Interpretacja indywidualna z dnia 03.03.2011, sygn. IBPP2/443-1008/10/ICz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Prawo do zastosowania zwolnienia z podatku VAT do usług wykonywanych przez stację sanitarno-epidemiologiczną.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2010r. (data wpływu 3 grudnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT do usług wykonywanych przez stację sanitarno-epidemiologiczną - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usług wykonywanych przez stację sanitarno-epidemiologiczną.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Ustawa o podatku od towarów i usług w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza zwolnienie z podatku w postaci nowego punktu 18 w art. 43 o treści: usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej"

Stacje sanitarno - epidemiologiczne, poza tym że wykonują działalność kontrolną oraz badawczą w ramach czynności urzędowych, są też zakładami opieki zdrowotnej i jako takie świadczą usługi dla ludności związane ze swoją właściwością tzn. z medycyną profilaktyczną. Ustawa o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, a stacje sanitarno - epidemiologiczne stanowią jednostki organizacyjne tej Inspekcji, definiuje że Państwowa Inspekcja Sanitarna jest powołana do realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego, w szczególności poprzez sprawowanie nadzoru sanitarnego w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed niekorzystnym wpływem szkodliwości i uciążliwości środowiskowych, zapobiegania powstawaniu chorób, w tym chorób zakaźnych i zawodowych.

Także badania i pomiary wykonywane przez stacje sanitarno - epidemiologiczne usługowo dla ludności mieszczą się w zakresie zapobiegania chorobom i prowadzone są w oparciu o kryteria higieniczne, określone w przepisach prawa lub innych normach, co ma na celu zapobieganie chorobom. Jest to więc działalność w zakresie medycyny zapobiegawczej, profilaktycznej. Stąd zasadnie stacje sanitarno -epidemiologiczne utrzymują status zakładu opieki zdrowotnej (wcześniej zwane jednostkami służby zdrowia, a w przyszłości podmiotu leczniczego).

W ramach tej działalności wykonuje się badania i pomiary następujących wyrobów i elementów środowiska człowieka, które mogą wpływać na jego zdrowie (wyliczenie przykładowe, podział bardzo umowny):

