Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 13 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 10 września 2025 r. (wpływ 17 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego wynikający z wniosku jak i jego uzupełnienia
W 2004 roku wraz partnerem A.B. (...) (pobraliście się Państwo (...) 2007) podpisaliście Państwo umowę o kredyt hipoteczny na zakup i wykończenie mieszkania przy ulicy (...). Mieszkanie zostało zakupione na własny cel mieszkaniowy i mieszkacie Państwo w nim do dziś. Umowa o kredyt hipoteczny została podpisana z (...) (obecnie (...)) umowa nr (...) na kwotę (...) PLN co stanowiło równowartość (...) CHF.
Niestety (...) (obecnie (...)) nie poinformował Państwa, że po 10 latach regularnej spłaty wartość zadłużenia może wynosić dwukrotnie więcej niż wypłacona wartość kredytu. Nie mieliście Państwo wpływu na treść przedstawionej Wam umowy i nie mieliście możliwości żadnej zmiany treści, a umowa ta zawiera klauzule abuzywne.
Bank sprzedał Państwu produkt niebezpieczny, ponieważ nigdy nie wiadomo ile jutro będzie wynosić zadłużenie.
W związku z zastosowaniem przez Bank klauzul niedozwolonych, wraz z mężem wytoczyła Pani pozew indywidualny dotyczący stwierdzenia nieważności umowy/trwałej bezskuteczności (Sąd Okręgowy (...) sygn. akt (...))
Bank wytoczył przeciwko Państwu pozew wzajemny o zapłatę (...) zł, która odpowiada wartości wypłaconemu przez Bank kapitału na podstawie ww. umowy o kredyt hipoteczny. Sprawy zostały połączone do wspólnego rozpatrywania.
Bank wystąpił z propozycją podpisania ugody, gdzie zamiarem Banku i klienta jest polubowne rozstrzygnięcie sporu pomiędzy stronami w zakresie wzajemnie przysługujących roszczeń, jak również uchylenie niepewności co do roszczeń stron.
W związku z zawarciem i wykonaniem postanowień ugody Strony ustalają, że nie będą dochodzić w przyszłości od siebie wzajemnie roszczeń związanych z zawarciem i wykonywaniem Umowy i zrzekają się wzajemnie wszelkich roszczeń z tego wynikających wykraczających poza zakres objęty ugodą.
Klient dobrowolnie zgadza się na wzajemne potrącenie roszczeń stron.
Strony potwierdzają, że Klientowi przysługują roszczenia w stosunku do Banku wynikające ze świadczeń spełnionych w wykonaniu Umowy:
-(...) PLN tytułem rat kapitałowo-odsetkowych, (...) CHF tytułem rat kapitałowo-odsetkowych,
-(...) PLN tytułem Ubezpieczenia Niskiego Wkładu Własnego,
-(...) PLN tytułem opłaty i prowizje związanej z kredytem.
Strony potwierdzają, że Bankowi przysługuje roszczenie do Klienta o zapłatę (...) z tytułu zwrotu wypłaconego kapitału na podstawie umowy kredytowej oraz wyrażają zgodę na wzajemne potrącenie roszczeń.
Na skutek potrącenia Bank zobowiązany jest do zapłaty na rzecz klienta pozostałej kwoty przysługującego mu roszczenia (w zależności od tego jaki kurs CHF będzie w przyszłości, może to być kwota ok. (...) PLN).
Bank dodatkowo zobowiązuje się dokonać zwrotu na rzecz Klienta kosztów zastępstwa procesowego (...) PLN (100% stawki minimalnej) która to kwota nie przekracza maksymalnych kosztów zastępstwa procesowego możliwych do zasądzenia na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2023 poz. 1935 t.j. z dnia 20.09.2023).
W związku z zawarciem ugody strony zobowiązują się wycofać pozwy względem siebie. Ponadto Bank zobowiązuje się zwrócić zapłacone raty kapitałowo-odsetkowe za okres od (...) 2025 r. do dnia zawarcia ugody.
Dla podsumowania, Strony w ugodzie potwierdzają roszczenia wzajemne, umowa o kredyt hipoteczny pozostaje ważna a na mocy potrącenia roszczeń następuje rozliczenie stron i wypłata nadpłaty ponad wartość udzielonego kredytu.
Pytania
1. Czy w wyniku podpisania ugody (zdarzenie przyszłe) wartość pozostałej kwoty roszczenia przysługującego Pani ponad roszczenie banku (ok. (...) PLN) oraz kwota zwrotu na rzecz klienta kosztów zastępstwa procesowego (...) PLN będzie stanowiło podstawę do podatku dochodowego od osób fizycznych?
2. Czy w związku z wypłatą pozostałej części roszczenia ponad roszczenie Banku (kwota ok. (...) PLN stanowiąca kwotę nadpłaty ponad wartość wypłaconego kapitału z tytułu umowy o kredyt hipoteczny) będzie Pani zobowiązana do zwrotu ulgi odsetkowej?
Jeśli miałaby Pani ją zwrócić to w jaki sposób to zrobić? Czy jest możliwość aby uzyskać wartość odliczonej ulgi odsetkowej przez Panią i męża? Nie jest Pani pewna czy posiada Pani jeszcze wszystkie dokumenty za kilkanaście lat wstecz.
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, odnośnie pytania nr 1, jeśli strony wzajemnie uznają swoje roszczenia i dokonują ich potrącenia, to następuje jedynie zwrot nadpłaty/zwrot nienależnie pobranych świadczeń.
Natomiast proponowana kwota (...) PLN za koszty zastępstwa procesowego, to zwrot poniesionych kosztów (kwota ta nie pokryje faktycznych kosztów kancelarii adwokackiej).
Odnosząc się do pytania nr 2, wskazała Pani, że uzyskała Pani informację, że ulga ta uległa przedawnieniu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163, ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.
O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 „inne źródła”.
W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
W opisie sprawy wskazała Pani, że w związku z zastosowaniem przez Bank klauzul niedozwolonych, wytoczyła Pani wraz z mężem pozew indywidualny dotyczący stwierdzenia nieważności umowy/trwałej bezskuteczności. Bank wytoczył przeciwko Państwu pozew wzajemny o zapłatę (...) zł, która odpowiada wartości wypłaconemu przez Bank kapitału na podstawie ww. umowy o kredyt hipoteczny. Sprawy zostały połączone do wspólnego rozpatrywania. Bank wystąpił do Państwa z propozycją podpisania ugody. Strony potwierdziły, że Pani i Pani mężowi przysługują roszczenia w stosunku do Banku wynikające ze świadczeń spełnionych w wykonaniu Umowy:
-(...) PLN tytułem rat kapitałowo-odsetkowych, (...) CHF tytułem rat kapitałowo-odsetkowych,
-(...) PLN tytułem Ubezpieczenia Niskiego Wkładu Własnego,
-(...) PLN tytułem opłaty i prowizje związanej z kredytem.
Strony potwierdziły również, że Bankowi przysługuje roszczenie do Pani i Pani męża o zapłatę (...) z tytułu zwrotu wypłaconego kapitału na podstawie umowy kredytowej oraz wyrażają zgodę na wzajemne potrącenie roszczeń. Na skutek potrącenia Bank zobowiązany jest do zapłaty na Państwa rzecz pozostałej kwoty przysługującego roszczenia (ok. (...) PLN). Bank dodatkowo zobowiązuje się dokonać zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w kwocie (...) PLN.
Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.):
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
W opisanej przez Panią sytuacji bank, dokonując wyliczenia ostatecznej kwoty do wypłaty na Pani rzecz, uwzględnił poniesione wcześniej przez Panią koszty w związku z zawarciem umowy kredytowej. Przy czym kwota zwrotu stanowi będzie nadwyżkę wpłaconych przez Panią środków ponad wypłacony Pani kapitał. Zatem kwota zwrotu uwzględniona w ugodzie nie spowoduje faktycznego przyrostu w Pani majątku, a jedynie „wyrównanie” wcześniejszego zmniejszenia w Pani majątku. Wobec tego zwrot ten nie spełnia celu przychodu jakim jest zwiększenie majątku podatnika – ani poprzez zwiększenie aktywów ani poprzez zmniejszenie jego pasywów, a tym samym po Pani stronie jako kredytobiorcy nie powstanie przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu.
Tym samym wartość pozostałej kwoty roszczenia przysługującego Pani ponad roszczenie banku nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W tym zakresie Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.
W odniesieniu natomiast do Pani wątpliwości dotyczących kwestii zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, wskazuję, że stosownie do art. 98 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1568 ze zm.):
Do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, zalicza się poniesione przez nią koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Równowartość utraconego zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata wykonującego zawód w siedzibie sądu prowadzącego postępowanie.
Z kolei w myśl art. 98 § 3 tej ustawy:
Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.
Zgodnie z art. 98 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego:
Wysokość kosztów sądowych, zasady zwrotu utraconego zarobku lub dochodu oraz kosztów stawiennictwa strony w sądzie, a także wynagrodzenie adwokata, radcy prawnego i rzecznika patentowego regulują odrębne przepisy.
Jak wynika z powyższych przepisów, koszty procesu (w tym zastępstwa procesowego, opłaty od wniesienia pozwu) mają charakter zwrotu wydatków poniesionych przez stronę.
Zwrot kosztów zastępstwa procesowego przez bank na Pani rzecz, w ramach zawartej ugody – nie spowoduje powstania u Pani przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zwrócone Pani koszty zastępstwa procesowego nie będą stanowiły przysporzenia po Pani stronie i nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w związku z dokonanym zwrotem ww. kosztów postępowania sądowego nie nastąpi realne przysporzenie majątkowe. Wynika to z tego, że koszty te w pierwszej kolejności zostały sfinansowane z Pani własnych środków, a następnie na podstawie ugody zostaną Pani zwrócone. W takim wypadku kwota ta będzie stanowić jedynie zwrot poniesionych wcześniej nakładów – nie będzie więc przychodem podlegającym opodatkowaniu. Dla celów podatkowych otrzymana kwota tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego będzie obojętna podatkowo.
Mając na uwadze powyższe, zwrot na Pani rzecz kosztów zastępstwa procesowego w ramach zawartej z bankiem ugody, nie spowoduje powstania po Pani stronie przychodu, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji nie będzie Pani zobowiązana do wykazania ww. kwoty w zeznaniu podatkowym.
W tym zakresie Pani stanowisko również uznałem za prawidłowe.
Odnosząc się natomiast do Pani wątpliwości związanych z koniecznością dokonania korekty ulgi odsetkowej, w związku z wypłatą pozostałej części roszczenia ponad roszczenie banku wskazuję, że zasady dokonywania odliczeń wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych regulują przepisy art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.
Powołany wyżej przepis art. 26b ust. 1 ustawy stanowi, że:
Od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1, odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1, na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:
1. budową budynku mieszkalnego albo
2. wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do nowo budowanego budynku mieszkalnego albo lokalu mieszkalnego w takim budynku, albo
3. zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, albo
4. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.
W przepisie art. 26b ust. 4 pkt 1-2 ustawy ustawodawca określił wysokość dokonywanych odliczeń, gdyż są one limitowane.
Stosownie do art. 26b ust. 6 ww. ustawy:
Odsetki, o których mowa w ust. 4, zapłacone przed rokiem określonym w ust. 5, mogą być odliczone od podstawy obliczenia podatku za rok podatkowy, w którym podatnik po raz pierwszy odlicza odsetki.
Natomiast w myśl art. 26b ust. 7 tej ustawy:
Odsetki, o których mowa w ust. 4, zapłacone przed rokiem określonym w ust. 5 mogą być odliczone od podstawy obliczenia podatku również w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku, w którym podatnik po raz pierwszy odliczył odsetki; w tym przypadku odliczeniu podlega wyłącznie różnica między sumą odsetek przypadających do odliczenia a kwotą odsetek faktycznie odliczonych w roku, w którym podatnik dokonał pierwszego odliczenia.
Zgodnie z art. 26b ust. 8 cytowanej ustawy:
Wydatki, o których mowa w ust. 1, dotyczą odsetek zapłaconych łącznie przez oboje małżonków. Jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu – odliczeń dokonuje się zgodnie z wnioskami zawartymi w zeznaniach rocznych, bądź od dochodu każdego z małżonków, w proporcji wskazanej we wniosku, bądź od dochodu jednego z małżonków.
Pomimo uchylenia art. 26b ustawodawca zagwarantował korzystanie z ulgi odsetkowej w ramach praw nabytych.
Jak bowiem stanowi art. 9 ust. 1 ustawy z 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217 poz. 1588) – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r.:
Podatnikowi, któremu w latach 2002 – 2006 został udzielony kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 26b ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie prawo odliczania wydatków na spłatę odsetek od tego kredytu (pożyczki), do upływu terminu spłaty określonego w umowie o kredyt (pożyczkę) zawartej przed dniem 1 stycznia 2007 r., nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r.
Dla oceny skutków podatkowych Pani sytuacji istotne jest to, czy w wyniku zawartej ugody, bank zwróci Pani wartość odsetek, z którymi związane było Pani prawo do korzystania z tej ulgi.
Należy zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie. Ulga odsetkowa jest również niewątpliwie ulgą w rozumieniu Ordynacji podatkowej.
Stosownie do art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone.
Z powyższego wynika, że rozliczenie z tytułu zwrotu odsetek powinno być dokonane w zeznaniu składanym za ten rok, w którym dojdzie do zwrotu tych odsetek. Jednocześnie przepis ten wskazuje, że doliczenia dokonuje podatnik, który uprzednio odliczył zwrócone kwoty.
Dlatego, w przypadku otrzymania od banku kwoty pieniężnej w wyniku zawartej ugody, będzie Pani miała obowiązek doliczenia zwróconych odsetek w wysokości uprzednio odliczonej przez Panią, tj. tę część odsetek zwróconych przez bank, która była odliczana w ramach ulgi odsetkowej.
Powyższe oznacza, że w przypadku jeżeli, obliczając podatek należny, dokonała Pani odliczeń od dochodu (podstawy obliczenia podatku lub podatku), a następnie otrzymała Pani zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzyma ten zwrot powinna Pani doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone. Zwróconą kwotę odsetek (tę część odsetek zwróconych przez bank, która była odliczana w ramach ulgi odsetkowej niezależnie od roku ich odliczenia) winna Pani wykazać w zeznaniu rocznym.
Dodatkowo wskazuję, że kwestia przedawnienia zobowiązań podatkowych za lata wcześniejsze nie ma znaczenia dla rozliczenia przez Panią ulgi odsetkowej, gdyż zobowiązanie podatkowe dotyczące rozliczenia z tytułu zwrotu odsetek, z którymi była związana ulga odsetkowa, powstało dopiero w momencie otrzymania zwrotu odsetek.
W tym zakresie Pani stanowisko uznałem za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ponadto zwracam uwagę, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje interpretację indywidualną na wniosek podmiotu, który chce się dowiedzieć, czy w jego indywidualnej sprawie mają zastosowanie określone przepisy prawa podatkowego (podmiot taki jest nazywany „zainteresowanym”). Interpretacja wyjaśnia, czy w danej sytuacji dla wnioskodawcy powstają określone prawa lub obowiązki podatkowe.
Z uwagi na to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został złożony przez Panią jako jedną ze współkredytobiorców, niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytania w niej zawarte tylko w odniesieniu do Pani osoby. Nie wywiera ona skutku prawnego dla drugiego współkredytobiorcy (Pani męża).
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.