Temat interpretacji

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle działając na podstawie art. 14a § 1 § 3 § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. , Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług z (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10.05.2005 r., data wpływu do tut. Urzędu 25.05.2005 r., w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku od towarów i usług stwierdza, iż przedstawione we wniosku własne stanowisko w sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług prowadzonej przez Parafię Rzymsko-Katolicką działalności - sprzedaż rzeczy ruchomych (pochodzących z otrzymanych przez Parafię darowizn) w celu uzyskania środków na budowę obiektu sakralnego, jest nieprawidłowe.

W dniu 25.05.2005 r. wystąpiono do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie zgodnie z art. 14a Ordynacji podatkowej. Ze stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wynika, że Podmiot, będący kościelną osobą prawną (parafia) zamierza przeprowadzić inwestycję budowy nowego obiektu sakralnego (kościoła). Środki pieniężne na realizację wyżej wymienionej inwestycji pochodzą ze sprzedaży rzeczy ruchomych z otrzymanych przez parafię darowizn od innych podmiotów (np. gminy). Przedmioty pochodzące z owych darowizn stanowią towar w rozumieniu ustawy o VAT i zostaną przez parafię sprzedane innym podmiotom (osobom fizycznym) w celu uzyskania potrzebnych środków na budowę obiektu sakralnego. Sformułowano w związku z tym zapytanie: Czy parafia rzymsko-katolicka (kościelna osoba prawna), dokonująca sprzedaży towarów pochodzących z darowizn celem zdobycia środków na budowę nowego obiektu sakralnego, będzie uznana za podatnika podatku VAT i zobowiązana do dokonania zgłoszenia rejestracyjnego i do zapłaty podatku z tytułu dostawy towarów. Wyrażono stanowisko, że nie ma podstaw prawnych, by w przedstawionym stanie faktycznym i w oparciu o obowiązujące przepisy ustawy o VAT, aby przyjąć, iż spełnione zostały przesłanki konieczne dla uznania go za podatnika podatku od towarów i usług.

W oparciu o wyżej opisany, przyjęty stan faktyczny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle ocenia powyższe stanowisko jako nieprawidłowe na podstawie następujących przepisów prawa:
W świetle art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, która obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z definicji tej wynika, że działalnością gospodarczą dla celów VAT jest przede wszystkim profesjonalny obrót gospodarczy, realizowany w sposób zorganizowany, a co za tym idzie ciągły (stały). Za działalność gospodarczą uznaje się również przypadki, gdy czynność z zakresu działalności producentów, handlowców lub usługodawców realizowana jest sporadycznie (okazjonalnie), a nawet jednorazowo - jednak jedynie wtedy, gdy okoliczności wykonania tych (tej) transakcji wskazują na zamiar wykonywania ich (jej) w sposób częstotliwy. W związku z powyższym jednorazowa czynność podmiotu niebędącego podatnikiem, spełniająca kryteria dostawy towarów lub świadczenia usług, zrealizowana w warunkach niewskazujących na zamiar jej powtarzania (lub czynności podobnych) - nie kwalifikuje się do uznania jej za działalność gospodarczą i traktowania tego podmiotu jako podatnika i nie każda sprzedaż rzeczy ruchomych - dokonana we własnym imieniu i na własny rachunek - podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Opodatkowaniu podlega tylko sprzedaż, która była jedynym celem uprzedniego ich nabycia, co oznacza, że aby jednorazową dostawę towarów lub jednorazowe świadczenie usług uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystane przy niej towary (usługi) zostały nabyte w celu spożytkowania ich przy tej czynności. Warunek ten został spełniony w rozważanym stanie faktycznym, a mianowicie juz w chwili przyjmowania darowizn rzeczy Parafia wykazywała zamiar ich dalszej odsprzedaży, a nie tylko wolę nabycia ich własności. Ten fakt przesądza o zakwalifikowaniu tej aktywności Parafii jako działalności gospodarczej w zakresie handlu. W tym miejscu należy także zwrócić uwagę na definicję zawartą w art. 15 ust. 2 określającą działalność gospodarczą. Wśród aktywności, które składają się na to pojęcie, wymieniono m.in. "wszelką działalność handlowców", tzn. podmiotów trudniących się handlem. Pod pojęciem "handel" rozumie się zorganizowana wymianę dóbr, obrót towarów polegający na kupnie-sprzedaży (nabyciu-dostawie). Handel oznacza, zatem dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów (nabyć) towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli więc ustawodawca postanowił, że podlegającą opodatkowaniu VAT jest działalność handlowa, "również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy", należy to rozumieć w ten sposób, że opodatkowaniu podlega chociażby jednorazowa czynność spełniająca kryteria zaliczenia jej do tak rozumianego pojęcia "handel" czyli zrealizowana w formie zorganizowanej sprzedaży towaru, poprzedzonej zakupem dokonanym (nabyciem w wyniku darowizny) w celu jego odsprzedaży, wskazująca na zamiar jej kontynuacji w tej formie. Dla odróżnienia: nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, lecz spożytkowania w celach własnych.

Zdaniem Parafii nie można uznać, iż wykonuje ona jakąkolwiek działalność, która w oparciu o przepisy ustawy o podatku VAT mogłaby być uznana za działalność gospodarczą wykonywaną samodzielnie. W tym zakresie należy zwrócić uwagę na zapis art. 15 ust. 3, ustawy o podatku VAT, który enumeratywnie wymienia czynności nieuznawane za wykonywane samodzielnie. Wśród nich nie wymieniono działalności prowadzonej przez kościelne osoby prawne, dlatego za błędne należy uznać zdanie odmienne reprezentowane przez Stronę. Strona jest przekonana, iż jej działalność nie ma charakteru zarobkowego oraz, że taki jest konieczny do uznania podmiotu za podatnika podatku VAT. Zdaniem tut. Organu użycie przez ustawodawcę określenia "bez względu na cel i rezultat" oznacza, że działalność gospodarcza podatnika VAT może, lecz wcale nie musi być nakierowana na osiągnięcie zysku, gdyż w jej ramach podatnik może dążyć do osiągnięcia celów innych niż zarobkowe. Tym samym podatnikiem VAT mogą być również podmioty typu non profit, realizując np. zadania oświatowe, zdrowotne, kulturalne, charytatywne itp., przy czym opodatkowaniu mogą podlegać jedynie takie czynności tych podatników, działających w tym charakterze, które są realizowane pod tytułem odpłatnym. Jednak, powyższe rozważania o ewentualnym braku zysku nie dotyczą omawianej sytuacji, ponieważ Parafia będzie dokonywać dostawy towarów za odpłatnością tj. w celu zarobkowym, a uzyskane w ten sposób środki finansowe przekaże na budowę kościoła. Toteż mylne i niezgodne z faktami jest przeświadczenie Strony, że sprzedaż rzeczy nie jest celem zarobkowym. Przez dostawę towarów (art.7 ust.1 ustawy) rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o których mowa w art.5 ust.1 pkt.1 ustawy, rozumie się, zgodnie z art.8 każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art.7 tej ustawy (...). Należy dodatkowo zaznaczyć, iż na podstawie art.55 ust.1 ustawy z dnia 17 maja 1989r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.), majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym z wyjątkami określonymi w ust 2-6, w których to zwolnieniach nie wymienia się obrotu z tyt. dokonywanej sprzedaży. Zatem Parafia Rzymsko-Katolicka, dokonując sprzedaży towarów, jako osoba prawna, podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jak i przepisom ustawy o podatku od towarów i usług (ww. przepisy są powtórzeniem rozwiązań zawartych w art.13 ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania), a opisany we wniosku handel towarami przyjętymi z darowizn nie podlega wyłączeniu z opodatkowania uregulowanego przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości interpretacyjne, w ocenie tutejszego organu, są wynikiem mylnego utożsamiania przez Parafię sposobu gromadzenia środków finansowych służących realizacji założonego celu przeznaczania z realizacją inwestycji budowy kościoła, gdzie budowa kościoła nie podlega opodatkowaniu podatkiem, zaś podlegać mu będzie pozyskiwanie środków pieniężnych ze sprzedaży rzeczy przyjętych z tym właśnie zamiarem, zamiarem dalszej odsprzedaży. Ustawodawca, zarówno w przepisach samej ustawy jak również przepisach wykonawczych nie przewidział także zwolnień przychodów uzyskiwanych przez kościelne osoby prawne z opodatkowania podatkiem od towarów i usług: uzyskane z tego tytułu przychody podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w zakresie i na zasadach uregulowanych przepisami ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, ze zm.). Mając, zatem na względzie prowadzoną przez Parafię Rzymsko-Katolicką sprzedaż rzeczy ruchomych (towarów) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle stwierdza, iż Parafia na podstawie art. 113 ust. 1w brzmieniu: "Zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku", rozpoczynając sprzedaż rzeczy w bieżącym roku podatkowym, jest w tym zakresie zwolnionym podatnikiem podatku od towarów i usług aż do przekroczenia kwoty proporcji sprzedaży 10.000 euro tj. 43.800,00 zł, liczonej od dnia pierwszej sprzedaży do końca roku podatkowego ( np. gdy pierwsza sprzedaż nastąpiła 1 lipca br. kwota proporcji wynosi 5.000 euro tj. 21.840,00 zł, co wynika z przeliczenia 43.800:365x182=21.840 ). Wyliczenie to jest zgodne z zapisem art. 113 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu: "Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust.1 lub w ust. 8, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia kwoty określonej w ust.1 lub w ust.8. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu poprzednim, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio". Zwolnień o których mowa powyżej nie stosuje się zgodnie z art. 113 ust. 13 do podatników dokonujących dostaw wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali , towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym z wyjątkami wymienionymi w tym przepisie, nowych środków transportu, terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę , świadczących usługi prawnicze , usługi w zakresie doradztwa oraz usługi jubilerskie (..)

Wyłączający ze zwolnienia podmiotowego szczegółowy zakres wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali oraz usług prawniczych i usług w zakresie doradztwa - określono w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom , zaliczkowego zwrotu podatku , zasad wystawiania faktur , sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług , do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971)- uchylone z dniem 01.06.2005 r. oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów , które weszło w życie z dniem 01.06.2005 r. (Dz. U. Nr 95 poz.798) w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. W świetle powyższego w ocenie tutejszego organu stanowisko zajęte przez Parafię Rzymsko-Katolicką w jest nieprawidłowe W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia , traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących, nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej , do czasu jej zmiany lub uchylenia (art.14b § 1 i § 2 ustawy- Ordynacja podatkowa). Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Jaśle w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).