1. w zakresie typowo medycznej diagnostyki pacjentów:
   1. wykonywanie badań w kierunku nosicielstwa pałeczek Salmonella i Shigella osób wykonujących czynności, przy których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia,
   2. badanie weryfikacyjne szczepów drobnoustrojów,
   3. bakteriologiczna kontrola skuteczności przeprowadzanych procesów sterylizacji,
   4. wykonywanie badań serologicznych i wirusologicznych mających na celu zapobieganie szerzeniu się chorób występujących epidemicznie,
   5. wykonywanie badań parazytologicznych w kierunku identyfikacji pasożytów odpowiedzialnych za inwazje układu pokarmowego,
   6. badanie próbek materiału środowiskowego na obecność przetrwalników laseczki wąglika.
2. zakresie badań żywności i innych wyrobów celem zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego:
   1. badanie zanieczyszczeń fizycznych, chemicznych i mikrobiologicznych środków spożywczych, substancji dodatkowych i kosmetyków,
   2. oznaczanie zawartości składników odżywczych znajdujących się w żywności oraz obliczanie wartości energetycznej produktów,
   3. oznaczanie zawartości dozwolonych i niedozwolonych substancji dodatkowych w środkach spożywczych,
   4. oznaczanie parametrów fizykochemicznych żywności określających jej jakość zdrowotną,
   5. ocena organoleptyczna/sensoryczna środków spożywczych,
   6. ocena znakowania środków spożywczych i substancji dodatkowych,
   7. ocena sposobu żywienia w zakładach żywienia zbiorowego zamkniętego,
   8. badanie fizykochemiczne materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością,
   9. wykrywanie i oznaczanie pierwiastków promieniotwórczych w produktach spożywczych,
   10. oznaczanie ilościowe DNA genetycznie modyfikowanego organizmu w żywności przetworzonej i nieprzetworzonej oraz w paszach i komponentach do pasz,
   11. oznaczanie jakościowe DNA genetycznie modyfikowanego organizmu w żywności przetworzonej i nieprzetworzonej oraz w paszach i komponentach do pasz,
   12. badanie kosmetyków.
3. W zakresie zapobiegania chorobom zawodowym pracowników w zakładach pracy:
   1. badania czynników chemicznych na stanowiskach pracy,
   2. badanie a czynników biologicznych na stanowiskach pracy,
   3. ocena wydatku energetycznego na stanowiskach pracy,
   4. badanie hałasu na stanowiskach pracy,
   5. pomiary drgań mechanicznych ogólnych i miejscowych oddziałujących na organizm człowieka na
   6. badanie stężeń pyłu całkowitego i respirabilnego na stanowiskach pracy oraz stężenia wolnej krystalicznej krzemionki w pyle,
   7. pomiary obciążenia termicznego, w tym: mikroklimatu gorącego, zimnego i umiarkowanego,
   8. pomiary oświetlenia.
4. W zakresie badań innych elementów środowiska człowieka, mających wpływ na zdrowie:
   1. pobieranie próbek oraz wykonywanie badań fizykochemicznych i mikrobiologicznych wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi w ramach monitoringu kontrolnego i przeglądowego,
   2. wykonywanie badań jakości wód w kąpieliskach śródlądowych,
   3. prowadzenie badań fizykochemicznych i mikrobiologicznych wód mineralnych, źródlanych, stołowych, wody ciepłej użytkowej, wód z basenów kąpielowych,
   4. badanie mikrobiologicznej czystości piasku na placach zabaw,
   5. badanie gleby, osadów ściekowych i ścieków,
   6. analiza zagrożeń, pobieranie próbek oraz prowadzenie badań emisji związków szkodliwych z elementów wyposażenia wnętrz w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi, identyfikacja związków chemicznych emitowanych z materiałów budowlanych,
   7. pobieranie próbek oraz wykonywanie badań mikologicznych wewnątrz pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi,
   8. dokonywanie oceny funkcjonowania systemu jakości w laboratoriach wodociągowych ubiegających się o zatwierdzenie Państwowej Inspekcji Sanitarnej,
   9. badanie fizykochemiczne preparatów dezynfekcyjnych i ich roztworów użytkowych,
   10. badanie hałasu w pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi,
   11. wykrywanie i oznaczanie pierwiastków promieniotwórczych w paszach, wodzie, glebie, materiałach budowlanych i próbkach środowiskowych,
   12. wykonywanie badań niejonizującego promieniowania elektromagnetycznego w środowisku i w środowisku pracy,
   13. wykonywanie badań promieniowania jonizującego w środowisku i w środowisku pracy,
   14. wykonywanie testów kontroli jakości urządzeń radiologicznych,
   15. pomiary mocy dawki promieniowania jonizującego w środowisku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec przedstawionych okoliczności, stacja sanitarno-epidemiologiczna zwolniona jest z podatku VAT w zakresie wyżej przedstawionych usług...

Zdaniem Wnioskodawcy: stacje sanitarno-epidemiologiczne zwolnione są z podatku VAT w przedstawionym stanie prawnym w zakresie wymienionych usług z zakresu profilaktycznej ochrony zdrowia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Art. 8 ust. 1 ustawy stanowi natomiast, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010r. stawka podatku wynosiła 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie jednak z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., w okresie od 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1, wynosi 23%.

Ustawodawca przewidział w ustawie o VAT zwolnienie z podatku wybranych towarów i usług. Zagadnienie zwolnień od podatku uregulowane zostało w art. 43 cyt. ustawy.

W myśl obowiązującego od 1 stycznia 2011r. art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

Z powyższego przepisu wynika, że warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

1. przedmiotowej, tj. świadczone usługi mają dotyczyć opieki medycznej w zakresie profilaktyki, zachowania, ratowania, przywracania i poprawiania zdrowia,
2. podmiotowej, tj. usługi te muszą być świadczone przez zakłady opieki zdrowotnej.

Jak wynika z powyższego, czynności z zakresu profilaktyki, zachowania, ratowania, przywracania i poprawiania zdrowia muszą być powiązane wyłącznie z opieką medyczną. Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęć opieka i profilaktyka. Zatem przy dokonywaniu interpretacji ww. przepisu, należy posłużyć się wykładnią literalną odwołując się do językowego znaczenia tego wyrazu. Zgodnie z definicją zawartą we Współczesnym słowniku języka polskiego (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007 r. tom II str. 1119 oraz 1391), opieka oznacza troskliwe zajmowanie się kimś, dbanie o kogoś (), natomiast profilaktyka oznacza wszelkie działania podejmowane w celu zapobieżenia czemuś; ochrona przed niepożądanym skutkiem czegoś (). Zatem istotą profilaktyki jest podejmowanie działań mających na celu ochronę zdrowia przed negatywnymi skutkami oddziaływania m. in. otoczenia. Jednakże, aby wykonywane czynności miały status opieki medycznej muszą być bezpośrednio nakierowane na człowieka, a nie jego otoczenie.

Podkreślić należy, iż ustawodawca przy konstruowaniu ww. przepisów określających zakres zwolnienia od podatku VAT odstąpił od identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Przytoczone bowiem krajowe przepisy w zakresie opieki medycznej stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisów art. 132 ust. 1 lit. b) i c) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, str.1), zgodnie z którymi zwolnieniu od podatku podlegają:

• opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze;
• świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

Natomiast z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości jednoznacznie wynika, iż zwolnieniu od podatku powinny podlegać takie usługi, których celem jest ochrona zdrowia. W wyroku w sprawie L. u. P. GmbH przeciwko Finanzamt Bochum-Mitte sygn. C-106/05 Trybunał stwierdził, iż pojęcia opieki medycznej oraz świadczeń opieki medycznej odnoszą się do świadczeń, które służą diagnozie, opiece oraz w miarę możliwości leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. W wyroku z kolei w sprawie Peter dAmbrumenil, Dispute Resolution Services Ltd vs Commissioners of Customs and Excise C-307/01 podkreślono, iż pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.

Należy zauważyć, iż przepisy ustawy o VAT nie posługują się pojęciem zakładu opieki zdrowotnej.

Wobec powyższego przy definiowaniu powyższego pojęcia należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 14, poz. 89 ze zm.).

W myśl art. 2 ust. 1.ww. ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, zakładem opieki zdrowotnej jest:

1. szpital, zakład opiekuńczo-leczniczy, zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy, sanatorium, prewentorium, hospicjum stacjonarne, inny niewymieniony z nazwy zakład przeznaczony dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych w odpowiednio urządzonym, stałym pomieszczeniu;
2. przychodnia, ośrodek zdrowia, poradnia, ambulatorium;
3. pogotowie ratunkowe;
4. medyczne laboratorium diagnostyczne;
5. pracownia protetyki stomatologicznej i ortodoncji;
6. zakład rehabilitacji leczniczej;
7. żłobek;
8. ambulatorium lub ambulatorium z izbą chorych jednostki wojskowej, Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Biura Ochrony Rządu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz jednostki organizacyjnej Służby Więziennej;
9. stacja sanitarno-epidemiologiczna;
10. wojskowy ośrodek medycyny prewencyjnej;
11. jednostka organizacyjna publicznej służby krwi;
12. inny zakład spełniający warunki określone w ustawie.

Zatem decydujące znaczenie dla zastosowania zwolnienia z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, do opisanych we wniosku usług, jest wykazanie, że usługi te są usługami w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce zdrowia oraz że są świadczone przez zakład opieki zdrowotnej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż stacje sanitarno-epidemiologiczne, poza tym że wykonują działalność kontrolną oraz badawczą w ramach czynności urzędowych, są też zakładami opieki zdrowotnej i jako takie świadczą usługi dla ludności związane ze swoją właściwością tzn. z medycyną profilaktyczną. Ustawa z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 122, poz. 851), definiuje że Państwowa Inspekcja Sanitarna jest powołana do realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego, w szczególności poprzez sprawowanie nadzoru sanitarnego w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed niekorzystnym wpływem szkodliwości i uciążliwości środowiskowych, zapobiegania powstawaniu chorób, w tym chorób zakaźnych i zawodowych. Także badania i pomiary wykonywane przez stacje sanitarno-epidemiologiczne usługowo dla ludności mieszczą się w zakresie zapobiegania chorobom i prowadzone są w oparciu o kryteria higieniczne, określone w przepisach prawa lub innych normach, co ma na celu zapobieganie chorobom. Jest to więc działalność w zakresie medycyny zapobiegawczej, profilaktycznej. Stąd zasadnie stacje sanitarno-epidemiologiczne utrzymują status zakładu opieki zdrowotnej (wcześniej zwane jednostkami służby zdrowia, a w przyszłości podmiotu leczniczego).

W ramach tej działalności wykonuje się badania i pomiary następujących wyrobów i elementów środowiska człowieka, które mogą wpływać na jego zdrowie (wyliczenie przykładowe, podział bardzo umowny):

• w zakresie typowo medycznej diagnostyki pacjentów,
• zakresie badań żywności i innych wyrobów celem zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego,
• w zakresie zapobiegania chorobom zawodowym pracowników w zakładach pracy,
• w zakresie badań innych elementów środowiska człowieka, mających wpływ na zdrowie.

Omawiane na wstępie zwolnienia odnoszą się do świadczeń, które maja bezpośrednio na celu diagnozę, opiekę lub terapię. W przypadku jedynie hipotetycznego związku świadczenia ze wskazanymi celami, zwolnienie nie przysługuje. Powyższe stanowisko wyraził Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku w sprawie Future Heath Technologies sygn. C-86/09. Przedmiotem rozstrzygnięcia Trybunału była kwestia objęcia zwolnieniem z VAT czynności polegających na wysyłce zestawu do poboru krwi pępowinowej noworodka oraz na analizie i przetwarzaniu tej krwi, a także na konserwacji komórek macierzystych w celu ewentualnego przyszłego wykorzystania jej w celach terapeutycznych. Trybunał uznał, że jeżeli powyższe czynności maja jedynie zagwarantować, że szczególny środek będzie dostępny w celu leczenia medycznego w hipotetycznej sytuacji, gdy stanie się on niezbędny (), to takie czynności () nie są objęte zakresem pojęcia opieka szpitalna i medyczna, znajdującego się w art. 132 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2006/112, ani zakresem pojęcia świadczenie opieki medycznej znajdującego się w art. 132 ust. 1 lit c) tej dyrektywy. Inaczej by było gdyby analiza krwi pępowinowej rzeczywiście miała na celu umożliwienie dokonania diagnozy lekarskiej ().

Dodatkowo Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08 zauważył, iż usługi są ściśle związane z opieką medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym) jedynie wówczas, gdy są one rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem takiej opieki świadczonej pacjentom jako świadczenie główne, tylko wówczas jeżeli wpisują się one w logiczny sposób w ramy świadczenia tejże opieki i stanowią w procesie świadczenia tejże opieki niezbędny etap, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym służą, gdyż jedynie takie usługi mogą mieć wpływ na koszty opieki zdrowotnej, która staje się dostępna w drodze zwolnienia od podatku.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego w powiązaniu z ww. regulacjami prawnymi stwierdzić należy, że tylko część usług wymienionych przez Wnioskodawcę wykonywanych jest w odniesieniu do człowieka (czynności wymienione w pkt I przedstawionego zdarzenia przyszłego), gdyż pozostała część wykonywana jest w odniesieniu do elementów środowiska w którym znajduje się człowiek tj. m. in. stanowiska pracy, wody, gleby, żywności (czynności wymienione w pkt II, III i IV).

Mając na uwadze treść wyżej cytowanych przepisów oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca (tj. stacja sanitarno-epidemiologiczna) jest zakładem opieki zdrowotnej w myśl przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej, zatem została wypełniona przesłanka o charakterze podmiotowym do zwolnienie z podatku VAT świadczonych usług.

W związku z powyższym usługi świadczone przez Stację (zakład opieki zdrowotnej) w zakresie medycznej diagnostyki pacjentów będą zwolnione od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast wykonywanie pozostałych usług z zakresu badania żywności i innych wyrobów, zapobiegania chorobom zawodowym pracowników w zakładach pracy oraz z zakresu badania innych elementów środowiska człowieka, mających wpływ na zdrowie, nie będzie korzystało z ww. zwolnienia, a będą opodatkowane 23% stawką podatku. Ww. czynności nie są bowiem nakierowane na konkretnego pacjenta i wykonywane w związku z jego procesem leczenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach