Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Dotacje otrzymane przez podatnika podlegają opodatkowaniu VAT tylko wtedy, gdy mają wpływ na obniżenie ceny sprzedawanych towarów lub świadczonych usług. Tak wynika z art. 29 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, podstawą opodatkowania jest obrót. Z kolei obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót ten należy powiększyć o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) dostarczanych towarów lub usług świadczonych przez podatnika. Potwierdzenie tego stanowiska znajdziemy w licznych interpretacjach organów podatkowych. Wyjaśniła tak m.in. Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 26 października 2008 r., nr IPPP2/443-3527/08-2/BM:

(...) Jeżeli dofinansowanie służy pokryciu ogólnych kosztów działalności podatnika - nie jest uzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług przez podatnika - to otrzymana dopłata nie zwiększa podstawy opodatkowania z tytułu podatku od towarów i usług. Natomiast jeśli dotacja, subwencja lub inna dopłata o podobnym charakterze przekazywana jest w celu sfinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług - istnieje bezpośredni związek między otrzymaną dopłatą a dostawą towarów lub świadczeniem usług - to stanowi ona obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. (...)

W związku z tym, dotacja otrzymywana przez Wnioskodawcę - jako niepodlegająca opodatkowania - nie wymaga udokumentowania fakturą wewnętrzną oraz nie podlega wykazaniu w deklaracji VAT.

Ad.2

Proporcję VAT ustala się zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, tj. jako udział rocznego obrotu uzyskanego z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Obliczając proporcję uwzględnia się w niej również niektóre z otrzymanych dotacji (subwencji, dopłat) a mianowicie te z nich, które mają bezpośredni wpływ na cenę sprzedawanego towaru lub świadczonej usługi podlegających działaniu ustawy o VAT; pozostałe dotacje nie są w tej proporcji uwzględniane. Wniosek: Otrzymane dotacje ze środków Unijnych oraz Urzędu Marszałkowskiego nie mają bezpośredniego wpływu na cenę sprzedawanego towaru lub świadczonej usługi, oraz nie podlegają działaniu ustawy o VAT, zakupy sfinansowane dotacją służą wyłącznie realizacji projektu określonego w umowie dotacji i VAT naliczony od tych zakupów nie podlega odliczeniu, w związku z tym otrzymane dotacje nie powinny być wliczane do proporcji obrotu na podstawie której jest dokonywana roczna korekta VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Analiza powołanych powyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, iż włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie ceny konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje mają, czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie czy podlegają opodatkowaniu istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi agencję reklamową oraz realizuje dwa projekty współfinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, w ramach zawartych umów. Otrzymuje dotację ze środków europejskich oraz dotację celową z budżetu krajowego na realizację projektu. Z uzyskanych środków finansowany będzie zakup ściśle wg budżetu projektu: towarów i usług, wynagrodzenia trenerów, wykładowców, wynagrodzenia asystentów, druk materiałów szkoleniowych, obsługę prawną i księgową, zakup środków trwałych - związanych wyłącznie z realizacją projektu. Usługi świadczone w ramach projektów mają charakter nieodpłatny, brak jest związku dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Otrzymane dotacje ze środków Unijnych oraz Urzędu Marszałkowskiego nie mają bezpośredniego wpływu na cenę sprzedawanego towaru lub świadczonej usługi, oraz nie podlegają działaniu ustawy o VAT, zakupy sfinansowane dotacją służą wyłącznie realizacji projektu określonego w umowie dotacji i VAT naliczony od tych zakupów nie podlega odliczeniu.

Okoliczności opisane we wniosku wskazują, iż Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie na realizację projektu finansowanego w całości ze środków publicznych. Otrzymane dofinansowanie stanowi zwrot kosztów poniesionych w związku z zarządzaniem projektami i realizacją jego głównych celów. Wobec tego, przyznana na taki cel dotacja nie spełnia przesłanki dotacji wynikającej z art. 29 ust. 1 ustawy, a tym samym nie stanowi obrotu opodatkowanego podatkiem VAT. W konsekwencji otrzymana dotacja nie powiększy obrotu Wnioskodawcy, a zatem nie powinna być również wykazywana w deklaracji VAT-7 i nie powinna być dokumentowana fakturą wewnętrzną.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

Zatem w celu skorzystania z uprawnienia do tzw. częściowego odliczenia podatku naliczonego, należy ustalić właściwą proporcję, zgodnie z zasadami określonymi w art. 90 ust. 3 10 ww. ustawy.

W myśl art. 90 ust. 4 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna, bowiem na mocy art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego ().

Powyższa regulacje wskazują zatem, iż odliczenie podatku naliczonego to przysługujące czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług całkowite bądź częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. do czynności zwolnionych od podatku VAT lub czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przypadku natomiast, gdy towary i usługi wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego art. 90 ust. 1 ustawy.

Jeżeli natomiast nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust.1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług), a sposób obliczenia proporcji regulują dalsze przepisy art. 90 ustawy.

Dotacja, jaką otrzymuje Wnioskodawca, nie stanowi dopłaty do ceny towaru lub świadczonej usługi, jest tylko dofinansowaniem przyznawanym wyłącznie na pokrycie ogółu wydatków związanych z realizacją przedmiotowych projektów.

Ze wskazanych powyżej przepisów wynika, iż proporcja ustalana jest w oparciu o obrót. W związku z powyższym biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie prawny, otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja, co wykazano powyżej nie stanowi obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 powołanej ustawy i nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, dlatego też, przy obliczaniu wskaźnika proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT nie należy uwzględniać uzyskanej dotacji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w całości uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, którego dotyczą pytania oznaczone we wniosku nr 1-2, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Referencje

IPPB1/415-1125/11-3/KS, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 429 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie