Zastosowanie zwolnienia dla czynności sprzedaży lokalu uprzednio wycofanego z prowadzonej działalności gospodarczej. - Interpretacja - 0114-KDIP1-1.4012.615.2018.2.RR

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 13.12.2018, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.615.2018.2.RR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Zastosowanie zwolnienia dla czynności sprzedaży lokalu uprzednio wycofanego z prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2018 r. (data wpływu 5 października 2018 r.), uzupełnione pismem z dnia 6 grudnia 2018 r. (data wpływu 10 grudnia 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 27 listopada 2018 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.615.2018.1.RR o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla czynności sprzedaży lokalu uprzednio wycofanego z prowadzonej działalności gospodarczej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla czynności sprzedaży lokalu uprzednio wycofanego z prowadzonej działalności gospodarczej. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 grudnia 2018 r. (data wpływu 10 grudnia 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 27 listopada 2018 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.615.2018.1.RR (skutecznie doręczony w dniu 4 grudnia 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Od 1 stycznia 2006 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą Usługi Urbanistyczne jako płatnik VAT.

Z dniem 1 stycznia 2009 roku do ewidencji środków trwałych firmy oświadczeniem zostało wprowadzone spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, którego Wnioskodawca jest jedynym właścicielem i który kupił jako osoba fizyczna w dniu 5 listopada 2007 r. od osoby fizycznej bez podatku VAT. W lokalu tym mieści się siedziba firmy oraz główne miejsce działalności gospodarczej. Jednocześnie Wnioskodawca zamieszkuje ten lokal i jestem w nim zameldowany. W 2018 roku przedmiotowy lokal mieszkalny zostanie przekazany na potrzeby prywatne przedsiębiorcy, czyli nastąpi wycofanie ze środków trwałych, a następnie zmiana siedziby firmy i miejsca prowadzenia działalności. Następnie Strona planuje przedmiotowy lokal mieszkalny wystawić do sprzedaży jako osoba fizyczna. Jednocześnie Wnioskodawca dodał, że przy nabyciu wycofywanego środka trwałego nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

  1. Lokal będący przedmiotem wniosku jest wykorzystywany do działalności opodatkowanej związanej z projektowaniem urbanistycznym.
  2. Wnioskodawca nie poniósł nakładów na ulepszenie lokalu będącego przedmiotem wniosku. Wykonywane były jedynie bieżące remonty w latach 2009 - 2018.
  3. Lokal będący przedmiotem wniosku był oddany do użytkowania 1 stycznia 2009 r., wartość początkowa 350 000 zł. Od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych lokal będący przedmiotem wniosku nie był ulepszany.
  4. Nie było takich nakładów w odniesieniu do lokalu będącego przedmiotem wniosku. Lokal będący przedmiotem wniosku nie był przebudowywany, i nie były w nim przeprowadzane istotne zmiany w celu zmiany wykorzystania lokalu lub w celu znaczącej zmiany warunków zasiedlenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji sprzedaż przedmiotowego lokalu mieszkalnego jest zwolniona z podatku od towarów i usług VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli przy nabyciu wycofywanego z działalności gospodarczej przedsiębiorcy środka trwałego podatnikowi przysługiwało pełne lub nawet tylko częściowe prawo do odliczenia podatku naliczonego, czynność jego przekazania na potrzeby osobiste podatnika podlega opodatkowaniu VAT.

Jeżeli podatnikowi nie przysługiwało takie prawo, przekazanie środka trwałego nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Czynność ta nie podlega wówczas opodatkowaniu VAT.

Jeśli przedmiotowy lokal mieszkalny zostanie wycofany ze środków trwałych oraz nastąpi zmiana siedziby firmy i miejsce prowadzenia działalności gospodarczej to jego sprzedaż będzie zwolniona z podatku od towaru i usług VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Art. 7 ust. 2 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem sprzedaż lokalu stanowić będzie dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza na mocy ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że od 1 stycznia 2006 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą Usługi Urbanistyczne jako płatnik VAT. Z dniem 1 stycznia 2009 roku do ewidencji środków trwałych firmy oświadczeniem zostało wprowadzone spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, którego Wnioskodawca jest jedynym właścicielem i który kupił jako osoba fizyczna w dniu 5 listopada 2007 r. od osoby fizycznej bez podatku VAT. W lokalu tym mieści się siedziba firmy oraz główne miejsce działalności gospodarczej. Jednocześnie Wnioskodawca zamieszkuje ten lokal i jestem w nim zameldowany. W 2018 roku przedmiotowy lokal mieszkalny zostanie przekazany na potrzeby prywatne przedsiębiorcy, czyli nastąpi wycofanie ze środków trwałych, a następnie zmiana siedziby firmy i miejsca prowadzenia działalności. Następnie Strona planuje przedmiotowy lokal mieszkalny wystawić do sprzedaży jako osoba fizyczna. Jednocześnie Wnioskodawca dodał, że przy nabyciu wycofywanego środka trwałego nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Lokal będący przedmiotem wniosku jest wykorzystywany do działalności opodatkowanej związanej z projektowaniem urbanistycznym. Wnioskodawca nie poniósł nakładów na ulepszenie lokalu będącego przedmiotem wniosku. Wykonywane były jedynie bieżące remonty w latach 2009 - 2018. Lokal będący przedmiotem wniosku był oddany do użytkowania 1 stycznia 2009, wartość początkowa 350 000 zł. Od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych lokal będący przedmiotem wniosku nie był ulepszany. Nie było takich nakładów w odniesieniu do lokalu będącego przedmiotem wniosku. Lokal będący przedmiotem wniosku nie był przebudowywany, i nie były w nim przeprowadzane istotne zmiany w celu zmiany wykorzystania lokalu lub w celu znaczącej zmiany warunków zasiedlenia.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży przedmiotowego lokalu.

Zauważyć należy, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie. Po pierwsze, dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu odpowiednio art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W omawianej sprawie należy stwierdzić, że wycofanie z działalności gospodarczej Wnioskodawcy lokalu na cele prywatne, nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, ponieważ nie zostaną spełnione wszystkie przesłanki wynikające z tego przepisu co prawda nastąpi nieodpłatne przekazanie nieruchomości na potrzeby osobiste podatnik oraz przedmiotem przekazania będzie towar należący do przedsiębiorstwa, jednakże w niniejszej sprawie Wnioskodawcy przy nabyciu tego lokalu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT oraz Wnioskodawca nie poniósł nakładów na ulepszenie lokalu będącego przedmiotem wniosku. Tym samym czynności nieodpłatnego przekazania lokalu na cele osobiste Wnioskodawcy nie należy traktować jako odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT.

Zatem w sprawie będącej przedmiotem wniosku uznać należy, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży lokalu wycofanego uprzednio z działalności gospodarczej a obecnie stanowiącego jego majątek prywatny nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowego majątku prywatnego (po wycofaniu go z działalności gospodarczej) stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia przedmiotowego majątku nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę (jako osobę fizyczną, poza prowadzoną działalnością gospodarczą) lokalu wycofanego uprzednio z działalności gospodarczej nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Wnioskodawca bowiem, w związku z opisaną sprzedażą, będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w odniesieniu do tej transakcji w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, transakcja sprzedaży wyżej wskazanych składników majątku nie będzie stanowiła czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W rezultacie, w związku ze stanowiskiem Wnioskodawcy, z którego wynika że sprzedaż będzie zwolniona z podatku od towaru i usług - oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe, gdyż sprzedaż ta będzie wyłączona spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku zapytania sformułowanego na podstawie przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej