Temat interpretacji

Opodatkowanie czynności, z tytułu których otrzymywana jest premia pieniężna oraz sposób ich dokumentowania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2010 r. (data wpływu 27 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 27 października 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności, za które otrzymywana jest premia pieniężna oraz sposobu ich dokumentowania jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 27 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności, za które otrzymywana jest premia pieniężna oraz sposobu ich dokumentowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w procesie produkcji zużywa duże ilości materiałów, m. in. różnego rodzaju stal. Negocjując warunki dostaw surowców, zamieszcza w umowach zapis o premii pieniężnej, która jest wyrażona procentowo lub kwotowo i uzależniona tylko i wyłącznie od wielkości zakupów w określonym przedziale czasowym i może wzrastać w zależności od osiągnięcia kolejnych umownie ustalonych progów. Przykładowo, jeśli obrót w roku wyniesie od 1 mln do 2 mln zł, premia będzie stanowiła 1% obrotu, natomiast jeśli wielkość obrotu wyniesie więcej niż 2 mln do 3 mln zł, premia stanowić będzie już 2% całego osiągniętego obrotu. Strony w umowie handlowej ustalają, że odbiorca (Spółka) obciąży dostawcę premią pieniężną na podstawie noty księgowej (czynność poza regulacją podatku od towarów i usług). Spółka nie świadczy żadnych usług wobec dostawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązujących przepisów o podatku od towarów i usług, premia pieniężna jest przedmiotem opodatkowania tym podatkiem i czy powinna być potwierdzona notą księgową...

Zdaniem Wnioskodawcy, premia pieniężna nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Nie jest to usługa, ponieważ strony nie udzielają sobie wzajemnych świadczeń. Wypłata premii wiąże się w istocie z wykonaniem określonych czynności będących elementem dostawy towarów, jednak niezrealizowanie przez nabywcę oznaczonego pułapu obrotów nie jest obwarowane żadną sankcją, czy jakąkolwiek odpowiedzialnością. Zatem, w ocenie Spółki, wypłata premii nie może być uznana za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług. Z kolei u kontrahenta Spółki premia pieniężna nie odnosi się do konkretnych dostaw, ale do wszystkich zrealizowanych w określonym czasie. Nie może wobec tego wpływać na zmniejszenie podstawy opodatkowania dostarczanych materiałów.

Spółka wskazała, iż wartość należnej premii pieniężnej powinna być przez nią potwierdzona notą księgową, neutralną dla celów rozliczeń podatkowych w podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle postanowień art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się m. in. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1, ze zm.) wskazuje, że świadczenie usług oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu, mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług, jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy. Usługa w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu oraz art. 24 ust. 1 ww. Dyrektywy Rady, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne. Skutki podatkowe ich wypłacania uzależnione są od wielu czynników, m. in. od ustalenia za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy kontrahent otrzymuje je w związku z zachowaniem stanowiącym usługę, w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 -22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do ust. 4 tego artykułu, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Przyznanie rabatu potransakcyjnego i jego wpływ na podstawę opodatkowania uregulowane zostało również w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE Rady (art. 90). Zgodnie z tym przepisem, w przypadku anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy, podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka, negocjując warunki dostaw surowców (m. in. stali) wykorzystywanych w procesie produkcji, zamieszcza w umowach zapis o premii pieniężnej, która jest wyrażona procentowo lub kwotowo i uzależniona wyłącznie od wielkości zakupów w określonym przedziale czasowym. Jej wartość może ulec zwiększeniu w zależności od osiągnięcia kolejnych, umownie ustalonych progów, tj. jeśli obrót w danym roku będzie się kształtował w przedziale od 1 mln do 2 mln zł, premia będzie stanowiła 1% obrotu, natomiast jeśli będzie to przedział od ponad 2 mln do 3 mln zł, premia wyniesie 2% całego osiągniętego obrotu. Niezrealizowanie oznaczonego pułapu obrotów nie jest obwarowane żadną sankcją, czy jakąkolwiek odpowiedzialnością. Strony w umowie handlowej ustalają, że Spółka obciąży dostawcę towarów premią pieniężną na podstawie noty księgowej. Wobec dostawcy Spółka nie świadczy żadnych usług.

