Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem Państwa pracowników w motywacyjnym programie opcyjnym utworzonym przez Wspólnika. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Są Państwo spółką kapitałową z siedzibą oraz miejscem zarządu na terenie Polski i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku CIT.

Jedynym Państwa wspólnikiem jest spółka kapitałowa z siedzibą w (…) (forma prawna tej spółki to odpowiednik polskiej spółki z o.o.) (dalej: „Wspólnik”). Na dzień złożenia niniejszego wniosku, Wspólnik nie jest podmiotem dopuszczonym do publicznego obrotu na żadnej giełdzie na świecie.

Prowadzili Państwo i prowadzą w Polsce podstawową działalność gospodarczą w zakresie: (…).

Dla celów prowadzonej ww. działalności gospodarczej, zawierali Państwo i zawierają z (…) – osobami fizycznymi mającymi miejsce zamieszkania na terenie Polski – odpowiednio umowy o pracę oraz umowy o współpracę. W ww. umowach o pracę oraz w umowach o współpracę nie ma jednak postanowienia, by pracownikowi albo osobie świadczącej pracę na podstawie umowy o współpracę przysługiwało roszczenie (prawo) do objęcia go motywacyjnym programem opcyjnym (tj. programem zasadniczo uprawniającym do nabycia w określonym czasie określonej ilości udziałów / akcji po określonej cenie, poniżej ceny rynkowej tych udziałów lub akcji) – czy to w programie utworzonym przez Państwa czy to w programie utworzonym przez Wspólnika.

W przeszłości, Wspólnik zaproponował Państwa pracownikom oraz osobom współpracującym z Państwem na podstawie umowy o współpracę objęcie ich motywacyjnym programem opcyjnym utworzonym przez Wspólnika. Na podstawie tego programu, dana osoba otrzymuje nieodpłatnie opcję („Opcja”) uprawniającą do nabycia w określonym czasie, po określonej cenie (zapewne jest to cena niższa od aktualnej ceny rynkowej udziałów Wspólnika), określonej ilości udziałów Wspólnika. Sama Opcja nie daje osobie uprawnionej żadnych praw do udziałów typu prawo do dywidendy lub prawo głosu, co do zasady, Opcja nie jest zbywalna, a wykonanie Opcji jest uzależnione od warunków określonych w motywacyjnym programie opcyjnym.

W momencie przystąpienia przez Państwa pracowników oraz osób współpracujących z Państwem do motywacyjnego programu opcyjnego, zostały im przyznane nieodpłatnie opcje na nabycie udziałów (tj. Opcje).

Obecnie, według Państwa wiedzy, Państwa pracownicy oraz osoby współpracujące z Państwem na podstawie umowy o współpracę będą mogły wykonać przysługujące im Opcje oraz nabyć udziały Wspólnika po cenie określonej w motywacyjnym programie opcyjnym (zapewne jest to cena niższa od aktualnej ceny rynkowej udziałów Wspólnika, aczkolwiek udziały Wspólnika nie są notowane na żadnej giełdzie papierów wartościowych).

Wspólnik obciąża Państwa kosztami planu w stosunku do Państwa pracowników oraz osób współpracujących z Państwem na podstawie umowy o współpracę w momencie nabycia udziałów Wspólnika przez te osoby (kosztem planu jest ilość udziałów Wspólnika nabytych przez osoby uprawnione oraz wydatki na nabycie tych udziałów poniesione przez Wspólnika).

Pytania

1.Czy prawidłowe jest Państwa stanowisko, iż w stanie faktycznym przestawionym we wniosku, w momencie otrzymania Opcji od Wspólnika przez Państwa pracownika, nie mają Państwo obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?

2.Czy prawidłowe jest Państwa stanowisko, iż w zdarzeniu przyszłym przestawionym we wniosku, w momencie nabycia udziałów Wspólnika w wykonaniu Opcji przez Państwa pracownika, nie mają Państwo obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, w odniesieniu do pytania nr 1, prawidłowe jest Państwa stanowisko, iż w stanie faktycznym przestawionym we wniosku, w momencie otrzymania Opcji od Wspólnika przez Państwa pracownika, nie mają Państwo obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Pierwszym argumentem jest to, iż – jak to wskazali Państwo w stanie faktycznym wniosku – dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, zawierali Państwo i nadal zawierają z (…) – osobami fizycznymi mającymi miejsce zamieszkania na terenie Polski – odpowiednio umowy o pracę oraz umowy o współpracę. W ww. umowach o pracę oraz w umowach o współpracę nie ma jednak postanowienia, by pracownikowi albo osobie świadczącej pracę na podstawie umowy o współpracę przysługiwało roszczenie (prawo) do objęcia go motywacyjnym programem opcyjnym (tj. programem zasadniczo uprawniającym do nabycia w określonym czasie określonej ilości udziałów / akcji po określonej cenie, poniżej ceny rynkowej tych udziałów lub akcji) – czy to w programie utworzonym przez Państwa czy to w programie utworzonym przez Wspólnika. A zatem udział takiej osoby w motywacyjnym programie opcyjnym (tj. programie zasadniczo uprawniającym do nabycia w określonym czasie określonej ilości udziałów / akcji po określonej cenie, poniżej ceny rynkowej tych udziałów lub akcji) nie wynika z umowy o pracę oraz umowy o współpracę, której stroną są Państwo.

Drugim argumentem jest to, iż – w Państwa ocenie – nieodpłatnego otrzymania opcji przez Państwa pracownika od Wspólnika nie można oceniać w kategoriach świadczenia w naturze w rozumieniu art. 11 ust. 2 ustawy o PIT ani nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 11 ust. 2a ustawy o PIT, gdyż sama opcja nie daje osobie uprawnionej żadnych praw do udziałów typu prawo do dywidendy lub prawo głosu, ponadto, co do zasady, opcja nie jest zbywalna (a możliwość obrotu rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku jest warunkiem możliwości ustalenia przychodu w podatku PIT ze świadczeń w naturze albo z innych nieodpłatnych świadczeń), a wykonanie opcji jest uzależnione od warunków określonych w motywacyjnym programie opcyjnym.

Natomiast, ww. przepisy ustawy o PIT regulują sposób określenia wysokości przychodu z tytułu świadczeń w naturze oraz nieodpłatnych świadczeń. O tym jednak, czy w danym wypadku można mówić o powstaniu tego rodzaju przychodu, rozstrzyga definicja przychodu zawarta w art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, oparta na tzw. metodzie kasowej, zgodnie z którą przychodem jest wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z definicji tej wynika, że za przychód mogą być uznane tylko takie nieodpłatne świadczenia, które zostały przez podatnika otrzymane, a więc które stanowią dla niego rzeczywiste i definitywne przysporzenie majątkowe. Charakter praw majątkowych, jakimi są opcje powoduje, że sam fakt ich nabycia nieodpłatnego (albo nabycia po cenie niższej niż cena rynkowa) nie stanowi jeszcze sam w sobie realnego przysporzenia majątkowego. Cechą opcji w tym przypadku jest jedynie to, iż daje ona prawo do nabycia w przyszłości udziałów. Nie generuje ona sama z siebie żadnego dochodu.

Opcja bezpośrednio nie służy działalności prowadzonej przez podatnika bądź nie zaspokaja jego potrzeb konsumpcyjnych (tak jak to ma miejsce w przypadku świadczeń w naturze oraz nieodpłatnych świadczeń). Natomiast specyfika opcji powoduje, że nie może być ona nośnikiem tego rodzaju natychmiastowych korzyści wynikających z samego faktu ich nabycia. Z tego powodu w momencie otrzymania opcji nie powstaje żadne przysporzenie majątkowe po stronie nabywcy. Tym samym Państwa pracownik nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego o definitywnym charakterze, które w sposób ostateczny powiększałoby jego majątek.

Trzecim argumentem – Państwa zdaniem – jest to, iż w oparciu o ww. powody należy stwierdzić, że nie powstaje tutaj przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o PIT, zgodnie z którym za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Z ww. powodów, Państwa zdaniem, prawidłowe jest zatem stanowisko, iż w stanie faktycznym przestawionym we wniosku, w momencie otrzymania Opcji od Wspólnika przez Państwa pracownika, nie mają Państwo obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Państwa zdaniem, w odniesieniu do pytania nr 2, prawidłowe jest Państwa stanowisko, iż w zdarzeniu przyszłym przestawionym we wniosku, w momencie nabycia udziałów Wspólnika w wykonaniu Opcji przez Państwa pracownika, nie mają Państwo obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Pierwszym argumentem jest to, iż – jak to wskazali Państwo w stanie faktycznym wniosku – dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, zawierali Państwo i nadal zawierają z (…) – osobami fizycznymi mającymi miejsce zamieszkania na terenie Polski – odpowiednio umowy o pracę oraz umowy o współpracę. W ww. umowach o pracę oraz w umowach o współpracę nie ma jednak postanowienia, by pracownikowi albo osobie świadczącej pracę na podstawie umowy o współpracę przysługiwało roszczenie (prawo) do objęcia go motywacyjnym programem opcyjnym (tj. programem zasadniczo uprawniającym do nabycia w określonym czasie określonej ilości udziałów / akcji po określonej cenie, poniżej ceny rynkowej tych udziałów lub akcji) – czy to w programie utworzonym przez Państwa czy to w programie utworzonym przez Wspólnika. A zatem udział takiej osoby w motywacyjnym programie opcyjnym (tj. programie zasadniczo uprawniającym do nabycia w określonym czasie określonej ilości udziałów / akcji po określonej cenie, poniżej ceny rynkowej tych udziałów lub akcji) nie wynika z umowy o pracę oraz umowy o współpracę, której stroną są Państwo.

Drugim argumentem jest to, iż – w Państwa ocenie – przepisy ustawy o PIT regulują sposób określenia wysokości przychodu z tytułu świadczeń w naturze (art. 11 ust. 2 ustawy o PIT) oraz nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 2a ustawy o PIT) / świadczeń częściowo odpłatnych (art. 11 ust. 2b ustawy o PIT). O tym jednak, czy w danym wypadku można mówić o powstaniu tego rodzaju przychodu, rozstrzyga definicja przychodu zawarta w art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, oparta na tzw. metodzie kasowej, zgodnie z którą przychodem jest wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z definicji tej wynika, że za przychód mogą być uznane tylko takie nieodpłatne świadczenia, które zostały przez podatnika otrzymane, a więc które stanowią dla niego rzeczywiste i definitywne przysporzenie majątkowe. Charakter praw majątkowych, jakimi są udziały, powoduje, że sam fakt ich nabycia nieodpłatnego (albo nabycia po cenie niższej niż cena rynkowa) nie stanowi jeszcze sam w sobie realnego przysporzenia majątkowego. Cechą udziałów jest to, iż generuje ona przychód dopiero w przyszłości, w postaci środków pieniężnych uzyskanych z dywidendy lub odpłatnego ich zbycia – w postaci czystej dywidendy lub z ich sprzedaży, a kosztami poniesionymi na ich nabycie.

Istniejąca w momencie nabycia udziałów na preferencyjnych warunkach różnica pomiędzy ceną zapłaconą za udziały a ich wartością rynkową stanowi jedynie potencjalne (niezrealizowane) przysporzenie, które będzie mogło być faktycznie zrealizowane dopiero w momencie sprzedaży udziałów. Istnieje istotna różnica pomiędzy nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym nabyciem udziałów a przypadkami nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego otrzymania środków produkcji, czy też różnego rodzaju usług. Te ostatnie bowiem mogą bezpośrednio służyć działalności prowadzonej przez podatnika bądź też zaspokajać jego potrzeby konsumpcyjne.

Natomiast specyfika udziałów powoduje, że nie mogą być one nośnikiem tego rodzaju natychmiastowych korzyści wynikających z samego faktu ich nabycia. Z tego powodu w momencie nabycia udziałów nie powstaje żadne przysporzenie majątkowe po stronie nabywcy. Tym samym Państwa pracownik nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego o definitywnym charakterze, które w sposób ostateczny powiększałoby jego majątek.

Trzecim argumentem – Państwa zdaniem – jest to, iż stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o PIT: za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych. Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1ab pkt 1 ustawy o PIT: przychód określony w [art. 17] ust. 1 pkt 6 z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Stosownie do treści art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy o PIT, dochodem z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) – opodatkowanym 19% podatkiem dochodowym – jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c ustawy o PIT.

Z kolei w myśl art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Przepis ten dotyczy tak objęcia, jak i nabycia udziałów (akcji). W obu tych przypadkach, zgodnie ze wskazanym przepisem, poczynione wydatki (również poniżej cen rynkowych) mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów w podatku PIT dopiero przy ustalaniu dochodu w momencie odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji). W opisanym zdarzeniu przyszłym Państwa pracownik nabędzie udziały w spółce z siedzibą w Izraelu będącej odpowiednikiem z ograniczoną odpowiedzialnością, przy czym cena nabycia udziałów zapewne będzie niższa niż ich aktualna wartość rynkowa (aczkolwiek udziały Wspólnika nie są notowane na żadnej giełdzie papierów wartościowych).

Mając na uwadze powyższe ustalenia, nabycie udziałów w spółce z o.o. po zapewne cenie niższej niż ich wartość rynkowa nie spowoduje powstania po stronie Państwa pracownika w momencie ich nabycia przychodu do opodatkowania podatkiem PIT. Przychód podatkowy po stronie Państwa pracownika powstanie dopiero w momencie zbycia tych udziałów. Kosztem uzyskania przychodów – zgodnie z cytowanym wyżej art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT – będą wydatki faktycznie poniesione na nabycie udziałów.

Takie stanowisko – w stosunku do nabywcy udziałów – wyrażono m.in. w interpretacji indywidualnej z 4 kwietnia 2023 r. (nr 0115-KDIT1.4011.85.2023.1.PSZ), a także w interpretacji podatkowej z 2 lipca 2021 r. (nr. 0112-KDIL2-2.4011.401.2021.1.MB).

Z ww. powodów, Państwa zdaniem, prawidłowe jest stanowisko, iż w zdarzeniu przyszłym przestawionym we wniosku, w momencie nabycia udziałów Wspólnika w wykonaniu Opcji przez Państwa pracownika, nie mają Państwo obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

W świetle przepisu art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Ustawa przewiduje przy tym dwa „tryby” zapłaty/poboru podatku dochodowego od osób fizycznych:

-tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika;

-obliczenie i pobór podatku przez płatnika.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych spoczywa na podatnikach. W odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została jednak wyłączona przez ustawodawcę, poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w art. 32, 33, 34, 35, 41 i 42e. Wymienione przepisy nakładają obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. na:

-zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej – w odniesieniu do uzyskiwanych od tych zakładów pracy przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, a także wypłacanych przez nie zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego oraz wypłat z nadwyżki bilansowej (art. 32);

-osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej – w odniesieniu do dokonywanych na rzecz osób określonych w art. 3 ust. 1 świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 (art. 41 ust. 1);

-osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej – w odniesieniu do dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-17 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21 (art. 41 ust. 4).

Ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez:

-określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz

-określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach spoczywają obowiązki płatnika podatku.

W szczególności, w odniesieniu do powołanego art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nadającego status płatnika podatku „zakładom pracy”, należy podkreślić, że przepis ten dotyczy:

-przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy uzyskiwanych od zakładów pracy oraz

-zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy.

Analiza treści ww. przepisu wymaga wskazania, że ogólne określenie „przychodów” zawiera art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do tego przepisu:

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Jak wynika z ww. przepisu, przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy rozumiane są przez ustawodawcę szeroko. Pojęcie to obejmuje zarówno świadczenia pieniężne, jak i wartość świadczeń niepieniężnych, w tym świadczeń nieodpłatnych. W szczególności ustawodawca nie ogranicza omawianego pojęcia do wynagrodzenia za pracę, a wskazany przez niego katalog rodzajów przychodów ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych zawarty w powołanym przepisie ma charakter przykładowego wyliczenia (świadczy o tym użyte sformułowanie „w szczególności”).

O tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik, czy także inna osoba, niezwiązana z pracodawcą. Istotne jest także to, czy istnieje związek prawny lub faktyczny danego świadczenia z istniejącym stosunkiem pracy. Nie ma natomiast znaczenia, z jakiego źródła pracodawca pokrywa wypłatę danych świadczeń dla pracowników – czy pokrywa wypłatę tych świadczeń bezpośrednio ze środków własnych czy pośrednio poprzez zapewnienie wypłaty świadczeń ze źródeł bezpośrednio z pracodawcą niezwiązanych.

Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika (pracownika) powstaniem przysporzenia majątkowego, uzyskane bezpośrednio lub pośrednio od pracodawcy i mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

W analizowanym przypadku rozważają Państwo, czy spoczywają na Państwu obowiązki płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z udziałem Państwa pracowników w programie o charakterze motywacyjnym, prowadzonym przez Państwa Wspólnika (spółkę kapitałową z siedzibą w (…)), wynikające z art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc polegające na poborze miesięcznych zaliczek na ten podatek.

W pierwszej kolejności należy przeanalizować, czy Państwa pracownicy otrzymują opisane świadczenia od Państwa czy od innego podmiotu (Państwa Wspólnika). Obowiązki płatnika po Państwa stronie mogłyby bowiem powstać wyłącznie w odniesieniu do sytuacji udzielenia przez Państwo świadczeń na rzecz pracowników.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, w przeszłości Wspólnik zaproponował m.in. Państwa pracownikom objęcie ich motywacyjnym programem opcyjnym utworzonym przez Wspólnika, zatem prawo uczestnictwa w programie nie jest przyznawane przez Państwa, ale przez odrębny podmiot (Państwa Wspólnika). Ponadto uczestnictwo w programie nie wynika z jakichkolwiek dokumentów pracowniczych funkcjonujących u Państwa, w szczególności takich jak umowa o pracę czy regulaminów pracy. Jak wyjaśnili Państwo w opisie sprawy, w umowach o pracę, które zawierają Państwo ze swoimi pracownikami nie ma żadnych postanowień, by pracownikowi przysługiwało roszczenie (prawo) do objęcia go motywacyjnym programem opcyjnym, czy to w programie utworzonym przez Państwa czy to w programie utworzonym przez Wspólnika.

W takiej sytuacji świadczenia pracowników związane z uczestnictwem w opisanym we wniosku motywacyjnym programie opcyjnym nie są przez nich uzyskiwane od Państwa.

Skoro nie są Państwo podmiotem dokonującym opisanych we wniosku świadczeń na rzecz pracowników, nie powstaną po Państwa stronie obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. W szczególności, świadczenia opisane we wniosku nie są objęte zakresem zastosowania art. 32 omawianej ustawy. Brak obowiązków Państwa jako płatnika jest przy tym niezależny od kwalifikacji podatkowej opisanych świadczeń (tj. otrzymania Opcji od Wspólnika, nabycia udziałów Wspólnika w wyniku wykonania Opcji) po stronie uczestników programu (Państwa pracowników) jako podatników.

Również bez znaczenia pozostaje fakt, że Wspólnik obciąża Państwa kosztami programu w stosunku do Państwa pracowników. Okoliczność ta nie zmienia bowiem zasadniczej kwalifikacji świadczenia uzyskiwanego nie od Państwa, ale od innego podmiotu, tj. od Państwa Wspólnika.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko, zgodnie z którym zarówno w momencie otrzymania Opcji od Wspólnika przez Państwa pracowników, jak i w momencie nabycia udziałów Wspólnika w wykonaniu Opcji przez Państwa pracowników, nie ciąży i nie będzie ciążył na Państwu obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy, jest prawidłowe.

Pomimo dokonania oceny Państwa stanowiska jako prawidłowego interpretacja nie rozstrzyga jednak, czy uzyskiwanie przez pracowników świadczeń w związku z opisanym programem powoduje po ich stronie obowiązki podatkowe. W szczególności interpretacja ta nie rozstrzyga, czy uzyskane świadczenia są przychodami pracowników, w tym przychodami z określonego źródła przychodów. Kwestia ta nie jest bowiem Państwa indywidualną sprawą jako podmiotu, który nie dokonuje tych świadczeń.

Przedmiotem tej interpretacji jest wyłącznie uznanie, że nie mają Państwo obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do świadczeń uzyskiwanych przez Państwa pracowników w związku z ich uczestnictwem w programie o charakterze motywacyjnym.

Ponadto, w odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych informuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.