Dotyczy braku możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację zadania dotyczącego sieci kanalizacyjnej. - Interpretacja - 0114-KDIP4-1.4012.389.2023.1.AM

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 8 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.389.2023.1.AM

Temat interpretacji

Dotyczy braku możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację zadania dotyczącego sieci kanalizacyjnej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację zadania pn. „(…)”.

 Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…) składa wniosek na realizację projektu pn. „(…)” w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014‑2020.

Projekt ma na celu regulację sytemu wodno-kanalizacyjnego na terenie Gminy poprzez realizację dwóch zadań:

1.Rozbudowa systemu kanalizacji sanitarnej w miejscowości (…) gm. (…) – budowa sieci kanalizacji sanitarnej z przyłączami,

2.Przebudowa z rozbudową Stacji Uzdatniania Wody w miejscowości (…).

W związku z aplikowaniem o przyznanie dofinansowania ww. projektu, Gmina (…) nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu podatku VAT.

Brak powyższej możliwości odzyskania podatku VAT wynika z faktu:

Gmina jest właścicielem budynku stacji uzdatniania wody wraz z całą infrastrukturą techniczną jednak nie realizuje zadań z zakresu dostarczania wody.

W styczniu 2011 r. Gmina zawarła umowę z A. Sp. z o. o. w (…), której przedmiotem jest realizacja zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy. Powyższa umowa była ujednoliceniem i aktualizacją umowy Nr (…) z dnia 4 lutego 1990 r. na eksploatację wodociągów wiejskich uwzględniając zmiany wynikające z rozbudowy i rozwoju urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków.

Na podstawie powyższej umowy Gmina oddała w administrowanie Przedsiębiorstwu położone na terenie Gminy ujęcia wody wraz z sieciami wodociągowymi oraz przyłączoną do nich siecią kanalizacyjną stanowiącą własność Gminy A. finansuje koszty bieżące utrzymania i eksploatację systemów wodociągowych i kanalizacyjnych z opłat zebranych od odbiorców.

Gmina nie pobiera żadnych dochodów z tytułu dostarczania wody i poboru ścieków oraz nie pobiera żadnych dochodów od Przedsiębiorstwa, a więc nie ma możliwości odzyskania podatku VAT.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług, wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. Większość tych zadań jest realizowana przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego, tj. są to zadania będące poza zakresem ustawy o VAT. Niemniej jednak, wybrane czynności Gmina wykonuje na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych i traktuje je jako podlegające regulacjom VAT.

Zgodnie z art. 86 ustawy o VAT podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów i usług tylko i wyłącznie w zakresie w jakim te zakupy są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Jeśli nie jest możliwe przypisanie dokonanych zakupów i usług w całości do czynności dających prawo do odliczenia, ponieważ podatnik świadczy jeszcze inne czynności, ma on prawo do odliczenia jedynie tej kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom dającym prawo do odliczenia.

Od 2016 r. obowiązują przepisy o tzw. prewspółczynniku, zobowiązani do jego stosowania są ci podatnicy, którzy oprócz sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej wykonują również czynności leżące poza zakresem VAT, czyli również gminy.

Mając na uwadze art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT, tj. zastosowanie prewspółczynnika a następnie przepis art. 90 ust. 2, wyliczony współczynnik dla Gminy za 2022 r. wyniósł mniej niż 2%.

Na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy proporcja nie przekroczyła 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%, czyli Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług nabywanych do czynności mieszanych.

Proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT obliczona dla Urzędu Gminy nie przekroczyła 2% i Gmina uznała, że proporcja ta wynosi 0%.

Efekty realizowanego projektu nie są i nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Całość zadania związanego z dostarczaniem wody i poborem ścieków realizuje i będzie realizować A.

Projekt będzie realizowany przez Urząd Gminy, który jest jednostką budżetową Gminy.

W fakturach związanych z realizacją Projektu nabywcą będzie Gmina (…).  

Pytanie

Czy Gmina (…) ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)” w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Państwa stanowisko w sprawie

Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. Projektu, ponieważ nie będzie wykonywała czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Otrzymanie niniejszej interpretacji podatkowej jest niezbędne do uzyskania dofinansowania z Urzędu Marszałkowskiego Województwa (…).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

W zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6n ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższych przepisów, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosowanie do art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych Gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Wskazali Państwo, że są podatnikiem VAT czynnym i mają zamiar zrealizować projekt pn. „(…)”.

Na podstawie zawartej umowy oddali Państwo w administrowanie  A. sp. z o. o. (Przedsiębiorstwo) położone na terenie Gminy, ujęcia wody wraz z sieciami wodociągowymi oraz przyłączoną do nich siecią kanalizacyjną stanowiącą Państwa własność.

Przedsiębiorstwo finansuje koszty bieżące utrzymania i eksploatację systemów wodociągowych i kanalizacyjnych z opłat zebranych od odbiorców.

Nie uzyskują Państwo żadnych dochodów z tytułu dostarczania wody i poboru ścieków oraz nie uzyskują Państwo żadnych dochodów od Przedsiębiorstwa. Całość zadania związanego z dostarczaniem wody i poborem ścieków realizuje i będzie realizować Przedsiębiorstwo.

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego w związku z realizacją ww. Projektu.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W analizowanej sprawie związek taki nie występuje.

Zgodnie z Państwa wskazaniem efekty realizowanego Projektu nie są i nie będą wykorzystywane przez Państwa do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem w analizowanej sprawie nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego (wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy), jaką jest związek nabywanych towarów i usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W konsekwencji, nie będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki dotyczące realizacji inwestycji pn. „(…). Zatem, nie będzie Państwu przysługiwało również prawo do otrzymania zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Państwu przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).