Analizując powyższe w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż tak skonstruowane relacje handlowe pomiędzy Spółką, a dostawcą towarów nie wiążą się z wykonywaniem przez nią na rzecz kontrahenta czynności innych, niż dokonywanie zakupów towarów. W tak przedstawionych okolicznościach, poza transakcjami kupna-sprzedaży, pomiędzy kupującym, a sprzedającym nie dochodzi do rzeczywistego i odrębnego (w sensie prawnym) od tych transakcji świadczenia nabywcy na rzecz dostawcy towarów. Nabywanie surowców do produkcji, choć ściśle związane z działalnością prowadzoną przez Spółkę, dotyczącą produkcji urządzeń okrętowych, nie wchodzi w zakres jej istoty, zatem nie może stanowić usługi świadczonej przez nią na rzecz dostawcy materiałów. Skoro Spółka nie świadczy usług na rzecz kontrahenta, nie ma podstaw, aby uznać, że otrzymywane od niego środki pieniężne w postaci premii, stanowią wynagrodzenie za usługi. Wynika to z jednoznacznego podziału czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na dostawy towarów oraz świadczenie usług (który to podział wynika z treści art. 8 ust. 1 ustawy).

Należy zauważyć, iż ww. premia pieniężna, przyznana i wypłacana na zasadach opisanych we wniosku, odnosi się do każdej dokonanej przez kontrahenta na rzecz Spółki dostawy towarów w danym okresie czasu, jest bowiem wynikiem wszystkich dostaw dokonanych na Jej rzecz. Zatem należy stwierdzić - wbrew stanowisku Spółki iż otrzymywaną premię pieniężną można powiązać z dostawami. Aby ustalić wysokość premii zsumowane muszą zostać poszczególne faktury dokumentujące konkretne dostawy, na podstawie których dokonywane jest obliczenie premii. Wówczas wypłacana premia (nawet jeśli wypłacana jest po dokonaniu zapłaty) powinna być traktowana jako rabat.

Mając na względzie definicję obrotu zawartą w art. 29 ust. 1 ustawy należy wskazać, iż odwołanie się do całości świadczenia należnego od nabywcy nakazuje uwzględnić całokształt okoliczności wpływających na faktyczny rozmiar świadczenia nabywcy, a stosownie do tego należy też ocenić zdarzenia, które następczo zakres tego świadczenia modyfikują. Z powyższego wynika, że dla oceny istnienia podstawy do zmniejszenia obrotu z tytułu rabatu nie ma znaczenia to, że strony kontraktu w razie ziszczenia warunków wypłaty premii nie odwołały się wprost do zmniejszenia poszczególnych cen wyrobów, skoro wszystkie ceny, w postaci wartości transakcji (ich sumy w określonym czasie) stanowiły podstawę obliczenia premii.

Tym samym uznaje się, podzielając stanowisko Spółki, że skoro w tym konkretnym przypadku nie świadczy na rzecz kontrahenta usług w rozumieniu art. 8 ust. 1, to otrzymana premia pieniężna nie stanowi wynagrodzenia za usługi. Skoro czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (nie występuje sprzedaż, o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy), nie ma podstaw do wystawienia przez Spółkę faktury VAT.

Podsumowując należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym wypłata na rzecz Spółki premii stanowi rabat obniżający zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy wartość dokonanej przez kontrahenta sprzedaży, a jej otrzymanie nie powinno być przez Spółkę dokumentowane fakturą VAT.

Ponadto, mając na uwadze fakt, iż stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Spółka jako podmiot otrzymujący premię, zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla wypłacającego ją, tj. kontrahenta Spółki, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy