Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Z 1997r Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w związku z wnioskiem Strony z dnia 07.04.2005r. (wpływ do tut. Urzędu 07.04.2005r.), o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

postanawia

uznać stanowisko Strony przedstawione w piśmie z dnia 07.04.2005r. za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, że Spółka zajmuje się produkcją programów telewizyjnych o tematyce motoryzacyjnej na rzecz telewizji komercyjnych. Programy te nie mają charakteru reklamowego ani promocyjnego. Programy są realizowane za pomocą sprzętu Spółki i ona ponosi wszystkie koszty związane z produkcją, np. wynagrodzenia zatrudnionych przy produkcji osób, koszty montażu. Gotowe programy na taśmach są przekazywane telewizji z którą Spółka ma podpisaną umowę na produkcję danego programu.

Zdaniem Strony "usługa polegająca na produkcji wyżej opisanych programów telewizyjnych ma symbol PKWiU 92.11.31, a ponieważ programy te nie mają charakteru reklamowego ani promocyjnego są zwolnione z podatku VAT zgodnie z poz. 11 załącznika nr 4 do Ustawy o VAT".

Na postawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535) zwolnione zostały czynności wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 11 powyższego załącznika wymienione zostały usługi związane z kulturą (PKWiU ex 92) w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem - z wyłączeniem: 1)usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,2)usług związanych z wyświetlaniem filmów i taśm wideo, wyświetlaniem filmów na innych nośnikach oraz filmów reklamowych i promocyjnych,3)sług w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych (PKWiU 92.61),4)wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego (PKWiU 92.31.2), związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10), świadczone przez wesołe miasteczka, parki rozrywki, cyrki, (PKWiU 92.33, 92.34.11) oraz wstępu na imprezy sportowe,5)wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5),6)działalności agencji informacyjnych,7)usług wydawniczych,8)usług radia i telewizji (PKWiU 92.2), z zastrzeżeniem poz. 12. Na mocy art. 1 pkt 38 lit. b) ustawy z dnia 21 kwietnia 2005r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 90, poz. 756) od dnia 1 czerwca 2005r. katalog powyższych wyłączeń został rozszerzony o m.in. usługi związane z produkcją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.11), usługi związane z dystrybucją i filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.12), usługi związane z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usługi związane z dystrybucją filmów i nagrań na innych nośnikach. Oznacza to, iż od dnia 1 czerwca 2005r. świadczone przez Stronę czynności polegające na produkcji programów telewizyjnych przez producentów zewnętrznych na zlecenie telewizji komercyjnych nie podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług. W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji. Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia.

Jednocześnie tut. Organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Pouczenie

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 Ordynacji podatkowej). Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.