Brak możliwości obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji. - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.435.2023.1.TK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 10 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.435.2023.1.TK

Temat interpretacji

Brak możliwości obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku możliwości obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji pn. „(…)”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zgodnie z ustawą o VAT (Dz. U. z 2023 r. poz. 996 ze zm.) – dalej: ustawa o VAT.

Gmina realizuje zadania własne, dla których została powołana, określone w art. 7 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 572 ze zm.), w szczególności w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w sprawach kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10).

Gmina planuje inwestycję w ramach projektu pn. „(…)” (dalej: Projekt lub Zadanie).

Gmina podpisała umowę z Urzędem Marszałkowskim Województwa o przyznanie dofinansowania z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, poddziałania „Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność ”, działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER”.

Zgodnie z umową przyznane zostało dofinansowanie w wysokości nie przekraczającej kwoty (…) zł, natomiast koszt inwestorski wg kosztorysów inwestorskich plasuje się na poziomie (…) zł. Różnicę pokrywa Gmina ze środków własnych.

Gmina nie będzie wykorzystywać realizowanego Projektu do prowadzenia działalności gospodarczej, w związku z czym uwzględniła podatek od towarów i usług jako koszt kwalifikowalny i wykazała go jako objęty dofinansowaniem.

Zadanie obejmuje wykonanie placu zabaw w miejscowości (…) na działce nr 3. Działka, na której ma być zlokalizowana przedmiotowa inwestycja stanowi ogólnodostępny i niekomercyjny teren publiczny w centrum miejscowości (…), którego właścicielem jest Gmina. Obecnie przedmiotowy teren jest ogrodzonym placem, dostępnym tylko dla pobliskiej szkoły.

W wyniku realizacji projektu plac zostanie wyposażony w Mega szachy o wymiarach 4,0 x 4,0 m wraz z pionkami, park linowy (2 moduły/7 przeszkód), kręgielnię plenerową, domek narzędziowy oraz elementy małej architektury: 2 szt. ławki z bali, kosz na śmieci, tablicę informacyjną.

Przedmiotowa inwestycja ma charakter ogólnodostępny i niekomercyjny.

Celem operacji jest poprawa stanu infrastruktury społecznej Gminy poprzez wykonanie placu zabaw służącego zaspokajaniu potrzeb lokalnych społeczności oraz przyjezdnych.

Powstałe w wyniku realizacji Projektu mienie nie będzie służyło działalności gospodarczej (np. odpłatne udostępnianie), zatem Gmina nie będzie działać jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją planowanego projektu nie będą służyły do wykonywana czynności opodatkowanych VAT.

Termin realizacji zadania to maj 2024 r.

Wydatki poniesione na realizację Projektu będą udokumentowane fakturami wystawionymi na rzecz Gminy, gdzie Gmina widnieje jako nabywca.

Plac zabaw będzie stanowił majątek Gminy. Gmina w ramach wydatków bieżących i majątkowych ujętych w budżecie, będzie zapewniała środki na bieżące jego utrzymanie.

Pytanie

Czy Gmina ma możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji pn. „(…)” realizowanej w ramach zadań własnych Gminy w sytuacji, gdy nabywane towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina, nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację powyższego Projektu, ponieważ wybudowana infrastruktura nie będzie związana z działalnością opodatkowaną – będzie ogólnodostępna i będzie służyła nieodpłatnie ludności.

Gmina pozbawiona będzie prawa do odliczenia podatku naliczonego tak w czasie realizacji inwestycji, jak i po jej zakończeniu i przyjęciu inwestycji do użytku, bowiem na żadnym z tych etapów nie wystąpią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Korzystanie z infrastruktury będzie bezpłatne, a majątek powstały w wyniku realizacji inwestycji będzie służył zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty i nie będzie wykorzystywany przez Gminę do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Jednocześnie, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina realizując Zadanie działa w ramach reżimu publicznoprawnego, niepodlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT.

Cała wytworzona infrastruktura ma za zadanie zaspokojenie potrzeb ludności i będzie udostępniana dla każdego nieodpłatnie, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, który mówi, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych Gminy.

Artykuł 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że prawo do odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z faktem, iż realizując Zadanie pn. „(…)” Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT – będzie wykonywała zadania własne w ramach reżimu publicznoprawnego (poza działalnością gospodarczą), zatem przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie zostaną spełnione. Ponadto Gmina we wniosku o przyznanie pomocy na przedmiotowe zadanie wykazała podatek VAT jako kwalifikowany ze względu na brak możliwości odzyskania uiszczonego podatku VAT.

Tym samym z uwagi na brak związku ponoszonych na Zadanie wydatków z występującymi po stronie Gminy czynnościami opodatkowanymi VAT, Gmina nie będzie miała możliwości odliczenia podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Pod pojęciem działalności gospodarczej należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

§ podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

§ podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina realizuje zadania własne, dla których została powołana określone w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w szczególności w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w sprawach kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Gmina planuje inwestycję w ramach projektu pn. „(…)”.

Gmina podpisała umowę z Urzędem Marszałkowskim Województwa o przyznanie dofinansowania z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, poddziałania „Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”, działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER”.

Zadanie obejmuje wykonanie placu zabaw w miejscowości (…) na działce nr 3. Działka, na której ma być zlokalizowana przedmiotowa inwestycja stanowi ogólnodostępny i niekomercyjny teren publiczny w centrum miejscowości (…), którego właścicielem jest Gmina. Obecnie przedmiotowy teren jest ogrodzonym placem, dostępnym tylko dla pobliskiej szkoły.

W wyniku realizacji projektu plac zostanie wyposażony w Mega szachy o wymiarach 4,0 x 4,0 m wraz z pionkami, park linowy (2 moduły/7 przeszkód), kręgielnię plenerową, domek narzędziowy oraz elementy małej architektury: 2 szt. ławki z bali, kosz na śmieci, tablicę informacyjną.

Przedmiotowa inwestycja ma charakter ogólnodostępny i niekomercyjny.

Celem operacji jest poprawa stanu infrastruktury społecznej Gminy poprzez wykonanie placu zabaw służącego zaspokajaniu potrzeb lokalnych społeczności oraz przyjezdnych.

Powstałe w wyniku realizacji Projektu mienie nie będzie służyło działalności gospodarczej (np. odpłatne udostępnianie), zatem Gmina nie będzie działać jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją planowanego projektu nie będą służyły do wykonywana czynności opodatkowanych VAT.

Wydatki poniesione na realizację Projektu będą udokumentowane fakturami wystawionymi na rzecz Gminy, gdzie Gmina widnieje jako nabywca.

Plac zabaw będzie stanowił majątek Gminy. Gmina w ramach wydatków bieżących i majątkowych ujętych w budżecie, będzie zapewniała środki na bieżące jego utrzymanie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy Gmina będzie miała możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację ww. Projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, bowiem mimo, iż Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to powstałe w wyniku realizacji Projektu mienie nie będzie służyło działalności gospodarczej, a wydatki związane z realizacją planowanego Projektu nie będą służyły do wykonywana czynności opodatkowanych VAT. Przedmiotowa inwestycja ma charakter ogólnodostępny i niekomercyjny.

W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją ww. Projektu.

Podsumowując, Gmina nie będzie miała możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji pn. „(…)”.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanego w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).