Interpretacja indywidualna z dnia 03.03.2016, sygn. IBPP3/4512-908/15/ASz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

opodatkowanie podatkiem VAT oraz dokumentowanie fakturą VAT czynności wykonywanych na rzecz Gminy od 1 stycznia 2016 r. do czasu centralizacji rozliczeń z tytułu podatku VAT z Gminą, opodatkowanie otrzymanej od 1 stycznia 2016 r. dotacji przedmiotowej oraz zastosowanie art. 86 ust. 2a-2h

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. 2015, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 grudnia 2015 r. (data wpływu 3 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 10 lutego 2016 r. (data wpływu 12 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT oraz dokumentowania fakturą VAT czynności wykonywanych na rzecz Gminy od 1 stycznia 2016 r. do czasu centralizacji rozliczeń z tytułu podatku VAT z Gminą, opodatkowania otrzymanej od 1 stycznia 2016 r. dotacji przedmiotowej oraz zastosowania art. 86 ust. 2a-2h jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT oraz dokumentowania fakturą VAT czynności wykonywanych na rzecz Gminy od 1 stycznia 2016 r. do czasu centralizacji rozliczeń z tytułu podatku VAT z Gminą, opodatkowania otrzymanej od 1 stycznia 2016 r. dotacji przedmiotowej oraz zastosowania art. 86 ust. 2a-2h. Wniosek został uzupełniony pismem z 10 lutego 2016 r. (data wpływu 12 lutego 2016 r.), będącego odpowiedzią na wezwanie z 5 lutego 2016 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Miejski Zakład Wodociągów i Kanalizacji (Wnioskodawca) jest samorządowym zakładem budżetowym, nie posiada osobowości prawnej, powstał uchwałą Rady Miejskiej Nr xxx z dnia 13 grudnia 1996 roku. Przedmiotem działalności zakładu jest realizacja zadań własnych Gminy ... w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych. Zakład odpłatnie wykonuje zadania, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych i dotacji z budżetu Gminy. Źródłem przychodów są usługi: dostarczania wody, odprowadzania i oczyszczania ścieków komunalnych, oczyszczanie nieczystości ciekłych,. wykonywanie sieci i obiektów wodociągowych i kanalizacyjnych na zlecenie Gminy, sprzedaż materiałów wodociągowo-kanalizacyjnych z magazynu zakładu, sprzedaż złomu. MZWiK jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, rozlicza świadczone usługi wystawiając faktury VAT. Zakład otrzymuje dotacje przedmiotową od Gminy do ceny jednostkowej (do 1 m³) dostarczonej wody i oczyszczonych ścieków. Od otrzymanej dotacji odprowadza podatek VAT.

Przychodami zakładu są również otrzymane odsetki za nieterminowe dokonywanie płatności przez odbiorców usług, otrzymane odszkodowania umowne, zwrot kosztów sądowych.

Podstawą gospodarki finansowej zakładu jest roczny plan finansowy obejmujący przychody, w tym dotacje z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, koszty i inne obciążenia, stan środków obrotowych, stan należności i zobowiązań na początek i koniec okresu oraz rozliczenia z budżetem jednostki samorządu terytorialnego

W piśmie z 10 lutego 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że

Miejski Zakład Wodociągów i Kanalizacji dokonuje odrębnych rozliczeń podatku VAT od Gminy. Jest czynnym podatnikiem od towarów i usług.

Gmina w swoich rozliczeniach w zakresie podatku od towarów i usług uwzględnia fakt odrębności rozliczeń podatkowych MZWiK.

Miejski Zakład Wodociągów i Kanalizacji świadczy usługi w zakresie

• wodociągów i zaopatrzenia w wodę/rozbudowa sieci wodociągowej, uzdatnianie i dostarczanie wody do odbiorców usług/, są to czynności wykonywane w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust.2 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz.1054. ze zm.)
• kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, usuwania i oczyszczania nieczystości ciekłych ze zbiorników wybieralnych, rozbudowa sieci kanalizacyjnej, utrzymanie kanalizacja deszczowej, są to czynności wykonywane w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust.2 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz.1054. ze zm.).

Miejski Zakład Wodociągów i Kanalizacji prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust.2 ustawy o podatku od towarów i usług, nie prowadzi działalności innej niż gospodarcza.

MZWiK wykonuje na rzecz Gminy następujące czynność: dostarczanie wody, odbiór i oczyszczanie ścieków, budowa sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, utrzymanie kanalizacji deszczowej (ad. 5).

Czynności wymienione w punkcie ad.5, wykonywane na rzecz Gminy są wykonywane za wynagrodzeniem. MZWIK wystawia fakturę VAT.

Dotacja otrzymywana do 1m3 wody i ścieków pokrywa część ceny wynikającej z taryfy.

MZWiK nie będzie nabywał towarów i usług, które będą wykorzystywane zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust.2 ustawy o VAT, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza.

MZWiK otrzymuje odszkodowania od firm ubezpieczeniowych. Zakład zawiera umowy z firmami ubezpieczeniowymi i opłaca polisy ubezpieczeniowe majątkowe i OC. Na skutek zaistniałej szkody np. na majątku zakładu objętym ubezpieczeniem, firma ubezpieczeniowa wypłaca umowne odszkodowanie. Otrzymane odszkodowania zdaniem MZWiK nie stanowią zapłaty o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Otrzymane przez MZWiK odszkodowania, odsetki, kary umowne, zwrot kosztów sądowych stanowią przychody samorządowego zakładu budżetowego w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

Otrzymane przez MZWiK przychody: odszkodowania, odsetki, kary umowne, zwrot kosztów sądowych, są związane z prowadzoną przez zakład działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy czynności wykonywane od 1 styczna 2016 r. na rzecz Gminy będą tak jak we wcześniejszych latach transakcjami opodatkowanymi wymuszającymi wystawienie faktury rozliczeniowej...
2. Czy otrzymana od 1 styczna 2016 r. dotacja przedmiotowa będąca dopłatą do 1 m3 dostarczanej wody i odprowadzanych ścieków będzie wymuszała zapłatę podatku VAT według obowiązującej stawki...
3. Czy czynności, które są poza VAT a dotyczą: otrzymanych odszkodowań, odsetek, kar umownych, zwrotu kosztów sądowych należy uwzględnić w nowym pre-wskaźniku na podstawie art. 86 ustawy...

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Wnioskodawca uważa, że do czasu centralizacji Miejski Zakład Wodociągów i Kanalizacji jest odrębnym podatnikiem VAT czyli nadal ma do czynienia z dostawą towarów i świadczeniem usług na rzecz innego podatnika jakim jest Gmina i nadal należy wystawiać faktury rozliczeniowe.
2. Otrzymana dotacja przedmiotowa jest dopłatą do 1m3 dostarczonej wody i odprowadzonych ścieków, ma bezpośredni wpływ na cenę jednostkową świadczonych usług więc zgodnie z art. 29a ust. 1 podlega opodatkowaniu VAT.
3. Wymienione czynności nie mogą wpływać na strukturę sprzedaży ponieważ wykazują integralny związek z prowadzoną przez zakład budżetowy działalnością gospodarczą

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok TSUE, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność gospodarcza nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi. W dniu 26 października 2015 r. zapadła uchwała NSA, sygn. akt I FPS 4/15, w której NSA wskazał, iż pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków nie jest wystarczająco samodzielny. NSA wskazał również, że dotychczasowe orzecznictwo NSA w tej materii, akceptujące odrębność tych podmiotów, należy uznać za nieaktualne. Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie Gmina.

Mając powyższe na uwadze oraz wystosowane przez Ministerstwo Finansów komunikaty z dnia 29 września 2015 r. oraz 16 rudnia 2015 r. w sprawie objętej ww. wyrokiem TSUE, w których wskazano, że zakłada się obowiązkowe scentralizowanie w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT i aby zapewnić samorządom czas na przygotowanie się do nowego modelu rozliczeń, do momentu obowiązkowego scentralizowania nie będą kwestionowane rozliczenia dokonywane z zastosowaniem obecnego modelu rozliczeń, Organ udziela odpowiedzi na złożony wniosek.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Powołany wyżej przepis art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Z treści tego przepisu wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też należy stwierdzić, że definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Należy jednak zauważyć, że czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Tak więc, odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług może zostać opodatkowane podatkiem VAT wówczas, gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich odbiorcą istnieje jawny lub choćby dorozumiany stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Jednakże, zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy czynności te muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec przywołanej definicji działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów i świadczenie usług będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy czynność dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasady wystawiania faktur od dnia 1 stycznia 2014 r. regulują przepisy art. 106a 106q ustawy.

Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
   1. państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
   2. państwa trzeciego.

Zgodnie z brzmieniem art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Przez sprzedaż w myśl art. 2 pkt 22 ustawy należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z ww. przepisów wynika zatem, że podmiot, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest zobowiązany do wystawienia faktury.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest samorządowym zakładem budżetowym, nieposiadającym osobowości prawnej powołanym Uchwałą Rady Miejskiej. Zakład dokonuje odrębnych rozliczeń podatku VAT od Gminy. Jest czynnym podatnikiem od towarów i usług. Gmina w swoich rozliczeniach w zakresie podatku od towarów i usług uwzględnia fakt odrębności rozliczeń podatkowych zakładu budżetowego. Wśród czynności, które wykonuje, Wnioskodawca wskazał czynności na rzecz Gminy tj. dostarczanie wody, odbiór i oczyszczanie ścieków, budowa sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, utrzymanie kanalizacji deszczowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy podniesione w pytaniu nr 1 dotyczą ustalenia, czy czynności wykonywane od 1 styczna 2016 r. na rzecz Gminy będą tak jak we wcześniejszych latach transakcjami opodatkowanymi wymuszającymi wystawienie faktury rozliczeniowej.

W omawianej sytuacji czynności wykonywane przez Wnioskodawcę samorządowy zakład budżetowy, będący odrębnym od Gminy zrejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług na rzecz Gminy wypełniają niewątpliwie definicję odpłatnego świadczenia usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, zatem zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, Wnioskodawca jest zobowiązany do wystawiania faktur dokumentujących wykonanie opisanych czynności na rzecz Gminy. Powyższy wymóg będzie obowiązywał do czasu wprowadzenia przez Gminę centralizacji rozliczeń pomiędzy Gminą i jej jednostkami podległymi.

Zatem w ww. zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Następnie rozpatrzenia wymaga kwestia czy otrzymana od 1 styczna 2016 r. dotacja przedmiotowa będąca dopłatą do 1 m3 dostarczanej wody i odprowadzanych ścieków będzie opodatkowana podatkiem VAT według obowiązującej stawki.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi ust. 6 pkt 1 ww. artykułu, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Włączenie zatem do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie zwiększa podstawy opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dopłatę, która będzie związana z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Analiza sprawy i powołanych regulacji prowadzi do stwierdzenia, że skoro, jak wskazał Wnioskodawca, otrzymana dotacja przedmiotowa pokrywa cześć ceny wynikającej z taryfy, to stanowi zapłatę za świadczone usługi a jej otrzymanie zwiększa podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji przedmiotowa dotacja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla usługi, której dotyczy.

Zatem w ww. kwestii stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Wnioskodawca w złożonym wniosku zwrócił się również o wyjaśnienie czy czynności które są poza VAT a dotyczą otrzymanych odszkodowań, odsetek, kar umownych i zwrotu kosztów sądowych należy uwzględniać w pre-wskaźniku.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Należy zauważyć, że od dnia 1 stycznia 2016 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 605) zwanej dalej ustawą nowelizującą do ustawy dodane zostały m.in. przepisy art. 86 ust. 2a-2h, natomiast na podstawie art. 1 pkt 9 dodane zostały przepisy art. 90c.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Przepisy art. 86 ust. 2b ust. 2g oraz 90c ustawy regulują zasady ustalania sposobu określenia proporcji oraz dokonywania korekt po zakończeniu roku podatkowego..

Zgodnie z art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

W tym miejscu należy podkreślić, że z dniem 1 stycznia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz.U. poz. 2193), zwane dalej rozporządzeniem w sprawie proporcji.

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Natomiast art. 86 ust. 2h ustawy wskazuje, że w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

W rozpatrywanej sprawie w pierwszej kolejności, należy ustalić, czy Wnioskodawca ma obowiązek obliczania kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu, zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, tj. zgodnie ze sposobem określenia proporcji.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. Mieszczą się tutaj również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową), a także cele prywatne, które z założenia nie mają nic wspólnego z działalnością gospodarczą podatnika.

Jak już wyżej wskazano art. 86 ust. 2a ustawy będzie mieć zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. W takich okolicznościach kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Zatem podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a jest wykonywanie przez podatnika czynności innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Zakład nie prowadzi działalności innej niż gospodarcza.

Jak wynika z treści wniosku, Miejski Zakład Wodociągów i Kanalizacji prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nie prowadzi działalności innej niż gospodarcza. MZWiK nie będzie nabywał towarów i usług, które będą wykorzystywane zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust.2 ustawy o VAT, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza. Otrzymane przez MZWiK przychody: odszkodowania, odsetki, kary umowne, zwrot kosztów sądowych, są związane z prowadzoną przez zakład działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Skoro więc, jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca nie wykonuje czynności innych niż działalność gospodarcza, to nie będzie on zobowiązany do ustalania kwoty podatku naliczonego do odliczenia, zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ww. ustawy.

Art. 86 ust. 2a-2h oraz ust. 22 ustawy o VAT, jak również przepisy rozporządzenia rozporządzeniem w sprawie proporcji, nie będą mieć zastosowania przy obliczaniu kwoty podatku naliczonego do odliczenia, a tym samym wymieniane przychody, jako przychody będące poza opodatkowaniem podatkiem VAT, lecz związane z działalnością gospodarczą nie będą mieć wpływu na sposób rozliczania podatku naliczonego VAT Wnioskodawcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, w którym wskazano, że Wnioskodawca nie wykonuje czynności pozostających poza systemem VAT. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zaznaczyć należy, że w przypadku zmiany któregokolwiek elementu stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach