Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia w którym momencie powstaje skutek wygaśnięcia Decyzji w trybie określonym w art. 17 ust. 5 ustawy WNI w postaci utraty prawa do zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT- jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia w SSE.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką akcyjną działającą pod firmą A. S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca), posiadającą siedzibę i miejsce zarządu na terytorium Polski i podlegającą w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy CIT.

Spółka prowadzi działalność produkcyjną polegającą na produkcji (...).

W 2019 r. na rzecz Spółki wydana została przez B. sp. z o.o. decyzja o wsparciu nr (…)/(…) z dnia (…) maja 2019 r. (dalej: „Decyzja”). Po zakończeniu realizacji nowej inwestycji, otrzymanie decyzji skutkowało wyodrębnieniem przez Spółkę działalności związanej z Decyzją. W efekcie powyższego przychody oraz koszty związane z decyzją były rozliczane odrębnie, w ramach działalności zwolnionej z opodatkowania zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Przeprowadzone analizy finansowe skutkowały podjęciem przez Spółkę decyzji aby wystąpić do właściwego organu z wnioskiem o wygaszenie Decyzji. Działając na podstawie art. 17 ust. 5 ustawy WNI Spółka wystąpiła wnioskiem z dnia (…) 2025 r. (data doręczenia organowi (…) 2025 r.) o wygaszenie Decyzji. Decyzją z dnia (…) 2025 r. Minister Rozwoju i Technologii wygasił posiadaną przez Spółkę Decyzję. W efekcie wygaszenie Decyzji Spółka utraciła prawo do zwolnienia dochodów osiągniętych z Decyzji, w oparciu o zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT.

Pytanie

W którym momencie powstaje skutek wygaśnięcia Decyzji w trybie określonym w art. 17 ust. 5 ustawy WNI w postaci utraty prawa do zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki skutek wygaśnięcia Decyzji w trybie określonym w art. 17 ust. 5 ustawy WNI w postaci utraty prawa do zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT powstaje z dniem złożenia przez Spółkę wniosku do Ministra Rozwoju i Technologii.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Tryb procedowanie wniosku Spółki miał szczególny charakter, zastosowanie bowiem znalazły przepisy ustawy WNI (art. 17 ust. 5). Decyzja w przedmiocie wygaszenia wpływa jednak wprost na sposób rozliczeń spółki na gruncie podatku dochodowego, w związku z koniecznością określenia momentu, od którego art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT nie znajdzie zastosowania w odniesieniu do dochodów związanych z Decyzją.

Zdaniem Spółki, skutki wygaśnięcia zezwolenia wystąpią od dnia złożenia przez Spółkę wniosku do Ministra Rozwoju i Technologii o stwierdzenie wygaśnięcia Decyzji - efektywnie dniem tym będzie dzień kiedy wniosek Spółki został doręczony właściwemu organowi tj. (…) 2025 r.

W doktrynie prawa administracyjnego przyjmuje się, że "bezprzedmiotowość wynika z ustania prawnego bytu elementu stosunku materialnoprawnego nawiązanego na podstawie decyzji administracyjnej, a to z powodu zgaśnięcia podmiotu, zniszczenia lub przekształcenia rzeczy, rezygnacji z uprawnień przez stronę, czy też na skutek zmiany stanu faktycznego uniemożliwiającego wykonanie decyzji albo z powodu zmiany w stanie prawnym, ale tylko w przypadku gdy powoduje ona taki skutek" (tak: J. Borkowski (w:) B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, C. H. Beck, 2024, s. 750-751).

Uzasadniając powyższe stanowisko należy przywołać również pogląd wyrażony przez NSA w wyroku z 19 grudnia 2012 r., sygn. akt II FSK 86/12 w odniesieniu do wygaśnięcia decyzji wydanej w ramach tzw. specjalnych stref ekonomicznych. System stref ekonomicznych był poprzednikiem Polskiej Strefy Inwestycji oraz decyzji wydawanych w oparciu o ustawę WNI dlatego też poglądy dot. decyzji strefowych i dochodów zwolnionych z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 mogą w odniesieniu do momentu wygaśnięcia znaleźć zastosowanie także w przypadku zwolnienia podatkowego realizowanego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT. W powołanym powyżej wyroku NSA wskazuje, że „decyzja o stwierdzeniu wygaśnięcia zezwolenia ma charakter deklaratoryjny i wywołuje skutek od dnia złożenia przez stronę skarżącą wniosku o wygaszenie decyzji. Na mocy art. 16 ust. 6 ustawy o sse do postępowania w sprawie udzielania, cofania i zmiany zezwolenia stosuje się przepisy kpa. Art. 162 par. 1 pkt 1 Kpa przewiduje stwierdzenie wygaśnięcia decyzji ze względu na jej bezprzedmiotowość o ile podjęcie takiego rozstrzygnięcia nakazuje przepis prawa, albo gdy leży to w interesie społecznym lub interesie strony. Decyzja stwierdzająca wygaśniecie decyzji ma charakter aktu deklaratoryjnego i wywołuje skutki prawne ex tunc od dnia, w którym powstały przesłanki wygaśnięcia decyzji. Zagadnienie bezprzedmiotowości decyzji wiąże się z istnieniem stosunku administracyjnoprawnego, a więc z istnieniem jego przedmiotu, podmiotów oraz obowiązków i uprawnień stron. Bezprzedmiotowość wynika m. in. z rezygnacji z uprawnień przez stronę (J. Borkowski, B. Adamiak, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2009, s. 765). Rezygnację uprawnionego z realizacji uprawnienia uznać należy za bezprzedmiotowość o charakterze przedmiotowym. Korzystanie z zezwolenia stało się dla strony skarżącej bezprzedmiotowe w dacie złożenia wniosku.”

Stanowisko przemawiające za podejściem prezentowanym przez Spółkę wyrażone zostało również przez Dyrektora krajowej informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 13 grudnia 2017 r. nr 0111-KDIB1-2.4010.432.2017.1.BG gdzie wskazano, że „Stosownie bowiem do art. 19 ust. 5 SSE, minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza wygaśnięcia zezwolenia na wniosek przedsiębiorcy, który nie skorzystał z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, na podstawie tego zezwolenia lub przedsiębiorcy, który skorzystał z pomocy publicznej udzielonej zgodnie z ustawą i spełnił wszystkie warunki określone w zezwoleniu oraz warunki udzielania pomocy publicznej, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4. Zatem wygaśnięcie zezwolenia wiąże się z dobrowolną rezygnacją przedsiębiorcy ze zwolnienia podatkowego na skutek okoliczności istotnych dla niego z punktu widzenia opłacalności prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE. Dla przedsiębiorcy ubiegającego się o wygaśniecie zezwolenia strefowego znaczenie ma ustalenie, od którego momentu powstaje skutek wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zgodnie z poglądem wyrażonym w orzecznictwie decyzja ministra właściwego do spraw gospodarki w sprawie wygaśnięcia zezwolenia wywołuje skutki tzw. ex tunc. Oznacza to, że decyzja ta ma charakter deklaratoryjny i wywołuje skutek od dnia złożenia przez przedsiębiorcę wniosku o wygaszenie zezwolenia strefowego. Rezygnację uprawnionego z realizacji uprawnienia uznać należy za bezprzedmiotowość o charakterze przedmiotowym. Korzystanie z zezwolenia stało się dla przedsiębiorcy bezprzedmiotowe w dacie złożenia wniosku.”

Reasumując Spółka pozostawała uprawniona do złożenia wniosku o wygaszenie Decyzji. Wygaszenie w oparciu o art. 17 ust. 5 WNI skutkuje utratą prawa do zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 34a od dnia złożenia przez Spółkę wniosku z uwagi na fakt, że z tym dniem Decyzja stała się bezprzedmiotowa.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa CIT”, „updop”),

Stosownie natomiast do art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop,

Dochód - ustalony zgodnie z art. 7 albo 7a ust. 1, po odliczeniu (…) - stanowi podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22 i art. 24a.

Jednocześnie należy wskazać, że dochód podatkowy może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania w szczególności na podstawie art. 17 ust. 1 updop. Wymieniony przepis zawiera katalog dochodów wolnych od podatku. Stwierdzenie, że dochód jest wolny od podatku, należy odczytywać jako wyłączenie z podstawy opodatkowania dochodów o jakich mowa w tym przepisie. Należy też dodać, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe zawarte w updop podlegają bardzo ścisłej interpretacji - ich zakres nie może być rozszerzany ani zawężany - ze względu na zasadę tzw. powszechności i równości opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność produkcyjną polegającą na produkcji (...). W 2019 r. na rzecz Spółki wydana została przez B. sp. z o.o. decyzja o wsparciu nr (…)/(…) z dnia (…) maja 2019 r. (dalej: „Decyzja”). Po zakończeniu realizacji nowej inwestycji, otrzymanie decyzji skutkowało wyodrębnieniem przez Spółkę działalności związanej z Decyzją. W efekcie powyższego przychody oraz koszty związane z decyzją były rozliczane odrębnie, w ramach działalności zwolnionej z opodatkowania zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. Przeprowadzone analizy finansowe skutkowały podjęciem przez Spółkę decyzji aby wystąpić do właściwego organu z wnioskiem o wygaszenie Decyzji. Działając na podstawie art. 17 ust. 5 ustawy WNI Spółka wystąpiła wnioskiem z dnia (…) 2025r. (data doręczenia organowi (…) 2025 r.) o wygaszenie Decyzji. Decyzją z dnia (…) 2025 r. Minister Rozwoju i Technologii wygasił posiadaną przez Spółkę Decyzję. W efekcie wygaszenie Decyzji Spółka utraciła prawo do zwolnienia dochodów osiągniętych z Decyzji, w oparciu o zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT.

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz.U. z 2025 r., poz. 469, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

Podstawą do skorzystania ze zwolnienia jest prowadzenie działalności gospodarczej określonej decyzją o wsparciu. Decyzja o wsparciu określa okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić (art. 15 ustawy o WNI).

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o WNI:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a updop,

Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy CIT:

Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o WNI,

Przedmiotem decyzji o wsparciu - w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI - jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Zgodnie z art. 17 ust. 1-7 ustawy o WNI:

W myśl art. 21 ustawy o WNI:

Zgodnie z art. 162 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postepowania administracyjnego (Dz. U. z 2024 r., poz. 572, dalej „KPA):

Stosownie do § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r., poz. 1713 ze zm., dalej: „Rozporządzenie o WNI”) obowiązującego na dzień wydania dla Spółki decyzji o wsparciu:

Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie Decyzji o wsparciu, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.

W myśl art. 17 ust. 5 updop:

Zgodnie z art. 17 ust. 6 updop:

Przepisy o WNI przewidują dwie odrębne procedury w zakresie zakończenia przez przedsiębiorcę prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o Decyzję, tj. uchylenie oraz wygaśnięcie Decyzji o wsparciu.

Wygaśniecie Decyzji o wsparciu (art. 17 ust. 5 o WNI), w odróżnieniu od jego uchylenia (art. 17 ust. 3 o WNI), nie ma charakteru sankcji za niespełnienie warunków określonych w Decyzji o wsparciu.

Zatem wygaśnięcie Decyzji o wsparciu wiąże się z dobrowolną rezygnacją przedsiębiorcy ze zwolnienia podatkowego na skutek okoliczności istotnych dla niego z punktu widzenia opłacalności prowadzenia działalności gospodarczej na terenie objętym Decyzją o wsparciu. Dla przedsiębiorcy ubiegającego się o wygaśniecie Decyzji o wsparciu znaczenie ma ustalenie, od którego momentu powstaje skutek wygaśnięcia Decyzji o wsparciu na prowadzenie działalności w oparciu o te Decyzję.

Decyzja ministra właściwego do spraw gospodarki w sprawie wygaśnięcia Decyzji o wsparciu wywołuje skutki tzw. ex tunc. Oznacza to, że decyzja ta ma charakter deklaratoryjny i wywołuje skutek od dnia złożenia przez przedsiębiorcę wniosku o wygaszenie Decyzji o wsparciu. Rezygnację uprawnionego z realizacji uprawnienia uznać należy za bezprzedmiotowość o charakterze przedmiotowym. Korzystanie z Decyzji o wsparciu stało się dla przedsiębiorcy bezprzedmiotowe w dacie złożenia wniosku.

Stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.