Interpretacja indywidualna z dnia 04.06.2012, sygn. ILPP2/443-1380/09/12-S2/MN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Sprzedaż dwóch działek, wydzielonych z gruntów wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej jako rolnik ryczałtowy i podzielonej na 10 działek. Obecnie Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności rolniczej podlegają opodatkowaniu 22% stawką podatku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 2 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 1538/11 stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2009 r. (data wpływu 12 października 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2012 r. (data wpływu 4 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Wniosek z dnia 30 września 2009 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczy opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielką gospodarstwa rolnego o powierzchni 4,35 ha gruntów, które nabyła na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego w 1984 r. W skład ww. gospodarstwa wchodzą m.in. działki, które zostały w 2007 r. podzielone na 10 działek i drogę wewnętrzną. Na tych działkach Zainteresowana uprawiała tytoń i zboże. Tytoń sprzedawała jako rolnik ryczałtowy, a zboże wykorzystywała na własne potrzeby jako opał. Od 2008 r. Wnioskodawczyni nie uprawia już tytoniu, natomiast w dalszym ciągu pole obsiewa zbożem. Plon jest niewielki (słaba gleba, zniszczenie przez zwierzynę leśną) i wykorzystywany jest tylko na własne potrzeby jako opał. Pozostałe działki wchodzące w skład gospodarstwa rolnego nie są i nie były wykorzystywane do działalności rolniczej, są to ugory. Zainteresowana uważa, że nie prowadzi już typowej działalności rolniczej, którą zaprzestała z chwilą zrezygnowania z uprawy tytoniu.

Dla podzielonych działek nie ma sporządzonego aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast w studium uwarunkowań zakwalifikowane są jako strefa rozwoju o dominacji funkcji turystyczno-rekreacyjnej. W ewidencji gruntów podzielone działki funkcjonują jako rolne. Dla ww. nieruchomości Wójt Gminy wydał w dniu 31 stycznia 2008 r. decyzję o warunkach zabudowy. Aktualnie Wnioskodawczyni zamierza sprzedać działkę, a w przyszłości kolejną. W momencie nabycia przedmiotowego gruntu nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie obowiązywały takie przepisy. Nieruchomość nie jest i nigdy nie była przedmiotem umowy najmu lub dzierżawy, czy też użyczenia.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, iż Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła oraz nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Z wnioskiem o dokonanie podziału nieruchomości na mniejsze działki Zainteresowana wystąpiła sama, bowiem zamierzała część pola darować synom. Zgodnie z posiadanymi dokumentami, Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży następujących wydzielonych gruntów: Aktem notarialnym z dnia 30 kwietnia 2008 r. sprzedała działkę nr 306 oraz udział w 1/10 działek stanowiących drogi oraz Aktem notarialnym z dnia 10 grudnia 2009 r. sprzedała działkę nr 300. Jednocześnie Zainteresowana wyjaśniła, iż poza ww. sprzedażami nie dokonywała innych transakcji sprzedaży nieruchomości. Ponadto, Aktem notarialnym z dnia 10 czerwca 2008 r. Zainteresowana darowała synowi działkę nr 310 udział w 1/10 działek stanowiących drogi oraz Aktem notarialnym z dnia 25 czerwca 2008 r. darowała drugiemu synowi działki nr 303 i 304 udział w 2/10 działek stanowiących drogi. Zainteresowana nie występowała o opracowanie planu zagospodarowania terenu dla sprzedawanego obszaru. Z wnioskiem o wydanie administracyjnej decyzji o warunkach zabudowy wystąpiła sama, gdyż był to jeden z warunków umożliwiających podział posiadanych gruntów rolnych na mniejsze części. W zakresie poniesionych nakładów mających na celu przygotowanie przedmiotowych działek do sprzedaży Wnioskodawczyni wyjaśniła, iż w 2008 r. uzyskała dla działki nr 304 warunki przyłączenia do sieci elektroenergetycznej, którą następnie darowała synowi. Oprócz ww. działań Zainteresowana nie podejmowała innych czynności zmierzających do zwiększenia wartości lub atrakcyjności działek. Nie podejmowała i nie podejmuje działań marketingowych w zakresie sprzedaży wydzielonych działek. Nabywcy działek sami się zgłosili, co jest zjawiskiem powszechnym, bowiem ludzie z miast często jeżdżą po wsiach i rozpytują o dziatki oferowane na sprzedaż. Z uwagi na fakt, iż z wyodrębnionych 10 działek, 2 zostały sprzedane, a 3 darowane to pozostało 5 działek, z których jedną na pewno Wnioskodawczyni daruje synowi. Natomiast co do pozostałych działek (teoretycznie 4), to w zależności od sytuacji rodzinnej i stanu zdrowia mogą zostać sprzedane, ale również mogą zostać darowane.

Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazuje, iż od czasu otrzymania gospodarstwa rolnego nie prowadziła handlu gruntami, tj. do 2007 nic nie sprzedała, ale również nic do chwili obecnej nie zakupiła, jej zasób działek jest ograniczony. W związku z powyższym uważa, iż w zakresie sprzedaży przedmiotowych działek nie działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, dokonując sprzedaży działa w ramach zarządu majątkiem prywatnym, tym samym ich sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek podlega opodatkowaniu stawką 22%...

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem podatku od towarów i usług, gdyż jest to sprzedaż majątku osobistego, wycofanego z prowadzonej działalności rolniczej. Grunty Zainteresowana nabyła w latach, w których nie obowiązywała ustawa o podatku od towarów i usług. Sprzedaż działek powstałych z podzielenia gruntów rolnych nie nosi znamion działalności gospodarczej, gdyż nie zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży. Ponadto, w ewidencji gruntów w dalszym ciągu figurują jako rolne nie zostały przekształcone, czy odrolnione. Z uwagi na specyfikę gospodarstw rolnych na terenie Polski, sam fakt bycia rolnikiem i posiadania gospodarstwa nie zawsze będzie oznaczać, że jest prowadzona działalność rolnicza w rozumieniu ustawy o VAT. Sprzedaż działki zostanie wykonana poza zakresem gospodarstwa rolnego.

Ponadto, przy nabyciu gruntów rolnych Wnioskodawczyni nie miała możliwości odliczenia podatku naliczonego ze względu na to, że grunty rolne nie były objęte systemem VAT. W ustawie o VAT sprzedaż majątku produkcyjnego przez inne podmioty, które co do zasady miały prawo do odliczenia podatku naliczonego, a w przypadku jego braku kompensowane to jest stosownymi zwolnieniami. Natomiast przyjęcie interpretacji, iż opodatkowaniu podlega cała wartość przychodu pozostawało by w sprzeczności z art. 1 ust. 2 zdanie 2 Dyrektywy.

Na tle przedstawionego opisu sprawy oraz własnego stanowiska Zainteresowanej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 8 grudnia 2009 r. interpretację indywidualną nr ILPP2/443-1380/09-2/MN, w której stanowisko Wnioskodawczyni uznał za:

• prawidłowe w zakresie opodatkowania sprzedaży działek nie wykorzystywanych w działalności rolniczej,
• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania sprzedaży działek wykorzystywanych w działalności rolniczej.

W ocenie tut. Organu, planowana przez Zainteresowaną dostawa działek wykorzystywanych uprzednio w działalności rolniczej, jest czynnością podlegającą uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług i jako taka, podlega opodatkowaniu ww. podatkiem. Wskazano ponadto, iż ww. transakcja zbycia nieruchomości, dla której wydano decyzję o warunkach zabudowy nie będzie korzystać również ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. W konsekwencji, dostawę przedmiotowych działek należy opodatkować, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, 22% stawką podatku.

Podkreślono również, że ponieważ część gruntów, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego nabytego w drodze umowy przekazania, nie była wykorzystywana przez Zainteresowaną w działalności gospodarczej (w tym również rolniczej), to planowana sprzedaż działek wydzielonych z tej części nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pismem sygnowanym datą 20 grudnia 2009 r. Zainteresowana wezwała Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 26 stycznia 2010 r. nr ILPP2/443/W-139/09-2/SJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, Zainteresowana wniosła w dniu 4 marca 2010 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Sąd, po rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 2 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 1538/11, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W wyniku polecenia sformułowanego przez WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 2 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 1538/11, tut. Organ pismem z dnia 19 kwietnia 2012 r. nr ILPP2/443 -1380/09/12-S/MN, wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 23 kwietnia 2012 r. W dniu 4 maja 2012 r. do Biura KIP w Lesznie wpłynęło pismo będące odpowiedzią na ww. wezwanie z dnia 27 kwietnia 2012 r. (data nadania 30 kwietnia 2012 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 2 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 1538/11 stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ustępie 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Podkreślić także należy, iż w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy zbywca gruntu budowlanego (przeznaczonego pod zabudowę) w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej Dz. U. UE L 347.1 ze zm. (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni jest właścicielką gospodarstwa rolnego o powierzchni 4,35 ha gruntów, które nabyła na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego w 1984 r. W skład ww. gospodarstwa wchodzą m.in. działki o nr 37 i 36/1, które zostały w 2007 r. podzielone na 10 działek i drogę wewnętrzną. Na tych działkach Zainteresowana uprawiała tytoń i zboże. Tytoń sprzedawała jako rolnik ryczałtowy, a zboże wykorzystywała na własne potrzeby jako opał. Od 2008 r. Wnioskodawczyni nie uprawia już tytoniu, natomiast w dalszym ciągu pole obsiewa zbożem. Plon jest niewielki (słaba gleba, zniszczenie przez zwierzynę leśną) i wykorzystywany jest tylko na własne potrzeby jako opał. Pozostałe działki wchodzące w skład gospodarstwa rolnego nie są i nie były wykorzystywane do działalności rolniczej, są to ugory. Zainteresowana uważa, że nie prowadzi już typowej działalności rolniczej, którą zaprzestała z chwilą zrezygnowania z uprawy tytoniu. Dla podzielonych działek nie ma sporządzonego aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast w studium uwarunkowań zakwalifikowane są jako strefa rozwoju o dominacji funkcji turystyczno-rekreacyjnej. W ewidencji gruntów podzielone działki funkcjonują jako rolne. Dla ww. nieruchomości Wójt Gminy wydał w dniu 31 stycznia 2008 r. decyzję o warunkach zabudowy. Aktualnie Wnioskodawczyni zamierza sprzedać działkę, a w przyszłości kolejną. W momencie nabycia przedmiotowego gruntu nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie obowiązywały takie przepisy. Nieruchomość nie jest i nigdy nie była przedmiotem umowy najmu lub dzierżawy, czy też użyczenia. Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła oraz nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Z wnioskiem o dokonanie podziału nieruchomości na mniejsze działki Zainteresowana wystąpiła sama, bowiem zamierzała część pola darować synom. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży następujących wydzielonych gruntów: Aktem notarialnym z dnia 30 kwietnia 2008 r. sprzedała działkę nr 306 oraz udział w 1/10 działek stanowiących drogi oraz Aktem notarialnym z dnia 10 grudnia 2009 r. sprzedała działkę nr 300. Poza ww. sprzedażami nie dokonywała innych transakcji sprzedaży nieruchomości. Ponadto, Aktem notarialnym z dnia 10 czerwca 2008 r. Zainteresowana darowała synowi działkę nr 310 i udział w 1/10 działek stanowiących drogi oraz Aktem notarialnym z dnia 25 czerwca 2008 r. darowała drugiemu synowi działki nr 303 i 304 i udział w 2/10 działek stanowiących drogi. Zainteresowana nie występowała o opracowanie planu zagospodarowania terenu dla sprzedawanego obszaru. Z wnioskiem o wydanie administracyjnej decyzji o warunkach zabudowy wystąpiła sama, gdyż był to jeden z warunków umożliwiających podział posiadanych gruntów rolnych na mniejsze części. W zakresie poniesionych nakładów mających na celu przygotowanie przedmiotowych działek do sprzedaży Wnioskodawczyni w 2008 r. uzyskała dla działki nr 304 warunki przyłączenia do sieci elektroenergetycznej, którą następnie darowała synowi. Oprócz ww. działań Zainteresowana nie podejmowała innych czynności zmierzających do zwiększenia wartości lub atrakcyjności działek. Nie podejmowała i nie podejmuje działań marketingowych w zakresie sprzedaży wydzielonych działek. Z uwagi na fakt, iż z wyodrębnionych 10 działek, 2 zostały sprzedane, a 3 darowane to pozostało 5 działek, z których jedną na pewno Wnioskodawczyni daruje synowi. Natomiast co do pozostałych działek (teoretycznie 4), to w zależności od sytuacji rodzinnej i stanu zdrowia mogą zostać sprzedane, ale również mogą zostać darowane. Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazuje, iż od czasu otrzymania gospodarstwa rolnego nie prowadziła handlu gruntami, tj. do 2007 nic nie sprzedała, ale również nic do chwili obecnej nie zakupiła, jej zasób działek jest ograniczony.

Odnosząc się do powyższego, WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 2 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 1538/11 wskazał, iż: Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, które może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu pojedynczych z tych okoliczności.

Mając na względzie powołane przepisy prawa, rozstrzygnięcie podjęte w przedmiotowej sprawie przez WSA we Wrocławiu oraz opis sprawy wskazać należy, iż Wnioskodawczyni zamierzając dokonać zbycia przedmiotowych działek zachowuje się jak podmiot profesjonalnie dokonujący dostaw w zakresie obrotu nieruchomościami. Zainteresowana zaangażowała środki podobne do tych jakie byłyby podjęte przez handlującego nieruchomościami. Wnioskodawczyni dokonując z własnej inicjatywy podziału nieruchomości na mniejsze działki, występując z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy oraz uzyskując warunki przyłączenia do sieci elektroenergetycznej dla jednej ze zbytych działek podjęła działania wskazujące na zawodową aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Skutkiem powyższego w zakresie przedmiotowej dostawy Wnioskodawczyni wypełni przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy, stanowiące podstawę do uznania jej za podatnika podatku VAT.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W art. 43 ustawy, zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Stosownie do ust. 1 pkt 9 powołanego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Odpłatna dostawa gruntu stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu, przy czym ustawa w art. 43 ust. 1 pkt 9 wprowadza zwolnienie w odniesieniu do części dostaw, których przedmiotem jest grunt. Zwolniona jest wyłącznie taka dostawa, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane, czy też pod zabudowę. Ta regulacja prawna oznacza, że ze zwolnienia korzystać mogą tylko dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, działek rekreacyjnych. Nie ma przy tym znaczenia faktyczny i aktualny sposób wykorzystania gruntu, ponieważ znaczenie ma jedynie jego przeznaczenie. Oznacza to, że pojęcie tereny przeznaczone pod zabudowę obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy np. mieszkaniowej, zabudowy techniczno-produkcyjnej, zabudowy zagrodowej, przy czym charakter gruntu należy ustalać na podstawie przepisów prawa miejscowego (lokalne plany zagospodarowania przestrzennego) bądź na podstawie decyzji ustalającej warunki zabudowy danego gruntu.

Z przedłożonego przez Zainteresowaną wniosku wynika, iż dla podzielonych działek nie ma sporządzonego aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast w studium uwarunkowań zakwalifikowane są jako strefa rozwoju o dominacji funkcji turystyczno-rekreacyjnej. W ewidencji gruntów podzielone działki funkcjonują jako rolne. Dla ww. nieruchomości Wójt Gminy wydał w dniu 31 stycznia 2008 r. decyzję o warunkach zabudowy.

Reasumując, biorąc pod uwagę przytoczone przepisy, opis sprawy oraz ocenę prawną dokonaną przez WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 2 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 1538/11 stwierdza się, że Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży przedmiotowych działek będzie występowała w charakterze podatnika, a czynność ta będzie nosić znamiona działalności gospodarczej. Tym samym, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać ponadto należy, iż ww. transakcja zbycia nieruchomości, dla której wydano decyzje o warunkach zabudowy nie będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. W konsekwencji, dostawę przedmiotowych działek należy opodatkować, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, 22% stawką podatku.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej w wydanej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności opodatkowania darowizny działek wydzielonych z przedmiotowej nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwszej interpretacji, tj. w dniu 8 grudnia 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 661 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu