności wskazane we wniosku, będzie dostawą, w odniesieniu do której działa Pan jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT i ww. sprzedaż będzie realizowana w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W konsekwencji również sprzedaż wydzielonych działek z opisanej we wniosku nieruchomości o powierzchni 0,59 ha w części obejmującej teren dotychczas niewykorzystywany w działalności gospodarczej będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Reasumując planowana dostawa wydzielonych działek z opisanej we wniosku nieruchomości o powierzchni 0,59 ha, w części obejmującej teren wykorzystywany w Pana działalności gospodarczej X, jak również w części obejmującej teren niewykorzystywany dotychczas w Pana działalności gospodarczej będzie dostawą, w odniesieniu do której działał będzie Pan jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT i ww. sprzedaż będzie realizowana w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Tym samym sprzedaż wydzielonych działek z opisanej we wniosku nieruchomości o powierzchni 0,59 ha, zarówno w części obejmującej teren wykorzystywany w Pana działalności gospodarczej, jak również w części obejmującej teren niewykorzystywany dotychczas w Pana działalności gospodarczej, będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego Pana stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy, a to Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celnoskarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.